ZOET, ZACHT, RINS EN HEFTIG - Pelican Rouge Coffee Roasters

K TC o p r e i s
zoet, zacht,
rins en heftig
r
o
d
a
v
l
a
S
El
LA PLACE DIRECTEUR DROES PRINSEN REIST
MET EEN COLLEGA EN DE KOFFIEBRANDER VAN
LA PLACE NAAR GUATEMALA EN EL SALVADOR.
HUN ‘CREATIEVE KOFFIERUGZAK’ VULLEN. DAT
IS HET DOEL. SPECIAAL VOOR KOFFIETCACAO
BESCHRIJFT DROES DE INDRUKWEKKENDE
DAGEN IN KOFFIELAND EL SALVADOR.
Tekst Droes Prinsen, Jankees Rovers en Charlotte Leemans
Beeld Jankees Rovers
30
KTC magazine # 08
James Hill
K TC o p r e i s
ktc op reis
el
z
a
H
Iris
kerrode bes
“Hi j haa lt een don
rgv uldig in
zo
t
jp
i
n
k
en
k
ta
van een
hand” oberto
de bes boven zi jn
R
Kwekerij
Pacas
Roya (bladroest
)
ed
h
s
a
w
Honey
Eén auto tegelijk mag er over de brug.
Eén van Guatemala naar El Salvador, dan
weer één van El Salvador naar Guatemala.
De brug Puente el Jobo lijkt zo uit een film
te komen. Hij doet me denken aan The
Bridge over the River Kwai. Deze brug
brengt ons echter over de rivier Rio la Paz
die El Salvador scheidt van Guatemala.
Na een indrukwekkend bezoek aan
Guatemala voert onze koffiereis ons
deze ochtend naar El Salvador.
Om creatief en origineel te blijven
ben ik continue op zoek naar inspiratie.
Veel lezen, veel kijken. Concurrentie,
congressen en branchecollega’s in het
buitenland bezoeken. Maar het meest
inspirerend zijn oorsprongreizen. Deze
reis naar Midden-Amerika is voor ons
Hollanders onze eerste naar koffie­produ­
cerende landen. La Place heeft in de loop
der jaren scheepsladingen koffie gekocht,
maar Ronald en ik hebben beide nog
nooit een plantage gezien. El Salvador
produceert tussen de 1,1 en 1,5 miljoen
balen koffie per jaar. Voornamelijk arabicasoorten. We willen de koffie ruiken, proeven
en voelen. Het productieproces zien. Van
nursery tot volgroeide plant en van bes tot
groene koffie.
Micro lots
Als we de brug over zijn, komen we na een
uur rijden aan bij James Hill, een bedrijf
waar de koffiebessen worden verwerkt
tot geschikte groene koffie. Een paradijs
voor koffieliefhebbers én een belangrijke
leverancier van Autobar Coffee Roasters,
onze koffieleverancier. Een gespecialiseerde
mill die flinke hoeveelheden verwerkt,
maar ook micro lots produceert van
hoogwaardige koffies. J. Hill verwerkt
hier koffiebessen tot groene koffie. Zowel
van plantages die ze zelf beheren als voor
andere boeren uit de regio. We worden
ontvangen door Mario Mendoza-Corleto
(gerente general) en Adolfo Rufatti-López
(gerente de la producción). Adolfo leidt
ons rond. De productie is nog niet in volle
gang. De oogst is zeker twee weken later
dan normaal. Mogelijk komt dit door de
klimaatveranderingen, maar ook door
de roya (bladroest) die flink huishoudt
in Midden-Amerika. Op de patio’s liggen
verschillende partijen koffie te drogen in
de zon. Adolfo legt uit dat zij verschillende
verwerkingsmethodes hanteren. Zo liggen
er volle, rode bessen te drogen op de patio’s.
De naturals. De volledige bes droogt hier
mee met de koffieboon en pas nadat deze is
ingedroogd wordt het mechanisch uit zijn
schilletje verlost.
We bespreken ook de semi-washed of
zogeheten honey washed methode. De
schil en het vruchtvlees worden tot op het
pergamino verwijderd. Op de pergamino
of hoornschil van de boon blijft een
suikerhoudende slijmlaag zitten. Dit zoete,
gladde laagje droogt mee op de patio’s en
geeft de koffie extra karakter en smaak.
Dulce como la miel, zoet als honing...
James Hill heeft een belangrijke functie
voor andere koffieboeren, omdat zij vele
duizenden koffieplanten kweken. We
wandelen naar de kwekerij waar Adolfo
ons van alles uitlegt . Op dat moment
staan er 500.000 koffieplantjes! Er lopen
kippen tussen de jonge plantjes door die
kleine insectjes wegpikken. Weg insecten
én de kippenmest die geproduceerd wordt
is ook nog goede mest voor de nog jonge
koffieplantjes.
Het is tijd voor lunch en we worden
uitgenodigd in het gastenverblijf. In de
keuken zijn twee lokale keukenprinsessen
druk in de weer. We eten heerlijk en
praten over koffie, koffie en... koffie!
Natuurlijk presenteren we onze bedrijven.
We hebben brochures en filmpjes mee en
we vertellen waar we allemaal mee bezig
zijn. Zo demonstreren we vol trots de
tracer, een webtool van La Place waarop
je kunt checken waar je koffie precies
vandaan komt.
KTC magazine # 08
Heftige smaken
Tijd voor koffie, eindelijk! Na de lunch
ontvangt de J. Hill barista, miss Iris Hazel
ons in het laboratorium. We proeven een
zoete, zachte, licht rinse espresso met een
tikje chocolade. Op de cuppingtafel staan
verschillende koffies klaar, HB en SHB/
SHG. Hard of high bean en strictly hard
bean of high grown. Deze laatste komen
van hoger gelegen plantages - vanaf
1.370 meter -, groeien langzamer en zijn
daardoor nog aromatischer.
naar een overrijpe en doorgefermenteerde
koffie. De washed arabica’s ruiken en
smaken naar verse, jonge mais. Dat blijkt
te verklaren door het feit dat dit pas de
eerste oogst van het jaar is én pas twee
weken oud. Barista Iris (derde van El
Salvador) geeft ons een latte art demo en
tovert heerlijke en mooie cappuccino’s
tevoorschijn. Dan is het tijd om te gaan.
Voor het donker wordt willen Mario en
Adolfo ons nog een plantage laten zien:
Finca La Florida Sierra Nevada.
Met de cupping-lepel breken we de boven­
laag en we inhaleren het aroma met onze
neus vlak boven de kop. Ik ruik duidelijk
verschil en ben een beetje verschrikt door
de geur van de natural. Heftig! Na enkele
minuten krijgen we het sein om te proeven.
De semi-washed heeft duidelijk onze
voorkeur. De smaak van de natural is net
als de geur: heftig. Niet vies, maar moeilijk
om te verkopen op grote schaal en zeker als
men niet weet wat men proeft. Het smaakt
Roya
Bij aankomst zien we een schooltje, een
kliniek en een voetbalveldje waar fanatiek
wordt gespeeld. Alles ziet er verzorgd en
georganiseerd uit. Op deze plantage zijn
acht mensen in vaste dienst en werken
tijdens de oogst zo’n tachtig plukkers.
Dan wonen er ook veertien families op
het terrein, buiten het oogstseizoen zijn
dat er acht. Er wordt een pick-up truck
voorgereden en we gaan op weg. >>
33
>> Ik mag voorin, Ronald, Jankees en Renaud
moeten achter in de bak. Het is koud en waait
flink. We klimmen over de meest verschrikkelijke
hobbelweg naar 1.655 meter. Ik ga van links naar
rechts en van onder naar boven en heb medelijden
met de mannen achterin. Dat worden zeker een
paar blauwe plekken. Het uitzicht onderweg is
echter fenomenaal.
Eenmaal boven voelen we aan de bladeren van
de arabica-planten. Ze voelen dik en stevig aan,
als leer. Hiermee wapent de arabica zich tegen
plagen als de roya, al komt die op deze hoogte
nog niet voor. We rijden in het donker naar lager
gelegen struiken van Finca El Majahual, waar
J. Hill ook het management voert. Het is een
spannende ervaring zo in het pikkedonker door
de koffiestruiken te struinen. Met een zaklamp
laat Mario ons de effecten van de roya zien.
We zitten nu 200 meter lager en hier is de roya
duidelijk aanwezig. We zien de verwoestende
uitwerking op het blad, waardoor het blad afvalt
en de struik als het ware zijn longen kwijtraakt
en sterft. De enige remedie is afzagen tot dertig
centimeter boven de grond en opnieuw laten
uitlopen.
Goddelijke nectar
De volgende morgen rijden we met Mario en
Adolfo over nauwelijks begaanbare wegen naar
Finca Florida El Companario, Laguna Verde op
1.652 meter hoogte. We worden ontvangen door
Roberto Pacas en zijn vele hondjes. Roberto is
een koffieboer die hier als een koffiegod bovenop
de berg woont met het mooiste uitzicht wat je
je maar kan bedenken. We zien in de verte de
Grote Oceaan, kijken kilometers ver over het dal
dat begroeid is met duizenden koffiestruiken
en in de verte zien we de afgetopte punten van
vulkanen. Het waait stevig en het is best fris.
De boeren hebben daarom ook stevige pijn­
bomen geplant, als ware windbrekers om schade
aan de koffiestruiken te voorkomen. We gaan de
plantage verkennen en ik ben dankbaar dat mijn
nieuwe bergschoenen weer van pas komen.
Als echte berggeiten klimmen we tussen de
koffiestruiken door, via de steile helling omhoog.
Een kleine trillerige Chihuahua volgt ons op de
voet. Plantagemedewerkers zijn bezig om takken
te buigen en vast te zetten, de zogenaamde
paramethode, om de groei van nieuwe takken
34
KTC magazine # 08
KTC magazine # 08
n den Broek,
v.l.n.r. Rona ld vankees Rovers
Droes Prinsen, Ja
te bevorderen, waardoor hier volgend jaar weer
nieuwe bessen op groeien.
Het reis­
gezelschap
We maken de mooiste foto’s, luisteren naar de
prachtige, gepassioneerde verhalen van Roberto
en genieten van zijn geweldige mimiek. Hij laat
ons zien wanneer rode bessen rijp zijn om te
plukken. Hij haalt een donkerrode bes van een
tak en knijpt zorgvuldig in de bes boven zijn
hand. Hij telt de druppels nectar die er uitkomen
en bij de vijfde druppel zegt hij glunderend:
“Deze is rijp en kan geplukt worden!” Deze man
is het ultieme voorbeeld van passie voor koffie.
Na een wandeltocht van ruim twee uur keren we
terug naar de auto’s en blijkt er op ons gerekend
te zijn voor de lunch.
Droes Prinsen is directeur
buying, logistics and marketing
bij La Place. Deze Nederlandse
restaurantformule is
onderdeel van de V&D holding
en inmiddels ook actief in
Duitsland en België. Autobar
Coffee Roasters levert sinds
acht jaar de koffie van La
Place. El Salvador is één van
de landen waar Autobar Coffee
Roasters koffie uit importeert.
Het bedrijf maakt onderdeel
uit van de internationaal
opererende Autobar Group en
is specialist op het gebied van
private label producten. Op
deze reis kwam de hele keten
samen. Producent, brander en
eindgebruiker. Droes maakte
deze reis samen met Ronald
van den Broek (senior inkoper
bij La Place), Jankees Rovers
(commercieel directeur bij
Autobar Coffee Roasters) en
de Fransman Renaud Cuchet
(algemeen directeur bij groenekoffiehandelaar Efico in
Centraal en Zuid-Amerika).
Met banners en vlaggen dopen we de boerderij
om tot een ware Autobar Coffee Roasters,
Pelican Rouge en La Place vestiging. Vol trots
gaan we op de foto. Roberto geniet en is trots dat
wij uit Nederland naar hem toe gekomen zijn.
We zwaaien Roberto uit en in de auto raken we
niet uitgepraat over deze geweldige ervaring.
Wat een man! Wat een passie!
De reis is geslaagd. We zijn gegroeid als koffie­
kenners. Onze creatieve rugzakken zijn goed
zwaar geworden. Wat is koffie toch een fantas­
tisch product. Dat willen we onze klanten nog
meer mee geven, middels storytelling in onze
restaurants. Verhalen genoeg... < >
35