Let op uw brievenbus!

Let op uw
brievenbus!
em ee
Ne TIS m
CRISIS? Subway
denkt met u mee!
8
LEEUWARDER VOETBALKRANT
A
GR r.
n
DE-MIDDENSTIP
Voorwoord
Column
Gerry de Jonge,
Als speler van Blauwwit ’34 heb ik hem als trainer
gehad. In mijn voetbalperiode heb ik heel wat
trainers meegemaakt. De een blijft je beter bij dan
de ander en met de een heb je ook een betere
klik dan met de ander. Een trainer waar ik van zeg
dat vind ik een goeie is de huidige trainer van LVV
Friesland. Wat is een goede trainer? Als ik naar
mijzelf kijk is dat een die eerlijk is en die op een
of andere manier het beste uit zijn spelers weet
te halen en hier mee om weet te gaan. Gerry is
zo’n trainer. Geen ellenlange wedstrijdbespreking of nabeschouwing, nee precies per persoon
aangeven wat wel goed ging of datgene wat voor
verbetering vatbaar was.
En verder ieder in zijn waarde laten en ervoor
zorgen dat op het moment dat het moest er een
team stond dat voor elkaar knokte maar ook voor
zijn trainer. Met Blauwwit maakte hij ons kampioen
omdat hij ons voor hield dat we kampioen konden
worden. Ik weet zeker dat dit ook met Friesland
gebeurd is. Aan het begin van dit seizoen zei hij
in de Middenstip al. “Ja ik ga Friesland dat zetje
geven om te promoveren, ik maak ze kampioen.
En wat doet dezetrainer, juist Friesland is kampioen. Ik heb de wedstrijd tegen Lemmer bekeken
en ik zag daar een team staan wat niks weggaf
en streed voor het kampioensschap. Omdat ze
wisten dat het kon. Zelfverzekerd en met passie is
het hem gelukt. Hij was enige tijd geleden gestopt
maar gelukkig voor het Leeuwarder voetbal is hij
weer op de velden te vinden. Friesland en Gerry
van harte het is je gegund.
Het seizoen is voorbij en door de Leeuwarder verenigingen wordt straks
nog gestreden om het kampioensschap van Leeuwarden tijdens het traditionele COTK- toernooi. Het toernooi waarbij de winnaar zich weer een
jaar lang kampioen van Leeuwarden mag noemen.
Uiteraard blikken we even terug over het afgelopen seizoen, maar niet
voordat we alle vrijwilligers van het afgelopen seizoen namens alle verenigingen ontzettend willen bedanken voor hun inzet. Elke vereniging draait
op vrijwilligers en vrijwilligers zijn de dragende krachten. Vandaar dat het
thema aan het eind van het seizoen 2008-2009 “De vrijwilliger” is.
Van elke vereniging hebben we een vrijwilliger genomen. Het is niet de
vrijwilliger van de vereniging maar een van de zovele. We willen met klem
benadrukken ook namens het bestuur van de Leeuwarder voetbalverenigingen dat elke vrijwilliger in welke hoedanigheid dan ook, ontzettend
belangrijk is voor zijn of haar vereniging.
Kijken we terug naar het afgelopen seizoen dan kunnen we alleen LVV
Friesland als Leeuwarder vereniging feliciteren met het kampioensschap.
Een klasse prestatie en wij wensen Friesland veel succes in de derde
klasse. In de kelder van het amateurvoetbal neemt volgend seizoen Nicator ook een plaats in. Nicator degradeerde ook dit seizoen en zal volgend
seizoen strijden in de zesde klasse. Erg jammer voor een vereniging met
een roemruchte historie. Daarnaast wisten zowel CVV Blauw Wit’34 als
SC Flamingo wist zich niet te handhaven en degradeerden respectievelijk
naar de tweede en vierde klasse. LAC Frisia , Leeuwarder Zwaluwen en
MKV’29 konden via de nacompetitie trachten promotie te bewerkstelligen
helaas is dit voor alledrie niet gelukt. Rood Geel, Leeuwarden, FVC en Lions’66 wisten zich redelijk goed staande te houden in hun klasse, helaas
deden ze dit seizoen niet mee om de prijzen.
Voor een aantal verenigingen sportief gezien een teleurstellend seizoen,
ondanks dit feit wensen we een ieder veel leesplezier met de Middenstip,
dé voetbalkrant over alle Leeuwarder amateurverenigingen, waarbij het
thema zoals gezegd ditmaal de vrijwilligers zijn.
De Middenstip
John Weening
COTK-TOERNOOI 2009
Wie gaan we uitnodigen om de loting van het toernooi te laten verrichten en wie gaat de cheques op 3 april bij hoofdsponsor
de “Friesland Bank” uitreiken? Goede raad was even duur, maar toen kwamen er twee namen uit de hoge hoed, waarmee de
commissie voor de dag kan komen. De nieuwe voorzitter van de vereniging van Leeuwarder K.N.V.B.-clubs was direct bereid
de kokertjes uit de beker met de grote oren te toveren. Ja, ook in Leeuwarden is er een prijs te verdienen die in voetballand niet
misstaat. En dan de cheques, die voor de instellingen o zo belangrijk zijn. Een postbode was direct gevonden, maar wie zou
ze uit gaan reiken? Er werd gedacht aan de man die elke dag het weer voorspelt. Pyt Paulusma zegde direct zijn medewerking
toe. Nu eens geen buien, ijs of zon. Er was iets concreets, dat hij weg mocht geven. Een cheque met daarop bedragen, die alle
instellingen de gelegenheid geven om hun cliënten blij te maken. Voor de één was dat een reisje of televisie, voor de ander een
nieuwe bank of een meubel met allerlei toeters en bellen.
Vanaf een uur of half acht druppelden de genodigden binnen en wie eerder binnen was, kreeg in de koepel de gelegenheid
om een blik op Leeuwarden te werpen. Het was toen nog licht en iedereen kon een aantal markante gebouwen van de Friese
hoofdstad onderscheiden. Later op de avond waren er duizenden lichtjes te zien, die een fraai schouwspel vormden. Mevrouw
Koopmans had het druk met het bedienen van de lift en iedereen kon zien, dat ze zichtbaar genoot. En toen was het dan eindelijk
zo ver. Nadat een drietal sprekers het woord hadden gevoerd, mochten de heren Bijlsma en Drijver de loting verzorgen. Op de
website van de commissie kunt u zien wat ze er beiden van gemaakt hebben. Drie poules van vijf verenigingen die garant staan
voor spectaculaire wedstrijden. Na de pauze mocht Paulusma de cheques uitreiken. Postbode Kuiper kreeg geen seconde rust,
omdat de weerman het tempo stevig vasthield. Aan al die blijde gezichten was duidelijk te zien, dat iedereen zeer tevreden was
met de bijdrage die men ontving. Voor het eerst kregen de spelers de gelegenheid om de openingsavond mee te beleven. Een
aantal van hen maakte hier gebruik van. En ook zij genoten kenbaar. Ze weten waar ze zich tijdens het toernooi voor inzetten.
bellen!
WB Reklame nog
Na afloop was er onder het genot van een hapje volop gelegenheid om na te praten. “Hoe gaan jullie de bijdrage besteden
of waar gaat het reisje dit jaar naar toe?” was een veel gestelde vraag bij de instellingen. Bij de vertegenwoordigers van de
voetbalclubs waren andere geluiden te horen. Het verloop van de competitie speelde uiteraard een grote rol. Op het moment dat
dit stukje geschreven wordt, we zijn dan meer dan een maand verder, liggen de kaarten geschud op de tafel. Er is slechts één
kampioen, de LVV Friesland, te bejubelen en Flamingo en Nicator zijn helaas gedegradeerd. Meerdere verenigingen strijden voor
promotie en enkele om hun positie vast te houden. Dat het tijdens de eerste ronde van het toernooi spannend gaat worden, staat
nu al vast. Er staan vele spetterende wedstrijden op het programma en geen enkele ploeg is zeker van de tweede ronde.
Voor het volledige programma verwijst de commissie de lezers naar de website www.cotk.nl Hier wordt u op de hoogte gehouden
van de laatste nieuwtjes en de uitslagen van de wedstrijden welke zoals altijd onder het motto “de Sterken voor de Zwakken”
gespeeld worden. Iedereen een fijn toernooi toegewenst.
Grafische verzorging:
Fotografie:
WB Reklame
Marijke Talsma
Dit is een uitgave van
Weening Communicatie
“Jongeren, de vrijwilligers
van de toekomst ?”
Met de toegenomen individualisering is het minder vanzelfsprekend dat mensen vrijwilligerswerk doen. Om jongeren te stimuleren
verder te kijken dan hun eigen thuis, school en vriendenkring, is de maatschappelijke stage door de overheid in het leven geroepen.
Op deze manier leren jongeren zich belangeloos in te zetten voor een ander en ze komen in contact met mensen en zaken die niet
vanzelfsprekend in hun eigen leefwereld voorkomen. De maatschappelijke stage is het doen van vrijwilligerswerk door leerlingen als
onderdeel van hun schoolprogramma. De maatschappelijke stage is geen beroepsstage! Er zijn veel stageplaatsen nodig. Gelukkig
zien de organisaties de voordelen van de maatschappelijke stage. Met de leerlingen komt de nieuwe generatie binnen: jongeren kijken
anders tegen zaken aan en brengen frisse ideeën met zich mee. Leerlingen leren in de praktijk èn medewerkers steken iets van ze op.
Een project waar het Vrijwilligersservicepunt veel
aandacht aan besteed is de Maatschappelijke stage,
waar officieel sinds januari van dit jaar mee is gestart.
“We willen samen met diverse organisaties leuke
en interessante stageplekken creëren. Leerlingen
kennis laten maken met vrijwilligerswerk en laten
zien hoe belangrijk en leerzaam dit kan zijn.”
Een van de betrokken projectmedewerkers Anne
Meijs Schuurman legt uit.
“Wij treden met het Vrijwilligersservicepunt op als
makelaar. Alle leerlingen van het VMBO tot en met VWO
zullen een maatschappelijke stage gaan lopen. Vanaf
het schooljaar 2011-2012 zal deze maatschappelijke
stage een verplicht onderdeel van 72 uur zijn tijdens
de studie. Doel is een win-win situatie creëren voor
zowel jonge personen, in dit geval leerlingen als voor
organisaties en verenigingen waar vrijwilligerswerk
wordt uitgevoerd. Momenteel is er veel contact met
het middelbaar onderwijs, vrijwilligersorganisaties
en diverse vrijwilligerscentrales in Friesland C.S.G
Comenius, Gomarus College, Piter Jelles, AOC
Groen en het Christelijk Gymnasium Beyers Naudé
zijn hier in Leeuwarden de onderwijsinstellingen
waar nauw mee wordt samengewerkt. Iedere
Scholengemeenschap heeft een eigen coördinator
maatschappelijke stage.”
Wat kunnen verenigingen in dit geval hier aan
hebben?
” Elke vereniging is gebaat bij goede en gemotiveerde
vrijwilligers. Mede door dit project in samenwerking
met de diverse scholengemeenschappen, zijn
er straks legio plekken die ingevuld kunnen
worden. Het organiseren van leuke activiteiten
bijvoorbeeld op de woensdagmiddag, een kantine
dienst draaien of als assistent trainer aan de
slag, misschien wel bij de verenging waar hij of
zij zelf sport. Elk jaar zullen er zo’n 2000 nieuwe
leerlingen in Leeuwarden instromen die een leuke
plek zoeken om hun maatschappelijke stage uit te
voeren. Op de website www.keiindemaatschappij.
nl
worden vacatures voor maatschappelijke
stageplekken geplaatst. Leerlingen kunnen zich
hierop inschrijven. Er wordt gekeken naar een
match en mocht dit het geval zijn dan is er die winwin situatie die we hier mee willen bewerkstelligen.
Alles is mogelijk. Belangrijk is dat de jongere,op
een prettige maniier kennismaakt met het echte
vrijwilligerswerk binnen een organisatie of
vereniging.“
Kun je een voorbeeld geven?
“Nou , kijk bijvoorbeeld naar SC Cambuur. Deze
zet zich geweldig in voor KIKA, hier wordt wel eens
een sponsorloop voor georganiseerd. Dit kan voor
leerlingen een uitermate leuke en leerzame uitdaging
zijn om zoiets mede te organiseren. We hebben nu
bijvoorbeeld contact met VV Leeuwarden, deze
vereniging heeft geïnventariseerd waar binnen
hun vereniging behoefte en vacatures voor zijn.
VV Leeuwarden gaat nu experimenteren met
maatschappelijke stagiaires. Met FVC hebben we
laatst ook samengewerkt.”
Veel verenigingen kunnen hier baat bij hebben?
“Dat klopt. We komen graag in contact met
verenigingen, organisaties en bedrijven om te kijken
of wij gezamenlijk hier iets in kunnen betekenen.
Bedrijven hebben bijvoorbeeld een schat aan
ervaring, kennis, kunde, materiaal en…. een goed
netwerk. Hier willen we graag mee samenwerken.
Bijvoorbeeld
middels een leuk bedrijfsuitje
vrijwilligerswerk uit te voeren, daarmee wordt ook
het maatschappelijk betrokken ondernemen weer
gestimuleerd. “
Daarnaast heeft bijna elke vereniging wel vrijwilligers
nodig. Sport,- wijk- en buurtverenigingen. Samen
zien hoe we hier invulling aan kunnen geven.
Wij zijn niet alleen oplossingsgericht, maar
denken mee en hebben een adviserende rol. Met
deze Maatschappelijke Stage kunnen we een
samenwerking met elke vereniging realiseren. Het
uiteindelijk doel is om jonge mensen bewust te
laten worden van het belang en het besef dat
vrijwilligerswerk heel leerzaam, leuk en erg belangrijk
is. Jongeren zijn de vrijwilligers van de toekomst”.
Als men meer informatie wil?
Men kan kijken op onze website www.
vrijwilligerswerkleeuwarden.nl
of
www.
keiindemaatschappij.nl. Daarnaast kan een ieder
op werkdagen tussen 10.00 uur en 16.00 uur
gerust binnen wandelen bij onze vestiging aan
de Nieuweburen 121 te Leeuwarden. Telefonisch
contact kan ook via telefoonnummer 058-2120617.
Edwin Ondersteijn:
“De snelle rechtsbuiten van weleer”
Samen met zijn tweeling broer Robert stond hij vroeger in de aanvalslinie van Frisia. Vanaf de rechterkant werden de spitsen bediend
door de snelle Edwin Ondersteijn. Vanaf links was het broer Robert die de spitsen wist te vinden. Beiden hebben nog steeds een
belangrijke rol bij LAc Frisia. Als echte Frisiaan is Edwin wekelijks te vinden op sportpark de Magere Weide waar hij als een van de
jeugdcoördinatoren zich volledig inzet voor LAC Frisia en alles zo vlekkeloos mopgelijk laat verlopen. “Edwin Ondersteijn is een van
de vrijwilligers met een gouden randje”, aldus Sieb Bosma die wij tegen kwamen toen we Edwin op de Magere Weide interviewden.
Edwin, in het dagelijks leven werkzaam bij Accon Avm als cliëntadviseur is bij Frisia een echte regelneef.
Edwin tijdens de warming up Frisia 1 - HODO 1
Je doet hier nog al eens wat bij Frisia?
Edwin begint te lachen: “Ja officieel ben ik jeugdcoördinator van de C junioren. Daarnaast interim voor zowel
de A als de B junioren. Tevens ben ik samen met Gerard
Gremmé wedstrijdsecretaris en verzorg de wedstrijdschema’s en de planning voor de wedstrijden op zaterdag, dit zijn de jeugdwedstrijden. We hebben veel jeugd
en er wordt hier nog al eens een wedstrijdje gespeeld
op de zaterdag. Ik zelf ben hier zaterdagsmorgens vaak
rond een uur of acht. Regelmatig komt het wel eens voor
dat ik s’ochtends ook nog een wedstrijd van de jeugd
fluit. Als je het zo op noemt dan doe ik hier nog al eens
wat ja.”
Een druk baasje dus en vanmiddag vlaggen bij het
eerste?
Edwin lacht weer. “Ja vanmiddag vlag ik bij het eerste.
Ik ben bij het eerste geen vaste grensrechter, maar door
omstandigheden kon de officiële grensrechter niet, dus
heb ik vanmiddag de vlag in de hand”.
Van alle markten thuis dus?
“Ik vind alles erg leuk om te doen. Ik heb hier zelf ook
altijd gevoetbald. Vanaf mijn zesde heb ik met een hele
leuke lichting de jeugdselecties doorlopen. Ik kon ook
wel aardig een balletje trappen”. zegt Edwin met enige
trots. “Als tweede jaar B junior, ik was toen zestien heb ik
mijn debuut in het eerste gemaakt. Helaas hebben mijn
knieën nooit echt meegewerkt. Zowel mijn rechter als
linker kruisband zijn al eens afgescheurd en regelmatig
meniscusproblemen. In totaal heb ik zo’n acht knie- operaties gehad. Het moet wel leuk
blijven.”
Edwin attendeert ons er nog even op dat hij in éen seizoen in 9 verschillende teams heeft gespeeld bij Frisia,
nadat hij herstellende was van de zoveelste knieblessure. “Volgens mij is dat een record hier. Ik kwam terug
van een blessure en begon in het negende weer wat te
voetballen. In dat seizoen ging ik van het negende naar
het achtste, zevende …tot en met het eerste. Dat heeft
volgens mij nog niemand eerder gepresteerd en dat alles
op vrijwillige basis.” Zegt hij lachend.
deel van uit te maken, en mij met name in te zetten voor
de jeugd bij Frisia. Ik doe dit al een 22 jaar en nog steeds
met heel veel plezier.”
Edwin bedankt en succes vanmiddag!
Hoeveel tijd ben je met Frisia bezig?
Edwin denkt even na. “Als ik alles bij elkaar op tel en
in uren uitdruk kun je wel stellen dat ik zo’n 20 uur per
week met Frisia bezig ben. Het grootste gedeelte van
deze uren zit hem in de zaterdag wanneer ik hier rond
een uur of acht op de Magere Weide aanwezig ben
en niet voor 1800 uur weer vertrek. Nadat de jeugd op
zaterdag gespeeld heeft moet alles aan het eind van de
dag wel weer schoon en opgeruimd worden voor de
zondag. Het is hier op zaterdag altijd druk met ongeveer
25 wedstrijden op één dag.”
Hoe staat het thuisfront er tegen over?
“Ik ben getrouwd en heb een dochtertje. Mijn vrouw is
niet echt een voetballiefhebber maar weet wel dat ik dit
wel ben en hier heel veel voldoening en plezier uithaal.
Ik heb het geluk dat hier nooit problematisch over wordt
gedaan hier ben ik erg blij mee. Natuurlijk houd ik hier
rekening mee want alles was ik dag en nacht weel bij
deze club te vinden”. zegt Edwin lachend.
Voelt het wel eens als een verplichting?
“Niet echt, of beter gezegd totaal niet een verplichting.
Het is iets wat zo is gegroeid. We hebben hier een aantal
mensen rondlopen waar je vaak op terug kunt vallen,
nee geen verplichting een hele leuke hobby. Er loopt hier
nog al eens iemand rond, dat is erg belangrijk voor een
vereniging als Frisia, maar niet alleen voor Frisia elke
vereniging wordt gerund door vrijwilligers. Kijk naar de
bezetting van de kantine, het ( jeugd) bestuur, het clubblad, onderhoud en schoonmaak, de diverse activiteiten
die georganiseerd worden. Zonder al deze vrijwilligers
zou het echt niet kunnen. Vrijwilligers zijn zo ongelooflijk
belangrijk voor een vereniging. Ik vind het mooi om hier
Rodney en Anne:
“Vrienden voor het leven dankzij Friesland”
Net als bij vele andere verenigingen zijn vrijwilligers bij LVV Friesland goud waard. Zo’n gouden duo loopt er ook rond bij Friesland. Het zijn
de 38 jarige Rodney Geus in het dagelijks leven werkzaam op de Leeuwarder vliegbasis als specialist Avionica( dit had iets met techniek
te maken ) en de 54 jarige Anne de Boer werkzaam bij Friesland Campina, het vroegere CCF . Dankzij Friesland hebben de beide mannen
elkaar leren kennen en er is een hechte vriendschap ontstaan. Wij zijn erg benieuwd hoelang beide mannen zich al inzetten voor Friesland.
Anne begint: “ Ik ben al lid vanaf mijn 7de. Ik heb
altijd bij L.V.V. Friesland gevoetbald nooit erg hoog
maar wel met heel veel plezier. Nadat ik stopte met
voetballen, ben ik een tijdje scheidsrechter bij de
KNVB geweest. Daarna nog zo’n 14 jaar grensrechter
bij het eerste van Lvv Friesland. Door een vervelende
knieblessure heb ik 2 jaar geleden dit stokje overgedragen aan Wim Jorna.”
Rodney “Ik kom oorspronkelijk uit Den Helder en heb
hier in de jeugd gevoetbald bij WGW, maar verder
heb ook ik nooit echt hoog gespeeld. Ik ben hier bij
Friesland momenteel wel aardig actief, dat vind ik
het leuke aan het voetbal alle dingen om het voetbal heen. Sinds 2000 ben ik bij Friesland gekomen.
Mijn zoontje ging hier voetballen en mijn vrouw werd
jeugdleidster van zijn team. Daarnaast stond ze ook
nog wel eens achter de bar en was erg enthousiast
over deze vereniging”. Rodney begint te lachen: “
Dus ik dacht ik moet maar eens gaan kijken wat voor
een vereniging dat is en wat daar allemaal gebeurd.
Zo ben ik hier eigenlijk ook ingerold.”
Wat is jullie functie?
Rodney: “Ik zit in de kantinecommissie en regel hier
de inkoop voor. Daarnaast ben ik zeer actief met de
website van Friesland die ik in 2003 helemaal zelf
heb opgebouwd.” zegt Rodney met gepaste trots.” Ik sta achter de bar, in de
keuken en ben overal waar nodig wel
inzetbaar. Ik ben hier bijna dagelijks
te vinden.”
Anne vult aan. “Rodney is een
hele goeie en rustige vent, zeer
technisch en kan elk klusje wel
klaren. Daarnaast kun je altijd
een beroep op hem doen. We
zijn hier zaterdagsochtends altijd
samen met onze vrouwen (die in
het jeugdbestuur zitten). We
kunnen het goed met elkaar vinden en we zijn onderhand hele goede vrienden geworden. “
Altijd een hele gezellige avond. Het volledige bestuur
wordt dan ook bediend, want dat zijn natuurlijk ook
allemaal vrijwilligers.”
“Dat zelfde geldt voor
Anne, hij is hier elke zaterdagochtend al om 8 uur.
Als scheidsrechtersciooordinator regelt hij al deze
formaliteiten. Hij fluit zelf
wedstrijden, staat achter de
bar in de kantine en is op
zondag assistenst leider bij
het eerste. Een echte clubman in hart en nieren waar
je altijd op kunt bouwen.”
Anne : “Maar behalve de
vrijdagavond dan ben
ik vaak ergens anders te
vinden. Ik ben dan over het
algemeen bij mijn andere
grote liefde Cambuur te
vinden.”
Vrijwilligerswerk erg belangrijk?
“Natuurlijk, elke club is hier afhankelijk van. Vrijwilligers zijn voor elke vereniging een must. Frieland gaat
goed met haar vrijwilligers om en jaarlijks wordt
er dan ook een vrijwilligersavond georganiseerd. Het mooie hiervan is dat leden van
het naast gelegen kaatsverening O.G
(Ons Genoegen) de barbezetting doen.
Zijn er voldoende vrijwilligers bij Friesland?
“ De vereniging is groeiende en die groei zie je
met name terug bij de jeugd. Dit houdt in dat mede
door deze groei we, met name op zaterdag een
paar aktieve personen kunnen gebruiken. Friesland
organiseert de laatste tijd veel activiteiten ook voor
de jeugd. Het zou mooi zijn als er een aantal ouders
deze handschoen van vrijwilligers op zouden willen
pakken. Hierdoor heb je als ouder ook meer betrokkenheid bij de vereniging van je kind en ook het
Frieland gevoel versterken. Want we doen het
hier met zijn allen. Eén grote familie waar iedereen zich thuis voelt. De betrokkenheid van de
vrijwilligers hier is erg groot. Voor vrijwilligers geldt
ook hoe meer zielen hoe meer vreugd. Mocht er
iemand zijn die zoiets heeft van dat lijkt me wel
wat, meld je aan zouden we zeggen.”
Het voelt nooit als een verplichting?
“Nee, we hebben hier de instelling niks moet en
alles mag. Hierdoor voelt het niet als een verplichting, het is erg leuk om je in te zetten voor
een vereniging.”
Mannen hoe staat het thuisfront er
tegenover.
Beide beginnen te lachen:
“Die zijn net zo fanatiek als
ons en mischien nog wel
fanatieker. Onze dames
stoppen ook heel veel
tijd in deze vereniging,
zij staan er honderd
procent achter en wij
ook honderd procent
achter hen.
Zij doen net als
vele anderen veel
voor de club en
verdienen zoals
alle vrijwilligers
een grote pluim.”
Sjonny Poelstra:
“Ik ben trots op Lions ‘66“
Bij Lions’66 staat de drieëndertig jarige Sjonny Poelstra elke zaterdag als leider van het eerste aan de zijlijn. In het dagelijkls leven
is Sjonny werkzaam bij de technische dienst van Palet maar daarnaast veel bij Lions’66 te vinden. Ooit bebonnen bij vv Leeuwarden in de jeugd,vandaar naar Rood Geel en later nog bij Nicator. Tenslotte kwam hij in 1992 bij de Lions terecht en hier hoeft hij
echt nooit meer weg. “Lions is de dependance van Cambuur” zegt Sjonny lachend.” We hebben dezelfde clubkleuren en een ieder
hier is fan van onze grote broer. Lions heeft een hele moeilijke periode achter de rug maar met name door een aantal gedreven
personen staat de club er weer goed voor. “Het zou mooi zijn als we nu eens uit de kelder van het amateurvoetbal omhoog zouden
kunnen klauteren”. aldus Sjonny Poelstra
Hoe ben je hier zo terecht gekomen?
“In 1992 zijn we hier met een hele groep vrienden
die indertijd regelmatig in de Barones te vinsden
waren naar toe gegaan. Een aantal jongens hebben toen de schouders er onder gezet en zo is de
club langzamerhand weer op de rails gekomen.
Alles wat hier gebeurd moeten we met zijn allen
doen. Lions is een kleine vereniging waar je niet
kunt putten uit veel mensen om zich verdienstelijk te maken. Iedereen doet hier bijna wel iets om
alles zo goed mogelijk te laten verlopen. Vandaar
dat er hier bij Lions ook een sfeer van met zijn allen er voor gaan heerst.
Zelf hier ook gevoetbald?
“Ik heb hier zelf ook gevoetbald ja. Helaas door
een vervelende en ernstige knie blessure moest
ik stoppen. Ik heb daarna een tijdje even niks
gedaan, maar zoals altijd begint het dan toch weer
te kriebelen. Zelf voetballen lukte echt niet meer
en ik werd leider van ons tweede. Dit heb ik even
gedaan want na verloop van tijd werd ik door de
toenmalige trainer Tjalling Delgrosso en vanuit
de groep gevraagd of ik niet het eerste wilde
versterken en dan als leider. Nou als een hele
spelersgroep dat graag wil wie ben ik dan om
nee te zeggen. Dat vond ik erg mooi en als
het valt te combineren dan heb je dat graag
voor je club over”.
Nog overige functies bij Lions?
“Nee, op zich is leider zijn erg leuk, maar
vergt ook wel veel tijd met voorbereiden van een aantal zaken. Ik doe
daarnaast diverse dingen maar niet allemaal bij Lions. Met enige trots meldt
Sjonny ons ook dat hij een colunmn
heeft in het supportersmagazine van
SC Cambuur “het Hertje.” Dit is ook
erg leuk om elke keer weer iets in
te schrijven.
We zullen het vanaf nu zeker
volgen
Is het ook wel eens
leider met lange IJ?
“Nee, het is erg
leuk om te
doen. Ik
vind het
prach-
tig en sta tussen de spelers en de trainer in. Ik
bedoel daarmee dat ik overal erg bij betrokken
ben. Paul, de trainer overlegt veel met mij en
daarnaast spreek ik veel met de jongens. Voor mij
totaal geen leider met lange ij.
Het is wel eens, maar dat komt doordat ik zelf
graag voetbal en erg fanatiek ben, als ik langs de
kant sta dat ik mij verbijt. Elke week heb ik dat
gevoel wel dat ik nog heel graag in het veld zou
willen staan. In dat geval is het wel eens met een
lange ij maar dan met name omdat ik zelf ook nog
heel graag zou willen voetballen.”
Hoe staat het thuisfront er tegenover want je bent
wel veel op de club?
Sjonny lacht; “Ik ben mooi vrijgezel en happy alleenstaand zoals ze dat noemen. Dat houden we
voorlopig ook wel even zo. Als ik een vriendin zou
hebben dan zal ze moeten begrijpen de vrijdag-
avond voor Cambuur is en de zaterdag geheel
voor Lions. Wat er ook gebeurd dat pakt niemand mij af. Dus ik heb wat dat betreft geen
problemen met het thuisfront ik kan mooi mijn
eigen gang gaan.”
Hoe belangrijk zijn de vrijwilligers bij Lions?
“De vrijwilligers bij ons zijn erg belangrijk. We
hebben zoals iedereen weet en net al gezegd
een kleine vereniging met een vaste kern en
groep vrijwilligers die er altijd staan als er iets
moet gebeuren. Doordat we niet zo groot zijn
heerst er hier wel een groot saamhorigheidsgevoel. We hebben hier een aantal zeer goede
mensen lopen waar Lions erg trots op mag
zijn. En dat lukt ook goed want net als mij zijn
er hier heel veel die erg trots op de Lions ’66
zijn. Daarnaast is de zaterdagmiddag hier aan
de stamtafel altijd geweldig.”
Nog ander hobbies?
“Zeker ik ben zo goed als verslaafd aan
fietsen. En niet zomaar fietsen maar op een
mountainbike en dan helemaal kapot gaan
heerlijk is dat. Bijna elke dag zit ik wel op
de fiets en maak mijn kilometers. Nadat
ik niet meer kon voetballen heb ik dit
opgepakt en dat is geweldig. De 11-stedentocht staat weer voor de deur, dan
ben ik zeker van de patij in Bolsward. Je
moet toch bezig blijven hé. “zegt Sjonny
lachend.
En zo is het maar net.
Vrijwillig enzo...
Een kwart van de nederlandse bevolking is actief als vrijwilliger. Dat zijn
vier miljoen mensen. Bijna de helft is actief in de sport.
Wij vinden dat heel gewoon, deze situatie is al heel lang stabiel.
In het buitenland is dit nogal eens anders. Een afrikaans gezegde luidt:”
vrijwillig werken is erger dan slavernij.” Een russische zegswijze: “men
werkt zich eerder krom dan rijk.”
En in zuid-amerika sprak Che Guevara:” In sommige gevallen is werk een
beloning, in sommige een opvoedingsmiddel, maar nooit een straf”.
Al met al is de ondertoon zo’n beetje: “je bent wel gek als je wat doet, en
al helemaal als je het voor niets doet”.
Vaak wordt ook gezegd dat zonder al deze inzet, in de sport, maar ook
in de zorg, onderwijs, bibliotheken, kerken en culturele manifestaties, de
nederlandse economie volkomen vast zou lopen. De economische waarde
van vrijwilliggerswerk loopt in de miljarden!
Het zal allemaal wel.
Volgens mij is vrijwillgerswerk goed voor de volksgezondheid: miljoenen
mensen die elke week een aantal uren belangeloos aan de slag zijn met
wat ze leuk vinden om te doen voor
hun club. Daar knap je van op. Of je de
lijnen trekt, de glazen vult, het bestuur
vormt, een jeudelftal leidt, het clubhuis
verft, het krantje maakt: je doet het met
elkaar en voor elkaar.
Dat geeft contact, waardering, plezier
en een goed gevoel. En mensen die zich
goed voelen,
die worden minder ziek. Zo hebben ze
dat in Afrtika, Rusland en Zuid Amerika
kennelijk nog niet gezien.
(Wel goed dat we in Leeuwarden even
geen uit-wedstrijd tegen Mexico op het
programma hebben trouwens.)
Leeft u in deze Middenstip even mee met
de voetbalvrijwilligers van Leeuwarden?
Voorbeelden genoeg! En meedoen mag
waarschijnlijk ook nog wel: u knapt er
vast van op.
Sierd van der Berg
Vrijwilligers zijn vaak mensen die vanuit hun betrokkenheid een bepaalde
functie vervullen binnen een (voetbalamateur)club. Ze stellen zich vaak
beschikbaar voor diverse functies binnen de club. En veelal gebeurt dit
kosteloos of voor een kleine vergoeding.
Stelt u zich voor dat een club professionals in dienst moet gaan nemen. Dan
zullen veel clubs geen bestaansrecht meer hebben. Mijn mening is dan ook dat
deze vrijwilligers van eminent belang zijn om een club draaiende te houden.
Veel trainers bij een amateurvoetbalclub zijn vaak vrijwilligers. Dus ook de
keeperstrainers. Die zich ten dienst stellen om keepers te ondersteunen in
hun ontwikkelen als keeper en het plezier te geven in hun ‘vak’. Om dit te
bewerkstelligen moet dit uiteraard niet vrijblijvend zijn.
Onze teammanager bij FC Zwolle (vrijwilliger) zegt dan ook vaak ‘de
ondergrens van vrijwilligheid is 100 % ‘. Hij wil daarmee zeggen dat als je
vrijwilliger bent,dat dit geen vrijbrief is om niet aan je afspraken/verplichtingen
te voldoen. Men gaat dan vaak snel roepen ‘Ja maar ik ben maar vrijwilliger’. Er
moet wel structuur zijn.
Om deze structuur te krijgen dient men vanuit de club in,dit geval, (keeper)
trainers te stimuleren en te motiveren in hun functie. Hiermee wil ik zeggen dat
ze de mensen wel scholing moeten gaan aanbieden om zich in hun functie te
kunnen ontwikkelen. Uiteraard dan op kosten van de club. Op mijn gebied als
keeperstrainer zijn er niet veel van deze cursussen,vandaar dat we in het najaar
ook voor het eerst een cursus heb georganiseerd voor mensen die zich in het
vak als keeperstrainer willen ontwikkelen.
Als laatste wil ik zeggen dat de waardering en het respect voor de vrijwilligers
groot moet zijn. Nog te vaak gebeurt het dat de mensen die aan de ‘zijlijn’
staan hun commentaar hebben op deze mensen. Dit vindt ik dan wel heel erg
gemakkelijk. Dan zal je dus zelf de (keeper) handschoenen moet oppakken of
je mond houden,
Mijn respect en waardering voor vrijwilligers is dan ook groot. Dit omdat
ik besef wat de waarde van deze
mensen voor een club zijn.
Op naar de volgende middenstip
Voor meer info Keeperschool
www.Keeperscholen.nl
[email protected]
Arend de Groot
(fysiotherapeut Leeuwarden)
Verenigingen met vrijwilligers opgelet!
Gemeente Leeuwarden verzekert alle vrijwilligers in de gemeente Leeuwarden
Per 1 januari heeft de gemeente Leeuwarden via de Vereniging voor Nederlandse
Gemeenten een vrijwilligersverzekering afgesloten waardoor alle vrijwilligers in
de Gemeente Leeuwarden verzekerd zijn. In samenwerking met Centraal beheer
Achmea is dit aanbod ontwikkeld. Hiermee wil de gemeente het maatschappelijk
belang van vrijwilligerswerk benadrukken en voor vrijwilligersorganisaties de regeldruk verminderen.
Voor wie ?
De verzekering geldt voor iedere vrijwilliger die in enig organisatorisch verband
onverplicht en onbetaalde werkzaamheden verricht ten behoeve van anderen en/of
de samenleving waarbij een maatschappelijk belang wordt gediend. Dit kan zijn de
voetbal of hockeyvereniging maar zeker ook andere organisaties waar vrijwilligerswerk wordt gedaan.
De gemeente Leeuwarden heeft zowel een basis- als een pluspolis in het verzekeringspakket afgesloten.De verzekering heeft een secundaire werking, dit houdt in
dat schade eerst op een reeds bestaande verzekering geclaimd moet worden. Is er
geen dekking of helemaal geen verzekering dan is de vrijwilligersverzekering van
toepassing.
Schade en wat dan te doen?
Op de website van het vrijwilligers|Servicepunt www.vrijwilligerswerkleeuwarden.
nl kunt u het digitale schadeformulier downloaden. Het ingevulde formulier kunt
u via de post of mail weer bij hen inleveren. Vandaar wordt het doorgestuurd naar
Centraal Beheer Achmea. Van hieruit wordt gekeken of er eventueel op de eigen
verzekering van de vrijwilliger een schadevergoeding kan worden verkregen. Mocht
dit niet het geval zijn dan zal Centraal Beheer Achmea deze claim zelf in behandeling nemen.
Geen regelwerk en bijkomende kosten meer
De gemeente Leeuwarden heeft deze vrijwilligersverzekering afgesloten en het is
voor organisaties en verenigingen niet meer nodig om zelf nog een aparte vrijwilligersverzekering af te sluiten.
Vragen over deze vrijwilligersverzekering neem gerust contact op met het vrijwilligersservicepunt. Tel. 058-2120617.
Mailen kan ook, verzekering@vrijwilligerswerkleeuwarden. Daarnaast kun ook gerust
even binnenwandelen aan de Nieuweburen 121 te Leeuwarden.
Met keepersgroet,
Sierd van der Berg
(Keeperstrainer F.C. Zwolle)
Abma observeert
Homo Sapiëns Agressorex
Sport is goed voor de mens, maar niet volgens de hoogleraar rechtsgeschiedenis die ik vroeger had. Die deed niet aan sport, had er een hekel aan
en nam liever een glas vloeibare zonneschijn. Nu ben ik daar ook niet vies
van, maar ik schep er toch ook wel enig genoegen in het lichaam op gezette
tijden in fysieke staat van opwinding te brengen. U zult wel begrijpen dat ik
hierbij niet slechts aan een enkel lichaamsdeel refereer.
Nu heb je sportieve opwinding in allerlei soorten en maten, actief en passief,
met en zonder overdrukventiel. Helaas is niet iedereen met zo’n voorziening
uitgerust, hetgeen toch eens bij de voortplanters onder de aandacht moet
worden gebracht. Maar, hoe dit ook zij, ventiellozen kunnen wat mij betreft
als kiespijn worden gemist, zowel binnen als buiten de lijnen.
Natuurlijk mag het kroost hartstochtelijk worden aangemoedigd, maar beste
ouder, waarom roept u bij herhaling dat het handige spillenbeentje van de
bezoekende vereniging permanent verblijf moet houden onder de grasmat?
Moet die grensrechter zijn vlaggenstok daar nu echt opbergen? En gelooft u
nu werkelijk dat junior door de dubbele coaching beter gaat spelen?
U weet wel beter en de ouders om u heen, die zich onmiskenbaar aan uw
gedrag ergeren, maar u niet tot de orde roepen, ook. Zorg met z’n allen voor
wat meer beschaving langs de lijn en breng dat ook over op uw kinderen.
Straks denken ze nog dat wat u doet normaal is.
Reageren?
Jan Albert Abma,
Advocaat de Boer Egberts Advocaten
[email protected]
Egbert Kuipers:
“Vrijwilliger zijn is een vorm van ontspanning”
Een van de grootste voetbalverenigingen van noord Nederland kan net als alle andere verenigingen niet zonder haar vrijwilligers. Vrijwilligers die dagelijks klaar staan voor de verenging zijn onmisbaar. Niet alleen de zaterdag maar alle dagen van de week behoudens
de zondag is er bij Blauw-wit ’34 wel wat te doen op sportpark Wiarda. Een van deze vele vrijwilligers is de 56 jarige Egbert Kuipers, in
het dagelijks leven conciërge bij de Leeuwarder Onderlinge en volgend jaar 25 jaar lid van Blauwwit.
Hij werd indertijd eens gevraagd om bij te springen op de woensdag middag. “Ik was toen elke woensdagmiddag aanwezig om de
verrichtingen van mijn oudste zoon te volgen. Dat is nu zo’n 25 jaar geleden, er is sindsdien wel het een en ander veranderd maar het
plezier om mij in te zetten voor deze club is er nog steeds.”
Wat is je functie momenteel binnen Blauwwit?
“Ik ben beheerder van de kantine. Na het overlijden
van Albert Visser, de toenmalige beheerder werd ik
hier voor gevraagd. Ik was al regelmatig werkzaam
achter de bar en veel op de club te vinden. Ik floot
jeugdwedstrijden en trainde wat teams. Daarnaast
had ik vroeger al wat in de horeca gewerkt en hierdoor enige ervaring opgedaan. Van het een kwam
het ander en sindsdien ben ik beheerder van de
kantine.”
Daarnaast doe je nog het een en ander toch?
Egbert begint te lachen: “Ja ik ben hier elke zaterdagsmorgen om 7:30 aanwezig en dan begint het
hele circus. Ik fluit nog regelmatig een jeugdwedstrijd op de zaterdagochtend en ben s middags
assistent scheidsrechter bij het eerste. Dit doe ik nu
met een kleine break zo’n zeven jaar. Uit en thuiswedstrijden sta ik dus langs de lijn. Om elke zaterdag alles goed te laten verlopen moeten er wel wat
voorbereidingen plaatsvinden. We hebben hier natuurlijk heel veel vrijwilligers lopen, niet alleen achter
de bar maar ook bijvoorbeeld de theevoorziening,
onderhoudsploeg, leiders van de jeugd noem maar
op. Geweldig zoveel mensen er tijd in deze club
stoppen.”
Voelt het soms als een verplichting, vrijwilliger zijn?
“Ach, niet echt een verplichting maar ik ben hier wel
vaak en dat heeft meer met mijn eigen verantwoordelijkheidsgevoel te maken. Ik heb het geluk dat mijn
vrouw Akke er 100% achter staat en daar wordt het
zeker niet moeilijker van. Als dit niet het geval zou zijn
had ik hier ook niet zo veel tijd in kunnen stoppen.
Vrijwilliger zijn doe je natuurlijk vrijwillig maar ook het
thuisfront moet hier achter staan want je bent wel eens
wat uurtjes van huis. Als ik kijk hoeveel enthousiaste
vrijwilligers hier rondlopen mag je stellen dat een club
als Blauwwit hier erg blij mee mag zijn. Blauwwit laat
dit als vereniging ook merken. Elk jaar is er de vrijwilligersavond waarin de vrijwilligers bediend worden door
spelers van de diverse teams. Blauwwit is een hechte
verenging waarbij je ziet dat velen nadat ze stoppen met voetballen ook wel iets binnen de vereniging
doen.”
Zelf ook altijd gevoetbald?
“Ik heb in een ver verleden zelf ook gevoetbald. Egbert
begint te lachen: “Ik weet niet of iedereen binnen de
vereniging dat weet, maar heel vroeger heb ik bij de
Leeuwarder Zwaluwen gespeeld. Bij Blauwwit zelf heb
ik nooit in competitieverband gevoetbald.”
Een bezige bij dus?
“ Ik ben hier wel vaak te vinden en doe het met veel
plezier. Ik doe het puur voor de vereniging en omdat
ik het leuk vind om te doen. Clubgevoel vind ik erg
belangrijk. Ik stop veel tijd in deze verenging maar
ik krijg er in de zin als waardering en voldoening erg
veel voor terug.”
Waar moet een beetje vrijwilliger aan voldoen?
“Elke vrijwilliger is natuurlijk van harte welkom hier bij
Blauwwit. Het zijn de steunpilaren binnen de vereniging. Je moet het leuk vinden om een steentje bij te
willen dragen voor de vereniging die ook wat voor
jou of voor je kinderen iets doet. De vereniging staat
voorop je staat er voor de club. Als ik naar mij zelf kijk
is het ook zeker een vorm van ontspanning”.
Hoeveel uur ben je met Blauwwit bezig?
Egbert lacht even: “In mijn hoofd ben ik altijd met
Blauwwit bezig. Om dat in uren uit te drukken per
week dat ik daadwerkelijk aanwezig ben bij Blauwwit dan schat ik dat ik zo’n 25 uur per week hier wel
actief ben.”
Ontspanning? Er komt nogal wat bij kijken?
“Ontspanning zeker en dan met name s’middags vlaggen bij het eerste en s’ochtends een wedstrijd fluiten
zie ik als echte ontspanning. Dit is heerlijk om te doen.
Lekker buiten op het veld en bezig zijn, daar kan ik
echt van genieten”.
Egbert Kuipers samen met zijn vrouw Akke
Jullie zijn een grote vereniging, valt het allemaal nog
wat te realiseren?
“Het is bijna niet te vergelijken met een aantal jaren
geleden. We hebben bijna een verdubbeling van het
ledenaantal meegemaakt sinds de verhuizing hier
naar Goutum. Maar het loopt door de inzet van de
vele vrijwilligers erg goed. Het zou mooi zijn als er
nog een aantal, met name voor de zaterdagmiddag
in de keuken zich zouden aanmelden. Dat haalt de
druk weer weg en dan kan een ander ook eens “vrij
“ op de zaterdagmiddag. Vrijwilligers zijn cruciaal
voor het goed laten lopen van een vereniging en erg
belangrijk. Dus bij deze een oproep meldt je aan en
we zien elkaar op de vrijwilligersavond. “
Fred van Dijk:
“Van maandag tot en met donderdag sta ik elke avond op het veld”
Ook bij de voetbalvereniging Leeuwarden zijn wekelijks tientallen vrijwilligers actief. Een van hen is de 46-jarige Fred van Dijk. In het
dagelijks leven werkzaam als arbeidsdeskundige in dienst van het UWV en bij Cambuurvolgelingen bekend als een van de verslaggevers van de lokale omroep ‘Mercurius’ die wekelijks verslag doen van de verrichtingen van de plaatselijke B.V.O. Fred van Dijk is sinds
een jaar of 7 actief als jeugdtrainer. Dat de voetbalvereniging Leeuwarden de club is waar hij deze activiteiten verricht is niet toevallig:
„Ik ben geboren in de Honingboomstraat en woonde naast Wiebe Woudstra. Zijn vader was trainer bij Cambuur en was het hele weekend te vinden op de velden van v.v. Leeuwarden en Cambuur. Hij nam ons altijd mee en van jongs af aan heb ik mij thuis gevoeld bij
zowel Cambuur als v.v. Leeuwarden. Toen mijn kinderen gingen voetballen heb ik ze hier dan ook aangemeld”.
Voetbal jezelf nog steeds?
“Ik ben nog steeds aktief voetballer, niet meer op het
veld, ik speel nog wekelijks een potje in de zaal. Zaalvoetbal is de sport die ik ging beoefenen toen dit jaren
geleden populairder werd en dit doe ik nog steeds met
veel plezier”
Je bent een echte clubman?
“VV Leeuwarden is samen met SC Cambuur mijn
club. Ik heb zelf altijd bij vv Leeuwarden gevoetbald
en mijn beide zoons doen dit nu ook. Het is een hele
fijne warme echte Leeuwarder vereniging, de sfeer bij
Leeuwarden is in al die jaren niet veranderd. Het is een
gemoedelijke vereniging met veel mensen die net als ik
een ‘Oldehovegevoel’ koesteren. Mijn jongste begon al
op 4 jarige leeftijd met trainen en werd letterlijk aan de
hand van seniortrainer Henk Hoen het veld op gebracht.
Zo’n man symboliseert het gevoel van welkom dat ik
altijd bij deze vereniging heb gevoeld”.
Elke avond op het veld te vinden?
“Van maandag tot en met donderdag sta ik op het veld
bij vv Leeuwarden. Een enkeling verklaart mij nog wel
eens voor gek, maar ik vind het heerlijk. Ik ben begonnen met trainen toen mijn oudste bij de E-tjes trainde.
Zo begon ik met 2 avonden per week training te geven.
Dat aantal verdubbelde toen mijn jongste zoontje van
7 als F pupil alleen op woensdagmiddag trainde. Ik
nam hem vervolgens ook mee naar de avondtrainingen
van E1 die ik inmiddels verzorg(de) samen met Marco
Rozendaal. Dat vond junior zo leuk dat hij ook de resterende avonden naar het trainingsveld wou en zo hebben
we een aantal maanden ook nog meegetraind met D3.
Ik vond dat toch wel wat te gek, maar dacht ook dat als
ik dan toch op het veld stond, ik net zo goed aan zou
kunnen bieden om ook zijn team te trainen en zo train ik
sinds een aantal maanden samen met nog 3 enthousiaste ouders ook een combinatie van Leeuwarden F1 en
F2. Daarnaast fluit ik ook nog regelmatig een wedstrijd
van deze pupillen.”
Pittig, maar erg leuk?
“Het is prachtig om te doen. Ik heb ooit de P.A. (pedagogische academie) gedaan en de theorie die ik daar
heb geleerd komt me nu van pas. De praktijk heb ik
vooral geleerd van collega-trainer Marco Rozendaal die
ik beschouw als een soort natuurtalent. Tijdens mijn
stages op de P.A. was het eerlijk gezegd
meestal een beetje een chaos en van de aanpak van Marco leer ik hoe het in de praktijk
moet – en het dus jaren geleden ook had
gemoeten. Onze opvattingen zijn verder hetzelfde. Voetballen moet je als kind zelf leren
en je trainer is daarbij een hulpmiddel. Niet
de trainer maar het spelertje staat centraal en
die moet gewoon plezier hebben.”
Voelt het wel eens als een verplichting elke
avond op het veld?
“Totaal niet, ik vind voetbal leuk, en het is
heerlijk om met de jeugd bezig te zijn. Verplichting nee geheel niet.”
Zijn er meer van dit soort actievelingen bij Leeuwarden?
“Er zijn zoals al eerder gezegd een aantal
hele enthousiastelingen bij Leeuwarden. Ik
ben hier samen met alle anderen die zich geheel belangeloos zich inzetten voor de club
een ondereeel van.
Er is wel eens uitgerekend dat 1 op de vier
mensen bij de club aktief moet zijn wil het
allemaal vlekkeloos verlopen. Ik vind ook dat
hier een taak voor ouders ligt, bewust zijn
van het verenigingswerk. Als je kind gaat
sporten, waar dan ook bij een vereniging vind
ik dat hier wel consequenties van de ouders
aan verbonden zijn. Je moet niemand verplichten, maar er bij stil staan en iets terug
doen is echt niet verkeerd.
Hoe staat het thuisfront erachter, je bent nog al
eens op pad?
“Het thuisfront,” zegt Fred lachend, “heeft
er totaal geen problemen mee. Mijn vrouw
is niet zo’n voetbalgek als mij, maar ook zij
draagt haar steentje bij door af en toe met
uitwedstrijden te rijden. Natuurlijk komt ze
ook kijken naar de verrichtingen van haar
kroost en ik kom echt niet elke avond pas om
23;00 uur thuis. Na de pupillentraining ga ik
ook weer naar huis. Dus het valt mee.”
Je gaat nog wel even door?
Fred begint te lachen: “Voorlopig hoeven ze
aan de Insulindestraat niet bang te zijn dat
ik mijn trainersschoenen in de wilgen hang,
ik droom er nog wel eens van om de opvolger te worden van Henk Hoen en als trainer
bij het hek te staan om de binnenkomende
nieuwe peuters te begroeten”.
Henk Toering:
“FVC, ik zou er niet zonder kunnen”
Als je het hebt over echte clubmannen dan vind je deze zeker bij FVC. Een van deze echte clubmannen is Henk Toering. Henk, lid van
FVC vanaf zijn 6de en zal binnenkort de derde verhuizing van FVC meemaken. Vanaf de Borniastraat is Henk er al bij.
Hiervandaan verhuisde FVC naar Nijlan en vandaar ging men naar de Hemrik, waar de laatste dagen momenteel in het teken staat van
een nieuwe verhuizing namelijk naar het Wiardacomplex. FVC is samen met het vissen op karper zijn grootste hobby. Henk is dagelijks op het sportpark te vinden en doet hier samen met vele andere vrijwilligers diverse werkzaamheden. “We hebben qua vrijwilligers
echte clubmensen een geweldige leuke ploeg. Met zijn allen zetten we de schouders er onder. FVC, ik zou er echt niet zonder kunnen.”
Hoe ben je zo bij FVC terecht gekomen?
“Ja hoe gaat zoiets, als zes jarig jongetje kwam ik bij
FVC te voetballen. Sindsdien ben ik altijd bij de club
gebleven en te vinden. Alle elftallen wel doorlopen
bij FVC tot aan het eerste toe. Ik heb ruim negen jaar
in het eerste van FVC gespeeld. Ik was een keiharde
spits”, zegt Henk met enige trots” speelde samen met
een aantal FVC Coryfeeën als, Adri Paassen, Corrie Meijer, Dicky Verbruggen. Trainers indertijd waren
Joop de Ruiter en Jitse de Jong.”
Wat is momenteel je functie?
“Officieel ben ik bestuurslid wedstrijdsecretaris en
daarnaast ben ik consul, sta wel eens achter de bar,
vang de scheidsrechters zondags op, maak het programmaboekje voor de thuiswedstrijden en geef na
de wedstrijd verslagen door aan de diverse pers. Ik
kan de wedstrijd altijd goed vanuit mijn toren volgen
alwaar ik ook nog wedstrijdomroeper ben. Ja ik doe
hier nog wel eens wat”. zegt Henk lachend.
Dat is ook het leukste om te doen in de toren?
“Alles wat ik hier doe gebeurd met veel plezier. Daar is het
omroepen vanuit de toren een van. Weet je wat zo mooi
is als je daar zit, je kunt het hele complex overzien en
hierdoor kun je alles mooi wat in de gaten kan houden.”
Straks op het nieuwe complex ook een eigen toren?
Henk lacht even; “Ik krijg daar wel een eigen ruimte
alwaar ik het hele veld kan overzien en een draadloze
microfoon. Zodat ik hiermee redelijk mobiel ben. Ik
kan vandaar overal het omroepen verzorgen, maar
een echte toren zoals deze is het niet.”
Voelt vrijwilliger zijn ook wel eeens als verplichting?
“Nee helemaal niet. Ik ben hier zowat zeven dagen in
de week en doe dat geheel vrijwillig. FVC is zoals ik
net al zei naast karper vissen een hele grote hobby
van mij. Ik mag graag vissen op de Groene Ster samen met mijn zwager Wil Hoen van vv Leeuwarden.
Vaak doen we dat vlakbij onze camping, de Kleine
Wielen. Mijn vrouw verzorgt dan de catering en brengt
zo nu en dan wat eten en een biertje op zijn tijd. Mooi
leven heb ik toch.”
Je stopt veel tijd in je club hoe staat het thuisfront
daar tegen over?
Mijn vrouw staat er 100% achter. Zij is net als mij ook
een echte FVC er. Als zij er niet achter zou staan was
het allemaal niet zo vanzelfsprekend geweest. Nee
daar heb ik het heel erg mee getroffen.”
Is het moeilijk om vrijwilligers te krijgen?
“Moeilijk, ik weet het niet. Op zich valt dat hier bij
FVC volgens mij wel mee. We hebben hier een aantal
mensen met een echt FVC hart die hun hele ziel en
zaligheid in de club stoppen. Daarnaast zijn er vaak
wel ouders die leider bij het team van hun zoon of
dochter willen worden. We hebben daar op zich hier
bij FVC geen klagen over. `
Hoe belangrijk zijn vrijwilligers?
“Erg belangrijk. Geen vereniging kan hier zonder.
Zonder vrijwilligers heeft geen club bestaansrecht.
Vrijwilligers zijn vaak de mensen waar een club
op draait. Van bestuur tot aan de onderhouds- en
schoonmaakploeg het moet allemaal toch maar even
gedaan worden. Wat ook belangrijk is dat een ieder
dat inziet.”
Wat is FVC voor een vereniging?
“FVC is een pracht vereniging met vele echte clubmmensen. Een vereniging met de instelling allen de
schouders eronder. Een reuze gezellige vereniging.
Je ziet, nu het huidige bestuur er mee op houdt, die
geweldig werk hebben verricht de afgelopen jaren,
alle vacatures weer zijn ingevuld. Daar mag je als club
erg dankbaar voor zijn.”
Waar haal je de meeste voldoening uit?
“Dat alles lekker loopt en draait. De voorbereidingen
beginnen op vrijdag avond al om alles wat in goede
banen te leiden. Als alles naar wens verloopt en een
ieder tevreden is kan ik hier echt van genieten.”
Alwien en Robbie:
“Stoppen? geen denken aan!”
SC Flamingo heeft een aantal zeer enthousiaste vrijwilligers. Flamingo is niet een van de grootste verenigingen maar is altijd wel zeer actief. Om alles in goede banen te leiden zijn onder andere de zestigjarige Alwien Chanchal en de 53 jarige Robby Karamat hier mede verantwoordelijk voor. Alwien is bijna dagelijks op de club te vinden en rekent snel even uit dat hij wel veertig uur per week in zijn club stopt.
Robby is vanaf de oprichting nauw betrokken bij SC Flamingo en is wekelijks de helft van Alwien, zo’n twintig uur met Flamingo bezig.
Daarnaast presenteert Robby elke woensdagavond een radioprogramma bij Mercurius voor de Surinaamse gemeenschap in Leeuwarden.
Twee personen die hun hele ziel en zaligheid stoppen in SC Flamingo.
Hoe lang zijn jullie al bij Flamingo actief?
Robby: “Ik ben een van de mede oprichters
van SC Flamingo. Zolang de club bestaat
ben ik betrokken bij Flamingo. Begonnen
op het Bisschopsrak, een hele mooie tijd en
toen via de Greuns zijn we uiteindelijk hier
op dit prachtige complex terecht gekomen.
Ik heb hier zelf ook nog gevoetbald maar
moest stoppen na een vervelende blessure.”
Alwien werd indertijd, nu zo’n 14 jaar geleden eens gevraagd om een bardienst
te draaien. “Mijn zoon speelde hier in het
tweede en ik kwam regelmatig eens kijken.
Van het een kwam het ander en nu ben ik
hier bijna niet meer weg te slaan.
Robby vult aan. “Alwien is hier bijna dag en
nacht, ik zeg soms wel eens gekscherend tegen hem dat hij hier maar een bed neer moet
zetten. Als ik hier kom is Alwien al aanwezig.
Alwien is voor Flamingo erg belangrijk. Hij is
zeer stipt, altijd op tijd en nergens te beroerd
voor. Als er iets moet gebeuren of geregeld
moet worden kun je altijd een beroep op
hem doen”.
En Robby geldt daar hetzelfde voor?
“Robby is hier ook veel en regelt hier van alles. Als hier iets te doen is dan zie je Robby
ook. Op de vrijdagavond worden de lijnen
door hem gekalkt, zaterdags staat al het
materiaal klaar voor het eerste, de trainingspakken, ballen. Robby heeft een groot
verantwoordelijkheidsgevoel en zorgt dat
alles goed verloopt. Hij heeft een klein minpuntje zegt Alwien lachend: “Zijn horloge
loopt altijd 5 minuten achter. Precies op tijd
komen lukt hem niet.”
Wat is Flamingo voor een vereniging?
Flamingo is de vereniging waar beide heren
hun hart aan hebben verpand. “Het is een
warme club met veel fijne mensen. Een zeer
sociale vereniging waarbij het familiegevoel
zeer hoog aangeschreven staat. We hebben hier een diversiteit aan nationaliteiten
maar er is heel veel respect voor elkaar. De
onderlinge acceptatie is groot en iedereen
kan en doet zo nu en dan een beroep op
elkaar. Flamingo is een bijzondere vereniging waarbij alle verschillende nationaliteiten moeiteloos met elkander door een deur
kunnen. Deze vereniging wordt net als vele
andere verenigingen gerund door vrijwilligers. Het bestuur, de mensen achter de
bar, onderhoudsploeg noem maar op. Alles
in het belang van de vereniging. Er is een
vaste groep vrijwilligers die elkaar perfect
aanvult.”
Wat gebeurt er als jullie zouden stoppen?
Beide heren kijken even verbaasd?
“Daar denken we niet eens aan zegt Robby.
Stoppen dit is veel te leuk om te doen. Ik
haal hier heel veel voldoening uit en ben
dagelijks bezig met veel leuke mensen om
mij heen. Naast vrijwilliger bij Flamingo ben
ik ook nog voorzitter van Kleurrijk Beraad in
Leeuwarden. Dit alles vergt veel tijd maar ik
heb momenteel geen vaste baan. Dit is een
geweldige invulling. Zolang ik gezond blijf zal ik mij blijven inzetten
voor Flamingo.
Alwien beaamt dit.‘Voor mij geldt
hetzelfde ik haal hier ook heel veel
voldoening uit. Zolang ik dit lichamelijk kan blijven doen zal ik hier
zeker al mijn energie in stoppen.
Flamingo is onderhand mijn leven
geworden. Ik zou mij op dit moment ook niet echt kunnen voorstellen dat ik hier bijvoorbeeld een
maand niet zou zijn. We krijgen
steeds meer aanwas van nieuwe
en jongere vrijwilligers maar hoe
meer vrijwilligers hoe beter en
gezelliger natuurlijk.
Stoppen denken de twee dus nog
lang niet aan. De waardering die
ze krijgen is enorm en de voldoening die er uit gehaald wordt zeer
groot. Beiden hebben een groot
verantwoordelijkheidsgevoel. Dit is
volgens Robby en Alwien ook het
woord voor de vrijwilliger in het
algemeen. “Klaar staan voor de
vereniging en jezelf zo nu en dan
wegcijferen. “
Guus Fazzi:
“Genieten van de jeugd”
De nu 60 jarige Guus Fazzi begon als 10 jarig jongetje te voetballen bij MKV waar de thuisbasis nog op het Fonteinland was. Dat hij
talent had bleek al snel want als 15 jarige junior maakte hij zijn debuut in het eerste van MKV’29. De vereniging waar hij zich helemaal
thuis voelt en zich met veel plezier inzet voor zijn club. Niet alleen Guus, maar een legio aan vrijwilligers staat achter MKV’29. “Over
vrijwilligers natuurlijk niks dan lof, iedereen die zich belangeloos inzet op de een of ander manier dat vind ik geweldig. Wij hebben hier
een groot aantal enthousiaste vrijwilligers rondlopen die voor de vereniging geweldig werk doen.”
En een daar van ben jij, wat doe jij hier precies?
“Guus lacht wat: “ Ik ben hier momenteel met heel veel
plezier jeugdtrainer op de maandag en woensdagmiddag. Ik ben hoofdtrainer bij MKV, DTD en Jelsum
geweest, maar op het veld bezig zijn met de jeugd kan
mij eerlijk gezegd toch meer bekoren. Nou hebben we
hier momenteel ook een hele leuke, goede en leergierige lichting.”
Prachtig om te zien hoe enthousiast Guus raakt als hij
het over de jeugd van MKV heeft.
“ Daarnaast ben ik hier elke maandagochtend met de
schoonmaakploeg. We maken de kantine schoon en
ruimen alle achtergebleven koffiebekers en lege flesjes
op die hier de zondag ervoor zijn blijven liggen. Het
gehele complex wordt dan weer netjes. Tenslotte ben
ik regelmatig samen met mijn zoon Sander en Jochum
Walstra bezig met het onderhouden van de website
van MKV. Nieuwe teksten en foto’s erop alles een
beetje up to date houden”.
Altijd bij MKV gezeten?
“Zo voelt het wel maar ik heb heel vroeger eens een
overstapje gemaakt naar de buren, Lvv Friesland. Zij
speelden toen in de tweede klasse en Lippold was
daar toen trainer en MKV speelde vierde klasse. Ik
wilde het gewoon iets hogerop proberen. Ik heb daar
een aantal jaren gespeeld maar veel gekwakkeld met
blessures, met name de achillespees. Lippold was
eigenlijk de man die mij toen stimuleerde om trainer te
worden en trainingen te geven. Hij heeft mij er bij Atte
Bouma die toen die cursus gaf mij er nog tussen weten
te drukken.”
Uiteindelijk weer MKV en hier blijf je ook?
“Ik ga hier nooit met tegenzin heen, helemaal niet als
de jeugd getraind moet worden. Soms als het erg
hard regent, moet de knop wel eens even om op de
scooter te stappen” zegt Guus lachend,” maar als ik
hier dan weer ben dat is dat fantastisch. En die kleine
gasten genieten echt om in de regen te trainen. Nee,
echt geweldig.”
Het voelt nooit als een verplichting?
“Ben je gek, helemaal niet. Ik doe dit puur vrijwillig en
omdat ik het leuk vind. Zodra je er voor betaald zou
krijgen zou het wel eens als een verplichting kunnen
voelen. Maar je beslist zelf wat je wel en wat je niet
doet. Totaal geen verplichting.”
Wat is MKV voor een vereniging?
“Een zeer gemoedelijke vereniging waar plezier en
prestatie aan elkaar gekoppeld zijn. Er worden hier
altijd heel veel activiteiten, met name voor de jeugd
georganiseerd. Al deze aktiviteiten zoals bijvoorbeeld
het jaarlijkse tentenkamp met een BBQ en kampvuur
wordt allemaal door vrijwilligers opgepakt, dit zijn vaak
de ouders van deze jongens of meisjes. Prachtig om te
zien, het regelt zich bijna vanzelf. Wij hebben geen problemen om hier vrijwilligers te krijgen, iedereen steekt
snel de handen uit de mouwen. Laatst deden we een
oproep voor bardiensten, binnen twee dagen hadden
we elf personen. En enige tijd geleden hadden we hier
van de KNVB pupillentrainerscursus. Komen toch weer
13 trainers uit eigen gelederen bij. Dan weet je wel een
beetje wat voor een vereniging dit is. Vrijwilligers zijn
ontzettend belangrijk daar kan geen vereniging zonder.
Hier bij MKV wordt dat erg gewaardeerd door jaarlijks
een vrijwilligersavond te organiseren waarbij het voltallige bestuur dan achter de bar staat. Moet je nagaan
wat een geweldig bestuur wij hebben, want zij doen
alles uiteraard ook op vrijwillige basis en staan dan met
deze avond ook nog eens voor de vrijwilligers achter
de bar.
Tenslotte nog tijd voor andere hobbies?
En het thuisfront, staat die erachter?
“Ik heb een vriendin en we hebben een LAT relatie
en dat is ideaal. Ik ben veel onderweg maar heb mijn
eigen huis en tijdindeling en precies om zes uur thuis
voor de aardappels hoeft dus echt niet.” zegt Guus
lachend.
“Ik mag graag schilderen op doek. Stillevens en oude
gebouwen, daar kan ik veel van mij zelf in kwijt. Daarnaast mag ik graag schrijven dat doe ik bijvoorbeeld
ook voor de website van MKV. Ik heb een heerlijke
invulling van mijn dagen, maar dat had je al begrepen
denk ik”. zegt Guus, de levensgenieter.
Harrie Herrema:
“Elke vrijwilliger is belangrijk”
De 67 jarige Harrie Herrema beleefde gouden tijden bij Nicator. Hij heeft zowat alle functies bij Nicator wel bekleed in de afgelopen 45
jaar. Want Harrie is reeds 45 jaar aktief als vrijwilliger binnen de vereniging. Mede door zijn inzet in al deze jaren werd hij vorig jaar tijdens het jubileum van Nicator door de KNVB gehuldigd en onderscheiden met de gouden speld. Bescheiden maar trots op zijn onderscheiding “Ik hou niet van al te veel poespas, maar natuurlijk was ik zeker vereerd. Harrie verteld graag over de gloriejaren van Nicator
en over de diverse functies die hij heeft (gehad).
Gefeliciteerd met je onderscheiding.
“Dank je wel. Ik was erg verrast toen ik dat
ineens kreeg van de KNVB. Ik hoef niet zonodig op de voorgrond en ik had dat helemaal niet
verwacht, het was een complete en leuke verrassing. “
Hoe ben je zo’n 45 jaar geleden bij Nicator terecht gekomen?
“Hoe precies dat weet ik niet meer. Ik voetbalde
zelf vroeger bij Rood Geel en ik weet nog dat ik
werd gevraagd door de heren Piet Faber en Jan
de Gries om iets bij Nicator te doen. Bij Nicator heb ik later ook nog gevoetbald maar nooit
hoger dan het derde. Mijn talenten lagen toch
meer in de derde helft. In eerste instantie werd
ik leider van Nicator B 5. Moet je nagaan B 5 wij
hadden in onze gloriejaren 5 B en 5 C elftallen.
Daarnaast een drietal A junioren en het eerste
draaide geweldig. Helaas is dit nu erg veranderd. We hebben weinig jeugd meer en het eerste
is gedegradeerd naar de kelder van het zondagvoetbal. In en in triest”.
Het gaat hem als echte Nicator man aan het
hart. Dat merk je aan alles. De gedachten gaan
even terug naar deze gouden periode van weleer,
toen Nicator een vereniging was met aanzien en
respect, met weemoed kijkt hij terug op deze
periode.
‘Daarna werd ik leider van A1 en ben geruime tijd
leider bij het eerste geweest. Ik ben jeugdvoorzitter geweest waarbij toen in totaal zo’n 50 personen zich wekelijks met de jeugd op allerlei wijze
bezig hielden. Nicator was altijd een zeer bloeiende en levendige vereniging.”
Wat is momenteel je functie bij Nicator?
“Momenteel ben ik beheerder van de kantine.
Hier komt van alles bij kijken. Inkoop, schoonmaak, barmedewerkers noem maar op. We hebben hier bij Nicator gelukkig een vaste groep met
enthousiaste vrijwilligers waar ik een van ben.
Allen zijn even belangrijk en we zijn blij met een
ieder die zich inzet voor de club. Ik doe eigenlijk
van alles wel een beetje en ben hier regelmatig te
vinden.”
Hoeveel tijd ben je met Nicator bezig?
“Ik ben hier bijna altijd, tenminste als de kantine open is. Ik schat dat ik gemiddeld zo’n 25
tot 30 uur wel in Nicator stop. Zondag’s is in
principe mijn vrije dag. Ik ontvang dan wel de
scheidsrechter maar dat is het dan ook wel voor
de zondag. Uiteraard ben ik hier zondag’s wel
altijd aanwezig maar de zondag staat voor mij
in het teken van de wedstrijd bij het eerste. Uit
en thuiswedstrijden, ik sla geen een over. Soms
moet ik wel eens bijspringen maar over het algemeen zijn er hier een geweldige groep dames die
een bardienst draaien en dat helemaal zelfstandig
doen. Daarnaast is er de onderhoudsploeg en
de schoonmaak op maandag. We hebben niet de
wereld aan vrijwilligers maar die we hebben zijn
fantastisch.”
Harrie vervolgt met een grote glimlach: “Vroeger
was ik ook beheerder bij “Ons Doel” aan de M.H
Trompstraat, dit was onze tweede kantine. Onze
huidige kantine moest altijd om vijf uur smiddags al dicht, dan gingen we snel naar “Ons Doel
“want die kon tot 19:00 uur open blijven. Ja een
geweldige tijd.”
Kunnen jullie nog wat vrijwilligers krijgen?
Harrie zucht even: ”Moeilijk en dat is
erg jammer maar wel een
feit. Het gaat
natuurlijk in sportief opzicht niet
goed met de club. Op een of andere manier
trekt dat dan ook niet. Zo nu en dan hebben we
hier bij Nicator wel eens een feestavond en als ik
dan zie hoeveel mensen hierop af komen denk ik
wel eens, waren er maar 10 % van deze mensen
die hier bij Nicator wat op vrijwillige basis zouden
willen doen. Met name in het weekend een bardienst draaien bijvoorbeeld. Het komt vaak weer
op dezelfden neer. Maar ja”,
Harrie begint te lachen; “de meesten staan natuurlijk het liefst aan de ander kant van de bar.
Nee het is zeker niet eenvoudig om vrijwilligers te
vinden. Uiteraard hoop ik dat binnenkort toch een
aantal zich geroepen voelen en eens bij willen
springen. De waardering die je krijgt is enorm en
je houdt er hele leuke contacten aan over.”
Vrijwillig soms een verplichting?
“Ja eerlijk gezegd soms wel. Ik zelf vind gewoon
dat de kantine open moet zijn als er getraind
wordt ook al is het maar voor eén team. Je moet
voor de training een bakkie kunnen doen en na
de training een biertje kunnen drinken. Het heeft
meer met mijn eigen gevoel te maken. Als er
getraind wordt dan moet hier iemand zijn en vaak
ben ik dat. Het woord verplichting is op zich wel
een zwaar woord hoor, want ik ben hier altijd met
veel plezier.”
Hoe staat het thuisfront er tegen over?
“Ik heb gelukkig een vrouw die er helemaal achter
staat, erg belangrijk. Zij heeft zelf ook jarenlang
hier achter de bar gestaan maar is nu vrijwillig
veel met de kleinkinderen bezig.
Ze weet hoe belangrijk het is voor de vereniging en maakt er gelukkig nooit een
probleem van. Wat dat betreft heb ik het
erg getrioffen.”
Het seizoen is voorbij en nu?
“Lekker naar camping “de Kleine Wielen”.
Heerlijk hier zitten we straks weer van
mei tot en met september. Hef ik al
weer zin in.”
Jan Hoog:
“Zwaluwen is een hele gezellige vereniging”
In het dagelijks leven is Jan Hoog werkzaam bij Staatsbosbeheer als hoofd van de administratie. Bijna niet zo verwonderlijk dat hij bij
zijn eigen voetbalvereniging de Leeuwarder Zwaluwen ook een functie bekleed wat hier raakvlakken mee heeft. Samen met nog een
aantal echte Zwaluw-mannen zit Jan in de beheerscommissie van de Leeuwarder Zwaluwen. Sinds anderhalf jaar doet hij de administratie van het clubhuis. In de beheerscommissie zitten bekende namen als Anthon Hendriks, Eduard van Breeden, Geert van Beieren
en Rudolph Hendriks. Vanuit de beheerscommisie worden alle werkzaamheden geregeld die moeten plaatsvinden. “Je moet hierbij
denken aan bijvoorbeeld de bezetting achter de bar , administratie , inkoop en diverse onderhoudswerkzaamheden. Allemaal hebben
we zo onze eigen taakverdeling binnen de beheerscommissie van de Leeuwarder Zwaluwen.”
En jij regelt de administratie?
`De administratie van het clubhuis ja. Iedereen heeft
zo zijn eigen kwaliteiten en aangezien ik bij Staastbosbeheer de functie van Hoofd administrie bekleed
kun je je voorstellen dat ik een soortgelijke functie bij
Zwaluwen heb`. Lachend: “Voor het schilderen en
andere klussen moet je echt bij een ander zijn.’
Heb je zelf ook altijd gevoetbald?
`Ik heb vroeger altijd bij vv Leeuwarden gevoetbald.
Hier ben ik in ieder geval begonnen met voetballen.
Totdat ik in contact kwam met mijn huidige vrouw en
via mijn zwager Nijenhuis, die van de loodgieters ja
kwam ik bij Zwaluwen terecht. Nijenhuis is een grote
familie,” zegt Jan lachend “dus ik had eigenlijk geen
keus. Nee zonder dollen Zwaluwen voelt ook als een
grote familie dus ik ben blij dat ik hier bij Zwaluwen
zit.”
Leuk om wat voor de club te kunnen doen?
“Ja erg leuk. Ik ben altijd wel wat betrokken geweest
bij de club. Als leider, speler en overige dingen.
Er zijn altijd wel wat dingen die moeten gebeuren.
Daarin gebeurt er hier bij Zwaluwen genoeg. Ik heb
het idee dat we dat met alle vrijwilligers die hier altijd
enthousist aanwezig zijn heel goed doen. Daarnaast
train ik elke donderdag nog vrijwillig in ons veteranenteam, hier ben ik ook leider van. Trainen en
daarna het nazitten is altijd erg gezellig.”
Zwaluwen is ook een gezellige vereniging?
`Vind ik wel. Wij noemen ons zelf altijd een echte
familievereniging. Iedereen die hier komt of voetbalt
voelt zich hier snel op zijn gemak. Dit is helemaal
mijn verenging.`
Hoe belangrijk zijn vrijwilligers bij deze gezellige
vereniging?
`Dat weet iedereen, erg belangrijk natuurlijk. Iedereen weet dat geen vereniging hier zonder kan. Bij
Zwaluwen is er altijd een vaste ploeg waar je een
beroep op kunt doen. Deze groep is zo ontzettend
belangrijk. Als je kijkt wat er allemaal gebeurd, al die
mensen die zich elke keer weer inzetten zijn goud
waard voor de club.`
Is er iets dat beter zou kunnen?
`Nou niet beter in de zin met huidige bezetting, maar
ik mis wel eens de betrokkenheid van ouders waarbij
hun kroost hier voetbalt. Je kunt niemand iets verplichten maar het rijden van uitwedstrijden lijkt mij
iets wat logischerwijs door de ouders zelf opgepakt
zou kunnen worden. Die betrokkenheid vind ik eigenlijk vanzelfsprekend maar niet iedereen heeft dat
gevoel. Vaak komt het op de zelfde mensen neer.
Hoe staat het thuisfront erachter?
`Ik heb daar geen klagen over en mijn vrouw klaagt
hier ook nooit over. Mijn vrouw ( Jet) staat er helemaal achter en vind het allemaal goed. Nou ben ik
ook niet elke dag of elke avond op pad.Veel administratieve werkzaamheden kan ik natuurlijk thuis
vanachter de computer doen. Ach, ik haal er veel
voldoening uit en we doen het met veel plezier, dat
is het belangrijkste.`
Nog andere hobby’s?
`Mijn allergrootste hobby, dat zijn momenteel mijn
twee kleinkinderen. Vrijdagmorgen is Opa Jan oppasopa. Dan pas ik op mijn kleinzoon. Hij is nog
wat te jong maar nog even en dan rent hij hier op de
velden van Zwaluwen rond. Volgens mij wordt het een
hele goeie voetballer. De toekomstige spits van het
eerste.` zegt Jan trots.
Jolanda de Linde:
“Zondagsavond maar een wijntje minder”
Wanneer de meeste mensen op zondagavond onderuitgezakt op de bank liggen is Jolanda de Linde op dat moment waarschijnlijk
bezig om het twee wekelijkse clubblad, Rood-Geel Revue in elkander te zetten. Zowel de opmaak als de volledige redactie wordt
geheel door haar verzorgd. Op maandag wordt het clubblad dan aangeleverd naar Nico en Ale, de drukkers van Rood Geel. Nadat
het clubblad gedrukt is worden de verspreiders ingeschakeld, opdat ieder lid van Rood-Geel weer keurig “up to date” is. “Ik doe dit
nu zo’n twee jaar, eerst samen met nog iemand maar tegenwoordig verzorg ik het gehele clubblad alleen.” Het is op zich ook niet zo
verwonderlijk dat Jolanda verantwoordelijk is voor het clubblad, aangezien Jolanda in het dagelijks leven werkzaam is bij Multicopy in
Leeuwarden. Naast het clubblad zit Jolanda samen met een aantal andere actievelingen in de organisatie van de familiedag van Rood
Geel op 6 juni.
Werken bij Multicopy, dat is ook de reden dat je
het clubblad maakt?
Jolanda begint te lachen: “Waarschijnlijk wel.
Doordat ik ervaring heb in het opmaken ben ik
zo’n twee jaar geleden hiervoor gevraagd om mee
te helpen aan het clubblad. In eerste instantie om
alles in elkaar te zetten, maar dat is geleidelijk aan
overgegaan in de volledige redactie, het compleet
opmaken en aanleveren naar de drukkers van
Rood Geel. Ik vind het maken van het clubblad erg
leuk en het geeft mij voldoening dat er elke twee
weken weer bij alle leden de Revue op de mat.`
Hoe ben je zo bij Rood- Geel
terecht gekomen?
“Ik denk net zoals dat bij vele
anderen gaat. Mijn zoontje ging
hier vijf jaar geleden voetballen.
Alle vriendjes zaten bij Rood
Geel en hij wilde hier ook graag
voetballen. Dan sta je dus op de
zaterdagochtend langs de lijn
en klets je met andere ouders of
mensen van Rood Geel. Naarmate je hier wat vaker komt en
mensen weten wie je bent en
wat je doet wordt je wel eens gevraagd om iets te doen voor de
vereniging. Van het een komt
het ander. Ik vind het ook
belangrijk dat mensen
zich inzetten voor
hun vereniging, hiermee raak je ook
meer verbonden met de club en
iedereen weet dat alles draait
op vrijwilligers.”
Die vrijwilligers zijn hier in
grote getale aanwezig?
Jolanda lacht even: “Nou
in grote getale weet ik
niet, maar het is momenteel erg goed en gezellig
hier bij Rood Geel. De club
heeft zowel op sportief
als bestuurlijk niveau de
wind aardig in de zeilen.
Je merkt hierdoor dat er
steeds meer mensen het
leuk vinden om iets te regelen of te organiseren bij de
vereniging. Jolanda begint
te lachen: “Ik heb mijn man
hier ook heen getrokken. Hij
is nu leider van E1, het elftal
waar onze zoon in voetbalt
en doet daarnaast al redelijk
wat voor de club.`
Ik vind het altijd erg gezellig bij
Rood Geel, mooi om te zien dat
ouders betrokken zijn. Er wordt
binnenkort bij Rood Geel weer een
vrijwilligersavond georganiseerd
heb ik gehoord.
Dat is er de afgelopen periode bij ingeschoten.
Jolanda begint weer te lachen: “Zodra we genoeg
vrijwilligers hebben om deze avond te organiseren
gaan we los.”
Dus het is een en al voetbal bij jullie thuis?
“Ik vind voetbal gewoon leuk. Helemaal de sfeer
die er altijd om wedstrijden heen hangt. Ik ging
vroeger veel naar Cambuur bijvoorbeeld. Tegenwoordig lukt dat niet meer zo vaak, maar toen
stond ik als jong meisje altijd op de tribune vlakbij
de MI- Side, geweldig vond ik dat.”Jolanda begint
weer even te lachen: “En dan gooien met kassaen toiletrollen fantastisch. Wat dat betreft ben
ik wel aardig gecharmeerd van het voetbalspel.
Als het even kan dan gaan we nog wel eens naar
Cambuur, in ieder geval wordt er elke vrijdagavond
naar de samenvatting op televisie gekeken.”
Voelt vrijwilliger zijn wel eens als verplichting?
“Niet echt als verplichting, maar op de zondagavond als ik het clubblad in elkaar zet moet ik
natuurlijk wel een beetje het hoofd er bij houden.
Het is niet een verplichting maar je moet er, wel
rekening mee houden. Want iedereen verwacht de
Revue natuurlijk wel op tijd. Dan drinken we op
zondagavond maar een borreltje minder. “ zegt ze
lachend.
Conclusie ook Rood Geel kan niet zonder vrijwilligers?
“Daar ben ik het helemaal mee eens. Er zijn hier
veel mensen die zich op allerlei wijze inzetten voor
deze club en dat is fantastisch.Vrijwilligers zijn de
bouwstenen van elke vereniging.
Oh ja ik wil graag nog even van de gelegenheid
gebruik maken om alle ouders die wekelijks leuke
foto’s van hun kroost maken deze foto’s te mailen
naar mij. Ik zou het leuk vinden als er wat meer
verslagen met wat fotootjes in de Revue komen te
staan. Dus mailen die foto’s en een klein verslagje
zou welkom zijn.”
Jolanda bedankt en succes met de Revue en veel
plezier 6 juni.
Amstel wil meer zijn voor voetbalverenigingen dan alleen leverancier. In
het kader van samenwerking met diverse voetbalverenigingen organiseert
Amstel regionale thema avonden voor verenigingen. Deze avonden zijn
bedoeld om onderling contact tussen verenigingen te stimuleren en daarnaast aandacht besteden op de vraag “Wat kan Amstel voor uw vereniging
betekenen. In zeer informele sfeer worden deze avonden georganiseerd en
komen er middels stellingen, discussies op gang waar elke verenigingen
mee te kampen heeft.
Voorbeelden iervanh
zijn
- het hebben en behouden van voldoende vrijwilligers
- Optimaal gebruik maken van sponsormogelijkheden
- Respectvol klimaat binnen de vereniging en rondom de velden het
nastreven en het goed
inpassen van en voldoen aan nieuwe wet en regelgeving
- Een plan en visie voor de club ontwikkelen voor de komende jaren
Amstel realiseert zich heel goed dat er voor verenigingen hierin veel is te doen.
Mede door dit soort thema avonden die gehouden worden komen ideeën maar
zeker bepaalde problemen waar verenigingen tegen aanlopen naar voren.
Eén zo’n thema avond werd onlangs gegeven in Euroborg te Groningen. Hier
werden clubbesturen van diverse verenigingen uit het Noorden uitgenodigd
om zo’n thema avond, die georganiseerd werd door Amstel in samenwerking
met de KNVB bij te wonen. Nadat gast spreker Hans Nijland zijn visie had laten
gaan over de overeenkomsten tussen betaald voetbal en het amateurvoetbal
kwam er een interressante discussie op gang. (Zoals we die ook wel op televisie zien bij Het Lagerhuis van Marcel van Dam). Met deze discussiepunten
werd later verder gewerkt.
Tip: “Mocht u ooit een avond bijwonen waarbij Nijland als gastspreker optreedt, vraag hem naar het verhaal over de aankoop van Louis Suarez, het is
een prachtig verhaal.”
Het thema van deze avond was ‘Modern clubbestuur’, en de stelling deze
avond luidde:
“Het besturen van een voetbalverenigng is heel eenvoudig.”
Amstel wil met dit soort thema avonden bereiken, verenigingen in te laten zien
dat zij meer zijn dan alleen (bier)leverancier. Amstel wil graag partner zijn voor
verenigingen en de ervaringen die zij hebben opgedaan bij overige verenigingen graag met ‘hun’ vereniging delen. Men beseft heel goed dat er bij een
wedstrijdje voetbal meer komt kijken dan alleen de zaterdag- of zondagmiddag. De derde helft voor vele clubs enorm belangrijk om de gezelligheid binnen
de vereniging te waarborgen, maar zeker ook een inkomsten stroom. Onder
het motto “de derde helft” wil Amstel samen met voetbalverenigingen dit alles
optimaliseren.
Een geweldig project waarbij Amstel duidelijk aangeeft dat voor hen voetbal een
sport is waar het merk Amstel graag mee wil worden geassocieerd. Het mag
duidelijk zijn dat voetbalverenigingen in zijn totaliteit grote afnemers zijn van het
goudgele gerstenat.
Er zijn voor vereningen die Amstel schenken ontzettend veel mogelijkheden.
Denk alleen maar eens aan vrijwilligers, de drijvende kracht binnen de vereniging. Als u die samen met Amstel zou kunnen belonen om naar een topwedstrijd
te gaan en hen hiermee bedanken voor hun onmisbare inzet.
Mocht u binnenkort uitgenodigd worden
door Amstel om een thema avond bij te
wonen of eens in gesprek te gaan met
een van hen adviseurs, wij van de Middenstip willen u dit van harte aanbevelen.
Wij hebben zo´n avond bij mogen wonen,
mede door ons thema ‘De vrijwilliger van
de vereniging’ Een leerzame en gezellige avond waarbij meer dan alleen bier ter
sprake komt.
WB Reklame nog
bellen!

Download Report