Knockout door de bierkaart

Knockout door de bierkaart
door Chris ten Kate Het zal u bekend zijn dat de ruitenzeven in ons edele spel een magische kaart is. Dit heeft in het geheel niets met het spel zelf te maken, maar ooit heeft iemand verzonnen dat je partner je op bier moet tracteren als je de laatste slag met deze kaart haalt. Om die reden wordt de ruitenzeven ook wel de bierkaart genoemd. Op Wikipedia (https://en.wikipedia.org/wiki/Beer_card) is zelfs een hele pagina aan de ‘beer card’ besteed. Hier worden ook wat extra voorwaarden aan een echte bierkaart gesteld: The requirements vary depending on whether the beer card trick winner is the declarer or a defender. For declarer, the requirements are generally that: • He must make contract • He must win the last trick with the ♦7 • Diamonds must not be trumps (though some people play that only diamond part scores are excluded) • He must take a justifiable line on the contract to win as many tricks as possible (i.e. not lose tricks to set up the beer or in order to keep the ♦7 until the last trick) For defender, the requirements are generally that: • Contract must be defeated • He must win the last trick with the beer card • Diamonds must not be trumps • He must try to win as many tricks as possible (i.e. not lose tricks to set up the beer or in order to keep the ♦7 until the last trick) If the contract is doubled then two beers are earned. If the contract is redoubled then four beers are earned. Nu heb ik het donkerbruine vermoeden dat er in zekere kringen wel eens de hand gelicht wordt met deze regels, simpelweg om de feestvreugde (het promillage) te vergroten. Ik noem geen namen, maar ze zijn er vrij dom en hebben hele grote oren. Ook hun bierbroeders in Groningen, die om de een of andere reden meestal veel Punten In Handen schijnen te hebben, verdenk ik van stelselmatige fraude. Maar ook op het ooit gerespecteerde Interbridge-­‐toernooi is de bierkaart belangrijker dan de eindoverwinning. Daar kreeg je 2 jaar geleden bij een bierkaart van de organisatie een gratis rondje. Tot aan de pauze regende het bierkaarten, daarna lag het veld in coma en konden zelfs Huub en ik het toernooi winnen. Maar wat heeft dit alles met de BCO-­‐
clubavond te maken? Op het laatste spel liet de bierkaart zien dat hij ook andere kwaliteiten heeft. Het bieden op Spel 28 was simpel en doeltreffend: Spel 28 W/NZ
AHVB9
V32
A98
73
83
642
HB
A754
HVB54
T32
J965
AH2
T75
T986
76
VT84
West Noord Oost Zuid Wim Chris Martin Guus 1♦ 1♠ dbl pas 2♣ 2♠ 3♦ a.p. Na de lichte opening van Wim duwde ik nog een keer door met 2♠ en Martin bood beheerst 3♦, waar het bij bleef. Met open kaarten is het moeilijk te zien hoe dit contract down kan: troef trekken en de ♣B hoog spelen, waarmee je Martin dubbel gelukkig maakt: contract binnen en, misschien wel belangrijker, binnen een minuut gespeeld! Maar gelukkig is Wim een leider die wat dieper in het spel kan kijken. Hij redeneerde dat hij met elke verdeling in ruiten (4-­‐1) en klaver (zelfs 5-­‐1) 9 slagen had, zolang hij zijn 2 kleine troefjes in de hand maar kon maken. Zijn 4e klaver kon hij dan eenvoudig troeven met ♦10, en negen slagen waren binnen. Na drie rondjes schoppen speelde hij dan ook klaver naar de Aas, harten naar de Heer en weer klaver, zich wapenend tegen een singleton bij mij. Dat ging volgens plan en ♥A volgde, waar ik de Vrouw onder gooide. Bang voor een dubbelton harten bij mij ging hij verder met klaver, voor de Vrouw van Guus en ik kon mijn 3e harten kwijt. Guus vervolgde met harten die Wim wel hoog voor moest troeven, ik gooide een schoppen weg. Onderstaand eindspel was bereikt en Wim zat in de problemen: Spel 28 W/NZ
B
A98
HV5
J
5
T32
T
76
T
Hij besloot ♦V te spelen, maar ik nam met de Aas en er gloorde hoop toen Guus met de zes bekende. Schoppen in de driedubbele renonce zette tot slot de bierkaart in werking: hoog troeven in dummy was geen optie, maar harten weggooien ook niet. Via een heuse uppercut sloeg de bierkaart de leider knockout. En daar was geen druppel alcohol voor nodig!