kleur in de buurt - 110614

© Copyright 2013 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad.
Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt
uitdrukkelijk voorbehouden. Woensdag, 11 juni 2014
BUURT Kunstenaressen veranderen elektriciteitshuisjes en -kasten in kunstwerken
dorp’ Heer
Kleuren voor het ‘grote dorp
‘Ach Hier mien dörrepke’.
Inwoners van Heer, en een
deel van Scharn, zien hun
wijk weer een stukje opgefleurd. Elektriciteitskasten
als kunstwerken.
door Jeroen Geerts
K
unstenares Esther Janssen, ze noemt zichzelf liever ‘beelddenker’, fleurde
de Maastrichtse wijk
Heer twee jaar geleden al eens op
door het viaduct aan de Sibemaweg te beschilderen. Op verzoek
van het buurtplatform Groot Heer
is ze terug. Dit keer zijn het niet
minder dan dertien elektriciteitshuisjes en -kasten die de Maastrichtse van een verfrissende, artistieke verflaag voorziet. „Als dingen
er mooi uitzien, dan blijven ongewenste elementen eerder weg.”
Die ongewenste elementen zijn in
deze, behalve vervuiling, tags, graffiti en sporen van bekladding. Ze
zijn de buurt een doorn in het oog.
Het mes snijdt dus aan twee kanten. Niet alleen worden grauwe
plekken in Heer, Eyldergaard, de
Molukse buurt en Scharn wat opgevrolijkt - een doelstelling die Jans-
sen zich stadsbreed al aantrok toen
ze deel uitmaakte van de kunstenaarsgroep met de alleszeggende
naam De Verfraaiers - ook een
hoop ‘vervuiling’ moet door het
project voorkomen worden.
De ‘trafo’-huisjes aan de Sibemaweg en Soudantstraat zijn klaar.
Gisteren werkte Janssen, samen
met kunstenares Wendy bij de Ley
uit Amstenrade, aan de kast aan de
Uiverstraat. „Werken in de openbare ruimte is het leukst. Vanwege de
reacties van de mensen. Daar krijg
ik energie van.” Reden ook waarom Janssen en Bij de Ley, die elkaar leerden kennen via Facebook,
ervoor kozen om al het werk zélf te
doen, uitgesmeerd over de hele
maand juni. „Mijn ‘titel’ is beelddenker. Haar bedrijf heet She thinks
in colors. We zitten helemaal op
één lijn.”
Om ideeën op te doen, ging Janssen langs de talloze verenigingen
die de wijken rijk zijn. „Heer is wat
dat betreft echt een groot dorp. Behalve die verenigingen, wat verbindt Heer? Het antwoord: muziek.” En dus werd het Heerder
volkslied Ach Hier mien dörrepke feitelijk een gezond chauvinistisch
strijdlied tegen de annexatie van
Maastricht - de rode draad in het
kunstproject. Wie alle trafo-huisjes
straks langsloopt, krijgt de gehele
tekst te lezen.
Een gepimpt elektriciteitshuisje aan de Sibemaweg.
Kunstenaressen Esther Janssen (links) en Wendy bij de Ley fleuren Heer en Scharn op.
foto’s Harry Heuts

Download Report