Discussie “Toekomst VRZA” op de ALV 2014. Terug- en vooruitblik. Impressie van een discussieleider in tijdelijke dienst Wat voorafging Ieder lid van onze vereniging dat de gang van zaken in de club een klein beetje volgt, weet dat het met ons ledental de laatste jaren bergaf is gegaan. Een gevolg daarvan was de omzetting van CQ-PA van papieren naar elektronisch blad in 2012. Dat moest wel om de contributie niet tot ongekende hoogte te laten stijgen met nog minder leden als gevolg. Ook de omzetting van CQ-PA leidde echter tot ledenverlies. In mijn afdeling (Zuid-Veluwe) hoorde ik najaar 2012 van verschillende medeamateurs uitspraken waar ik niet optimistisch van werd. Op de ALV 2013 bleek dat pessimisme gegrond. De gemakkelijkste weg is dan niets doen tot de zaak omvalt. Als voor onze vereniging in het amateurwereldje geen rol meer is weggelegd, zou dat ook niet erg zijn. Geen enkele vereniging is een doel op zich, maar altijd een middel om iets te bereiken. Als dat middel niet meer werkt, heeft het geen bestaansrecht meer. Nu kan weggooien altijd nog. Daarom hebben enkele leden, onder wie ikzelf, op de ALV 2013 aan het bestuur gevraagd, een discussie te starten over de toekomst van onze vereniging. Als je met zoiets komt is de gebruikelijke straf een soms indringend verzoek, dat te gaan regelen. Heb dan maar eens het hart om nee te zeggen. Wie in rust en vrede oud wil worden, mijdt daarom ALV’s in het algemeen en het lanceren van ideeën aldaar in het bijzonder. Wie iets veranderd wil hebben, doet het omgekeerde. Toen het bestuur een maand na de ALV 2013 bijeen was geweest, kreeg ons groepje dat later “Initiatiefgroep Toekomst VRZA” zou gaan heten, groen licht en konden we aan de slag. Door zomervakanties en agenda’s die maar moeizaam te synchroniseren bleken, kwamen bestuur en wij pas eind oktober 2013 bijeen om over een eerste stuk tekst te praten. Dat is gepubliceerd in CQ-PA van december (http://www.cq-pa.nl/cq-pa-jaargang-2013-nummer-12/toekomst-van-de-vrza/) en leverde relatief veel reacties op. Die leidden na overleg met het bestuur tot een discussiestuk voor de ALV 2014 (http://www.cq-pa.nl/cq-pa-jaargang-2014-nummer-3/discussie-de-toekomst-van-devrza/). Dat verhaal is eerst besproken op de medewerkersdag. Het verslag daarvan kwam in de eerstvolgende CQ-PA (http://www.cq-pa.nl/cq-pa-jaargang-2014-nummer-4/verslagmedewerkersdag-vrza-datum-09-maart-2014/). Ook daarop kwamen weer enige reacties los. In het laatste overleg met het bestuur was de conclusie getrokken dat ik de discussie op de ALV maar moest gaan leiden. Daarvoor zou een uur worden uitgetrokken. Dat is bij de VRZA voor één enkel agendapunt veel, want de hele ALV pleegt zich in netto 2½ uur af te spelen. Voor het onderwerp was het vermoedelijk net genoeg om een idee te krijgen, hoe de meningen zo ongeveer lagen. Nu had ik in een vorig leven wel eens meer voor een zaal gestaan, maar dit had toch wat nieuwe kantjes. Het moest ook nog eens vlot verlopen. Met negen te bespreken punten leek dat niet echt gemakkelijk. Besluiten nemen hoefde niet. Dat had in de beschikbare tijd ook niet of nauwelijks gekund. Het was natuurlijk wel de bedoeling, dat enigszins duidelijk zou worden, in welke richting de gedachten in de vereniging gaan. De discussie op de ALV Bij dit soort discussies wordt vaak een flipover gebruikt om bijvoorbeeld steekwoorden voor alle deelnemers in beeld te houden. Zo’n ding zou echter in een zaal ter grootte van die in de “Witte Bergen” voor veel deelnemers te ver weg en dus onleesbaar zijn. Dat bracht me op het idee om in plaats daarvan PowerPoint te gebruiken. Bezwaar is dat als je er tijdens de presentatie iets in wilt zetten, je de presentatiemodus even moet verlaten. Dat geeft een onrustig scherm, maar een beter alternatief zag ik niet. Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. Het bestuur ging in de zaal tussen de andere aanwezigen zitten. Dat hadden ze me niet verteld, wat ook niet hoefde. Ik was er eigenlijk wel aangenaam door verrast, want het symboliseerde dat in de VRZA niemand meer is dan een ander. De discussie had natuurlijk een voorgeschiedenis. Die is hierboven onder het kopje “Wat voorafging” al aangestipt en had bestaan uit een ideeënuitwisseling in de initiatiefgroep, vervolgens twee keer met het bestuur, twee keer in CQ-PA en één keer op de medewerkersdag. Het leek me daarom verstandig, de ALV eerst in een tiental minuten bij te praten met een soort “korte inhoud van het voorafgaande” en daarna aan het werk te gaan. De medewerkersdag had goed voorwerk geleverd. Ik kreeg daardoor de bespreekpunten bijna op het spreekwoordelijke presenteerblaadje. Met een beetje inkorten pasten ze elk in één titelregel op het scherm. De volgorde heb ik wel aangepast. De meest prikkelende punten eerst. Dan is iedereen nog wakker. De zaal deed goed mee en bleef gedisciplineerd. Dat was goed voor de discussie en aangenaam voor de discussieleider. Hieronder volgen de punten met in het kort conclusies. Waarom ben je VRZA-lid? Die vraag was op de medewerkersdag al uitvoerig aan de orde geweest. De reacties waren gepubliceerd in CQ-PA nummer 4. Ik heb ze maar allemaal op het scherm gezet omdat lang niet alle aanwezigen op de medewerkersdag waren geweest. Mijn eigen redenen, te weten de VRZA-cursus van lang geleden en een actieve afdeling, kwamen op het vervolgscherm. Vanuit de zaal kwamen daar nog een paar bij. Die kwamen in het kort neer op gehoord worden, lage contributie, geen kapsones en begrijpelijke verhalen in het clubblad. VRZA en Veron naast elkaar is achterhaald Hier bleek een grote meerderheid het niet mee eens. Toen de stelling op het scherm verscheen, was er zelfs enig boegeroep en vervolgens opgeluchte hilariteit toen de tweede stelling, “Diversiteit is een groot goed. Daarom zijn twee verenigingen beter dan één” opkwam. Conclusie van de discussie: VRZA en Veron moeten vooral samenwerken, ook en misschien zelfs vooral op afdelingsniveau, maar niet samengaan. Mij viel op dat in die stellingname tegenzin tegen de Veron bij veel aanwezigen een grote rol speelde. Gesprekken na afloop met enkele medeleden die in de zaal hadden gezeten, bevestigden die indruk. De VRZA moet blijven Daarover was de zaal het na het vorige punt snel eens. Betekenis van de VRZA voor de zendamateur in NL Als belangrijkste zaken kwamen naar voren: geen monopolie van één vereniging De VRZA is prettig laagdrempelig Nieuwkomers worden snel opgenomen en wegwijs gemaakt Bestuursleden moeten actief naar afdelingen en evenementen Bij landelijke evenementen is het bestuur doorgaans vertegenwoordigd, bij afdelingsactiviteiten niet. In afdelingen wil men toch wel eens bestuursleden in persoon langs hebben. Het toont betrokkenheid. Ik wist dat van de kant van het bestuur daartegen wat bezwaren waren. Die hingen samen met de tijd die ermee gemoeid is. Het beperkte aantal bestuursleden over wie die tijd moet worden verdeeld, maakt het er natuurlijk niet beter op. Die punten had ik daarom op het scherm al vóóringevuld. Wat doen we met PI4VRZ/A? Die wordt gewaardeerd en moet blijven, vond men. Misschien zou er nog wat extra’s kunnen, maar wat, werd niet duidelijk. Wat doen we met CQ-PA? Momenteel kun je afzonderlijke artikelen als pdf binnenhalen. Vanuit de zaal kwam de gedachte dat je het blad als geheel in één pdf zou moeten kunnen downloaden. Vroeger gaf je een belangstellende nog wel eens een nummer van CQ-PA mee. Die mogelijkheid wordt nu in een aantal afdelingen gemist. Later op de middag werd dan ook door de ALV met grote meerderheid besloten om CQ-PA in het vervolg als één pdf uit te brengen. Dat daarvoor nog wel wat moest worden aangepast, was ook duidelijk. De vraag wat wel en niet achter een password moet, werd wel gesteld, maar niet beantwoord. Logisch, want het probleem is niet zo simpel. Meer interessante inhoudelijke artikelen zijn iets waar (vrijwel) iedereen ja op zegt. Het wachten is op de auteurs. Je mag van de redactie nu eenmaal niet eisen dat die het blad volschrijft. Vanuit de initiatiefgroep werd geopperd om CQ-PA om te vormen tot een informatie- en discussieplatform op Internet. Aanzetten daarvoor zitten al wel in de huidige opzet, maar het zou veel uitgebreider kunnen. Deze gedachte was duidelijk te vergaand om in de korte beschikbare tijd uitvoerig te behandelen. De gedachte om van CQ-PA maar een mededelingenblad te maken, kreeg zacht gezegd de handen niet op elkaar. Afdelingen: actieve leden zorgen voor activiteiten die weer actieve leden opleveren Een cruciale vraag, waarvoor de beschikbare tijd onvoldoende was om die goed uit te spitten. Zelf denk ik dat een uur voor alleen deze vraag nog te weinig zou zijn geweest, als ze al te beantwoorden is. Het leek mij wel goed, te benadrukken dat het opbouwen van een afdeling op die manier werkt. Afdelingen niet alleen per regio, maar ook per thema? Het verruimt in elk geval mogelijkheden en binnen de structuur van de VRZA is zoiets vrij gemakkelijk formeel te regelen. Het systeem van afdelingen zou dan gaan lijken op dat van regio’s en interessegroepen bij de HCC. Gaan we met deze discussie verder? De ALV was bijna unaniem van mening dat de gevoerde discussie zou moeten worden voortgezet op een BALV. Die komt op 4 oktober. Terugblik Het was wat mij betreft een bijzondere ervaring. Ik heb zoals gezegd wel vaker voor een zaal gestaan. Meestal was dat om een verhaal te houden, maar hier moesten in eerste instantie meningen worden uitgewisseld die in de loop van de discussie ook nog eens tot conclusies moesten leiden. Dat kan een onrustige ervaring opleveren als die meningen uiteenlopen. Bij Nederlandse zendamateurs kun je op dat laatste vergif innemen. De sfeer was echter goed en dan is het leuk werken. De zaal volgde naar mijn onbescheiden mening iets teveel het voorbereide stramien. Een discussie als deze is in het ideale geval een ordelijke vorm van samen hardop denken met af en toe wanordelijke trekjes. Dat was het ook. Meningen en ervaringen zijn daarin heel nuttige elementen, maar ik had gehoopt op een wat groter aandeel aan ideeën uit de zaal. Het hoofddoel, een indruk krijgen welke kant een vervolgdiscussie op zou moeten, hebben we echter bereikt. De VRZA moet verder, was in één zin samengevat de conclusie. Op 4 oktober op de BALV gaan we daarmee aan de slag. Vooruitblik op de BALV van 4 oktober De discussie zal minder oriënterend en dus concreter moeten zijn dan in april. Laten we vooral bedenken dat bijna alles wat we besluiten, tot extra werk leidt. Dat kunnen we niet allemaal het bestuur of anderen die zich toch al voor de vereniging al inzetten, in de maag splitsen. Tegelijkertijd mag het niet zo zijn dat degene die met een idee komt, onmiddellijk wordt gestraft met de uitvoering ervan. Dat maakt mensen kopschuw om met iets te komen en dat moeten we nu juist niet hebben. Maar als we wat willen veranderen, hebben we mensen nodig die de handjes willen laten wapperen. Om het denken alvast in gang te zetten, geef ik hieronder wat punten die in de discussie aan de orde zullen komen. Een belangrijk punt zou kunnen zijn, wat ik de communicatiecluster ben gaan noemen. Dat heeft niets met QSO’s te maken. Wel met de drie poten van de communicatie van de VRZA binnen en buiten de vereniging. Het zijn –in willekeurige volgorde- PI4VRZ/A, CQ-PA en de website. Nu CQ-PA digitaal is gegaan, ligt een combinatie met de website en gebruikmaking van de vele mogelijkheden van Internet voor de hand. Daar zijn wel handjes (en hersentjes) voor nodig. Onze clubzender moet natuurlijk blijven. We zijn niet voor niets een vereniging van radiozendamateurs. Een te beantwoorden vraag is, of het drietal niet meer kan worden geïntegreerd, zodat club en leden er meer profijt van hebben. Maar wat vooral van belang is, is dat we in toenemende mate gebruik gaan maken van nieuwe mogelijkheden die we nu nog teveel laten liggen. Een ander punt is de zichtbaarheid van het bestuur in afdelingen. Met de huidige beperkte omvang van het bestuur moeten we daar geen wonderen van verwachten, maar als een afdeling een bijzondere activiteit heeft, zou het natuurlijk leuk zijn om het bestuur te vragen, daar iemand uit zijn midden heen te sturen. Nog mooier zou natuurlijk zijn als er nieuwe bestuursleden uit regio’s zouden komen die nu niet in het bestuur zijn vertegenwoordigd. Dan lossen zich twee problemen tegelijk op. Verdere punten, zoals zendcursus, ledenservice, verjonging, activeren afdelingen, landelijke activiteiten en andere zaken zullen ook aan de orde komen. Hoeveel tijd we daaraan zullen kunnen en willen besteden, zal voor een groot deel aan de zaal liggen. Zelf verwacht ik niet dat we op alle punten tot besluiten zullen komen. Het zou heel mooi zijn als de punten die er als belangrijkste uitkomen, door enkele groepjes mensen verder worden uitgespit. Dan gaan we in april een heel interessante reguliere ALV krijgen! Sake PC7S
© Copyright 2024 ExpyDoc