Discussie “Toekomst VRZA” op de ALV 2014. Terug

Discussie “Toekomst VRZA” op de ALV 2014. Terug- en vooruitblik.
Impressie van een discussieleider in tijdelijke dienst
Wat voorafging
Ieder lid van onze vereniging dat de gang van zaken in de club een klein beetje volgt, weet dat het
met ons ledental de laatste jaren bergaf is gegaan. Een gevolg daarvan was de omzetting van CQ-PA
van papieren naar elektronisch blad in 2012. Dat moest wel om de contributie niet tot ongekende
hoogte te laten stijgen met nog minder leden als gevolg.
Ook de omzetting van CQ-PA leidde echter tot ledenverlies. In mijn afdeling (Zuid-Veluwe) hoorde ik
najaar 2012 van verschillende medeamateurs uitspraken waar ik niet optimistisch van werd. Op de
ALV 2013 bleek dat pessimisme gegrond.
De gemakkelijkste weg is dan niets doen tot de zaak omvalt. Als voor onze vereniging in het
amateurwereldje geen rol meer is weggelegd, zou dat ook niet erg zijn. Geen enkele vereniging is een
doel op zich, maar altijd een middel om iets te bereiken. Als dat middel niet meer werkt, heeft het
geen bestaansrecht meer.
Nu kan weggooien altijd nog. Daarom hebben enkele leden, onder wie ikzelf, op de ALV 2013 aan het
bestuur gevraagd, een discussie te starten over de toekomst van onze vereniging. Als je met zoiets
komt is de gebruikelijke straf een soms indringend verzoek, dat te gaan regelen. Heb dan maar eens
het hart om nee te zeggen. Wie in rust en vrede oud wil worden, mijdt daarom ALV’s in het algemeen
en het lanceren van ideeën aldaar in het bijzonder. Wie iets veranderd wil hebben, doet het
omgekeerde.
Toen het bestuur een maand na de ALV 2013 bijeen was geweest, kreeg ons groepje dat later
“Initiatiefgroep Toekomst VRZA” zou gaan heten, groen licht en konden we aan de slag. Door
zomervakanties en agenda’s die maar moeizaam te synchroniseren bleken, kwamen bestuur en wij
pas eind oktober 2013 bijeen om over een eerste stuk tekst te praten. Dat is gepubliceerd in CQ-PA
van december (http://www.cq-pa.nl/cq-pa-jaargang-2013-nummer-12/toekomst-van-de-vrza/) en
leverde relatief veel reacties op. Die leidden na overleg met het bestuur tot een discussiestuk voor de
ALV 2014 (http://www.cq-pa.nl/cq-pa-jaargang-2014-nummer-3/discussie-de-toekomst-van-devrza/). Dat verhaal is eerst besproken op de medewerkersdag. Het verslag daarvan kwam in de
eerstvolgende CQ-PA (http://www.cq-pa.nl/cq-pa-jaargang-2014-nummer-4/verslagmedewerkersdag-vrza-datum-09-maart-2014/). Ook daarop kwamen weer enige reacties los.
In het laatste overleg met het bestuur was de conclusie getrokken dat ik de discussie op de ALV maar
moest gaan leiden. Daarvoor zou een uur worden uitgetrokken. Dat is bij de VRZA voor één enkel
agendapunt veel, want de hele ALV pleegt zich in netto 2½ uur af te spelen. Voor het onderwerp was
het vermoedelijk net genoeg om een idee te krijgen, hoe de meningen zo ongeveer lagen. Nu had ik
in een vorig leven wel eens meer voor een zaal gestaan, maar dit had toch wat nieuwe kantjes. Het
moest ook nog eens vlot verlopen. Met negen te bespreken punten leek dat niet echt gemakkelijk.
Besluiten nemen hoefde niet. Dat had in de beschikbare tijd ook niet of nauwelijks gekund. Het was
natuurlijk wel de bedoeling, dat enigszins duidelijk zou worden, in welke richting de gedachten in de
vereniging gaan.
De discussie op de ALV
Bij dit soort discussies wordt vaak een flipover gebruikt om bijvoorbeeld steekwoorden voor alle
deelnemers in beeld te houden. Zo’n ding zou echter in een zaal ter grootte van die in de “Witte
Bergen” voor veel deelnemers te ver weg en dus onleesbaar zijn. Dat bracht me op het idee om in
plaats daarvan PowerPoint te gebruiken. Bezwaar is dat als je er tijdens de presentatie iets in wilt
zetten, je de presentatiemodus even moet verlaten. Dat geeft een onrustig scherm, maar een beter
alternatief zag ik niet. Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan.
Het bestuur ging in de zaal tussen de andere aanwezigen zitten. Dat hadden ze me niet verteld, wat
ook niet hoefde. Ik was er eigenlijk wel aangenaam door verrast, want het symboliseerde dat in de
VRZA niemand meer is dan een ander.
De discussie had natuurlijk een voorgeschiedenis. Die is hierboven onder het kopje “Wat voorafging”
al aangestipt en had bestaan uit een ideeënuitwisseling in de initiatiefgroep, vervolgens twee keer
met het bestuur, twee keer in CQ-PA en één keer op de medewerkersdag. Het leek me daarom
verstandig, de ALV eerst in een tiental minuten bij te praten met een soort “korte inhoud van het
voorafgaande” en daarna aan het werk te gaan. De medewerkersdag had goed voorwerk geleverd.
Ik kreeg daardoor de bespreekpunten bijna op het spreekwoordelijke presenteerblaadje. Met een
beetje inkorten pasten ze elk in één titelregel op het scherm. De volgorde heb ik wel aangepast. De
meest prikkelende punten eerst. Dan is iedereen nog wakker.
De zaal deed goed mee en bleef gedisciplineerd. Dat was goed voor de discussie en aangenaam voor
de discussieleider. Hieronder volgen de punten met in het kort conclusies.
Waarom ben je VRZA-lid?
Die vraag was op de medewerkersdag al uitvoerig aan de orde geweest. De reacties waren
gepubliceerd in CQ-PA nummer 4. Ik heb ze maar allemaal op het scherm gezet omdat lang niet alle
aanwezigen op de medewerkersdag waren geweest. Mijn eigen redenen, te weten de VRZA-cursus
van lang geleden en een actieve afdeling, kwamen op het vervolgscherm. Vanuit de zaal kwamen
daar nog een paar bij. Die kwamen in het kort neer op gehoord worden, lage contributie, geen
kapsones en begrijpelijke verhalen in het clubblad.
VRZA en Veron naast elkaar is achterhaald
Hier bleek een grote meerderheid het niet mee eens. Toen de stelling op het scherm verscheen, was
er zelfs enig boegeroep en vervolgens opgeluchte hilariteit toen de tweede stelling, “Diversiteit is een
groot goed. Daarom zijn twee verenigingen beter dan één” opkwam. Conclusie van de discussie:
VRZA en Veron moeten vooral samenwerken, ook en misschien zelfs vooral op afdelingsniveau, maar
niet samengaan. Mij viel op dat in die stellingname tegenzin tegen de Veron bij veel aanwezigen een
grote rol speelde. Gesprekken na afloop met enkele medeleden die in de zaal hadden gezeten,
bevestigden die indruk.
De VRZA moet blijven
Daarover was de zaal het na het vorige punt snel eens.
Betekenis van de VRZA voor de zendamateur in NL
Als belangrijkste zaken kwamen naar voren:



geen monopolie van één vereniging
De VRZA is prettig laagdrempelig
Nieuwkomers worden snel opgenomen en wegwijs gemaakt
Bestuursleden moeten actief naar afdelingen en evenementen
Bij landelijke evenementen is het bestuur doorgaans vertegenwoordigd, bij afdelingsactiviteiten niet.
In afdelingen wil men toch wel eens bestuursleden in persoon langs hebben. Het toont
betrokkenheid. Ik wist dat van de kant van het bestuur daartegen wat bezwaren waren. Die hingen
samen met de tijd die ermee gemoeid is. Het beperkte aantal bestuursleden over wie die tijd moet
worden verdeeld, maakt het er natuurlijk niet beter op. Die punten had ik daarom op het scherm al
vóóringevuld.
Wat doen we met PI4VRZ/A?
Die wordt gewaardeerd en moet blijven, vond men. Misschien zou er nog wat extra’s kunnen, maar
wat, werd niet duidelijk.
Wat doen we met CQ-PA?
Momenteel kun je afzonderlijke artikelen als pdf binnenhalen. Vanuit de zaal kwam de gedachte dat
je het blad als geheel in één pdf zou moeten kunnen downloaden. Vroeger gaf je een belangstellende
nog wel eens een nummer van CQ-PA mee. Die mogelijkheid wordt nu in een aantal afdelingen
gemist. Later op de middag werd dan ook door de ALV met grote meerderheid besloten om CQ-PA in
het vervolg als één pdf uit te brengen. Dat daarvoor nog wel wat moest worden aangepast, was ook
duidelijk.
De vraag wat wel en niet achter een password moet, werd wel gesteld, maar niet beantwoord.
Logisch, want het probleem is niet zo simpel.
Meer interessante inhoudelijke artikelen zijn iets waar (vrijwel) iedereen ja op zegt. Het wachten is
op de auteurs. Je mag van de redactie nu eenmaal niet eisen dat die het blad volschrijft. Vanuit de
initiatiefgroep werd geopperd om CQ-PA om te vormen tot een informatie- en discussieplatform op
Internet. Aanzetten daarvoor zitten al wel in de huidige opzet, maar het zou veel uitgebreider
kunnen. Deze gedachte was duidelijk te vergaand om in de korte beschikbare tijd uitvoerig te
behandelen.
De gedachte om van CQ-PA maar een mededelingenblad te maken, kreeg zacht gezegd de handen
niet op elkaar.
Afdelingen: actieve leden zorgen voor activiteiten die weer actieve leden opleveren
Een cruciale vraag, waarvoor de beschikbare tijd onvoldoende was om die goed uit te spitten. Zelf
denk ik dat een uur voor alleen deze vraag nog te weinig zou zijn geweest, als ze al te beantwoorden
is. Het leek mij wel goed, te benadrukken dat het opbouwen van een afdeling op die manier werkt.
Afdelingen niet alleen per regio, maar ook per thema?
Het verruimt in elk geval mogelijkheden en binnen de structuur van de VRZA is zoiets vrij gemakkelijk
formeel te regelen. Het systeem van afdelingen zou dan gaan lijken op dat van regio’s en
interessegroepen bij de HCC.
Gaan we met deze discussie verder?
De ALV was bijna unaniem van mening dat de gevoerde discussie zou moeten worden voortgezet op
een BALV. Die komt op 4 oktober.
Terugblik
Het was wat mij betreft een bijzondere ervaring. Ik heb zoals gezegd wel vaker voor een zaal gestaan.
Meestal was dat om een verhaal te houden, maar hier moesten in eerste instantie meningen worden
uitgewisseld die in de loop van de discussie ook nog eens tot conclusies moesten leiden. Dat kan een
onrustige ervaring opleveren als die meningen uiteenlopen. Bij Nederlandse zendamateurs kun je op
dat laatste vergif innemen. De sfeer was echter goed en dan is het leuk werken.
De zaal volgde naar mijn onbescheiden mening iets teveel het voorbereide stramien. Een discussie
als deze is in het ideale geval een ordelijke vorm van samen hardop denken met af en toe
wanordelijke trekjes. Dat was het ook. Meningen en ervaringen zijn daarin heel nuttige elementen,
maar ik had gehoopt op een wat groter aandeel aan ideeën uit de zaal. Het hoofddoel, een indruk
krijgen welke kant een vervolgdiscussie op zou moeten, hebben we echter bereikt. De VRZA moet
verder, was in één zin samengevat de conclusie. Op 4 oktober op de BALV gaan we daarmee aan de
slag.
Vooruitblik op de BALV van 4 oktober
De discussie zal minder oriënterend en dus concreter moeten zijn dan in april. Laten we vooral
bedenken dat bijna alles wat we besluiten, tot extra werk leidt. Dat kunnen we niet allemaal het
bestuur of anderen die zich toch al voor de vereniging al inzetten, in de maag splitsen. Tegelijkertijd
mag het niet zo zijn dat degene die met een idee komt, onmiddellijk wordt gestraft met de uitvoering
ervan. Dat maakt mensen kopschuw om met iets te komen en dat moeten we nu juist niet hebben.
Maar als we wat willen veranderen, hebben we mensen nodig die de handjes willen laten wapperen.
Om het denken alvast in gang te zetten, geef ik hieronder wat punten die in de discussie aan de orde
zullen komen.
Een belangrijk punt zou kunnen zijn, wat ik de communicatiecluster ben gaan noemen. Dat heeft
niets met QSO’s te maken. Wel met de drie poten van de communicatie van de VRZA binnen en
buiten de vereniging. Het zijn –in willekeurige volgorde- PI4VRZ/A, CQ-PA en de website. Nu CQ-PA
digitaal is gegaan, ligt een combinatie met de website en gebruikmaking van de vele mogelijkheden
van Internet voor de hand. Daar zijn wel handjes (en hersentjes) voor nodig. Onze clubzender moet
natuurlijk blijven. We zijn niet voor niets een vereniging van radiozendamateurs. Een te
beantwoorden vraag is, of het drietal niet meer kan worden geïntegreerd, zodat club en leden er
meer profijt van hebben. Maar wat vooral van belang is, is dat we in toenemende mate gebruik gaan
maken van nieuwe mogelijkheden die we nu nog teveel laten liggen.
Een ander punt is de zichtbaarheid van het bestuur in afdelingen. Met de huidige beperkte omvang
van het bestuur moeten we daar geen wonderen van verwachten, maar als een afdeling een
bijzondere activiteit heeft, zou het natuurlijk leuk zijn om het bestuur te vragen, daar iemand uit zijn
midden heen te sturen. Nog mooier zou natuurlijk zijn als er nieuwe bestuursleden uit regio’s zouden
komen die nu niet in het bestuur zijn vertegenwoordigd. Dan lossen zich twee problemen tegelijk op.
Verdere punten, zoals zendcursus, ledenservice, verjonging, activeren afdelingen, landelijke
activiteiten en andere zaken zullen ook aan de orde komen. Hoeveel tijd we daaraan zullen kunnen
en willen besteden, zal voor een groot deel aan de zaal liggen.
Zelf verwacht ik niet dat we op alle punten tot besluiten zullen komen. Het zou heel mooi zijn als de
punten die er als belangrijkste uitkomen, door enkele groepjes mensen verder worden uitgespit. Dan
gaan we in april een heel interessante reguliere ALV krijgen!
Sake PC7S