AUGUSTINUSNIEUWS 6 JULI – 31 AUGUSTUS 2014 NR.390 1 JAARGANG 45- NR. 390 COLOFON Het parochieblad is een uitgave van de St.Augustinusparochie te Vijfhuizen. Het boekje verschijnt 7 x per jaar. REDACTIE Dalva Marçal da Cruz Kroonwerk 20, 2141 NL Vijfhuizen 023 5580378 & Myra van der Eerden d'IJserinckweg 31, 2141 AA Vijfhuizen 023 5581552 REDACTIEADRES Kromme Spieringweg 400 2141 AM Vijfhuizen [email protected] BEZORGING Marleen van Duijn-Milatz Mient 66 023 5583466 OPLAGE: 360 COPIJDATUM: uiterlijk vrijdag 8 augustus 2014 WEBSITE www.augustinus-vijfhuizen.nl 1 VAN DE REDACTIE Van de redactie Zomervakantie Op dit moment leggen we de laatste hand aan dit nummer van het AugustinusNieuws. Daarna mag de stencil- en vergaargroep hun werk doen, zodat u begin juli weer een parochieblad op de deurmat vindt. Gevuld met veel ‘terugblikken’. De zomervakantie komt er aan en of u nou wel of niet op vakantie gaat, het wordt rustiger in de parochie. Minder activiteiten en minder volle agenda’s en dat is ook best even goed. Nu alle kerkelijke activiteiten voorbij zijn, blikken we in dit nummer o.a. terug op een paar intense gebeurtenissen, namelijk eerst de schrik van de razende storm op 9 mei en op 25 mei het 40-jarig bestaan van het Gemengd Koor, waarbij vele onderscheidingen vielen. Twee uitersten, maar allebei eenzelfde gevoel van verbondenheid. De Personele Unie is inmiddels een feit en dat betekent ook dat er naast pastor Fons Litjens, een nieuwe pastor komt. Pastor Peter de Jong stelt zich in een brief voor aan onze parochie. Veel terugblikken dus en weinig in het vooruitzicht. Daartussen hopen we op een mooie zomer, zodat we voldaan en uitgerust in september weer aan de slag kunnen gaan. Wij wensen u veel leesplezier en een hele fijne vakantie Enkele onderwerpen uit dit nummer: 40-jarig jubileum Gemengd Koor Hoge Onderscheidingen bij 40 jaar Gemengd Koor Op de koffie bij Jan en Aga Huijg Uitje van de Gregoriaanse Cantorij Verslag Bavodag, Jeugdpagina 2 VAN DE PASTOR van de Pastor Grootouders zijn belangrijk! Een tijd geleden las ik in het Parool een interessante column van Steven Pont over de rol van grootouders. Aanleiding is de aandacht die er is voor zogenaamde vechtscheidingen; dat zijn echtscheidingen waarbij de ouders, die uit elkaar willen, het maar niet eens kunnen worden over hoe het dan met de kinderen moet. De kinderen zijn altijd slachtoffer van deze eindeloze conflicten. Steven Pont wijst er op dat ook grootouders vaak slachtoffer zijn, omdat ze hun kleinkinderen ineens niet meer mogen zien. Dat is altijd een drama voor deze mensen, maar ook voor kinderen is het een slechte zaak, want grootouders spelen een belangrijke rol in het leven van een kind. Grootouders hebben volgens Pont vijf taken die niet of minder goed door ouders vervuld kunnen worden: 1. ‘Een grootouder is een belangrijke getuige van het verleden en kan daarmee het kind laten zien dat het in een lange gezinstraditie staat. Degene die hun ouders als kind het beste hebben gekend zijn immers de grootouders en die kunnen daardoor vertellen wat voor kind hun vader of moeder zelf was.’ 2. ‘Een grootouder is vaak ook iemand die in een rustiger levensfase zit en daardoor met enige afstand de dingen bekijkt. Dat wil niet alleen zeggen dat ze vaak meer gerichte aandacht voor het kind hebben en het allemaal met wat meer mildheid bekijken, hun levenservaring maakt ze vaak ook wijzer.’ Als kleinkinderen spreken bij de uitvaart van hun opa of oma, hoor je dat ook terug. 3. ‘Een grootouder is vaak ook iemand die de familie als geheel bij elkaar houdt. Zodra de grootouders gestorven zijn, worden de meeste families minder hecht. Maar voor een kind is het (wederom) belangrijk om iets van de eigen herkomst te weten en daarin speelt de familie als geheel natuurlijk een belangrijke rol.’ 3 VAN DE PASTOR 4. Een grootouder is ook een voorbeeld voor hoe je oud kunt worden. Kleinkinderen die een goede verstandhouding met hun grootouders hebben denken vaak positiever over ouder wordende mensen en daar kunnen hun ouders later nog veel profijt van hebben. 5. ‘Tot slot is een grootouder een belangrijke hechtingsfiguur voor kinderen. Hechtingsfiguren zijn mensen in wie een kind vertrouwen stelt op het moment dat het iets moeilijk vindt. Grootouders hebben die liefde, zorg en aandacht meestal van nature en kleinkinderen ‘voelen’ dat dan ook. En dat is niet onbelangrijk als je ouders in een vechtscheiding liggen’. Als pastor zou ik nog een zesde rol er aan willen toevoegen: Grootouders zijn op religieus gebied vaak de verbindende schakel met de traditie. Kleinkinderen leren van hun grootouders dat je voor het eten kunt bidden en hoe dat dan moet. Grootouders vinden het leuk om hun kinderen mee naar de kerk te nemen met Kerstmis of Pasen; de eigen ouders komen vaak niet meer op het idee of hebben er geen tijd voor. Kortom: Grootouders, jullie spelen een belangrijke rol in het leven van jullie kleinkinderen! 4 VAN HET PAROCHIEBESTUUR Van het Parochiebestuur Enkele hoofdpunten uit de bestuursvergadering zijn: Dit keer was onze bestuursvergadering aan het eind van de maand en was er ruimte terug te blikken op twee enerverende momenten binnen onze parochie: 25 mei, een bijzondere zondag voor onze parochie, schreef ik de vorige keer. En dat was het. 40 jaar heeft ons Gemengd Koor onder de bezielende leiding van Dirk van der Eerden onze vieringen opgeluisterd. Een zestal koorleden waren hier vanaf het begin bij en kregen hiervoor de Gregoriusspeld. Voor al zijn inzet voor de parochie ontving Dirk van der Eerden uit handen van onze pastor de Pauselijke onderscheiding Pro Ecclesia. Zeker, een enerverend moment. Een ander enerverend moment maar dan van een geheel andere orde was de stormschade, die op vrijdagavond 9 mei plaatsvond. Materiële schade, maar gelukkig geen persoonlijk letsel. Voor dit laatste kunnen we alleen maar dankbaar zijn. De schade zelf was uiteraard een punt voor onze vergadering. Een bijzonder team van vrijwilligers onder leiding van Mathé Vink hebben de eerste noodzakelijk reparaties verricht en spoedig zal de aannemer aan de slag gaan met het herstel. Met deze stormschade heeft de tuin rond de kerk meer aandacht van het bestuur gekregen. Ook hier was het nodige op te ruimen, echter vraagt deze tuin eens een grote onderhoudsbeurt. Afscheidingen zijn slecht en de beplanting vraagt om herstel. Mogelijk is aan deze tuin een nieuwe bestemming te geven. Hier wordt verder over nagedacht. Verder hebben we stil gestaan bij de vorming van de Personele Unie van de parochies Halfweg, Vijfhuizen, Haarlemmerliede en Spaarndam en de verdere invulling hiervan. De overeenkomst daartoe is getekend door de vier besturen. Voor het Uniebestuur zoeken we nog een vertegenwoordiger, die naast mij (Ton Overgaag), onze parochie vertegenwoordigt. Denk hierover mee en kom 5 VAN HET PAROCHIEBESTUUR met ideeën. Verder hebben de bestuursleden een ontslagbrief van het bisdom ontvangen en de nieuwe bestuursleden van het Uniebestuur een benoemingsbrief. Voor mij heeft dit de beleving dat we er drie parochies bij krijgen. We hebben teruggekeken op de invulling van de Goede Week. Het was wennen Witte Donderdag en Goede Vrijdag samen vieren in één van onze kerken. Maar het werd als positief ervaren. Een begin van een goede samenwerking. Personele Unie een feit Op maandag 19 mei is de overeenkomst getekend om een Personele Unie aan te gaan tussen de vier parochies van Haarlemmerliede, Halfweg, Spaarndam en Vijfhuizen. De komende tijd zal onze samenwerking verder worden verdiept. Het bestuur van deze Personele Unie bestaat naast de Pastores Peter de Jong en Fons Litjens uit Wilma Rekveldt als vice voorzitter, Theo Kors als secretaris en Edwin Keijzer als penningmeester en een vijftal leden, zodat per parochie twee leden in dit bestuur zijn vertegenwoordigd. Voor onze parochie zit Ton Overgaag in dit bestuur. Wij zoeken nog een tweede kandidaat voor dit bestuur. Wij vertrouwen op een vruchtbare samenwerking ten dienste van de vier geloofsgemeenschappen en kerkplekken. Meerliede Haarlemmerliede – Halfweg - Spaarndam Vijfhuizen 6 KRONIEK Kroniek Nieuwe parochianen verwelkomd Tijdens de viering met Pinksteren heeft pastor Fons Litjens drie nieuwe parochianen verwelkomd. “En waar kunnen we dat beter doen dan hier in onze kerk, het kloppend hart van onze geloofsgemeenschap”, zei hij tegen Koos, Hermien van Swaaij-Hoekman en Henk Beers. Hij liet zijn woorden vergezeld gaan van een kloek boeket roze rozen. Omdat roze in bloementaal de kleur van de blijdschap is. “En blij zijn we met jullie”, aldus de pastor. Met een warm en instemmend applaus onderstreepte de kerkgangers zijn woorden. Meer nieuws en foto’s staan op de website van de parochie. (www.augustinus-vijfhuizen.nl) 60 jaar getrouwd Op 18 augustus zijn Jan en Aga Huijg 60 jaar getrouwd. Tijdens de viering op zondag 17 augustus herdenken ze die heuglijke dag van toen. Laat het weten!! Graag blijven wij op de hoogte van alle gebeurtenissen in de parochie. Blije én droevige. Zijn er kinderen geslaagd voor hun examen? Is er een kind of kleinkind geboren? Is er iemand overleden? Een verhuizing? Een huwelijksjubileum? etc. 7 TERUGBLIK Terugblik Stormschade, Augustinuskerk verder zonder punt Een zeer felle bui die gepaard ging met een stormachtige en wervelende wind heeft op de avond van vrijdag 9 mei grote schade veroorzaakt aan de kerk. Een groot stuk van de gemetselde punt van de voorgevel raakte los en sloeg met een enorme klap door het dak van de hal. Ondanks dat ook een ruit van De Luifel sneuvelde raakt wonder boven wonder niemand gewond. Op het moment van de klap, even na 18.00 uur, waren in De Luifel een kleine vijftig personen aangeschoven voor de laatste herbergmaaltijd van het seizoen waarbij er traditiegetrouw asperges op het menu staan. De schrik was groot, zeker bij het zien van het grote gat in het dak, het enorme brok steen dat op de vloer van de hal lag en de naar binnen kletterende regen. Maar de dankbaarheid dat niemand iets mankeerde won het. Want gesteld kan worden dat het vreselijk goed is afgelopen allemaal. Immers, vlak voordat de gemetselde punt door het dak kwam, liepen er nog mensen in de hal. De gealarmeerde brandweer was snel ter plaatse met twee voertuigen. De spuitgasten verwijderden de loszittende gevelstenen en zaagden dikke takken uit de naast de kerk staande boom die eveneens zwaar gehavend uit het natuurgeweld was gekomen. Vrijwilligers van de parochie waren eveneens snel ter plekke om te helpen bij het opruimen van de ravage en noodreparaties te verrichten. En in De Luifel? Daar kon met enig oponthoud de aspergemaaltijd die letterlijk met donderend geraas was begonnen, ‘gewoon’ doorgang vinden. En daar kon vicevoorzitter van het parochiebestuur Ton Overgaag, de vrijwilligers van de kookploeg met een prachtige bos rozen en een hartelijke kus bedanken voor hun inzet van het afgelopen seizoen. Voor meer foto's zie het fotoalbum, Frans Witteman 8 TERUGBLIK Veertig jaar Gemengd Koor Op zondag 25 mei 2014 vierde het Gemengd Koor van de Augustinusparochie zijn veertig jarig bestaan. Pastor Fons Litjens preekte o.a. over een uitspraak die van Augustinus zou zijn: Wie goed zingt, bidt dubbel. De lezingen waren: Handelingen van de Apostelen 8, 5-8 en 14-17; Evangelie volgens Johannes 14, 15-21. Hieronder de Overweging We hebben vandaag veel te vieren met elkaar. We vieren vandaag dat er in de Augustinusparochie al 40 jaar een gemengd koor actief is. Een gemengd koor en dat was 40 jaar geleden een nieuwe ontwikkeling; voor die tijd mochten alleen mannen en jongens in de kerk zingen. In de kerk van Halfweg hangt nog steeds het oude bordje bij de trap naar het koor: Alleen voor Heeren zangers; Heeren met dubbele e. We vieren vandaag dat dit koor al 40 jaar Nederlandstalige muziek zingt, vooral uit het repertoire van de dichter Huub Oosterhuis. Hij gaf ons een nieuwe taal om over God te spreken en te zingen. Zes liederen vandaag zijn van zijn hand. De inspiratie daarvoor werd opgedaan in Amsterdam, in de studentenecclesia en de Dominicuskerk en naar dit dorp overgebracht. We vieren vandaag dat zes leden van het koor al veertig jaar meezingen. We vieren vandaag dat de dirigent van het koor veertig jaar geleden het initiatief nam, al veertig jaar pro deo het koor leidt, al veertig jaar voortdurend werkt aan de kwaliteit en aan vernieuwing van het repertoire, met eerbied voor de traditie. Die eerbied voor de traditie blijkt dan ook uit de keuze voor de andere liederen: twee psalmen, twee liederen uit de oosterse traditie en twee Maria-liederen uit de westerse traditie We vieren vandaag dat de Augustinusparochie de best zingende parochiegemeenschap van de regio is en dat durf ik best zo te stellen. 9 TERUGBLIK En dat is te danken aan de koren van deze parochie die graag willen bevorderen dat u als kerkgangers een zingende gemeenschap wordt. Waarom is dat zo belangrijk? Waarom is het zo belangrijk dat er gezongen wordt, dat er goed gezongen wordt? Bij deze vragen wil ik vandaag even stilstaan met de kerkvader Augustinus als adviseur. Toen hij rond het jaar 400 pastor werd in Hippo, in Noord-Afrika, toen werd er in zijn kerk nauwelijks gezongen. Er werd voorgelezen uit de Bijbel, er werd heel lang gepreekt – en dat kon hij heel goed en mensen genoten er van - , er werd hardop gebeden. De kerken zaten toen bomvol en hij ergerde zich eraan dat de mensen bijna niet stil te krijgen waren. Er was voortdurend geroezemoes, ook tijden het voorlezen. Hij merkte dat de mensen pas stil werden als er gezongen werd en als ze mee konden zingen. Dat had hij ontdekt in Milaan, in de kerk van Ambrosius, die hem had geholpen om zijn weg als gelovige te vinden. Augustinus heeft veel over zingen geschreven en twee citaten van hem staan op pagina 2 van uw vieringboekje. De eerste is deze: In het latijn: Qui bene cantat, bis orat. Wie goed zingt, bidt dubbel. Daar staat een klein foutje: Wie goed zingt, bidt dubbel. Wat zou hij daarmee bedoelen? Door te zingen worden we stil: aan de buitenkant: het geroezemoes stopt. Maar ook aan de binnenkant: Door te zingen wordt ons denken even stilgelegd. Door te zingen zijn we niet bezig met onze zorgen van morgen, maar komen we in het hier en het nu. Door te zingen komen we tot bidden. Al zingend komen er woorden uit onze mond, die tot God gericht zijn, woorden die misschien een beetje te groot voor ons zijn; woorden die we misschien een beetje gênant zouden vinden om zomaar in een gesprek te gebruiken (Ontferm U, ik ben uitgebloeid, mijn kracht is op, mijn ziel in mij doodmoe). Als we zingen zijn we geloviger, vromer, devoter dan we doorgaans zijn. Mooie muziek tilt ons een beetje op. Zingen helpt te geloven. Een koor dat góed zingt helpt ons om te geloven. > 10 TERUGBLIK De rol van het koor lijkt op de rol van de diaken Filippus uit de eerste lezing. Die man weet zo te spreken dat de mensen werden bevrijd van onreine geesten, dat de lammen en kreupelen werden genezen en dat er grote vreugde in de stad ontstond. Dat is precies wat ook de rol van een koor moet zijn: Als de viering afgelopen is moeten we ons minder lam en minder kreupel voelen. Zang en muziek moeten vreugde brengen, want we zitten toch niet in de kerk om ons dood te vervelen of om ons depressief te laten maken. Eind vorig jaar schreef paus Franciscus een brief aan alle gelovigen ‘over de verkondiging van het evangelie in de moderne wereld’. De beginwoorden en de titel van deze brief luiden: De vreugde van het evangelie… Dat is heel kenmerkend voor deze paus. Het gaat om de vreugde van het evangelie en zang en muziek kunnen helpen om elkaar in die vreugde te laten delen. De tweede uitspraak van Augustinus luidt: Cantare amantis est: Zingen hoort bij mensen die liefhebben. Wat bedoelt Augustinus hier mee? Het sluit, denk ik, mooi aan bij het evangelie dat we vandaag gelezen hebben. In zijn afscheidstoespraak tijdens het laatste avondmaal spreekt Jezus tot vier keer toe over liefhebben. Waarom doet hij dat? Een tijdje geleden zag ik op het journaal de opening van het museum in New York dat gebouwd is op het terrein waar de Twintowers gestaan hebben. Het is een indrukwekkend museum met tastbare herinneringen aan wat op die dag van 11 september 2001 gebeurde. O.a. worden daar opnamen van telefoontjes bewaard waarin mensen die vastzaten in die torens hun familie laten weten, dat zij van hen houden; woorden van verbondenheid – huiveringwekkende teksten zijn dat. 11 TERUGBLIK Zo gaan ook de laatste woorden van Jezus over liefde: jullie hebben mij lief, ik heb jullie lief; er wordt van ons gehouden. Uiteindelijk is dat de kern van waar alle geloven op neerkomt. Er wordt van ons gehouden en we worden uitgenodigd om die liefde te beantwoorden. Welnu, zegt Augustinus, door te zingen beantwoorden wij de liefde die naar ons toe komt. Zingen hoort bij mensen die liefhebben. Geachte koorleden, een jubileum is altijd een dag om terug te kijken. Wanneer een echtpaar 40 jaar met elkaar getrouwd is, kijken beide partners natuurlijk terug op de tijd die achter hun ligt. Kinderen maken vaak liedjes en filmpjes en teksten waarin wordt teruggekeken. Zo zal er vandaag nog veel worden teruggekeken, in dankbaarheid. Maar uiteindelijk is het zo dat het mooiste niet achter ons ligt, maar dat het mooiste altijd nog kan komen, onverwacht, als een verrassing, als een kadootje. Dat geldt voor een mensenleven, dat geldt voor een huwelijk, maar dat geldt ook voor een kerkgemeenschap en ook voor een koor. En daarom nodig ik u uit om het volgende lied uit volle borst mee te zingen. Laten we voor dit lied en voor de geloofsbelijdenis gaan staan. Blijf niet staren op wat vroeger was, sta niet stil in het verleden. Ik, zegt Hij, ga iets nieuws beginnen. Het is al begonnen, merk je het niet? Fons Litjens 12 TERUGBLIK Hoge onderscheidingen bij 40 jaar Gemengd Koor Het zal weinig parochianen ontgaan zijn: het Gemengd Koor bestaat veertig jaar. Bij gelegenheid daarvan is zondag 25 mei een aantal koorleden in de bloemen én de onderscheidingen gezet. Toen tegen het einde van een feestelijke viering vol zang vicevoorzitter van het parochiebestuur Ton Overgaag begon met: “Wat een rijkdom hè dit koor”, ging de volle kerk er eens goed voor zitten. De kerkgangers voelden dat er iets bijzonders ging gebeuren. En zij kregen gelijk. “Oprichter en dirigent Dirk van der Eerden is niet snel tevreden. Dat is de reden dat het koor een hoog niveau heeft bereikt. ” Om vervolgens behalve Dirk ook de koristen Corry Brocke, Peter Daas, Wim van ’t Erve en Fred Scholte naar voren te halen en hen mede te delen dat aan hen vanwege veertig jaar koorlidmaatschap de gouden speld van de Nederlandse St. Gregoriusvereniging is toegekend. Waarna hij de stralende koorleden de onderscheiding op de revers speldde. Ook Marina Kuiper kreeg de onderscheiding. Zij kon niet bij de viering aanwezig zijn en krijgt het ereteken later overhandigd. 13 TERUGBLIK De kers op de taart kwam niet veel later. En weer moest Dirk van der Eerden naar voren komen. Nu op uitnodiging van pastor Fons Litjens die begon met een opsomming van alles wat Dirk in de 44 jaar dat hij in de parochie woont, voor deze gemeenschap heeft gedaan. Een indrukwekkende lijst. “Je hebt veertig jaar geleden het koor opgericht en al die jaren de juiste mix van traditie en vernieuwing weten te vinden. En je hebt het ook nog eens pro deo gedaan. Gedaan voor God en voor de kerkgemeenschap.” Om te vervolgen met: “Dirk, het is voor mij een grote eer dat ik je namens paus Franciscus het ereteken mag opspelden dat hoort bij de pauselijke onderscheiding Pro Ecclesia et Pontifice. Met een staande ovatie feliciteerde de volle kerk hem voor deze dik verdiende onderscheiding. In zijn dankwoord bekende Dirk trots te zijn. “Deze onderscheiding betekent heel veel voor mij. Dit fantastische moment deel ik graag met al die mensen die mij al die jaren hun vertrouwen hebben gegeven. Speciaal die koorzangers die het al veertig jaar met mij hebben uitgehouden.” Frans Witteman Toespraak tot dirigent Dirk van der Eerden Voordat Dirk van der Eerden de onderscheiding Pro Ecclesia et Pontifice kreeg opgespeld sprak pastor Fons Litjens hem toe: Beste Dirk, In 1970 kwam je in Vijfhuizen wonen en pastoor Umans zag dat er een piano in jouw huis stond. Meteen werd je gestrikt als organist in de zaterdagavond missen. Naast je werk bij de KLM, studeerde je ook nog aan het conservatorium. In 1974 nam jij het initiatief om een gemengd zangkoor op te richten. Jij stelt hoge eisen aan de kwaliteit van de liederen en de kwaliteit van de uitvoering en je zult het helemaal eens zijn met Augustinus: Wie goed zingt, bidt dubbel; met accent op goed zingen. Dankzij jou kwamen er tekstgroepen rond de koren en tekstboekjes voor de vieringen. > 14 TERUGBLIK Op jouw initiatief kwam er een piano in de kerk en in de ontmoetingsruimte, een mooi Mariabeeld, kroonluchters en de bruine zangbundel Gezangen voor Liturgie. Acht jaar lang ben je in het verleden lid van het parochiebestuur geweest met de portefeuille liturgie. In 1975 al werd je lid van de gregoriaanse cantorij en tien jaar later werd je ook daar dirigent. Kortom, Dirk, jij hebt gedurende 44 jaar je stempel gedrukt op de vieringen in de Augustinuskerk met je vakmanschap, je kennis, je streven naar kwaliteit en perfectie, je doorzettingsvermogen en vooral je grote liefde voor de eredienst, met goed gevoel voor de traditie en tegelijkertijd de visie dat vernieuwing altijd nodig blijft. Het wordt de hoogste tijd dat wij jou daarvoor in het zonnetje gaan zetten. Daarom heeft het parochiebestuur jou bij het bisdom voorgedragen voor de pauselijke onderscheiding ‘Pro Ecclesia et Pontifice’, want je heb jouw werk al die veertig jaren letterlijk Pro Deo, voor God, en voor de kerkgemeenschap van Vijfhuizen, Pro Ecclesia, gedaan. Beste Dirk, het is mij een eer – ik heb dat nog nooit gedaan – om namens paus Franciscus jou de pauselijke onderscheiding ‘Pro Ecclesia et Pontifice’ op te spelden als teken van onze grote dank! Fons Litjens 15 OP DE KOFFIE BIJ… Op de koffie bij… Jan en Aga Huijg-Meijer Voor deze rubriek trekt gastredacteur Frans Witteman er met pen en papier op uit om aan de keukentafel leuke, mooie, ontroerende of verbazingwekkende verhalen en herinneringen te noteren. “Je bent mooi op tijd, de koffie is net klaar”, zegt Jan Huijg als de keukendeur openzwaait. Zoals het vroeger in een dorp, dus ook in Vijfhuizen, heel normaal was, ga ik maar gewoon achterom. Jan brengt de door hem gezette koffie binnen en we praten over koetjes en kalfjes. Jan is veehandelaar geweest, tenslotte. Aga en Jan zijn net dieseltjes. Ze moeten even op gang komen maar daarna is er geen houden meer aan. “Je laat je koffie koud worden”, zegt Aga enigszins bestraffend. Maar wat wil je ook. Er is geen tijd om het op te drinken. Er moet geschreven worden. Over de IJweg waar Jan (1928) is geboren en getogen en waar zijn geboortehuis moest verdwijnen voor de aanleg van de Polderbaan. Over de Vijfhuizerdijk nummer 3, het ouderlijk huis van Aga (1931) dat onder het pannendak niet alleen het woonhuis van de familie Meijer herbergde, maar ook de winkel in galanterieën van haar broer David én café Sportlust van vader Jan. Later wordt het pand verkocht aan draadkunstenaar Bob Kion die het laat slopen en op de plek een landhuis in Engelse stijl laat bouwen. De latere Ouwe Meerpaal. Jan en Aga leren elkaar kennen in 1947 tijdens het schaatsen op de Ringvaart. Aga: ”Jan kwam er speciaal voor van de IJweg. Om indruk op me te maken ging hij springen en zwieren. Ik zag in het begin niks in hem. Hij kennelijk wel wat in mij.” Om in de naoorlogse periode van grote woningnood aan een huis te komen moest je getrouwd zijn. Dat doen ze – voor de wet - op 30 december 1953 en krijgen de bovenverdieping van het huis van de oma van Jan die in Zwanenburg woont, tot hun beschikking. De vreugde wordt direct getemperd. Wat is het geval? 16 OP DE KOFFIE BIJ… Aga is kleuterleidster van beroep en richt op verzoek van pastoor Van der Burg in de parochie de St. Monica-kleuterschool op. Aan de hand van het doopboek bezoekt ze ouders die dolblij zijn met het initiatief en als op 3 mei 1953 de kleuterschool de deuren opent zijn er al 32 kinderen. Haar ja-woord zo’n acht maanden later betekent tevens een ‘nee’ voor haar baan. Ze krijgt ontslag. Een getrouwde vrouw hoort thuis te zijn. Zo was dat in die tijd. En om die reden moet ze ook van handbal bij DSOV en van gym af. Om soepel te blijven gaat Aga thuis gymen. En dat doet ze nog steeds. Elke ochtend. Terugkijkend zegt Aga: “Eigenlijk ben ik hartstikke gek geweest. Getrouwd en dan niet werken en sporten? Moet je nu eens zien.” In maart 1956 verhuizen Jan en Aga naar het leeggekomen huis aan de Kromme Spieringweg 342 om in 1964 een oud huis op nummer 322 te kopen. Het wordt gesloopt en er komt een nieuw huis voor in de plaats. Het huis waar ze nog steeds met veel plezier wonen. Het enige minpunt is dat de ogen van Aga slecht worden. Maar ze weigert te capituleren. Ze wandelt veel en gaat met de benenwagen naar de bakker en iedere zondag naar de kerk. Jan houdt z’n hart wel eens vast. “Maar ik kan haar moeilijk vastbinden.” Hij hoopt maar dat haar engelbewaarder een beetje oplet. Zo’n beschermer, daar gelooft hij in. “Ik reed eens midden in de winter over de Vijfhuizerweg met een wagen tjokvol schapen naar de veemarkt. Het was donker en spiegelglad. Ik raakte in een slip, draaide een volle slag in de rondte, maar bleef op de weg. Niets geraakt. Na drie keer diep ademhalen durfde ik weer verder.” Beiden hebben DSOV in het hart gegraveerd staan. Jan heeft 30 jaar bij de veteranen gevoetbald “de derde helft was toen ook al belangrijk” en Aga zou je Moeder Handbal kunnen noemen. Samen met Burry Bernhard blies ze ooit de ter ziele gegane afdeling nieuw leven in. Heel lang speelde ze zelf, was scheidsrechter en leidde de jeugd op. Op 18 augustus 1954 trouwden Jan en Aga ‘voor de kerk’. In de Augustinus. Toen was het pas echt. Die datum houden ze aan. Tijdens de viering op zondag 17 augustus herdenken ze die heuglijke dag van toen. Na afloop is er aangeklede koffie. 17 INGEZONDEN Ingezonden Pastor Peter de Jong stelt zich voor aan Vijfhuizen Beste mensen: m.i.v. 1 juni j.l. heeft de Bisschop van Haarlem-Amsterdam, Mgr. Dr. J.M. Punt, mij benoemd tot administrator van de vier parochies in de nieuwe regio MEERLIEDE: Haarlemmerliede, Spaarndam, Vijfhuizen en Halfweg. Ik dank de Bisschop voor het vertrouwen dat hij mij geschonken heeft in deze benoeming, waaraan ik handen en voeten zal geven samen met diaken Fons Litjens. Voor ieder van ons verandert het plaatje totaal en dat is ook goed. Het is een oefening in loslaten en opnieuw beginnen. Het hele leven bestaat erin dat de mens zich onthecht aan het verleden en zich invoegt in nieuwe (tot op zekere hoogte) omstandigheden. Voor ieder van ons breekt eens de dag aan waarop we definitief afscheid nemen van alles wat leeft en ademhaalt en met het oog daarop is het goed dit loslaten nu al in te oefenen. Daar komt bij dat de samenleving en de kerk zo totaal veranderd zijn dat het onontbeerlijk is je op die veranderingen in te stellen. Het is hier niet de plaats om op al die veranderingen in te gaan, maar dat het totale plaatje veranderd is, zal niemand van ons ontgaan zijn. West-Europa is geseculariseerd, religieuze gemeenschappen worden opgeheven, abdijen krijgen geen roepingen meer en nog steeds zijn er mensen die besluiten de band met de kerkgemeenschap los te laten. Het is overigens mijn absolute overtuiging dat dit verschijnsel niets te maken heeft met de celibaatsverplichting welke geldt voor de priester. Paus Franciscus heeft er onlangs nog expliciet op gewezen dat het celibaat een groot goed is. 18 INGEZONDEN Opvallend is wel dat religieuze gemeenschappen waarbinnen de leden zich bewust richten op het samen bidden, het samen leven, het als gemeenschap naar buiten treden, het weer opnieuw waarderen van regels en afspraken en het regelmatig vieren van de Eucharistie, meer kandidaten aantrekken dan die groepen die zich beperken tot de vraagstukken die centraal stonden in de zestiger jaren van de vorige eeuw. Enfin, we zullen zien hoe het een en ander zich gaat ontwikkelen. We zitten samen in een trein en het is aan ons om vorm te geven aan de reis. Want heel ons leven is een reis en het woord CHRISTEN betekent “mens van de weg”. Ik ben geboren in Arnhem, ons gezin emigreerde naar Australië en keerde na 2 jaar weer terug. Op mijn leven terugkijkend kan ik zeggen dat het een zeer bewogen leven is geweest. De secularisatie is dwars door mij heen gegaan en zijn er woelige tijden geweest. Soms vraag ik me af: hoe kon ik toen, lang geleden, in hemelsnaam zo denken en doen?. De tijd ligt achter mij dat ik zeg: “Ik hou van de kerk, maar......” Dit ambivalente dat vele generatiegenoten van mij kenmerkt, behoort gelukkig tot het verleden; het verlamt de mens en maakt het onmogelijk onvoorwaardelijk “ja” te zeggen. Met diaken Fons Litjens hoop ik een bijdrage te leveren aan een klimaat waarin ieder zich welkom, thuis en aanvaard voelt. Want daar gaat het om. De tijd is voorbij dat we elkaar met van alles en nog wat om de oren slaan en beoordelen. Ieder mens legt een eigen weg af en maakt op die weg van alles mee en dat is goed. Startpunt voor ons pastoraat is de mens waar zij hier nu, op dit moment is. In ieder mens leeft de Geest, in ieder mens leeft het verlangen te groeien in trouw, authenticiteit en verbondenheid met anderen. Vorige week maakte ik een wandeling naar Amsterdam. Eerst kom je in de wijk Slotermeer en vervolgens in de wijk Baarsjes, waar vele Moslims wonen. Het was voor mij Pinksterervaring: zij, die vele Moslims en ik, wij horen bij elkaar. 19 INGEZONDEN We zijn een volk. Die gedachte alleen al maakt je als mens zo blij en dankbaar. Laten wij in een wereld die zichtbaar en steeds sneller verhardt en mensen systematisch buitensluit, kiezen voor de navolging van Jezus. Laat ieder op eigen wijze en eigen leef- en werkplek tekens stellen van solidariteit en vergevingsgezindheid. Want daar hebben mensen zo’n behoefte aan. De regio Meerliede is in die zin enigszins bevoorrecht dat het een regio is die bestaat uit dorpskernen; er heerst een betrekkelijke rust en de totale leefsituatie lijkt overzichtelijker. Laten we deze, onze zegeningen tellen en in een en dezelfde adem ieder welkom heten die ons pad kruist, m.n. de vreemdeling, de weduwe en de wees. Door alles wat ik in het leven heb meegemaakt ben ik zeer gevoelig geworden voor deze diep bijbelse roep: aan de kant gaan staan van kleine en door het leven gekleineerde mensen. De oproep van Paus Franciscus op zoek te gaan naar de randgebieden van ons mensenbestaan is bij mij niet tot dovemansoren gericht. Op een goede samenwerking met ieder van u hoop ik, ik zie er naar uit. En moge de engelen van geduld, gelatenheid en lange adem ons begeleiden op onze weg. Hartelijk groetend, Peter de Jong Warm welkom voor pastor Peter de Jong “Ik ben geraakt door de frisheid van het kerkgebouw en van ontmoetingsruimte De luifel en u mag weten dat ik me nu al thuis voel hier. Van harte wil ik u ondersteunen bij het op eigen wijze geloofsgemeenschap zijn.” Het is de spontane reactie van pastor Peter de Jong bij het begin van de eucharistieviering, zondag 22 juni, in onze kerk. Dit na de warme welkomstwoorden van Ton Overgaag, vice-voorzitter van het parochiebestuur die worden onderstreept met een applaus van de kerkgangers. > 20 INGEZONDEN “Vandaag een nieuw gezicht als voorganger, pastor Peter de Jong die door de bisschop is benoemd tot administrator van de vier parochies die met elkaar de Personele Unie MEERLIEDE vormen. Van harte welkom, pastor De Jong en we wensen elkaar voor nu een goede viering toe en samen een goede toekomst voor onze parochiegemeenschap.” Uit de woorden van pastor De Jong valt op te maken dat hij veel zin heeft in zijn nieuwe functie. “Ook de Augustinusparochie heeft een eigen karakter. Pastores en parochianen, laten wij als gemeenschap elkaar dragen en in ware democratie samen kerk zijn”, aldus de pastor die met zijn neus in de spreekwoordelijke boter valt. Vier weken na de viering van het 40-jarig bestaan verleent het Gemengd Koor zijn vocale medewerking aan de viering en het koor zit duidelijk nog in een flow. De kerkgangers weten niet beter, maar de nieuwe pastor valt het op. “Jullie stralen passie en bewogenheid uit en ik geef jullie nu al een dik compliment.” Tijdens de koffie na afloop van de viering maken veel kerkgangers van de gelegenheid gebruik kennis te maken met pastor De Jong. Pastor Fons Litjens en pastor Peter de Jong zijn samen de herders die waken over de parochies van Haarlemmerliede, Halfweg, Spaarndam en Vijfhuizen. Afgesproken is dat beiden, voor zover dat mogelijk is, eenmaal per maand in elk van de vier kerken voorgaat. Frans Witteman Tussen A9 en Schipholweg: uitje Gregoriaanse Cantorij Inderdaad, ons jaarlijks uitje op zondag 15 juni vond plaats tussen A9 en Schipholweg. Na een geslaagde viering opgeluisterd door onze Cantorij en voorzien van koffie of thee vetrokken wij rond de klok van 12 uur met 21 eigen vervoer, waar we uiteraard met elkaar meereden, naar Café Restaurant De Pelikaan aan de Nieuwemeerdijk te Badhoevedorp. En dan denk je als meerijder, zo’n uitje gaat dan van dijk INGEZONDEN naar dijk, of wel van onze geliefde Vijfhuizerdijk naar de Nieuwemeerdijk, toeristischer kan het niet, maar nee hoor de chauffeur ging over de A9 tussen al dat andere blik. Na de teleurstelling weggeslikt te hebben kwamen we toch aan bij het zonovergoten restaurant aan de dijk met aan de andere zijde van de ringvaart het Amsterdamse Bos. In dit restaurant stond een heerlijke lunch voor ons klaar. Heerlijke broodjes kaas en ham en natuurlijk een broodje croquet. Gelardeerd met koffie, thee, melk en karnemelk. Het was even wachten dat Sem en zijn gade op zijn gebruikelijke ‘even later’ er was, waarna we konden aanvallen. Heel toepasselijk want het restaurant was geheel omgeturnd in WK stijl. Na deze lunch vertrokken we, nu wel toeristisch langs onze dijk, naar de molen van Sloten, bij de brug van Badhoevedorp in de gemeente Amsterdam. Dat is toch niet meer te volgen. Maar goed vandaar kregen we van onze gids Bob Bekker een sightseeing van het dorp Sloten. Je ogen vielen open van wat in de vaart der volken hiervan bewaard is gebleven. Eerst een beeld van de waterstaatswerken met sluizen om het hoogteverschil tussen de polders en de ringvaart te overbruggen. Daarna gingen we naar het Natuurpark Vrije Geer, een veenweidegebied met een eeuwenoud middeleeuws en ongeschonden slotenpatroon. Vandaar door het dorp zelf met zijn rustieke straatjes, de twee kerken, de Waterstaatskerk uit 1861 en de St Pancratiuskerk uit 1901. Bij de laatste nog even een extra blik, omdat deze mogelijk in de toekomst in ons Personele Unie zal komen. Verder wil ik hier noemen het kleinste politiebureau van Nederland en de banpaal uit 1794. Als je ‘stout’ was geweest werd je uit de stad verbannen en moest je buiten de banpaal blijven op straffe van ophanging als je er binnen kwam. Dat waren nog eens tijden. Rond 15.00 uur sloten we de wandeling af bij de Molen van Sloten om ook daar een rondleiding te krijgen. 22 > INGEZONDEN Dit keer van een gids van de molen zelf. Op deze dag bestond deze molen precies 25 jaar althans op deze plek. Sinds 1991 heeft Sloten deze molen, die als een van de weinige in Holland (bijna) iedere dag voor publiek geopend is. Deze Molen beschikt bovendien over een lift. Althans alleen naar de eerste etage. De rest naar de derde etage via de bekende houten molentrappen. Sinds april 2005 is het complex uitgebreid met een Kuiperij-museum. Met daarbij nog een winkeltje, dat voor verschillenden toch wel veel tijd vroeg. Toen was het rond 17 uur en hadden we dorst gekregen en liepen we naar het punt, waar we misschien de hele dag naar hadden uitgekeken, de borrel en lekker eten. Dit vond plaats in restaurant De Halve Maen tegenover de molen. Eerst lekker borrelen op het terras in de zon met daarna voor elk wat wils in het restaurant, waar we na het voorgerecht een uitgebreide terugblik en vooruitblik van onze dirigent en maestro Dirk kregen. Hierbij werd vastgesteld, dat de Cantorij volgend jaar 40 jaar bestaat. Dus met de ervaring van het Gemengd Koor dit jaar zit er wat in het vat. Parochiebestuur gaat u maar sparen of wordt het een deurcollecte. Tevens hebben Martin en Sem zich aangeboden om de festiviteiten voor volgend jaar te organiseren. Ze keken elkaar aan, je zag die oogjes glinsteren, zo van dat wordt best goed. Voor nu veel dank aan Bob Bekker, die voor ons dicht bij huis een geslaagde dag heeft georganiseerd. Daarna, gelukkig niet via de A9, maar via de ons bekende Schipholweg terug naar Vijfhuizen, waar we rond 21 uur aankwamen om wel voldaan heerlijk op de bank voetballen te kijken. Een deelgenoot van deze dag 23 INGEZONDEN Jaarlijkse MIVA collecte Het thema van de jaarlijkse MIVA collecte op zondag 31 augustus is: Help jongeren met een handicap in Burkina Faso en Uganda. De opbrengst van de MIVA-collecte in de katholieke kerken gaat dit jaar naar vervoersmiddelen voor albino’s in Burkina Faso en communicatiemiddelen voor gehandicapten in Uganda. Deze mensen hebben onze steun heel hard nodig. Pionier Fabéré Fabéré helpt albino’s in Burkina Faso. Albino’s hebben slechte ogen en hun huid is heel gevoelig voor zonlicht. Fabéré geeft ouders van albinokinderen zonnebrandcrèmes. Deze crèmes zijn voor hen onbetaalbaar. Zonder bescherming verbrandt en ontsteekt hun huid, en hebben ze een grotere kans op huidkanker. Fabéré zorgt ook voor schoolboeken met een groter lettertype, zodat albino’s ondanks hun slechte ogen kunnen leren lezen. Daarnaast hebben albino’s te lijden onder vooroordelen en discriminatie. Fabéré is zelf albino en kent deze problemen als geen ander. Hij organiseert bijeenkomsten en maakt albinisme bespreekbaar. Fabéré heeft een terreinwagen nodig om meer albino’s in een groter gebied te bereiken. Pionier Henry Henry helpt gehandicapte jongeren in Uganda. Deze kinderen worden als minderwaardig gezien. Voorzieningen zijn er niet voor hen en vaak worden ze uit schaamte afgestoten door hun familie. Henry helpt deze jongeren met hun ontwikkeling zodat ze kunnen deelnemen aan de maatschappij. Hij zorgt voor onderwijs, regelt medische hulp en probeert de jongeren economisch zelfstandig te maken. Henry is zelf gehandicapt en zit in een rolstoel. Hij praat veel met mensen in Uganda om hun houding te veranderen en de positie van gehandicapten te verbeteren. Henry heeft communicatie apparatuur nodig voor zijn bijeenkomsten. Laten we MIVA mogelijk maken dit werk te ondersteunen door uw gift in de collecte of door overmaking van uw bijdrage op: NL42 INGB 0000 0029 50 ten name van MIVA Breda. 24 ROOSTER CRUQUIUSHOEVE rooster Cruquiushoeve Zondag 15:00 uur (tenzij anders vermeld) De kerkdiensten worden gehouden in gebouw ‘de Rank’ op het terrein van de Cruquiushoeve van de Stichting Epilepsie Instellingen Nederland, Spieringweg 801, 2142 ED Cruquius. 6 juli pastor Mariëlle Roosen en ds Hetty van Galen Viering in de Zomertent, m.m.v. zang – en spelgroep 13 juli pastor Grada van Amesfoort Viering 20 juli pastor Mariëlle Roosen-van der Lans Viering 27 juli pastor Mariëlle Roosen-van der Lans Viering 3 augustus pastor Mariëlle Roosen-van der Lans Viering 10 augustus ds Hetty van Galen Viering 17 augustus ds Hetty van Galen Viering 24 augustus ds Hetty van Galen Dienst van Schrift en Tafel 31 augustus pastor Mariëlle Roosen-van der Lans Viering 25 AGENDA Agenda Website www.augustinus-vijfhuizen.nl Wilt u op de hoogte blijven van nieuws in de parochie en foto? Op onze website vindt u alle informatie èn fotoalbums. Volgende AugustinusNieuws Nummer 391, periode zo 31 augustus – zo 26 oktober vr 8 augustus Uiterste inleverdatum ma 25 augustus Stencilen, vergaren en nieten wo 27 augustus Distributie Gevraagd Tijdens de zomermaanden wordt ook op zondag na de viering koffie geschonken. Door het uitvallen van een paar koffiedames zoeken we nog dames die tijdens deze periode een keer willen invallen of helpen. U kunt contact opnemen met Corry Brocke. T 5581780 26 JEUGDPAGINA Jeugdpagina Misdienaars Na vele jaren gaan Iris Milatz, Matt Vink, Sophie Wilms en Emmy Zwart onze groep als misdienaars verlaten. Bedankt voor jullie inzet in de afgelopen jaren en we zullen jullie gaan missen. Wie wil Ferdi, Delfina, Robin en Rogier komen versterken in ons team? Als je vragen hebt kan je me altijd bellen: 023-5354476 De groetjes van Wilma Schoorl Verslag van Bavo-dag Op zaterdag 12 april jl. waren de vormelingen uit Halfweg en Vijfhuizen te gast in de Haarlemse St. Bavo Kathedraal, tijdens De Belangrijke Vormelingen dag (afgekort Bavodag) ter afsluiting van een periode van voorbereiding op het Heilig Vormsel. > Van dit bezoek is door Sophie Wilms, één van de vormelingen uit Vijfhuizen, onderstaand verslagje gemaakt: 27 JEUGDPAGINA Toen we aankwamen werden we verrast door een spetterende opening met vuur en muziek. Daarna kregen we een voorstelling te zien waarin een jongen gepest werd en moesten wij zeggen wat er beter moest en kon. Toen dat afgelopen was gingen we omhoog de toren in, dat was echt super gaaf: we mochten de klokken luiden. Daarna gingen we weer naar beneden maar op een hele speciale manier we liepen tussen het plafond van de zaal en het dak van het gebouw. Daarna gingen we luisteren naar verhalen van mensen, waarom zij er voor gekozen hadden om dat werk of datgene dat ze in hun vrije tijd doen, te doen, dat was heel erg interessant. In de sluiting van de Bavodag werden wij, van alle mensen die daar waren, derde met een collage maken! Sophie Wilms Kleurplaten 28 JEUGDPAGINA 29 JEUGDPAGINA Kleurplaat 30 JEUGDPAGINA Puzzel bal emmer kasteel strand bikini grens schelp boot schepjes wandeling hotel duinen huisje sorbet tent zon ys Oplossing 31 zwemmen JEUGDPAGINA Trek de lijnen 32 JEUGDPAGINA Vul de namen van de onderdelen in de juiste vakjes in. Fijne vakantie allemaal! Wilke en Susan 33 Verhuisformulier U kunt uw mutaties ook doorgeven via het mutatieformulier op de website. Hierbij verzoek ik u de gegevens in de parochie als volgt te bewerken: Naam: ……………………………………………………………………………………………… Adres: ……………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………… Ik ga / wij gaan uit de parochie vertrekken: Datum: …………………………………………………………………………………………… Nieuw adres: …………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………… ----Ik ben / wij zijn in de parochie komen wonen op: Datum: ……………………….……………………………………….……………….. Samenstelling van ons gezin: Naam Geboortedatum m/v 1. ……………………………………………………………………………………. ……… 2. ……………………………………………………………………………………. ……… 3. ……………………………………………………………………………………. ……… 4. ……………………………………………………………………………………. ……… 5. ……………………………………………………………………………………. ……… s.v.p. sturen naar: St. Augustinusparochie Stevensweg 30 2141 VL Vijfhuizen 34 Parochiebestuur Pastor Fons Litjens Kromme Spieringweg 400 2141 AM Vijfhuizen E: [email protected] Vice-voorzitter Ton Overgaag (Interim) Mient 25 Secretaris John van Haaster Stevensweg30 E: [email protected] 5633640 Arno Ruiter Kr. Spieringweg 336 E: [email protected] 5641252 (contactpersoon) Penningmeester 0612383288 5581780 Bestuurlijke assistentie Coördinatie Liturgie Ton Overgaag Mient 25 5583178 Financiële administratie Piet Beelen Bastion 36 5581629 Ledenadministratie Matthieu Stokman Vliegersplein 55 5581958 Drukwerkverzorging Piet Beelen Bastion 36 5581629 Onderhoud gebouwen Mathé Vink 5402882 Ans de Koning-Verschoor 5581175 Wil Hendriks-Leeflang 5581308 Diversen Beheer De Luifel De Luifel 5581263 Documentatiecentrum Bezoekgroep 5581263 Nettie Kester Rekeningnummers Bank/IBAN nummer NL68RABO0324535902 1 5581385
© Copyright 2024 ExpyDoc
