het kettingblad
Cluborgaan van de WielerVereniging Holten verschijnt 4 x per jaar in een oplage van 210 stuks.
Ferbruari 2014
Jaargang 31 Nr. 1
Wielervereniging Holten
Een club voor iedereen
WIELERVERENIGING HOLTEN
-Voorzitter:
(waarnemend)
Jan Scheperman
T: 0548 – 361809
E: [email protected]
-Secretaris:
- (waarnemend)
Sissy van Bruggen
T: 06-13083348
E: [email protected]
-Penningmeester: Gerhard Vincent
-Ledenadministratie T: 0548 - 366 800
-Redactie kettingblad E: [email protected]
-Bestuurslid
-Jeugdzaken
Erwin de Valk
T: 0548 – 361 607
E:[email protected]
-Bestuurslid:
-Bestuurslid:
Freddy Franke
T: 0548 – 365 441
E: [email protected]
Wim Wildeman
T: 06-41544457
E: [email protected]
Data 2014
Zo. 2 maart 2014
Omloop van Holten
Wo. 12 maart 2014
Ledenvergadering De Biester (20.00 uur)
Zo. 30 maart 2014
Voorrijden Holterbergtoer
Zo. 6 april 2014
Holterbergtoer
-Internet:
Alexander van Bruggen
Marco Santing
Za. 28 juni
Vrijwilligers(mid)dag
-Clubkleding
-formulier op website
Dini Arfman
T: 0548 364939
E: [email protected]
Internet:
E-mail:
www.wvholten.nl
[email protected]
[email protected]
Facebook:
www.facebook.com/wvholten
Contributies 2014:
Senioren:
2e lid gezin/jeugdlid:
€ 42,00 per jaar
€ 35,00 per jaar
Lidmaatschap zonder FietsToerKaart/verzekering:
Senioren:
€ 20,00 per jaar
Jeugdleden (KNWU): € 25,00 per jaar
Jeugdleden/junioren zijn die leden welke bij aanvang
van het seizoen (1 maart ) nog geen 19 jaar zijn.
Kader gevraagd (Herhaling)
Het bestuur vraagt jullie aandacht voor de
cursussen MTB 2, MTB 3 en Race 3 van de
NTFU, dit om zo voldoende gekwalificeerd kader
in huis te hebben. Deze kunnen dan ingezet
worden voor het begeleiden en / of trainen van
zowel onze jeugd als de senioren.
Verder zijn er Race 2 en Race 1 (wegkapitein) in
ontwikkeling bij de NTFU
Informatie via de secretaris van de WVH
Jan Scheperman rel: 0548 361809
E-mail: [email protected]
Opzeggen lidmaatschap nieuw seizoen voor 1 januari.
Uiterste betalingsdatum contributie 28 februari; bij
overschrijding van deze datum zal fl. € 4,55 aan
administratiekosten in rekening worden gebracht.
Rekeningnummers:
Rabobank: NL05RABO0328529265
ING: NL44INGB0004323100
Beide nummers ten name van: WV Holten
p/a Bergpad 2
7451 JH Holten
.
Het bestuur.
Download hier de NTFU opleidingsbrochure:
http://www.ntfu.nl/Portals/0/Opleidingsbrochure_M
TB%20opleidingen%20voorjaar%202013.pdf
Verandering
Voorwoord
Onze fietsclub werd op 15 december 2013 opgeschrikt door
het nieuws dat Henk Beijers, tijdens een veldtoertocht vanuit
Lonneker, in het bijzijn van zijn fietsmaatje Henk Vasters, grote
problemen had gekregen aan zijn aorta. De aorta is de grootste
en belangrijkste slagader van ons lichaam. Henk Vasters ging
meteen over tot reanimeren en even later werd de reanimatie
overgenomen door een passerende arts die ook aan de veldtoertocht deelnam. Dankzij hun adequate ingrijpen kon Henk
Beijers even later toch nog worden behandeld in het ziekenhuis
in Enschede. Er volgden verschillende urenlange operaties.
We werden continue en gedetailleerd geïnformeerd over Henk
Beijers’ toestand door Henri ten Brinke. Na bijna een week zeer intensieve zorg door het verplegend
personeel overleed Henk Beijers op zaterdag 21 december. Dit verlies laat een leegte achter, niet
alleen bij zijn familie, maar zeker ook in onze vereniging. Henk hield zich intensief bezig met onze
website en clubblad. Deze taken moeten nu door andere leden worden ingevuld, een verandering die
we niet hebben gewild.
Een verandering die we wel willen, is het beleid. Het bestuur is van mening dat onze club op velerlei
gebied het beleid moet bijstellen. Drie bestuursleden hebben in het najaar de workshop ‘Besturen met
een Visie’ gevolgd. We kunnen niet alles in één keer bijstellen maar de volgende beleidsthema’s
hebben op dit moment onder andere onze aandacht: financiën, fietstraining (in verschillende groepen
d.m.v. een breed fietsaanbod van beginnende fietsers tot wedstrijdrijders), aparte meerdaagse tochten
voor racefiets en mountainbike en tenslotte het jeugdbeleid. Alles hangen we op aan onze stip op de
horizon: ‘Een actieve vereniging met betrokken leden en een breed fietsaanbod’ Tijdens de komende
ledenvergadering op woensdag 12 maart bij de Biester presenteert de meerdaagse commissie de
nieuwe fietstocht in de Harz in Duitsland en het bestuur presenteert vanuit haar beleidsvisie een
concept beleidsplan. Dit gebeurt beide aan de hand van een Power Point presentatie. Het bestuur wil
graag dat onze leden tijdens de komende ledenvergadering meedenken en de mogelijkheid krijgen
om eventuele op- en aanmerkingen te plaatsen. Met deze input kunnen we dan in de
najaarsvergadering het definitieve beleidsplan presenteren.
In dit Kettingblad vind je ook een geheel ander toerprogramma. Er zijn verschillende tochten
opgenomen die we nog niet eerder in verenigingsverband hebben gefietst. Ook wordt er rekening
gehouden met onze leden die het gehele jaar door uitsluitend met de mountainbike er op uit trekken.
We moeten ook op een andere wijze in groepsverband gaan fietsen. Dit betekent dat de verschillende
groepen niet moeten samensmelten maar dat er separate niveaugroepen komen waarbij iedereen het
beste aan zijn of haar trekken komt en daardoor met plezier fietst bij de Wielervereniging Holten. Deze
groepen moeten allemaal een toerleider hebben die de route en de snelheid bepaalt. Zowel in de A-,
B- en C groep, moeten de toerleiders in de eigen niveaugroep worden gezocht zoals dat in de
rondvraag van de laatste ledenvergadering is voorgesteld en in overleg met de toen aanwezige leden
is bepaald. Wij vragen jullie medewerking om als toerleider te fungeren tijdens onze avondtrainingen
en tijdens de tochten die we in het weekeinde maken.
Tour for Life
Onze sponsor Hans Bloemendal is één van de Holterbergtoppers die samen met verschillende WVHleden deelnemen aan Tour for life 2014. Elders in dit Kettingblad vind je veel informatie omtrent hun
uitdagende fietstocht ten behoeve van het goede doel.
Tenslotte wens ik iedereen een fietsrijk 2014 toe en zie ik jullie graag tijdens de eerste ontmoeting: De
Omloop van Holten op zondag 2 maart. Nee, qua route is er niets veranderd, deze tocht blijft gewoon
zo mooi. Veel fietsplezier gewenst!
Jan Scheperman, uw (waarnemend) voorzitter
In Memoriam Henk Beijers
Fietsen was zijn lust en zijn leven. Na een fatale tocht in Lonneker, vochten artsen en
verpleegkundigen een week lang om hem te redden. Op 21 december 2013 overleed Henk Beijers.
De Wielervereniging Holten verliest met het overlijden van Henk Beijers een markante, actieve
toerfietser.
Henk fietste het gehele jaar door. ’s Zomers op de
racefiets en ’s winters was hij in de weekeinden tijdens
toertochten bij omliggende verenigingen veelal actief op
de mountainbike. In bestuurlijke zin was hij ook actief
want Henk maakte 13 jaar deel uit van ons bestuur. Hij
had overal wel een mening over en zat altijd vol met
ideeën. Dat kwam ook goed van pas bij het vullen en
opmaken van ons clubblad. Henk zat vele jaren in de
redactie en vulde ons Kettingblad dikwijls met smeuïge
met humor doordrenkte artikelen. De uitdrukking ‘de appel
valt niet ver van de boom’ was hier zeker van toepassing
want zijn vader was vele jaren redacteur van het Holtens
Nieuwsblad, dus Henk kreeg de redactionele
vaardigheden er vroeger al met de paplepel ingegoten.
Henk was destijds ook de grote animator om met de club
toe te treden tot het World Wide Web. Henk heeft vanaf het begin de website beheerd en er vele uren
aan besteed. Net als bij de opmaak van het clubblad goochelde Henk bij het genereren van een goed
leesbare, aantrekkelijke website, in een onnavolgbaar tempo tussen allerlei computerprogramma’s.
Henk is ooit ook actief geweest als ploegleider van de Wielervereniging Holten. Op het dak van zijn
auto was een geluidsinstallatie geplaatst om ons team op te zwepen tot onwaarschijnlijk goede
prestaties. Ja, dat was typisch Henk! Het destijds ook deelnemende team van RTC Raalte kan zich
het ploegleiderschap van Henk vast nog herinneren want, omdat Henk door de berm moest, werden
zij besmeurd met een enorme vracht modder. Dat gebeurde natuurlijk niet bewust, maar het leverde
wel diverse lachsalvo’s op.
Henk was ook best wel handig en knutselde veel aan zijn fiets. Hij repareerde zelfs een framebreuk.
Om de kosten te drukken was dat ook best wel handig want hij genoot enige faam bij het kapot rijden
van frames. Hij was ook de mede initiatiefnemer van diverse fietsreizen met onze club zoals
bijvoorbeeld naar Spanje en Limburg.
We zullen Henk met zijn verhalen (soms ook een beetje schuin) en creativiteit missen. We leven mee
met zijn vrouw Gerry, dochters Martine en Barbara en overige familie en wensen hen veel sterkte.
Leden en bestuur Wielervereniging Holten
Van de ledenadministratie
Nieuwe NTFU-leden:
Jan Herman ten Kampe
Marit ten Kampe
Ernst Marsman
Wiebe Welgraven
Jarno Vasters
Jorieke Vasters
Indy Kappert
Hans Jansen
Jelte Jansen
Mariët Drinhuyzen-Blankenvoorde
Ferdi Lichtenberg
Bob van Alst
Mariska Cubuk
Burg.Korthals Alteslaan 64
Burg.Korthals Alteslaan 64
De Kuiperij 30
De Deel 5
Van Holtenserf 39
Van Holtenserf 39
Churchillstraat 64
Hakkertsweg 20
Hakkertsweg 20
de Ral 23
Keizersweg 8
Ab Jansenstraat 7
Oranjestraat 39
7475 DC
7475 DC
7437 CV
8102 KP
7451 VG
7451 VG
7451 ZH
7451 LR
7451 LR
7609 WJ
7451 CS
7451 EA
7451 CB
Markelo
Markelo
Bathmen
Raalte
Holten
Holten
Holten
Holten
Holten
Almelo
Holten
Holten
Holten
Nieuwe leden (zonder toerfietskaart):
Eric Klein Nagelvoort
Voortmanweg 15
7421 EK
Deventer
Nieuwe jeugdleden:
Marthijn Klein Nagelvoort
Floris Klein Nagelvoort
Voortmanweg 15
Voortmanweg 15
7421 EK
7421 EK
Deventer
Deventer
Afmeldingen/opzeggingen:
Michael Aaftink
Maria Aaftink-Dierkes
Wilco Boode
Jan Broeze
Marc van Groen
Jaco den Uijl
Dirk Jan Wieldraaijer
Erik Wissink
Heidevlinder 22
Heidevlinder 22
Jeurlinksweg 16
Ypeloschoolweg 4
Gaardenstraat 57
Nagelhoutstraat 47
Raamstraat 89
Ruimersdijk 50
7451 WX
7451 WX
7451 CL
7468 RE
7451 CV
7451 ED
7411 CT
7478 AL
Holten
Holten
Holten
Enter
Holten
Holten
Deventer
Diepenheim
Gerhard Vincent
penningmeester/ledenadministratie
De Wielervereniging Holten is naarstig op zoek naar minimaal twee:
Redacteuren
M/V
Zijn of haar werkzaamheden zullen bestaan uit het maken en bewerken van kopij
ten behoeve van ons cluborgaan “Het Kettingblad”. Het bijhouden van de
bezorglijsten en het bezorgen van een aantal clubbladen.
Kennis van en ervaring met de computerprogramma’s Word, Abobe Acrobat, Excel
en Coreldraw zijn een pré.
Heb je belangstelling stuur dan een e-mail naar
[email protected] of [email protected]
Even voorstellen
Omdat ik in oktober in het bestuur van de wielervereniging heb plaatsgenomen, lijkt het me een goed
idee me nader voor te stellen. Zo lang ben ik immers nog geen lid van de wielervereniging.
Mijn naam is Sissy van Bruggen. Ik ben geboren in Almelo en via Alexander, mijn man en ook lid van
de wielervereniging, ben ik in Holten terecht gekomen. Na meer dan 15 jaar te hebben gewoond aan
de Kenemansstraat, hebben we vorig jaar een huis aan de Molenbelterweg gekocht. Na een grondige
verbouwing wonen we daar nu een jaar.
Ik ben afdelingsleider op het Isendoorn College in Warnsveld. Dit
is een school voor mavo, havo en vwo, regulier en tweetalig. Ik
geef daarbij nog een paar lesjes Latijn en religious education
(godsdienst/levenbeschouwing).
Een paar jaar geleden heb ik me voor het eerst ingeschreven
voor de triathlon in Holten. Ik liep al hard, zwemmen was ( en is)
niet echt mijn ding en ik pakte het fietsen op. Eerlijk gezegd had
ik niet gedacht dat ik het fietsen zo leuk zou vinden. Via de
triathlontraining en een damesgroepje onder leiding van Wim
Reins kwam ik bij de wvh terecht.
Ik vind het heerlijk om buiten actief bezig te zijn. Door het fietsen
kom ik ook op voor mij onbekende plekjes in de buurt van
Holten. En het is wel zo gezellig om dat met een groep te doen.
Sinds dit jaar ben ik ook gaan mountainbiken. Heel anders dan
fietsen op de racefiets, maar net zo leuk.
Het bestuur van de wielervereniging is een nieuwe uitdaging. Ik
ben nog niet zo lang lid en ken de club ook nog niet zo goed. Dat
is ook een voordeel: ik kan niet anders dan met een frisse blik in
het bestuur zitten. We zijn al bezig om het jeugdbeleid meer te
stroomlijnen. Daarnaast willen we graag meer leden actief aan
het fietsen krijgen. Daar ben je immers een wielervereniging voor.
In de nieuwe samenstelling van het bestuur neem ik het secretariaat van Jan over. Dus alle mail
gericht aan [email protected] komt bij mij terecht. Mocht je meer van me willen weten kun je
dat natuurlijk altijd vragen. Ik sta regelmatig zondag om 09.30 uur bij de sporthal om een rondje te
maken op de fiets.
Ter afsluiting hoop ik de aankomende periode een positieve bijdrage te kunnen leveren aan de
wielervereniging.
Sissy van Bruggen
De Wielervereniging Holten is per 1 januari 2014 op zoek naar één of twee:
Begeleider(s)
Jaarlijkse Teutoburgerwaldtocht
Zijn of haar werkzaamheden zullen (voor het eerst op zondag 18 mei a.s.) bestaan
uit het coördineren, verzorgen en begeleiden (volgwagen) van dit jaarlijkse
evenement. Vanzelfsprekend worden alle gemaakte kosten (met name de gereden
kilometers) vergoed.
Heb je belangstelling stuur dan een mail naar [email protected] of neem
contact op met één van de bestuursleden.
Ledenvergadering
Agenda Ledenvergadering WVHolten
Datum: Woensdag 12 maart 2014
Locatie: De Biester. 20.00 uur.
1.
Opening
2.
Vaststellen agenda
3.
Notulen ledenvergadering 20 november 2013
4.
Verkiezing dagelijks bestuur.
Voorstel: huidige situatie bekrachtigen. Dat betekent voorzitter Jan Scheperman,
Secretaris Sissy van Bruggen, penningmeester Gerhard Vincent.
5.
Financieel jaarverslag (kascontrolecommissie) en begroting
6.
Ingekomen stukken en mededelingen
a.
Gps gebruik
b.
Update: waar mogen we fietsen?
Verkiezing kascontrolecommissie
7.
8.
Beleid
Het bestuur presenteert in een ppt de eerste stappen van het nieuwe beleid.
- PAUZE9.
Jeugdzaken
- Instelling jeugdcommissie
10.
Meerdaagse tochten
De commissie neemt het woord.
11.
Vaststellen zomerprogramma
12.
Rondvraag
Notulen ledenvergadering WVH
Datum: 20 november 2013 Plaats: de Biester Holten
Aanwezig bestuursleden: Reind Brouwer, Gerhard Vincent, Erwin de Valk, Jan Ottens en Jan
Scheperman.
Aanwezige leden:, Herman Tuntelder, Gerrit Luggenhorst, Henk Luggenhorst, Mans Stegeman, Henri
ten Brinke, Dini Arfman, Netty van Dijk, Dinie Pasman, Christel Buijvoets, Ria Udink, Bert Flierman,
Andre Welgraven, Freddy Franke, Wilfried Essink, Joop Bruggeman, Marco Santing, Sissy van
Bruggen, Gerrit Nijland, Henk Markvoort, Wim Reins, Henk Vasters,Marinus Nijland, Bert Kloosterboer,
Dick kappert, Erik Tempelman, Jannie Vasters, Hennie Boomkamp, Erwin Beltman, Miranda Kappert,
Beja Bruggeman, Alexander van Bruggen, Eddy Kruk, Jaap kruk, Erik van Tiel, Jan Maalderink,
Herman Withaar, Janny Withaar, Joke Nijland, Wim Berkhof, Henk Beijers, Wim Paalman, Allard
Markvoort, Wim Brinks, Raymond Koeleman en Ria ten Brinke.
Afmeldingen: Jan Bokhorst ,Henk Beldman, Herman Sluiter, Gerri Veneklaas-Slots, Annemarieke
Visser, Bert Visser, Dick Bosma, Wim Wildeman, Erik de Vries, WiebeWelgraven, Dinant van Beek,
Ronald Wissink, Hans de Groot, Miriam Santing, Piet Bakker, Helma Ditzel, Ria nijland, Gerrie Jansen,
Gerrit Pasman, Rolph Markvoort en Marcel Bruggeman.
1. Opening.
Voorzitter Reind Brouwer opent om 20.00 uur de vergadering en heet de aanwezigen welkom bij de
Biester. Een andere vergaderlocatie dan de afgelopen jaren. Dit laatste vanwege de toenemende
belangstelling voor de ledenvergaderingen waardoor de ruimte bij de vorige locatie, Buitengewoon
Holten, te klein is geworden. Het bestuur is erg blij met deze toenemende betrokkenheid! Ons lid Jan
Bokhorst moet helaas verstek laten gaan vanwege een pijnlijke heupblessure.
2. Vaststelling agenda.
De agenda blijft zoals aangekondigd.
3. Ingekomen stukken ne mededelingen.
3.1 Een grote groep van de Toerclub uit Rijssen is tijdens een mountainbikerit op Landgoed de
Noetselenberg door een boswachter gesommeerd het terrein te verlaten. Een vreemde situatie omdat
we daar altijd hebben mogen fietsen, de beheerder in een overleg met bestuurders van de
omliggende verenigingen zit en dit vooraf niet is gecommuniceerd met ons. E.e.a. wordt nader
bekeken.
3.2 De partners worden voortaan ook uitgenodigd om op de vrijwilligersdag aanwezig te zijn. Dini
Arfman zal tijdens de pauze de laatste WVH-sokken uitdelen aan de leden die niet op de
vrijwilligersdag aanwezig waren.
3.3 Het bestuur wil de leden informeren over de mogelijkheden voor de WVH m.b.t. het gebruik van
Social Media. In het Kettingblad van februari wordt eerst gevraagd of en waarna er belangstelling is.
Bij voldoende belangstelling gaan Marco Santing en Jan Scheperman uitleg geven over het e.e.a.
3.4.Er bestaat erg veel belangstelling voor de Fiets Fit clinic die door Jannie Vasters, Henk Vasters en
Eddy Kruk wordt gegeven. Andre Welgraven wordt gecomplimenteerd met de uitstekende organisatie
van de lange mountainbike tocht over de permanente route bij Diepenveen. De aanwezigen
applaudisseren voor de inzet van dit viertal en de spin-off die dit voor de WVH heeft.
3.5 Onze toertochten in het nieuwe seizoen zijn als volgt gepland: Holterbergtoer 6 april 2014,
Holterberg Herfstveldrit 14 september 2014 en Beemd- en Bergtoer 4 januari 2015.
3.6 De Winterontheffing van Staatsbosbeheer is weer binnen.
3.7 Wim Brinks, Henk Beldman en Jan Scheperman hebben namens de WVH de selectie van Go
Ahead begeleid bij het mountainbiken op de Holterberg.
3.8. Alexander van Bruggen beheert nu namens de WVH het Scan & Go gebeuren.
3.9. Jan Scheperman is namens de NTFU geïnterviewd over het Social Media gebruik bij de WVH.
December 2013 wordt dit gepubliceerd in Fietssport Magazine. In het februari nummer van Fietssport
Magazine wordt er aandacht besteed aan onze Holterbergtoer van 6 april 2014.
3.10. Vrijwel al het WVH – materiaal ligt nu bij Dini en Joop Arfman. Gerrit en Marinus Nijland hebben
alles keurig ingericht.
3.11 Jan Scheperman legt zijn werkzaamheden als Kettingblad redactielid neer. Jarno Vasters treedt
toe tot de Holterberg Herfstveldrit commissie.
3.12. Mannes Stegeman organiseert in 2014 de wegrit Holten – Holten - Holten. (de 2e Holten ligt
even boven Zwolle)
3.13. RTV-Oost heeft onlangs prachtige televisie beelden gemaakt van onze jeugd.
3.14. Het bestuur is nog op zoek naar 2 leden die de afsluitingsrit van het wegseizoen 2014 willen
organiseren.
4. Notulen ledenvergadering d.d. 28-2-2013.
Worden goedgekeurd.
5. Bestuursverkiezingen.
Zoals werd gemeld in de agenda treden voorzitter Reind Brouwer en lid Jan Ottens af. Sissy van
Bruggen, Freddy Franke en Wim Wildeman treden toe tot het bestuur. Er hebben zich geen
tegenkandidaten aangemeld. De functie van voorzitter is nog vacant.
6. Voorstel contributieverhoging voor KNWU-jeugdleden naar 25 euro.
De vergadering gaat akkoord met het voorstel omdat de verenigingsafdracht aan de KNWU en het
basislidmaatschap flink zijn verhoogd.
7. Welke (buitenlandse) (meerdaagse) tocht(en) gaan we in 2014 rijden?
Er besloten om na ruim 20 jaren Niedersfeld in het Sauerland uit te zien naar een andere locatie. Bert
Flierman en Henk Markvoort zijn bereid om in de meerdaagse commissie zitting te nemen.
8. Visie richting nieuw beleid.
Het bestuur is een visie aan het ontwikkelen voor nieuw beleid. We worden daarin ondersteund door
de NTFU omdat we (gratis) deel mogen nemen aan de pilot workshop “Besturen met een Visie” Erwin
de Valk, Freddy Franke en Jan Scheperman nemen deel aan de workshop. De stip op de horizon luidt:
‘Actieve vereniging met betrokken leden en een breed fietsaanbod” .
PAUZE: Wordt door Dini Arfman gebruikt voor de verloting van tassen, kopjes en truien.
9.Ontwikkelingen m.b.t. de permanente mountainbike route op de Sallandse Heuvelrug.
De route wordt verfraaid door geasfalteerde fietspaden te verruilen voor bospaden. Wim Brinks en Jan
Scheperman gaan in opdracht van de gemeente Rijssen- Holten hierover onder andere overleggen
met de rentmeester van Landgoed de Noetselenberg. Er is vergunning binnen van Defensie zodat de
route bij de Canadese Begraafplaats kan worden verlegd waardoor de bezoekers van de
begraafplaats / informatiecentrum en de mountainbikers zo min mogelijk hinder van elkaar
ondervinden. De vergadering gaat akkoord met de 3 voorstellen die de omliggende verenigingen
richting de landeigenaren willen doen, n.l.: 1. Mankracht leveren voor controle / herstel / aanleg
permanente MTB route. 2. Een afdracht van 0,50 eurocent per deelnemer aan onze veldtoertocht
wanneer dit geld wordt besteed aan een flora / fauna doel. 3. Bereid om een sticker a 5 euro te kopen
voor het gebruik van de MTB-route met als voorwaarde dat er wel een mooi, uitdagende route komt,
dus zonder de vele geasfalteerde paden zoals die er op dit moment zijn.
.
10. Jeugdzaken.
Er is een grote groep mountainbikers die tijdens het zomerseizoen iedere woensdagavond op pad
gaan. De groep die vrijdagavond met de racefiets erop uit trekt, groeit sterk. Er zijn verschillende
nieuwe betrokken trainers aan de groepen toegevoegd. Op verzoek van Dini Arfman noemt Erwin de
Valk de vele trainers op die onze jeugd begeleiden.
11. Rondvraag.
Gerrit Nijland: Stelt voor om voortaan C-groep leiders te selecteren uit het C-rijders potentieel en bij de
B-groep de leiders ook te selecteren uit het B-rijders potentieel. De vergadering vindt dit ook een goed
plan en wordt vanaf 2014 ingevoerd.
Gerrit Nijland: In het organogram staat dat er een promotieteam is. Is deze nog actief? Christel
Buijvoets meldt dat dit team nog maar zeer incidenteel in actie komt. (inmiddels is het team
opgeheven)
Gerrit Nijland: Vraagt of er al een vervanger is voor Gerard Efftink die vele jaren de
Teutoburgerwaldtocht heeft georganiseerd. Antwoord: Er is nog geen vervanger. Vrijwilligers kunnen
zich melden bij het bestuur.
Henk Beijers: Vraagt aan Reind Brouwer, nu deze i.v.m. het neerleggen van het voorzitterschap geen
voorwoord meer schrijft, het clubblad telkens te vullen met een column. Reind zegt toe dat hij dat wil
doen.
Dini Arfman: Vraagt of iedereen zijn of haar juiste emailadres kenbaar wil maken bij de WVH. Veel
leden zijn nu niet bereikbaar via een nieuwsbrief omdat ze een oud emailadres die niet meer geldt in
het WVH-bestand hebben staan.
Henk en Jannie Vasters: Wijzen op de belangrijke positieve invloeden bij het hebben van een eigen
clubgebouw. Last Gear in Eerbeek heeft ook een eigen gebouw en dat zorgt voor clubbinding en biedt
mogelijkheden om na afloop van trainingen met elkaar te overleggen.
Andre Welgraven: Meldt dat Jarno Vasters tot de Herfstveldrit commissie is toegetreden en dat Jan
Scheperman de commissie heeft verlaten. Er is nog meer mankracht nodig in deze commissie en
vraagt om assistentie.
Andre Welgraven: Vraagt of er belangstelling is om de permanente MTB route bij Haaksbergen
nogmaals in clubverband te rijden. De vergadering knikt instemmend en er zal daarom een datum
worden gepland op de winterkalender.
Andre Welgraven: Merkt op dat de hoekopstelling tijdens deze vergadering niet voldoet. Bestuur
antwoordt dat er tijdens de volgende vergadering zal worden gewerkt aan een adequate oplossing.
12. Sluiting
Om 22.20 uur wordt de vergadering gesloten en wordt er hierna onder het genot van een drankje nog
even gezellig verder gepraat.
Jan Scheperman, ex-secretaris, 20 februari 2014.
Racefiets Meerdaagse 2014
Ook dit jaar zal er een Meerdaagse zijn, echter nu met enige wijzigingen.
Na vele jaren de omgeving van Sauerland te
hebben verkend is er nu gekozen voor een ander mooi gebied in Duitsland, nl de Harz. De
Harz is het noordelijke middelgebergte van
Duitsland. De hoogste berg is de Brocken met
1142 meter, die tot het Nationale Park behoort.
Fietsen en wandelen is er erg populair en
rondom het Harzgebergte liggen meerdere
historische stadjes.
In plaats van september hebben we nu gekozen voor eind mei, de bedoeling is om vanaf
woensdag 28 mei t/m 1 juni daar te verblijven.
Dit jaar wordt er gekeken om zoveel mogelijk
variatie te bieden zodat een ieder mee kan.
We zijn op zoek naar mooie routes voor de A B en C rijders. De groepen gaan afzonderlijk
op pad om het mooie Harzgebied per fiets te
doorkruisen.
Het bestuur wil de meerdaagse ook graag
nieuw leven inblazen en daarom ook financieel
stimuleren. Tijdens de komende ledenvergadering stelt zij voor om bij een deelname van minimaal 10 % van het aantal seniorleden, een
bedrag van 25 euro per deelnemend lid bij te
dragen vanuit de clubkas.
Voor de afwisseling kan er ook gewandeld
worden, in de Harz zijn verschillende mooie
wandelroutes. Op dit moment is de locatie nog
niet bekend. We kijken uit naar een verblijf die
voldoende
Ingekomen familiebericht:
fietsers (met aanhang) kan herbergen en letten
daarbij ook op een zo voordelig mogelijk financieel plaatje. De Meerdaagse commissie, bestaande uit Bert Flierman, Gerard Veldscholte,
Henk Markvoort en ondergetekende zijn druk
bezig om een mooi programma te ontwikkelen
en we zijn op zoek naar een mooi en gezellig
onderkomen.
Wat wij op dit moment graag zouden willen
weten wie er belangstelling heeft om mee te
gaan, zodat wij gerichter naar een onderkomen
kunnen gaan zoeken. Dit graag doorgeven
voor 12 maart. [email protected]
Mochten er suggesties zijn of vragen, dan
zullen wij die zo goed mogelijk bekijken en
beantwoorden.
Op de voorjaarsvergadering van 12 maart a.s
zullen wij een PowerPoint presentatie geven
zodat jullie een mooi beeld krijgen van de
Meerdaagse 2014.
Ook hopen wij dan een voorlopig plan en meer
informatie te kunnen geven
Wij als commissie zullen ons best doen om er
iets moois van te maken en dit een begin is
van mooie voortzetting van de Meerdaagse
van de Wielervereniging Holten.
Beja Bruggeman
[email protected]
Van “tellertje” naar fietsnavigatie…
Sommige mensen fietsen op gevoel, weten door ervaring hoe hard ze fietsen en kennen overal de
weg. Anderen beschikken over de wel bekende fietsteller met een aantal functies zoals snelheid,
dagafstand, klok en een totaalafstand. Handige apparaten om jezelf te dwingen iets sneller te fietsen,
meten hoeveel kilometers je dit seizoen al in de benen hebt zitten of te zorgen dat je op vooraf
afgesproken tijd weer netjes thuis bent.
Om nog iets specifieker te trainen zijn dergelijke computers uit te breiden met een cadans
sensor of een hartslagband, tegenwoordig
gelukkig met ANT+ verbinding want voor een
aantal jaren geleden stoorden deze accessoires nog wel eens en waren de batterijen
met een paar ritten al weer leeg.
Met deze attributen kun je het beentempo in de
gaten houden en heb je een duidelijk overzicht
over de huidige hartslag en fiets je jezelf niet
over kop als het te hard gaat.
In deze categorie fietscomputers hebben we
tegenwoordig de fase bereikt dat we door
middel van een kabeltje de gegevens uit
kunnen lezen op de computer
thuis. Hierdoor kun je
fietsprestaties als afstand,
gemiddelde, hartslag en
cadans uitlezen in een
programma en dit van rit tot rit
met elkaar vergelijken om te
weten te komen of alle fietsarbeid ook echt zijn
vruchten afwerpt. Een leuke stimulans voor als
het goed gaat of maak er een printje van zodat
de partner ook weet dat alle tijd van huis zeker
niet voor niets is geweest.
Indien je een dergelijke fietscomputer ook nog
eens koppelt met een GPS sensor is er de
mogelijkheid om de route die je fietst op te
nemen. Doormiddel van hetzelfde kabeltje kan
er op de computer de route worden bekeken
om te zien waar de tourleider van die dag je
overal mee naar toe heeft genomen. Beschik
je ook nog eens over Facebook dan is er de
mogelijkheid om al je vrienden duidelijk te
maken dat jij in ieder geval wel gesport hebt.
Nu ben je als fietser op een punt gekomen dat
je de wereld verder wil verkennen. Een
weekendje weg in Limburg of in het buitenland
en misschien is het zelfs zo ver gekomen dat
je zelf tourleider bent geworden. Voor al deze
zaken is er tegenwoordig de fietsnavigatie.
Op dezelfde computer waar je eerst je route en
gegevens uit kon lezen, is er nu ook de mogelijkheid van punt tot punt zelf een route uit te
zetten. In zo’n programma zitten hele mooie en
duidelijke kaarten waar tot aan de kleinste
weggetjes in te zoomen is. Indien je een mooie
route hebt uitgestippeld in Winterberg, Limburg
of ergens anders in de wereld dan sla je hem
op als .GPX bestand en kan doormiddel van
kopiëren en plakken de route op de navigatie
worden gezet en op een later tijdstip gefietst
worden.
Dat uitstippelen is natuurlijk niet altijd
noodzakelijk, want navigeren van A naar B is
ook gewoon mogelijk waarbij je kunt instellen
of je over verharde of onverharde paden wilt
zodat je niet met de racefiets in de oranjekuil
terecht komt. Vaak zit er ook een instelling op
zodat je de navigatie lopend kunt gebruiken of
ter vervanging van de tomtom in de auto. Op
deze manier is de aanschafprijs iets
makkelijker te verklaren en wordt het op eens
een functioneel verjaardagcadeau en geen
luxe gadget die uiteindelijk toch maar in kast
verdwijnt.
Nieuwsgierig om zo’n apparaat eens te
gebruiken of heb je er meer vragen over dan
horen wij dat graag. Bij ons luidt het motto, “Als
Hans Bloemendal er mee om kan gaan… “
Fiets-Fit 2013 - bij WVH
Al een tijd was er het idee om als Wielervereniging Holten een keer mee te doen aan het FietsFit programma van de NTFU. Fiets-Fit is een reeks van 6 trainingen op de mountainbike voor
mensen die willen ontdekken wat mountainbiken inhoudt of voor mensen die al wat langer
mountainbiken maar graag de juiste technieken willen (aan)leren. Nadat de WVH zich had
aangemeld als 'startlocatie' kwamen de aanmeldingen gestaag binnen. Uiteindelijk hadden zich
30 deelnemers voor het Fiets-Fit programma aangemeld. Een mooi groot aantal mensen die er
allemaal veel zin in hadden om het mountainbiken te gaan ontdekken.
Op zaterdag 22 September 2013 verzamelde iedereen zich bij locatie "Buitengewoon Holten" van
Henri Vukkink. Namens het bestuur van de WVH heette Jan Scheperman alle deelnemers welkom en
werd iedereen bedankt voor zijn of haar aanmelding. Tevens nam Jan van de gelegenheid gebruik om
het één en ander over de WVH te vertellen. Daarna werd er door Henk Vasters uitgelegd wat het
Fiets-Fit programma in hield. Wat konden de deelnemers verwachten van de trainers en andersom. Er
werd verteld over veiligheid en de regels die horen bij het mountainbiken.
Het Fiets-Fit programma van de WVH werd uitgevoerd onder leiding van een drietal instructeurs.
MTB3 instructeur Henk Vasters, MTB2 instructeur Jannie Vasters en MTB2 instructeur Eddy Kruk
verdeelden de deelnemers over 3 groepen. Een groep mensen die al wat meer ervaring had op de
mountainbike en hun techniek wilden verbeteren gingen met Henk mee, een groep mensen die voor
het eerst op de mountainbike zaten en nog geen ervaring hadden of nog niet zoveel durfden gingen
met Jannie mee. De laatste groep was bedoeld, tussen de andere twee groepen in, mensen die nog
twijfelden of ze bij de beginners of (licht)gevorderde groep hoorden. Deze groep werd begeleid door
Eddy Kruk. De groepen gingen elke training met hun vaste trainer op pad. De training begon met een
introductie rondje zodat iedereen elkaars naam kon leren. Daarna werd er een aantal zaken
besproken zoals gezamenlijk (als groep) verplaatsen, tekens geven onderweg en veiligheid. Elke
Fiets-Fit training startte vanaf Buitengewoon Holten en vond daarna plaats op de dagcamping en op
diverse mooie plekken op de Holterberg, in en rondom de Oranjekuil en de Canadese begraafplaats.
Diverse delen van de bestaande blauwe route werden gebruikt voor trainingsrondjes om zo ook aan
de conditie te werken.
Op de dagcamping werd er gestart met een warming-up in de vorm van een spel op de mountainbike.
In dit spel kwamen er diverse technieken aan bod en de sfeer zat er al gauw erg goed in. Na de
warming-up werden er diverse mountainbike technieken uitgelegd en voor gedaan, daarna was het de
beurt aan de deelnemers. Door aanwijzingen van de trainers werden de technieken steeds beter
uitgevoerd en groeide het vertouwen van de deelnemers. Technieken zoals remmen, slalommen,
bochten techniek, over obstakels rijden, klimmen en dalen kwamen in de Fiets-Fit trainingen
veelvuldig aan bod.
De deelnemers reden diverse keren door de Holterberg om de geleerde technieken in de praktijk toe
te passen. Door de diversiteit in de trainingen en de vorderingen van de deelnemers, waren de FietsFit trainingen telkens leuk en uitdagend. Een kleine smet op deze editie was een ongelukkige val van
een deelnemer waardoor hij met een beenbreuk per ambulance afgevoerd moest worden en de
resterende Fiets-Fit trainingen niet meer mee kon doen. Erg jammer. De saamhorigheid was groot
toen er de volgende training werd besloten om een klein bedrag in te leggen om een klein cadeau
voor deze deelnemer te kopen. Echt geweldig! Elke zaterdagmorgen stonden de deelnemers vol
goede moed weer om 10:00 uur bij Buitengewoon Holten om verder te gaan met zijn of haar
mountainbike technieken en om te werken aan de conditie. Tijdens de lessen konden de trainers
gebruik maken van de hulp van Henrie Breuker. Henrie zorgde bij de trainingen voor het vervoer van
diverse materialen zoals de wip, planken, verhogingen en speelgoed die werden gebruikt tijdens de
trainingen. Op de laatste dag zorgde Henrie voor het vervoer van 27,5" en 29" mountainbikes, zodat
de deelnemers deze na de les konden testen. Een leuke aanvulling van deze Fiets-Fit editie. Tijdens
de laatste training werd er dieper ingegaan op andere zaken wat met het fietsen te maken heeft,
Henk Vasters vertelde over de verschillende kleding en schoenen. Over voeding en drinken voor
tijdens en na het mountainbiken. Tevens werd er uitleg gegevens wat er allemaal in een rugzak van
een MTB instructeur of begeleider zit. Wat moet je doen als er tijdens het mountainbiken een ongeluk
gebeurt. Hoe onderhoud je je eigen fiets? Hoe bereid je je voor op een toertocht. Over en weer werd
er van gedachten gewisseld.
Aan het eind van de Fiets-Fit lessen kregen alle deelnemers een Fiets-Fit certificaat uitgereikt. Dit was
wel verdiend en werd ook door iedere deelnemer met trots in ontvangst genomen. De reacties van de
deelnemers en trainers zijn erg positief en het Fiets-Fit programma dat door de WVH in samen
werking met de NTFU werd georganiseerd, mag in Holten als zeer geslaagd worden beschouwd.
Als aansluiting op deze Fiets-Fit editie heeft de WVH het "Laagdrempelig mountainbiken" gestart. Elke
zondagmorgen om 9:30 uur vertrekt er een groep mountainbikers richting de diverse mooie plekken
rondom Holten. De groep is bedoeld voor (beginnende)mountainbikers die op een rustige dus
laagdrempelige manier willen fietsen. Iedereen kan gezamenlijk genieten van de mooie natuur die o.a.
de Holterberg te bieden heeft.
In het voorjaar van 2014 zullen op diverse plaatsen in Nederland weer Fiets-Fit lessen worden
gegeven. In deze editie kunnen deelnemers kiezen tussen lessen mountainbiken en race fietsen. Dus
ook voor de wielrenners wordt er een Fiets-fit georganiseerd. Een ideale opstap naar de ontdekking
van een sport die je zowel individueel als gezamenlijk kunt uitoefenen. Feit blijft, mountainbiken kan
verslavend zijn!
De Wielervereniging Holten is per 1 januari 2014 op zoek naar:
E.H.B.O.-ers
(of leden die een cursus E.H.B.O. willen volgen)
Belangstellenden kunnen contact opnemen met Sissy van Bruggen of met
één van de overige bestuursleden.
Storck en ktm 27,5” te Vorden
Komt het verschil door het materiaal of door de rijder? Door pech in Holten werd er een nieuw
27,5” gelegenheidsduo geboren. De één is vol geveerd, de andere is een hardtail. Na aankomst
bij de veldtoertocht in Vorden werden er deze morgen twee rijders aan elkaar gekoppeld.
Wie rijdt wie er uit, de één met crosscountry achtergrond en de andere een BMX achtergrond. Tijdens
een stukje op de Lochemseberg had de Storck de grootste moeite om de KTM te volgen. Gevolg,
sprongen van enkele meters. Mederijders keken de ogen uit. Voor de één een standaard actie. De
mederijders hoorde ik denken: ‘die zijn gek’. Achteraf kwam ik er achter dat dit een stukje was op
strava. En de KTM had zondag wel even de tweede tijd gereden. SUPER ! Het gevolg was wel dat
hardkamers eventjes weer synchroon gezet moesten worden door de hoofdrolspeler.
Bochten, ook dit is een probleem voor de volgers. Hoe plaag je onbewust je mederijders. Je gaat
keurig voor ze op kop rijden. Je zorgt ervoor dat iedereen mee kan in de door jou opgezette waaier.
En dan draait het duo de ultieme strakke bocht. Gevolg is dat er 8 meter afstand is en niemand kan
nog aansluiten. En toch nog een bedankje tijdens de pauze voor het kopwerk.
Nieuwe of versleten ketting, ruim voor de pauze ging de ketting van de KTM in tweeën, tijdens het
bestuderen waarom de aandrijving niet goed liep, lag deze ineens op de grond. Waarschijnlijk een
kleine verdraaiing in de ketting. De KTM rijder had gelukkig herstel materiaal bij zich. Na 10 minuten
prutsen met een bezande ketting was alles weer in orde.
Kijken, afstand houden en acties uitvoeren. Dit ligt alle twee rijders bij uitstek. Gaatje zoeken, er in
duiken en mee springen. Dit laatste wordt niet door elke rijder op prijs gesteld. Het file rijden viel
gelukkig erg mee. Op één stukje na, ruim na de pauze. Maar de file veroorzaker loste dit keurig op
door te vallen in de bocht. De uitspraak ‘in een bocht
ligt meestal ook een andere bocht’ klopte perfect.
We waren de file gratis en voor niets voorbij gereden.
Waar hij in de bochten de wielen goed laat doorrollen, had de KTM de meeste moeite met de rechte
stukken want daar kwam hij net iets tekort. Dit
geven we graag uit handen. Geert bedankt voor de
les. Dit is overigens een 29 er. Ook hier een verschil
in materiaal. De Storck rijdt met Tubeles banden en
KTM rijdt met binnenbanden. Verder zijn de wielen
qua materiaal redelijk gelijk.
De uitslag, de Storck is veel lichter dan de KTM. De KTM rijder vliegt liever dan dat hij beide wielen
aan de grond heeft. De bochten techniek van alle twee rijders ligt qua techniek ver uit elkaar maar qua
snelheid komen ze weer heel dicht bij elkaar. Een lichte fiets kan iets sneller accelereren dan een
zware fiets. Wordt het technisch dan zijn beide rijders op hun best. Conclusie: “De één is op het vlakke
iets sterker, de andere is stuurtechnisch net iets beter”. Kortom, een perfect team, keurig in balans. De
zwakke puntjes van de ene worden door de sterke punten van de ander keurig gecompenseerd.
Storck en KTM
De fietser en zijn uitrusting
In De fietser en zijn uitrusting laat Alex van der Hulst een essentieel element van de uitrusting van de
fietser (m/v) onbesproken: het lichaam van de fietser. Met andere woorden: zijn toerusting. Hij mag de
mooiste fiets hebben en de prachtigste spullen, hij moet er wel mee over Gods wegen rijden, en dat
kan alleen met een daartoe toegerust lichaam en een daartoe toegeruste geest. Niet alleen de fiets en
zijn uitrusting zegt veel over de fietser, ook zijn lijf spreekt boekdelen. Kijk naar de fietser, en je weet:
dat is een klimmer, die daar een stoemper, en die daarnaast een mooiweerfietser.
Uitrusting en toerusting vormen uiteindelijk één
organisch geheel, en waar het de toerusting
van de fietser betreft, vormen ook uiterlijk en
innerlijk één geheel. Het is een onontwarbare
kluwen van esthetische, motorische en
psychologische kenmerken. Die kenmerken,
die kwaliteiten zijn niet gegeven, die staan niet
vast, nee, die zijn manipuleerbaar,
veranderbaar, trainbaar. Dat laatste is verre
van eenvoudig, maar het kan. Zelfs
eenvoudige, talentloze sukkels op leeftijd
kunnen de Joux Plane bedwingen. Of de
Ronde van Vlaanderen uitrijden. Heel toevallig
weet ik dat. Daarbij geldt: willen is kunnen.
Het lichaam dus. Van beneden naar boven. Te
beginnen met een even essentieel als
controversieel onderdeel daarvan.
De benen
Heikel wordt het als het gaat om het scheren
van de benen. Hierbij is de controverse heftig.
Na een langjarige bestudering van deze
kwestie ben ik tot de conclusie gekomen dat
de strenge regel uit de wielercode dat de
benen te allen tijde geschoren dienen te zijn,
voor de gewone fietser (de niet-wielrenner)
geen enkel praktisch doel dient en alleen een
esthetisch gebod is, met een sociologische
saus. Mooi (volgens anderen), onder dwang
(van anderen). Het is dresscode. Net als die
witte sokken.
Ik vertoon hierbij een zekere tweeslachtigheid:
geschoren benen vind ik weliswaar mooier dan
ongeschoren benen, zeker als ze bruin zijn en
glimmen van massageolie of zweet, maar aan
deze gedwongen dresscode doe ik zelf niet
mee. Teveel gedoe, al dat scheren. En waar
hou je op met scheren? Ook zoiets. Gelukkig
heb ik van groepsdwang nooit veel last gehad.
Ik draag ook zwarte sokken, maar dit terzijde.
Er bestaat nog een tweede esthetisch gebod
aangaande de benen: de benen horen
zongebruind te zijn en het bruin dient zich ter
hoogte van het begin van de koersbroek
scherp af te tekenen van het wit van de rest
van het bovenbeen. Uiteraard geldt deze
dresscode vooral de fietser met een blanke
huid.
De billen
Cancellara’s benen
De benen vormen het pronkstuk van de fietser.
Fietsers baltsen met hun benen. Hun benen
zijn slank, gespierd en bruin. Althans, dat is het
streven. De slankheid en gespierdheid van de
benen is deels een kwestie van genetica, van
aanleg en daarmee van geluk, en deels een
kwestie van trainingsarbeid, voeding en –
mogelijk – anabolica. Tony Martin heeft andere
benen dan Chris Froome. Ergens in het
midden ligt het ideaal: de benen van Fabian
Cancellara. Fietsers, gaat henen en ga trainen!
De billen vormen de schakel tussen benen en
romp, en vormen daar, esthetisch gezien, een
rechtstreekse afspiegeling van. Billen dienen
strak en rond te zijn, daar ben ik heel helder in.
Billen zijn immers spieren. Alles wat daarvan
afwijkt duidt op verwaarlozing en
onverschilligheid. Dikke billen op een smal
zadel zijn een belediging voor de fiets. Ach, het
is maar een mening.
De romp
De romp heeft een buitenkant en een binnenkant. De buitenkant is daarbij een afspiegeling
van de binnenkant, zijnde alle fysieke
dresscode vooral de fietser met een blanke
huid.
De billen
realiseren dan bij de benen. Veel in de zon
fietsen en weinig in de zon liggen helpt. En
waarom zou je ook in de zon liggen als je
op dat moment ook kunt fietsen?
De billen vormen de schakel tussen benen
en romp, en vormen daar, esthetisch gezien, een rechtstreekse afspiegeling van.
Billen dienen strak en rond te zijn, daar
ben ik heel helder in. Billen zijn immers
spieren. Alles wat daarvan afwijkt duidt op
verwaarlozing en onverschilligheid. Dikke
billen op een smal zadel zijn een belediging voor de fiets. Ach, het is maar een
mening.
De romp
De romp heeft een buitenkant en een binnenkant. De buitenkant is daarbij een afspiegeling van de binnenkant, zijnde alle
fysieke processen aangaande spijsvertering, metabolisme, bloedsomloop, etcetera.
Deze worden gestuurd door het hoofd,
door de hersenen. Ook bij de vorm van de
romp geldt: dit is deels genetisch bepaald,
deels gedragsbepaald. Wat het gedrag
betreft geldt de oudhollandse tegeltjeswijsheid: elk pondje gaat door het mondje.
Hoe dit ook zij, zwaarlijvigheid wordt in
het fietserspeloton net zo min geaccepteerd
als zwarte sokken onder een bolletjestrui.
Dit wordt evenwel nooit expliciet uitgesproken. Geen dikke buiken op een racefiets, zo luidt de impliciete, stilgezwegen
mores, en al helemaal niet op een dure. Om
van de dikke buik af te komen dient veel te
worden gefietst. Hier openbaart zich een
Catch 22 situatie.
De armen
Voor de armen geldt hetzelfde als voor de
benen: deze dienen slank, gespierd en
bruin te zijn. Ook hier geldt de tanlinecode, al is een scherpe scheiding tussen
bruin en blank bij de armen wat lastiger te
De armen mogen behaard zijn. Het nog
wel eens geuite praktische argument voor
het scheren van de benen – dat dat bij valpartijen onnodige schade en pijn zou voorkomen – wordt hiermee impliciet naar het
rijk der flauwekul verwezen. Daarbij: hoe
je het ook wendt of keert, de combinatie
geschoren benen – zeer behaarde armen
blijft een rare. Qua esthetiek. Tatoeages
zijn verboden. De ontevredenheid over het
eigen lijf dient op een andere wijze te
worden aangepakt.
Het hoofd
Net als de romp heeft het hoofd een buitenkant en een binnenkant. Wat de buitenkant
betreft is de dresscode simpel: geen gezichtsbeharing. Geen volle baarden, geen
snorren. Dat is geen gezicht. Glad geschoren is hier de eis. Een Laurens ten Damlook wordt eigenlijk niet gedoogd.
Bakkebaarden nog net. Lucien Petit-Breton
is een stijlicoon uit het verleden.
Ten aanzien van de hoofdbeharing geldt:
niet te lang; geen wapperende haren onderuit de helm. Ook hier is de dresscode hard
en hardnekkig. Piercings zijn uit den boze.
Wie een piercing heeft, heeft een gaatje in
zijn hoofd.
Tenslotte: de binnenkant van het hoofd. Hier, in de geest, schuilt de renner, zo heeft Tim
Krabbé ons allen ooit duidelijk gemaakt. Hier geldt het oude paradigma van de
Klisjeemannetjes: fysiek is altijd psychisch! Dat de medische wetenschap daar inmiddels wat
anders tegenaan kijkt doet niet ter zake.
Het esthetische, motorische en psychologische zijn onderling verbonden. Het esthetische is
gevolg van het motorische, het motorische op zijn beurt weer het gevolg van het
psychologische.
Het lichaam vereist onderhoud. Een fietser zorgt goed voor zichzelf. Dan gaat hij er vanzelf
goed uitzien. En zich vanzelf goed voelen. Moraal heet dat.
Mens sana in corpore sano.
Frank van Dan (“het is koers”)
WV Holten op internet
Het afgelopen jaar is de wielervereniging een stuk actiever geworden op het internet. Naast de
gebruikelijke webpagina (www.wvholten.nl) is er een twitteracount opgezet, een besloten facebookgroep voor gebruik door leden van de wielervereniging en een facebook-pagina voor leden en nietleden.
Er wordt actief geplaatst en gedeeld door een aantal leden, maar we kregen signalen dat nog niet
iedereen goed zijn weg weet te vinden en wellicht wat meer toelichting of ondersteuning zou willen in
het gebruik van de verschillende pagina’s die we gebruiken. Uiteraard komen we daar graag een keer
aan tegemoet.
Mocht je al helemaal thuis zijn op social media, ga dan rustig verder met het volgende artikel in het
clubblad. Als je totaal een behoefte hebt om op facebook actief te zijn, dan geldt hetzelfde. Maar
wanneer je tot de groep behoort die die graag iets meer zou horen over dit onderwerp dan willen we je
vragen het volgende (korte) formulier even in te vullen : www.wvholten.nl/formulier
We willen graag weten of er voldoende behoefte bestaat om een bijeenkomst te organiseren, zodat
we jullie een beetje op weg kunnen helpen. Afhankelijk van de reacties, zal hier in overleg met het
bestuur een besluit over genomen worden.
Voor de volledigheid nog even alle plekken waar de wielervereniging voor de buitenwereld te vinden
en volgen is:
www.wvholten.nl
www.facebook.com/WVHolten
www.twitter.com/wvholten
25 Jaar fietsvakanties (deel 1)
In 2013 heb ik een 25-jarig jubileum gevierd. In 1988 ging ik, samen met Henk, voor het
eerst op een fietsvakantie. De Oad reed dat jaar voor het eerst met een fietsvolgbus
van kust naar kust door de Pyreneeën. Dit leek voor ons een ideale mogelijkheid om
kennis te maken met meerdaagse fietstochten door het hooggebergte. Er zouden nog
vele vakanties volgen.
Inleiding
In 1988 had ik al wel het nodige fietservaring. Ik
had al 3x TBT en 1x Limburgs Mooiste
gereden. Het rijden in het hooggebergte is
natuurlijk wel andere koek. Het concept van de
fietsvolgbus sprak ons wel aan. In zes
fietsdagen zou je in de lengte door de
Pyreneeën rijden, waarbij de bagage in een bus
vervoerd werd, maar waarbij je ook zelf in de
bus kon stappen. Hoe breng je 25 jaar
fietsindrukken over? Ik heb het oude
alfabetconcept gehanteerd, 26 cols met een
eigen verhaal. Naast de naam staat vermeld:
land, hoogte, aantal beklimmingen.
Angliru, Alto de (Sp, 1570m, 1x)
Sinds ongeveer 15 jaar wordt de Angliru met
enige regelmaat beklommen tijdens de Vuelta.
Na het voltooien van mijn 100-Cols tocht werd
het tijd om deze beklimming op te zoeken. Het
is wel ver reizen, want vanaf de Pyreneeën
moest ik nog bijna 500 km. De Angliru ligt ca 10
km onder Oviedo. Het was wel even zoeken
want het is een weg dat nergens naar toe gaat.
Op de top is een parkeerplaats aangelegd. Er
staat een klein, vervallen (schuil)huisje. Je komt
hier hooguit een aantal wandelaars en een
schaapsherder tegen. Je moet niet met slecht
weer omhoog rijden, want met stijgingspercentages tot 23,6%, gaat het achterwiel snel
slippen. Een temperatuur van ruim 30 graden is
echter ook geen pretje. Op het steile stuk moest
ik er toch even af. Op zo'n steil stuk kun je niet
eens recht de weg oversteken! De afdaling is
ook een beproeving. Er kwamen zo veel
krachten op het achterwiel te staan, dat de velg
scheurde. Met een achterwiel zo krom als een
hoepel, werd rustig teruggereden naar het
hotel. Gelukkig had ik de hybride bij me voor de
rest van de vakantie.
Burdincurutcheta, Col de (Fr, 1135m, 2x)
Deze col staat niet op de lijst om de
spectaculaire
klim
of
een
bijzondere
gebeurtenis. De naam alleen al is voldoende
om deze Baskische col op de lijst te zetten.
Vooral als je de r laat rollen, krijg je een
heerlijke, stoere naam.
Croce Domini (It, 1895m, 1x)
In 2002 heb ik 2 weken lang in één hotel in
Pérgine Valsugana gezeten. Vandaar uit kun je
vele tochten maken. Een paar keer heb ik de
auto meegenomen voor een rit iets verder af
van het hotel. Op 13-07-2002 wilde ik de Croce
Domini beklimmen. De weersvoorspelling was
niet al te best, maar 's morgens was het
gewoon droog. Ik zette de auto nabij San
Antonio aan het Lac d'Idro. In het laatste deel
van de klim hoorde ik ineens een onweersbui
achter mij. Het begon af en toe te regenen. Ik
schuilde een paar keer. Net na de top keek ik in
een donkere bui boven Breno. Ik had aan die
kant willen afdalen, maar zag daar toch maar
van af. Nu begon het echt hard te regenen. Ik
heb een hele tijd staan schuilen onder een
galerij. Toen het even droog werd ben ik snel
weer richting mijn auto gereden. Er lag zelfs
hagel langs de weg en het was erg koud. Zo'n 6
km onder de top was een grote hoeveelheid
stenen de weg opgespoeld. Normaal stuur je
hier rustig tussen door, maar ik had het zo koud
dat ik dit niet durfde. Terwijl ik tussen de stenen
door strompelde, stopte een Italiaans echtpaar.
De man bood aan om mij mee te nemen.
Aangezien ik na de afdaling ook nog weer een
stukje moest klimmen, nam ik dit aanbod graag
aan. Hij klapte de achterbank plat, de fiets werd
ingeladen en ook ik moest achter in. Het was
niet comfortabel, maar ik werd netjes bij mijn
auto afgezet.
De gevolgen van de afdaling van de Angliru
Donon, Col du (Fr, 727m, 4x)
De Donon is één van de grotere cols aan de
noordkant van de Vogezen. Verscholen in de
bossen ligt aan de zuidoost-kant het Hotel
Neuhauser. Vanuit het restaurant kun je 's
avonds de reeën langs de bosrand zien lopen.
Het komt maar zelden voor dat ik 2x in
hetzelfde hotel zit tijdens een vakantie, hier zat
ik zelfs 2 jaar achter elkaar. Eind jaren '90
kwam ik voor het eerst in de Vogezen en keer
hier bijna om het andere jaar in het voorjaar
terug om te trainen. De Donon werd in 2000 2x
genomen. In dat jaar begon ik in Saverne aan
de 100-Cols tocht. Aan het einde van de eerste
etappe daalde ik van de Donon af naar
Neuhauser. De volgende dag reed ik de col
weer op om de tocht te vervolgen. Van de
organisatie kreeg ik commentaar dat dit wel erg
omslachtig was. Op mijn argument "De Donon
is toch geen straf om op te rijden", moest hij mij
gelijk geven.
Envalira, Port d' (And, 2408m, 1x)
In 2011 werd vanuit Ax-les-Thermes deze col in
Andorra beklommen. Van de top heb ik niet zo
erg veel gezien. Bij de grens reed ik de mist in
en pas op de terugweg kreeg ik weer goed
zicht. Wat wel duidelijk werd, was dat er een
groot prijsverschil bestaat in de benzineprijzen
tussen de beide landen. Op de top kom je maar
liefst 4 benzinepompen tegen.
Forcola di Livigno (Zw/It, 2315m, 2x)
De Forcola di Livigno, op de grens van Italië en
Zwitserland, werd 2x genomen tijdens een
rondrit. De eerste keer vanuit Bormio, de
tweede keer vanuit la Punt aan de voet van de
Albulapass. Vooral de tweede rondrit is mij bij
gebleven. Na de passage van de Berninapass
(2328m) daal je een 3,5 km af, om dan linksaf
de Forcola op te draaien. Van deze kant is het
maar 4 km tot de top. Na de afdaling kom je in
Livigno. Hier kun je rechtsaf naar Bormio, maar
ook rechtdoor langs het stuwmeer naar de Munt
la Scheratunnel. Deze tunnel is enkelstrooks en
3,4 km lang. Via stoplichten wordt geregeld dat
het verkeer om de beurt de tunnel kan
passeren. De tunnel is verboden terrein voor
fietsers. Ik dacht ongemerkt wel door de tunnel
te komen ("mijn naam is haas, ik weet van
niks"), maar ik werd door een man
teruggefloten. Het bleek de chauffeur te zijn van
de shuttleservice waar men verplicht gebruik
van moest maken; kosten € 5,-. De fiets werd
ingeladen en net voordat wij de tunnel in
zouden rijden, sprong het stoplicht op rood. De
chauffeur zat in het Italiaans te mopperen.
Doordat hij verbinding met de andere zijde
heeft, kreeg hij alsnog eerder groen. Met een
noodgang scheurde hij door de tunnel, het leek
wel een achtbaan. Gelukkig waren het lange
rechte stukken. Binnen een paar minuten stond
ik aan de andere kant van de tunnel.
Groβglockner (Oos, 2504m, 2x)
De hoogste berg van Oostenrijk mag niet
ontbreken op de lijst. Naast de twee
beklimmingen over het hoogste punt, ben ik ook
nog een keer bij de Franz Joseph Höhe
geweest, een zijweg naar een gletsjer. De
Großglockner Hochalpenstraße is 48 km lang.
Op één dag werd de berg van beide kanten
beklommen. Met zware bewolking werd aan de
klim begonnen. Toch kon ik met korte mouwen
en korte broek omhoog. In een bocht stond een
man die van boven kwam. Ondanks een lange
broek en regenjas had hij het duidelijk koud. Er
stond mij nog wat te wachten. Toen ik in de
afdaling op 2000m hoogte lek reed, was het
verwisselen van de band niet eenvoudig met de
koude handen. Tip: bezoek aan de zuidkant het
prachtige kerkje van Heiligenblut.
Huez, l'Alpe d' (Fr, 1860m, 3x)
De Hollandse berg werd 3x beklommen. Twee
keer vanuit Bourg d'Oisans, waarvan één keer
tijdens de Marmotte in 1996. Tijdens deze
beklimming moest het laatste stuk nog gesprint
worden door het dorp. Het zou er om spannen
of ik binnen 10 uur de tocht kon voltooien.
Gelukkig lukte dat. Eigenlijk zijn de minder
bekende kanten veel mooier. Twee dagen voor
de Marmotte zijn Henk en ik over de Col de
Sarennes gekomen, de weg waarover de Tour
in 2013 afdaalde. Je hebt vanaf deze kant
uitzicht op het vliegveld van Alpe d'Huez. Deze
heeft een korte baan, met een rare knik er in.
Ook aardig is de weg vanaf le Freney-d'Oisans,
die vanaf de oostkant uit komt in La Garde; een
smalle weg hoog langs de bergwand met een
diepe afgrond. De bekendste kant van een berg
is lang niet altijd de mooiste kant. Sommige
bergen rij ik om de bekendheid, maar ik rij net
zo graag over een bergweggetje waar in geen
40 jaar een asfalteermachine is geweest. Nog
mooier zijn de wegen die, door de aanleg van
een tunnel, buiten gebruik zijn gesteld.
Actiefoto tijdens Marmotte 1996
Iraty, Col d' (Fr, 1327m, 2x)
De Col d'Iraty in de Pyreneeën is een col met
een twijfelachtige naam. De laatste 10 jaar zijn
op diverse cols in Frankrijk bordjes geplaatst
met afstand tot de top, hoogte en
stijgingspercentage. Vanuit St.Jean-Pied-dePort reed ik over de Burdincurutcheta richting
de Col Bagargui. Langs de weg verschijnen
ineens bordjes richting de Col d'Iraty. Nu wist ik
wel dat 1 km voor de Bagagui ook nog de
Heguichouri lag, maar van de Iraty had ik nog
niet eerder gehoord. Op de kaart kwam wel een
plateau en een forêt met die naam voor, maar
geen col. Uiteindelijk bleken de collenbordjes
van de Bagargui en de Iraty slechts een paar
meter bij elkaar vandaan. Het is dezelfde col!
De afdaling leverde nog een angstig moment
op. Door schaduwwisselingen door de bomen
had ik een gat in het wegdek niet gezien. Met
een harde klap knalde ik door het gat. Dat
moest een lekke band opleveren, dat kon niet
anders. Maar het leek er op dat ik gewoon door
kon, tenminste, daar leek het in eerste instantie
op. Net toen ik dacht dat de band het had
overleefd, begon in een bocht het achterwiel te
schuiven. Ik kon nog net overeind blijven. De
band moest toch gewisseld worden. Toen pas
ontdekte ik dat ik met de klap de pomp verloren
was. Kon ik eerst een stuk teruglopen. Gelukkig
lag de pomp goed zichtbaar op de weg.
Joly, Col du (Fr, 1989m, 1x)
Op de cols kun je van alles tegen komen:
wandelaars,
automobilisten,
racefietsers,
ATB'ers, downhillers, maar mensen op skies of
met een roeiboot! Op de Col du Joly heb ik met
verbazing staan kijken naar een man in een
rolstoel die over een onverharde weg
zelfstandig de col op kwam rollen. Ik weet niet
waar vandaan hij is gekomen, maar hij moest
zich flink inspannen om naar boven te komen.
Kronplatz (It, 2273m, 1x)
Jaarlijks kijk ik naar de grote ronden op tv en
welke beklimmingen in de routes worden
opgenomen. Al meerdere keren is de klim naar
Kronplatz in Süd-Tirol opgenomen als klimtijdrit
in de Giro. Het was wel even zoeken op mijn
(Italiaanse) kaart van de streek waar deze klim
ligt. De klim stond daar op onder de Italiaanse
naam; Plan de Corones. In 1999 was ik al
onderlangs de klim gereden. De laatste 5,4 km
starten op de Passo Furcia (1759m). Toen heb
ik dit laatste stuk laten liggen, maar in 2012
moest het toch maar eens gebeuren. Hoewel ik
uit de rapportages van de Giro wist dat de weg
slecht moest zijn, ging ik er toch heen met het
idee dat het met een racefiets te doen was; de
Giro ging immers ook hier naar boven. Het
werd wel snel duidelijk waarom deze klim alleen
als klimtijdrit is opgenomen. Ruim 4 km van
deze klim is onverhard. Op sommige stukken is
de weg zo slecht dat je er nauwelijks met een
racefiets kunt fietsen. In de laatste km ligt er
beton, maar gaat de weg ook steil omhoog. Het
is dan ook niet verwonderlijk dat je hier op de
top nauwelijks racefietsers, maar alleen
ATB'ers en downhillers tegen komt.
Linge, Collet du (Fr, 975 m, 2x)
De Collet du Linge, nabij Munster in de
Vogezen, lag tijdens WO 1 midden in de
frontlinie. In de directe omgeving zijn ca 17.000
soldaten gesneuveld. Op de col is een museum
gevestigd over de strijd. Om het museum liggen
de loopgraven nog. In 2010 heb ik tijdens een
regendag een uur door het museum en de
loopgraven gelopen. Zeer indrukwekkend. Het
besluit om een keer het museum te bezoeken
had ik al in 1998 genomen tijdens de eerste
passage van de col. Ik heb toen een wandeling
gemaakt door het bos. Op de vindplaatsen van
gevallenen staan witte kruisen, met daarop de
vinddatum. Je komt nog relatief recente data
tegen, tot in de jaren '70. Dit geeft wel een
apart gevoel. Tijdens de wandeling vermijd je
om stenen opzij te schoppen, je weet maar
nooit wat er onder vandaan komt …
Madeleine, Col de la (Fr, ….m, 10x)
Er zijn een aantal benamingen die je vaker
tegen komt, soms zelfs in verschillende talen.
Denk daarbij aan de Kruisberg / Col de la Croix
en Col de l'Homme Mort / De dode man. De Col
de la Madeleine is een naam die vaker voor
komt. De meesten zullen denken aan de
Alpencol van 1993m tussen La Chambre en
Aigueblanche. Op mijn collenlijst komt de naam
echter nog twee keer voor. Aan de zuidkant van
de Iseran heb je net na Lanslevillard een
pukkeltje zitten. Vroeger leek alleen de top aan
het oude weggetje langs het kapelletje voor de
col door te gaan, maar tegenwoordig staat er
ook een collenbord aan de doorgaande weg.
Op de zuidflanken van de Ventoux tussen
Bedoin en Malaucene ligt een andere
Madeleine. Dit is de laagste van de drie op mijn
lijst met 448m.
N t/m Z
Wordt vervolgd in het volgende Kettingblad.
Gerrit Luggenhorst
Holterbergtoppers gaan fietsen voor goed doel
De trainingsschema’s liggen klaar en er wordt inmiddels volop getraind door de Holterbergtoppers,
een groep fanatieke fietsers uit Holten, Rijssen en omstreken die van 31 augustus tot 8 september de
Tour for Life 2014 hopen te fietsen.
Het sponsordoel is de noodhulporganisatie
Artsen zonder Grenzen en het betreft een
pittige toertocht van 1250 kilometer in acht
dagen. Vanuit Bardonecchia in Noord-Italië
fietst men naar de Cauberg in Limburg. Maar
om hieraan te kunnen deelnemen is per team
een minimaal bedrag van 15.000 euro nodig.
“Het is de eerste keer dat we hieraan meedoen
en we moeten zelf ook 375 euro per persoon
inleggen, maar we vinden het een heel
belangrijk doel. Wanneer ergens een ramp
plaatsvindt, zoals laatst op de Filippijnen, dan
is de noodhulporganisatie Artsen zonder
grenzen er als eerste bij om hulp te verlenen
en de slachtoffers bij te staan. Daar is nu eenmaal veel geld voor nodig”, meent deelnemer
Hans Bloemendal van Fietsplus Bloemendal in
Rijssen. De groep bestaat uit negen Fietsers
en vier begeleiders. De begeleiders zorgen
ervoor dat alles netjes geregeld is; van eten en
drinken, tent inrichten tot het masseren van de
spieren. Bloemendal: “We hebben er heel veel
zin in maar het is niet niks. Je moet heel wat
Tour de France colletjes overwinnen, je zit 8 à
10 uur per dag op de fiets en de weg is nooit
vlak. Maar dat is tevens de ultieme uitdaging”.
De komende tijd zullen de Holterbergtoppers
ch op diverse plekken en festiviteiten laten zien
om dit doel waar te kunnen maken. Er is
bijvoorbeeld een mountainbiketocht op zondag
16 maart met een MTB workoutdemo door Bart
van Zelst. Wie hieraan deelneemt steunt het
Artsen zonder Grenzen project van de Holterbergtoppers. De start is tussen 9.00 en 10.00
uur aan de Deventerweg 87 in HoltenDijkerhoek (30 kilometer of twee keer 30
kilometer in samenwerking met D.A.B. en het
inschrijfgeld is 11 euro). Koffie, erwtensoep en
verzorging onderweg is inbegrepen. Ook worden er door de deelnemers zelf loten verkocht
waarbij mooie prijzen te winnen zijn. Wie een
steentje wil bijdragen aan het bovengenoemde
goede doel kan een gift overmaken op
rekeningnummer NL13RABO0138624364. Zie
ook: www.holterbergtoppers.nl en
www.tourforlife.nl .
Teamleden: Theo Zweers, Gerald Jansen,
Wim Wibbelink, Erik Huzen, Hans Jansen,
Egbert Rietberg, Hans Bloemendal, Jan Willem
Smit, Marinus Nijland, Marinus Baltus, Mandri
Voortman, Erik Rietberg en Jelte Jansen.
(Bron: West Twente - dinsdag 4 februari 2014)
De fietser en haar uitrusting
Hij schreef het echt, de fietser en ZIJN uitrusting. Alsof wij niet meetellen. Ja, in een reactie
kwam nog een schamel naschrift, zoiets als: ‘Ik schreef m/v’, met daarbij nog een opmerking
over lichaamsbeharing. Alsof wij vrouwen niet weten dat onze benen te allen tijde glad
geschoren, geëpileerd, gewaxt, geharst dan wel gelaserd dienen te zijn. Het lijkt me duidelijk,
het is tijd voor De fietser en HAAR uitrusting. Want ja, daar moeten we Frank van Dam gelijk
in geven: de fietser kan nog zo’n prachtig ros onder de billen hebben en daarbij de meest
kekke setjes aantrekken, zolang het lijf niet meewerkt, blijft het behelpen.
Nog even ter verduidelijking: mijn vingers
blijken bijzonder veel moeite te hebben
met het tikken van het woord fietsster. Ik
neem ze dat niet kwalijk. Fietsster is typisch zo’n woord dat qua lulligheid weinig
onderdoet voor het koppel dat iedere zondagmiddag op identieke Gazelles stapt en
met ferme tred over ’s Heren wegen peddelt, de eveneens identieke Human Naturewindjacks nonchalant klapperend in de
wind. De fietser is het dus, en HAAR
uitrusting. Dat gerei waarmee wij cols, polders, kasseien, modder en verzengende hitte bedwingen. Omdat wij dat dus eigenlijk
heel goed kunnen. Al zijn we daar zelf niet
altijd even zeker van.
De benen
Ach, daar begint de ellende al. Wij en onze
benen. Nooit goed. Te kort, te dik, te stakerig of te flubberig, de knieën te dicht bij
of juist te ver uit elkaar, de huid meestal te
wit en het oppervlak te vaak ontsierd door
te veel cellulitis (voor de heren: cellulitis is
een moeilijk woord voor putjes en kuiltjes
in billen en dijen). Hier fnuikt zich bovendien het feit dat de meeste koersbroekontwerpers en -fabrikanten aan onze soort
moeten wennen en niet op de hoogte zijn
van onze gevoeligheden. Want Marianne
Vos en Marijn de Vries mogen dan superstrakke, supergespierde en superslanke
onderdanen hebben, de meesten van ons
kennen die luxe niet. Dus wat doen die
vermaledijde strakke elastieken onderaan
de pijpjes van de broek? Of denken deze
broekverkopers dat wij rollade zo lekker
vinden dat we er zelfs op de fiets liefst iedere seconde aan denken? Natuurlijk zeggen de heren dan dat we gewoon wat harder moeten trainen, maar hé, wij hebben
dus wel meer te doen, niet? Of maken jullie het toilet en de badkamer in het vervolg
zelf schoon? Nee, het is hoog tijd dat die
broekverkopers wat meer rekening met ons
houden, zodat wij ons net even iets prettiger voelen op ons blinkende ros. En heren
verkopers, vergeet niet dat deze minimale
aanpassing grote gevolgen kan hebben:
wanneer uw broekjes onze benen niet
langer zo schaamteloos afknellen, zal het
aantal afnemers van uw waar alleen maar
toenemen. Dus hup! Aan de slag!
Over gladde benen hoef ik eigenlijk niets
te zeggen, de gladde benen moeten voor
ons net zo vanzelfsprekend zijn als de gelakte teennagels in de zomer. De witte
benen vergen echter nog wel wat aandacht.
De zonnebank is geen goed idee want ziekmakend op de lange duur. Een mogelijke
oplossing is de zelfbruinende crème, maar
de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik
daar, ondanks mijn oogverblindend witte
melkflessen, geen ervaring mee heb. Ik zet
zelf gewoon een zonnebril op; worden de
benen direct bruiner van. Maar goed, de
schrijver van De fiets en ZIJN uitrusting
heeft natuurlijk gelijk als hij zegt dat de
benen gewoon bruin moeten zijn. Met
scherp randje. Hoe wij dat in bikinitijd op
dienen te lossen, weet ik eigenlijk ook niet.
De billen
Je voelt ze als je inhaalt of wordt ingehaald. De keurende blikken waarvan jouw
wederhelft immer beweert dat zijn vrienden die vanachter hun wielerbrillen ook
altijd werpen. Maar hij niet. Nooit. Ach, de
schat. Gun hem dit leugentje dames, het
gaat nu even om ons en onze billen. Wanneer wij ons met brutale blikken geconfronteerd weten, gaan de radartjes direct
aan het werk: m’n kont is te dik, te breed,
te lomp of te rond. Maar weet dan dat wij
met diezelfde kont dus wel flink door
weten te trappen. En weet ook dat de meeste heren de handen toch liefst over een ietwat gevulde en zachte bilpartij laten glijden. Dat wil echter niet zeggen dat wij de
boel maar moeten laten gaan, hè! Te veel
kont doet het zadel geheel en al uit het
zicht verdwijnen en dat is bepaald geen
aanbeveling voor onze edele fietssport.
Houd jezelf dus in toom en zorg ervoor dat
het zadel te allen tijde zichtbaar blijft – ook
in de winter!
De romp
Kijk, hier hebben wij te maken met een
verschil tussen man en vrouw. Want ja, als
we hier geen afdoende maatregelen nemen,
trekt de zwaartekracht ons hier net iets
krachtiger naar beneden. Nee, op de fiets
spring je niet, maar wie heeft je ooit wijsgemaakt dat een sport-bh alleen is bedoeld
voor springerige vormen van sportbeoefening? De sport-bh is een essentieel onderdeel van onze fietsuitrusting, laat dat duidelijk zijn. Hoewel de heren het zullen
waarderen als wij onze cup D over het
stuur draperen, geeft zo’n vertoning in
werkelijkheid geen pas. Wij nemen onze
sport serieus: de dames die hun boezem
niet met een Hemaatje wensen plat te
drukken, kunnen zich beter in sexy
singletje naar de sportschool reppen.
Dat gezegd hebbende dient er ook nog enige aandacht te zijn voor dat wat zich onder
onze boezem bevindt. De buik, inderdaad.
Ook weer zo’n lichaamsdeel dat het
eigenlijk nooit goed doet, want altijd te
dik, te veel rollen, te flubberig en na een,
twee of drie zwangerschappen veel te slap.
Hier rest slechts één bindend advies: de
buikspieroefening. Want al eens goed gekeken naar de veel te volle fietser wiens
bovenbenen bij elke trapbeweging in contact komen met de buik? Precies! Iedere
ochtend vijf minuutjes buikspieren dus.
De armen
Eindelijk een lichaamsdeel waar we vaak
wel aardig tevreden over zijn. Nou ja, de
kipfiletjes zijn vervelend, maar over het
algemeen minder dramatisch dan buik,
billen, borsten en buik. Het spreekt voor
zich dat wij ons slechts dan met korte
mouwtjes vertonen wanneer onze armen
enige teint hebben opgedaan. Maak het
echter niet te bont: onze schouders blijven
van onszelf; het kekke wielerhemdje zou
zelfs Madonna del Ghisallo gillend haar
kerkje uitjagen. Eenieder die zichzelf als
fietser serieus neemt, houdt zich nu
eenmaal verre van blote schouders op de
racefiets.
Verder mogen tatoeages voor de heren dan
verboden zijn, voor ons geldt dat verbod
niet. Dat wil echter niet zeggen dat wij hier
niet enige regels in acht dienen te nemen.
De tatoeage neemt nooit of te nimmer de
vorm van een mouw aan en ook de diepzwarte tribals zijn uit den boze. Een tatoeage is subtiel en bevindt zich in de ideale
situatie aan de binnenzijde van de pols.
Wat je verder aan plakplaatjes onder je
wielerkleding verbergt, is overigens geheel
en al je eigen zaak.
Het hoofd
Over het hoofd valt veel zeggen. Heel veel.
Wij beginnen echter eenvoudig, bij het oor.
Oorbellen zijn in orde, maar houd het een
beetje binnen de perken: vijf per oor betekent dat je in ieder oor minimaal drie gaatjes te veel hebt laten schieten. Leeglaten
dus. Laat je lange slingers thuis wanneer je
op de fiets stapt: oorknopjes of kleine
ringetjes volstaan.
Dan het haar. De dames met lang haar
binden dat vanzelfsprekend samen in een
staart of vlecht, welke aan de achterzijde
onder de helm vandaan mag komen. De
dames die het kapsel wat korter dragen,
dienen er in ieder geval voor te zorgen dat
de oren vrij zijn, simpelweg omdat dat
netter staat.
namelijk in staat vele dingen tegelijk te
doen. Seks en het samenstellen van het
boodschappenlijstje gaan bij ons prima
samen, zo is het nu eenmaal. Deze praktische eigenschap werkt echter ook wel
eens tegen ons. Ons hoofd is namelijk nogal streng. De moetens vliegen ons te pas en
te onpas om de oren: de was, de boodschappen, de kinderen, de vrienden en
vriendinnen, de ouders, de schoonouders,
de bedden verschonen, de koelkast uitsoppen, de baas, de partner… En oh ja, de
fiets. Terwijl die fiets ons zoveel goeds te
bieden heeft! Ontspanning. Kracht. Een
gezond lijf. Conditie. Een leeg hoofd.
Gezelligheid. Nieuwe horizonten. Maar
vooral de ervaring dat we meer kunnen dan
ons hoofd vaak schijnt te denken. Uiteindelijk is de fiets vele malen belangrijker
dan ons hoofd: in de fiets schuilt onze
kracht. En het is aan onze benen, billen,
romp en armen om die kracht ten volle te
benutten. Zodat we onszelf kunnen
bewijzen dat we veel meer kunnen dan ons
hoofd denkt.
Mariska Tjoelker (“het is koers”)
Door naar het gezicht. Wel make-up, geen
make-up? Wat denk je zelf? Wel natuurlijk, hoewel we daarbij niet op dezelfde
manier te werk hoeven te gaan als Leontien
van Moorsel. Wat zwarte mascara volstaat,
waarbij je natuurlijk rekening houdt met
het zweetgedrag van je lichaam. De waterproofmascara is niet voor niets uitgevonden, dames! De lippen voorzie je van een
lipgloss, een subtiele lipstick of een conditioner, als er maar een beschermingsfactor
in zit. Voor wat betreft blush, poeder,
foundation en andere artificiële kleuroppeppers: nee, nee en nog eens nee. Als je
vindt dat je veel te bleekjes van het ene
knooppuntbord naar het volgende fietst,
trap je eenvoudigweg niet hard genoeg.
Laat dat een motivatie zijn.
Tot slot de binnenkant van het hoofd. In
ons hoofd schuilt het grootste verschil met
onze mannelijke evenknie. Ons hoofd is
PS: dat dit artikel zo her en der
persoonlijke frustraties van de schrijver
dezes verwoordt, zal de lezer niet zijn
ontgaan. Schrijver kan slechts hopen dat
de lezer haar dit niet kwalijk zal nemen.
Toeren langs de Côte d’Azur
In 2010 ben ik in verband met de Alpenetappe van de 100 Cols in Nice geweest. Daar
zie je langs de boulevard palmbomen staan. Dat zie je anders nooit. Voor mij de reden
om een keer terug te keren naar die omgeving. Het plan: starten nabij Marseille, door
de heuvels naar Nice, een rondje over Monte Carlo en via de kustweg terug.
Door de heuvels
hoogte; het hoogste punt van de vakantie.
Het is hier lastig fietsen. De helling wisselt
Omlaag is het weer continu keren en
continu; dan weer steil, dan minder steil.
draaien. Aan het eind van de dag rij ik nog
Bovendien is het asfalt niet erg vlak; het
even door naar Col de Babaou (414 m).
stuitert nogal. Continu draaiend en kerend
gaat het omhoog. Het is klam warm en,
De voorspellingen voor dag twee zijn 30 tot
omdat het continu tussen de bomen door
32 graden en veel zon. Langzaam maar
gaat, voel ik geen wind. Na 9 km zwoegen
gestaag gaat het omhoog. Er is weinig
wordt de eerste hoogvlakte bereikt. Nu kan
bijzonder uitzicht, alleen heuvels met veel
ik kilometers
maken. Langzaam golft het
bos. Na de top gaat het een mooi dal in.
iets omhoog. Niet te veel, maar toch. Het is
Duidelijk is te zien waarom het hier altijd
een bijzondere omgeving met kleine, oude
keren en draaien is. Het zijn allemaal korte
bomen op de rotsen. Na 8 km begint dan
uitlopers van heuvels waar je langs draait.
toch
Mazaugues,
Hoog in de heuvels ligt Monastère de la
vandaar door naar La Roquebrussanne.
Verne en, tussen de heuvels door, aan de
Hier kruis ik het parcours van de Tour de
horizon, de Middellandse Zee; de Golfe de
France. De rotonde is al voorbereid op het
St. Tropez.
de
afdaling
richting
gebeuren en de mensen zitten al langs de
weg te wachten.
De Col de Gratteloup (225 m) start
met 4 km klimmen, dan 6 km
Achter Pignans begint de
golvend boven langs de berg. Hier
laatste verplichte klim van
begint ook direct de klim naar de
de
lang
volgende col en deze klim mag er
klimmen naar de top en ik
zeker zijn. Wat bevat dat kreng
heb geen idee hoe ver het
steile stukjes. Na een ruim 2 km
nog is. De teller staat
bereik ik de Col de Peïgros (340 m),
continu op de gps. Er
die niet op de kaart staat. De weg
staan wel erg veel bochten
die ik wil volgen is alleen voor
op
scherm.
aanwonenden. Het alternatief is een
Wederom is het continu
zandweg omlaag of terug. Ik rij
keren en draaien. Je hebt
gewoon door. Het is een hele mooie
dag.
dat
Het
kleine
is
geen zicht op wat je nog
weg, als je naar de natuur etc. kijkt.
moet. Het eerste uur van de klim zie ik
De weg zelf was al jaren niet meer
alleen de Post en 2 mooie, jonge meiden
onderhouden. Er zitten grote gaten in het
met een lang meetlint. Wat zij daar deden, is
asfalt, soms is er gewoon even helemaal
me nog steeds een raadsel. Ik rij omhoog
geen asfalt, dan weer is de laag zand op het
tot de Notre Dame des Anges, op 780 m
asfalt dikker dan het asfalt zelf. Opletten
dus. Het uitzicht verandert ook. Ik kijk nu
ik in de lange route had zitten. Dat moet ook
richting Golfe de Frejus.
een fantastische weg zijn. Maar ja, dat zit er
met dit weer niet in.
Achter La Bouverie begint de volgende klim
in de smorende hitte. Het is over 32 graden.
Aan de boulevard langs de Middellandse
Ik heb ondertussen één bidon helemaal leeg
zee is het wel even de kunst om het fietspad
en de tweede schiet hard op. Ik zou wel
richting Nice aan de overkant te bereiken.
meer willen hebben, om iets te kunnen
De gps wil me uiteraard gewoon links de 3-
koelen. Op een parkeerplaats zie ik een
baans
Nederlandse auto. Ik vraag of ze een
voetganger spelen, dat werkt. Direct langs
jerrycan met water hebben. Maar helaas, ze
het kiezelstrand gaat het richting centrum.
hebben alleen flesjes bronwater en die wil ik
Hier ben ik lang niet de enige fietser. Als ik
niet gebruiken om te koelen. Zo erg is het
de kustweg weer moet oversteken, speel ik
nu ook nog niet. Na een klein stukje
weer voetganger. Eventjes slingeren i.v.m.
klimmen daalt de weg; zo koel ik wel iets af.
eenrichting en het hotel wordt bereikt. Hier
Beneden is een picknickplaats aan de rivier.
moet ik eerst betalen voor de twee nachten,
Hier vul ik een bidon om mee te koelen, dan
dan mag ik naar binnen. De fiets gaat de
kan ik de rest gewoon opdrinken
trap af; de kelder in. Na een korte rust wordt
weg
op
hebben.
Even
voor
nog ruim anderhalf uur gewandeld door
De eerste twee dagen waren goed voor
Nice. Het oude centrum en de Colline du
twee keer 117 km en resp. 1900 en bijna
Château zijn zeker de moeite waard.
1800 hoogtemeters. Gelukkig was in de
voorgaande dorpen niet veel te zien.
Rondje Corniches
Vandaag is het anders. In Nice is veel te
Vandaag rij ik de gehele Grand Corniche
zien. Vandaar dat ik direct naar Grasse rij.
naar Menton. Deze weg is ook bereden
Op de kaart navigeren door Grasse valt nog
door Cary Grant en Grace Kelly in de film
niet
toch
‘To catch a thief’. Het is eerst 2,5 km door
Magagnosc op de borden. Nu weet ik dat ik
Nice. Gelukkig staan de Corniches aan-
goed ben. Het klimmen is over gegaan in
gegeven. Eerst komt de Basse Corniche,
toeren boven langs de berg. Op de gps
dan de Moyenne Corniche en daarna de
mee.
verschijnt
Uiteindelijk
links
de
geprogrammeerde
route in beeld. Het is
bij
een
rotonde
gewoon een kwestie
van de juiste afslag
pakken en ik kan
weer rijden op de
gps. Onder langs de
kloof passeer ik eerst
Le Bar en later Le
Pont.
Hier
zie
ik
halverwege de hoge
bergwand de weg die
staat
dan
Grand Corniche; alle drie
rechtsaf. Als ik de drukte
uit rij, begint het ook direct
te klimmen. Ik fiets hier in
de schaduw, toch staat om
8:45 al 23 graden op de
teller. Dat kan nog leuk
(warm) worden. Ook als de
weg naar rechts buigt heb
ik nog steeds zo nu en dan
schaduw. Dan, na 8 km
klimmen,
bereik
ik
de
eerste col van de dag, de Col des Quatre
Chemins (327 m). Hier is nog niet veel te
zien, alleen een kerkje dat nu bij een huis
hoort. Oh ja, en een steil vervolg van de
weg richting volgende col.
verandert spectaculair. In de verte zie ik nog
steeds bebouwing. Nu zijn het echter de
kustplaatsjes langs de Middellandse Zee. Ik
kijk uit over een strak blauwe zee met kleine
bootjes en grote jachten. Het eerste wat ik
zo zie, is St. Jean-Cap-Ferrat en de Golfe
de St. Hospice. Naarmate ik verder klim
de
hoek
waaronder
ik
het
schiereilandje zie. Veel verder naar het
zuidwesten ligt het vliegveld van Nice. Van
hier
af
kijk
ik
bijna
recht
op
de
landingsbanen, die meer dan 10 km hier
vandaan liggen.
ik nog steeds niet boven te zijn. De weg blijft
klimmen. Alleen het uitzicht is nu anders; ik
kijk nu richting Monte Carlo. Dat is van
boven absoluut geen mooie stad; het is één
en al hoogbouw. Pas voorbij La Turbie
begint de weg echt te dalen. Met weer een
uitzicht,
goed rijdt. Eerst rij ik een ‘weggetje’ voorbij.
Na te zijn gekeerd vind ik een asfaltstrookje
van hooguit 1 m breed. Wel mooi asfalt
uitzicht na, houdt op. Wat rest is eerst een
gravelpad, niet slecht, en daarna beton.
Echter, in dat beton zitten trappen. En niet
zo maar één of twee treden, nee serieuze
trappen met wel 20 treden. Dat is dus lopen
en slepen met de fiets. Maar goed, het
uitzicht op de kleine strandjes maakt alles
goed. Na 1,1 km in 12 minuten bereik ik
eindelijk weer asfalt en gaat het verder
Monte Carlo in.
In de jachthaven van Monte Carlo liggen
dus de echte jachten van het grote geld.
Wat het hier ook bijzonder maakt, is dat ik
over het stratencircuit van de Grand Prix
Met het bereiken van Col d’Eze (512 m) blijk
ander
op/boven elkaar, dat je slecht kunt zien of je
trouwens. Alleen, al dat moois, op het
Nu wordt de weg pas echt mooi. Het uitzicht
verandert
met de gps. De wegen liggen soms zo dicht
maar
nog
steeds
de
Middellandse Zee, gaat het omlaag. Ik daal
door tot in Menton en pak daar de kustweg.
Voorbij Cap Martin gaat het hopeloos mis
van Monte Carlo fiets. Ik rij zelfs door de
tunnel onder het grote appartementencomplex. Het weer valt best mee; de grote
thermometer langs de weg geeft ‘slechts’ 36
graden aan. Als ik een bordje met het
opschrift Basse Corniche zie, weet ik dat ik
op de goede weg zit. Langzaam golft het
richting Nice. Onderweg bezoek ik nog een
villawijk
in
St. Jean-Cap-Ferrat.
Helaas
staan er veelal hoge heggen en/of hekken
om, zodat je niet kunt zien wat voor moois
er staat. Sommige huizen zijn bescheiden,
andere hebben wel een erg lange heg langs
met de wind in de rug, is het nog steeds
de weg. Na dit rondje begint Nice te
warm. Ondertussen begint Ste Maxime te
naderen. Hier gaat het langs de haven,
naderen.
onder langs het kasteel en over het fietspad.
Daar kom ik ook nog een drumband tegen.
Ongelooflijk wat hier bij Ste Maxime om half
Je ziet hier echt van alles langs de weg.
negen ’s ochtends al weer langs het strand
huppelt. En dan bedoel ik niet alleen de
Terug langs de kust
strakke topjes voor de heren, maar ook voor
Als ik om half negen langs het strand fiets,
de dames is er wel wat te bekijken. De
liggen de eersten al te bakken. Verder wordt
eerste stop is St. Tropez. Laat ik daar nou
er gewandeld, gejogd, geskatet en uiteraard
direct
gefietst. Ik rij van strand naar strand. Wat
Gendarmerie National komen. Alleen de
me hier langs de weg wel opvalt, is dat ik
gendarmes uit de film ontbreken. Door naar
bijna geen Nederlandse auto’s zie staan.
de haven met de kade waar de films altijd
Kennelijk komen die hier niet. Voorbij
eindigen met de parade. Na St. Tropez volgt
Cannes verandert de kustlijn. Stranden
de Col de Collebasse (129 m). Weliswaar
maken plaats voor rotsen. Door de zonnebril
geen hoge, maar wat ik altijd al zeg komt
met rode glazen hebben die een hele
uit. Ik sta daar een foto te maken en er
vreemde oranje kleur. Nu is het constant
komen 3 wielrenners omhoog. De middelste
iets klimmen en dalen. Niet overdreven,
draagt een Raboshirt; Nederlanders dus.
maar toch. Overal liggen kleine baaien waar
Als ik op stap is er nog een 4e. Later komt
bootjes voor anker zijn gegaan. Overal
me
zitten mensen aan of in het kraakheldere
achterop.
al
ook
langs
nog
het
een
kantoor
van
Nederlandse
de
dame
water. Zo helder zie je het niet bij de grote
badplaatsen met zandstranden zijn. Bij
Bij Le Lavandou verlaat ik de doorgaande
Frejus merk ik dat ik al een tijdje veel meer
weg.
Nederlanders zie. Kennelijk komen ze hier
zweetdruppels, Maar het levert wel een pas
wel.
er
op; de Pas de la Griotte (ruim 60 m). Vanaf
sluierbewolking opkomt. Hierdoor is het niet
La Londe tot aan Hyères-Plage is het zo
helemaal zo warm meer.
Nou ja, niet zo
goed als vlak. Maar ook warm; de gps geeft
warm, op het ogenblik dat het omhoog gaat
weer rustig 37 graden aan. Doordat er zo nu
Wat
verder
opvalt,
is
dat
Dat
kost
dus
weer
de
nodige
en dan toch iets wind
voelbaar is, valt het hier
niet tegen. Het laatste
lusje gaat weer constant
op
en
neer
in
de
brandende zon en geen
zuchtje wind. Tenminste,
niet als je het wel zou
kunnen gebruiken. Het
gaat dan ook hard met
mijn water en er is echt
niets over om te koelen.
Pas in La Pradet zie ik
een fontein. Ik zou er wel in
willen duiken, maar ik hou
het op koelen van de armen
en uitspoelen van het petje.
Als ik ook een bidon vol gooi,
komt
een
man
me
waarschuwen dat het geen
drinkwater is. Ik geef aan dat
ik hem wil gebruiken voor
koeling, dat is prima.
Vanuit
Toulon,
een
knooppunt van wegen, gaat het terug naar
ochtend al tegenaan kijk. Als dat maar goed
de auto. Het is hier opletten of ik goed rij en
gaat. In de verte hoor ik het donderen en de
of de gps geen gekke dingen doet. Gelukkig
lucht is daar donker. Voor het eerst zie ik
gaat het allemaal goed. Ik steek de landtong
een punt langs de weg waar je water kunt
over en verlaat ik de drukte. Maar dan staat
tappen. Zo’n groene pu(n)t met een zwengel
er een bord ‘Route barrée’. Normaal is dat
aan de bovenkant. Even zwengelen en er
doorrijden, maar het hek beslaat de hele
komt water uit. Niet dat ik het absoluut nodig
weg. Ik vraag een wielrenner of ik door kan.
had, maar even verfrissen is wel lekker.
Volgens hem geen probleem. Het een
Alleen aan het geluid te horen, kan er ook
mooie weg. Dat mooi houdt natuurlijk wel
nog wel eens water van boven komen.
weer in dat het omhoog gaat. Het eerste
Gelukkig lijkt de bui weg te trekken, want
deel uiteraard tussen de bomen door,
het gerommel verstomd langzaam. Net voor
zonder een zuchtje wind. Als ik in het vrije
Le Grande Caunet begint het dan toch iets
fiets en de zon me vol pakt, zie ik bovenop
te druppelen. Regen is het nog lang niet te
de berg een kerkje liggen. Dat zou de Notre
noemen, maar het verfrist wel. Als ik links
Dame du Mai kunnen zijn. In dat geval
richting Col de l’Ange draai, kijk ik naar een
schiet het eerste deel mooi op. Gelukkig
donker dal richting Cuges-les-Pins. Daar
blijkt de gekozen weg niet verder te
regent het zeker wel. Tijdens de afdaling
klimmen, maar het gaat omlaag. Over een
blijft het druppelen. Daar knapt een verhitte
niet al te denderende, smalle weg gaat het
fietser van op. Dit zijn de makkelijke cols;
door vele bochten omlaag. Er is amper te
5km afdalen, van 385 m naar 218 m. Na
zien wat gaat komen, zo bochtig is het hier.
een korte stop draai ik linksaf, omlaag naar
Ik kom hier regelmatig fietsers tegen. Ook
Gemenos.
zijn er wandelaars. Waarschijnlijk gaan ze
geregend. De weg droogt al goed op, maar
de kerk bezoeken. Als ik weer een hek
er staan plassen langs de weg. Op één plek
passeer, staan daar veel auto’s. Kennelijk is
was zelfs rommel bij elkaar gedreven. Dan
dit een veel gebruikt startpunt.
is het niet zo ver meer naar de auto.
Bij
La
Ciotat
verlaat
ik
definitief
de
Middellandse Zee. Het gaat nu omhoog in
de richting van de wolken waar ik de hele
Hier
heeft
het
ook
echt
Dit zijn een paar fragmenten het verslag dat
te vinden is op www.luggenhorst.nl.
Henk Luggenhorst
Dartclub “Tik v/d Mölle” Dijkerhoek in samenwerking
met Partycentrum “Het Bonte Paard”
p/a Deventerweg 87
7451 MC HOLTEN
februari 2014
Betreft: Darttoernooi voor bedrijven, verenigingen en vriendenteams
Geachte heer/mevrouw,
Dartclub ”Tik v/d Mölle” Dijkerhoek en partycentrum Het Bonte Paard organiseren voor de
11e keer een darttoernooi voor bedrijven, verenigingen en vriendenteams. Dit toernooi zal
plaatsvinden in de week van donderdag 20 en vrijdag 21 maart 2014 in de Dijkerhoekse
dartarena, oftewel partycentrum Het Bonte Paard te Dijkerhoek.
Een team, bestaande uit 4 spelers (met daarin maximaal 2 competitiespelers), speelt een
competitie op één avond. Per avond komt er een Dagwinnaar. De dagwinnaars van beide
avonden spelen een finale wedstrijd op een aparte avond voor de “Tik van de Mölle
wisselbeker”. Per bedrijf/vereniging kunnen meerdere teams deelnemen. De teams kunnen
bestaan uit zowel heren als dames. Er is dit jaar geen aparte damespoule.
Het inschrijfgeld bedraagt € 25,- per team (hierin is inbegrepen een kopje koffie en enkele
hapjes). Aanvang van de dartavonden zal zijn 19.30 uur, het streven is dat de partijen voor
23.00 uur zijn gespeeld.
Heeft u interesse, neem dan voor 13 maart a.s. contact op met partycentrum Het Bonte
Paard. Liefst per email [email protected] of via tel. 0548-361202. Gelieve bij opgave
een voorkeuravond opgeven (donderdag- of vrijdagavond) alsmede een
contactpersoon en telefoonnummer.
Dus Dartliefhebbers………. Let’s Play DARTS!!!!!!!
Met vriendelijke groeten,
Dartclub “Tik van de Mölle” & Partycentrum Het Bonte Paard
Vergeten wielrenner
Gerrit Lentelink ( 17 maart 1932 )
IJzeren Gerrit, oftewel Gerrit Lentelink (1932) was de eerste Tukker die wist door te dringen
tot het profpeloton. Gestart als nieuweling in 1947 wist hij al snel naam te maken. De stap
naar de amateurs maakt hij twee jaar later, maar zijn top ligt in de jaren tussen 1956 en 1960.
In 1957 laat Lentelink zien waar zijn bijnaam vandaan komt, hij wint het liefst
vanuit de solo na een lange ontsnapping.
Zo rijdt hij in een regenachtige koers te
Apeldoorn lek, weet bij zijn verzorger te
komen en kan met een nieuwe band weer
terug komen in het peloton. Daar springt
hij op het einde, samen met een
Groningse rijder weg en wordt tweede.
moet de winst zijn in de Ronde van Goor.
In 1960 plaatst de plaatselijke favoriet een
demarrage die hem op twee ronden
voorsprong brengt als hij ten val komt door
een hond op het parcours. Lentelink raakt
gewond maar rijdt door om verderop uit de
bocht te vliegen, het prikkeldraad in.
Opnieuw krabbelt de renner overeind en
wint met drie ronden voorsprong.
Lentelink valt nog wel eens. Hij laat zich er
niet door op de kop zitten. Als hij in 1957
tijdens een internationale wedstrijd in
Gendringen, er rijden tenslotte 8 Duitsers
mee, ten val komt, krabbelt hij overeind. In
volle vaart zet hij de achtervolging in en
weet na twee ronden aansluiting te vinden
bij het peloton. In de uitslag komt hij niet
voor bij de eerste 20, maar de
prestatieprijs heeft hij binnen.
De doorbraak komt een jaar later als de
Tukker een internationale wedstrijd in Berlijn wint. Het levert hem een contract op bij
de Italiaanse profploeg van Legano. Zijn
eerste wedstrijd is Milaan-San Remo. In
de Ronde van Nederland behaalt hij een
tweede en derde plaats. Later zal Gerrit
nog uitkomen voor de ploegen van Caltex
en de bekende Televizierploeg van Pellenaars waar hij onder andere rijdt met renners als Piet van Est.
Voorzichtig krijgt de naam Lentelink bekendheid. In krantenverslagen van wedstrijden verschijnt zijn naam steeds vaker.
Dat niet iedere journalist precies weet over
wie hij schrijft blijkt wel uit de verscheidenheid aan namen en woonplaatsen, die
Lentelink toegeschreven krijgt. Zo wordt hij
soms Gijt genoemd, een verbastering van
“Gait” de Twentse naam voor Gerrit, soms
simpelweg J. Ook komt hij achtereenvolgens uit Goor, Ambt-Delden of Delden, plaatsen die inderdaad niet ver van
elkaar liggen, maar duidelijk verschillend
zijn.
In 1959 wint Lentelink voor de tweede
keer de Ronde van Emmeloord. Het zijn
de Tukkers die deze wedstrijd volledig in
handen hebben. Lentelink ontsnapt al
vroeg, met streekgenoot Nieuwkamp, en
laat de voorsprong niet los. Het 75
kilometer lange De mooiste overwinning
Op 2 maart 2010, twee weken voor zijn
78ste verjaardag, overlijdt de man met de
sterkste benen van Twente. Voor het eerst
van zijn leven ligt hij niet drie ronden voor
op zijn achtervolgers, maar heeft de dood
hem, vlak voor de meet, ingehaald.
IJzeren Gerrit is niet meer.
Helemaal onopgemerkt verlaat hij de wereld van de levenden niet; getuigen in het midden en
westen van het land doen die avond verslag van een heldere vuurbol aan de hemel. Gerrit
trekt nog één keer op in een alles verpletterende demarrage.
Harm Job
Vergrijzing?
Man (102) verbetert werelduurrecord
Een Franse man van 102 jaar heeft zijn
eigen werelduurrecord voor honderdplussers op de racefiets verbroken. Robert
Marchand reed 26 kilometer en 927 meter
in één uur, zeker 2,5 kilometer meer dan
tijdens zijn vorige race twee jaar geleden.
Marchand reed het record in de categorie
voor honderd jaar en ouder. Een leeftijdscategorie die de Internationale Wielerunie
UCI speciaal voor hem bedacht.
Na het neerzetten van zijn eerste record in
2012 zei de Fransman: "Ik deed het niet
om kampioen te worden. Ik wilde gewoon
iets doen voor mijn 100ste verjaardag".
600 kilometer
Marchand begon op zijn veertiende met
fietsen, maar had in zijn volwassen jaren
te weinig tijd voor zijn hobby. Op zijn 67ste
pakte hij de sport weer op. Hij begon
steeds langere afstanden te rijden.
Op zijn 89ste reed hij mee in de wielerwedstrijd Bordeaux-Parijs. Hij legde de
600 kilometer in 36 uur af.
Doping?
De 102-jarige traint regelmatig en is nog
steeds in een goede gezondheid. Hij houdt
ook het record voor 100 kilometer in zijn
categorie. Die afstand voltooide hij in 2012
in een tijd van 4 uur, 17 minuten en 27
seconden.
Doping komt er overigens niet aan te pas
volgens Marchand. "Alleen water met een
schep honing zit er in mijn bidon, dat is
alles."
Rooster controle permanente MTB-route in 2014:
Het is de bedoeling dat de korte blauwe route iedere week wordt gecontroleerd. Dus bij de splitsing na
Palthe weer rechts af slaan richting Holten. Wanneer iemand verhinderd is, dan gaarne zelf even
zorgen voor een vervanger. In onderstaand rooster is uit praktisch oogpunt telkens de zaterdag
aangegeven als controledag. Uiteraard is het geen probleem dat men in plaats hiervan de vrijdag,
zondag of maandag uitkiest. Ingeval er routemarkeringen ontbreken, dit s.v.p. doorgeven aan Wim
Brinks. 0548 – 361914 / [email protected] of Wim Berkhof 0548-361910 /
[email protected]
JANUARI
zat. 4
zat. 11
zat. 18
zat. 25
CONTROLEUR
Ria Udink
Heidi van Ginkel
Herman Tuntelder
Henk Markvoort
FEBRUARI
zat. 1
zat. 8
zat. 15
zat. 22
CONTROLEUR
Miranda Kappert
Joke Nijland
Erwin de Valk
Andre Welgraven
MAART
zat. 1
zat. 8
zat. 15
zat. 22
zat. 29
CONTROLEUR
Henk Beldman
Wim Brinks
Dini Arfman
Ursulien Welgraven
Miranda Kappert
APRIL
zat. 5
zat. 12
zat. 19
zat. 26
CONTROLEUR
Heidi van Ginkel
Herman Tuntelder
Henk Markvoort
Andre Welgraven
MEI
zat. 3
zat. 10
zat. 17
zat. 24
Zat. 31
CONTROLEUR
Joke Nijland
Erwin de Valk
Ursulien Welgraven
Henk Beldman
Wim Brinks
JUNI
CONTROLEUR
zat. 7
zat. 14
zat. 21
zat. 28
Dinie Arfman
Mannes Stegeman
Andre Welgraven
Ria Udink
JULI
zat. 5
zat. 12
zat. 19
zat. 26
CONTROLEUR
Heidi van Ginkel
Herman Tuntelder
Henk Markvoort
Ursulien Welgraven
AUGUSTUS
zat. 2
zat. 9
zat. 16
zat. 23
Zat. 30
CONTROLEUR
Miranda Kappert
Joke Nijland
Erwin de Valk
Henk Beldman
Wim Brinks
SEPTEMBER
zat. 6
zat. 13
zat. 20
zat. 27
CONTROLEUR
Dinie Arfman
Mannes Stegeman
Ria Udink
Andre Welgraven
OKTOBER
zat. 4
zat. 11
zat. 18
zat. 25
CONTROLEUR
Miranda Kappert
Heidi van Ginkel
Herman Tuntelder
Henk Markvoort
NOVEMBER
zat. 1
zat. 8
zat. 15
zat. 22
Zat. 29
CONTROLEUR
Ria Udink
Joke Nijland
Erwin de Valk
Henk Beldman
Wim Brinks
DECEMBER
zat. 6
zat. 13
zat. 20
zat. 27
CONTROLEUR
Dinie Arfman
Reind Brouwer
Ursulien Welgraven
Henk Beldman
WVH Toerritten 2014
Vaste clubritten:
‘s Woensdagmorgens om 9.00 uur.
’s Zondagmorgens om 9.00 uur ( B - groep ) en om 9.30 uur ( C - groep )
Beiden vetrekken vanaf de sporthal.
Voor de liefhebbers onderstaand een selectie van door de WVH en derden georganiseerde mooie tochten.
Voor de ATB liefhebbers zijn er ook een aantal ATB tochten geselecteerd.
Deelname is geheel vrijblijvend.
datum
dag
Plaats
Naam tocht
afstand
start
2 maart
9 maart
9 maart
16 maart
16 maart
23 maart
30 maart
30 maart
6 april
12 april
13 april
21 april
27 april
4 mei
10 mei
11 mei
14 mei
18 mei
25 mei
29 mei 1 juni
7 juni
7 juni
8 juni
14 juni
14 juni
15 juni
22 juni
29 juni
29 juni
6 juli
13 juli
20 juli
27 juli
3 aug
10 aug
17 aug
17 aug
24 aug
30 aug
31 aug
7 sept
zo
zo
Zo
zo
Zo
zo
zo
Zo
zo
Za
zo
Ma
zo
zo
za
zo
wo
zo
Zo
Do Zo
Za
Za
Zo
Za
Za
zo
Zo
Zo
Zo
Zo
Zo
Zo
Zo
Zo
Zo
Zo
Zo
Zo
Za
Zo
Zo
weg
weg
ATB
weg
ATB
weg
weg
ATB
weg
ATB
weg
weg
weg
weg
weg
weg
weg
weg
weg
weg
Holten
Lochem
Eerbeek
Haaksbergen
Dijkerhoek
Holten
Holten
Borculo
Holten
Nunspeet
Ibbenbűren
Lemelerveld
Exloo
Raalte
Nijverdal
Holten
Almelo
Bevergern
Nijverdal
Harz
Omloop van Holten
Paaschbergtour
Eerbeekse veldtoertocht
Holland Schwarzwaldtour
Holterbergtoppers Tour
Clubrit
Voorrijden Holterbergtoer
Goossens toertocht
Holterbergtoer
Schwalbe lentetocht
Teutoburgerwaldtocht
Sallandse Panoramatocht
De Hondsrug op en af
Salland Aspergetocht
Lente in Twente tocht
Clubrit Holten-Holten-Holten
Hel van Twente
Teutoburgerwaldtocht
Ride4asmile
Meerdaagse
50
75
30/50/70
110
30/60
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
organisatie
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
weg
ATB
weg
ATB
weg
weg
weg
ATB
weg
weg
ATB
ATB
ATB
weg
weg
weg
ATB
weg
weg
weg
ATB
Rijssen
Rijssen
Deventer
Heerlen
Heerlen
Holten
Neede
Haarle
Haarle
Holten
Zeddam
Holten
Rheden
Holten
Holten
Kring v. Dorth
Kring v. Dorth
Raalte
Keijenborg
Delden
Holten
80/110/150
45/75
85/130
45/70/110
175
ATB
ATB
weg
weg
ATB
Holten
Groesbeek
Holten
Holten
Borculo
Theo de Rooij classic
ATB zomermarathon
Sallandse Heuvelentocht
Limburgs Mooiste
Limburgs Mooiste
Clubrit
Noabers Toertocht
Sallands Mooiste
Sallands Mooiste
Clubrit
MTB route Montferland
Clubrit ATB
MTB route Veluwe
Clubrit
Clubrit
Omloop van Gorssel
Omloop van Gorssel
Stoppelveldrit
Deerns op de fietse
Twickeltoer
Voorrijden Holterberg
Herfstveldrit
Herfstveldrit
Groesbeeks Gruwelijkste
Clubrit
Afsluitingrit
Rabo veldtoertocht
14 sept
21 sept
21 sept
27 sept
28 sept
Zo
Zo
Zo
Za
Zo
Met ingang van 1 oktober geldt het winterprogramma.
80/115/150
35/50
80/115/150
30/40/55
85/115
50/75/100
85/100
30/60/100
80/05/170
110
60/100/160
100/135
60/90/120
100
25/45/75
75/100/140
60/100
28/45
40/60/100
75/100/125
50/75
35/50
35/50
50/90
35/50/65/85
vertrek
auto
fiets
9.00
8.30
8.00
8.30
n.v.t.
9.00
8.45
9.00
9.00
8.30
n.v.t.
8.15
overleg
8.00
8.30
8.00
9.00
9.00
9.00
9.00
In verleg
In overleg
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
9.00
organisatie
9.00
9.00
9.00
9.00
8.30
8.30
n.v.t.
n.v.t.
9.00
n.v.t.
8.30
8.30
9.00
8.00
n.v.t.
9.00
9.00
8.30
9.00
n.v.t.
n.v.t.
9.00
8.00
8.30
8.30
9.00
8.15
9.00
8.15
8.30
8.30
8.30
8.30
8.00
8.30
9.00
9.00
8.30
8.30
8.30
n.v.t.
n.v.t.
9.00
n.v.t.
9.00
9.00
n.v.t.
opmerking
Oppikken nabij Holten
Oppikken nabij Holten
Info volgt
Oppikken nabij Holten
Info volgt
Oppikken nabij Holten
Oppikken nabij Holten
Oppikken nabij Holten
vakantieperiode
vakantieperiode
vakantieperiode
Alleen voor dames!
Info volgt!
alles voor fietsen,
schaatsen en skeeleren
Dealer van
American Eagle
Basso
Batavus
Brompton
Cannondale
Colnago
Concorde
Gazelle
Multicycle
Idworx
Principia
Ridley
Stevens
Trek
Wilier
Viking
Raps
Finn
Bont
Zandstra
Campagnolo
Shimano
Sram
Fietsenwinkel Ten Tusscher
Oldenzaalsestraat 340
7523 AJ Enschede
tel 053 - 4358219
fax 053 - 4340001
www.tentusscher.nl

juli - Wielervereniging Holten

+ Download specificaties (PDF)

Jacqueline Haagen • Erve Lukensveld 23 • 7451 WH

30 e EDITIE 2014 HOLTEN ETU TRIATHLON

4K420 lab schedule 2014/2015 Mo Tu We Th Fr Group Nr Name 1 2

Development Engineer/constructeur(m/v)

Uitnodiging Boekpresentatie

Klik hier om holtenextra in pdf te bekijken (WEEK 45 2014)

MR notulen 13-11-2012

Verslag van de bijeenkomst commissie binnensingel ZuidOost

kalender