de busreis

Vogelaars met de bus naar Elmpterbruch (zondag 18 mei 2014).
Heerlijk, een weekend met de kans om lekker lang, lui en lief in bed te zijn. Voor onze
vogelaars gelden echter andere richtlijnen en zij zijn al heel vroeg in de weer om zich voor te
bereiden op een uitstapje net over de grens ten noorden van Roermond.
Bij de Geusselt in Maastricht verzamelen zich tijdig alle deelnemers en zij mogen de beste
plekken in de bus kiezen. Even controleren of we niemand missen (enkelen blijken helaas op
het laatste moment toch verhinderd te zijn) en dan gaat de bus naar Urmond waar zich
eigenlijk een soortgelijk tafereel afspeelt. Ook hier worden weer bagage en grote kijkers in de
opslagruimte van de bus opgeborgen.
De bus is bijna vol! Na wat gemanoeuvreer mogen we in een bosgebied uitstappen waar al
een aantal andere vogelaars gereed staan. Dan gaat de bagageruimte open en iedereen
mag (zwaar gepakt) even gaan loeren naar een havikshorst, vlak bij ons vertrekpunt. Het is
nauwelijks te merken dat we in Duitsland zitten. Alleen de bordjes hebben afwijkende kleuren
en taal.
Even later duiken we het gebied Elmpter Schwalmbruch in. Het is moeilijk om in het kort het
terrein te typeren maar we doen een poging: een heel groot natuurgebied (238 ha.) met een
enorme variatie aan Natuur. Dan hebben we het over de grote verscheidenheid aab
landschappen in het gebied met o.a. moerassen, vele beekjes, vennen of plassen en
prachtige heidegebieden met o.a. de Jeneverbes.
Ook hier is er sprake van een uniek landschap dat enorme mogelijkheden biedt aan planten,
vogels, amfibieën, insecten en zoogdieren. Het is de moeite waard om dit gebied in rustige
tijden te bezoeken en te ontdekken.
Onder super-enthousiaste praatjes van Henk Beckers trekken we door het gebied en die
Henk blijft maar optimistisch en enthousiast. Gelukkig vinden zijn woorden veel gehoor bij de
deelnemers. Opvallend is dat zijn aandacht niet beperkt blijft tot vogels maar dat hij zijn
brede kennis o.a. van planten met groot gemak deelt met zijn volgelingen. Een man naar
mijn hart.
Meelopend als plantjesman met een vogelexcursie is toch een raar verschijnsel maar zowel
ik als de vogelaars profiteren van elkaars kennis en beelden. Mijn camera is minder in staat
om vogels “te vangen” maar plantjes blijken een gewillig model en poseren dus ook
voortreffelijk. De dames hebben er vandaag minder zin in!
Bij de uitkijktoren is het gebied min of meer leeg gemaakt (gekapt) maar ook daar zijn er
prima natuurmogelijkheden. Het Jeneverbessenbosje aan de overkant biedt een oplossing
voor darmproblemen, de andere kant een open terrein waar na enig struinwerk mijn eerste
zandhagedis ooit werd vastgelegd. Machtig mooi groen!
We maken een aardig rondje en de groep valt redelijk uit elkaar. Het wachten is geen straf
als er een bankje in de buurt is. Uiteindelijk moeten we langs een drukke weg richting
eindpunt waar vla en koffie te wachten staat. We zien menigeen smullen van de dikke laag
slagroom op de val en mijn snor hangt vol met schuim. Een paar beelden tonen hoe
uitgehongerd de deelnemers waren en tja, als het water in de natuur minder drinkbaar is,
dan moet men andere oplossingen vinden om de dorst te lessen.
Op de terugreis geen enkele kritiek gehoord. Zowel organisatie als deelnemers hebben een
prachtige dag achter de rug. Dit moet een vervolg krijgen!
Jullie zullen het zonder tekst moeten doen. Het is ondoenlijk om iedereen die dag tevreden
te stellen. Het is in elk geval fijn om onze mensen van de cursus te Wijlre en de gidsen van
beelden te voorzien.
Beelden Elmpterbruch.