pdf (3,5 Mb) - Stolpersteine in Steenwijk

16
Vrijdag 2 mei 2014
Steenwijker Courant
Reportage
Steenwijker Courant
Vrijdag 2 mei 2014
OPMERKELIJK De enige Steenwijker, die Auschwitz overleefde,
Netty Slager, zei bij terugkomst: ‘Werken is leven. Als je in
Auschwitz niet meer kon werken, dan ging je de gaskamer in.’
17
Reportage
Steenwijk krijgt Stolpersteine
Gedenkstenen ter nagedachtenis 51 joodse medeburgers
STEENWIJK
- De
Steenwijker binnenstad krijgt Stolpersteine, oftewel ‘struikelstenen’, ter nagedachtenis
van 51 joodse medeburgers uit Steenwijk,
die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgebracht.
voorzitter van de nieuwe stichting.
Samen met pastoor Theo van der
Sman, Thea Meijer, dominee Bob
Haanstra, Marianne van Engelen,
Ben Jurna, Marion Grit en Willem
Boerma ging Klaas aan de slag. In
Steenwijk waren er in het begin van
de oorlog 100 joodse inwoners, van
wie er 51 zijn omgebracht. ‘Al die 51
medeburgers willen we herdenken
met een steen.’
Wilko Aardema
Een gedenkplaat op het huidige ABN AMRO-kantoor
aan de Gasthuispoort, die herinnert
aan de synagoge.
Archief Wilbert Bijzitter
Komende maandag,
op Bevrijdingsdag en
een dag na de Nationale Dodenherdenking,
wordt de oprichtingsakte voor de nieuwe
Stichting Stolpersteine
Steenwijk gepasseerd.
Het idee is niet nieuw,
vele plaatsen in Europa hebben dergelijke
stenen in de stoepen voor de
ge
woning waar de families hebben gewoond. In Meppel zijn de gedenksteentjes te vinden en recent (drie
weken geleden) werden ze in Wolvega aangebracht. Het idee ontstond toen de Kristallnacht, vorig
jaar november 75 jaar geleden,
in Steenwijk werd herdacht.
‘Toen sprak ik verschillende mensen, die het ook
een goed idee vonden
om
Stolpersteine
te plaatsen’, zegt
Klaas de Jong,
één van de initiatiefnemers
en
Namen
De namen zijn bekend dankzij veel onderzoek en documenten
waarover boeken zijn geschreven.
Eén daarvan is van kunstenaar Jan
van Rossum. Hij heeft tevens een
gedenkteken ontworpen, bij de ingang van Rams Woerthe, en is mede-oprichter van de Stichting Gedenkteken Joodse Steenwijkers. Hij
was van mening dat er in Steenwijk
te weinig herinnerde aan de joodse
inwoners van Steenwijk en startte
een onderzoek. Het boek is verschenen in 2005, hetzelfde jaar waarin
ook het monument werd onthuld.
Demnig
Nu komen er 51 gedenkstenen
bij. ‘Want het gaat alle Steenwijkers aan.’ De missie van de Stichting
Stolpersteine Steenwijk is de adressen van de families op te zoeken en
de families op te sporen. Een Stolperstein is bedacht door de Duitse kunstenaar Gunter Demnig. Hij
noemt ze Stolpersteine (struikelstenen) omdat je erover struikelt met je
hoofd en je hart, en je moet buigen
om de tekst te kunnen lezen. Op de
stenen zijn, in een messing plaatje,
de naam, geboortedatum, deportatiedatum en plaats en datum van
overlijden gegraveerd.
Adoptieplan
Wanneer de eerste steen wordt
geplaatst, is nog niet bekend. Dat
hangt van een aantal factoren af. Allereerst het financiële plaatje. ‘We
zijn bezig met een adoptieplan.
Particulieren, scholen en bedrijven
kunnen een steen adopteren.’ Een
andere factor is de agenda van Gunter Demnig. ‘We willen dolgraag dat
hij bij de eerste steenlegging aanwezig is.’ Overigens heeft de Raad
van Kerken van Steenwijk e.o. al besloten om een steen te adopteren.
Vertrapt
Over de naam Stolpersteine was
even een discussie binnen het bestuur. ‘Er is een letterlijke vertaling,
struikelstenen. Daar is op zich niets
mis mee. Maar in de meeste plaatsen wordt de naam Stolpersteine toegepast.’ Bestuurslid Willem
Boerma. ‘We kregen de reactie van
een nabestaande: ‘We zijn al genoeg vertrapt.’ Voor dit familielid
hoeft het allemaal niet meer, maar
voor anderen wel. En we doen het
niet voor ons zelf, maar voor een
joodse gemeenschap, die na de oor-
Gunter Demnig, de bedenker, legde drie weken geleden drie
Stolpersteine in Wolvega. Hij is uitgenodigd om de eerste
Archief Piet Bosma
steen in Steenwijk te leggen.
Een voorbeeld van de messing
stenen. In Steenwijk komen er 51.
Archief Wilbert Bijzitter
log niet meer in Steenwijk bestaat.’
Steenwijk kende aan het einde van
de 19e eeuw een relatief grote joodse gemeenschap: 200 medeburgers,
maar door de crisis en oorlogsdreiging was het aantal in 1940 geslonken tot 100.
Huwelijk
‘De helft overleefde het wel, dankzij
onderduiking en na de oorlog keerde een aantal terug. Er werd een
poging ondernomen om de joodse
gemeenschap in stand te houden.
Zo was er in 1947 nog een joods huwelijk in de synagoge, maar de gemeenschap was te klein. Vele Joden
uit Steenwijk waaiden uit: naar de
VS, Israël of elders in Nederland.’
Afgebroken
De synagoge kon niet meer worden onderhouden en werd in 1953
een autogarage. Er werd een nieuwe muur om heen gebouwd en de
jaren ’60 werd het afgebroken. Een
gedenkplaat aan het huidige ABN
AMRO-gebouw wijst op ‘de laatste
synagoge van Steenwijk.’
‘Werken is leven’
Een locatie waar zeker stenen
worden gelegd, is Scholestraat 15,
waar voorheen Restaurant ’t Patijntje was gevestigd. Het werd gerund
door Willem Boerma (bestuurslid)
en zijn vrouw Margrith, die nog al-
Het bestuur voor het pand Scholestraat 15, waar de familie Slager woonde.
Netty Slager had Auschwitz overleefd en keerde terug. Van links naar rechts:
Klaas de Jong (voorzitter), pastoor Theo van der Sman, Thea Meijer, ds Bob
Haanstra (penningmeester), Marianne van Engelen (secretaris), Ben Jurna
(beheerder archief), Marion Grit en Willem Boerma, de huidige bewoner van
Foto Jan Vredenburg.
het pand.
tijd in het pand wonen. Hier was
de slagerij van de Simon en Netty
Slager. Simon en zijn vrouw en vader werden op hun onderduikadres
in Den Haag opgepakt en gingen
met de laatste trein uit Westerbork
in 1944. Netty overleefde als enige
Auschwitz. ‘Ze kwam lopend uit Polen terug naar Steenwijk en startte
de slagerij weer op. Ze zei: ‘Werken is leven. Als je in Auschwitz niet
meer kunt werken, dan ga je de gas-
kamer in.’ Ze kwam in juni 1945 terug en in nog geen maand tijd ging
de slagerij weer open. Ongelooflijk, wat een wilskracht’, zegt Willem
Boerma.
Mezuzah
Wat nog herinnert aan die tijd is de
Mezuzah. Overbuurman Jan Boschma
vond de originele
en schonk het aan
Willem Boerma, die
het een plekje op de
deurpost heeft gegeven. Een Mezuzah is
een klein langwerpig
doosje met daarin
een klein stukje perkament waarop twee passages uit
de Thora geschreven zijn. Al sinds
Bijbelse tijden houden joodse mensen zich aan het gebod deze kleine
doosjes op de rechterdeurpost te
bevestigen van elke deuropening
waardoor men een ruimte betreedt.
Hiermee laat men zien dat men dit
huis onder Gods leiding stelt. Door
de Mezuzah aan te raken bij binnenkomst en het verlaten van de
ruimte, wordt men herinnerd aan
Gods leiding.
Bewaard
‘Een bijzonder stukje geschiedenis dat bewaard is gebleven. En
door het aanbrengen van de Stolpersteine hopen we nog meer te gedenken aan deze mensen die uit het
Steenwijker leven zijn gerukt.’
Voor meer informatie (o.a. over
adoptie): Klaas de Jong, [email protected], 0521524815, www.struikelsteen.nl
Klaas de Jong, één van de initiatiefnemers bij het gedenkteken joodse
Steenwijkers voor de ingang van
Rams Woerthe. Hier staan de 51 namen van joodse medeburgers, die de
Holocaust niet hadden overleefd.
Wilbert Bijzitter