Onafhankelijk magazine van Tilburg University

Ondernemen vanuit de opvang
Onafhankelijk magazine van Tilburg University
Data: sharing is caring
no. 08
30 januari 2014
02. En passant
foto cantus Jeroen Vos
Ik speelde zo vals dat mijn
herdershond nog veel valser
werd en mij aanviel
Column
Broers droomt
Ik droom de laatste tijd erg naar. Vooral ’s nachts. Dan droom
ik bijvoorbeeld dat ik een beroemd dirigent ben, in een sjiek
pak en met een echt dirigeerstokje, en dat ik de Symphonie
fantastique van Berlioz aan het dirigeren ben in de Heineken
Music Hall. Maar de uitvoering loopt volledig uit de hand omdat het orkest uit leden van de Josti Band bestaat, bij wie het
schuim op de lippen staat omdat de sponsor was vergeten
dat er slechts alcoholvrij bier mocht worden geschonken. Of
ik droom dat ik een begenadigd voetballer ben. Met de bal
aan de voet onderneem ik een geweldige solo en ik los een
snoeihard schot op doel. Onhoudbaar. Juichend loop ik terug
naar de middenstip. Maar ik ben de enige die juicht want
het blijkt dat ik het shirt van PSV draag en we verliezen met
1-7. Ook heb ik wel eens gedroomd dat ik meedeed aan een
nieuw talentenprogramma op de commerciële tv, Blind
people skating on ice while playing a musical instrument,
Tips?
Mail de redactie:
[email protected].
Tweeten kan
ook: twitter.com/
universtweet.
TOP-week & wintercantus
Een gemêleerde studentenveestapel
zong en zoop zich een weg naar liederlijke dronkenschap in het Willem II
stadion tijdens de Wintercantus op 16
januari. Met alle gevolgen van dien: op de heren wc stond men tot aan de enkels in de urine
en in de gangen stond men ofwel te zoenen, ofwel te huilen. Een avond om nooit te vergeten:
zelfs de komisch klein afgedrukte cantuscodex
kon de pret niet drukken.
maar ik speelde zo vals dat mijn herdershond nog veel valser
werd en mij aanviel. Of ik was uitvinder en na jaren van eenzame opsluiting had ik eindelijk een leuk alternatief uitgevonden voor de staande schemerlamp, namelijk de liggende
schemerlamp, maar enkel hoon viel mij ten deel.
Ik ben in therapie gegaan. Elke week ellenlange praatsessies
met een gediplomeerd therapeut. Mijn hele jeugd hebben we
besproken, mijn liefdesleven, mijn andere leven, mijn werk.
Geholpen heeft het niet, ik droom nog steeds erg naar en
mijn therapeut is nu zelf in therapie gegaan. Hij schijnt vooruit te gaan en al bijna niet meer van mij te dromen.
Erik-Jan Broers
is docent aan de rechtenfaculteit. Lees zijn blogs op UniversOnline.
Universiteitsraad & voorzitter
Tilburg University’s hoogste medezeggenschaporgaan heeft nog steeds geen opvolger voor huidig voorzitter Dick Akerboom.
Na publiciteitsstunts (onder andere in
Univers) meldden enkele kandidaten zich.
“Dat heeft geleid tot een benoemingsvoorstel, maar op het laatste moment is dat
voorstel op verzoek van de kandidaat ‘on
hold’ gezet”, schrijft Akerboom desgevraagd. Het is onbekend wie de kandidaat
is en waarom de benoeming in de wacht
is gezet. Mocht de Raad voorzitterloos
blijven, dan wordt tijdens de verkiezingen
in april weer aandacht gevraagd voor de
vacature.
(Advertentie)
Univers
30 januari 2014
Inhoudsopgave .03
Colofon
08.
Adres
Postbus 90153
5000 LE Tilburg
[email protected]
www.universonline.nl
Basisontwerp
Unit20: Yoe San Liem en Maud van Velthoven
Cover
Jeroen de Leijer
Productie
PrismaPrint
Advertenties
[email protected]
Uitgave
Univers is het driewekelijks onafhankelijk
magazine van Tilburg University
Volgende editie
Univers 9 verschijnt op 20 februari 2013
Redactieraad
Irene Claessens, Jasper Haenen, Annemarie
Hinten, Hille van der Kaa, Antony Pemberton
(voorzitter a.i.), Lisa Reizevoort, Jos Straathof,
Marcel Zeelenberg
Dit nummer is gemaakt door
Francine Bardoel, Rincke de Bont, Maurice van
den Bosch, Erik-Jan Broers, Dolph Cantrijn,
Gerrie van Dooren, Adrian van den Eerenbeemt, Luuk Koelman, Sonia Kolasinska, Sylvia
Kuijsten, Charles Peter, Iris Scherphof, Bas van
der Schot, Bart Smout, Mathijs Sukel, Ton
Toemen, Jeroen Vos, Rik Wassens, Jozien
Wijkhuijs, Malini Witlox
11.
18.
Van de redactie
Mijn vrienden bedenken elk jaar een goed voornemen voor mij. Er komt meestal hetzelfde uit: vaker met
ons gaan stappen, weer carnaval gaan vieren, zondagmiddag Cultureel Café.
Ze sluiten totaal niet aan bij mijn eigen gezonde intentie: minstens 1 kiwi per dag gaan eten. Zo zullen de
goede wensen van Univers aan de universiteit ook wel met een korreltje zout genomen worden.
Lees de goede voornemens op pagina 12 en 13.
Francine Bardoel, hoofdredacteur
08.
Ondernemen als emancipatiemiddel
17.
[email protected]
Modifast – gecontroleerd sterven?
04.Buzz
TiU-promovenda Josette Dijkhuizen begeleidt dagelijks
Wekenlang alleen maar shakes voor je kiezen krij-
06.Pics
vrouwen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld vanuit
gen, je moet er maar zin in hebben. Redacteur Sylvia
08.Passion, fear & faith
de opvang naar een zelfstandig bestaan. “Dat je gesla-
viel er wel in recordtempo mee af. “De klontjes zijn
11.Opinie
gen bent, wil niet zeggen dat je niks kan.”
om te kokhalzen.”
12.
Ongevraagd advies
20.
Getting out of Tilburg
12.Coverstory
14.TiU-panel
Doei 2013, hallo 2014! Net als iedereen zit Univers vol
So, you have set foot in Tilburg as an international.
16.Lifestyle
goede voornemens dit jaar. Alleen richten we ze deze
A city also referred as gateway to other great places.
18. Science & Society
uitgave aan de universiteit, in plaats van aan onszelf.
So, let’s get out of here! Univers tells you of the best
19. Science & School
Ongevraagde, maar goedbedoelde adviezen over het
spots to go in the Benelux and, just as important,
strategisch plan, valorisatie en hygiënisch poepen!
where not to go.
20.International
23.What's in the world
Univers
30 januari 2014
04. Buzz
coördinatie Malini Witlox
Knipoog
;)
De mediatop
Nieuws
Gabe van der Zee
nieuwe secretaris
universiteit
Gabe van der Zee is aangesteld als nieuwe secretaris van de
universiteit. Hij volgt Mylène Zwaans op, die onlangs onverwachts
vertrok. Hij werkte al bij TiU als directeur Facility Services, als
interim-hoofd van de afdeling Corporate Staff en als programmamanager van het strategisch plan.
Mylène Zwaans legde haar functie onder meer neer omdat de
func­tie Algemeen Directeur/Secretaris tot een spagaat leidde.
Na haar vertrek werd de functie van Algemeen Directeur
opgeheven. Van der Zee: “Als die combinatiefunctie intact was
gebleven, had ik de baan niet laten lopen. Maar het was wel
één van mijn punten geweest. Hoe gaan we dit zo optimaal
mogelijk inrichten? Nu de functies zijn gesplitst, worden de di­
recteuren van de diensten door collegevoorzitter Koen Becking
aangestuurd. Verder ga ik vrijwel alles doen wat mijn voor­
gangers ook deden. Ik blijf leiding geven aan het directeuren­
overleg en bereid de beleidsgesprekken voor. Ik ben alleen
geen hiërarchisch leidinggevende van de dienstdirecteuren.”
Van der Zee is momenteel nog fractievoorzitter van de lokale
PvdA. Vanwege zijn nieuwe baan verlaat hij na de gemeen­
teraadsverkiezingen de politiek. “Deze nieuwe baan neemt
zestig uur per week in beslag. Dat is niet te combineren. Een
functie in de lokale politiek kan bovendien tot een pettenpro­
bleem leiden. De gemeente heeft een nauwe relatie met de
universiteit. Dat kan betekenen dat je als raadslid moet beslis­
sen over geld voor de universiteit. Ik kan in een dubbelfunctie
niet vrij bewegen. Ik blijf wel lid van de PvdA. Ik sluit ook niet
uit dat ik in de toekomst de actieve politiek weer inga.”
Laten we stoppen met ranglijsten. Dat onze recente Mediatop de laatste was.
Smakelijk om gelachen, maar nu is het klaar. Centrale vraag bij die lijst was: welke
onderzoekers of medewerkers halen het vaakst de media?
De genoteerden liepen van nieuwkomer Thierry Baudet tot oude rot en lijstaanvoerder Sylvester Eijffinger. Maar de vraag bij dit soort lijstjes is altijd: wat wordt er gemeten? De lijsten zouden idealiter iets moeten zeggen over kwaliteit. Maar kwaliteit
is lastig te meten en nog lastiger te vergelijken: hoe verhoudt Baudets anti-Europa
retoriek zich tot het duiden van de eurocrisis van Eijffinger? Wat is beter? Wat is
nuttiger? Ook het verschil tussen een paginalang interview en het geven van een
korte quote blijft onduidelijk in de mediatop.
Ronald Dekker – vijfde in onze Mediatop – ging na publicatie van een ander lijstje op
z’n Twitter tomatenkistje staan en sprak: “Ik zeg altijd tegen mijn kinderen: zingen/
muziek is geen wedstrijd. Economiebeoefening ook niet.” Het belang van een lijst
genuanceerd met één tweet.
Maar vervolgens reageerde er een verbolgen wetenschapper (m/v): “Fijn dat Ronald
Dekker daar ook weer verstand van heeft. Alleen zie ik hem nooit staan in de betere
tijdschriften. (...) Zou je wel verwachten van ‘topinstituten’ en ‘toponderzoekers’.”
Haat, nijd en jaloezie, dankzij een onnozele ordening van onderzoekers. Laten we
stoppen met rankings, totdat ze écht topkwaliteit meten.
De meerderheid van de
Amsterdamse studenten slikt
geregeld xtc. Hoe zit het met
de Tilburgse student?
Ik gebruik nooit drugs.
(49%, 77 stemmen)
Drugs? Ik drink mezelf wel
kapot.
(24%, 38 stemmen)
Xtc, ja graag, maar blowen doe
ik niet.
(15%, 23 stemmen)
Ik gebruik wel softdrugs, maar
geen harddrugs.
(12%, 20 stemmen)
Totaal aantal stemmen: 158
Thomas (18)
“Ik vind de cijfers wel schrikbarend, ik had
niet verwacht dat zoveel mensen drugs
gebruiken. In mijn omgeving zie ik het wel
eens gebeuren, maar ik zelf doe er niet
aan mee. Als het om me heen gebeurt,
zeg ik er niets van, mensen moeten voor
zichzelf bepalen wat ze willen doen. Ik
vind het zelf te gevaarlijk.”
Lars (25)
“Mensen in onze leeftijdsgroep zijn expe­
rimenteel en kijken om zich heen naar wat
er mogelijk is. Ik vind de cijfers dan ook
niet zo schokkend. Er wordt vrij veel XTC
gebruikt op dit moment. Ikzelf heb ook
al wel veel uitgeprobeerd. De grens ligt
voor mij bij de sterk verslavende drugs,
zoals heroïne en crack. En bij cocaïne op
maandagochtend.”
Ga naar UniversOnline en stem op onze nieuwe poll.
Pechtold bij Food for
Thought
UniversOnline
Univers
30 januari 2014
Alexander Pechtold was vrijdag 24
januari te gast op onze universiteit.
Hij werd Tijdens Food for Thought
aan de tand gevoeld door twee
studenten. De voorman van D66
liet weten dat invoering van het
sociaal leenstelsel prioriteit heeft
voor zijn partij. De ov-jaarkaart
verdwijnt op termijn, als het aan
D66 ligt.
Studenten UvT pleiten
met succes voor cursus
Arabisch
Het Language Center is blij
met een succesvolle actie van
studenten om een cursus Arabisch
van de grond te krijgen. Deze
cursus zal nu naast de acht andere
taalcursussen (Nederlands, Engels,
Chinees, Duits, Frans, Italiaans,
Portugees en Spaans) worden
aangeboden.
Hbo-studenten krijgen nu
ook universitaire titel
HBO-studenten mochten in het
verleden wel de titel ‘bachelor’
voeren, maar niet de titel
‘bachelor of arts’, ‘bachelor of
laws’ of ‘bachelor of science’.
Dat was voorbehouden aan
universitaire studenten, iets
wat in het buitenland tot
verwarring leidde. Vanaf januari
mogen hbo-studenten daarom
Buzz .05
foto Walther Verhoeven: Helga Geelen/Yellowart fotografie
De muren waren een
diepe grauwgele kleur
en het stonk overal
ff bellen
met Walther Verhoeven, ex-hoofd communicatie TiU
Walther Verhoeven vertrekt bij de universiteit. Hij gaat werken bij de Inspectie voor de
Gezondheidszorg in Utrecht.
Walther, waarom ga je de Uvee, sorry TiU,
verlaten?
Geen TiU zeggen, dat is niet zo fraai, ik
prefereer Tilburg University voor onze
prachtige universiteit. Ik heb vijf prach­
tige jaren gehad hier. Het is mijn zevende
baan, ik werk meestal vijf jaar op dezelfde
plek. Nieuwe professionele ontwikkeling
is de hoofdreden.
Je bent woordvoerder geweest in de
spannende Stapelaffaire
Ja, dat was een belangrijke periode, met
gemengde gevoelens. Ik heb verdriet
gehad, net als alle andere medewerkers,
maar als woordvoerder vond ik het inte­
ressant en heeft het me verder gebracht.
Ik ben trots op de rector omdat hij zijn
rug recht heeft gehouden en ik ben trots
op de collega’s van FSW, omdat ze heel
beheerst zijn geweest en niet gereageerd
hebben. Het is alleen jammer dat Univers
en ik elkaar niet begrepen.
Wat wens je de uni nog toe?
Ik wens dat het woord maatschappij
universiteit voortaan iedereen aan Tilburg
University doet denken.
Krijg je het rustiger bij de Inspectie voor
de Gezondheidszorg?
Nee, dat denk ik niet, rust hoort niet bij
mijn werk.
Proost
Piekprestatie
Prijzen, prijsjes, benoemingen, subsidies, schouderklopjes en veren in de reet; het
academische wereldje zit er vol mee. Univers licht er de mooiste uit.
Het was dagenlang rekenen en puzzelen, en het kostte ontzettend veel overtuigingskracht. Wilma Sparidans, huisvestingscoördinator Prisma, heeft voor haar inspanningen
om de verhuizing van de Faculteit Sociale Wetenschappen in goede banen te leiden de
Kerstpiek 2013 van de faculteit gewonnen.
Ze kreeg de prijs, bestaande uit een porseleinen piek op een gravure, uit handen van
faculteitsdirecteur Hans Dieteren tijdens de kerstborrel van de faculteit. “Dat ik genomineerd werd, was al een hele eer. Maar dit is het mooiste bedankje dat je kunt krijgen”,
aldus Sparidans. “De piek heeft nu een mooi plaatsje gekregen op mijn bureau.”
dezelfde titel voeren als universitaire
bachelorstudenten.
Max van Veen nieuwe hoofd
sportcentrum
Max van Veen is aangesteld als het nieuwe
hoofd van het sportcentrum. Hij volgt
Ineke Hoebink op. Tot nu toe werkte hij als
topsportcoördinator voor de universiteit.
Tot zover het oude nieuws. Elke dag
vers nieuws? Ga naar Univers­Online!
Zo was het net een
sauna, nu is het de
noordpool #koud #bibliotheek #UvT
@llindavh op 17 januari
Column
Student-huis
Ik ben verhuisd, vlak voor de kerst. Naar een studentenstudio,
helemaal voor mezelf. Ik moet zeggen dat ik mezelf nu heel
volwassen voel, zonder jarig te zijn geweest. Ik stond op de
wachtlijst, te wachten, en voor de lol reageerde ik op flatjes.
Het was een spel met mezelf om te zien hoe snel ik steeg
op die wachtlijsten. Tot het menens was en ik ineens een
aanbieding kreeg. Opeens kon ik op mezelf gaan wonen! Maar
voordat ik in kon trekken had het appartementje een flinke
make-over nodig. Voor mij woonde er een alleraardigst meisje,
met twee mooie sterren achter haar oor getatoeëerd vergezeld
door een grijze, naar rook stinkende, aura. Tegen de regels in
woonde ze er met haar vriend. En drie honden die ze voor het
gemak uitliet op het balkon. Je raadt het al: de muren waren
een diepe grauwgele kleur en het stonk overal. Een paar weken
later kende ik de Gamma van buiten en zat ik tussen de dozen.
Op mezelf wonen gaat erg goed moet ik zeggen. En het is
heerlijk rustig. Wat een stilte. Tussen mijn vers witte muren en
meubels, genieten van de leegte om mijn oren heen. Geen last
meer van dreunende muziek door mijn onderbuur, of opvallend ritmisch gebonk van mijn bovenbuur. Geen vuile borden,
vieze vloeren en etensresten op de grond. Geen ruzie om de
douche, het gaspitje of de wasmachine. Geen gratis boodschappen, open deuren, spontane gesprekken en kookavondjes. Geen
gezelligheid, impulsieve stapavonden en onverwachte, hechte,
vriendschappen. Ik ga het echt niet missen.
Rincke de Bont (21)
is masterstudent
Jeugdliteratuur
Tweets
Ik kreeg vandaag bevestiging
van #TilburgU dat mijn zaalreservering voor 5-12-2013 is
goedgekeurd. Bedankt, al jullie
zijn 1 maand te laat.
@orelievhs op 12 januari
.@Tstudentenstad lobbyt vrolijk verder voor werkplekken
centrum. Maar is er überhaupt
concrete behoefte van studenten zelf? #uvt #TilburgU
Winnaar van de Jurgen Habermas trofee voor onduidelijk praten maar dhr. Lubbers redt de
show #nieuwjaarsreceptie #uvt
pic.twitter.com/S3J3l1EhdT
@Hanneke op 15 januari
@Watzegjemenou op 6 januari
Univers
30 januari 2014
06. Pics
fotografie Dolph Cantrijn
Univers
30 januari 2014
Mutsen .07
Welcome
Is dit het? Ja, dit is het: station Tilburg Universiteit. Het ziet er niet
meteen uit als de happiest place on earth, maar je zult het ermee moeten
doen de komende maanden. In ieder geval ben je nu op een universiteit
met een eigen station. Dat is toch wel wat? Welcome in Tilburg, waarde
buitenlandse studenten. Let maar niet op de pijl. Die wijst naar stad en
kroegen, maar die weg leer je snel genoeg kennen.
Univers
30 januari 2014
08. Passion, fear & faith
Drukte is goed voor
mijn gezondheid. Ik
houd van aanpakken
Univers
30 januari 2014
Passion, fear & faith .09
Van slachtoffer
tekst Bart Smout fotografie Maurice van den Bosch
tot ondernemer
Ondernemen is voor Josette Dijkhuizen meer dan het spekken van de eigen
bankrekening. Dagelijks begeleidt zij vrouwen die slachtoffer zijn van huiselijk
geweld vanuit de opvang naar een zelfstandig bestaan. “Dat je geslagen bent, wil
niet zeggen dat je niks kan.”
K
unnen vrouwen uit de opvang wel ondernemer
worden? Die zijn toch zwak en zielig? Vraag het Dijkhuizen en gegarandeerd dat ze witheet wordt. “Een
totale misvatting. Als je besluit om naar de opvang te
gaan heb je veel lef en doorzettingsvermogen nodig.
Dat zijn bij uitstek ondernemerscompetenties.”
We zitten in het Klokgebouw in Eindhoven, waar Dijkhuizen haar
kantoor heeft. Door grote ramen kijken we uit over Strijp-S, een
voormalig bedrijventerrein dat ooit eigendom was van Philips.
De stoere, industriële gebouwen passen wel bij Dijkhuizen, die
zelf ook niet van suiker is gemaakt. Stilzitten kan ze niet. “Een
vriend zei eens tegen mij dat ik een tijdje rust moest nemen.
Dat deed ik en het pakte helemaal verkeerd uit. Ik werd er zelfs
fysiek ziek van, kreeg knallende koppijn en voelde me ellendig.
Totdat ik de knop omdraaide en weer met volle vaart aan de
slag ging. Toen ging het meteen beter. Drukte is goed voor mijn
gezondheid. Ik houd van aanpakken.”
Verenigde Naties
Aanpakken is precies wat Dijkhuizen het afgelopen jaar heeft gedaan. In 2013 werd ze benoemd tot VN Vrouwenvertegenwoordiger door de Minister van Buitenlandse Zaken. Op 14 oktober
sprak zij tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde
Naties namens alle vrouwen van Nederland. Haar boodschap:
ondernemen is een krachtig emancipatiemiddel. “Ondernemen
kan vrouwen niet alleen financieel zelfstandig maken”, zegt Dijkhuizen, “het geeft ook een groot gevoel van eigenwaarde.”
Wie Dijkhuizen een beetje kent, kijkt van die boodschap niet raar
op, want sinds haar 35e werkt ze als zelfstandig ondernemer.
Daarvoor versleet ze allerlei baantjes in het bedrijfsleven, waar
ze zich niet thuis voelde. Onrustig ploeterde ze verder, totdat de
ziekte van Pfeiffer haar acht maanden op de bank hield. “In diezelfde periode overleed mijn jongste broer aan een hartstilstand,
volkomen onverwacht. In die acht maanden dat ik letterlijk niks
kon, heb ik mijn leven overdacht. En besloot ik een nieuwe koers
uit te stippelen.” Nu geeft Dijkhuizen lezingen en workshops
en begeleidt ze (startende) ondernemers bij het opzetten en
uitbouwen van hun eigen bedrijf. Tussendoor verricht ze ook nog
onderzoek, want Dijkhuizen promoveert aan Tilburg University
op het onderwerp succes en geluk bij ondernemers.
Maar 2013 was niet alleen een bijzonder jaar omdat Dijkhuizen
vrouwenvertegenwoordiger was. Ze richtte ook Krachtbedrijf
op, waarmee ze vrouwen die in de noodhulp zitten helpt om
een succesvolle carrière als ondernemer op te starten. Het gaat
om slachtoffers van huiselijk geweld, vrouwen die uit bittere
Josette Dijkhuizen (Eindhoven, 1969) is zelfstandig ondernemer en promoveert aan Tilburg University. Haar onderzoek richt zich op het succes
en geluk van ondernemers in Nederland. Vorig jaar sprak Dijkhuizen
als VN Vrouwenvertegenwoordiger de regeringsleiders toe tijdens de
Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Daarnaast richtte ze
Krachtbedrijf op, een project waarbij mishandelde vrouwen uit de opvang
noodzaak naar de opvang zijn gestapt, huis en haard hebben
achtergelaten. Dijkhuizen wil hen weer perspectief bieden. Iets
om in te geloven.
Op dit moment bestaat Krachtbedrijf in Amsterdam, Eindhoven
en Tilburg. Dat is nog maar het begin. 2014 moet het jaar van
Krachtbedrijf worden. Dijkhuizen heeft grootse plannen. “Dit jaar
wil ik uitbreiden richting Den Haag, Utrecht, Rotterdam en het
vanuit daar verder uitrollen. Ook wil ik de doelgroep verbreden.
Nu richten we ons alleen op vrouwen die te maken hebben gehad met huiselijk geweld. Het komende jaar wil ik ook vrouwen
helpen die ex-prostituee zijn, ex-gedetineerd en ex-vluchteling.
Vrouwen vanuit een afwijkende positie kortom, waarvan wij niet
verwachten dat ze ondernemer kunnen worden.”
Hoe komt dat? Blijven we vrouwen uit de noodhulp als slachtoffers zien?
“Ja. Daar zijn we in Nederland erg goed in. We hebben geen
zuilen meer, maar wel heel veel hokjes. Het idee is toch: die
vrouwen hebben zich laten onderdrukken en zijn dus zwak. Eens
zielig, altijd zielig. Maar vrouwen in de opvang zijn er niet mee
geholpen wanneer ze constant als slachtoffer worden weggezet. Ze moeten uiteindelijk weer de arbeidsmarkt op, een nieuw
netwerk opbouwen. Daarvoor moet je zelfvertrouwen hebben en
dat krijg je niet als je niet uit dat hokje van zieligerd komt.”
En dat krijg je wel door te ondernemen?
“Krachtbedrijf heeft twee doelen. Economische zelfstandigheid
voor de vrouwen die meedoen, zodat ze geen uitkering meer
nodig hebben. En empowerment; een toename van het zelfvertrouwen en de eigenwaarde. Krachtbedrijf is nog maar net
begonnen, het is nog even wachten voordat je de effecten echt
kunt meten. Maar wat ik nu al terugzie is dat de vrouwen veel
meer zelfvertrouwen krijgen, simpelweg omdat je ze vertrouwen
en aandacht geeft. Ze gaan zich beter kleden, worden vrolijker,
ondernemender. Hun kinderen zeggen: ‘Mama, je bent eindelijk
weer gelukkig.’ Dat is fantastisch om te zien. Wat dat betreft
is Krachtbedrijf nu al geslaagd. Vrouwen die uit de noodhulp
komen hebben ook dromen en ambities gehad. Alleen zijn die
gesneuveld door alle tegenslagen die ze hebben gehad. Maar je
kunt die dromen nieuw leven inblazen.”
Waar komen die vrouwen uit de opvang vandaan?
“Van hoogopgeleiden tot laagopgeleiden, van villabewoners tot
pauperwijken, van Nederlanders tot Roemenen: iedereen kan
slachtoffer worden van huiselijk geweld.”
worden geholpen om als ondernemer aan de slag te gaan. Hiervoor
ontving ze onlangs de Joke Smit Aanmoedigingsprijs uit handen van Minister Jet Bussemaker. Dijkhuizen groeide op in Best in een gezin met vijf
oudere broers. Ze studeerde Management- & Organisatiewetenschappen
aan Tilburg University.
Univers
30 januari 2014
10. Passion, fear & faith
Jaarlijks
krijgen
230.000
mensen in
Nederland
te maken
met ernstig
geweld
Het heeft niets met afkomst of opleiding te maken?
“Er belanden relatief meer vrouwen van niet-Nederlandse
afkomst in de opvang. Maar dat heeft niks met het gemiddelde
te maken. Dat heeft ermee te maken dat buitenlandse vrouwen
vaak geen sociaal netwerk in Nederland hebben waarop ze kunnen terugvallen. Nederlandse vrouwen die hier zijn opgegroeid
hebben bijvoorbeeld vriendinnen waar ze onderdak bij kunnen
vinden. Die mogelijkheid hebben buitenlandse vrouwen vaak
niet, die hebben geen andere keuze dan de opvang. Sinds ik me
hiermee bezig houd komen er ineens mensen uit mijn omgeving
naar me toe die vertellen dat ze ook ervaring hebben met huiselijk geweld. Mensen die ik goed ken en waarvan ik het nooit had
verwacht. Echt, het kan iedereen overkomen. Lang niet iedereen
is zich daarvan bewust.”
Waar komt dat taboe vandaan?
“Schaamte bij de slachtoffers zelf is een voorname oorzaak.
De vrouwen die in de opvang zitten zijn maar het topje van de
ijsberg, veel slachtoffers trekken überhaupt niet aan de bel, omdat ze hun situatie verborgen willen houden. Vrouwen doen er
alles aan om het gezin bij elkaar te houden. Bovendien heeft de
partner vaak de dag erna spijt van zijn mishandeling, waardoor
het slachtoffer weer hoop op verbetering krijgt. Je moet dus een
heleboel drempels nemen voordat je zover bent om hulp te vragen. En hoe langer je daarmee wacht, hoe moeilijker het wordt.
Want de schaamte groeit hoe langer de mishandeling duurt. Ook
al hoor je er weinig over, het probleem is enorm, vergis je niet.
Jaarlijks krijgen 230.000 mensen in Nederland te maken met
ernstig, zich herhalend geweld. De grootste groep bestaat uit
vrouwen en kinderen.”
Hoe kwam je op het idee voor Krachtbedrijf?
“Het thema van de VN van 2013 was ‘Geweld tegen vrouwen en
meisjes’. Zodra ik dat hoorde viel het kwartje. Ik heb dat thema
en mijn ondernemerschap met elkaar gecombineerd.”
Even over jouw functie als vrouwenvertegenwoordiger. Je
mocht zeven minuten lang de Verenigde Naties toespreken.
Univers
30 januari 2014
Dat is niet veel. Nu je erop terugkijkt: heb je het idee dat jouw
speech effect heeft gehad?
“Pfff. Die zeven minuten zijn natuurlijk een druppel op een gloeiende plaat. Maar ik heb wel gemerkt dat het feit dat Nederland
het enige land ter wereld is met een vrouwenvertegenwoordiger,
impact heeft. Het merendeel van de vertegenwoordigers in de
VN is man, alleen daarom is het al goed als er een tegengeluid
klinkt.”
Ondernemen lijkt bij jou vooral een manier te zijn om je idealen
uit te dragen.
“Voor mij staat ondernemerschap gelijk aan waardecreatie. Door
te ondernemen realiseer je je eigen waarden, zowel op materieel vlak als op immaterieel vlak. Je realiseert idealen, een eigen
visie op de wereld. Zo creëer je ook waarde voor de ander, want
iemand gaat uiteindelijk in jouw product investeren en iemand
gaat het afnemen.”
Is dat een tegenreactie op de ondernemer die alleen voor zelfverrijking gaat?
“Absoluut. En ik sta daar niet alleen in. Geld verdienen wordt
steeds meer een middel om de wereld te verbeteren. Succes
draait niet langer alleen om winst, of om het hebben van een
grote auto en een bedrijfspand. Daarom verricht ik bij TiU onderzoek naar subjectief succes bij ondernemers. Hoe draagt ondernemerschap bij aan je persoonlijke ontwikkeling? Hoe maakt het
je gelukkig of ongelukkig? Idealen zijn op dat geluk van grotere
invloed dan geld binnen harken.”
De toekomst is aan de ondernemer?
“We gaan eigenlijk weer terug naar waar we vandaan komen.
Vroeger was je buurman groenteboer, de ander was schoenenmaker en weer een ander was smid. Eigenlijk was iedereen
zelfstandig ondernemer. Je zorgde dat je iets op de markt bracht
waar de ander iets voor wilde ruilen. Ook die ruileconomie is
weer in opkomst. Het laat zien dat ondernemerschap heel normaal is. Je hoeft geen Steve Jobs of Mark Zuckerberg te zijn om
zelf iets toe te voegen aan de wereld.”
Opinie .11
tekst Niels van den Dungen fotografie Dolph Cantrijn
Student, kom uit je comfort zone
Crisis of niet, veel jongeren groeien op
in een ‘comfort zone’ die ze het liefst
niet willen verlaten. Maar dat zou wel
moeten, betoogt oud-student Niels van
den Dungen.
I
n een blogpost getiteld ‘Why Generation Y Yuppies Are
Unhappy’ gaat Tim Urban, schrijver van de weblog ‘Wait but
Why’, in op de vraag waarom de nieuwe generatie ongelukkig is. Zijn stelling: generatie Y, geboren tussen 1980 en
1995, verwacht veel te grootse dingen in een veel te kort
tijdsbestek, levend in de illusie uniek te zijn. Klopt deze analyse?
Niet helemaal.
Wanneer men tien jongvolwassenen tussen de 20 en 25 jaar
aanspreekt op straat en vraagt wat zij willen met hun leven, zal
het overgrote deel een nogal blasé antwoord geven: ‘ik weet het
niet’. Het is het kernprobleem van mijn generatie. Deze generatie, die vaak wordt aangeduid met termen als generatie Y, X,
Einstein, WiFi, nix of ouderwets de patatgeneratie, weet niet wat
zij wil, leeft van dag tot dag en heeft geen langetermijnvisie. Ze
leeft als een ongeleid projectiel.
Flinke comfort zone
Er liggen meerdere oorzaken achter deze ietwat onverschillige
houding, maar in dit stuk wil ik me beperken tot in mijn ogen de
belangrijkste: het hebben van een flinke comfort zone. Daaronder versta ik een veilige haven aan welks voortbestaan niet of
nauwelijks wordt getwijfeld. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de rol
van ouders: ze betalen school- of collegegeld, de studieboeken,
zorgverzekering, kleding en soms zelfs de complete huur van
een woning (dit terwijl de jongvolwassene wel studiefinanciering
ontvangt). Ook een bepaalde studentikoze manier van leven kan
als comfort zone gelden: een leven zonder echte verantwoordelijkheden, een gemakkelijk leven als aanhoudend adolescent.
Door die comfort zone worden deze jongvolwassenen amper
uitgedaagd om na te denken over de toekomst. De vraag wat
men wil met zijn of haar leven wordt als vervelend ervaren: ze
wordt het liefst vermeden en opgeborgen tot een ander moment. Serieuze zaken zijn voor later. Fundamentele levenskeuzen
worden uitgesteld, nog eens uitgesteld en nog eens uitgesteld.
De reden is dat de consequenties van deze keuzen gevreesd
worden. Want zodra keuzen worden gemaakt, zal de comfort
zone moeten worden verlaten. Sociologen en psychologen spreken in dit verband wel eens van een ‘verlengde adolescentie’.
Zolang het maar leuk is
Maar vanzelfsprekend is deze comfort zone allerminst. Zij is het
gevolg van een flinke toename in de welvaart, zoals Tim Urban
terecht aanstipt. Deze welvaart ziet men terug in het primaire
selectiecriterium bij het kiezen van de vervolgopleiding: is zij
leuk? De vragen naar baankansen, een zinvol beroep, waarde
voor de maatschappij en ontwikkeling als mens, zijn secundair.
Wat precies de zin of het nut is van een zoveelste afgestudeerde
communicatiedeskundige van het hbo, verdwijnt naar de achtergrond. Zolang het maar leuk is. Waar voorgaande generaties nog
keuzen maakten die gericht waren op economische zekerheden,
leeft mijn generatie voort op het vanzelfsprekend vinden van
Fundamentele
levenskeuzen worden
uitgesteld, uitgesteld en
nog eens uitgesteld
Niels van den
Dungen
deze economische zekerheid. Maar dat is die niet.
Het probleem is niet dat deze generatie veel te veel verwacht,
het probleem is dat zij de onvanzelfsprekendheid van hun
comfort zone vergeten is. Zij is vergeten dat deze comfort zone
het resultaat is van beschermende, vermogende ouders en
het uitstellen van belangrijke levenskeuzen. Mijn advies aan de
oude generatie is dan ook: laat de bescherming voor je kinderen
eens vallen, laat ze de onvanzelfsprekendheid van de door jullie
gemaakte comfort zone eens merken. Daarmee creëer je werkelijk weerbare individuen. Mijn advies voor mijn generatie is dit:
schop jezelf voor je kont, wordt werkelijk (financieel) zelfstandig,
maak keuzes, hak knopen door en denk na over wat een zinvol
bestaan is voor jou. Stel jezelf haalbare, realistische en betekenisvolle levensdoelen en handel ernaar. Je blijft niet eeuwig een
adolescent.
Niels van den Dungen studeerde filosofie aan Tilburg University
en volgt nu een opleiding tot docent.
Opinie
Reageren op dit artikel?
Ga naar www.universonline.nl en geef daar
jouw mening.
Wil je zelf een opiniestuk schrijven, mail
dan naar univers@
uvt.nl
Univers
30 januari 2014
12. Coverstory
tekst Bart Smout illustraties Jeroen de Leijer
Tilburg University 2014:
veni, vidi, voornemens
Goede voornemens horen bij het nieuwe jaar zoals koffie bij
de ochtend. Maar op welke vlakken moet je jezelf nu weer
gaan verbeteren? Univers helpt graag een handje en heeft
acht goede voornemens opgesteld voor Tilburg University.
1
Het Strategisch Plan is een waar huzarenstukje als het
gaat om algemeenheden, hoge graden van abstracties
en panorama’s in pasteltinten. De berg in de verte wordt
wel aangewezen, maar hoe komen we daar? Vooral
als het gaat om aanstaande bezuinigingen ontstaan er
ineens overal mistbanken. “Kiezen voor slanker, slagvaardiger
en flexiber”, vertelt het Strategisch plan ons. Wat betekent
dat? Gaat Tilburg University wat overbodige
vetrolletjes verliezen of
gaan we hardcore op de
anorexia-tour? En hoe
gaat de slogan ‘investeren
in kwaliteit’ vorm krijgen?
Medewerkers hebben er
behoefte aan om te we-
ten waar ze aan toe
zijn. Laat 2014 daarom het
jaar van de hoed en de rand
worden.
2
Je kunt Tilburgse wetenschappers best een camera
onder de neus duwen. Er zijn er voldoende die daar
niet meteen een paniekaanval van krijgen. Ook uit
de Mediatop 2013 (winnaar Sylvester Eijffinger, wie
anders?) blijkt weer dat er aardig wat mediagenieke
koppen door de gangen van de universiteit lopen. Gemiddeld
staat Tilburg University twaalf keer per dag in the picture. Dat
moeten we vasthouden, het mag zelfs meer worden. Communiceren over je onderzoek met de journalistiek hoort bij de
wetenschapper anno 2014, vinden wij van Univers. De burger
mag best weten waar zijn belastinggeld aan besteed wordt.
Bovendien heeft wetenschappelijke kennis recht op
een breed publiek. Verstop je daarom niet, lieve wetenschappers, wanneer je een journalist aan de lijn krijgt. Grijp die
microfoon en beklim vol trots het podium.
Univers
30 januari 2014
3
Valorisatie is het toverwoord
in de wetenschap. Wat het
precies inhoudt weet eigenlijk niemand. Ook het rapport
Een raamwerk Valorisatieindicatoren (swingende titel) van de
VSNU dat vorig jaar verscheen, schept
weinig helderheid. Maar het heeft
in ieder geval te maken met kennis
cashen, zowel financieel als maatschappelijk. Dat is allemaal prima, maar in alle
haast om wetenschap rendabel te maken
wordt weleens vergeten dat wetenschap
eerst en vooral relevant moet zijn. En correct
moet worden uitgevoerd, wat een hoop tijd kost. Of zoals
Wijnand Mijnhardt, een van de initiatiefnemers van Science in
Transition, het stelt: “Ben je bezig met winstoptimalisatie of met
het uitdorsen van een echt maatschappelijk of wetenschappelijk probleem?” Daarom graag meer ruimte voor slow
science. De wetenschap is geen fabriek die non-stop publicaties uitspuwt.
Geef wetenschappers meer ruimte om te doen waarvoor ze zijn
aangenomen: wetenschap bedrijven.
4
Wat is dat toch met secretarissen en Tilburg
University? Om de een of andere reden vertrekken ze altijd voortijdig. Onlangs nam Mylène
Zwaans na een jaar plotseling de benen. Het
zorgde voor de nodige opgetrokken wenkbrauwen en ook haar voorgangers zaten hun termijn
niet uit. Voor Zwaans hield Huub Dekkers het maar
drie jaar vol, net zoals zijn voorganger Wilma de
Koning. Dekkers klaagde tegenover Univers geregeld dat de functie van secretaris ‘onwerkbaar’
zou zijn. Ook Zwaans vertelde bij haar vertrek
dat de functie niet helemaal klopt. “Je hebt
veel te veel petten op, je moet laveren tussen
heel veel belangen in deze functie.” Het zou
mooi zijn als de nieuwe secretaris Gabe
van der Zee met deze traditie van vroegtijdig vertrek breekt.
Coverstory .13
5
Jaarlijks studeren meer vrouwen
dan mannen af. Maar als je gaat
kijken naar de man-vrouwverhouding onder promovendi, zie
je al dat het vrouwelijk aandeel
minder wordt (45 procent). En hoe hoger
we klimmen, hoe meer het testosteron
terrein verovert op het oestrogeen. Het aandeel vrouwen onder
hoogleraren neemt toe, maar lag in 2012 nog altijd maar op 15
procent. Boink! Boink! Daar zien wij toch glashelder een glazen
plafond waar menig vrouwenhoofd tegenaan stoot. Maar de tijd
dat de man op zondag het vlees sneed en je de vrouw dolgelukkig maakte met een pak waspoeder is toch echt voorbij.
Dat glazen plafond moet aan diggelen. Vrouwen aan de
top! En rap een beetje.
6
Tilburg University is très sustainable. Heb je
bijvoorbeeld de toiletten op de campus (waarover
later meer) weleens goed bekeken? Man, man,
man, daar wordt een partij energie bespaard, daar
word je niet goed van. Kraantjes en lampen met
bewegingsdetectoren zorgen ervoor dat er niet onnodig
lang wordt gedruppeld of verlicht. Juist daarom vinden
wij het vreemd dat er op de campus niet aan afvalscheiding wordt gedaan. Want dat is toch zo’n beetje
de moeder aller duurzaamheid. Weleens in Berlijn geweest?
Daar staan op iedere straathoek wel vier verschillende afvalbakken. Die Berlijners doen de hele dag niks anders dan hun
afval scheiden. Als dat in een
metropool met 3,5 miljoen
inwoners kan, dan moet
dat toch ook op een
Tilburgse campus
kunnen? 2014 wordt
het jaar waarin
Tilburg University
afvalscheiding op
grote schaal gaat
doorvoeren.
7
Internet.
IN-TER-NET.
Een vrij recente uitvinding in de menselijke geschiedenis, maar wel eentje die inmiddels helemaal
ingeburgerd is. De moderne student doet tegenwoordig alles via
internet. Unplug hem/haar en een onmiddellijke bevriezing van
de hersenfuncties is het gevolg. Uitgerekend een universiteit zou
zijn internet daarom piekfijn in orde moeten hebben,
maar niets blijkt minder waar. Zo kregen wij bijvoorbeeld deze
noodkreet van een student: “Betere internetverbinding in de collegezalen a.u.b! Soms zijn het net bunkers, geen bereik te krijgen.
Heel irritant als je bijvoorbeeld Dropbox gebruikt voor collegeaantekeningen, daar kun je dan dus mooi niks mee.” Wij leven
mee en gaan ervan uit dat het probleem nog dit jaar is opgelost.
8
Tot slot wordt 2014 het jaar waarin we allemaal netjes
gaan poepen. Wat? denkt iedereen nu. Dat doe ik toch
al. Maar helaas laat de hygiëne op de toiletten
vaak te wensen over. En dat komt echt niet alleen door
de schoonmakers. Late afstammelingen van de Neanderthalers die half langs het toilet poepen of braken. Mensen,
het gebeurt! Echt waar. Net zoals ongericht plassen of je half
aangevreten broodje krabsalade in de wasbak gooien. Misschien
sympathiek bedoeld, maar die krab gaat echt niet meer terugzwemmen naar de oceaan. Van universitair geschoolde mensen mag je toch verwachten dat ze hun behoeften in goede
banen leiden, zelfs wanneer die
onverwacht zeer prangend zijn?
Bezint eer ge begint: dit advies
heeft vanaf nu ook betrekking op
alle sanitaire acties
van dit jaar.
Univers
30 januari 2014
14. TiU-panel
coördinatie Mathijs Sukel
Online studiepunten
verzamelen
TiU-panel
Lekker thuis, vanuit je eigen luie stoel, studiepunten binnenhalen. Dat is het plan. Althans, als het aan Onderwijs-minister Jet
Bussemaker ligt. Want zij wil binnen een half jaar tot een jaar
ECS gaan toekennen voor online colleges. Een uitstekend idee,
want vernieuwend en uiteindelijk kostenbesparend! Of is het
toch niet zo’n goede zet, TiU-panel?
Handig als ondersteuning
Beperken tot masterfase
Arnoud van Hulst (24), student theologie
Online colleges zijn handig als ondersteuning van een vak. Je kunt een moeilijk
onderdeel uit een college terugkijken en je
mist niets als je ziek bent of een biercantus hebt gehad. Ook voor studenten die op
exchange gaan, is dit een gunst die veel
studievertraging kan schelen. Toch vraag ik
me af of het volledig vervangen van colleges
door videocolleges dé oplossing is. Als een
docent de collegezaal een casus voorlegt
en hij kan ter plekke vragen beantwoorden,
dan is dit vaak veel leerzamer. Dit gaat via
videocolleges een stuk moeilijker. De lesstof
blijft hetzelfde, hoe vaak je het filmpje blijft
afdraaien. Videocolleges ter ondersteuning
van vakken zijn erg nuttig, maar uiteindelijk
is er niks fijners dan DZ2 op maandagmorgen om kwart voor negen!
Mirjam Siesling (35), subsidieadviseur bij
Tilburg school of Economics and Management
“Ik ben een voorstander van online colleges: de keuzevrijheid, de flexibiliteit,
de mogelijkheid om bij gerenommeerde
instituten te studeren, dat zijn allemaal
voordelen. Tegelijkertijd zullen we dit
nieuwe middel verstandig moeten inzetten. Studeren is immers veel meer dan
alleen colleges volgen en studiepunten
halen, het gaat ook om de kennismaking
met het universitaire leven, discussie en
debat met medestudenten en docenten.
Die vind je waarschijnlijk niet zo snel bij
online collegevormen. Bovendien weet ik
niet of de extra keuzevrijheid verstandig
is in tijden waarin veel studenten het
al moeilijk genoeg vinden een passende
reguliere bacheloropleiding te vinden. Ik
zou deze colleges dan ook beperken tot de
masterfase, in een nauwe samenwerking
van student, docent en examencommissie.”
Experimenteer eerst
Hans van Dooremalen (46), docent Tilburg
School of Humanities
“Mijn advies is om dit eerst als experiment
te doen. Het is idioot om te denken - zoals in
DWDD werd gezegd - dat je bij een professor van Harvard kan (af)studeren. Die gaat
echt geen tentamens uit de hele wereld nakijken. Dus als TiU-student 1 college A volgt
van docent X uit Harvard, zal een Tilburgse
docent dat college ook moeten volgen, het
cursusboek moeten lezen, een (her)tentamen
moeten maken, etcetera. Dat moet dan ook
voor student 2 die MOOC B volgt, en dat al
volgend jaar. Ik zou tegen de minister willen
zeggen: kom maar op met die miljoenen die
je daarvoor nodig hebt. De minister vergeet
bovendien dat ze moet faciliteren en niet
moet bepalen hoe het onderwijs in elkaar
zit: Als studenten zelf kunnen bepalen wat
ze volgen, blijft er niets van een coherent
studieprogramma over.”
Univers
30 januari 2014
Univers 50 .15
Zaterdag
15 februari
Meld je nu aan
uva.nl/masterdag
Ik neem geen
genoegen
met makkelijke
antwoorden.
Hugo, masterstudent Publieksgeschiedenis
Univers
30 januari 2014
16. Lifestyle
coördinatie Francine Bardoel
Boos zijn omdat
een schrijver een
verhaal heeft
verteld dat is
verzonnen
Column
Wat is waar?
Wel potjandorie! Heeft de Tilburgse schrijver A.H.J. Dautzenberg
nu wel of niet een nier gedoneerd aan een volslagen onbekende?
Hij schreef er indertijd het boek Samaritaan over en schoof
vervolgens bij Pauw & Witteman aan om er prachtig over te
vertellen.
Maar in zijn meest recente verhalenbundel En dan komen de
foto’s biecht Dautzenberg op dat hij helemaal geen nier heeft gedoneerd. Allemaal verzonnen. Het litteken dat hij de redactie van
Pauw & Witteman liet zien, zou van een blindedarmoperatie zijn.
Prachtig vind ik dat. Nog mooier zijn de woedende reacties. Niet
alleen van de redactie van Pauw & Witteman, maar ook online.
Mensen die boos zijn omdat een schrijver ze een verhaal heeft
verteld dat is verzonnen. Een grof schandaal! Graag wil ik weten
of drommen lezers zich al met Samaritaan bij de boekhandel
hebben gemeld. Geld terug, want het was niet waar!
Rijst de vraag: wat is waar en wat is niet waar? Wie zal het
zeggen? Misschien liegt Dautzenberg wel dat hij loog. Verzint
hij dat hij de nierdonatie heeft verzonnen. En waarom willen
we per se weten of iets werkelijk gebeurd is of niet? Een goed
verhaal moet je niet kapot willen checken, luidt de uitdrukking.
Trouwens, liegen dat je liegt is toch hetzelfde als de waarheid
spreken? Twee keer min is plus.
Dat is het mooie aan een schrijver als Dautzenberg. Steeds maar
weer die vraag: wat is waar? We zullen het nooit weten. En
waarom niet? Omdat het er niet toe doet. Wat er wél toe doet, is
dit: het aantal nierdonaties aan volslagen onbekenden, is na het
boek Samaritaan van Dautzenberg gestegen van 6 (op jaarbasis)
naar 41. Dat lijkt me het mooiste dat een schrijver kan gebeuren.
Met louter woorden levens redden.
Luuk Koelman
is columnist
voor Univers
I-con
Niet in
het Engels
studeren
in Italië
Hoezo Nederland? “Ik twijfelde
tussen Frankrijk en Nederland.
Frankrijk had als voordeel dat daar
studeren voor mij helemaal gratis
was, maar helaas werd ik afgewezen. Toen ben ik hierheen gegaan.”
Waarom Tilburg? “Amsterdam trok
me niet zo, want daar hadden ze
ook geen premaster in mijn studie.
In Utrecht wel, maar dat trok me
ook niet zo. Ik denk trouwens niet
dat een stad zoveel uitmaakt: vrienden maken een stad.”
Je komt uit Oekraïne, hou je van
reizen? “Vrij veel! Ik houd van Italië.
Ik ben in Rome geweest, in Milan
en Florence. Wat ik zo leuk vind aan
Italië? Het eten, het drinken en vooral
de relaxte manier van leven. Italianen
zijn nooit gestrest, maar altijd chill en
genieten vierentwintig uur per dag
van het leven. Italië trok me niet zo
aan om er te studeren, want ik vind
het nogal gek om iets in het Engels
te studeren in Italië. In Nederland
spreken ze bijna perfect Engels.”
Studeer je veel? “Ik denk dat ik
wel wat harder kan studeren: ik
denk dat ik thuis zo’n tien uur per
week studeer. Sommige vakken zijn
Karyna Yatsenko (21 jaar) premaster Marketing
Management
eigenlijk wel moeilijk, maar vakken
die ik volg met bachelorstudenten
vind ik dan wel weer makkelijk.”
Kleding? “Het maakt me niet zo
veel uit. Maar dat betekent niet dat
ik zomaar dingen uit de kast trek. Ik
hou gewoon van kleding die comfortabel zit.”
Trendspotting
Duidelijke taaltrui
Wat zijn de laatste trends op de Tilburgse campus?
Univers zit bovenop alles wat hip & happening is.
Deze keer: de slogan sweater.
Univers
30 januari 2014
Lifestyle .17
Film
Wè nou?
Geen niveau
Afgestudeerde hbo’ers krijgen binnenkort dezelfde
titel als wo-studenten na het binnenhalen van hun
bachelor. Dat moet een einde maken aan de verwarring in het buitenland over de huidige Nederlandse bachelortitels. Bevorderlijk voor de eenheid
of oneerlijk voor universitaire studenten?
Ik vind het een slecht idee. Er is nu eenmaal een
niveauverschil tussen hbo- en wo-opleidingen. Op
deze manier is er minder motivatie om een universitaire studie te volgen, je kunt het verschil toch
niet zien.
Maarten Liempd (23), Econometrie
Absoluut een slechte ontwikkeling, voornamelijk
door de opleidingsverschillen. Zo hebben hbostudenten meer praktijkervaring. Als ik op het hbo
zou studeren, zou ik waarschijnlijk ook veel gemakkelijker hoge cijfers halen omdat de studie makkelijker is.
Maaike (23), kinderpsychologie
Het mag op internationaal niveau dan misschien
meer duidelijkheid scheppen, maar in Nederland
is er nu eenmaal een groot verschil tussen hbo en
wo. De nieuwe regeling is een devaluering van de
universitaire titel.
Robbert Becker (23), Bestuurskunde
Er wordt op het hbo een heel ander soort onderwijs aangeboden dan op universiteiten. Als je dan
internationaal mee wil doen, moet je het onderwijssysteem omgooien. Denk bijvoorbeeld aan Amerika, waar alleen scholen van een bepaald niveau
‘university’ worden genoemd.
Shannon van der Beek (20), Algemene Cultuurwetenschappen
Tilburg University op je sweater is boring en met een Harvardtrui krijg je echt
niemand in je bed. Keihard vragen om
seks en aangeven dat je labiel bent, dat
werkt. Wil je echt een statement maken,
dan draag je een goede slogan sweater.
Daarmee laat je zien hoe onafhankelijk,
vrijgevochten en rebels je bent. Een
sweater is geen beleidsstuk, je hebt
maar één kans om een onvergetelijke indruk te maken. Eindelijk weer eens een
trend voor zowel mannen als vrouwen.
Hedonistische
Wolf
Beursfraude, overspel en excessief drugsgebruik: de ingrediënten van de Wolf of Wall
Street lenen zich meer voor een drama dan voor een comedy. Maar de film is zonder
twijfel een comedy. Soms op het slap stick-achtige af. Verwacht daarom geen verhandeling over het verrotte beurssysteem van Wall Street, de film zoomt vooral in op de
lifestyle van aandelenverkopers. Dat levert één, bijna drie uur durende, hedonistische
trip op. Orgies in een gecharterd vliegtuig op weg naar Las Vegas, dronken (bijna) een
helikopter laten crashen in je eigen achtertuin en drugs. Heel veel drugs. Ze zorgen
voor talloze hilarische scenes en die alleen maken de film al meer dan de moeite
waard. Maar verrijkt met de steengoede acteerprestaties van Leonardo DiCaprio en
Jonah Hill, plus de stilistische vaardigheden van regisseur Scorsese, maken de Wolf
of Wallstreet tot een klassieker in de dop.
Vijf ballen voor die film dus, zou je zeggen. Nou, nee. Dat niet. Hoe grappig het escapisme van hoofdpersoon Belfort (DiCaprio) en zijn senior vice presidents ook is, dik
twee uur hoeren en snoeren in één film is net wat te veel. Dat had gemakkelijk een
half uur kunnen worden ingekort. En hoewel DiCaprio een van de beste acteurs van
zijn generatie is, draaft hij in zijn rol als the Wolf soms een tikkeltje door. Zijn overacting in enkele scenes doet vermoeden dat hij iets te veel naar Jack Nickolson heeft
gekeken. Maar, eerlijk is eerlijk, dit zijn de enige twee kritiekpuntjes op een verder
geweldige film. Mathijs Sukel
The Wolf of Wall Street is
te zien in Euroscoop en
Pathé.
Dieet
Modifast –
gecontroleerd
sterven?
Goede voornemens en afvallen gaan hand in hand. Ook ik onderwerp me sinds 1
januari voor een maand aan het Modifast dieet. Drie shakes (poeder mengen met 0,2
liter water, goed voor in totaal 500 calorieën per dag) om je ontbijt, lunch en diner te
vervangen.
De shakes in verschillende smaken zijn goed te doen, mits je goed roert. De klontjes
die anders ontstaan zijn om van te kokhalzen. Goedkoop zijn de shakes niet: voor een
pakket van negen zakjes betaal je 17 euro. Dan heb je wel een tijdlang – op die ene
mok en lepel na – geen afwas, geen spierpijn door het rondje fitnesscentrum (sporten
mag niet) en geen gesjouw met boodschappentassen. Driedubbele winst dus.
Op de redactie heerst de nodige scepsis over het Modifast-dieet. Gecontroleerd
sterven, noemen mijn collega’s het, maar ik shake en drink vrolijk door. Zelfs als er
voor mijn neus appeltaart, broodjes kroket en lolly’s worden gegeten. Hun goede
voornemens – zoals een kiwi per dag eten – bieden mij te weinig uitdaging.
Op moment van schrijven – 14 januari – ben ik 5,7 kilo kwijt. Andere cijfers:
Vreetbuien: 0, Chagrijnige buien: 1, Blije weegschaalmomenten: 12.
Ik heb dus nog 17 dagen te gaan. Of mijn collega’s gelijk krijgen en me aan het eind
van de maand tussen zes planken af moeten voeren, zal de tijd leren. Voor nu vlieg ik
al licht als een veertje over de campus. Heerlijk. Sylvia Kuijsten
Modifast kost je circa
35 euro per week. Een
complete kuur duurt vier
weken.
Univers recenseert alles. Ook op UniversOnline.
Univers
30 januari 2014
18. Science & Society
text Malini Witlox illustration Bas van der Schot
Tilburg University researchers
urge on
sharing data
Scientists of Tilburg University have launched a scientific psychology magazine in which researchers can publish datasets
and data papers. The Journal of Open Psychology Data (JOPD)
aims to motivate psychologists to share their data, so that other
scientists can work with it. Initiator of the Open Access magazine is Jelte Wicherts, a senior lecturer at Tilburg University’s
Department of Methodology and Statistics.
S
everal renowned scientists, among whom the American
behavioral economist Uri Simonsohn, are on the advisory board (peer reviewers). Simonsohn is known for
developing a statistical method to track down suspicious data patterns in scientific articles.
Although sharing data became important after former TiU Professor Diederik Stapel’s fraud case, Wicherts has been unhappy
with the fact that psychologists weren’t sharing their data for
much longer. It caused him a lot of problems during his PhD
research at the University of Amsterdam. “The Dutch are scoring
higher and higher in IQ-tests. Between 2002 and 2007, I studied
the question why Dutch IQs had increased and wanted to see if
it was caused by the fact that we’re getting better and better at
filling out tests. Thousands of IQ tests must have been filled out.
However, I could hardly find anyone who had kept them. It was a
total mess, which is a shame because it’s valuable data.”
Shocking results
Together with other colleagues, Wicherts set up an investigation
in which 141 researchers (Psychology) were asked to provide
their data. In accordance with the National Behavioral Code, the
scientists had to hand over their data. “The result was shocking.
After several reminders, 27 percent of them came up with the
data. In 2006, I published an article on this in the leading magazine, American Psychological Association, but people reacted by
shrugging their shoulders.”
Let’s fast-forward to 2011, the year that Diederik Stapel was
revealed as a fraud. A so-called perfect storm gathered within
the world of psychology whereby psychologists started to realize
that the way they were treating data might not be the best way.
Wicherts: “Many arbitrary choices are made when performing
research; results are made to look better than that they actually
are. And a lot of mistakes are made. But researchers carry on
working on the basis of those results which is a complete waste
Univers
30 januari 2014
of money. There are two solutions. First of all, you need to store
your data correctly and secondly, you must share your data.”
Breaking with a culture
However, in the world of science, researchers often consider
their data as their private property. In some cases, it has taken
them years to collect all this information and they’re not prepared to share it. With the new magazine, the initiators want to
break with this culture. “When an article is published in a paper
magazine you’ll often see four pages of text with just a few test
results with P-values in a separate text box. This is a shame
because you could do so much more. Nowadays, data should
make up an integral part of any publication. On paper, you can
refer to a database or a website with the data. If the data aren’t
made public, it’s impossible to verify that the right analytical
choices were made. It’s rather strange that the person who has
collected the data, has the final say as to what the data mean. If
you request the data because you don’t agree with the analysis,
you certainly won’t get it. This is incredibly non-scientific. Just
give a clear explanation of the choice you made. NWO and other
subsidy providers should take up data-sharing as a precondition to acquiring a subsidy and have the data made public. In my
opinion, the NWO isn’t taking a strong stand on this. Making data
publicly available makes for better science. As a scientist, I am
personally scared stiff of making a mistake in my analysis. I know
that by sharing data with other people can see my mistakes so I
check everything three times before publishing it.”
Wichert’s initiative seems a bit like crying over spilt milk. Since the
Stapel case, several psychology departments have straightened
things out. Data is no longer destroyed or kept in a box on the
loft. The social psychologists at Tilburg University have started
to store their data with the use of Dataverse. “However, there is
a difference between archiving and opening up to the world. In
Dataverse it’s hard to search for anything. And there is no paper in
which the scientists state which research methods they have used,
which choices were made and which formats were used. We must
do this, though. We don’t want to just store data. We give it a kind
of quality mark. Are the data interesting, is it properly documented,
is it readily available? By the way, the question whether something
is interesting is arbitrary. Something might not be interesting in an
individual study but could well be as meta-analysis.”
Science & School .19
text Malini Witlox
Masterpiece
Mother-baby bond starts in womb
It’s a known fact that the bond between newborns and their
mothers affects their relationship later on. However, that the
mother-child relationship can be influenced before the baby is
even born, is now shown in research by PhD student Janneke
Maas. Mothers who regard the unborn child in their womb as
person instead of a growing thing will have a better relationship
with their son or daughter at a later stage.
Maas and her fellow PhD student Charlotte Vreeswijk visited
nearly 300 pregnant women in and around Eindhoven for their
research project. “We studied three different situations”, Maas
explains. “First, the everyday task of diaper changing, then a situation in which the baby played on its own, and lastly, a situation
in which the mother and baby were put together to play, without
any toys. These situations were all filmed. We then studied
several aspects, including the mothers’ body language. How
does she comfort her crying child? How does she interpret the
baby’s signals? The results show that when a mother has positive
thoughts and feelings towards her unborn child, she is more able
to pick up and understand her baby’s signals six months after the
birth, which enables her to respond more appropriately.
A certain personality
So, what can we do with these results? Maas says that midwives
can ask certain questions to ensure that the bond between a
Eureka!
Financial reports manipu­
lated prior to buyouts
When management buyouts take
place, the financial reports of the
company involved are frequently manipulated so that its value is assessed
as low as possible. That way, anyone
who wants to take over the company, can
do so at an advantageous rate. These are
the results of research by Luc Renneboog
and Yaping Mao at Tilburg University. In
their research project, Do Managers Manipulate Earnings Prior To Management
Buyouts?, they looked at management
buyouts practices in the UK from 1997
to 2007. Renneboog and Mao also found
that when companies aren’t involved in a
mother and her
child develops
well. “For some
mothers, their unborn child already
possesses a certain
personality, while
for other mothers,
it is something
that grows in their
womb and they
have no specific
feelings towards.
Midwives are
trained to assess
medical issues,
such as blood
pressure and heart
rate, but they could
also engage with
mothers more and ask questions, such as; have you thought
about your child, what are your feelings towards him or her?
Time is an issue, though. Midwives have very busy schedules.
But if there are any problems, these mothers could be referred
to other specialists.”
Janneke Maas
management buyout, the numbers tend to
be manipulated upwards.
Eureka moment unnecessary
So-called eureka moments are far less
instrumental in breakthrough innovations that we think. PhD student Steffen
Keijl discovered that companies can
strategically organize themselves to make
these innovations happen. Keijl also found
that collaboration between established
companies to work on technological innovations are gaining ground. He gained his
PhD on 24 January with his dissertation
Bridging for Breakthroughs. A Study on
Interfirm Networks and Radical Innovation.
Happier with a strong identity
For young people who are part of a
minority group, this group’s collective
identity is essential to their individual
happiness. Research into identity and
happiness among minority groups in Europe by PhD student Radosveta Dimitrova
shows just that. The stronger this collective identity is, the happier young people
are. However, taking on the identity of the
dominant group only fosters happiness if
it’s beneficial to the immigrant. Dimitrova
will gain her PhD on 31 January with her
dissertation Does your identity make you
happy? Collective identifications and acculturation of youth in a post-communist
Europe.
Univers
30 januari 2014
20. International
text Jozien Wijkhuijs illustrations Jeroen de Leijer
Getting out of Tilburg
A little while after you have finally set foot in Tilburg, you’ll probably get the
travel jitters again. How convenient, because Tilburg is also a gateway to The
Netherlands, we might say. Of course you are going to Amsterdam, to smoke a
joint and see some hookers, but what if you want to see something really interesting? Univers tells you where to go and, just as important, where not to go.
Where not to go
Travel guides tell you to go, some uninspired locals tell you to
go, but please don’t listen to them. Some popular Dutch attractions are better left alone. Mostly because we still want you to
like us when you leave.
Kinderdijk
Yes, it is on the list of Unesco’s world heritage. And yes, it is
typically Dutch. In reality, the Kinderdijk contains eight brick
stone wind mills, a museum and a lot of wind. If you want to see
a traditional Dutch wind mill, go to every other little village in
the country and talk to the owner. This way, you will learn much
more about the history of using wind mills, and if you’re lucky
you can get a nice cup of good old coffee. You will miss out on
the hiking trails around the mills, but our guess is you can see
nothing but grass and cows any time you want.
Anne Frankhuis
The diary of Anne Frank is a beautiful, horrible and valuable account of the cruelties of World War II, the most
important war for The Netherlands. If you are not a reader, visiting the Anne Frank house in Amsterdam might be
a good thing to do for you. But really, it is always busy,
it is small and you cannot enter some important parts.
Besides that, there’s an excellent website on which you
can enter the house online. Reading the book is the best
option though, because nothing compares to the way
in which a young girls writes about her life in that small
room in Amsterdam.
Madurodam
Screaming kids, thousands of tourists and a few tiny
wooden shoes: Madurodam is a park in The Hague,
where you can see all of The Netherlands in one day,
in miniature. This is probably why it is so popular,
because if you have only two days to visit the whole
country, it is quite convenient that someone has built a
model for you. But, as a reality check: a model of a building is
not the same as the real building. And a tiny figure standing on
a beach in a kite surfing outfit is not an indigenous Dutch kite
surfer. It is just a tiny plastic figure, which you can barely see
because of other visitor’s feet.
Univers
30 januari 2014
Keukenhof
It could be that flowers
are your thing. That you
really enjoy having some
tulips on your working desk.
That you can’t think of anything more fun than walking
amongst thousands of other
tourists to establish that this
tulip is pink, unlike the red one
you just saw. That you’ve never
seen a flower bed before. That
controlling the urge to roll
around in the purple field of
flowers is something you
want to train yourself at.
And that you have so
much money to spare
that you like to pay
way too much for your
fries and coke. If all of
this is the case, visit the
Keukenhof. If not, don’t.
International .21
Where to go
Rotterdam
Travel guide Rough Guides named Rotterdam as one of the ten cities that we
all have to go and see this year. The
city is famous for the harbor and a trip
to the ‘Tweede Maasvlakte’ is a reason
in itself to go. But Rotterdam has a lot
more to offer. The past few years, some
exciting architecture projects have changed
its appearance. For example, the ‘vertical city’
De Rotterdam by the famous architect Rem
Koolhaas and the soon-to-open Market Hall.
Apart from that, Rotterdam has a huge variety
of restaurants with exotic cuisines. Rotown
and Bird are both very good clubs to finish
off a day (or two).
Kröller-Müller museum/
Hoge Veluwe national park
Unless you are here for a complete bachelor-, master- and
PhD-program, you probably won’t get round to seeing all the
museums in the area. One you shouldn’t miss is the Kröller-Müller museum, where you’ll find paintings by Vincent van Gogh and
Piet Mondriaan, among others. Not only does it hold one of the
most interesting art collections The Netherlands have to offer, it
is also placed in the heart of Hoge Veluwe
national park. The park used to be
part of the Kröller-Müller’s private
estate and is a sight for sore
eyes. If you’d rather stay safe
from the wild animals, you
can also take a stroll in the
Kröller-Müller’s beautiful
sculpture garden.
Haarlem
Go to Haarlem, and go by train. The train station is very beautiful. Haarlem has an authentic city centre, and next to that there
are the so-called ‘hofjes’, small housing complexes with a garden
in the middle. Most of them are accessible during the day. The
best known one now holds the Frans Hals museum, named
after a famous painter from Haarlem. Another option, as far as
museums go, is Teylers museum, where you can find all kinds of
crazy artifacts from the history of science and art. For food, go to
Taverne de Waag, described by a local as ‘the best steak of my
life’. Afterwards, have a beer in the Jopenkerk, a former church
that is now home to the Jopen brewery. →
Univers
30 januari 2014
22. International
Look at yourself in a
too tight crop-top
Getting out of Tilburg
Surrounding countries
Guess what, we are very close to Belgium and Germany too! By
train you can easily make your way to great cities like Brussels, Antwerp and Cologne. But also some less well-known, but
evenly as charming places like Ghent and Essen or Duisburg.
All cities have their own specific character. However, something
any Dutch person would visit one of our neighbors for is the
exquisite beer. Clearly, the Germans and Belgians are better at
brewing. But there are a lot of museums, churches and historical places that are worth a visit. For the Belgian cities, so-called
‘Use-it’-maps are available online. They contain a lot of tips on
where to go, what to see and how to mingle with the locals.
Column
Keep your Resolutions
A recent research shows that around 80% of people eventually fail
at their New Years resolutions. The key to success, according to
scientists, is setting realistic goals, helping yourself with a reward
system and sharing your struggle for perfection with others. Here
is how you do it:
For every week you reach your gym target, reward yourself with
a hot, new item of fitness clothing. Don’t forget to buy one size
too small so that you feel more motivated to work out harder.
Look at yourself in a too tight crop-top. Start crying and cursing
the mirror. Eat ice-cream to feel better, because all is lost anyway.
Invite a friend for a work out. Walk around the gym in brand new
neon outfits and secretly check out guys, giggling nervously. After
half an hour of hogging machines, of which you have no idea
how to use, agree with our fitness buddy that ‘it’s not healthy to
overwork your muscles’ and head to the Sports Café for a beer to
discuss your work out routine. Order some fries with it, because
you have just ‘burnt so many calories’ and, oh well, you deserve it.
Make some serious improvements in your diet by scrupulously
examining each and every thing you eat and drink. Because you
should eat more fruit, choose for a blueberry muffin instead of a
chocolate one. When buying a toast with cheese for lunch, ask for
bread in a slightly more brownish color. And while making your
morning cappuccino, skip the chocolate powder topping.
And, for God’s sake, mark your agenda to call you mom every
Sunday.
Sonia Kolasinska
Univers
30 januari 2014
Airports
Europe is small, even though we Europeans like to think that it’s
not. From several airports near to Tilburg, like Eindhoven and
Weeze, you can book a cheap flight to almost anywhere you
want. If you want to escape the Dutch weather, a trip to Spain
or Rome is easily planned and executed. Don’t let the weather
lead you on too much though, because the United Kingdom and
Ireland are beautiful as well, even though it rains a lot over there.
For example, you can go hiking through the beautiful rough
nature in Scotland or Ireland, and visit great cities like Glasgow
and Dublin while you are there.
Drielandenpunt/Vaals
The Netherlands are flat as a penny. Things we consider mountains are probably peanuts for most of you. The highest point
you’ll reach on Dutch grounds is the ‘Drielandenpunt’, which
means as much as three-country-point. Here, you can stand on
the exact point where Belgium, Germany and The Netherlands
cross each other. Apart from that, it is surrounded by beautiful
hiking trails, there’s a labyrinth and you can have dinner at the
tavern. It is a great activity on a sunny day, when you don’t feel
like doing something in the busy city.
Wadlopen
If you have an image of the map of The Netherlands in your
head, you’ll probably know that we have a few islands sticking
out of our country at the top. These so-called ‘waddeneilanden’
are beautiful as such, but are most famous for a specific activity.
‘Wadlopen’ (mud walking) means hiking when the tide is low, on
grounds that are under water most of the
time. This way, you can walk from the
mainland to some of the islands. It is
an awesome way to enjoy nature and
let the wind blow through your hair
when you’re tired of studying.
What’s in the world .23
edited by Mathijs Sukel
Sci
Hip Hop students
Michigan – 10 January
If you are a hip-hop fan in
the US and carry out this
sub culture, you more likely
to be disciplined than other
students. This is the case for students
of so called urban schools in the US,
Muhammad Khalifa of Michigan State
University found out. The assistant
professor of education conducted a
two-year study that
sheds light on some
of the unfair disciplinary practices that
takes place in these
schools. For example:
students who identified
with hip-hop culture were
often removed from school because
of their cultural behaviors and dress.
Khalifa: “Teachers possess an impulse
to suspend or expel nontraditional
students. In our investigations, we have
found cases where African-American
students were disciplined more harshly
and more frequently because of their
race than similarly situated white
students.”
www.msutoday.msu.edu/news
Exchanging pollution
Beijing – 14 January
Oh well, the United States and
China are at it again. But where
they usually battle over politics and
trade treaties, an unexpected factor
has come in to play now. The wind! Say
what? Yes, the wind. Let us explain. Decades ago, the US began outsour­cing
its industrial production to China. It
Vox Prof
ide
wo
ence rld w
looked like a clever scheme
to shift pollution to the opposite side of the planet. But
what goes around comes
around, it seems. Because
with help of used economic and emission data, combined with atmospheric
models, Jintai Lin of Peking University
can predict how winds shuttle particles
around. And these winds push Chinese
smog over the Pacific and dump it on
the western US, from Seattle to southern California. Apparently this accounts
for a quarter of the Californian smog.
http://www.newscientist.com
Sunbathing lowers blood
pressure
Southampton - 14 January
Like sunbathing? And are you a
bit stressy, you know, the type
whose blood pressure rises
quickly. Well, scientists may just have
found a solution for you. Researchers
in the United Kingdom gave healthy
study volunteers a dose of UltraviolentA (UVA) radiation in a lab, corresponding to what they would receive while
under the sun for about 30 minutes
during summer in Southern Europe. In
response, the participants’ blood vessels dilated, and their blood pressure
decreased, the researchers report.
“If banks would truly want a more sustainable and
more social economy, they could make a big impact by
demanding good CSR-policies from companies they lent
money to. Credits are scarce, so small and middle entrepreneurs will be extra inclined to follow up on this.”
Professor Johan Graafland (Business Ethics),Tilburg School of
Economics and Management presses banks into setting standards for sustainable entrepreneuring.
(Source: Vrij Nederland)
Spotted!
Cobbenhagen building, January 23th, 15.31 – Founding father
How rude. How very, very rude. The statue of the founding
father of Tilburg University, Martinus Cobbenhagen has been
desecrated by an empty Coke bottle! Are. You. Serious? What is
going on with our youngsters nowadays? Where’s the respect?
There are two options for this profanity. One: the bin in the
background was overlooked. Most unlikely. Two: students don’t
know who Cobbenhagen is. More likely, but not so likeable...
www.livescience.com
Do you have a
funny photo?
Send it to
[email protected].
Or post it on our
facebook page
facebook.com/
universonline
Passionate ethics
Univers covers the campus from corner
to corner. ‘Raiding’ random staff and
students in their university habitat. In
Dante building we met Jan Jans, associate
professor of ethics at Tilburg School of
Humanities.
The interview was only supposed to take
fifteen minutes, we promised Jan Jans
(59) after knocking on his office door.
He gave us a friendly face, shrugged
his shoulders and invited Univers
into his office, which seems to
have been built on piles
of papers and documents.
Literally. “It’s actually quite
organized at the moment,”
Jans says, seemingly without
irony. He has been with Tilburg
University for over twenty years
C
a
m
p
u
s corners
now as an ethics professor. Jans, a man
who speaks impassioned about his job,
regularly clinching his fist while making an argument, is preparing for a three
week trip to South Africa in March. “I
go there every year to give lectures and
presentations to students, politicians and
people in parishes. This year will be extra
interesting because of the elections there.
The same kind of populism we now have
in Europe is advancing in South Africa,”
he lectures. It’s a very compelling parallel
to him. “Looking for scapegoats in times
of crisis is something we have seen many
times before in history. It’s also a religious
theme of over 3.000 years old.” It’s obvious he can’t wait to go there, leaving us
with a little guilt. Wanted to take only 15
minutes of his time, it became an hour.
But what an interesting hour it was. Jan Jans posing with South African students
Univers
30 januari 2014
International starts here
Data: more sharing, less cheating
Bonding with unborn babies
Highlights
of the low
countries
no. 08
Januari 30, 2014
Independent magazine of Tilburg University