Toespraak van CDS, Generaal T.A. Middendorp, ter gelegenheid

1
Toespraak van Commandant der Strijdkrachten, Generaal T.A. Middendorp, ter gelegenheid
van het Kerstconcert van de Telegraaf op 15 dec 2014, te Den Haag.
Let op: Alleen gesproken woord geldt!
Monseigneur, veteranen, dames en heren, wat een bijzonder samenzijn hier in de Grote
Kerk. Zeker nu. Want kerst is voor velen een tijd van warmte en gezelligheid, maar ook een
tijd om stil te staan bij vrede, vrijheid en een menswaardig bestaan voor iedereen.
Daarom is het goed om juist nu stil te staan bij onze veteranen. Want door de jaren heen,
hebben zij zich vol overgave ingezet voor vrede en vrijheid.
Ik ben dan ook verheugd over de bijzondere aandacht voor veteranen. Zo aarzelde Gerard
Joling geen moment om hier op te treden, toen hij hoorde dat het om veteranen ging. Want,
zo zei hij: "Zij hebben ons toch maar een mooi leven gegeven".
En ik las in de Telegraaf dat het Amsterdamse Zwanenkoor meteen een dag vrij maakte om
hier straks te kunnen zingen. Omdat zij, en ik citeer één van de koorleden: "Veteranen die
waar ook ter wereld onze veiligheid verdedigen, met liefde ondersteunen".
Zulke warme woorden. Zo’n begrip en erkenning, dat steekt onze veteranen écht een hart
onder de riem. Bijvoorbeeld de 94-jarige veteraan Louis Bernet, die tijdens het concert naast
mij zit. Ik vertel u graag iets over hem, want ik ken meneer Bernet inmiddels vrij goed.
Louis Bernet werd geboren in 1920, in Nederlands-Indië. Aan het begin van de Tweede
Wereldoorlog begon hij met de vliegeropleiding. Zodat hij in Europa kon strijden tegen de
Duitsers. Niet veel later vloog Louis Bernet als mitrailleurschutter bij het Nederlandse 320
Squadron en voerde hij 83 levensgevaarlijke oorlogsmissies uit.
Van al die vluchten staat er één voor altijd in zijn geheugen gegrift: Dinsdag 6 juni 1944. DDay. De dag van de geallieerde landing in Normandië en het begin van onze bevrijding. Maar
ook de dag waarop veel van zijn kameraden in de strijd sneuvelden. Die herinneringen,
draagt hij voor altijd met zich mee.
Dames en heren, twee jaar geleden ontmoette ik meneer Bernet voor het eerst in het
Koninklijk Tehuis voor Oud-Militairen Bronbeek. Ik was meteen onder de indruk. Niet alleen
omdat hij een gedecoreerde veteraan is, maar ook omdat hij met twee goede vrienden nog
midden in het leven stond.
Op Bronbeek stonden zij bekend als de 'Drie Musketiers'. Die andere Musketiers waren Fred
Rosdorff en Kees Smith. Twee veteranen die in Indië en Korea hadden gediend. Samen
gingen zij jaarlijks naar herdenkingen, zoals op 4 en 5 mei in Wageningen. Daar kwam ik
meneer Bernet vorig jaar nog tegen, en hebben we samen een borreltje gedronken op de
vrijheid.
2
Meneer Bernet, ik vertel uw verhaal omdat u met uw goede vrienden nog volop van het
leven genoot. U genoot van de vrijheid. Vrijheid, die we nu mede dankzij uw inzet kennen.
Misschien kunt u met behulp van uw begeleider even opstaan? Zodat iedereen weet over
welke bijzondere veteraan ik spreek. (Louis Bernet staat op en kijkt de zaal in).
Dames en heren, mag ik u voorstellen: één van onze gewaardeerde veteranen: Louis Bernet.
Dank u wel.
Meneer Bernet, helaas zijn uw vrienden er niet meer. Fred Rosdorff overleed vorig jaar en
dit jaar is ook Kees Smith van ons heengegaan. Ik weet dat u het daar erg moeilijk mee heeft
en dat u mede daarom niet meer bij alle herdenkingen bent.
Maar dat betekent niet dat u niet meer herdenkt. U zei: "Ik hoop dat de mensen inmiddels
beseffen dat oorlog naar en vervelend is”. En u zei ook: "We hebben het nu goed en dat
moeten we niet vergeten. Dat vind ik het belangrijkste". Meneer Bernet, ik had het zelf niet
mooier kunnen zeggen.
Dames en heren, dankzij de moed van Louis Bernet, en die van vele anderen, leven wij hier
in vrede en kennen wij hier vrijheid. U en ik, onze kinderen en kleinkinderen… wij kunnen
zeggen wat we denken, wij kunnen onbezorgd over straat lopen en wij kunnen reizen en
ondernemen. Want wij zijn vrij.
Wij hebben "een mooi leven", zoals Gerard Joling al zei. Hoe anders is het elders in de
wereld? In veel landen zijn mensen helemaal niet vrij. Daar worden burgers niet beschermd
door hun overheid.
Piraterij, gijzelingen, terrorisme - zelfs onthoofdingen - zijn aan de orde van de dag. Dan mag
je niet wegkijken. Je moet iets doen. Voor de veiligheid van de mensen daar maar ook voor
de veiligheid van de mensen hier.
Daarom stuurt de regering militairen op missie. Militairen die zich inzetten voor vrede en
vrijheid, die bereid zijn te vechten en die, indien nodig, hun leven wagen.
Dames en heren, al die militairen zijn bij terugkomst veteraan. Daarom kent ons land nu
meer dan honderdduizend veteranen. Gewone mensen. Maar wel mensen die bijzondere
dingen hebben gedaan.
U kent vast wel allemaal een veteraan. Die veteraan kan uw buurman zijn. De leraar op
school. Een nichtje. Of de ambulance-verpleegkundige die in de Hollandse polder werkt.
Zoals Edo de Bakker. Ik las zijn verhaal twee weken geleden in de Telegraaf.
Edo is een paar keer uitgezonden geweest naar Bosnië, Kosovo en Afghanistan. En nu deelt
hij zijn ervaringen met schoolkinderen, voor het project 'Veteraan in de klas'. Ademloos
hangen de kinderen aan zijn lippen.
3
Al moeten ze soms even wennen dat er een jonge veteraan voor de klas staat. Want, zoals
Edo zei: „Kinderen verwachten altijd een oudere heer met snor en dikke buik. Iemand met
de koperen medailles kletterend op de blauwe blazer."
Een beeld wat natuurlijk niet altijd klopt. Neem Edo, hij is zo'n voorbeeld van een jonge
veteraan. Of, zoals in de krant stond: Een vrolijk mens, vader van twee kinderen, gelukkig in
het leven en rijker geworden door zijn uitzendingen."
Dames en heren, zoals Edo, zo zijn er nog veel meer jonge mannen en vrouwen in ons land.
Een nieuwe generatie veteranen. Twee boegbeelden van die nieuwe generatie zitten naast
Louis Bernet op de eerste rij. Het zijn onze Ridders Militaire Willemsorde: Majoor Marco
Kroon en majoor Gijs Tuinman.
Zij kregen de Militaire Willemsorde - de oudste en hoogste dapperheids-onderscheiding van
ons land - omdat zij moed, beleid en trouw hebben getoond. Omdat majoor Tuinman
onlangs geridderd is door de Koning, vertel ik graag zijn verhaal. Majoor Tuinman, wilt u
even gaan staan?
Bedankt.
Dames en heren, majoor Tuinman ging voorop in de strijd. Zijn optreden op 6 september
2009 is exemplarisch. Op die dag leidde majoor Tuinman een groep commando's en
mariniers in de Afghaanse provincie Uruzgan. De groep liep in een hinderlaag.
Eén van zijn mannen - korporaal Kevin van de Rijdt - raakte zwaar gewond. Majoor Tuinman
wilde Kevin niet achterlaten, maar hij wilde ook zijn team geen onnodig risico laten lopen.
Daarom organiseerde hij razendsnel een goed doordachte reddingsactie. Een actie, waarbij
zijn mannen met gevaar voor eigen leven Kevin uit de vuurlinie haalden.
Het was een zwarte dag, want ondanks de dappere reddingspoging overleefde Kevin het
niet. Zijn maten lieten hem echter niet in de steek. Met gevaar voor eigen leven, probeerden
ze Kevin te redden. Dat toont niet alleen leiderschap van majoor Tuinman, maar het toont
ook kameraadschap. Het toont een onvoorwaardelijk vertrouwen in elkaar!
Majoor Tuinman zei later dat iedereen dit zou doen voor elkaar omdat je het rotsvaste
vertrouwen hebt dat jouw maten dat ook voor jou zouden doen.
Dames en heren, dat maakt mij trots. Het maakt mij trots dat militairen hun leven wagen
voor elkaar. In het belang van ons allemaal. Louis Bernet, Edo de Bakker, Gijs Tuinman… het
zijn veteranen met een eigen verhaal. Net zoals al die andere veteranen een verhaal hebben.
Verhalen over wat het betekent om het vaderland te dienen, om ontberingen te doorstaan
en hoe het is om je leven in de waagschaal te stellen. Verhalen over moed, kameraadschap
en onvoorwaardelijk vertrouwen in elkaar. Verhalen over iets willen betekenen voor een
ander, voor een betere wereld.
4
Ik hoop dan ook dat u deze dagen denkt aan al die veteranen die zich voor ons land - en voor
ons allemaal - hebben ingezet. Vrede en vrijheid, laten we het samen koesteren. Vrede en
vrijheid, laten we er in blijven investeren. Dan kunnen we ook in vrede en vrijheid blijven
leven.
Ik wens u een hele fijne kerst. Dank-u-wel.
-0-0-0-

Download Report