07 juli 2014, pag. 10 MadNes is een mooie combinatie van een surf- en skate-evenement en een festival. Hippe sporten en dito muziek Drie dagen muziek, surfen, skaten en andere hippe sporten op het Amelander strand. MadNes zit er weer op. JACOB HAAGSMA FOTO’S JAN SPOELSTRA NES (AMELAND) MadNes heeft een duurzaam profiel, net als de meeste festivals tegenwoordig. Maar op de website staat de mededeling: ,,Ons groene imago ten spijt raden we je van harte aan om met eigen vervoer te komen. Met surfspullen in het OV is altijd gedoe.” Carpoolen werd wel gestimuleerd. MadNes, afgelopen weekend op het strand bij Nes (Ameland), is meer dan een surf- en skate-evenement, zoals het ook meer is dan een festival. Het is een mooie combinatie van die twee en meer. Dat voorziet in een behoefte: de pakweg 2000 weekendkaarten waren in februari al uitverkocht. In totaal, dus inclusief Amelanders, gasten, prijswinnaars en dat soort categorieën, liepen er zo’n 3000 mensen op het driedaagse festival rond. Die zijn gemiddeld zo tussen de twintig en dertig en komen voornamelijk uit het Westen en dan vooral Amsterdam en Den Haag, zegt Symen Verbruggen van de organisatie, hoewel er ook een flink contingent Groningers ter plekke was. ,,En tot mijn grote vreugde zijn er meer vrouwen dan mannen.” Een echte verklaring heeft hij daarvoor niet, of het zou het creatieve programma moeten zijn, waarbij je je eigen slippers en tassen kon beschilderen. ,,Maar bij de hard knallende bands stonden weer meer jongens voor- Voor de echte durfals was er bejaardenbingo aan. Zo is er voor iedereen wat.” De basis van het festival ligt bij een handjevol mannen uit Den Haag en Delft, die als strandwacht op het eiland werkten. Ze besloten om een leuk strandfeest te organiseren. ,,Zeven jaar later is het lekker uit de hand gelopen.” Dat blijkt. In twee tenten traden tal van bands aan en verder kon je meedoen aan allerlei workshops en clinics op sportief gebied. Veel skate natuurlijk, en nog meer surf, want als je toch aan het strand bent… De nieuwste ontwikkeling op dat gebied is ‘hand planes’, surfen met een soort plankjes aan je handen, en verder met je hele lichaam. Ook kon je dansjoggen, paaldansen, salsadansen, slacklinen, skimboarden, suppen – en voor de echte durfals was er bejaardenbingo. Fotograaf Jan Spoelstra merkt op dat de sfeer hem wel doet denken aan Woodstock en de hippietijd, en dat zit hem heus niet alleen maar in de programma’s rond mediteren en yoga en de lachworkshop. Verbruggen herkent wel wat in die observatie. ,,Er is een grote saamhorigheid, ook al omdat je overdag samen aan het sporten bent geweest. Iedereen is relaxt, er is nooit gezeur. Hooguit iemand die door zijn enkel gaat.” Maar ja, dat is het risico van sporten. De voetbalwedstrijd NederlandCosta Rica werd zaterdagavond in de grootste tent op een enorm scherm vertoond, waarna het feest nog even doorging. De Londense reggaeband JB Connection kon vervolgens de boel inkoppen, vanwege het gespreide-bedjes-effect. Een tent verderop was de Australische band Caravana Sun al los voor wie het niet meer trok, al dat voetbal. Voor het crowdsurfen werden rubberbootjes ingezet. Ook op het strand konden diverse clinics worden gevolgd.