Signaal - Sint-Guido Instituut

België-Belgique
P.B.
1070 Brussel 7
1/9290
Driemaandelijks tijdschrift • Afgiftekantoor 1070 Brussel 7 • 36ste jaargang • nr. 4 - juni 2014
Signaal is het trimestrieel contactblad van het Sint-Guido-Instituut te Anderlecht.
Redactieadres: Dokter Jacobsstraat 67 - 1070 Anderlecht - (02)521 60 10
Uw vrijwillige bijdrage kan steeds gestort worden op rekeningnummer 735-0129086-64 van het Sint-Guido-Instituut, waarvoor dank bij voorbaat!
Verantwoordelijke uitgever: Piet Vandermot - Dokter Jacobsstraat 67 - 1070 Anderlecht
E DITO R I AA L
+ IN DIT NUMMER
Het schooljaar loopt ten einde, leerlingen en leraren tellen de dagen af.
Straks is het vakantie en kunnen we weer reizen: naar het thuisland, naar een nieuwe bestemming, een reeds bekende plaats
opnieuw bezoeken, of gewoon lekker thuis met veel goede boeken die ons mentaal andere oorden doen opzoeken ..
Reizen is inspirerend: men verlegt de grenzen, men vergelijkt en denkt na over wie men is, waar men voor staat,…
Reizen geeft zuurstof en inspiratie.
Onze school wacht niet op vakanties om te reizen: ook dit schooljaar is er weer veel gereisd geworden binnen het Sint-GuidoInstituut: de leerlingen en leraren gingen naar Middelkerke, Antwerpen, Lokeren, …, Toscane, Barcelona, Londen, Turkije,..
Er werd ook een andere reis gemaakt: Een nieuwe kapitein op een schip dat de troebele waters van twee doorlichtingen moest
doorzwemmen heeft een goedwerkend kompas nodig om de juiste koers te varen als men de zeven zeeën wil bevaren.
Elk crisismoment vraagt een tijd van reflexie over de eigen identiteit. Ook deze reis: de zoektocht naar waar wij, Sint-Guido,
voor staan, werd gemaakt afgelopen schooljaar.
Zoals meneer Vandermot net tien jaren geleden het ‘Sint-Guido-Instituut nouveau’ voorstelde, stellen ook wij u nu de nieuwe visie
van onze school voor.
Wij willen
een toekomst creëren vol met perspectieven voor onze diverse populatie,
een succesvolle schoolloopbaan op maat aanbieden
aan éénieder: leerling, leraar, ondersteunend personeel.
Dit kunnen we bereiken door
innoverend te durven leren om echte grensoverschrijdende resultaten te bereiken.
Op ons kompas staan dan ook de nieuwe vier windstreken:
omgaan met diversiteit, oriënteren, scholen en ‘last but not least’ dromen.
Laat ons
Ik wens u allen een prettige vakantie toe en hoop u gezond en wel op 1 september weer te mogen begroeten.
Met hart en ziel
Myriam Nechelput neemt
afscheid van ons. Ze vertrekt
welverdiend op pensioen.
Het valt des te moeilijker,
omdat zij met hart en ziel
en recht door zee altijd aan
Sint-Guido is verbonden
geweest. Een intiem gesprek
met onze sterreporters Chahira
El Boujadaini en Lamia
Benabderrahmane.
Hoe moeilijk valt het om te
vertrekken ?
Ik heb altijd héél graag lesgegeven. Ik
ga intussen alles samen zestig jaar naar
school en ik vind het bepaald moeilijk om
te stoppen. Al van toen ik zes was, wou ik
sportleraar worden. Ik herinner mij dat ik
als klein meisje met een paar vriendinnen
voor turnleraar speelde op de speelplaats.
Zij hebben gelijk, ik ben een strenge
leerkracht. Ik wil dat mijn leerlingen bij-
Ik heb mij ingezet voor naschoolse sport,
de sportfeesten, sport op school, de sportdagen en de sportvoormiddagen voor BSO.
Ik heb het altijd gedaan met het oog op
Hartelijk dank voor alles, mevrouw
Nechelput. Moge het u goed gaan!
Gaelle Petrov en Katleen Vierendeels zijn zowel oud-collega’s als oud-leerlingen
van Myriam Nechelput: “Stilstaan voor de klas lukte haar nooit, maar boos is
zij ook nooit geworden. Al ging het soms verkeerd, van u hebben wij heel veel
geleerd. Wij herinneren ons hoe leuk het altijd was, bij jou in de klas. Nu gaat
u Sint-Guido verlaten, eindelijk met pensioen, geniet ervan, al zullen wij u wel
missen.” En, niet te missen, deze anekdote: “Mannekes! Zo maken jullie een bed
op.” Niemand anders kan dat beter dan mevrouw Nechelput. Zij haalt er tegelijk
een matras en alle toebehoren van de eerste verdieping bij en stort zich zonder
omweg op de opmaak van het bed.
de toekomst. Ik wil niet in het verleden
leven. Ik heb het bio-lokaal met een
beamer laten toerusten, omdat ik geloof
in de nieuwe technologie om leerlingen
te boeien.
Hoe is uw carrière op Sint-Guido
begonnen?
Heel lang geleden, ik herinner me zelfs
niet meer hoe oud ik was toen ik als leer-
1
2
2
3
3
3
3
4
4
4
4
5
5
6
6
6
6
6
6
7
7
7
7
8
8
collega worden. In elk geval wens ik
het Sint-Guido-Instituut een prima vaart
toe en hoop ik dat sport op school blijft
groeien.
Enkele oud-leerlingen zijn mijn collega’s
geworden (zie kader). Ik denk aan de
dames Demol, Gruppuso, Moreels, Petrov,
Vierendeels en anderen. Het doet altijd
deugd om oud-leerlingen te zien slagen
in het leven en dubbel zoveel als ze jouw
Wat gaat een jong-gepensioneerde
als u doen?
Wat hebt u Sint-Guido bijgebracht?
Vele leerlingen vinden u streng.
Kan dat kloppen?
kracht begon. Het was op het Maria-Onbevlekt-Instituut, dat later is samengegaan
met Sint-Guido. Ik gaf toen nog biologie,
naast mijn grote liefde lichamelijk opvoeding, natuurlijk.
Hebt u nog contact met oud-leerlingen?
voorbeeld altijd in orde zijn met hun
turnplunje. Ik wil leerlingen ook altijd
een stap voor zijn. Als leerlingen denken
dat zij voor de laatste les hun sportkleren
niet moeten aantrekken, dan waarschuw
ik en zeg : « Breng uw kledij toch maar
mee.» Maar ik ben streng omdat ik mijn
leerlingen altijd hogerop wil voeren. Weet
je, ik geef eigenlijk liefst les aan deugnieten. Die zeggen wat zij denken, zonder er
doekjes om te winden. Dan heb je meer
interactie. En mijn lievelingsklas is de
eerstejaars. Je kan die zien veranderen.
Ik wil van alles doen : ik wil zeker in
contact blijven met jonge mensen en
zeker ook met het Sint-Guido-Instituut.
Misschien doe ik volgend jaar vrijwilligerswerk op school. Ik ga trouwens ook blijven
sporten. En tegen een reis met mijn kleinkinderen zeg ik zeker ook niet ‘nee’.
EDITORIAAL / MET HART EN ZIEL . .......................................................
KRIS KRAS IN BARCELONA GEGIDST DOOR 5 EN 6 OPR ..............................
VOL VAN BERLIJN / FIETSEN IN DE VOGEZEN / NY IS EEN FILM ..................
VERY BRITISH .................................................................................
‘MOORDENDE’ CONCURRENTIE IN 4H . ..................................................
AGENDA / MAROKKO ........................................................................
KLEUR IN DE STAD ...........................................................................
GAMMOUH RANIA EN BENALYECH YASMINE.............................................
“DE WERELD IS EEN BOEK. WIE NIET REIST, LEEST MAAR ÉÉN BLADZIJDE . ...
DE HOOGTEPUNTEN VAN ONZE LAATSTEJAARSREIS NAAR TOSCANE .................
VAKANTIE ...........................................................................................
MIJN VAKANTIEPLANNEN - 3T ..................................................................
KUNST EN CULTUUR ..............................................................................
VEEL KANDIDATEN-BEWAKINGSAGENT .......................................................
AJUINEN ONTMOETEN KIEKENFRETTERS ....................................................
SGI’S GOT TALENT . ...............................................................................
CHAHIRA EL BOUJADAINI SPREEKT MET ANA VULPE OVER HAAR PASSIE
VOOR FOTOGRAFIE ................................................................................
MET TWEE VOETJES OP DE GROND ............................................................
OP HET FREE PODIUM ZINGT PHILOMENA VAN 2ASO ....................................
MISTER BOBO: “MUZIEK ALS MEDICIJN VOOR MIJN WOEDE” .........................
HET HOGE NIVEAU VAN SINT-GUIDO .........................................................
JHON EN SANDRA VAN OKAN 1 ZIJN BROER EN ZUS EN ZIJN AFKOMSTIG
UIT COLOMBIA EN SPANJE .....................................................................
CHAUFFEUR HAD SLECHTE DAG . ..............................................................
6GWW “EEN KLAS VOL TALENTEN” ...........................................................
FAMILIENIEUWS / BINAIRO: REGELS / STRIPVERHAAL . ................................
Onze site vind je:
www.sintguido.be
IN S T IT U U T
Dokter Jacobsstraat 67
1070 Brussel
KRIS KRAS IN BARCELONA
GEGIDST DOOR 5 EN 6 OPR
Wij, 6 OPR-T en 5 OPR-T, zijn
vijf dagen naar Barcelona
geweest om elkaar te gidsen.
Elke leerling had zijn of haar
monument of straat.
Op zondag 25 mei, de dag van de verkiezingen, vertrekken wij met de low cost-maatschappij Vueling.
We logeren in appartementen, voor onze
groep de ideale formule. Om in het mooie
zwembad te springen hebben we echter
geen tijd gehad. Er is in Barcelona zoveel
te zien.
Het is druk in Parc Guell. Vroeger kon je
hier vrij binnelopen, nu moet je betalen. Er
wordt zelfs gewerkt met tijdsblokken. Wij
genieten hier een paar uren van het park
dat eigenlijk een tuinwijk had moeten worden. Nora is een prima gids en toont ons
alle hoekjes van het wereldberoemde park.
Stilaan tijd om terug te keren. Boarding
pass is afgedrukt voor de terugvlucht.
De terugreis verloopt niet zo vlot als
gehoopt. Na twintig minuten in de lucht
moeten we terugvliegen naar Barcelona.
Technisch defect aan het vliegtuig. We
wilden wel ooit terug naar Barcelona, maar
zo snel ook weer niet. Gelukkig is het defect
aan het vliegtuig snel hersteld en kunnen
we met twee uur vertraging voet zetten
op Belgische bodem. Met een goed gevoel
gaan we allen naar huis.
Lerares Sabine Maerten is vorig jaar met zes vriendinnen naar Mongolië geweest.
Waar zij in tenten hebben geslapen en rondgetrokken als echte nomaden. Aan Tasifan
Mohammad vertelt zij: “De Mongoolse landschappen zijn onvergetelijk. Dat maakt
een vakantie voor mij geslaagd: de verre en gevarieerde landschappen. En wat ik ook
straf vind, is dat sommige mensen in de 21ste eeuw zelfvoorzienend kunnen leven.
Dat wil zeggen dat ze alleen het voedsel eten dat ze zelf in hun tuin kweken. Nu, in
Mongolië gebruiken de mensen vooral melkproducten. Deze zomer wil ik naar IJsland
op vakantie. Ook al omwille van de adembenemende gebergtes en gletsjers.”
Fietsen in de Vogezen
Bye Bye Barcelona
Wereldberoemd is de Sagrada Familia van
Antoni Gaudi. De kerk is nog niet af. Optimisten voorspellen dat ze in 2026 klaar
zal zijn.
Natuurlijk kan een stop aan het beroemde
voetbalstadion van Barcelona niet ontbreken. Onze gids, hoe kan het ook anders, is
Anthony, één van onze purple talents. Hij
vertelt met veel enthousiasme over Camp
Nou.
Vol van Berlijn
Wie er graag voor enkele dagen met de fiets op uit wil trekken, hoeft niet al te ver te
rijden. Weet leraar Frans Björn Heirman. Op vijf uur rijden van Brussel kan je al heuse
cols beklimmen. De Franse Vogezen vormen de ideale fietsbestemming: glooiende
heuvels, groene velden, beekjes en meren voor de recreatieve fietser. De zwaardere
fietsroutes liggen rond de toppen van de fameuze ‘Ballons’ zoals de Ballon d’Alsace,
de allereerste berg in de Tour sinds 1904, en de Grand Ballon, met 1.424 m de hoogste berg in de Vogezen. MTB’ers kunnen dan weer in de talrijke bossen terecht. De
ketting wel goed smeren.
Met de hop-on-hop-off bus is dit onze eerste
halte: Paseo de Gracia, een hele chique
boulevard, te vergelijken met de Champs
Elysées in Parijs. De bouwwerken van verschillende architecten zijn echte pareltjes
van het modernismo. Chaimae is de eerste
gids van de dag.
Vergeten wij niet dat Barcelona aan de zee
ligt. In de buurt van ons hotel liggen mooie
Playa’s. In 1992 zijn hier de Olympische
spelen gehouden. De Olympische haven en
het olympisch dorp zijn getuigen van deze
groots opgevatte spelen.
NY is een film
Onze gidsen Cristina en Laura maken ons
kundig wegwijs langs de kustzone van Barcelona. Met prachtig weer is dit een ileuke
wandeling.
Lerares Duits Véronique Desoete is
vol van Berlijn: “Aan de westkant
is de Duitse hoofdstad een shopping-paradijs op en rond de Kurfürstendamm.
2
Voor prachtige Pruisische architectuur, musea met wereldfaam en het
borrelende nachtleven moet je aan
de oostkant zijn.
Maar Berlijn is meer dan de optelsom
van twee helften. Het is tegelijk hip
en historisch, groen en alternatief.
De wereld op enkele vierkante kilometers.”
Tip: street art van de bovenste plank,
met dagelijks een gratis rondleiding
door Berlijn, een echte aanrader,
zie: alternativeberlin.com/
“New York is als een film. Alles is er groot. Wat wij van TV kennen, is in werkelijkheid
nog indrukwekkender. Zoals de lichtjes op Times Square (zie foto). Neem de ferry
naar Staten Island. Het is mijn gouden tip: de ferry is gratis en je vaart langs het
Vrijheidsbeeld en de baai van NY. Ik was er met Pasen. Wij zijn ook in Montreal in
Canada geweest. Mis daar het straattheater op de promenade boven de Saint-Laurent
niet. De vlucht over de Atlantische Oceaan duurt 7 uur en er is er een tijdsverschil van
6 uur. In het begin was dat verwarrend.” Fikry Allouch, 5ASO
Very British
Maandag 26 mei 2014, 5u15: Vroeg,
véél te vroeg voor sommigen, verzamelen 4 en 5 ASO en TSO voor het
Sainte Adresseplein. Met kleine oogjes
worden koffers en tassen in de bussen
geladen. Laatste check: heeft iedereen
zijn identiteitskaart bij? Oké, ‘London,
here we come!’ Onze reis gaat via
Calais, met de Shuttle richting Folkestone. Het blijft bizar, met de bus
op de trein… Ondertussen hebben
we genoeg tijd om ons voor te bereiden: “Romeo, oh Romeo, wherefore
art thou, Romeo?” klinkt het tijdens
de beroemde verfilming van ‘Romeo
and Juliet’ met Leonardo Di Caprio in
de hoofdrol.
Eenmaal in Londen aangekomen zien
we zonder dralen de toeristische trekpleisters the Houses of Parliament en
Big Ben. ‘Let’s go for a walk!’ De
wandeling leidt ons langs bekende
toeristische trekpleisters en meteen
hebben wij de smaak te pakken. Een
beetje regen schrikt ons niet af, toch?
Na St. Paul’s Cathedral, London Eye en
konsoorten spreken we af aan Tate
Modern. Daar volgt een blitz-bezoek
aan het museum voor moderne kunst
en voor wij er erg in hebben, hebben
we het hele programma voor de eerste
dag al afgewerkt. Op de bus heerst een
gespannen sfeertje: in welk gastgezin
zullen we terechtkomen? Uiteindelijk
stapt iedereen doorheen de gutsende
regen een auto in, op naar een heerlijke warme maaltijd en een goede
nachtrust.
Dag 2 start met de weersvoorspelling:
regen… ‘again.’ Engeland ten top.
Iedereen komt op de verzamelplaats
en de eerste verhalen over ‘fish and
chips’, gastfamilies en knusse bedden
worden gedeeld. Op naar Londen. Het
verkeer is drukker dan gisteren een
Bank Holiday, waarop de Britten niet
naar het werk hoefden. Met wat vertraging starten we de fotozoektocht
aan Tower Bridge. Aan de hand van een
kaart en foto’s trekken we doorheen
het centrum. De nodige kiekjes worden
gemaakt, tot de regen ons voortstuwt
naar the Globe Theatre.
Na een korte inleiding over het gebouw
waar William Shakespeare zijn beroemde toneelstukken liet opvoeren, nemen
we een kijkje in het openluchttheater. Daarna loodst onze gids ons mee
naar een oefenzaal, waar we zelf de
beroemde balkonscène uit ‘Romeo and
Juliet’ zullen uitbeelden. ‘Juliet, thou
art the Sun’ klonk het, terwijl buiten
de regen met bakken uit de hemel valt.
Op naar de bus, op naar het British
Museum. Blijkbaar vinden heel wat
mensen dit de uitgelezen plek om de
kletsnatte namiddag door te brengen.
In alle drukte konden we toch een
glimp opvangen van de eeuwenoude
mummies en de Steen van Rosetta. En
zo werd het al gauw tijd om opnieuw
richting verzamelplaats te trekken,
waar ons gastgezin ons zou komen
oppikken.
Dag 3, onze laatste dag. Wij vertrekken
met de bus richting Madame Tussauds
en onderweg testen we onze kennis van de Engelstalige muziek. Plots
blijken onze leerkrachten ook echte
‘Spice Girls’! Voor Madame Tussauds
is het aanschuiven geblazen. Binnen
kunnen we echter op de foto met de
wassen evenbeelden van onze favoriete sterren: Kate Winslet! Barack
Obama! One Direction! Ook de Britse
geschiedenis passeert de revue. Na
een verkwikkende lunch die ons ook de
laatste druppels regen doet vergeten
vertrekken we, mits wat vertraging,
richting Folkestone. Jammer, Shuttle
net gemist, dat wordt wachten. Dan
maar de laatste ponden uitgeven aan
een klein souvenir.
En in rechte lijn naar Anderlecht, waar
mama en papa klaarstaan om onze
paraplu’s te drogen en onze verhalen
te aanhoren. En de weersvoorspelling?
Regen …
+
AGENDA
WAT JE ZEKER NIET MAG MISSEN
AUGUSTUS 2014
Maandag 25 augustus • Afhalen boeken + voorlopig uurrooster september
tussen 13u en 16u30 (voor alle leerlingen en cursisten)
Dinsdag 26 augustus • Afhalen boeken + voorlopig uurrooster september
tussen 13u en 16u30 (voor alle leerlingen en cursisten)
Woensdag 27 augustus • Afhalen boeken + voorlopig uurrooster september
tussen 15u en 19u (voor alle leerlingen en cursisten)
• Intake 7INV+7VEB op DJ tussen 9u en 14u
Donderdag 28 augustus • Deliberatie uitgestelde leerlingen
• Personeelsvergadering
Vrijdag 29 augustus
• Afhalen boeken + voorlopig uurrooster september
tussen 13u en 16u30 (voor alle leerlingen en cursisten)
SEPTEMBER 2014
Maandag 1 september • 1ste schooldag= VOLLEDIGE LESDAG VOOR ALLE LEERLINGEN
start om 9.30 voor alle klassen behalve okan 10.10 uur
• Tot 11u onthaal door klassenleraar. Vanaf 11u20 gewone uurrooster
• Start VPK 17.30 uur
• Start onthaaldagen 1A en 1B
• Start introductieweek 5VZ
• Afhalen boeken+voorlopig uurrooster september
tussen 8u en 9u30 EN tussen 15u35 en 19u
Woensdag 3 september • Einde onthaaldagen 1A en 1B
• Infomoment voor de ouders van 1A, 1B en instromers
(kennismaking met de school(organisatie))
Maandag 8 september
• Schoolfotograaf: individuele foto’s
Woensdag 10 september• Afhalen boeken tussen 12u30 en 18u
Maandag 15 september • Start projectieweek Module Initiatie VPK
Dinsdag 16 september • PEDAGOGISCHE STUDIEDAG
Woensdag 17 september• Kennismakingsdagen (Middelkerke) 1A en 1B
Donderdag 18 september• Kennismakingsdagen (Middelkerke) 1A en 1B
Vrijdag 19 september
• Kennismakingsdagen (Middelkerke) 1A en 1B
Maandag 22 september • Monumentenmaandag Start stage 7KZ/TBZ
Maandag 29 september • Start stage TV
Marokko
Kleur in de stad
2BVL werkt tijdens de Kunst- en
Cultuurdagen rond “kleur”. Gewapend
met een camera en een notitieboekje
gaan zij op zoek naar kleurrijke
mensen, plaatsen, pleinen en
gebouwen. Dit is het verslag van
Badr Chakour, Grégory De Vreese en
Dylan Van de Brande (2BVLC).
‘Brusssel bevat vandaag het
belangrijkste Kuifje-erfgoed ter wereld.
Op straat, in cafés, musea, winkels.
Achter ieder hoekje van onze hoofdstad
vind je wel een verwijzing naar Kuifje.
Vlakbij het beroemdste Brusselse
ventje, Manneken Pis, kan je deze
grote muurschildering van Kuifje zien.
We fotograferen deze muurschildering
omdat ze origineel is en ons direct
aanspreekt omdat ze zo kleurrijk is.’
Marokko is afgetekend onze
favoriete zomerbestemming
op het Sainte-Adresseplein.
Dat blijkt uit een enquête
die 6OPR heeft gehouden
bij alle leerlingen op het
SAP. Spanje en Turkije
maken de top-3 compleet.
‘MOORDENDE’ CONCURRENTIE IN 4H
De twee bedrijfjes die 4 Handel heeft opgericht en die Bio- of Fair Trade-producten
verkopen, zijn een groot succes. Op drie momenten hebben zij hun producten aan
de man gebracht en vandaag loopt de winst op tot 384,16 euro. Intussen is dat
geld aan het Kinderkankerfonds overgemaakt.
“Op de mondiale namiddag, de vastenvoettocht en het oudercontact hebben wij
producten verkocht. Maar aangezien wij deze keer met twee bedrijfjes zijn, is de
concurrentie ‘moordend’ en is er een helse strijd.”
Het eerste bedrijf van 4H heet ‘Bio-4-You’ en staat onder de vleugels van Belyamine Es-Seghir. De andere ‘The Color’, met Erdal Ozudogru als CEO. Maar het moet
gezegd dat in beide gevallen vooral de meisjes het voortouw hebben genomen en
het meeste werk hebben verzet.
“Wij zijn gestart met 100,- euro per bedrijfje, gesponsord door Vlajo. Eind van
het schooljaar betalen wij 105 euro aan Vlajo terug. Naast de winst dus, die wij
uitkeren aan het goede doel van onze keuze: het Kinderkankerfonds.”
“Intussen doen wij een marktonderzoek, kiezen producten, kopen producten aan,
bepalen de verkoopprijs, maken reclame etc. Alles om ons product te verkopen.”
De samenwerking met Vlajo vindt elk jaar plaats in het bestek van het JIEHA!project. In de les bedrijfseconomie zien de 4de-jaars de theorie en tijdens het
project mogen ze die omzetten in de praktijk.
Bij de verre bestemmingen zijn de VS,
Latijns-Amerika en Dubai het populairst.
In elk geval verkiezen veruit de meeste
leerlingen een verre bestemming boven
een vakantie in eigen land. Ook al scoorde
België niet zo slecht in het lijstje van vorig
jaar. Maar zeven leerlingen (minder dan
vijf procent) zullen thuis blijven, of hebben tenminste geen reisplannen. Drie op
de vier leerlingen van het Sainte-Adresseplein gaat mee met familie. De anderen
gaan met vrienden. Slechts een kleine
minderheid reist alleen.
Misschien een woordje uitleg bij de grafieken, over hoe 6OPR te werk is gegaan.
De leerlingen gaan eerst in de klassen
rond voor bevraging, de resultaten worden geteld, fouten eruit gehaald (zoals
geen of onleesbaar antwoord), gegevens
worden via google docs ingegeven zodat
iedereen samen in hetzelfde document
kan werken, de optelsom wordt gemaakt
voor de hele vestigingsplaats en uiteindelijk worden grafieken ontworpen die aan
duidelijk en correct zijn.
Vincent en zijn vrouw (zie foto) zijn
46 jaar en komen van de Franse stad
Bordeaux. Ze vinden dat Brussel een
grote stad is waar je veel interessante
plekjes kan ontdekken. Er worden
hier ook veel leuke evenementen
georganiseerd.
De Grote Markt en het Rouppeplein
zijn hun lievelingsplaatsen in Brussel.
Momenteel zijn ze op rondreis door
Europa maar ze vinden nu al dat
Brussel een stad is om nooit meer te
vergeten.
3
Gammouh Rania
en Benalyech
Yasmine (3HW)
zijn enthousiast
over hun uitstap
tijdens de
Kunst- en
Cultuurdagen.
Dit is hun
verslag.
Op de eerste projectdag Kunst en
Cultuur werken wij rond 50 jaar
immigratie. Eerst bezoeken wij een
klein museum, waar de gids ons
een rondleiding heeft gegeven rond
de eerste Marokkaanse en Turkse
migranten. Wij horen traditionele
liederen, onder meer voor een
trouwpartij. De foto is van een
traditioneel trouwkleed bij de
Berbers.
Na het korte bezoek aan het museum
hebben we een opdracht. We mogen
in groep de straat op en mensen
interviewen: over hun migratie,
waarom zij naar België zijn gekomen.
Wij zijn ook mensen tegengekomen
die wij beter niet hadden gesproken,
maar goed. Het was toch een leuke
ervaring.
“De wereld is een boek.
Wie niet reist, leest
maar één bladzijde.”
Lerares Ann De Ridder reist ieder jaar minstens één keer naar India.
Het is veruit haar favoriete bestemming. Haar lijfspreuk: de wereld is
een boek. Het is aan ons om erin te bladeren. Zij wordt aan de tand
gevoeld door Cynthia Panda (reisplannen: Frankrijk en Nederland) en
Hajar Bouanani (waarschijnlijk een lastminute) van 6OPR.
“Indiërs zijn werkelijk zeer vriendelijke
mensen. Ik heb zelfs al enkele Indische
vrienden gemaakt. Eén is leraar toerisme
in Kerala in het zuidwesten. Hij heeft
me eens uitgenodigd voor een gastcollege in het Engels voor een klas van 50
leerlingen. Een heel bijzondere ervaring.
De leerlingen zijn heel gemotiveerd en
stellen vragen over hoe het er in België
aan toegaat.”
“Mijn echtgenoot heeft in India een
bedrijf voor de afhandeling van verloren
bagage. Hij heeft nog gewerkt voor de
Belgische luchtvaartmaatschappij Sabena,
maar startte het bedrijf op na het faillissement van Sabena. Nu gaat hij verschillende keren per jaar naar India. Tijdens de
schoolvakanties ga ik wel eens mee.”
Wat is uw minst geliefde bestemming?
Onlangs hebben wij Japan bezocht. Ik
heb geen zin om er nog terug te keren.
Japanners spreken weinig Engels. Met de
plaatselijke bevolking communiceren verloopt moeizaam. Het leven is er bovendien
duur. In de typisch Japanse hotels slaap je
op een tatami-mat op de grond. Aan onze
twee weken weken Japan hield ik rugpijn
over. Ook Rusland spreekt mij momenteel
minder aan, vanwege de politieke onrust.”
Waar wilt u wel nog naartoe reizen?
Ann De Ridder samen met de leerlingen
toerisme in Kerala
Ik was onlangs op het vakantiesalon en
heb nog zoveel bestemmingen gezien
waar ik naartoe zou willen gaan, zoals
Argentinië en Chili in Zuid-Amerika. Ook
plannen maken, is plezant. In Afrika staan
Kenya, Marokko, Tanzania en Zuid-Afrika
op mijn verlanglijst. Voor het Verre Oosten
zou ik graag terug naar Thailand en Maleisië willen, ook al zou ik na de crash van
het toestel van Malaysian Airlines wel voor
een ander maatschappij kiezen.
Ann De Ridder is enkele jaren airhostess
geweest: “Een heerlijke tijd, ik heb dan
ook vele landen gezien. Ik werkte toen
voor T.E.A., Trans European Airlines, een
chartermaatschappij, die in 1991 is failliet
gegaan door de Golfoorlog. Ik was er
tussen 1988 en 1991. Ik deed het werk
wel graag, ook al waren de contacten
met mensen heel vluchtig. Nadien ben
ik in het onderwijs gestapt en ik heb van
die carrière-switch nooit spijt van gehad.
Onlangs ging ik met de leerlingen van 5 en
6 OPR richting Toerisme naar Barcelona.
Op de terugvlucht voelde ik meteen dat
het niet helemaal liep zoals het hoort en
was niet verbaasd dat de piloot terug zou
keren naar Barcelona wegens een technisch defect. Gelukkig konden we goed
landen en na een tweetal uurtjes was de
panne verholpen. Dat deed me terug denken aan mijn tijd toen ik zelf als hostess
vloog. Zulke situaties kwamen wij af en toe
tegen. In Sint-Guido sta ik gelukkig voor
de klas met de voeten op de grond.
en belandde in de beek meters lager.
Zelf kwam ik er met schrammen en een
gescheurde broek vanaf. Maar ik ben mij
toch gaan excuseren bij de man die ik
omver had geskied. Gelukkig was ook hij
ongedeerd.
Welke tips hebt u nog voor onze vakantie?
Vele leerlingen houden van het strand,
de zee en het zwembad. Geniet met volle
teugen van zon, zee en zand, maar maak
ook tijd om iets van de cultuur van het
land op te snuiven. Breng een bezoek aan
het achterland. Maak een praatje met de
plaatselijke bevolking. Ik vind het zonde
als toeristen nooit hun resort verlaten.
Alvast veel reisplezier!
Wat was uw grootste blunder op vakantie?
Op een skivakantie enkele jaren geleden kwam ik als een snelheids-freak de
helling naar beneden gedonderd. Ik kon
een andere skiër niet op tijd ontwijken
DE HOOGTEPUNTEN VAN
ONZE LAATSTEJAARSREIS
NAAR TOSCANE
Een mix van hete patat, een ligbed, een luster die god-weet-hoe ooit
hoog aan een kerkplafond is gehangen en een bende vastberaden
stappers, dat is de interreligieuze wandeling. Maryam Butt van
6GWW steekt de loftrompet over de Sikh-tempel in Vilvoorde.
Vakantie
De klok die tikt
Ik kijk en wacht
Gespannen af
En dan dat geluid.
Ik lach
Zonder het werk
Was de rust nooit zo
mooi geweest
Victoria Somers (4HW)
4
Sikh zijn echt liefdevolle mensen. Zij vallen op door hun liefdadigheid. Als je bij
hen te gast bent, gaan ze de tafel vullen
met het lekkerste eten. Ze gaan je zelfs
een duwtje geven om te eten. Het is
hun manier van liefde geven. Het zijn
echt fantastische mensen. Wat een warme
ervaring, om een Sikh tempel te bezoeken. Sikh worden ook Punjabi genoemd.
Ik, Myriam, ben zelf ook Punjabi en zo ik
ontmoet, bij verrassing, mijn familie van
Punjabi’s. Wat doet het goed om in onze
eigen taal te spreken.
Wij hebben vijf kenmerken, die de 5 K’s
worden genoemd:
•Kachera: korte broek, wordt meestal
onder de kleding gedragen
•Kanga: kam
•Kara: metalen armband
•Kes: ongeknipte haren
•Kirpan: dolk
Zo besluit Maryam (6GWW) in het Punjabi:
Waheguru Ji Ka Khalsa, Waheguru Ji Ki
Fateh = Khalsa, prachtige Heer, de overwinning is de Wonderbaarlijke Heer.
Wie zou dat aangeven…
Tijdens de kunst- en cultuurdagen van 8
en 9 mei op het menu : interreligieuze
wandeling !
Hey beste leerlingen!
Start op school met een filmgesprek tussen een Imam en een Pastor over « hoe
omgaan met een andere godsdienstige
buur en hoe die buur vergeven als hij je
ooit iets heeft in de weggelegd ». Na het
bespreken van de film allen koers richting
Al-Amal-moskee (Aumale). Geen plaatselijke gids ditmaal, maar Mohamed Lamrani die zich ontpopt als gids en spontaan
het initiatief neemt om zelf uit te leggen
waarvoor Islam staat.
Dan naar een orthodoxe kerk. Niet zomaar
de eerste de beste, maar dé kathedraal van
de Grieks orthodoxen in de Stalingradlaan
(nabij het Zuidstation). De priester geeft
ons informatie over de Grieks-orthodoxe
iconastase vooraan in de kerk en de vele
Heiligen die er in de Oosterse kerken vereerd worden. En bij een Leonidas-chocolaatje drukt hij ons de band van vrede op
het hart tussen orthodoxen en katholieken
en tussen ons allemaal, ongeacht onze
verschillende herkomst.
De Oud-katholieke kerk is op 8 mei door
6ASO en 7INV bezocht. Maar de bisschop
van de Oud-katholieke kerk moet op 9 mei
een eredienst voorgaan. Vandaar voor ons
geen toemaatje.
Voor de namiddag : over naar Tania (8mei)
en Maryam (9mei)!
“Cultuur, natuur én ontspanning in één”.
“De scheve toren van Pizza is nog schever dan het lijkt” (zoek de fout)
“Zelfs in ons laatste jaar op Sint-Guido
nog (nieuwe) leerlingen (beter) leren
kennen.” (Siena)
Islam (6H)
Nog twee losse commentaren, allebei in
rijmvers uit 6H
- De interreligieuze wandeling is juist
mijn ding : De mensen zijn heel aardig,
en de warme frietjes en cola zijn waardig ! (Zainab 6H)
- Het interreligieus parcours was super cool
Een andere godsdienst leren kennen
was ons doel
Wij zijn tot slot met de bus richting
Vilvoorde gegaan
Daar kwamen we bij de Sikh aan
De man legde hun cultuur uit
Terwijl wij naar hem luisterden zonder
één piepgeluid
Heel leerrijk om alles over hen te weten
Als beloning kregen we eten :
Frietjes en cola,
« Et voilà »
(Nisrine Benmalek 6H)
(verwijzing nog naar Youtube > filmpje
door Annis gemaakt)
“Hoe hoger we klimmen, hoe mooier
het wordt” (Cinque Terre)
“Onvergetelijk” (San Gimignano)
“EHBO met een praatje” (lichaam én
geest worden goed verzorgd)
De spaghettistrijd is gewonnen door
... de ‘Tortellini’s’ (avondspel)
Wie gaat volgend schooljaar mee? Zeker
een aanrader: Arrivederci Italia!
Tijdens Kunst en Cultuur werkten de
leerlingen van 1B samen met Muntpunt
aan het project ‘I Book You’.
De uitdaging voor 1B was: “Promoot het
lezen en stel dit creatief en digitaal voor!”
Hoe we dit gedaan hebben, kan je hier lezen.
Een boek voorgelezen door de
leraar. Oh neen, denken we, zo saai!
Maar eigenlijk hangen we uren aan
de lippen van de leraar.
Het boek ‘Als je vader een crimineel
is …’ van Arco Struik is heel
spannend. Het boek is leuk, omdat
de hoofdpersonages onze leeftijd
hebben. We zitten de hele tijd op
het puntje van onze stoel, omdat
we pas op het einde van het verhaal het mysterie zullen kennen.
Nu begint het echte werk voor ons.
We moeten van het boek een script
maken.
Ieder groepje krijgt een hoofdstuk
en haalt hieruit de belangrijkste
informatie.
Op ons werkblad maken we
bij elke zin een
schets zodat
de acteurs dit
makkelijker kunnen
uitbeelden.
We worden in 2 groepen gesplitst: één groep
bereidt zich voor op de Boekenmars en de
andere groep gaat acteren.
Groepje ‘spandoeken’:
“We bedenken een slogan en verven onze slogan
op een spandoek. Deze spandoeken hebben we
nodig voor de Boekenmars.”
Reacties van het groepje ‘acteurs’
“Ik ben de moeder in het verhaal.
Het is moeilijk, want ik moet altijd
een triestige en gespannen indruk
geven. Maar eigenlijk ben ik een
vrolijk meisje en ik moet steeds
lachen. “
“Het is leuk om maffia te spelen.
We mogen ons verkleden en hebben
neppistolen.”
“Misschien denk je dat het
filmpje nu af is, maar ik (hoofdpersonage Tim) moet de tekst nog
inspreken. Het is niet makkelijk om
een stille opnameruimte te vinden op
school ;-)
Nadat alles is opgenomen, moet ik
de ingesproken tekst toevoegen aan
het filmpje. Dit is nogal wat knip- en
plakwerk. Ook hier heb je weer veel
geduld en doorzettingsvermogen
voor nodig.”
“Het is interessant om dit eens
mee te maken. Nu begrijp ik pas
hoeveel geduld je als acteur moet
hebben.”
“Wat tof is, is dat we ook foto’s
mogen nemen in een politiebureau
en ziekenhuis. De Verheydenstraat
is ook de ideale plaats om dit boek
te verfilmen.”
Als beloning voor ons harde werk,
worden we door Muntpunt uitgenodigd
voor de Boekenmars door het centrum
van Brussel. Alle Brusselse scholen die
op school ook actief werken rond
jeugdboeken zijn ook aanwezig.
En we zijn met veel. Het is een kleurrijk
evenement, want we krijgen allemaal een
regenjasje en gigantische ballonnen in
verschillende kleuren.
script. Het lijkt nu net op een TV-programma met ondertiteling. Het is echt
cool, omdat we dit nog nooit gedaan
hebben.
Reacties van de leraars:
“We zagen een uitdaging in dit project maar realiseerden
ons wel dat dit zowel voor ons als voor de leerlingen een
intensieve opdracht zou worden. We startten met een
klein hartje, maar werden meteen overdonderd door het
enthousiasme en doorzettingsvermogen van onze flinke
1B-leerlingen.”
Alle leerlingen van 1B en de begeleidende leerkrachten
nodigen jullie dan ook uit om onze afgewerkte digitale
film te gaan bekijken op: http://www.youtube.com/
signaaltv
We bedanken de volgende organisaties voor de
omkadering van dit project: Bibliotheek Anderlecht,
Muntpunt, Dynamo3 en KureghemNet. Ook dank aan
de directie voor het vertrouwen in dit project.
Mijn vakantieplannen - 3T
Ik blijf deze
zomer gewoon
in België. Ik ga
zeker shoppen en
een à twee weken
naar zee. Ik wil
mij vooral goed
ontspannen.
Nu heb ik nog
geen plannen.
Ik zie nog wel,
van dag tot dag.
In juli ga ik
3 weken naar
Spanje en de
eerste week van
augustus 1 week
naar Frankrijk.
En af en toe
enkele daagjes
naar zee met mij
vriendin
Ook ik ga in
België blijven.
In juli hou ik het
rustig tijdens
ramadan. Dan
blijf ik thuis. In
augustus ga ik
met vrienden
sporten en mijn
huiswerken
maken voor de school. En misschien als
alles meezit, naar Saint-Tropez met de
familie.
Ik ga tijdens de
vakantie in Juli
2 weken op buitandlandskamp
naar Croatië met
de chiro. Daarna
gaan we 2weken
naar Les Gorges
du Tran in Frankrijk ook met de
Chiro in Augustus ga ik 11dagen op
kamp. Na mijn chirokamp ga ik 2weken
op dansstage in Los Angeles
Ik zou graag willen werken tijdens
de maand juli
en in augustus
denk ik 2weken
naar slowakije te
gaan en een klein
verblijfje aan de
belgische kust
In augustus ben
ik in Turkije met
mijn broers en
familie. Daar ga
ik verschillende
plaatsen
bezoeken:
Antalya,
Eskisehir, Izmir.
Ik ga er mijn
grootouders opzoeken die ik al twee jaar
niet meer gezien heb. Ik blijf er de hele
maand.
In augustus ga ik
met mijn familie
naar Murcia
in Spanje. Ik
blijf daar twee
weken, ga er
mijn grootmoeder
bezoeken.
Daarna ga ik
naar Marokko
om de familie van mijn moeder te
bezoeken. Ik vergeet nog te zeggen dat
ik in juli met vrienden op kamp ga. Het
zal een leuke zomervakantie zijn, dat
voel ik.
Ik blijf in België.
In juli ben ik bij
mijn vader, in
augustus bij mijn
moeder. Ik hoop
vooraldat het
mooi weer wordt.
In juli ga ik
werken. In
augustus ga
ik op vakantie
naar Griekenland
en Turkije met
vriendinnen
en familie. Ik
kijk ernaar uit
om mij goed te
ontspannen, te bruinen, te shoppen etc.
Voor juli en
augustus gaan
wij naar Marokko
en Spanje.
Ik ga in de
zomervakantie
naar Zweden
gaan zoals vorig
jaar. Ook naar
Roemenië en naar
Italië voor een
paar dagen.
Tijdens de
zomervakantie
ga ik eerst naar
Algerije, tijdens
de maand juli.
Daar ga ik mijn
familie en vrienden bezoeken.
In augustus ga
ik 15 dagen
naar Turkije in een mooi hotel.
In juli ga ik
heel de maand
werken met
mijn ouders en
soms wel ook
met vrienden
uitgaan.
En in augustus ga ik naar
Griekenland op
het eiland Rhodos om mijn familie te
bezoeken en mij te amuseren met mijn
neven en vrienden.. naar zee gaan,
discotheek, bar
Tijdens de
zomervakantie
ga ik werken
in juli dan ga
ik in augustus
naar Marokko ik
ga mijn familie
gaan zien. Dan
ga ik naar de
zee en dan ga
ik uitgaan.
Ik ga heel de
maand juli
werken en ik
augustus ga ik
voor 2 weken
naar Bulgarije.
In augustus
ga ik ook een
zomerkamp bij
Tumult VZW doen
voor kinderen van 6 tot 8 jaar.
Ik blijf tijdens de
vakantie thuis.
Maar ik ga mijn
vrienden zien en
sporten.
Ik ga 2weken
naar Spanje en
daarna heb ik
voetbaltraining
Ik ga tijdens de
zomervakantie
terug naar
Londen, familie
bezoeken, enz ...
In augustus ga
ik misschien
naar Turkije
maar het is nog
niet zeker.
Tijdens de
vakantie ga
niet naar het
buitenland of
een exotische
plaats. Ik ben
van plan om
mijn kamer te
vernieuwen. Af
en toe zal ik eens
op uitstap gaan,
maar niet ver weg van huis.
5
Veel kandidatenbewakingsagent
SGI’s got talent
Naar aanleiding van het Vrij Podium op de sportdag lanceren signaal en signaaltv een nieuwe rubriek: SGI’s got talent.
Hieronder kan je lezen over het oog van Ana, het filmtalent van 1B, de rap van Bobo, de kruispas van Youri, het tekentalent van
Amin, Emanuela, Justyna en Ozeïma, de verzen van Jhon en Sandra, Tasifan en Victoria, het zangtalent van Philomena en veel meer.
In juni staat een nieuwe lichting
leerlingen Maatschappelijke veiligheid
te pronken op het podium van de
proclamatie. Dat is de 5de keer
op rij, want zolang bestaan de
richtingen Integrale Veiligheid en
Veiligheidsberoepen al, goed voor
bijna honderd leerlingen.
Deze keer zijn er opmerkelijk veel
kandidaten-bewakingsagent bij, die
lonken naar één van de vier grote
bewakingsfirma’s. Anderen zijn nog
aan het solliciteren voor een job bij
de douane. Enkele INV’ers maken
een grote kans om in oktober hun
opleiding voor inspecteur van politie
te starten.
Voor de vier voorbije jaren tellen
wij in onze SGI-rangen: 11 politieinspecteurs, 2 politie-agenten, 1
gemeenschapswacht , 3 onderofficieren bij defensie en 26
bewakingsagenten.
CHAHIRA EL BOUJADAINI SPREEKT
MET ANA VULPE OVER HAAR PASSIE
VOOR FOTOGRAFIE.
Wanneer was je voor het eerst ‘weg’
van fotografie?
Mijn passie voor fotografie ontstond toen
ik vijf jaar geleden een belangrijke vriendin heb leren kennen. Wij hadden een
eenvoudig fototoestel en voor wie af en
toe, zoals wij, op facebook zat, zijn foto’s
een “must”. De interesse kwam als vanzelf. Ik heb het niet eens gemerkt, toen
ik door een nieuwe passie gebeten was.
Wat ik leuk vind aan fotografie, is dat ze
makkelijker te begrijpen is dan tekst. Het
is trouwens de enige ‘taal’ die alle mensen
kunnen verstaan. En je krijgt onmiddellijk
de waarheid. Foto’s zijn de werkelijkheid
in miniatuur, een souvenir van het dagelijks leven. En iedereen kan ze maken of
zien. Iemand heeft ooit gezegd dat een
camera de makkelijkste manier is om die
andere werkelijkheid te ontmoeten.
Wat is je gevoel bij het fotograferen?
Ajuinen ontmoeten
Kiekenfretters
Wanneer je de camera in jouw handen
houdt en je trekt een foto, dan sta je
tegenover, ja zelfs buiten de wereld en
dat geeft het gevoel dat de wereld aan je
voeten ligt. Elke foto is een ervaring en
Dag 1: donderdag 8 mei
Wij voelden ons van meet af aan
welkom als we getrakteerd worden
op een buffet met hapjes en drankjes.
Nadien zijn er allerlei activiteiten
om kennis met elkaar te maken.
In de namiddag volgt nog een
stadsverkenning met opdrachten in
het centrum van Aalst.
Dag 2: vrijdag 9 mei
Tegenbezoek van hun leerlingen
van het Sint-Maarten Instituut bij
hen. Zij zijn overdonderd door onze
nieuwe infrastructuur en ons mooie
OPR-klas. In de voormiddag brengen
we een bezoek aan het Constant
Vanden Stock-stadion. In de namiddag
bezoeken we het Broodhuis op de
Grote Markt.
Wil je er later nog iets mee doen?
Fotografie is een hobby en dat wil ik zo
houden. Het is voor mij een manier van
ontspanning.
6
Voel je je op school gestimuleerd?
Eigenlijk wel. Mijn leraar esthetica steunt mij om mijn ‘talent’ te ontplooien.
Wil je verdergaan met je talent?
Dat kan je wel zeggen. Volgend jaar wil ik de opleiding interieurvormgeving
volgen aan de Sint-Lukas School of Arts in Brussel.
Heb je nog andere talenten?
Jazeker. Maar die zijn nog niet tot uiting gekomen.
Amine Ounir (3 Economie):
Mijn interesse voor tekenen
is na mijn allereerste
PO-les begonnen. Ik vond
dat heel leuk. Ik maak
vooral 3D-tekeningen,
natuurtekeningen
en natuurlijk mijn
PO-opdrachten. Maar het
blijft louter mijn hobby.
Op het Free Podium zingt Philomena van 2ASO ‘Roar’
van Katy Perry. Philomena is 14 en komt uit Ghana.
“Ik treed voor de tweede keer op,” vertelt zij aan Kenny Kiandanda van 5ASO.
“Mijn eerste keer was ik ook zenuwachtig, maar toen was het optreden mij beter
gelukt. Nu vind ik mezelf slecht. Ik ben speciaal samen met mijn beste vriendin
Tara gekomen om minder stressy te zijn, maar is niet gelukt.”
Wat was jouw eerste indruk op Sint-Guido?
Ik was in het begin erg bedeesd, omdat ik niemand kende. Maar uiteindelijk is het
wel goed gekomen. De leerlingen zijn hier aardig.
Hoe voelt het om op je 17de al
kampioen te zijn?
Ik kijk nog niet te ver vooruit. Ik wil eerst
en vooral hier mijn studies met succes
afmaken en daarna zien wij wel. Ik wil me
nu concentreren op mijn proefwerken om
zo zonder kleerscheuren voorbij het vijfde
jaar te geraken en daarna eventjes te
Justyna in gesprek met haar
klasgenoot Glodie Lombi Kusa (6HW) :
“Ik beschouw het meer als een hobby
dan een talent.
Alles begon op de basisschool.
Ik had de tekencompetitie gewonnen.
Nadien ben ik ook gaan schilderen.
Of beter, vorig jaar ben ik opnieuw
begonnen, want ik heb twee jaar
in een zogenoemde creatieve crisis
gezeten. Ik had geen inspiratie om
te tekenen.”
Ik neem vooral foto’s van de natuur en
durf nog geen portretten te maken. Ik
denk dat dat moeilijker is. Dan voel ik
vrijheid. Maar wanneer ik gevraagd wordt
om foto’s te nemen, zoals op ons eindejaarsbal, dan word ik een beetje bang. Je
weet nooit hoe mensen gaan reageren als
je een foto neemt.
“Het is soms lastig om de school met
het A-team te combineren,” geeft Youri
toe, “maar ik kan niet zeggen dat de
school mijn talent remt, wel integendeel.
Sint-Guido en de club hebben een uitstekende samenwerking. Zo kan ik tijdens de
lesuren gaan trainen. Dat vind ik positief
en zo kan ik tijdens het schooljaar mijn
talent blijven ontwikkelen. Ik hoop wel zo
snel mogelijk van de school verlost te zullen zijn, zodat ik volledig op het voetbal
kan focussen.”
Wat zijn je toekomstplannen?
Justyna Bychowska (6EcMt) tekent
en schildert. “Met mijn zelfportret kan
ik mijn gevoelens beter laten zien dan
met woorden. Zelfs in het Pools.”
de camera is het ideale wapen. Ik heb het
gevoel dat ik de hele wereld in mijn handen en hoofd kan bevatten. Door foto’s te
trekken kan ik de wereld verzamelen.
Hij is de meester van de ‘kruispas.’ Dat betekent een bal in de
lucht naar de overkant kunnen stampen. Youri Tielemans,
purple talent en rijzende ster aan het RSCA-firmament,
wordt op zijn 17de met de match sterker in duel. Maar eerst
een interview voor signaal met Hervé Matthys van 6HW.
Ik had nooit durven dromen dat ik een
aandeel in de titel zou hebben. Ik heb mijn
meeste minuten in de play-offs gedaan en
die zijn uiteindelijk erg belangrijk geweest
voor Anderlecht. Vorig seizoen was ik nog
aan de slag bij de jongeren “u17” van
Anderlecht en nu sta ik hier tussen de
grote jongens de titel mee te vieren. Dat
is een heel leuk gevoel.
“Echt grote plannen om iets met
mijn tekentalent te doen, heb ik
niet. Ik denk wel aan misschien
de richting ontwerptekenen in het
beroepsonderwijs.
Voorloig heb ik zeker geen spijt
van Sint-Guido. Ik vind humane
wetenschappen leuk, al is tekenen
en vooral ontwerpen ook iets wat
ik wel ontzettend graag doe.”
MET TWEE VOETJES
OP DE GROND
Met 42 OPR-leerlingen zijn wij,
een hele hoop dus: wij en 6 Onthaal
& Public Relations van het
Sint-Maartensinstituut in Aalst.
Emanuela Hoxhay (3HW):
Wat vind jij nu?
Het is een toffe school, ook al zijn er soms eigenaardige dingen. Zoals lawaai
maken in de gang, met de borstel gooien, dierengeluiden maken. Het gebeurt
af en toe in mijn klas. Ik heb leuke klasgenoten, ook al worden er wordt er soms
racistische dingen gezegd, ik luister er niet naar.
genieten van een niet zo lange vakantie.
Want na de proefwerken staat het nieuwe
seizoen al voor de deur. Ik blijf graag met
twee voetjes op grond en wacht af tot ik
alles naast het sportieve heb afgewerkt.
Als u iets van het geruchtmakende voetbalduel wil zien tussen Youri Tielemans en
mevrouw de directeur Guns van het SAP,
check it out op youtube.com/signaaltv.
Wat zou je willen veranderen?
De kledij mag hier veranderen. En dat wij tijdens de speeltijd onze gsm mogen
gebruiken. Dat we meer op uitstap gaan, want met het tweede jaar zijn wij alleen
weg voor de sportdagen.
Wat ga je op vakantie doen?
Ik ga op vakantie naar mijn tante in Holland. Ik zal wel blijven trainen. Ik doe
namelijk atletiek en zal ook naar wedstrijden blijven gaan.
Wat wil je volgend jaar doen?
Ik zou graag Humane Wetenschappen of Sportwetenschappen volgen. Mijn grote
droom is om later dokter of topatleet te worden.
Voor de prestatie van Philomena op het Free Podium: zie youtube.com/signaaltv.
MISTER BOBO: “MUZIEK ALS
MEDICIJN VOOR MIJN WOEDE”
Hij is 16 en ‘Master of Rap’. Voorlopig misschien niet zo bekend
als Ali B. maar dat komt nog wel. En hij zit in Okan 1. Signaal
heeft een exclusief interview met Mister Bobo. Reporters
van dienst zijn: Anis Behhadi, Chahira El Boujadaini, Lamia
Benabderrahmane, Nabil Toufik en Xavier Gies van 6ASO.
Ik moest bloeden om te voelen
De pijn had ik nodig
Om te koelen in mijn woede
In mijn woede, in mijn woede
Het gebeurt niet altijd, maar dit is een
verhaal dat zelfs onze meeste ervaren
signaal-reporters heeft ontroerd. Zo zegt
Chahira: “Vele Okanners hebben een ontroerend verhaal en je moet tijd maken
om naar iedereen te luisteren. Maar in de
onschuldige glimlach van deze jongen van
inmiddels 16 kan je zien hoe fier Bobo is.
Omdat wij in hem geïnteresseerd zijn. En
dat heeft mij geraakt.”
Bobo haalt zijn inspiratie onder andere
uit de Angolese groep ‘Forca Suprema’,
die ook met veel heimwee zingen. Plus
van mijn eigen omzwervingen, natuurlijk.
Muziek is een manier om zijn emoties uit
te schreeuwen en met zijn woede om te
gaan. “Ik nam een pen en papier en begon
te schrijven. Intussen staat er een tweede
clip op stapel.” En, zegt Bobo, er zitten
nog veel meer liedjes in zijn hoofd.
Hij was 15 toen hij een jaar geleden moederziel alleen in Zaventem op het tarmac
stond. Een jongen die zijn hele wereld
in Angola moest achterlaten: “Ik mis je,
mama. Ik mis je, papa. Het leven is zo
moeilijk zonder jullie,” zingt Bobo in zijn
eerste videoclip, samen met zijn beste
maat Emanuel. De clip “Waar zijn mijn
dagen?” is op youtube gepost. Hij is echt
zwaar! En top-goed gemaakt. Check op
youtube.com/signaaltv de link.
Waar zijn mijn dagen
Van mijn dromen
Die zijn voorbij
“Mijn grootste droom is om mijn ouders
weer te zien.” Hij is via Kinshasa, met een
omweg langs Nederland, uiteindelijk in
Anderlecht beland. Zijn dagen zijn sindsdien gevuld met gigantisch veel heimwee.
“Je ouders kunnen je de aandacht geven
die je nodig hebt. Zij zijn het die er zijn
als het moeilijk gaat. Je beseft maar hoe
belangrijk je ouders zijn, als zij er niet
meer zijn.” En Bobo is bang dat het er niet
makkelijker op wordt om zijn ouders terug
te zien. Wanneer Chahira hem wil troosten
met: “niets is onmogelijk,” reageert hij
scherp met: “misschien voor anderen,
maar niet voor mij.”
Wie helemaal alleen is, leert vriendschappen meer te appreciëren. Daarom is Bobo
dankbaar voor de morele steun die hij krijgt
van zijn begeleiders in het Anderlechtse
opvangcentrum waar hij nu woont. En ook
van zijn klasgenoten. “Ouders zijn toch het
belangrijkst.” Bobo is een man van niet te
veel woorden. Hij is een rapper.
Bobo legt uit dat hij weg moest want zijn
vader zit in Angola in de ‘foute’ politieke
partij. “De naam van die partij zeg ik
liever niet. Mijn ouders vonden de situatie te gevaarlijk worden. Daarom regelde
mijn oom mijn vlucht uit Angola. Eerst
naar Congo, vandaar naar Europa. Ik voel
enorm veel woede.”
Het hoge niveau van Sint-Guido
De man is 82, maar zijn geheugen blijkt ijzersterk. Net als zijn
inschattingsvermogen. Tot twee keer toe stoeft Simon Gronowski
met het “hoge niveau van Sint-Guido,” twee keer gevolgd door
applaus. Gronowski is één van de laatste Brusselse overlevenden
van de holocaust of judeocide. Dat is de moord op miljoenen
joden door Hitler en de nazi’s. En Gronowski heeft snel genoeg
door dat wij op Sint-Guido ‘wereld-wijs’ zijn.
Hij zit in Okan 1, al praat hij prima Nederlands. “Ik heb het wel moeilijk met schrijven en rekenen. Maar eerlijk gezegd, wil
ik liever niet meer denken. Ik word boos
van denken.”
Geen dagen gingen voorbij
Zonder te denken
Zonder slechte dromen
“Bobo is mijn echte naam, maar ik weet
eigenlijk niet wat het wil zeggen. Ik ben
half Angolees, half Congolees. In Anderlecht ben ik eerst in een centrum beland
voor jongeren die geen ouders hebben.
Zo heb ik ook onze school gevonden. Ik
heb nu een verblijfskaart die ik om de drie
maanden moet laten afstempelen. Maar
het is ontzettend moeilijk om in een land
zonder papieren te wonen. Ik mag van
alles niet doen, niet in een voetbalploeg
spelen, geen jobstudent zijn.”
Ondanks alle tegenslag is de jongeman
vastberaden om zijn diploma te halen. Hij
zou later jongeren willen begeleiden die
geen ouders meer hebben. Intussen doodt
hij zijn vrije tijd met muziek, stappen
en zijn playstation. “Ja, ik win graag,”
knipoogt hij.
Het hele interview met Bobo is gefilmd en
kan je op signaaltv zien. Als Anis, onze
senior cameraman, aan het eind vraagt om
iets van zijn volgende clip te zingen, dan
doet Bobo dat met veel plezier. Niet te
missen dus op youtube.com/signaaltv. En
een sgi-talent om in de gaten te houden.
Hij is komen praten voor 5 & 6 ASO. “Met
heel veel emotie,” zo is onze reporters
Claudia Gil, Eleni Tsakiridis, Sandy Casier
en Victoria Bonte van 5 ASO opgevallen.
Proefwerk
Simons verhaal begint in 1943. Hij, een
“echte Franstalige Brusselaar,” is 11 jaar
en verliest eerst zijn joodse moeder, dan
grote zus Ita. Op een dag staat de Gestapo
aan de deur van hun onderduikadres in
Sint-Lambrechts-Woluwe. Wat zus Ita zei,
is hem altijd bijgebleven: “Kijk, Simon,”
zei ze, “de zon schijnt vandaag, maar niet
voor ons.” Als de kalende 82-jarige het in
detail navertelt, kunnen wij de tranen in
zijn ogen zien.
Ik heb veel stress.
Dan nog liever een saaie les.
Hij is samen met zijn moeder op een
wagon richting Auschwitz gezet. Net voor
Kuttekoven is hij op de aandringen van
zijn moeder uit de trein gesprongen. Dat
heeft zijn leven gered. Zijn moeder heeft
hij sindsdien nooit meer teruggezien.
Oui,
Frans is niet echt mijn ding.
De uitspraak, de spelling …
Vandaag vertelt hij het verhaal aan iedereen die het horen wil, maar dat was niet
altijd zo. De eerste 30 jaar heeft Gronowski niet gesproken, uit angst om een
depressie op te lopen. Hij wilde liever in
het heden en in de toekomst leven dan in
het verleden. Vandaag is hij fier te kunnen
zeggen dat hij kinderen en kleinkinderen
heeft.
Dit is er echt over.
Ik studeer dag en nacht.
Ik kijk niet meer naar ‘Thuis’.
Vanwege mijn grote buis.
In maart van dit jaar is Gronowski door
de beroemde regisseur Woody Allen naar
New York gehaald om samen jazz te spelen in Café Carlyle. Hij is toen in vier New
Yorkse scholen gaan praten waar hij, net
als op Sint-Guido, besloot met: “het leven
is mooi. Maar het is elke dag een strijd.”
De recente aanslag in het Joods Museum
laat zien dat jodenhaat en discriminatie
nog niet uit onze wereld zijn verholpen.
Reden temeer om youtube.com/signaaltv
open te klikken.
Voor mij hoeft een examen
geen drie keer per jaar.
Maar kijk,
dit gedicht voor Nederlands
is ook al klaar.
Tasifan Mohammad
Jhon en
Sandra van
Okan 1 zijn
broer en
zus en zijn
afkomstig
uit Colombia
en Spanje.
Een nog onbekend eiland
(door Jhon)
Ik was 30 jaar of zo en werd kapitein van een grote boot. Ik had
een moeilijke, vreemde opdracht:
op zoek te gaan naar een eiland in
de zuidelijke zeeën dat nergens op
de kaarten staat. Ik weet niet meer
hoe ik de richting naar het eiland
gevonden heb. De mannen op mijn
boot hadden geen eten en drinken
meer en waren dan ook erg blij toen
ze zagen het eiland. Misschien was
er wel een schat verborgen op het
eiland. En ja, dat was ook zo. Op
het groene eiland leefden duizend
vrouwen en meisjes. Ze hadden geen
kleren aan, want het was er zo warm.
Wij wilden hier blijven en nooit meer
terugkeren.
Niet één fee, maar twee
feeën (door Sandra)
Ik wandelde alleen in een park van
Brussel en ik zag op een grote boom
een witte vogel. Dat kan toch niet
en ik ging van dichtbij kijken. Maar
het was een mooie en goeie fee,
niet meer dan 20 cm groot. Zij had
witte vleugels en een witte jurk. Dit
is niet echt, dit is een droom, dacht
ik. De fee sprak met een toverstafje
in haar kleine handjes: “Je mag een
wens doen.”
“Ik wil ook, zoals jij, een fee zijn,”
wenste ik. En zie: ik veranderde
echt in een fee. Ik vloog zoals een
vogel en was heel blij. En wat ik met
het toverstafje gedaan heb, is mijn
geheim.
Chauffeur had
slechte dag
Sportdag op Sint Guido: dan zijn
Emma Keyaerts en haar vriendinnen van 6 Verzorging er als de kippen bij. Dit is haar verslag.
Iets over halfacht vertrekken wij met
de bus uit Anderlecht. Volgens mij
had de chauffeur een slechte dag. Op
de bus zit de sfeer er goed in. Iedereen is aan het zingen. Maar onderweg naar Brugge zitten wij anderhalf
uur vast. Als de bus opeens met een
schok blijft staan, denken wij dat de
benzine op is. Maar het is de buschauffeur die verloren gereden is.
Wanneer wij eindelijk de juiste weg
hebben gevonden, komen wij snel
op het Bloso-centrum aan.
Daar hebben we met iedereen de
opwarming gedaan. En dan worden
de groepen gemaakt. Wij mogen met
pingpong beginnen. Eerst spelen
Elodie, Megane, Aylin en ik samen ,
maar dat ging niet goed. Daarna is
het per twee. Dat ging nog niet. Uiteindelijk kom ik terecht bij mevrouw
Ruth Vereecken, die mij stap voor
stap heeft uitgelegd wat ik precies
moest doen.
Na de pauze gaan wij dansen. Wij
vallen uit de lucht als wij te horen
krijgen dat het moderne dans is, u
weet wel, met op de grond vallen
en zo … Dat ging nog redelijk goed
totdat er een andere groep bijkomt.
Gelukkig is de volgende activiteit
best tof: met gekke fietsen rijden
waarbij je naar achteren moet trappen om vooruit te raken of een fiets
waarbij je achterste op en neer gaat.
U hebt het begrepen, het is een heel
fijne dag geweest, eentje om nooit
te vergeten. Ik ben persoonlijk ook
blij met de selfies die ik heb kunnen
maken met de leerkrachten. Op de
bus naar huis is iedereen moe, maar
tevreden.
7
FAMILIENIEUWS
WELKOM AAN
Arthur, zoon van Elke Vandermot (oud-leerling) en Bram Thielemans - 06.06.2014
kleindochter van Myriam Nechelput (leraar) en Piet Vandermot (algemeen
directeur van de vzw Sint-Goedele Brussel)
STAPTEN IN HET HUWELIJKSBOOTJE
Sarra Ben Hadi, (leraar) en Walid Alabdaoui (oud-leerling) - 11.04.2014
KEERDEN TERUG NAAR HET VADERHUIS
André Van Arschot, schoonvader van Catherine Van de Poel - 29.04.2014
Sonja De Cleer, schoonmoeder van Caroline Brunin (leraar) - 16.05.2014
Herman-Jozef De Brucker, vader van Jos De Brucker (leraar) - 10.06.2014
6GWW
“Een klas vol talenten”
Asmae D. (uit 6GWW)
Ik hou van dansen en ik kan goed dansen,
Dansen is mijn ding.
Dansen is waar ik voor ga.
Dansen maakt mij blij.
Dansen geeft mij kracht.
Dansen is mijn leven.
Mijn voeten houden mijn lichaam niet bij,
het gaat zijn eigen weg.
Dansen is een deel van mijn leven,
bewegen zonder dat ik iets zeg.
Asma A (uit 6GWW)
Ik hou van tekenen en ik kan goed tekenen,
Ik schilderde een portret zonder kleuren,
En schreef een gedicht zonder woorden,
Met deze wonderen hoop ik de kleuren
te bewaren voor mijn leven,
Kleuren wil ik drinken,
En in het schilderij verzinken.
Majdouline (uit 6GWW)
Het meest hou ik van Hip-Hop,
Dat doe ik dan ook non-stop.
Bij Hip-Hop kan ik me goed inleven,
Dat doe ik dan ook zo-even.
Ik hou heel veel van dansen,
daar gaan mijn ogen van glanzen.
Het zingen geeft je kracht en moed,
en je leven wordt hierdoor gevoed.
Muziek of het zingen brengt een bepaalde
prikkeling teweeg,
je hoofd is dan niet meer leeg.
WERKTEN MEE
Met dank voor hun bereidwillige medewerking:
Caroline Appelmans • Candide Behets • Ilse Capiau • Dieter Biesemans
Lies Debondt • Ann De Ridder • Veronique Desoete • Yasmin Haciberber
Björn Heirman • Yo Loos • Geert Maes • Jacinthe Mertens
Jacob Nys • Gaelle Petrov • Sandra Van Den Stockt • Bart Van Der Smissen
Benedikt Verbruggen • Vanessa Verdonckt • Sofie Verweire
Ann Viceroy • Katleen Vierendeels
8
PRIVACY
We gebruiken je adres uitsluitend om je
“Signaal” toe te zenden en je op de
hoogte te houden van het reilen en
zeilen van het Sint-Guido-Instituut.
Je kan je gegevens in ons bestand
steeds inkijken of aanpassen zoals
voorzien in de wet van 8 december
1992 ter bescherming van de privacy.
BINAIRO: REGELS
Om een binaire puzzel op te lossen, gelden de volgende regels:
1. Elke cel moet een nul of een één bevatten.
2. Er mogen niet meer dan twee dezelfde cijfers direct naast elkaar of
direct onder elkaar worden geplaatst.
3. Elke rij en elke kolom moet evenveel nullen als enen bevatten.
4. Elke rij is uniek en elke kolom is uniek. Een willekeurige rij mag echter
wel hetzelfde ingevuld worden als een willekeurige kolom.
5. Elke binaire puzzel heeft een unieke oplossing. Deze oplossing kan
altijd gevonden worden zonder te gokken.

Download Report