Geachte stadsgenoten, Het is mij een grote eer om

Geachte stadsgenoten,
Het is mij een grote eer om als jonge senior dit voorwoord te mogen schrijven voor het nieuwe
communicatiemagazine van de stad Roeselare. Dit om duidelijk te maken dat de senioren zeker niet
in de kou zullen komen te staan maar de volle aandacht zullen blijven krijgen.
Als sinds 1977 ben ik hier aangespoeld om er te wonen en later ook om er te werken. Ja, ik was van
het type dat de vrouw nog volgde, want zij had reeds een job in het Stedelijk Ziekenhuis. Voor mij
was het toen nog werken in de omgeving van Brussel. ’s Morgens kwart voor vijf opstaan om de
eerste trein te halen naar Brugge en ’s avonds pas om 20.00 h thuis, als er al geen treinvertraging
was. Een andere job was de oplossing en zo kwam ik dan terecht in de Ardooiesteenweg bij een
groot voedingsbedrijf.
Mijn job als productie-ingenieur was enorm uitdagend en heel boeiend met een grote verscheidendheid – productie van conserven met ravioli en allerhande sausen, inpakking van voedingsproducten
zoals paneermeel, aardappelzetmeel, tapioca,zelfrijzend bakmeel etc…. het maken van de toen
bekende Vita-beschuiten en de voor mij onbekende Chinese mie. Als jonge ingenieur had ik ook de
taak van hoofd brandweerploeg en diensthoofd veiligheid in het bedrijf. Daar had ik helemaal nog
geen kaas van gegeten, en bijgevolg schrijf ik mij in als vrijwilliger bij de stedelijke Brandweer van
Roeselare. Het was een win-win situatie voor iedereen en een zeer goede springplank om mezelf in
de Roeselaarse gemeenschap te integreren en het reilen en zeilen van deze boeiende stad te
doorgronden.
Roeselare is en blijft een boeiende stad met een enorme waaier aan mogelijkheden om zich te
ontspannen en te amuseren. Een levende stad met een verscheidenheid aan verenigingsleven. Ook
kultuur en kunst wordt hier met een grote K geschreven. Als senior nu – in mijn gedachte voel ik mij
nog altijd jeugdig- heb ik tijd tekort om aan alles mee te doen.
Alhoewel ik op rust gesteld ben als vrijwillig officier bij de brandweer, toch ben ik als vrijwilliger nog
aangesteld als conservator van het oude brandweermateriaal. Vandaar ook mijn vrijwilligerswerk bij
de erfgoedcel Bieterf.
Zingen doe ik al van kindsbeen af en sedert het internaat altijd in een koor geweest. Het koninklijk
lyrisch gezelschap “ Kunst Veredelt “ is dan ook één van mijn passie’s.
Mijn sociaal ingesteldheid laat zich nog altijd blijken als begeleider bij Elim in de huiswerkklas voor
anderstaligen.
Ook de vaderlandslievende verenigingen liggen mij nauw aan het hart en als vaandeldrager bij de
BTBB (De British Torch of Remembrance Belgian branch ) draag ik mijn steentje bij.
Neem het van mij aan beste lezers, Roeselare is een bruisende en ondernemende stad, zeker ook
voor de senioren. Als immigrant of uitgeweken Oost-Vlaming kan ik u verzekeren dat Roeselare een
warme en zorgzame stad is, die bruist van activiteiten en waar het seniorenbeleid nog meer dan
vroeger de volle aandacht krijgt.
Tijden veranderen en ook de senioren gaan mee met de tijd. Ook de sociale media (facebook en
twitter) zijn een deel van ons leven en onze computer is al een tablet, een ipad of iphone geworden.
Iedereen moet mee op de trein van de nieuwe communicatietechnologie. Dit nieuwe stadsmagazine
maakt daar deel van uit en zal alleen nog basisinformatie bevatten. Voor de uitgebreide info zal
doorverwezen worden naar de betrokken diensten of andere digitale kanalen. Het is niet omdat het
seniorenblad “MEE!” wegvalt dat we daardoor armer aan informatie worden. Integendeel, dit zal nu
alleen via andere kanalen meegedeeld worden. We gaan nu MEE! met onze tijd.
Guido De Schepper