op zorgboerderLl

Iedereen welkom
op zorgboerderLl
aa
Antoinette Bons gooide het roer om en begon
zorgboerderii Kei-in wadenoiien. Ze bekwïamde
ztghals zorgondernemer en werd voorzitter van de
Verenig ing Zor gboeren Rivierengebied.
door Menno Provoost
AF{T*Ih!ETT§ ##ruS
hadden goede banen in de ICT
en een mooi huis met een au
pair die voor de kinderen zorge
de. De drukke levensstiil begón
Antoinette en Frank Bons echter
tegen te staan. Na een skivakan-
tie met vrienden besloten ze
voor een droom te gaan: het opzetten van een
zorgboerderij voor mensen met een beperking.
Het werd Kei in Wadenoijen, bestierd door AÀtoinette, ,,Het chique pa( de mooie auto en dan
de kinderen laten overblijven: dar wilden we
niet meer", verteh zij. ,,Als vrijwilliger bij zorgmanege Harten Hoeve in Deil deed ik het idee
op. Het is een vrii beroep, dus ie kunt zo beginnen. Maar uiteindelijk is de regeldruk wel hèel
groot en is het hard werken. En we kunnen er
nog niet v.an bestaan. Frank is nog proiectmanager. Het droombeeld dat ik er Aan
ittila voor
de
kinderen ben als zij uit school komen, is niet
uitgekomen. Mama is nog steeds heel druk."
Maar het werken met de mensen met een beperking maakt het volgens Bons meer {an waard.
,,Ze zíin zo eerlijk en direct. Proberen ie niks te
verkopen of zich anders voor te doen. Als we
met ztn allen om tafel zitten, de sfeer is goed,
en zelf de stilste deelnemer begint verhalen te
vertellen, dan voelen we ons echt een gemeen-
$S
ttier kunnen ze
gezellig een beetie
klooien. Vuurtie
stoken, visje vangen,
paadje rijden
Antoinette Bons
*
*
Antoinette Bons studeerde Duitse taal en literatuur aan de Vriie Universiteit Amsterdam.
Ze was programmeur en had een adviesbureau
voor ICT en interimmanagment.
ln 2007 begon ze met zorgboerderij Kei in Wade-
I
noijen.
Ze haalde diverse diploma's en certificaten hier-
*
voor.
A
Op de boérderij kunnen zowel jongeren als volwassenen met diverse beperkingen terecht.
schap. Dat is een heel mooi sevoel."
Als productieboerderij is de r,5 hectare aan de
Bommelweg_niet te handhaven. Onder leiding
van Bons is de gezellige verzameling van vaakelders overbodig geworden dieren, èen moestuin en wat fruitbomen meer een toevluchtsoord. Mensen die het in een harde bedrijfsmatige omgeving niet redderl vinden er een prettige plek om sociale vaardighederl zelfuertrouwen, structuur en werkervaring op te doen. Op
woensdag en zaterdag zijn er groepsactiviteiten
voor iongeren. De nadruk ligt daarbij op plezier
en gezelligheid. ,,We bieden een duidelijke
structuur en ziin consequent. Maar goed naar
de kinderen luisteren sraat voorop. Zlj doen sugg_esties en we kiezen met z'n allen wat we gaan
doen. Ze moeten al zoveel. Hier kunnen ze gezellig een beetie klooien, vuurtje stoken, vis-je
vangen, paardje riy'den.'
In korte tiid heeft Bons zich bekwaamd als zorgonderneemster, en ze ziet juist in deze tijd vaÀ
bezuiniging goede kansen voor de zorgboerde-
rijen.Ze werd voorzitter van de Vereniging
Zorgboeren Rivierengebied omdat ze ervan
ov.ertuigd is dat de bedrijven samen een belangrijke rol kunnen spelen in de veranderingen in
de zorg. .Onze boerderii is heel kleirl màar gezamenlijk zijn we een van de grootste aanbièders van dagbesteding in het gebied. Door kennis te delen, elkaar te helpen en één aanspreek-
€ Antoinette
Bons smeedt een hechte gemeenschap op zorgboerderij Kei in Wadenoiien. foto Jan Bouwhuis
punt te zijn voor gemeenten kunnen we
ècht voor vernieuwing zorgen. Kleinschalige zorg in de wijken bieden, waarbij de
cliënten echt centraal staan. Met de invoering van wijkteams zie ik enorme kansen.
|e zlet dat er nu echt goede nieuwe initiatieven komen. Wat dat betreft zijn de veranderingen in de zorg, met de bezuiniging,
een zegén. Het dwingt tot verandering."
Wat betreft Kei is ze al volop bezig om een
bredere rol als zorgverlener en ontmoetingsplek in de buurt te worden. Zo begint
ze een proef met vluchtelingernverk om
vluchtelingen een plek te bieden waat zii
,,Het gaat erom dat iedereen welkom is'
tje geopend waar op vriidag biivoorbeeld
sierader\ zeepjes, en handwerk verkocht
worden die door deelnemers gemaakt zijn.
zo makkelijk elders aan de slag kunnen,
mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, jongeren met faalangst die huiswerkbegelèiding nodig hebben. Het lijkt allemaal verschillend, maar uiteindelijk hebben ze allemaal dezelftle behoefte: een
mooie, veilige plek waar op een gezellige
manier nuttig werk wordt gedaan."
Nederlands leren en (vrijwilligers-)werkervaring opdoen. ook is er recent een winkel-
Daarbij is er een terrasie waar mensen gratis een kopje koÍÏie ofthee krijgen. Bons
wil de gezamenlil'ke ruimte graag groter
maken, om er een soort WV-informatiepunt te maken.
Buurigenoten die hun verhaal kwijt willen, mantelzorgers die de zorg even aan
ons kunnen overlaten. Stagiaires die niet
Beschaving
6n
I I
,,J
atistochbeschaving
ne', merkt een collega
op als een groePie mensen met een beperking vroliik
"met hun begeleiders door de
straat voor ons kantoor langs
trekt.
Dat vind ik oolc Je kunt de mate.
van beschaving van een maatschappij aflezenaan hoe er om
wordt
gegaan met.kwetsbare
mensen en zaken. Die heb ie natuurliik in alle soorten en maten,
en je kunt het maar zo worden.
Ik kan me wel voorstellen dat ik
me in zo'n geval thuis zou voelen
'op een zorgboerderiitie, zoals die
van Antoinette Bons in Wadenoiien.Zii is uit het drukke bedriifsleven gestapt omdat zezich
op een goede dag afuroeg waar ze
eigenliik mee bezig was. Heel
hard werken voor status en een
mooí huis, waar ie biina nooit
benc Nu moet ze ook hard werken, maar ze koestert de fiine omgang met mensen'en dieren in de
natuurliike omgeving.
Een mens kan cynisch worden
van een harde, bedriifsmatige omgeving waar de cliënten van Bons
nu iuist aan ontsnappen. Ik merk
ook aan mezelfdat ik minder geduld heb met twetsbaren'als de
druk op miin werk toeneemL De
journalistiek is nog een redeliik
zachte sectoÍ, maar
ookbij onsmoeteÍ
gepresteerd worden,
en gelden uiteindeliik alleen de economische wetten.
'Het gaat om de cenMenno
Provoost
ten en niet om de
mensen', hoorde ik
laatst iemand zeggen die oP straat
kwam te staan door een bedriifsbeëindiging. Het lijkt alsof dat tegenwoordig voor alles geldt. Ook
bii zorg of cultuur worden economisóe argumenten vaak als de ultieme waarheid beschouwd. Het
zou toch mooi ziin als meer mensen op een goede dag het inzicht
van Bons kriigen: het gaat om de
mensen en niet om de centen'.
14 APRIL 201 4
DE GELDERLANDER MAANDAG
qÍËzf@-*
.
-
ledereen welkom
op zorgboerderli
?ffi ui
kc
Antoinette Bons gooide het
roer om en begonzorgboerderii Kei in Wadenoiien
'Patatfe
.# fl:
oorlog'in
Jeroen Vergouw
start een frietloket
naast een bestaande
snackbar. De
'patatoorlog' valt
verkeerd in Buren.
door Fred Eggink
- Een frietloket oPenen Pal
naast een bestaande snackbar, is
BuREN
vragen om moeilijkheden. Zo ook
in de binnenstad van Buren, waar
snackbar De Buren sinds vorige
week zaterdag ineens een nieuwe
buurman kreeg: De Puntzak'
Voor het Chinese echtPaar een onaangename verrassing' Xiao Tao:
,,wé zitten hier negen rnaanden,
we moeten hard werken. Ze willen ons kapot maken, heel vervelend. Ze halen ook mensen van
de straat en die komen dan niet
naar ons."
De boosdoener in haar ogen is
Jeroen Vergouw, eigenaar van ijssalon LIC èn Pizza-restaurant Picasso. Dat laatste gebouw grenst
aan de snackbar.
Vergouw heeft een geheel andere
t<ijt< op de'patatoorlog' aan de
Réhterbonenburg, een smal straatie achter de BuitenhuizenPoort.
,,lk kwam erachter dat ik met LIC
èn Picasso 's middags mijn eigen
concurrent ben. Dus ik moest iets
doen, want ik wil geen Personeel
ontslaan. Zo kwam het idee van
(rechts) ligt naast de snackbar (n
B Het pas geopende frietloket De Puntzak
De Puntzak om toch in de middag rendabel te kunnen zijn."Veigouw begrijpt de commotie
niet: ,,Uijn Èelgische friet is heel
anders, wij snijden de aardaPPelen zelf En zijn ook twee keer zo
duur. Als ik ze weg wil concurreren, had ik de friet wel goedkoPer
verkocht. Het kan elkaar juist versterken. Mensen, die bii mii buiten staan te wachten, hebben wel
zin in een iisje en die halen ze
dan ernaast. En hoe vaak zie je ir
een stad niet dat snackbars naast
elkaar bestaan? Ik wil helemaal
niet dat de snackbar weggaag ik
gun het haar. Ik ga het heus niet
overnemen."
En het van de straat Plukken var
bezoekers? Vergouw ontsteekt ir
woede: ,,Dat is een tegenreactie
op hun actie.Zii zetten allemaal
bàrden voor onze deur" Nou, dat
zetten we er een leuk iemand bi

Download Report