Der Weltverdruss - KRK

Der Weltverdruss
I hab koan Vada mehr und a koa Muatta mehr,
koan Bruada, Schwesta und koan Freind,
bin ein verlassnes Kind, als wia da Almenwind,
i bin da Weltverdruss, so hams mi g´nennt.
I soll mi lustig fuin, und soll zum Tanz aufspuin,
i bin ja nur ein Musikant,
der oane kennt koa Noad, der and´re sauft´ze toat,
wer oamal Herzkrank is, wird nia mer g´sund.
Und weil me koana mag, greif i zum Wanderstab,
und wand´re in die Welt hinaus,
ihr Berge himmelhoch, ihr Täler pfiarteichgot, das
war der letzte Gruß vom Weltverdruß