Nieuwsbrief Hospice DDH Maart 2015

Nieuwsbrief
Nieuwsbrief
maart
juni 2015
2012
Hallo mijn naam is Peter Pennings, ik ben
53 jaar en woon al 25 jaar samen met Bert.
Ik ben geboren in Veghel en in 1979 met de
opleiding tot verpleegkundige begonnen.
Na mijn diplomeren waren er destijds niet veel
vacatures in de verpleging, ik ben daarom met
de opleiding tot operatie assistent gestart. Dat
heb ik 3 jaar gedaan, maar dat was uiteindelijk
toch niet wat ik wilde, ik miste het contact met
de patiënt.
Gelukkig kon ik weer terug naar mijn oude
vertrouwde afdeling interne geneeskunde. Daar ik nog jong was en toch
nog niet precies wist wat ik wilde ben ik in Zwitserland gaan werken, daar
was een tekort aan verpleegkundigen. Ik heb er ongeveer 1 jaar met veel
plezier gewerkt, samen met Duitse - en Zweedse verpleegkundigen.
Ik werkte op een interne klasse afdeling en heb zo weer de nodige
ervaring opgedaan, zo ook van de Zwitserse taal en mentaliteit.
Omdat ik heimwee kreeg ben ik weer terug gegaan naar Nederland. In die
tijd heb ik ook Bert leren kennen. Gelukkig was er toen een tekort aan
verpleegkundigen. Ik werd zelfs gevraagd of ik weer terug wilde komen op
mijn oude afdeling interne oncologie in het Carolus ziekenhuis.
Daar heb ik tot 2010 met veel plezier gewerkt, verschillende opleidingen
en cursussen gedaan, onder andere oncologie en geriatrie.
Destijds heb ik ook mijn huidige leidinggevende Dorien Aarts leren
kennen. Zij werd de manager van de Duinsche Hoeve en ik ben er toen
over na gaan denken of ik daar dan zou willen werken. Ik had inmiddels
weer 20 jaar gewerkt in het ziekenhuis en er zat een fusie aan te komen
tussen het Carolus en het GZG. Dit zou dan één grote organisatie
worden en dat zag ik niet zo zitten. Uiteindelijk toch de overstap gemaakt,
naar het gemoedelijke, het kleinschalige, het ‘ons kent ons’ en de rust van
het hospice.
Ik ben nog steeds blij met mijn keuze, ik voel me steeds sterker worden
in mijn vak als verpleegkundige in de palliatieve zorg en gesterkt door ons
team met ieder zo zijn specifieke kwaliteiten, waarin we elkaar aanvullen.
Het is voor mij een voorrecht om hier te mogen werken. Ik ga dan ook
meestal na mijn werk met een voldaan gevoel naar huis, met een gevoel
van, dat hebben we weer goed gedaan met zijn allen en dan ook nog
tevreden gasten met hun naasten.
Groeten, Peter
Onze apotheek
Vijf dagen per week komt Mieke van Apotheek Maasdonk uit Geffen onze medicatie leveren die
door de arts van het hospice elektronisch op recept eerder die dag is aangevraagd.
Niet alleen leveren zij ons de medicijnen, maar Apotheek Maasdonk
geeft ons ook advies als we het even niet weten. Samen met de
apothekers van Apotheek Maasdonk, de arts van het hospice en twee
verpleegkundigen, Peter en Ellen is er 3 keer per jaar een overleg.
Hierin worden de MIC’s (Meldingen Incidenten Cliënten) die betrekking hebben op de medicatie, de stand van zaken in- en rondom het
hospice en nieuwe ontwikkelingen in de zorg die ook het hospice
aangaan besproken. De apotheek heeft ook in samenwerking met
het hospice protocollen gemaakt over hoe we moeten omgaan met
medicijnen en ervoor gezorgd dat er een elektronisch voorschrijfsysteem is gekomen, zodat de artsen een elektronische koppeling
hebben om foutloos te kunnen werken.
Tevens controleert de apotheek onze werkvoorraad op houdbaarheidsdatum en op voorraad. In het
verleden waren wij nogal van het ‘hamsteren’, je wist
maar nooit… Nu weten we dat we op de apotheek
kunnen vertrouwen en dat we het medicijn vaak nog
dezelfde dag hebben. Met andere woorden, Apotheek
Maasdonk is betrokken bij alles wat met zorg rondom
medicatie te maken heeft, in de ruimste zin van het
woord. •
Zilveren jubileum Apotheek Maasdonk.
Intervisies in het hospice
Mijn naam is Aagje van der Vossen. Sinds 1½ jaar ben ik met enige regelmaat in het hospice om
met de verpleegkundigen en verzorgenden een intervisie te houden. Vanaf december 2014 verzorg
ik ook de intervisies voor de vrijwilligers, als opvolger van Janine Mutsaerts.
Het is fijn om dit werk te mogen
doen en deelgenoot te mogen zijn
van de situaties op de werkvloer die
tijdens de bijeenkomsten naar voren
worden gebracht. Door mijn werk
als stervensbegeleider, docent stervensbegeleiding en verpleegkundige
in de terminale thuiszorg voel ik me
vertrouwd met de onderwerpen die
ingebracht worden.
Intervisie is een georganiseerd
gesprek tussen mensen in hetzelfde
vakgebied die situaties bespreken
van de werkvloer. Onderwerp van
Aagje van der Vossen
gesprek zijn de werkzaamheden en
de daaraan gerelateerde problemen, professionele ervaringen en
organisatieveranderingen. Het doel is om in een veilige omgeving,
zonder hiërarchische structuur, de deskundigheid van de deelnemers
te vergroten en de kwaliteit van het werk te verbeteren. Twee keer
per jaar is er gezamenlijke intervisie met de verpleegkundigen en
verzorgenden om met elkaar te praten en te delen wat er leeft onder
hen op het werk. In het begin was het voor iedereen wat onwennig
2
om onderwerpen in te brengen, maar na een paar keer werd het
een samenzijn met het delen van situaties op het werk door allen
als waardevol ervaren. Door de drukte van alledag en het feit dat je
je collega’s soms een tijd niet ziet door verschillende roosters is het
ook gewoon fijn om elkaar te zien. Het werken met mensen op hun
levenseinde is mooi en zoals iedereen kan begrijpen ook zwaar. Naast
de verschillen in ziektebeelden heb je ook te maken met verschillende karakters van de gasten en verschil in hoe de gast zich verhoudt
tot zijn/haar naderende einde. Daarnaast hebben de mensen van het
verplegend team natuurlijk ook nog hun eigen leven met alle fijne
en soms moeilijke dingen die daarbij komen kijken. Intervisie vraagt
ook om eerlijk te zijn en jezelf kwetsbaar op te stellen. Doordat
de intervisies geregeld plaatsvinden ontstaat er vertrouwen waardoor het bespreken van moeilijke situaties en de emoties die daarbij
komen kijken gedeeld kunnen worden. Door de inbreng van collega’s
kan een nieuwe blik op zo’n situatie ontstaan. Het resultaat is dat
degenen die dagelijks te maken hebben met mensen die gaan sterven
het werk beter aankunnen.
Ik ben graag in het hospice. De sfeer is een mix van rust, intensiteit,
optimisme en kracht. Ik weet nu dat het niet alleen het gebouw is dat
dit uitstraalt maar nog meer de mensen die er werken. Mensen die
willen blijven investeren in het verbeteren van de kwaliteit van zorg
voor de gasten en de kwaliteit van zorg voor elkaar. •
Nieuwsbrief
Hospice De Duinsche Hoeve • maart 2015
Introductie complementaire zorg
voor vrijwilligers
In het hospice willen we niet alleen ziekte-gericht werken, maar ook
bijdragen aan het welbevinden en comfort van onze gasten, bijvoorbeeld door het werken met etherische oliën bij een gast die angstig
is, massage bij een gast met chronische pijn, of een ontspanningsoefening bij iemand die gespannen is.
Sylvia, Mascha, Karin en Marlou, allen aandachtsvelders van de
complementaire zorg binnen het hospice, hebben begin dit jaar een
introductieles gegeven aan geïnteresseerden onder onze vrijwilligers.
Dit werd met veel interesse en animo ontvangen. Op deze manier
kunnen vrijwilligers de zorg uitbreiden naar onze gasten. •
De magie van waardig sterven
Ik ga bij een hospice werken zegt mijn zusje. Ik vraag haar nog een keer waar ze gaat werken; ik had nog
nooit van een hospice gehoord. Ze legt uit dat ze gaat werken in een huis waar mensen hun laatste dagen
in het leven door kunnen brengen voorzien van de nodige zorg. Ik meen me te herinneren dat ik reageer
met de woorden: “dat is heftig”. Zelf ben ik nauwelijks rechtstreeks met de dood geconfronteerd geweest,
behalve dan van opa’s, oma’s, oud tantes en ooms en bekenden. Mensen van wie er een moment komt
dat je weet dat je ze los moet laten. Deze gebeurtenissen maakten onverhoopt toch van alles los, wat
naar mijn mening mijn reactie naar mijn zusje rechtvaardigt over de heftigheid van haar keuze.
Gedachten aan sterven en het moeten loslaten van het leven schuif
ik voortdurend voor me uit. De onzekerheid over wat er gebeurt
tijdens het stervensproces maar ook na je overlijden maakt me
angstig. De eeuwige stilte die daarna lijkt te volgen bezorgt me
gedachten, die ik nog niet in mijn leven wil toe laten. Mijn katholieke
opvoeding heeft me geleerd dat als ik me in het aardse leven goed
gedraag de hemel mijn beloning is. Maar ook hierover zijn duizenden
opvattingen voorhanden, die per geloofsovertuiging weer verschillen.
Niemand weet het. Wat wel helder is, is dat sterven bij het leven
hoort, deze symboliek zie je het hele jaar door. Onze seizoenen laten
dit op een wonderschone wijze zien. Daar vertrouw ik wel op. Dat
sterven nodig is om te doen leven en andersom. Een gedachte die
me houvast geeft.
Nieuwsbrief
Hospice De Duinsche Hoeve • maart 2015
Tegelijkertijd fascineert mij de keuze van mijn zusje. Zeker naarmate
ze al enige tijd bij De Duinsche Hoeve werkte. Ze straalt een rust uit,
die ik nog niet van haar ken. In het ziekenhuis en de thuiszorg waar
ze gewerkt heeft was het altijd rennen. Ik krijg nu de indruk dat er
tijd is voor de mensen, waardoor gerichte zorg verleend kan worden,
die ook gewaardeerd wordt door de mensen die het betreft. En dan
nog is tijd een relatief begrip, zoals in de laatste nieuwsbrief van De
Duinsche Hoeve terecht gesteld wordt. Hoeveel zorgtijd vraagt een
bewoner en kun je die ook bieden als er ook nog andere gasten
zijn aan wie zorg verleend moet worden? De verpleging en vrijwilligers maken ook daar keuzes. Zonder ooit in die situatie te hebben
verkeerd kan ik begrijpen dat dit niet altijd makkelijke keuzes zijn.
En toch heb ik het gevoel uit verhalen en nieuwsberichten dat dit in
balans is op het hospice in Rosmalen.
Lees verder op de volgende bladzijde 
3
 Vervolg
van bladzijde 3: De magie van waardig sterven.
En de nieuwsberichten en verhalen zijn talrijk. Ik lees berichten in de kranten
over sponsoren van het hospice en de activiteiten die de sponsoren ondernemen om geld bij elkaar te verzamelen voor het hospice. Ik open mijn app van de
Rabobank en daar komt in de berichten De Duinsche Hoeve voorbij. Maar ook
de verhalen van gasten in de nieuwsbrief van het hospice over de goede zorg
die zij hebben ervaren grijpen mij aan. Dan lees ik ook dat er een wachtlijst is
voor vrijwilligers en sta perplex. Er gebeurt daar iets in Rosmalen wat voor een
buitenstaander moeilijk onder woorden is te brengen. Het lijkt magie. Alsof de
werkelijkheid wordt gemanipuleerd. De werkelijkheid waarin mensen weten dat
zij niet lang meer te leven hebben en afscheid mogen nemen van dierbaren en
van het bestaan hier.
Mijn interesse is gewekt ondanks mijn gedrag waarbij ik het denken over de
dood steeds uitstel. Ik word uitgenodigd een bezoek te brengen aan het hospice.
Ik neem deze uitnodiging met beide handen aan, ondanks dat ik me toch wel
bezwaard voel te infiltreren in de persoonlijke levens van de gasten, vrijwilligers
en het personeel. Zeer benieuwd naar wat er nodig is om zorg te verlenen aan
de gasten laat ik me rondleiden op De Duinsche Hoeve. Ik verbaas mijzelf over
de ruime opzet van het huis. Grote kamers met extra ruimten voor familie van
de gasten. Gasten hebben de mogelijkheid alleen op hun kamer door te brengen
of in de algemene ruimten de aanwezigheid van anderen op te zoeken. Het
is van alle gemakken voorzien, moderne technieken aanwezig. Vaak zeggen ze
van moderne inrichtingen dat het kil aanvoelt, maar integendeel; dat gevoel heb
ik hier absoluut niet. Door de grote raampartijen schijnt er heel veel licht en
warmte binnen. De tuin rondom het huis ligt er netjes bij en je hoort de vogeltjes fluiten. Je hebt het gevoel midden in de natuur te zijn. Een sterk rustgevend
gevoel.
De Duinsche Hoeve geeft
me nieuwe inzichten.
De kennismaking met een hospice en in het bijzonder De Duinsche Hoeve geeft
me nieuwe inzichten. Hoewel het einde van het leven met veel onzekerheden
is omgeven heb ik nu geleerd dat er mensen zijn die je juist in deze fase van je
leven op een intensieve manier kunnen ondersteunen. Ondersteuning door een
praatje met je te maken, maar ook ondersteuning in de vorm van vermindering
van het lijden. De gedachte aan de huiselijke warme sfeer bij het hospice vervult
me met een rijk gevoel. Kortom inzichten waarvan ik nu durf te zeggen dat mijn
vooruitschuif-gedrag op de proef is gesteld. Het omringd zijn door betrokken
en warme mensen in een rustige en natuurlijke omgeving met professionals die
ervoor zorgen dat het lijden tot het minimum beperkt wordt; in mijn optiek
kun je dat waardig sterven noemen. De manier waarop ze dit organiseren bij
De Duinsche Hoeve is magisch door de wilskracht die ze tonen om dat te laten
gebeuren wat ze nodig vinden voor hun gasten.
Zusje bedankt voor deze ontdekkingsreis. Ik ben trots op je betrokkenheid en
toewijding.
Ik wens hospice De Duinsche Hoeve veel succes met het verder vormgeven en invullen
van deze belangrijke functie binnen het zorgaanbod.
Een bewonderaar! •
Colofon
Nieuwsbrief Hospice De Duinsche Hoeve is een uitgave
van Hospice De Duinsche Hoeve in Rosmalen.
Hospice De Duinsche Hoeve is een kleinschalig gasthuis voor
palliatieve zorg aan gasten voor wie het niet mogelijk of niet
wenselijk is om hun laatste levensfase thuis door te brengen.
Adres- en contactgegevens:
Hospice De Duinsche Hoeve
Vliertwijksestraat 65
5244 NH Rosmalen
Contactpersoon: Dorien Aarts - manager
T073-5218881
[email protected]
Iwww.hospicededuinschehoeve.nl
https://www.facebook.com/HospiceDeDuinscheHoeve
Donaties en giften:
Als u het hospice financieel wilt ondersteunen kunt u dit doen
door het overmaken van een bedrag op rekeningnummer
IBAN: NL42 RABO 0107 1454 99 ten name van
Stichting Vrienden van Hospice De Duinsche Hoeve.
Stichting Vrienden van het Hospice:
Via de website kunt u zich aanmelden als vriend van het hospice.
Link: http://www.hospicededuinschehoeve.nl/contactform.php
Het bestuur van de Stichting Vrienden van het Hospice:
Dhr. R. van de Mortel - voorzitter
Mevr. E.R.W.J.M. van de Ven-de Gruyter - Secretaris
Dhr. J. Buursma - Penningmeester
Dhr. mr. M.A.M. Bannenberg
Mevr. drs. M.H.Th.M. Stultiens
Mr. P. J. Peters - bestuurslid
Bestuur:
Het Hospice De Duinsche Hoeve wordt geëxploiteerd
door Stichting Hospice ’s-Hertogenbosch e.o.
Mevr. Drs A.M.L.M. Nelissen-Hanssen - Voorzitter
Mevr. M.P. van der Ven-de Vries - Secretaris
Dhr. Mr. P.J. Peters - Penningmeester
Dhr. Ing. C. Hobo
Dhr. Dr. J.J. Beutler
Mevr. Drs. I. M. Fleischeuer
Nieuwsbrief automatisch ontvangen in uw mailbox?
Mail uw emailadres naar [email protected]
onder vermelding van ‘nieuwsbrief-ontvangen’.
Verspreiding via mail (PDF) als wel gedrukt.
4
Nieuwsbrief
Hospice De Duinsche Hoeve • maart 2015

Download Report