We hebben nog even de oefening gemaakt na de ‘peanuts’-discussie. Let wel: de gebruikte indexpercentages zijn fictief. Essentie is dat de indexsprong een stijging van de huurprijzen blokkeert tot de voorziene 2% is bereikt. Afhankelijk van de economische evolutie kan dat vroeg dan wel laat zijn, maar de aanzienlijke meerkost voor de huurder bij het niet toepassen van een indexsprong wordt duidelijk aangetoond. De impact van een indexering van de huurprijzen is afhankelijk van de modulering bij de invoering ervan. Als we een indexsprong van 2% voor ogen houden, kan die – gezien de inflatie – het eerste jaar inderdaad beperkt blijven tot enkele eurocenten, maar bij het aantrekken van de economie neemt het effect toe tot die 2% stijging wordt gerealiseerd. Concreet: Een geïndexeerde huurprijs van 700€ in 2014, zal in 2015 een meerkost van 0,7€ betekenen (+0,1%). Volgens de huidige prognoses gaat het in 2016 echter al om 8€ (+1,1%), in 2017 om 16€ (+1,1%). Wanneer de economie aantrekt - en dat is realistisch – vergroot de impact nog. Als je weet dat 15% van de huurders meer dan 50% van hun loon aan huur besteden, en dat 15% daarvan nadien moeite heeft om de eindjes aan elkaar te knopen, dan scheelt 16€ meerkost een serieuze slok op de borrel. Een niet-geïndexeerde huurprijs van 700€ in 2014 daarentegen, zal in 2015 en 2016 geen meerkost voor de huurder betekenen. Vanaf 2017 kan alles wat meer is dan de sprong van 2% terug worden doorgerekend. In praktijk betekent dit een huurprijsverhoging tot 702€.
© Copyright 2024 ExpyDoc