03 maart 2015 , pag. 26 ¬ Jannes Bennen leest tijdens de uitreiking van de DvhN Streektaalprijzen 2014 zijn winnende limerick voor. Op de achtergrond spreekstalmeester Erik Harteveld. Foto Peter Wassing ‘Fanatiek oor mijn taal’ ek voor Jannes Bennen uit Weiteveen is winnaar van de limerickwedstrijd in de streektaal (zie hieronder). Zondag las hij zijn winnende inzending voor. Jan Wierenga D at was een aangename verrassing voor Jannes Bennen uit Weiteveen: hoorde hij van de krant dat hij met zijn Schilder oet Vledder winnaar is van de limerickwedstrijd. Vooral toen hij hoorde dat er honderden deelnemers waren. Bennen: ,,Maar ik had een stuk of wat ingezonden en eigenlijk vond ik de winnende limerick niet eens de beste.” Jannes Bennen – hij werd zondag 62 jaar – is in de streektaalwereld geen onbekende. Hij schrijft vooral Drentse toneelstukken, zoals de klucht Drassig land, die later deze maand nog weer wordt opgevoerd in Buinerveen. Dichten doet hij ook, maar dat is meer ‘losse vingerwerk’. Voor zijn eigen plezier, niet om te publiceren. Bennen is groot geworden met het Drents. ,,Eigenlijk ben ik maar een rare Drent”, zegt hij over zichzelf ,,ik ben geboren in Diever, waar ‘het waeter tegen de glaezen klaetert’, daarna verhuisden we naar ’t Ogeveine ofwel Hoogeveen waar ze weer heel anders praten, vervolgens naar Beilen en tenslotte naar de omgeving van Emmen, waar het Drents van de grensstreek wordt gesproken, ‘Eigenlijk vond ik de winnende limerick niet eens de beste’ met Duitse elementen. Ik heb in al die taalgebieden invloeden opgedaan voor mijn Drents, dat ik nagenoeg de hele dag speek. Wat ik fascinerend vind is dat de taal binnen een paar kilometer kan veranderen.” Jannes Bennen is een overtuigde beoefenaar van de streektaal. ,,Ik zie mijzelf als een redelijk fanatieke beschermer daarvan. Van onze eigen cultuur en roots, met de taal als voornaamste drijfveer. Dat moet je vasthouden en promoten. Man, wat kan ik bijvoorbeeld genieten van kinderen die Drents praten.” Hij was in zijn arbeidzame leven nu vervroegd met pensioen - locatiemanager van verzorgingshuizen in Nieuw-Amsterdam, Erica en Schoonbeek. ,,Aan het begin van het nieuwe jaar deed ik Thomasvaer en Pieternel, in het Drents. Dat ik als leidinggevende dezelfde taal sprak als onze bewoners: dat schiep een band van jewelste.”
© Copyright 2024 ExpyDoc