column - St. Martinus Parochie

Doden begraven
De boodschap van God die Jezus ons heeft duidelijk gemaakt is kernachtig samengebracht in de
zevenwerken van barmhartigheid.
Doden begraven was voor Christus bij de Egyptenaren, Grieken, en Romeinen een diep gewortelde
cultus en Christenen hebben in twintig eeuwen een eigen cultus ontwikkeld. De kerk heeft tot ver in
de twintigste eeuw darbij een belangrijke rol gespeeld. Natuurlijk krijgen mensen die een gewoon
leven achter de rug hebben een mooie begrafenis ook al is er in vorm en inhoud wel wat veranderd.
Zijn er bijzondere levensomstandigheden geweest zoals bij drugsverslaafden, zwervers en mensen
aan de rand van de maatschappij dan is hun uitvaart vaak geen pompa. Neem die drugsverslaafde
van het Kanaleneiland. De uitvaartondernemer wist van niets, de gemeente idem en toch een
uitvaart. De gemeente betaalt de uitvaart, geen muziek, geen koffie. De viering werd bijgewoond
door twee zwervers uit het circuit. En toch muziek en koffie want dat kan ik wel betalen. Of die
zwerver uit Hoog Catharijne. Er zouden geen mensen komen, dus dan maar de “uitvaartmensen” in
de aula geplaatst. Ik wil beginnen en dan word ik geroepen: de familie wenst u eerst te spreken. Zij
zeiden dat ik niets mocht zeggen. Later hebben ze toch koffie gedronken en zijn weer naar Drenthe
gegaan. Half april word ik gebeld. Een zigeuner is dood en ook al komen ze nooit in de kerk het moet
mooi en met veel pompa gedaan worden. De voorbereiding kost veel tijd, want zij willen van alles en
vooral net zo mooi als die begrafenis op de televisie! Dat kost tijd en geduld, maar als daarna
zigeunerinnen mij om de hals vallen uit dankbaarheid dan denk ik: het zijn mijn medemensen. Wie
God is weet ik niet maar door Jezus weet ik dat Hij van en voor alle mensen is. Dat is de kern van de
zeven werken: ieder mens telt voor God.
Nico Harmsen