speech burgemeester Depla

Toespraak burgemeester Paul Depla bij afscheid wethouder Riet de Wit.
Heerlen 16/4/2014
Beste Riet, beste Jan, beste mensen,
We zijn vandaag met zijn velen. En Riet wil geheel in haar stijl ook bij haar afscheid
gewoon tussen de mensen zijn. Dus heeft ze me gevraagd het heel kort te houden. Dat
vroegen we ook vaak aan Riet als ze in de raad het woord nam. En we weten allemaal
wat dat betekende.
Maar ik kan het natuurlijk heel kort houden. Beste Riet, wat jij hebt gedaan voor Heerlen
en de mensen in de stad is in één woord te vatten. Fantastisch.
Je zou iedere stad een Riet de Wit toewensen. Betrokken. Loyaal. Gedreven. Het hart bij
de gewone mensen. Het verstand bij de toekomst van Heerlen.
Vanaf 1971 actief voor de SP. De eerste jaren op de barricaden. De laatste 20 jaar in het
stadhuis. Maar altijd met de hang naar actie-politiek. Als wethouder niet altijd mogelijk.
Daarom zo leuk om ten strijde te trekken tegen verkeerde Haagse besluiten. En plannen
zoals bij het dreigende vertrek van het CBS uit de stad.
Een heel arbeidzaam leven in dienst van Heerlense politiek. In die ruim 40 jaar heeft
Heerlen een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Van welvarende, trotse stad naar een
stad in verval. Om vervolgens weer uit het dal omhoog te klauteren. Niet gemakkelijk.
Niet vanzelfsprekend. Maar juist dat maakt het voor Riet zo’n interessante uitdaging. Het
komt Heerlen niet aanwaaien, daarom is de voldoening zo mooi als het toch lukt. En het
lukt steeds beter. Zeker ook dankzij de inzet van Riet.
Tegenwind. Opboksen tegen weerstand. Ook bij opkomst van de SP in Heerlen was dat
noodzakelijk. Van eerste Tribune in de Molenberg, via harde oppositie tegen de Vrienden
van die republiek tot de grootste partij van de stad. Van interne discussies over het
belang van de gemeenteraad - toch een praatcollege - naar het wethouderschap van ez,
mijnwater en maankwartier.
De transformatie van Heerlen en de SP. Maar de movie van Riet zelf laat ook een mooie
transformatie zien. De Jonge Riet in trui en houtjes-touwtjes-jas in de frontlinie van het
verzet tegen het pretpark in Ter Worm tot Riet de deputy mayor in mantelpak op
handelsmissie naar China.
In de kleding is Riet duidelijk veranderd. Maar laten we ons daardoor niet van de wijs
brengen. Want de film van 40 jaar Riet laat zich vatten in één vaste waarde: gedreven
loyaliteit. Loyaliteit aan drie zaken.
1. Mijn Jan. In elk interview wordt wel even een verwijzing gemaakt naar "mijn" Jan.
2. Mijn SP. Natuurlijk. Van niets tot machtsfactor. Maar nog steeds op je hoede als de SP
onrecht wordt aangedaan. Of een als je idee hebt dat SP een loer wordt gedraaid.
3. Mijn Heerlen. Geboren in Hoensbroek. Maar het nummer van Wiel Knipa zou door Riet
geschreven kunnen worden. Ze kan echt boos worden als Heerlen niet krijgt wat het
verdient of als mensen de stad in een kwaad daglicht stellen.
Drie vaste waarden van Riet. Waarbij steeds ook het woord ‘Mijn´ valt. En dat is eigenlijk
het vierde vaste begrip. Want voor alles sta je voor de mensen die Heerlen hebben
opgebouwd. Zonder de historie te willen romantiseren, koester je het verleden van de
stad. Van Koloniën tot Mijnmuseum. Wat dat betreft denk ik wel eens dat van alle
projecten het Mijnwater voor je het meest dierbaar is.
Maar eigenlijk kun je dat niet stellen. Het is hetzelfde als vragen welk kind je het meest
dierbaar is. Want je hebt vele dingen waar je met veel plezier en trots op terug kunt
kijken. Het opzetten van buurtgericht werken, baanbrekend werk, operatie hartslag, de
bmv's, de aanpak van de jeugdwerkloosheid, de smart services hub, de aanpak van de
Passaert, het Maankwartier, de herstructurering van Hoensbroek, de nieuwe invulling
van het CBS.
Je hebt daarbij naar mijn gevoel op een bijzondere wijze het evenwicht gevonden.
Evenwicht tussen het belang van de ontwikkeling van Heerlen aan de ene kant, en de
oprechte betrokkenheid voor mensen in verdrukking aan de andere kant.
Dat evenwicht van herkenbare linkse politiek weten maar weinig mensen te vinden. Laat
staan te houden. Jij wel.
En als ik me even me mag ontdoen van mijn rol boven de politieke partijen, wil ik je
oprecht complimenteren met het feit dat je als geen ander invulling gaf aan de begrippen
sterk & sociaal.
Eigenlijk ook niet vreemd wat want krijg je als het “de Wit” combineert met het “rood”
van de SP. Geen Tomaat. Maar wel een pracht radijsje!
Vandaag nemen we afscheid. In Royal. De zaal waar zoals je in de Tribune van 2003 al
aangaf je hart ligt. In het hart van de stad.
We nemen afscheid terwijl het werk nog niet is afgerond. Eigenlijk helemaal niets voor
jou. Er doen twee verklaringen de ronde.
De eerste is dat je nog voor je verjaardag op 10 mei afscheid zou willen nemen. Want
dan laat je zien dat voor een SP-er 65 echt 65 is. Maar misschien is het wel meer het
signaal aan de onderhandelaars van de nieuwe coalitie dat ze door moeten werken. Want
als je ergens een hekel aan had, is - zo lezen we al in datzelfde artikel - is dat alles zo
ontzettend lang duurt en alles zo ontzettend traag gaat. Nee mensen. Wat dat betreft
heeft 10 jaar wethouderschap wel het outfit, maar niet het innerlijk van Riet veranderd.
En gelukkig maar. Want daarmee ben je altijd de authentieke Riet gebleven die voor
mensen in de stad en het stadhuis een herkenbare rots in de branding was.
We hebben je lang mogen lenen. Maar het is nu tijd om afscheid te nemen. En dus geef
ik je namens het college en de raad met heel veel dank en waardering voor je enorme
inzet terug. Terug aan jouw Heerlen. Terug aan jouw SP. Maar natuurlijk ook terug aan
Jouw Jan (en kinderen en kleinkinderen). Geniet ervan. Je hebt het verdiend.

Download Report