Nieuwe training kinderrevalidatie Verliefd met hindernissen Zoals alle kinderen maken ook kinderen met een lichamelijke beperking een seksuele en relationele ontwikkeling door. Hun beperking maakt die ontwikkeling wel ingewikkelder, en daarom is een goede seksuele opvoeding van belang. Stel, je bent vier en je wilt doktertje spelen, maar je zit in een rolstoel. Of je bent twaalf, verliefd, maar je schaamt je voor je lichaam en durft geen verkering te vragen. En wat als je op je zeventiende ondanks je spasticiteit zou willen vrijen? Er zijn allerlei hindernissen als je een lichamelijke beperking hebt, maar ook kinderen en jongeren met een beperking maken uiteraard een seksuele ontwikkeling door. Professionals vinden het echter vaak nog een lastig onderwerp om te bespreken. Uit onderzoek onder jongeren met cerebrale parese* is bekend dat de seksuele ontwikkeling niet heel anders verloopt dan bij leeftijdsgenoten zonder beperkingen. Verschil is wel dat de feitelijke seksuele carrière - van zoenen tot vrijen - langzamer verloopt. In de praktijk betekent dit dat er zowel in de kinderals in de volwassenenrevalidatie aandacht zou moeten zijn voor de seksuele en relationele ontwikkeling. Die aandacht is er nu zeker nog niet, bleek ook uit het onderzoek. Dat was de aanleiding om met Rutgers WPF de training Verliefd met hindernissen te ontwikkelen. De training is gericht op multidisciplinaire kinderrevalidatieteams en bestaat uit één bijeenkomst van vier uur. Een vervolg is naar behoefte vorm te geven. Obstakels Om latere problemen te voorkomen, is het zaak dat professionals bij kinderen vanaf jonge leeftijd aandacht hebben voor de seksuele ontwikkeling. En het is van belang dat ze met jongeren praten over bijvoorbeeld obstakels die ze kunnen tegenkomen als het gaat om thema’s als flirten, verkering en vrijen, en over manieren om daarmee om te gaan. Kinderen moeten de kans krijgen om open te zijn en om te leren omgaan met wensen en grenzen met betrekking tot intimiteit en seksualiteit. Hoe leer je als professional bijvoorbeeld een kind dat gewend is om dagelijks aangeraakt te worden voor z’n lichamelijke verzorging wat wel en geen gepaste aanrakingen zijn? Hoe bespreek je dit met ouders? De training heeft tot doel om kennis, vaardigheden en attitudes te ontwikkelen die hiervoor nodig zijn. Daarnaast heeft de training tot doel om een aanzet te geven tot een structurele aanpak van de seksuele begeleiding. Besproken wordt hoe dit thema in de behandeling geïntegreerd zou kunnen worden. Op de kaart De training is vorig jaar voor het eerst gegeven, aan het kinderrevalida- 10 RM 2 2014 Foto: Inge Hondebrink Om revalidatieprofessionals hier beter voor toe te rusten, is er nu een training. tieteam van het Centrum voor Revalidatie UMCG / Beatrixoord in Haren. Enkele reacties op het evaluatieformulier: ‘Het waren nuttige en praktische opdrachten, waar je verder door komt’; ‘Ik weet nu dat seksualiteit breder is dan ik dacht’; ‘Goed dat het onderwerp wordt genormaliseerd’; ‘Het is duidelijk dat we met elkaar visie moeten ontwikkelen.’ Inmiddels, een jaar later, blijkt dat de training een basis heeft gelegd waarmee het team verder is gegaan. Janneke van de Velde, seksuoloog bij Beatrixoord: ‘Sinds de training zijn er verschillende balletjes gaan rollen. We zijn gaan meedoen aan het project Totally sexy, vanuit school komen er meer vragen over hoe leerlingen te begeleiden op dit punt, er is een gesprek geweest met een groepje jongeren over intimiteit en seksualiteit en nu gaan we in gesprek met hun ouders. Kortom: het onderwerp staat op de kaart.’ Diana Wiegerink, klinisch psycholoog K&J Beatrixziekenhuis, senior onderzoeker afdeling Revalidatiegeneeskunde Erasmus MC * In 2010 promoveerde Diana Wiegerink op het proefschrift ‘Romantic Relationships and Sexual Experiences of Adolescents and Young Adults with Cerebral Palsy’. U kunt haar proefschrift downloaden via www.revalidatiemagazine.nl, ‘Links’. Daar vindt u onder meer ook een link naar informatie over de training.
© Copyright 2024 ExpyDoc
