Clubblad Oktober - November 2014 nr 5

www.tcnete.be
CLUBBLAD
BERLAAR
VZW
Te voet n
a
ug
e
Br
ar Scherp
enheuvel
ag
d
el
to
Kwar
DE NETETOERIST
43é jaargang nr. 5 oktober - november 2014
Bestuur
43e JAARGANG Nr.5 - okt. - nov. 2014
Verantwoordelijke uitgever Maurits
Erevoorzitter Van den Bosch
Liersesteenweg 243
2590 Berlaar
Tel. 03/482.18.16
[email protected]
Voorzitter - Penningmeester
Hugo van Opstal
Klein Puttingbaan 74
2560 Kessel
Tel. 03/480.42.50
Gsm. 0472/475131
[email protected]
Vice voorzitter
webmaster en P.R.
Swa Kerckhofs
Itegembaan 147
2590 Berlaar
Gsm. 0474/58.38.63
[email protected]
Secretaris
Rudi Van Thielen
Ter Heide 27
2270 Herenthout
Gsm. 0497/31.39.05
[email protected]
Feestbestuurster
Simonne Heremans
Oude Godstraat 26/3
2220 Heist o/d Berg
Gsm. 0497/42.53.16
[email protected]
Kledij Beheer - feestbestuurster
Blommaers Marina
Coperator & road
Keynen Paul
Smidstraat 87/ 1
2590 Berlaar
Tel.03/385.97.53
Gsm.0478/34.49.29
Inhoud
- Bestuur
- Voorwoord voorzitter 3
- Voor elke leeftijd
4
- Milaan - San Remo
6
- Lachen is gezond
10
- Familienieuws
11
- Netelandroute
12
- Neterit
13
- Rondrit Berlaar
14
- Verlopen periode
15
- Bestuursvergaderingen
- Komende periode
17
- Clublaureaatschap
18
[email protected]
Bestuurslid
Jan Peeters
Montystraat 44
2590 Berlaar
03/482.31.95
[email protected]
Bankrekening
BE52 6528 2799 4409
www.tcnete.be
Het volgende nummer van de Netetoerist
verschijnt begin december 2014
3 Beste vrienden De maand september is voor TC Nete de maand om onze grootste activiteit uit te voeren. In plaats van mosselen hadden we dit jaar beslist om een Breugel dag te organiseren, kwaliteit van de mosselen was een groot vraagteken, daarom. Wat was de opkomst op deze dag, deze was goed maar ik kan niet zeggen van zeer goed, 26,7% heeft toch zijn kat gestuurd, en ik weet het, ieder heeft zijn reden om zijn afwezigheid te verantwoorden. Wat zou de reactie zijn als TC Nete nu geschenken had uitgedeeld, alleen aan de aanwezigen? Wat de Breugel dag zelf betreft, ik mag onze dames proficiat wensen voor de goede organisatie en het perfecte manier van uitvoering. De reacties van de aanwezigen was lovend en zeker voor herhaling vatbaar. Ik kan wel zeggen dat de tijd van aankomst en het moment dat je kon gaan eten slechts een max. van een tiental minuten was, veel sneller gaat dat niet. Eieren en frikadellen waren al vroegtijdig opgebruikt en deze aantallen zullen dan in de toekomst ook aangepast worden. Laat mij toe om, alle die zich hebben ingespannen om van deze dag een succes te maken mijn dank over te brengen, er is altijd nog een verschil van zeggen en doen. In ons vorig blad heb ik melding gemaakt dat we twee proeven hebben laten vallen, 50 Mijl en Steenroute, de reactie bleef niet uit, leden waren al ongerust dat ze moeite zouden hebben met het behalen van Goud, ziehier de oplossing. Vanaf het komend seizoen zal de Provinciale Bijeenkomst ook beloond worden met 5 punten per deelname, max. 10 punten, dit is zeker voldoende om de punten van de twee proeven te vervangen. Op een vergadering in Nijlen werd de melding gemaakt dat vanaf 1 oktober 2014 ieder club zelf moet instaan voor het inscannen van de deelnemers, dit was een beslissing die volledig onverwacht werd toegestuurd. We krijgen nog wel de gelegenheid om beroep te doen van een Provinciaal afgevaardigde en dit tegen een vergoeding van 25€, deze vergoeding is voor de afgevaardigde zelf vermits deze mensen geen vergoeding meer krijgen van de bond zelf, ook de verzekering voor hun wagen vervalt, dus alles voor eigen risico. Voor een club met één of twee proeven is dit een grote investering, als je tegenwoordig 150 fietsers op je proeven krijgt mag je tevreden zijn, als je hier dan nogmaals 25€ moet afdragen, samen met de 20€ inrichting vergoeding en de 20 cent per deelnemer, wat blijft er dan nog over als je dan ook je onkosten mee in rekening brengt, vergoeding afpijlen en huur van de zaal? De scanners zouden we krijgen van ons Antwerps bestuur, dat is dan toch een kleine tegemoet komen. Na de kalender vergadering deze maand waren er wederom clubs die over het inschrijfgeld gingen zeuren, het waren dan wel juist die clubs die al zelf inscannen, ze vroegen een inschrijven voor alle proeven van 2€. Na veel gedebatteerd en geroepen werd er om een stemming gevraagd door de aanwezige clubs, spijtig voor hen, ze moesten het onderspit delven met 9 voor en 17 tegen, dus er veranderd niets aan de inschrijfgelden, deze van classics en dergelijke blijft een vraagteken. Er is wel gevraagd dat deze tijdig hun prijzen zouden bekend maken. Ik had nog graag een uitslag mee gegeven van BCH maar tot heden heb ik nog niets ontvangen. Vergeet niet uw vergunningen te vernieuwen, dit gaat door op 9 en 16 november, telkens vanaf 9 uur, prijzen blijven onveranderd. Verder ben ik niet bereikbaar van 1/10 tem 22/10, daar ik in verlof ben. Uw voorzitter: Hugo 4
Bij het lezen van deze rubriek krijgen we gelijkertijd de teloorgang van het zomerseizoen alsmede de
opstanding van het winterseizoen. Eveneens is ook gelijklopend het mountainbikeseizoen op gang geschoten.
Tenminste voor zover je nog kan spreken van een uitgesproken seizoen. De fietsers op de weg geraken meer
en meer gewoon aan de steeds maar donkerwordende dagen van december en januari. En deze die gewoon
zijn om tijdens de wintermaanden door het slijk te ploeteren weten al langer hoe een droog pad in de zomer
aanvoelt.
Terug blikken op het verleden geeft ons de kans om rustig alles te overlopen en te verbeteren waar het nodig
mocht zijn. Het onlangs verreden zomerseizoen werd in de macht genomen door de niet weg te denken
discussie over de afgeschafte controlekaart met dito opgehaalde stempel en de gevolgen daarvan. De zo al
geplaagde cafébazen zagen de bui al hangen van zodra ze wisten dat een bezoek aan de tussencontrole niet
meer op de lijst van de verplichtingen staat, hierdoor zien ze de tussenstop van de wielertoeristen zienderogen
verminderen. Iedere voorbij rijdende fietstoerist die de stopgelegenheid onverstoord voorbij reed werd
knarsetandend verwenst. Zulk gedrag heeft een nefast gedrag in het vastleggen van de tussencontrole in de
voormiddag. Op een zaterdagnamiddag stelt het openstellen van het Café geen enkel probleem daar de
horecazaak sowieso is geopend. Op zondag en op een feestdag is het andere koek als de vraag wordt gesteld
om de zaak open te stellen vanaf half acht. Enkele jaren terug zagen de café uitbaters daar helemaal geen
gratie in, er werd toen een veelvoud van heden geconsumeerd. Ook de basisplaats van de inrichting was een
winstgevende zaak, wetende dat er een kleinigheid werd gedronken bij het vertrek om bij aankomst andermaal
de dorst te laven. Genomen zaken nemen geen keer. We kunnen enkel met heimwee terugblikken naar het
verleden. Naar de periode dat de controlekaart ingeleverd werd.
De tijden zijn veranderd en we kunnen de mensen die een andere weg zijn ingeslagen moeilijk iets verwijten. Je
kan moeilijk een deelnemer verplichte een café binnen te stappen als daar geen verantwoorde reden voor is. Er
zijn een heleboel redenen om de tocht niet te onderbreken: het weer is te goed of het weer is te slecht, waarom
zou men dan stoppen om daarna terug op gang te trekken? Als men gelijktijdig met de tussencontrole iets
creatiefs zou aanvangen kan men alle twijfels aanroepen om toch maar minimaal een suikerwafel in ontvangst
te nemen. De manier waarop heden het wielertoerisme wordt gebezigd strookt niet meer terug zoals het ooit is
geweest. Eentonigheid, er wordt weinig creativiteit geopenbaard om te spreken over een opbloeien van het
wielertoerisme in onze provincie. Als men bij een inrichting meer aanbied dan we gewoon zijn dan vliegen de
inschrijfgelden zinderogen de pan uit en krijg je de commentaar waar iedereen zich handig achter verschuilt:
steeds minder voor steeds meer geld.
Zoals het heden evalueert weten ook de clubs niet meer hoe ze de situatie toekomstgewijs moeten inschatten
en aanpakken. Bevoorrading onder de vorm van een suikerwafel die bij de start wordt meegeven draagt zeker
niet bij tot een stop halverwege. Halverwege een kleinigheid aanbieden die kan opgenomen worden door het
tonen van een meegegeven kaartje. Wat het kaartje betreft zijn er vanzelfsprekend geen problemen als we ons
behelpen uit de onuitputtelijke grote voorraad controlekaarten van destijds, en dan zijn we terug bezig met wat
is afgeschaft. Men zou dit kaartje eveneens kunnen gebruiken door er nuttige gegevens op te plaatsen zoals
een noodnummer er één kan zijn. En als dit kaartje bij aankomst ook nog kan ingewisseld worden voor een
kleinigheid kan men spreken van een mes dat langs beide zijde snijd.
Het verdwijnen van inrichtingen die we al jaren kennen draagt zonder meer bij tot het verloederen van het
provinciaal laureaatschap. De door de weekse proeven staan op de afgrond om er met zijn allen in te tuimelen,
met gevolg dat de moeilijkheidsgraad vergroot om voldoende punten te scoren. De tijd wijst aan dat er met het
wegvallen van bestaande proeven meer en meer gebruik wordt gemaakt van een frauduleus gedrag. Laat ons
hopen dat een kleine minderheid deze gebruikswijze bezigt en dat de aantrekkelijke competitiedrang niet
aangetast wordt..
Was het dan allemaal kommer en kwel en is iedereen de negatieve toer ingeslagen? Verre van; We hebben
andermaal dit seizoen kunnen genieten van mooie uitstappen te midden van riante landschappen die onze
provincie en het Kempense landschap rijk is. De echte wielertoerist veranderd zijn gewoonte niet omwille van
nieuwe reglementeringen. Hij of zij wil met de fiets de baan op om te genieten. Ontspannen hoort ook bij rustig
zijn hobby bezigen en aangenaam genieten van de fiets in combinatie met de natuur en de oponthoud voor een
welverdiend toemaatje.
5
Want, hoe je het ook draait en keert, ontspannend fietsen was en blijft de essentie van het georganiseerde
wielertoerisme. Klassementen en laureaatschappen zijn leuken en aangename nevenverschijnselen maar
maken in geen geval het middelpunt uit van onze recreatiesport. Met de tijd zullen alle aangehaalde problemen
hun kracht verliezen en wegdeemsteren naar het anoniem niemandsland. Wie zeurt de dag van heden nog over
het afvoeren van het brevet kaartlezen of de controlekaart? En zo ver in de geschiedenis van het wielertoerisme
hoeven we hiervoor niet teug te grijpen.
Veranderingen gaan steeds gepaard met aanpassingen en opwaarderingen. Zonder aanpassingen en
opwaarderingen is er duidelijk iets tekort in wat men noemt een gezonde belijdvoering. Een groot
aanspreekpunt bereiken zal steeds in de lijn liggen van federaties die naar vooruitgang streven.
In dit artikel dat de inhoud rijk is van veranderingen en aanpassingen bij het beoefenen van onze vrijetijdsport
hadden we het alleen nog maar over ingrepen van technische aard, maar we mogen in geen geval andere
aanpassingen van welke aard ze ook mogen zijn niet uit het oog verliezen.
Ik denk hierbij vooral aan de ouderdomsgrens die zonder we dit bewust nastreven naar een hoger niveau wordt
getild. Laat ons duidelijk stellen dat daar niets mis mee is, dat is immers een duidelijk bewijs dat sporten onder
welke vorm ook gezond is, Hoe spijtig het ook wel mogen klinken, maar het blijft een waarheid zo groot als een
koe; dat het in onze sport niet zozeer vijf voor twaalf is, maar angstvallig wel vijf na twaalf is geworden, zeker
als we de aangroei van het jong geweld bedoelen. We kunnen er helaas niet omheen dat onze sport, net zoals
alle andere recreatiesporten, nood heeft aan een verjonging.
Zowel binnen als buiten onze club daalt het aantal actieve wielertoeristen alsmede ook het aantal actieve
medewerkers, een verschijnsel dat voor het verenigingsleven niet onbelangrijk is. Het behoort ook niet meer tot
de evidentie dat een bestuursmandaat vanzelfsprekend wordt ingenomen. Het werk dat zich onveranderd blijft
aandienen dient door steeds minder schouders gedragen te worden. De oude garde, met welke ingesteldheid
zij ook de toekomst benaderen blijven zich onversaagd inzetten voor iedere centimeter clubgrond. Maar ook zij
zijn er van bewust dat een eeuwig leven helaas niet bestaat!.
Het probleem van de vergrijzing wordt nog duidelijker in beeld gebracht als we het oprukkende individualisme
over dezelfde kam scheren. Wat in vroegere jaren een normaal verschijnsel was als men aansloot in
clubverband is heden de andere weg ingeslagen. Het is helemaal niet meer zo voor de hand liggend dat dit wel
gebeurd. Meer en meer wordt er gebruik gemaakt van de computer om zich aan te sluiten bij onze sportbond en
alzo de dienstverlening van de clubs negeert. Vraag me niet hoe het komt en wat de reden is maar de drempel
om aan te sluiten bij een club ligt voor sommigen te hoog en ook van Wielerbond Vlaanderen hoeven de clubs
geen cadeau te verwachten. Nieuwe recreanten die zich per computer aansluiten krijgen van de bond niet de
minste informatie over een clubwerking. Ook worden de clubs uitgesloten in de weet dat er in hun regio een
vergunning van wielertoerist is aangekocht.
Het vraagt helemaal geen moeite om toe te geven dat het individualisme zijn aanvang heeft genomen bij de
mountainbikers omdat groepsuitstappen in deze discipline niet zo vanzelfsprekend is, en toch zien we het niet
rooskleurig tegemoet. De instroom van nieuwe leden die de toekomst moet waarborgen laat klaarblijkelijk op
zich wachten. Het maatschappelijk beeld waarin individualisme de bovenhand aan het verwerven is ten nadele
van het solidaire groepsgevoel dringt traag maar zeker ook het wielertoerisme binnen. Laten we niet te snel
vergeten dat clubs met hun ijverige bestuursmensen aan de basis liggen van onze sport. Tenslotte zijn het toch
deze personen met de club die er voor zorgen dat er wekelijks een mooi parcours onder de wielen wordt
geschoven. Ik durf met aandrang de vraag formuleren aan Wielerbond Vlaanderen om de clubs een grotere
ondersteuning te waarborgen. Dan pas kunnen de clubs verder werken aan een aantrekkelijk imago om met
een uitnodigende houding de mogelijke kandidaat clubfietser over de streep te trekken. Het is juist nu, dat de
clubs die zich al jaren inzetten bij het promoten van de clubgeest. niet op hun lauweren mogen gaan rusten.
Hopelijk is al het clubwerk niet voor niets geweest om de wielertoeristen te ondersteunen. Toegegeven dat het
bijtijds de clubreglementering kan zijn die een drempel vormt in de aansluiting bij een vereniging. Het zijn dus
de clubs die er moeten voor zorgen dat zij de aandacht van de kandidaat nieuwe leden verdienen. Tegelijkertijd
is het een logisch verschijnsel dat ook gezond chauvinisme thuishoort in het leven van en club.
Laat ons de drie partijen: Wielerbond Vlaanderen, de provincie en de clubs de verantwoordelijkheid
toeschuiven, teneinde alle uitdagingen een kans te geven om het wielertoerisme in stand te houden. Ons
vastklampen aan de wetenschap dat we heden deel uitmaken van een grote club mag er ons niet van
weerhouden om de toekomst op middenlange termijn onder ogen te zien. We moeten ons wapenen tegen
mogelijk verval in onze sport en dat ze blijft zoals ze altijd is geweest: Ontspanning voor lichaam en geest, voor
iedereen en voor elke leeftijd.
Maurits
6
MILAAN – SAN REMO
In 1992 had ik het geluk om een gekoesterde droom uit mijn wielertoeristische carrière te verwezenlijken
namelijk om de tot de verbeeldingsprekende lenteklassieker Milaan-San Remo af te fietsen midden honderden
enthousiaste wielerfans welke zich in het wiel van hun respectievelijke idolen konden uitleven.
Milaan-Sanremo, dat zijn geen kasseien
daar aan de Bloemenrivièra, wel zon, zee,
capi, gitzwart en lichtlopend asfalt en veel
nostalgie.
Het was het jaar van een legendarische
editie geweest waarin de 35-jarige Sean
Kelly in de afdaling van de Poggio tien
seconden
goedmaakte
op
Moreno
Argentin, die hij makkelijk kon verslaan in
de sprint.
Met mijn 44 jaar voelde ik mij op mijn best
voor wat betreft kracht en uithouding. Ik
was misschien aan mijn beste seizoen als
fietstoerist bezig. Met een reeks
respectabele organisaties op mijn actief
was dit wel het ideale moment om de
“classicissima” op mijn palmares te
krijgen.
De afstand van 300km kon me niet
afschrikken met deelnames aan een
achttal lastige proeven in Hageland, Pajottenland, Ardennen, en Heuvelland, alsook een deelname aan de
Amstel Goldrace en het Brevet de Randonneur des Voges in Colmar. Met een fietsvakantie in het Sauerland
had ik mijn training redelijk op punt gebracht. Het zou tevens een uitstekende voorbereiding blijken om op de
daarop volgende week mijn eerste deelname aan de Velomédiane Claude Criquelion af te sluiten met een ei zo
na gouden plak.
De kans om zelf de schitterende televisiebeelden van de RAI langs de Bloemenriviera te kunnen aanschouwen
zou toeristisch een hoogtepunt zijn; dit in een laat zomers landschap van 6 september.
Ik had me ingeschreven via mijn fietsreisvrienden van Lierse Bycicle voor een plaats op de fietsbus. Het vertrek
had plaats de vrijdag avond aan de oprit van de E3 in Wommelgem. Kameraad Fons bracht mij ter plaatse met
mijn fiets, een beschermdeken en bagage. De fietsen werden zorgvuldig opgehangen in de aanhanger en we
waren vertrokken voor een hele nachtreis richting Milaan.
Ik maakte er gauw kennis met mijn reisgezel wier naam ik vergeten ben maar die ik maar Tom zal noemen. Een
ranke atleet van rond de dertig uit het Vlaams Brabantse Attenhoven bij Landen. We konden het best met
mekaar vinden en hadden tijd genoeg om heel wat mooie fietsmomenten op te halen.
Na een lange nachtelijke rit
werden
we
de
zaterdagmorgen
uit
onze
slaap gewekt wanneer de bus
geparkeerd stond in Como
aan het stadion, waar rode
duivel Luis Olivera destijds
voetbalde. We maakten er ons
klaar voor een trainingstocht
langs het fraaie Comomeer en
konden een gedeelte rijden uit
de finale van die andere grote
eendagsklassieker, de Ronde
van Lombardije. Dat was
natuurlijk een wel gekomen
kans voor fietsfanaten als wij
en niets was beter om in
stemming te geraken en de
benen los te gooien voor de
belangrijke dag van morgen.
Op
een
aantal
pittige
klimmetjes langs de boorden
van het meer werd al eens
doorgetrokken. Iedereen weet dat de finale in Lombardije heel wat anders is. Niet voor niets is het de lastigste
van alle klassiekers.
Rechts vertrokken met aan onze
linkerkant het meer bereikten we via
schilderachtig gelegen dorpjes na een 30tal km het meest noordelijke plaatsje
Bellagio, gelegen op het uiterste punt
tussen de benen van de omgekeerde Y
die het Comomeer is. We draaiden de
SP41 op die hier Via Valessina genoemd
wordt en begonnen aan de klim naar de
Passo del Ghisallo waarvan de top op
755m ligt. Het is deze kant van de
Ghisallo, komende vanuit Bellagio dus, die
de renners steevast beklimmen in de
Ronde van Lombardije. Het is 10.7km
klimmen voor een hoogteverschil van liefst
584m; gem. hellingsgraad 5.2%, steilste
km 9.1%, steilste passage 9.5%. De klim
bestaat uit 2 delen, waarbij het eerste stuk
het zwaarste is. De klim heeft echt de
allure heeft van een col, de ene lus volgt
de andere op zeer korte afstand. De weg
is breed en in goede staat met af en toe
een heel mooie doorkijk naar het bijzonder
fraaie Comomeer. Het loopt er hard
omhoog en de meesten verkozen om buitenkant bocht te blijven om krachten te sparen. Na Guello begint het
over een 2km wat te dalen om in de finale bij het dorpje Civenna een stekelig stuk van anderhalve kilometer te
moeten verwerken.
We namen een reeks heel korte bochten, snel na elkaar. Net voor de top kregen we nog zo’n reeks bochten, die
bijzonder steil bleken. Wanneer we tussen de huizen kwamen zagen we het bord “Madonna del Ghisallo” met
links het kerkje. We hielden er dan ook een welgekomen halte. De kapel, een bekend bedevaartsoord voor
wielertoeristen, werd door de paus uitgeroepen tot het heiligdom voor de wielrennerij. Het sanctuarium is dan
ook begiftigd met relikwieën van bekende renners als Coppi, Bartali en Eddy Merckx. We konden er ons hart
ophalen aan de geboden kerkelijke wielernostalgie en maakten er de nodige foto’s voor het nageslacht. Alleen
luidden de klokken van het kerkje voor ons niet, wat wel steevast gebeurt bij de doortocht van de renners. In
2006 legde paus Benedictus er de eerste steen van een wielermuseum. Tussen de fietsen en wielertruien van
vele ex- wielergrootheden staat nu ook de verhakkelde racefiets van de verongelukte streekrenner Fabio
Casartelli.
Na dit interessant oponthoud zetten we onze tocht
verder en maakten onze training af om kort na de
middag met een 70-km op de teller Como te bereiken.
Tegen de avond zou de bus ons komen oppikken voor
een welgekomen overnachting een eind buiten Milaan.
De plaats van overnachting is me altijd onbekend
gebleven (was het Cremona?) maar ik weet nog dat
onze chauffeur de grootste moeite had om ons in de
nauwe straatjes voor het hotel af te zetten.
Ik deelde een kamer met mijn reisgezel Tom die zijn
valies had volgepropt met eindeloze pakken droge
harde koeken. Samen hebben we er van genoten en
later ook nog thuis, want hij wou er niet terug
huiswaarts mee.
Vijf uur zondagmorgen was het als we gewekt werden om na het
ontbijt plaats te nemen in de bus die ons naar de start in Milaan
moest brengen. Na een klein uurtje rijden bereikten we de
startplaats van de 22e Gran Fondo di Cicloturismo Milano-SanRemo. Een drukte van jewelste was het op de enorme
parkeerplaats buiten de stad. Ik herinner me geen stempelkaarten of
kaderplaatjes. Leider Willy had ons allemaal vooraf ingeschreven en
we vertrokken op zijn teken voor de lange tocht. Onderweg zouden
we bevoorraad worden door vader Fons, vele jaren vertrouwde
begeleider van grote wielertoeristische ritten in binnen en
buitenland, en die speciaal met de wagen was nagereist. Het was
een normale zomerse dag met veel zon en
soms wat bewolking van geen tel. De wind
was zwak tot matig en in het voordeel bij
het vertrek. We vertrokken in groep en
zouden volgens afspraak bij mekaar
blijven. Al direct van in de start konden we
aanpikken bij collega groepen die samen
één langgerekte sliert vormden over de
hele lengte van het parcours. Dit zou zo
de hele dag het geval blijven. Met
snelheden tot 35 km/h en meer
doorkruisten we de Povlakte en de
geboortestreek van Fausto Coppi. Via
Pavia, Voghera, en Tortona kwamen we
na 95km in Novi Ligure waar 20km verder
in Ovada de klim begint naar de Passo del
Turchino, de eerste helling van de dag. In
1946 had de jonge Coppi half in de
beklimming het hele peleton opgerold om
145km verder in SanRemo alleen toe te
komen. Momenteel is de weinig steile Turchino (max.6%) niet meer beslissend. Het ging zo’n 26 km gezapig
omhoog, kronkelend door het dal van de Stura, een uitloper van de Apennijnen. In Campo Ligure werd het in
de laatste 2km wat steiler tot aan de tunnel op 532m
boven zeeniveau. Boven stond de auto van Fons met
de nodige bevoorrading; het was middag en we waren
halfweg. Een doorkijk bood ons al een eerste glimp van
de azuurblauwe Golf van Genua. Het was nu 10km
oplettend afdalen naar de Ligurische kust, om beneden
in Voltri voor het eerst de blauwe zee te kunnen
aanschouwen. Vanaf hier gaat het 140km op en neer
over de uitstekende rotsen of capi’s welke lastige
opstakels vormen langs de boorden van de Ligurische
Zee. Vanaf Mele kwamen we op de bekende kustweg,
de Via Aurelia. Hier en daar op het slingerende
parcours konden we de invloed voelen van de matige
wind die soms verraderlijk vanuit de zee in enkele
weidse baaien ons kwam
verrassen. We reden door
Savona, waar Merckx ooit
geflikt werd in de Giro. De
mediterrannee was prachtig
blauw
langs
de
bloemenrivièra,
de
zonovergoten stranden vol
met
dagtoeristen.
We
genoten maar moesten
tegelijkertijd uitkijken voor
de zondagse drukte in
dorpen en steden. De
temperatuur begon op te
lopen tot bij de 30 graden. ia
Spotorno en Albenga ging
het naar Alassio, gelegen in
een
mooie
baai.
Na
Laigueglia, bekend voor de
openingskoers
van
het
Italiaans
wielerseizoen,
kwam met de makkelijke
Capo Mele de tweede
helling voor onze wielen en
luidde de finale in op 50km van de aankomst. Andora Marina met de Capo Cervo (of Mimosa) vijf km verder
deed de groep uitrekken. San Bartolomeo al Mare, Diana Marina,.. de Capo Berta. Op deze lastige helling
barste vroeger op 40km van het einde de wedstrijd los toen de Poggio nog niet het parcours zat. Eddy Merckx
forceerde er de beslissende vlucht in ’66 om in San Remo naar zijn eerste overwinning te sprinten. Ik herinner
mij nog levendig de commentaar van Fred De Bruyne welke een taktische voorkeur had voor deze Capo Berta.
Onze groep viel uiteen en op eigen tempo kwamen de meesten afgescheiden over de top. De afstand, het helse
tempo en de hitte begonnen bij sommigen hun tol te eisen. Boven stond de wagen van Fons en kon er
gerecupereerd worden aan het monument van de drie campionissima Bartali, Girardengo en Coppi, samen
goed voor 13 zeges in de Primavera. Na 3km afdalen bereikten we Imperia waar we door de nauwe straatjes
van het centrum werden geloodst om even verder in San Lorenzo al Mare de voorlaatste klim naar de Cipressa
aan te vangen. Deze klim die niet verplicht was op onze cyclotocht, werd door de meeste deelnemers
overgeslagen. Tom en ik voelden ons allebei nog goed en we besloten allebei om deze kans te benutten.
Samen draaiden we wiel in wiel de afrit naar rechts op. Onmiddellijk sloeg Tom een gat dat ik niet kon dicht
rijden. Ik liet hem gaan maar bleef hem lang in het zicht houden. De klim bedraagt 6km over 233 hoogtemeters
en stijgt gemiddeld 4.1% met een max. van 9%. Toen ik boven kwam en rond mij keek zag ik niemand op de
verlaten top en ik begon steevast aan de afdaling. Beneden terug op de weg gekomen, raakte ik bij een paar
collega’s die de Cipressa hadden laten liggen. We konden tempo maken en kregen nog de Capo Verde als
aanloop naar de bekende Poggio. Na het kerkje van Bussana rechts af en dan hemelwaarts, de springplank
naar de eeuwige roem! Normaal een helling van niemendal, want niet lang (3,7km), niet steil (gemiddeld 3,7%,
max. 8%), mooi asfalt. Een klim waar elke wielertoerist fluitend naar boven rijdt, tussen de tientallen serres van
bloemenkwekers, genietend van het mooie zicht op de Ligurische Zee. Na bijna 300km koers is dit wel even
anders. Sinds de Poggio in 1960 in het parcours werd gegooid, fungeerde hij bijna ieder jaar als scherprechter
en konden liefst zeventien winnaars de beslissing forceren tijdens de klim. Even belangrijk maar hectisch zijn
de afdalingen van Eddy Merckx in ’69 en ’72. Roger De Vlaeminck (’73) en Sean Kelly (’92) deden het hem na.
Met nog voldoende reserves kon ik de klim verwerken en mijn gezellen afschudden. In de afzink met vijf
haarspeldbochten liet ik niemand meer terug komen en bereikte redelijk fris en opgelucht de eindmeet op de
Corso Cavallotti waar ik Tom terugzag, samen wachtend op de rest van de groep. Met een gemiddelde van
32,072/h over de 294km hadden we rond half vijf de klus geklaard en mochten tevreden terugblikken.
Onze bus stond geparkeerd op de brede boulevard voor het strand. Met een duik in het verfrissende blauwe
water van de Mediterranee konden we onze verhitte spieren afkoelen.
Bij het vertrek deelde Willy op de bus aan iedereen een plakket uit als een blijvend aandenken aan deze unieke
belevenis.
Na een nachtelijke terugreis werden we maandag morgen rond 10h veilig afgezet in Wommelgem, waar ik met
de fiets huiswaarts keerde en achteraf mijn bagage diende op te halen.
Flor De Donder
10
Gevangenisdirecteur tot terdoodveroordeelde:
-En wat wenst je voor je laatste
maaltijd?
-Hinde met een fles champagne van het jaar 2040.
-Waarom liggen verloren zaken
altijd op de laatste plaats waar
je hebt gekeken?
-Ik weet het niet.
-Omdat je stopt met zoeken
van zodra je ze gevonden hebt.
xxx
Zij: Denk je dat je me alles kunt
blijven geven waaraan ik zo
gewend ben?
Hij: Niet erg lang meer. Daarom
wil ik ook zo gauw mogelijk met
je trouwen.
AANMOEDIGING
-Kijk eens dames, zei de haan
tegen de kippen, nadat hij een
struisvogelei naar het kippenhok had gesleept, ik wil jullie
geen verwijten maken, maar…
kijk eens wat er in andere
landen wordt gepresteerd.
Twee boers van respectievelijk
65 en 66 jaar hadden zopas
hun vader verloren. Ze kwamen
terug van het kerkhof.
-Oh, die sukkelaars, zei een
voorbijganger, wie zal er nu
voor die wezen zorgen?
xxx
Jan: Zo’n ellendige kwakkelwinter heb ik nog nooit meegemaakt !
Piet: Ik wel.
Jan: O ja? Wanneer?
Piet: Verleden zomer.
xxx
-Wat is het verschil tussen een
regering en een atoombom?
-Ik zou het niet weten.
-Als er een atoombom valt,
sterven er veel mensen en als
de regering valt, herleven er
veel.
VROUWEN
-Wat is dat? Heb je weer al een
nieuwe hoed gekocht ?
-Ja schat. Wat vliegt de tijd toch
snel hé, vindt je ook niet ?
DOODVALLEN
Joost was voor zaken in
Schotland, Hij besloot de trein
te nemen, zodat hij van het
landschap kon genieten. Naast
hem zat een oudere heer die in
elk station waar de trein halt
hield naar buiten spurtte en
even later weer opstapte.
De derde maal dat dit gebeurde, besloot Joost toch even te
vragen wat er aan de hand was
en of hij soms kon helpen.
-Nee, dank je zei de Schot, Ziet
u mijn dokter heeft gezegd dat
ik elke seconde kan doodvallen. Vandaar dat ik telkens een
kaartje koop van station naar
station.
xxx
Filip: Zo ik heb ons bedrijf
200.000 Euro helpen besparen!
Hans: Hoe heb je dat voor
mekaar gekregen?
Filip: Ik heb de baas om opslag
gevraagd
en
hij
heeft
geweigerd.
xxx
-Er zijn twee dingen in het
leven waar een mens echt
zeker kan van zijn: de dood en
de belastingen.
-Ja, maar de dood wordt niet
erger na elk nieuw crisisplan.
VERANDERDE POSITIE
-Wat? Poets jij de schoenen
zelf? Ik dacht nochtans dat jij
een huishoudster had?
-Ik ben er twee maanden geleden mee getrouwd…
11
FAMILIENIEUWS
SPOEDIG HERSTEL AAN:
-
Swa Kerckhofs, voor een kortstondig bezoek aan de kliniek
Louis Schelkens, een operatieve ingreep ondergaan..
Frans Cornelis, vier ribben gebroken door val met de fiets
André Couvreur, kortstondig onderzoek aan de kliniek
STERFGEVAL BUITEN CLUB:
-
Onlangs is Raymond Wuyts overleden. Raymond was in de jaren ’80 een vrij actief lid van T.C.Nete en
nam deel aan verschillende grote wielertoeristische proeven. Wij wensen aan de naaste familie onze
innige deelneming.
DANKBETUIGING AAN:
-
De maker van het parcours, de afpijlers, de inschrijvers en de helpers van voor en achter de toog bij de
Neterit.
De coördinators Simonne en Marina, alsmede de helpers en de bezoekers bij onze Breugeldag.
WIJ FELICITEREN DE JARIGEN VAN OKTOBER EN NOVEMBER
OKTOBER
Dams André
Budts Willy
Schoovaerts Jos
De Rijck Hermina
Dillen Jarne
Van Campenhout Axel
Couvreur André
Verbeeck Nick
Cools Constant
NOVEMBER
Verbert Alfoncine
Vermunicht Anthony
Nuyts Paul
Van Hove Alfons
Vermunicht Jinte
Van Hoof Willy
Van der Auwera René
Schelkens Louis
Met T.C.Nete te voet naar Scherpenheuvel
Onze gezellige wandeltocht naar Scherpenheuvel zal dit jaar doorgaan op zondag 30 november 2014
Totale afstand: + 32 km – Plaats van vertrek: Kardinaal Cardijnplein te Berlaar/Heikant om 07.30 uur
Eerste tussenstop na + 14 km – 10u00, Broodjeszaak “De Rode Hoek” Plankenbergstraat 4 te Begijnendijk.
Er bestaat de mogelijkheid om vanaf hier aan te sluiten bij de groep voor de laatste 18 km (vertrek + 10u30)
Tweede tussenstop na + 25 km te Wolfsdonk
De terugreis gebeurt met de auto. Hiervoor dient men onderling af te spreken.
Inlichtingen: Marcel Winckelmans (tel. 015/24.22.87) of Marc Pauwels (tel. 0472/63.11.83)
Zitdagen voor het vernieuwen van de vergunning
Zaal Kwarto, Dorpsstraat 44, Berlaar
Van 9.00 tot 12.00 uur
Zondag 9 november 2014
Zondag 16 november 2014
12
Netelandroute 70 km
Slechts 9 TC Neteleden daagden om half acht op met de bedoeling om de rit in clubverband af te fietsen. Nog
twee Duffelse leden welke in Hove vertrokken waren, zouden halfweg onze groep vervoegen. Een wat magere
opkomst welke misschien kan verklaard worden door het vroege uur. Anderzijds zitten we hier in volle
vakantieperiode. Moet een vrije dag op maandag, zij het dan ook nationale feestdag, een verplichte fietsdag
zijn, of heeft men in familieverband soms een verlengd weekend gepland? Terecht heeft iedereen er zijn eigen
mening over wat gerespecteerd wordt.
Zelfs het weer zou geen echte wielertoerist thuis mogen houden bij een wat overwegend grijs bewolkt, windstil,
maar aangenaam fietstemperatuurtje van om en bij de 20 graden.
Daar de poort achter de Kwarto nog dicht bleek, vertrokken we langs voor om in de Daalstraat de eerste rode
pijltjes te gaan volgen. Een plezant gevoel om volgen zijn deze kunstig aangebrachte wegwijzers op de baan,
met dank aan de afpijlers!
Met de oversteek van de Grote Nete bij de Boekt raakten we vlug in de juiste Netelandstemming om verder
voorbij Kessel Statie de Kleine Nete en het Netekanaal te dwarsen.
De eerste bordjes “Merci om trager te rijden” in Emblem waren wel zeker niet voor ons bedoeld. In de
Kreupelstraat belandden we midden tussen de fruitbomen. De plaatselijke appel- en perencultuur is hier bekend
bij enkele grote fruitbedrijven. Ook mais en groentekweek zijn aanwezig, terwijl vers gemaaid gras en gedroogd
hooi ons reukorgaan binnendrongen.
Slechts enkele driekleuren aan de gevels. Van een late WK-fan misschien of hoopte die nog op een Belgische
ritzege in de Tour?
Op de Herentalse baan op weg naar
Wommelgem kwam rechts de witte
watertoren van Ranst in zicht en wat
verder werd het kerkje van Millegem
gepasseerd.
In de vallei van de Rollebeek waren
scharreleitjes te koop en op het
einde van de Groenstraat genoten
we rechts van een schitterend
natuurveld vol gele brem.
In de mooie groene Holleweg
kregen we een verrassende doorkijk
op de witte molen van Boechout. Op
het einde van de beukendreef met
kasteel reden we langs hoge
maisvelden en onder een groene
overkoepeling tot in Hove. Langs de
spoorweg konden we de controle in
de Elzenstraat bereiken, gevestigd
in het lokaal van de plaatselijke
tennisclub.
Voorbij Pronkenborg reden we in de
Pauwhoevestraat langs de mooi
Molen van Boechout
bewaarde Rakkershoeve uit 1804 op
weg naar Waarloos. Hier konden we de teugels vieren in de afdaling van de Keizerenberg in Rumst tot in de
Herderstraat.
Via de Netebrug in Walem, bekend om haar oorlogsverleden, kwamen we in de wijk Elzenstraat, op
grondgebied van Katelijne Waver, het centrum van de groentecultuur. In een groene omgeving van bos in
Kauwendaal reden we langs het hotel Montreal met recreatievijver op het grondgebied van Mechelen.
Op de Mechelsesteenweg volgden we de dijk langs het water om met veel fietsplezier het water over te steken
via een kunstige mooie houten brug, een juweeltje voor fietsers en wandelaars. Via de Berkelei en de
Berlaarbaan kwamen we in Heiken waar een biologisch groente- en fruitbedrijf staat. Na een kapel en
paardenkwekerij in Peulis hadden we 60 km op de teller en was een plasstop noodzakelijk in het landelijke
Zegbos, waar de geur van de behandelde houten afrastering ons in de neus kwam. Langs uitgestrekte velden
vol prei dienden we even verder in de bosrijke Schaapstraat op de trappers te gaan staan om de Heuvel van
Putte aan te doen.
In de Doelvelden in Berlaar was het nog uitkijken tussen de talrijke rommelmarkttoeristen, alvorens het eindpunt
in de Kwarto te bereiken.
Een mooi uitgestippelde en lichtlopende route met alle lof voor een aangename fietsuitstap.
Flor De Donder
13
NETERIT
De Neterit is de tweede in de rij waarin de omloop een asymmetrische indeling heeft gekregen met een eerste
gedeelte van 27 km en een tweede van 44 kilometer. Met zulke indeling is het best mogelijk om langs
Oosterwijk en Tongerlo te passeren.
Het is niet omdat De Boosere de mogelijkheid schetste van een plaatselijke regenbui, dat we die ook over onze
kop hebben gekregen. Geen regen gezien, Wel een tegemoetkoming onder de vorm van een waterzonnetje dat
we als gezel op deze bewuste dag hebben meegekregen.
Met een organisatie op een feestdag zoals vrijdag 15 augustus er één is waren wij de eerste in de rij van een
verlengt weekend. Daar bovenover stonden wij als enige organisator op vernoemde dag. Dan hoop je stilletjes
dat er een monsterscore in zit. Neen, de inschrijvingen zijn niet tegengevallen maar 247 inschrijvingen
waaronder 55 T.C.Neters is niet waarop we stiekem hadden gehoopt. Alhoewel, we zonder meer de trend van
juli en augustus moeten aanvaarden zoals ze zich voordoet. We zijn halfweg het seizoen en naar jaarlijkse
gewoonte zwakt de activiteit bij het wielertoerisme zienderogen af. Wil dat zeggen dat de drang naar fietsen
afneemt bij de vaststelling van de behaalde punten hun doel hebben bereikt, of zwakt het wielertoerisme af
omdat de goesting stilaan naar een winterslaap toegaat. Wie zal het ons zeggen?
Vertrekkend Langs de Legrellestraat en de kesselsesteenweg passeren we de brug over de Grote Nete om
aansluitend in Kessel Dorp terecht te komen. Op de Emblemsesteenweg oversteken we de brug over de Kleine
Nete en deze van het Netekanaal om daarna te Emblem in de Dorpsstraat de eerste straat rechts in te slaan,
we kruisen de Oostmalsesteenweg om via de Bremstraat Broechem binnen te rijden. Langs de
Nijlensesteenweg overschrijden we in tegenoverstelde richting de brug over het Netekanaal en de Kleine Nete
om vervolgens de Molenvaartstraat in te fietsen. We zijn nu op Nijlense bodem waar we meerdere straten
doorrijden alvorens we Bouwel langs de Looystraat aandoen, waarna op de Herenthoutsesteenweg een
tussenstop in Café Palmenhof is weerhouden.
Na een korte rustperiode vervolgen we het parcours om links de Mikhoeveweg in te slaan. Langs de Zelle en de
Atealaan bereiken we ‘Klein Gent’ te Herentals om daarna in Olen aan te komen waar we de Tramstraat en de
Boerenkrijglaan berijden om aansluitend over Oosterwijksegrond Tongerlo te binnen te fietsen waar we de
eerste weg rechts nemen om in Tongerlo te komen. Wie Tongerlo zegt, denkt normaliter aan de Abdij. Deze
bekende abdij werd in 1130 gesticht door de norbertijnen
van de Michielsabdij van Antwerpen en groeide uit tot
een van de voornaamste religieuze instellingen van onze
contreien. Tijdens de Franse Revolutie werd het complex
groetendeels verwoest en werden de 124 kloosterlingen
verdreven. In 1840 kon een handvol nobertijnen het
goed terugkopen en begon men aan de heropbouw van
de abdij. Wie het huidig complex nadert vanuit Westerlo,
wordt meteen getroffen door de prachtige lindendreef uit
1676. De dreef leidt u trouwens naar het witzandstenen
poortgebouw dat met een Romaanse onderbouw en een
Gotische bovenbouw pronkt. Op de binnenplein een zeer
grote tiendenschuur uit 1676. Deze schuur deed tijdens
de Boerenkrijg dienst als vergaderplaats van de
Brigands. Nu is er een permanente tentoonstelling van
het leven en het werk van de nobertijnen.
Langs de Heksenbrug fietsen we Westerlo binnen om via Gooreinde Zoerle Parwijs aan te doen waar we
vervolgens Asberg, Broekstraat en ten slotte Stippelberg over fietsen om daarna Heultje achter ons te laten.
Peerdenkenshofstraat is de eerste in de rij te Hulshout waarna nog enkele straten volgen om daarna langs de
Broekstraat en de Schransstraat Hallaar te berijden. Uiteindelijk na nog een gedeelte over het grondgebied van
Heist op den Berg bereikte we langs de Smidstraat en Dorpsstraat zaal Forum van waaruit we vertrokken
waren.
Totaal zou er theoretisch 70 km op onze teller hoeven te staan. Wat in werkelijkheid op uw computerke
verschijnt is hoogstwaarschijnlijk een variabel cijfer dat dicht in de buurt van 70 kan liggen, maar het kan er ook
ver afblijven. Het is best mogelijk dat u per abuis een aantal pijlen heeft overgeslagen. Zoiets kan ook bewust
gebeuren. Uiteindelijk is het aantal gefietste kilometers in onderschikte orde in vergelijking met het fietsplezier
waarvan u heeft genoten.
Maurits
14
Rondrit Berlaar
De Rondrit van Berlaar boekte met een 82 inschrijvingen op een donderdagavond ergens in augustus nog een
behoorlijke opkomst aan deelnemers. Ongelooflijk maar waar, met dit aantal behoort men bij de toppers in de
doordeweekse proeven. wel is waar was de inbreng vanuit de club met 34 T.C.Neters niet echt briljant te
noemen, maar als we de waarheid geen geweld willen aandoen moeten we toegeven dat de deelneming van
onze clubleden heeft bijgedragen tot het scoren van een behoorlijk resultaat. Toegegeven dat we de
deelneming op tweeërlei kunnen uitleggen: één om zich sportief te tonen tegenover de club, en twee om er drie
punten voor het clublaureaatschap mee op te strijken. Graag meegenomen!
Het weer was met een milde temperatuur best te pruimen. De weermaker deed alle moeite om net geen 20
graden te halen. Gelukkig bleef de regen uit en konden we onder een droge hemel het parcours affietsen. Dit
althans voor de deelnemers welke om vier uur of vroeger de omloop hadden aangevat.
Vooreerst de vergunning laten scannen in Café Ballaer waarna men kon vertrekken langs de doorgang tussen
school en kerk om vervolgens de sollevelden in te rijden. Bij de kruising met de Itegembaan reden we recht
tegenover het Valkenhof in om daarna langs Alflaar, Hertstraat en nog enkele andere straten Itegem aan te
doen om vervolgens via Nieuwendijk en Heerweg op Wiekevorstsegrond te komen. Aansluitend volgde met
Morkhoven en Noorderwijk nog enkele deelgemeentes om als slot van het eerste gedeelte een vrijblijvende
tussencontrole in Café St. Martinus te Olen te bereiken. Vrijblijvend of niet. Bij grote dorst kan een consumptie
van welke aard ze ook mag zijn wonderen doen.
Hiernaast de kapel van Onze-Lieve-Vrouw-van-Zeven-Weeën
Deze kapel in Noorderwijk, een deelgemeente van Herentals,
wordt ook de Zandkapel genoemd, naar het gehucht waar ze
staat, Onze Lieve Vrouw op ’t Zand. De oorsprong van de
kapel gaat terug tot de vinding van het zogenaamde
miraculeuze Lieve Vrouwbeeldje op 26 april 1652. De huidige
Zandkapel (beschermd als monument op 28 maart 1956) werd
gebouwd tussen 1667 en 1685. Sinds haar ontstaan was de
Zandkapel een Mariaal bedevaartsoord, maar vanaf de
tweede helft van de 19e eeuw trad het verval in en sinds de
Tweede Wereldoorlog is de Mariadevotie zo goed als
verdwenen. Tegenwoordig worden er ten behoeve van de
wijkbewoners nog zondagmissen gelezen. De kapel werd in
1993 gerestaureerd.
Het is blijkbaar niet zo evident om bij een controle in Olen en het nastreven van de originaliteit het bij 40 km te
houden, daarom nam de uitstippelaar de vrijheid om de uitbouw hiervan met vijf kilometers te vermeerderen.
Alzo werd de mogelijkheid geboden om het eerste gedeelte 26 kilometers lang te maken. Door het optrekken
van enkele kilometers kreeg men voldoende ruimte om een ommetje rond te rijden. Maar hoe de Paul zijn
hersenen ook pijnigt bij het zoeken naar iets nieuws was helaas vergeefse moeite. Maar, al reden we over
gekende wegen; de uitdaging was er om er iets aantrekkelijks van te maken. Een uitdaging waarin hij, zonder
een tweede zit te halen, goed en wel is geslaagd.
In het tweede gedeelte, vanuit Olen werd de uitdaging bij de
opdracht om de 20 kilometers niet te overschrijden er sowieso
niet gemakkelijker op, en toch koos de maker van het parcours
niet zo meteen voor de vertrouwde kortste weg. Hij maakte
zelfs nog een ommetje langs Plassendonk, Oosterhoven en de
Bergensesteenweg op Herentalse grond. Logisch volgde
daarop Herenthout en Bevel om aansluitend de omloop af te
ronden in café Ballaer te Berlaar.
Zij die dachten dat er van een avondrit met een beperking van
46 kilometers niets behoorlijk kon gemaakt worden, hadden
doodgewoon geen rekening gehouden met de creativiteit van
de Paul.
Om af te ronden nog dit; een aantrekkelijk parcours en een
perfecte afpijling. Wat dacht je? We hadden immers niet
anders gedacht.
Maurits
15
VERLOPEN PERIODE
ZATERDAG 2 AUGUSTUS
Ronde van Wiekevorst: 330 deelnemers, 32 T.C.Neters
VTT. Wiekevorst: 68 deelnemers, 4 van T.C.Nete
ZATERDAG 21 AUGUSTUS
Belhamelsomloop Hoboken: 170 deelnemers,
18 van T.C.Nete
ZONDAG 3 AUGUSTUS
Pallieterrit Nijlen: 247 deelnemers, 27 van T.C.Nete
Wegrit Lille: 96 deelnemers
VTT Lille: 436 deelnemers
ZONDAG 24 AUGUSTUS
Cibel Classic: 257 deelnemers, 14 van T.C.Nete
Ronde van de Plakkers Boechout: 217 deelnemers,
14 van T.C.Nete
DONDERDAG 7 AUGUSTUS
Hemelsritje Grobbendonk: 66 deelnemers, 6 T.C.Neters
DONDERDAG 28 AUGUSTUS
Rondrit Berlaar: 82 deelneùers, 34 T.C.Neters
Zaterdag 9 augustus
Uilenrit Hallaar: 203 deelnemers, 17 van T.C.Nete
Ranstse Pijl: 257 deelnemers, 13 van T.C.Nete
ZATERDAG 30 AUGUSTUS
Drie Provincierit: 152 deelnemers, 17 van T.C.Nete
Diamantpijl Nijlen: 120 deelnemers, 8 van T.C.Nete
ZONDAG 10 AUGUSTUS
Militair Kamp Label Grobbendonk: 763 deelnemers,
waaronder 20 van T.C.Nete
ZONDAG 31 AUGUSTUS
Vriendenrit Hallaar: 141 deelnemers, 5 van T.C.Nete
De Schakel Geel: 108 deelnemers, 6 van T.C.Nete
VRIJDAG 15 AUGUSTUS
Neterit Berlaar: 247 deelnemers, 55 van T.C.Nete
ZATERDAG 6 SEPTEMBER
Brevet 100 km Borsbeek:
Brevet 100 km Zoersel: 155 deelnemers, 23 T.C.Neters
ZATERDAG 16 AUGUSTUS
Omloop van Bouwel: 256 deelnemers, 23 van T.C.Nete
Sponsorrit Itegem: 136 deelnemers, 2 van T.C.Nete
ZONDAG 17 AUGUSTUS
Struyfkensrit Lint: 253 deelnemers, 14 van T.C.Nete
Zondag 7 september
12 Uren van het Slijpend Wiel: 191 deelnemers
Pulse Ster:
Uitloopritje Lier:
DONDERDAG 21 AUGUSTUS
Avondrit Borsbeek: 81 deelnemers, 5 van T.C.Nete
BESTUURSVERGADERINGEN
25 JULI 2014
Alle bestuursleden waren aanwezig, de financiële verrichtingen werden uitgevoerd waarna de voorzitter vroeg
om de goedkeuring over het verslag van vorige maand. Geen opmerking, waarna het verslag werd
goedgekeurd en ondertekend
Briefwisseling:
Secretaris: Rudi Van Thielen
- Factuur ontvangen van WBV.
- Mails ontvangen van:
o Peter Vochten; om onze activiteit in de Kiosk te vermelden
Voorzitter: Hugo van Opstal
- Overlijdensbericht ontvangen van Theo Jacobs, vader van ons lid Theo Jacobs
- Factuur ontvangen van Kwafor (50 Mijl van Berlaar)
Penningmeester: Hugo van Opstal
- Hugo gaf lezing over het kasverslag van de afgelopen periode. Geen vragen of opmerkingen waarna
het verslag werd goedgekeurd.
-
Dagorde:
- Evaluatie Netelandroute:
o 226 inschrijvingen; we hadden iets beter resultaat verwacht daar we die dag alleen stonden op
de kalender. De deelnemers waren vol lof over deze rit, alsook bestuursleden van Wielerbond
Vlaanderen. Zij beschreven deze rit als een echt voorbeeld. Zij zouden hierover verslag
uitbrengen.
Zomerkalender 2015
16
-
-
o Deze werd overlopen en aangepast waar nodig.
Mosselen op 14 september:
o Wegens mindere kwaliteit van de mosselen gaat het mosselfeest van dit jaar niet door en wordt
vervangen door een Breugeldag op dezelfde datum.
Neterit op 15 augustus
o Hiervoor is reeds alles geregeld.
Om 22u30 kon de voorzitter de vergadering sluiten met een woord van dank rn wenste iedereen een behouden
thuiskomst.
Verslaggever: Rudi Van Thielen
29 AUGUSTUS
Alle bestuursleden waren aanwezog; de financiële verrichtingen werden uitgevoerd waarna de voorzitter vroeg
om de goedkeuring van het verslag van vorige maand. Geen opmerkingen waarna het verslag werd
goedgekeurd en ondertekend.
Briefwisseling:
Secretaris: Rudi Van Thielen
- Factuur ontvangen van WBV.
- Mails ontvangen van:
o Peter Vochten; sportclubs zijn goed bezig
o André Thijs; belangrijk besluit van WBV.
o Aanvraag gedaan voor permanente proef (Santiago De Compostella
Voorzitter: Hugo van Opstal
- Factuur ontvangen van Kwafor, Neterit
- Mail ontvangen van Marc Vercammen, punten Clublaureaatschap
Penningmeester: Hugo van Opstal
- Hugo gaf lezing over het kasverslag van de afgelopen periode. Hugo maakte zelf een opmerking,
waarna het verslag werd goedgekeurd. Hugo had bij een betaling aan WBV. Een foutje begaan door
het per ongeluk omdraaien van de getallen. Hij zal dit zo vlug mogelijk recht zetten.
Dagorde:
- Breugeldag;
o Alles werd overlopen met een mogelijke taakverdeling.
- Zomerkalender 2015
o Alles OK., Permanente proef aangevraagd.
- Vanaf 1 oktober zelf inscannen of 25 Euro betalen aan de provincie.
o We worden door WBV onder druk gezet om zelf in te scannen.
- Winterkalender 2014-2015
o Maurits heeft de datums van organisaties vastgelegd voor gebruik van de Kwarto.
- Mail Marc Vercammen
o Vraag om opname van gereden kilometers in de Semaine Federale. Bij gebrek van
homoligatiekaarten buiten provincie kunnen deze niet gehomologeerd worden.
- Drukken; Clubblad
o De huidige kostprijs per boekje 9 Euro ligt te hoog, om deze kostprijs enigszins te minderen is
er gedrukt op een lichtere versie.
- Uren van vertrek in het clubblad
o Door toedoen dat er minder en minder rekening wordt gehouden met deze vermelding in het
clubblad wordt er ernstig over nagedacht dat deze vermelding nog wel zin heeft. Indien de
tendens blijft aanhouden zal deze vermelding in 2015 worden afgevloeid.
- Clublaureaatschap:
o Aangezien de 50 Mijl en de Steenroute vanaf 2015 van de kalender verdwijnen en alzo de
mogelijkheid tot het behalen van het Clublaureaatschap met 6 punten verminderd, wordt de
provinciale Bijeenkomst vanaf 2015 gehonoreerd met 5 punten per deelnamen, welke dan de
mogelijkheid biedt om zijn totaal met 10 punten aan te dikken.
Om 22u30 kon de voorzitter de vergadering sluiten met een woord van dank en wenste iedereen een behouden
thuis komst.
Verslaggever: Rudi Van Thielen
17
KOMENDE PERIODE
Winter periode, we starten aan de Forum; zaterdag telkens om 13u en de zondagen om 9u
ZATERDAG 4 OKTOBER
Vriendenrit 40 km
Café Waregem, Lispersteenweg, Lier
Inschrijvingen en start: 12.00 tot 14.00 uur
Controle: Café Molenhuis, Molenstraat, Herenthout
P.A.: Bertels
ZONDAG 5 OKTOBER
Uitlooprit Berlaar 45 km
Zaal Kwarto, Dorpsstraat, Berlaar
Inschrijvingen en start: 8.00 tot 10.00 uur
Controle: Café ’t Hoefijzer, Liersestwg, Lint
P.A. Bertels
ZATERDAG 11 OKTOBER
Rit van de Burgemeester 55 km
Café Molenhuis, Molenstraat, Herenthout
Inschrijvingen en start: 12.00 tot 14.00 uur
Controle Café De Wissel, Poederleesteenweg, Lille
P.A.: Thijs
ZATERDAG 1 NOVEMBER
Novembertocht Nijlen 50 km.
Café De Roskam, Albertkanaalstr. Nijlen
Inschrijvingen en start; 12.00 tot 14.00 uur
Controle: De Chalet, Oude Steenwg. Grobbendonk
ZATERDAG 8 NOVEMBER
Wintertocht Hallaar 45 km
Café Den Don, Leopoldlei, Hallaar
Inschrijvingen en start: 12.00 tot 14.00 uur
Controle; Caé St.Martinus, Olen
ZONDAG 9 NOVEMBER
Vernieuwen vergunningen: 9.00 tot 12.00 uur
ZATERDAG 15 NOVEMBER
St.Elooytocht 50 km
Café De Roskam, Albertkanaalstr. Nijlen
Inschrijvingen en start: 12.00 tot 14.00 uur
Controle: Café St.Martinus, Olen
ZONDAG 12 OKTOBER
Herfstrit 40 km
Sportcenter Molenbos, Nijlen
Inschrijvingen en start: 8.00 tot 10.00 uur
Controle: Gemeentelijke Lagere School, Ranst
P.A.: Janssens
Wandelbrevet Mortsel 7 km
Café Hof van Rieth, Molenlei, Mortsel
Inschrijvingen en start: 12.00 tot 14.00 uur
ZATERDAG 18 OKTOBER
Centrumrit Olen 45 km
Café St.Martinus: Processieweg, Olen
Inschrijvingen en start: 12.00 tot 14.00 uur
Controle: Café Ballaer, Markt 27 Berlaar
P.A. Thijs
ZATERDAG 22 NOVEMBER
Even Uitwaairit 40 km
Café Waregem, Lisperstwg. Lier
Inschrijvingen en start: 12.00 tot 14.00 uur
Controle: Sporthal Weyninckhoven, Hove
ZONDAG 19 OKTOBER
Herfstrit Ranst 40 km
Gemeentelijke Lagere School, Ranst
Inschrijvingen en start: 8.00 tot 10.00 uur
Controle: Boerke Naes Zwanenstr. Nijlen
P.A.: Bertels
VRIJDAG 24 OKTOBER
Bestuursvergadering, 19.30 uur Zaaltje, Ballaer
ZATERDAG 25 OKTOBER
Neterit Lier 40 km
Café Waregem, Lisperstwg. Lier
Inschrijvingen en vertrek: 12.00 tot 14.00 uur
Controle: Café Hof Van Rieth, Mortsel
P.A.: Thys
ZONDAG 26 OKTOBER
Herfstrit Lint 50 km
Café ’t Hoefijzer, Liersesteenweg, Lint
Inschrijvingen en start: 8.00 tot 10.00 uur
Controle: Café De Roskam, Albertkanaalstr. Nijlen
P.A. Bertels
MAANDAG 27 OKTOBER
Vergadering CTAA met bestuur en clubs, Nilania te Nijlen
om 19.30 uur
ZONDAG 16 NOVEMBER
Vernieuwen vergunningen: 9.00 tot 12.00 uur
MAANDAG 24 NOVEMBER
Vergadering CTAA met bestuur en clubs, Nilania te Nijlen
om 19.30 uur
VRIJDAG 28 NOVEMBER
Bestuursvergadering, 16.30 uur, Zaaltje Ballaer
ZATERDAG 29 NOVEMBER
Balderrit 40 km
Café Ballaer, Markt 27, Berlaar
Inschrijvingen en start: 12.00 tot 14.00 uur
ZONDAG 30 NOVEMBER
Wandelbrevet Westmalle 7 km
Café Sportlokaal, Antwerpsestwg. Westmalle
Inschrijvingen en start: 8.00 tot 10.00 uur
ZATERDAG 6 DECEMBER
Wintertocht 35 km
Café ’t Soete, K.Soetelaan, Borsbeek
Inschrijvingen en start: 12.00 tot 14.00 uur
Controle: Café Waregem, Lisperstwg. Lier
ZATERDAG 13 DECEMBER
Winterrit Lier 40 km
Café Waregem, Lisperstwg. Lier
Inschrijvingen en start: 12.00 tot 14.00 uur
Controle: Café ’t Soete, K.Soetelaan, Borsbeek
18
CLUBLAUREAATSCHAP 2014
GOUDEN CLUBLAUREAAT
Claes Sonia
Cools Constant
Coppens Diederik
Cornelis Frans
Couvreur André
Dams André
De Donder Florent
Demeurichy Wilfried
Dister Dominique
Kegelaers Paul
Kerckhofs Frans
Keuleers Edward
Keynen Paul
Mans Jan
Mertens August
Moons Alfred
Pauwels Marc
Peeters Daniël
Peeters Jan
Rectem Erik
Schelkens Louis
Schoovaerts Jos
Stevens Jean
Toelen Augustinus
Van den Bosch Francis
Van den Bosch Frans
Van den Bosch Maurits
Van den Brande
Van Heugten Gilbert
Van Hoof Willy
Van Opstal Hugo
Van Stevens Dirk
Van Thielen Rudi
Van Wert Marcel
Vercammen Marc
Verheyden Lutgarde
Verhoeven Paul
Vermeiren Marc
Vermunicht Tony
Vingerhoets Gilbert
Vingerhoets Sofie
Winckelmans Leo
Winckelmans Marcel
Wuyts Rudy
ZILVEREN CLUBLAUREAAT
Budts Willy
Certiaens Constant
Cruyplants Rik
Derboven Marcel
Heivers Louis
Jacobs Danny
Lembrechts Emiel
Rapé Aviel
Roevens Richard
Van Brandt Herwich
Van Lany Frans
Van Mol Gustaaf
BRONZEN CLUBLAUREAAT
Kelber jan
Van Hoof Alfons
Verbert Alphonsine
Verbruggen François
Te onthouden datums
- Jaarvergadering T.C.Nete zondag 11 Januari 2015
Zaal Forum
- Clubfeest T.C.Nete Vrijdag 13 februari 2015
Zaal Familia Nijlen
Vernieuwen vergunningen 2015 + Clubaansluiting
Zondagen 9 en 16 november 2014 van 9.00 tot 12.00 uur
In zaal Kwarto, Dorpsstraat 44, Berlaar
Prijs van de vergunning: € 28 = 24/24 uur verzekerd tegen derden en persoonlijk, eveneens is dit
van toepassing voor de familiale, titularis en aanverwanten.
Familiale Vergunning:: € 33 Titularis + onbeperkt aanvulling met gezinsleden, wonend op hetzelfde
adres.
Het aansluitingsbedrag bij de club blijft onveranderd 15 Euro
Lidgeld T.C.Nete + vergunning
€ 15 + € 28 = € 43 – 1 wielertoerist
Lidgeld T.C.Nete + vergunning Familiale € 30 + € 33 = € 63 – 2 wielertoeristen die voorkomen op
uitslagen
Lidgeld T.C.Nete + vergunning Familiale € 15 + € 33 = € 48 – 1 wielertoerist + € 5 per gezinslid
niet voor-komend op uitslagen van Wielerbond Vlaanderen
Personen die de leeftijd van 70 jaar of ouder hebben bereikt, dienen er verplicht een medisch
attest aan toe te voegen.
Uitbetaling premie T.C.Nete loopt gelijklopend met het vernieuwen van de vergunning en de
behaalde punten in het Clublaureaatschap
Om hiervoor in aanmerking te komen moet men eerst deelgenomen hebben aan de Provinciale
Bijeenkomst
Provinciale Bijeenkomst + 60 punten = Gouden Clublaureaat = 20 Euro aftrek
Provinciale Bijeenkomst + 50 punten = Zilveren Clublaureaat = 15 Euro aftrek
Provinciale Bijeenkomst + 40 punten = Bronzen Clublaureaat = 10 Euro aftrek
Puntenverdeling in het clublaureaatschap:
- Deelgenomen hebben aan de Provinciale Bijeenkomst
- Belgian Cycling Happening: facultatief 5 punten
- Alle T.C.Nete-proeven voorkomend op de kalender geven recht op 3 punten
- 10 punten voor de 3 aangeduide activiteiten van de club: jaarvergadering, Clubfeest en
Breugeldag
Nieuwe leden:
- Lidgeld T.C.Nete + vergunning
€ 15 + € 28 = € 43 – 1 wielertoerist
- Borg Clubkledij 100 Euro. Basispakket (Koerstrui korte en lange mouwen + Koersbroek)
Tijdens deze twee zitdagen is er ook de mogelijkheid tot bijbestellen van Clubkledij
Aanrader: Even langs gaan bij uw mutualiteit om navraag te doen over de tussenkomst bij de
aanschaf van een vergunning. Verschillende mutualiteiten, verschillende bijpassingen. Dat
varieerd van 12 Euro tot 30 Euro. Doen!