Bekijk document - Begrafenisonderneming Jacobs

Als een schip achter de horizon vaart
is het niet weg,
Je kan het alleen niet zien.
Dankbaar herinneren wij ons
WIL JANSSEN
echtgenoot van
Dina Janssen-Pouwels
Geboren 13 juni 1923 te Groesbeek
en daar overleden op 24 maart 2014
Een leven vol hard werken. Als lasser bij Scheepswerf Verolme heb je heel wat lasjes gelegd. Grote
zeetankers of ‘kleine’ binnenvaartschepen, daar
draaide jij je handen niet voor om. Altijd met
veel plezier naar je werk in Haarlem, Hellevoetsluis, Heusden, Rotterdam, Grave en later als
verwarmingsmonteur in Duitsland. Het lassen
kwam je later nog goed van pas, bij het maken
van de gouden kronen voor de 50 jarige huwelijken. Daarnaast had je zéér veel hobby’s. Met je
Vlaamse reuzen ging je vol trots naar de tentoonstelling en in Grave werden de konijnen verruild
voor kippen, een haan en een volière vol vogels.
Toen je in Middelaar meer tijd kreeg en een grotere tuin, was je altijd buiten te vinden tussen al
je plantjes of in je bloemenkas, die in de winter
dienst deed als onderkomen voor de kerstkalkoenen. Je was altijd zo’n bezige bij en toen je in de
vut ging was het eind helemaal zoek! Nog jaren
thuis gewerkt voor schoenfabriek ‘Zoma’. Je hebt
heel wat hakken geplakt. Ook bezorgde je nog
de krant. Elke dag om half zes opstaan, maar
ach, je was niet anders gewend. Je was ook vaak
te vinden in de keuken. Brood bakken, pudding
maken en op de zondagen die heerlijke kip uit
de oven. In de winter balkenbrij en oliebollen. Je
bakte voor de ponyclub, familie en de hele buurt.
’s Zomers ging je bosbessen plukken. Je was altijd
graag in het bos en genoot van de rust. Van de
bosbessen werd natuurlijk jam gemaakt, maar
ook wijn net als van druiven, appels en aardbeien.
Uiteraard werd de wijn opgedronken op verjaardagen. Het zingen daarna ging dan vanzelf. Schilderen en behangen kon je als de beste, je stond
voor iedereen klaar. Je was ook erg betrokken bij
het verenigingsleven. Eerst bij de buurtvereniging
en later als penningmeester bij de KBO. Hier ging
je ook koersballen en volksdansen. Na je hartoperatie kwam een moeilijke periode. Na jaren weer
terug naar een appartementje in ‘De Meent’ in
Groesbeek. Je kreeg weer wat plezier in het leven
maar werd nooit meer de oude. Je zei altijd: “je
hoeft me niet in een kist te stoppen, zet mij maar
op de ’koekeleklef’”.
Wij wensen je een behouden vaart.
Voor uw belangstelling bij het overlijden van Wil
Janssen, zeggen wij u dank.
Dina Janssen-Pouwels
Kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen