una via a palermo cultuurbewust.nl- - CC Sint

Koppige vrouwen zorgen naast grappige
situaties ook voor diepgang in Una Via a
Palermo
Door:Eveline Kaethoven
Emma Dante is schrijfster en theaterregisseur, maar met haar regiedebuut Una Via
a Palermo maakt ze een geslaagd uitstapje naar film. Twee vrouwen lijken in
eerste instantie een strijd tegen elkaar te voeren. Langzaam maar zeker wordt het
echter steeds duidelijker dat het om een innerlijke strijd gaat over omgaan met
verlies.
Twee auto’s komen vast te zitten in een nauw straatje in Palermo, Italië. In de ene auto zit
een grootvader met zijn dochter, kleinkinderen en Samira (Elena Cotta), de moeder van zijn
overleden vrouw. In de andere auto zit het stel Rosa en Clara, die op weg zijn naar de bruiloft
van een vriend. In de auto op weg van Rome naar Palermo kregen zij slaande ruzie en gingen
uit elkaar. Nu staan de twee auto’s neus tegen neus en zowel de schoonmoeder als Rosa is te
koppig om voor de ander opzij te gaan. Al snel begint de buurt zich te bemoeien met het
hilarische schouwspel, maar uiteindelijk blijkt er meer mee te spelen dan alleen koppigheid.
Duel
In het nauwe straatje ontstaat een ware strijd tussen Samira en Rosa. Ondanks aandringen
van Rosa wil Samira niet wijken. Samira wordt aangemoedigd om te blijven staan waar ze
staat door haar schoonzoon, maar het is duidelijk dat ze zich niks van hem aantrekt en vooral
uit eigen wil niet aan de kant gaat. De vrouwen weigeren te eten, drinken, slapen en naar de
wc te gaan. Aan de ene kant zorgt dit voor bezorgdheid bij de vrouwen in de buurt, aan de
andere kant maken de mannen een grap van de situatie en wedden om wie er uiteindelijk aan
de kant zal gaan. Dit alles levert een komische chaos op.
Innerlijke strijd
Maar er zit meer achter het duel dan de kijker hier te zien krijgt. Aan het begin van de film
zien we hoe Samira rouwt om haar overleden dochter. Ze is alleen achtergebleven bij haar
vervelende schoonzoon. Clara is zojuist bij Rosa weggegaan. Wanneer Rosa vertelt: “Ik kwam
hier vroeger als ik boos was” en wanneer we een foto te zien krijgen van Samira’s overleden
dochter die erg op Rosa lijkt, weet het publiek genoeg. Het is geen komische koppigheid die
hier de hoofdrol krijgt, maar een innerlijke strijd met het verleden die de dames met zichzelf
uitvechten.
De nauwe straat in Palermo blijkt hier dus niet zo smal te zijn als in eerste instantie het geval
was, maar puur een illusie van de vrouwen. Zo zet Emma Dante hier een komische, maar ook
een treffende verfilming neer van de strijd die men constant met zichzelf uitvecht.
08-07-2014
CultuurBewust.nl
pagina 1 / 1

Download Report