Liedteksten Bevroren Tranen Tekst en muziek Maarten Peters Hoe lang kan iemand schuilen voor de angst die niemand ziet Hoe veel kan iemand huilen om dat groot immens verdriet De tijd hij heelt alle smart maar de pijn versteent in jouw hart Bevroren tranen, zie ik als ik naar je kijk Bevroren tranen, waaruit zoveel liefde blijkt Kom vertel me je verhaal hoe jij het leven hebt teruggehaald Weet dat ik hier naast je sta Hoe ver kan iemand vluchten voor wat er is gebeurd Wanneer kun je berusten als je dromen zijn verscheurd Niemand kent dat grootse plan maar jij laat zien dat het kan Bevroren tranen, uit een bron die nooit opdroogt Bevroren tranen, je houd je sterk wanneer de pijn ontdooit Kom schreeuw, schreeuw het uit als een orkaan of zonder geluid Weet dat ik hier naast je sta Want op de akkers van de dood, de helse dood zaaide jij hoop, hoop Een nieuwe lente, een nieuw begin voor iedereen Bevroren tranen, als ik in je ogen kijk Bevroren tranen, ontsprongen in een andere tijd Toen de wereld was verdwaald heb jij haar terug gehaald Weet dat ik hier naast je sta Weet dat ik hier naast je sta Weet dat wij hier naast je staan “ Op het netvlies van mijn denken ” Truus Menger cursief liedtekst bijdrage Maarten Peters Op het netvlies van mijn denken is nog steeds jullie beeld gegrift geen traan wist het weg geen heden doet het vervagen ...en toch hoorde ik de slagen van nieuw leven in het mijne en buiten staat opnieuw een toren van een joelende juichende kinderschaar geen traan wist ze weg geen verleden doet ze vervagen zij zijn het die de toekomst dragen! Op het netvlies van ons denken staat voor altijd jouw beeld gegrift jouw kracht wijst de weg jouw rede verdrijft het duister vertrouwen in een toekomst ondanks alles wat is gebeurd in de kinderen als in een ochtend na een beklemmende eindeloze winternacht geen traan wist ze weg geen verleden doet ze vervagen zij zijn het die de toekomst dragen! zij zijn het die de toekomst dragen! Uit de gedichten bundel “Op het netvlies van mijn denken” Truus Menger Uitgever: Amor Vincit Omnia Vragen zonder antwoord Tekst en muziek Maarten Peters 4 Mei, 8 uur „s avonds, oorverdovend is het stil een kind kijkt vragend om zich heen Ja het weet wat er gebeurd is, maar wat het echt graag horen wil het waarom, niemand die het weet Een jong stel, in gedachten “ wat zou ik hebben gedaan, zou de moed mij zijn ontvlucht “ Een oude man staart in de verte, zijn hart gebroken hier ver vandaan “ waarom kwam ik als enige terug ” Er zijn vragen zonder antwoord die steeds maar weer worden gesteld Het is net of met elk feit, je steeds minder begrijpt De waarheid raakt niet uitverteld Er zijn vragen zonder antwoord, vragen veel te groot voor een mensen hart Een dochter met haar moeder samen delen zij het verdriet een familie waar zij alleen van heeft gehoord Een levenlang vol vragen maar een antwoord krijgt ze niet het verleden drukt zijn afdruk stevig door Een tengere man, ooit was hij sterk, stond hij op tegen het kwaad “ Was dat wat ik deed genoeg ” Een oude vrouw ze kijkt naar boven, het is alsof ze in zichzelf praat “ Waar was U toen ik om Uw hulp vroeg ” Er zijn vragen zonder antwoord, die steeds maar weer worden gesteld Hoe meer de kennis rijpt, des te minder je begrijpt Het onrecht raakt nooit uitverteld Er zijn vragen zonder antwoord, vragen veel te groot voor een mensen hart En elk monument, hoe meer je ernaar kijkt... Hoe minder je begrijpt... De vraagtekens van de tijd Er zijn vragen zonder antwoord Vragen veel te groot voor een mensen hart 4 Mei, 8 uur „s avonds, verstild klinkt overal “ Nooit Meer ” een kind... kijkt vragend om zich heen
© Copyright 2024 ExpyDoc
