Jeugdinfo november.qxd - Hervormde Gemeente Giessendam

De volgende jeugdinfo verschijnt: 5 december,
uiterste inleverdatum: 21 november
Jeugdinfo
november
Giessendam-Neder-Hardinxveld
Redactie: Regina de Keizer - Andre Loeve - Chantal de Gier - Vacature - Marius van Wijngaarden (tel: 0184-632183) / [email protected]
is er
Zeggen we: ‘Sorry, geen tijd ik ben in gesprek.’ Of
rend
luiste
een
e,
praatj
een
voor
ht
aandac
en
zeker wel tijd
we
oor. Wanneer praten we nu eens echt met iemand? Nemeniemand
nog echt de tijd om met iemand te praten en om naar atief?
om te zien? Of zijn de sociale media een goed altern
te
In onze tijd waar alles snel gaat, vergeten we soms
luisteren en face-to-face te praten met de ander. Juist
dan
jongeren staan nog met een open blik in het leven en we als
Laten
ren.
opleve
veel
elkaar
met
gaan
k
kan in gespre
n we
jong en oud de deuren naar elkaar openstaan en spreke
met elkaar?
ik
Met onze moderne telefoons, de computers, en alles waaren de
zelf ook hard aan mee doe, is het moeilijk om de tijd dat
rust te vinden om echt met iemand te praten. Maar door
getuiniet te doen, ontnemen we onszelf ook de kans om te te
iets
ander
de
in
om
kans
de
f
onszel
en
gen. We ontnem
zien van Gods prachtige schepping. Het zou zelfs kunnen
zijn, dat we onszelf de kans niet geven om in de ander
Jezus zelf te ontdekken.
hten
Onze kerkelijke gemeente is groot, dus je zou verwac
aan
dat er voor iedereen wel iemand is, om het gesprek meemheid
te gaan. Toch wordt er binnen onze gemeente ook eenzaa
met
ervaren door jong en oud. Misschien praten we alleen
over
mensen die in ons straatje passen, of praten we alleen
andere mensen?
Ethiopië
Deze keer is de groep twee keer zo groot. De werkzaamheden
die we moeten doen zijn zeer divers. Zo wordt er genaaid, getimme
geschilderd. Ondertussen is er af en toe ook tijd voor contact
rd, gelast en
met de kinderen van de school. In het weekend is er tijd voor
laten Mark, Janneke en Loïs ons iets van de mooie natuur van
ontspanning en
het land zien.
In gesprek…
of praMisschien ken je wel het spelletje ‘raad het woord’ lang
ten zonder ja of nee te zeggen. We kunnen soms heel f te
praten, zonder wat te zeggen, zonder iets van onszel al:
laten zien. En dan direct maar de vraag aan ons allema
hoe vaak of hoe lang zijn wij in gesprek?
Werk vakantie
Van 3 tot en met 18 oktober is vanuit onze gemeente een groep
naar Ethiopië geweest om een bezoek te brengen aan Interlakes
School in Debre Zeit. In deze werkvakantie hebben Robert Ruitenb
International
erg, Harmen IJzerman, Siemen Hofman, Iris van der Waal, Klaas
Ambachtsheer, Mirjam Vlot, Anke Hofman, Loes IJzerman, Teus
Verheul
, Leen Klop en Bets Klop zich nuttig gemaakt met diverse klusjes
school. Een aantal mannen van de groep hadden deze reis precies
op de
twee jaar geleden ook gemaakt, wat toen ook al een groot succes
Voor dit gedeelte van de groep is het leuk om terug te zien wat
was.
er allemaal is gebeurd in die tijd.
n.
En ook ik vind het moeilijk om me te focussen op andere te
zaken
eigen
mijn
met
alleen
me
om
Het is zo gemakkelijk
het
bemoeien. Maar toch zie ik elk jaar weer, hoeveel mooiseld
oplevert, als ik me inzet voor anderen. Een mooi voorbe
kt en
is een kampweek, waar je van alles met elkaar meemaa
s
telken
ik
ontdek
en
doorhe
Daar
bent.
k
je volop in gespre
en
weer hoe God ook in onze gemeente werkt, door Zijn woord
vraGeest. Juist jongeren kunnen ons scherp houden met hun
gen en hun problemen.
De twee weken zijn voorbij gevlogen. Ondanks dat, is alles af
bij te dragen aan dit mooie project dat we als gemeente sponsorgekomen wat we af wilden hebben. Het geeft een goed gevoel om zo je steentje
en. De school groeit, mede dankzij uw steun, nog altijd. En
zien. Mark en Janneke zijn hier heel dankbaar voor!
dat is goed om te
In gesprek… na een kampweek zit ik vol goede voornemens.
de
Maar het leven gaat door, ik bemoei me weer meer met
veel
en
vaak
nog
ik
dat
ik
hoop
Toch
.
mezelf
van
dingen
we
gesprekken mag hebben met jullie allemaal. Zo mogen
allemaal ons steentje bijdragen binnen onze kerkelijke allegemeente, gewoon door met elkaar te praten. Laten we in
maal onze ogen en oren openhouden en zien met wie we
in
gesprek kunnen zijn. Laat iedereen een vriend(in) hebben
zijn
de gemeente zodat we met elkaar ook in gesprek mogen
met onze Hemelse Vader. Hij is nooit in gesprek!
?
En mocht je graag eens met mij een gesprek willen hebben
op:
Ik ben te bereiken
[email protected]
erikvdwetering
06-12508354.
T e r u g b l i k O p e n i n g swe e ke n d 20 1 4 m et a l s t h e m a
Meer lezen en foto’s kijken: http://werkvakantieethiopie.waarbenjij.n
u/
‘Meer dan genoeg’
Vader en zoon dag jongensclub
Voor het vader en zoon weekend hebben we met vier vaders en circa tien jongens
heel veel plezier beleefd in de Biesbosch. De kanotocht vanaf Werkendam betekendet ongeveer anderhalf uur peddelen. Gelukkig werkte het weer mee. Dat kwam
voor mij goed uit omdat ik mijn muts en trui vergeten was mee te nemen. Het was
windstil.
Meer dan genoeg was er te doen; Vrijdagavond
gedropt worden in de Alblasserwaard met als
opdracht de weg terug te vinden. Maar dan ben
je er nog niet want dan is er aansluitend de
opdracht om de ‘HAG1-code’ te kraken. Na het
zoeken van aanwijzingen mocht er een poging
gedaan worden om met vragen en orgelklanken
de identiteit van de mystery-guest te ontdekken.
Zaterdagmiddag hebben 14 teams gestreden om
de ‘volleybaltaart’ en konden de allerjongsten
zich laten schminken of gewoon het springkussen uittesten. Voor alle aanwezigen was er voldoende te zien en ook voor de inwendige mens
werd gezorgd. Die avond stond er een gulle
maaltijd in 3-gangen klaar. De inspiratie voor de
maaltijd kwam dit jaar uit Italië. Voor de basisschoolkinderen waren er ook nu weer leuke
knutselwerkjes.
Zondagmiddag in twee kerken een themadienst
met aansluitend een broodmaaltijd in het
Hervormd Centrum. Vervolgens werd er de tijd
genomen om over het thema van de preek door
te praten.
Dit weekend was er ‘meer dan genoeg’ te doen,
te horen en te proeven. Een prima voorproefje
van de rest van het jaar.
meer foto’s op:
http://www.hghg.nl/nieuws-actueel/fotogallery
Daar aangekomen hebben we ons om half elf ‘s avonds de tenten opgezet. De tentstokken waren op de koop toe ook nog eens kapot. Met veel lachen, grappen en
grollen is het toch gelukt om de tent in elkaar te zetten.
Vervolgens hebben we ons op de halfgare hamburgers gestort, en een frisse fruitdrank. Onze gids Willem heeft ons beziggehouden met een best wel leuk verhaal
over kabouters van de Hollandse maat. Als u het nog niet weet…zelf blijkt hij ook tot
die categorie te behoren, maar omdat hij zijn familie moest redden van een watersnoodramp is hij uitgegroeid tot een wat langere versie, een nogal uitgerekte
kabouter. Ondanks het harde gesnurk van Teun zijn we de nacht toch rustig doorgekomen.
Toen we vertrokken had ik nog geen idee wat we precies gingen doen.We kwamen aan en ik zag ineens grote kano’s. Achteraf bleek dat heel erg leuk en
gezellig te zijn.We voeren naar een erg mooi eiland en we zagen niks, tent
opzetten in het pikkedonker was niet erg leuk. Maar het eten maakte het wel
goed: frikadellen en hamburgers op het kampvuur en verhalen over Willem de
kabouter. Toen gingen we slapen en toen lekker ontbijten: frikadellen hamburgers en brood, zelf gemaakt. Toen gingen we kanoën. We gingen eerst een stuk
varen en toen kwamen we bij een heel smal slootje. We moesten de bomen die
ervoor zaten weg zagen, een heel gedoe maar best leuk. En dat drie keer, zo’n
smal slootje. We gingen toen terug naar de plek waar we vertrokken. Kano’s op
de kar en we vertrokken weer vroeger dan we hadden gepland.
Jochem
Omdat ik geen eigen tent heb, sliep ik wel opgepropt met Bart in een klein onderkomen. Als ik in en weer uit ademde kreeg ik om de haverklap het tentdoek tegen
mijn gezicht aan. De volgende ochtend scheen de zon al volop en mochten we ons
ontbijt zelf klaar maken. Dat lukte niet heel erg goed. De broodjes met spek waren
helaas verbrand. Als trouw waterdrinker, heb ik mij niet aan het bruine vocht
gewaagd dat een soort koffie moest voorstellen.
De weg terug naar Hardinxveld-Giessendam is een hele onderneming geweest. De
gids Willem liet ons een weg nemen waar we ons een pad moesten banen door
allerlei takken en riet. Omdat hij er zelf op voorbereid was, had hij een daarom een
zaag meegenomen.
Toen ik door Gert-Jan thuis afgezet werd, ben ik thuis gelijk op een stoel in slaap
gevallen. Ik kijk nu met plezier terug op de tijd in de Biesbosch.
Het is leuk om als jongensclub van de kerk samen dingen te doen. Zelfs als het
heel sober is, kan het toch nog gezellig zijn…
David Fiole

Download Report