PRAAG MARATHON 11 MEI 2014 Donderdag 8 mei afgesproken

PRAAG MARATHON 11 MEI 2014
Donderdag 8 mei afgesproken om 05.30 uur met Wim Verhage en Andre van der
Neut voor een geboekte vlucht met KLM die vertrok om 06.50 uur richting Praag, de
wekker ging dus erg vroeg maar het voordeel was dat we dan ook de hele donderdag
nog in Praag hadden. De vlucht ging prima, een bustaxi pracht ons naar het centrum
waarna we nog een stukje moesten lopen naar het hotel. Inchecken en toen gingen we
op zoek naar de Expo voor de startnummers.
Bij de hotelbalie adviseerde ze ons de metro of tram maar wij waren eigenwijs en
wilde wandelen. Hierdoor zagen we gelijk al veel van de stad maar soms liepen we op
een smalle stoep langs een snelweg, niet ideaal. Het was ook best een eind, de Expo
zou om 12 uur open gaan en er waren al veel mensen, een gezellige drukte,
vergelijkbaar met de sporthallen Zuid in Amsterdam. Daarna een heerlijke lunch
gehad in een soort eet cafe en weer verder gewandeld om de stad te bezichtigen. We
kwamen er al snel achter dat een halve liter bier nog geen 2 euro kostte en dat ook het
eten heel goedkoop is vergeleken met Nederland.
Savonds bij een thais restaurant gegeten en de biertjes gingen harder dan je zou
verwachten bij de voorbereiding voor een marathon.
Het was dan ook beregezellig, volgens mij lagen we pas om 01.30 uur in bed. Maar
we hadden nog 2 dagen om te herstellen dus alle tijd…………..
Vrijdag kwam Gabriela Jirkovska PRG/BV naar ons hotel om ons mee op stap te
nemen en o.a. het kasteel te laten zien. Ik ken haar via het werk al een paar jaar, ze
was vrijdag vrij en was zo vriendelijk om ons op sleeptouw te nemen. Gelukkig nu
iets minder gewandeld en wat meer de tram gepakt want de oude mannen voelde hun
benen nu al van het lopen van de vorige dag, of zou het toch aan het bier gelegen
hebben. Die avond heel wat minder bier genomen en ook keurig op tijd in bed.
Zaterdag hebben we een rustdag genomen, het was prima weer in het mooie Praag dus
we konden veel buiten zitten. Vroeg in bed maar alle 3 slecht geslapen, waarschijnlijk
toch spanning maar ook door een hoop dronken Engelsen die heel veel lawaai maakte
in het hotel. De start van de marathon was zondag om 9 uur, half 7 ontbijten zodat we
de tijd hadden om ons zo veel mogelijk vol te stoppen, nooit makkelijk. Nog geen 10
minuutjes lopen naar de plek waar je je tassen kon afgeven. Wim had een paar weken
niet kunnen trainen omdat hij door z’n enkel was gegaan maar ging het toch proberen.
De route was nl. dusdanig dat je meerdere malen dicht bij de start / finish in de buurt
kwam dus hij kon altijd nog besluiten om uit te stappen. Ik was in de maand maart
geblesseerd aan de kuiten maar heb in April toch redelijk kunnen trainen. Andre had
z’n gebruikelijke voorbereiding van 12 weken vrij intensief wederom kunnen
volbrengen. Alles was prima geregeld, als je dan toch een minpuntje moet verzinnen
was het dat er geen plasbakken voor de mannen waren waardoor er lange rijen voor
de toiletten stond. Het weer was goed, 16 graden, niet heel veel wind en ook niet heel
veel zon.
We waren alle 3 van plan een ander tempo te lopen, Andre binnen de 5 minuten per
km, ik 5.30 en Wim 6 minuten. Zoals zo vaak ging ik toch wat harder dan 5.30 min
per km, nl. 5.23 maar het ging lekker en om nou met opzet de handrem erop te zetten
leek mij ook niet nodig.
Al snel loop je over de schitterende Karelsbrug en bijna de gehele route loopt langs de
rivier de Vltava (Moldau). Redelijk veel publiek, met name supporters van de lopers
zelf en ik heb zowel Andre als Wim 2 x gezien onderweg, Andre ver voor me, Wim
VER achter me. Ook de toppers zag je soms lopen, wat gaan die hard, mooi gezicht.
Halverwege liep ik tot mijn eigen verbazing nog steeds rond de 5.23 min per km en
kregen we een klein lekker buitje op ons hoofd. Op de halve was mijn tijd 1.53.50
waardoor ik de 2de helft 6 min per km mocht lopen om toch binnen de 4 uur binnen te
komen. Maar kennelijk paste de man met de hamer niet in de handbagage want de
gebruikelijke pijn in de benen na de 30 km bleef maar uit waardoor mijn tempo gelijk
bleef. Ik was echt aan het genieten en moest onderweg al lachen want kon het gewoon
niet geloven na een niet ideale voorbereiding met slechts 1 lange duurloop training
van 31 km. Wim zegt dan ook terecht regelmatig: ‘Rust is ook training’. Hij had zelf
wat te veel rust moeten nemen waardoor het bij 23 km lastig werd en daar heeft hij 2
of 3 km moeten wandelen. Daarna ging het weer redelijk waardoor hij toch nog in een
mooie tijd van 4.39 uur over de finish kwam. Ik liep uiteindelijk de 2de helft maar 11
seconde langzamer dan de 1ste helft waardoor mijn tijd 3.47 uur werd. Andre liep
helemaal super maar kon net z’n PR van 3.27 niet verbeteren, 3.28 uur is zijn eindtijd.
Alle 3 zeer tevreden en we kregen een hele mooie grote medaille. Het was Wim z’n
144-ste waarvan 35 verschillende landen, en onze 11de…………, dus we hebben nog
even te gaan om Wim in te halen. Lekker douchen daarna in het hotel, even op bed
liggen maar vol adrenaline dus vrij snel op pad om te eten en het vocht gehalte weer
op peil te brengen. Dat laatste ging erg goed in een Ierse pub waar meerdere tv
schermen stonden met WK ijshockey maar ook 4 voetbalwedstrijden waaronder
Barcelona en Atletico Madrid. Het werd een super gezellige avond, erg veel gelachen.
Maandag ging de vlucht pas om 14.15 uur dus alle tijd en een zeer goed lang weekend
Praag gehad. Volgend jaar weer 1 in het buitenland, mooie traditie inmiddels!
Andre van der Neut, Wim Verhage en Guus Schutijser voor de start met gespannen
gezichten…………..