GEROEPEN WORDEN OM TE DELEN ! Zaterdag, 10 mei 2014. De regen valt onophoudelijk neer op het Brabantse land en stevige windvlagen geselen bomen en struiken, maar doen ook de tientallen vlaggetjes rondom het Salesianum vrolijk wapperen. Het steeds weer opbollende spandoek roept ons als het ware toe: Kom maar, er staat hier vandaag iets bijzonders te gebeuren! En bijzonder werd het! ! Om half 11 is het al een drukte van belang. Oblaten, leden van de Salesiaanse familie, maar ook introducés hebben met velen gehoor gegeven aan de uitnodiging voor deze familiedag, in combinatie met de Open Kloosterdag. We worden onthaald met een warm welkom en de geur van versgezette koffie. Een hartelijk weerzien. Thuiskomen in onze herberg! Nadat we elkaar uitgebreid hebben begroet, worden de eerste verhalen uitgewisseld onder het genot van koffie of thee, geserveerd met “hartelijke” koekjes, waarin de liefde, waarmee ze gebakken zijn, te proeven is. Ook nu blijkt weer, hoe fijn die naamkaartjes zijn. Namen krijgen een gezicht, gezichten een naam, ook van de introducés. Dan is daar het moment van de officiële opening van deze dag, die als thema heeft meegekregen: Geroepen worden om te delen. Te delen in onze Salesiaanse spiritualiteit, waarvan Franciscus van Sales onze grote inspirator is. Hiertoe wordt vandaag de deur wijd open gezet, opdat ieder, die dat wil, binnen kan lopen om iets van hetgeen ons gaande houdt mee te beleven. Hiermee onderschrijvend de geloofsbelijdenis van Ton Baeten, waarvan de eerste regel luidt: “Ik geloof in een kerk die haar deuren wijd openzet, waar ieder welkom is en niemand buitengesloten wordt” en de laatste: “die haar crisis te boven komt en blijft getuigen van de hoop die in haar leeft”. ! In een voor ieder weer andere volgorde nemen we deel aan vier activiteiten. Tot mijn verrassing mag ik eerst naar de meditatieruimte. We worden letterlijk en figuurlijk meegenomen naar een hogere dimensie. Een verstillende, innerlijke reis, met als doel, tot onze eigen kern te geraken. Geluiden, gedachten, verwachtingen, dat alles los te mogen en te kunnen laten, brengt de mogelijkheid deze dag met een open hart en een open geest tegemoet te treden. Geheel in het verlengde hiervan ligt het labyrint, symbool voor de zoektocht naar onze sacrale kern en onze innerlijke bron. De vele stappen die gezet moeten worden, de concentratie en de aandacht die daarbij nodig zijn, de vele wendingen, voor mij een geheel nieuwe, verrijkende ervaring. ! In weer een andere ruimte worden ons kernwoorden aangereikt van Salesiaanse spiritualiteit. “Godsvrucht” is zo’n woord. Niet bepaald makkelijk, maar zo boeiend om met elkaar de tekst, waarin dit woord centraal staat te “herkauwen”, zoals onze gespreksleider dat zo mooi weet te omschrijven. Herkauwen, om uiteindelijk door te kunnen dringen in de kern van de tekst. Heel verrassend, dat zich 7 mensen aansluiten, die hier zijn vanwege de Open kloosterdag. Dat zij zich welkom voelen, blijkt wel uit het feit, dat zij van harte meedoen: vragen stellen bij de tekst, wat valt ons op? Hoe klinkt de tekst? ! Na een verkwikkende lunch is het tijd voor iets geheel anders: een heuse zangclinic, onder deskundige leiding. Het instuderen van een aantal liederen, die later op de dag gezongen zullen worden tijdens de eucharistieviering. Een feest om te mogen doen. Evenals die meditatie tilt ook dit je uit boven het alledaagse. Samen zingen, met de klemtoon op “samen”. Onder ons publiek de drie weken oude Lina, die, samen met haar moeder, in diepe rust het spirituele pad verkent. ! Dan, als afsluiting, naar de geïmproviseerde filmzaal in de garage. Naar kaartjes wordt niet gevraagd. Wel (met een knipoog) naar onze leeftijd: “Bende al 18?” Getoond wordt: “Franciscus van Sales. Zijn leven en werken”. De fijne stoelen nodigen uit om er eens goed voor te gaan zitten. Ik zie de film niet voor het eerst. Toch ontdek ik elke keer weer iets anders, dat mij raakt. Zo lees ik: “Wees tevreden met elke nieuwe dag die God je geeft”. Vandaag lukt dat? Morgen ook? ! De koffie/thee pauze biedt ons gelegenheid onze ervaringen en gevoelens aangaande deze dag met elkaar te delen. Ondanks het slechte weer zijn toch ruim 20 mensen “zo maar” even over de drempel van onze open deur gestapt. Met elkaar evalueren wij de dag en schrijven onze bevindingen op daartoe uitgedeelde kaarten. Een hartverwarmende dag, die afgesloten wordt met een eucharistieviering, waarin de open deur een centrale plek inneemt. Samen zingen: Zomaar een dak, boven wat hoofden, deur die naar stilte open staat. Samen luisteren: Luisteren naar Franciscus van Sales, die ons, via de deur van zijn eigen hart, mee neemt naar Gods’ hand. Luisteren naar Jezus, die zegt: “Ik ben de deur van de schaapstal”. Jezus en Franciscus, beiden een deur, open naar mensen vanuit een groot vertrouwen in God. Samen bidden: Dankend: voor allen, die met ons meetrekken, ons bemoedigen en nabij blijven, juist als het in het leven tegenzit. Maar ook vragend: open ons hart, onze ogen en oren, opdat wij aanvoelen, zien en horen wat er leeft in mensen. Samen delen: Brood, gebroken. Wijn, vergoten. Opdat wij mogen leven. ! Geroepen zijn om te delen. Geroepen om, in het spoor van Jezus en in het spoor van Franciscus van Sales, nieuwe wegen te gaan, om zelf bevrijdend te leven en ruimte te scheppen voor iedereen. Geroepen om zorg te dragen voor leven, voor leven in overvloed. ! Inderdaad, het werd een bijzondere dag, met heel veel dank aan de mensen van de Kring Gemert, die zichzelf zoveel moeite getroost hebben, om deze dag mede tot stand te brengen. Dank aan de Kring Beek en Donk, bij wie de catering in zo goede handen was. Een speciaal woord van dank aan Joep, die, in regen en wind, de hele dag blijmoedig bij het hek van Salesianum stond, om mensen te verwijzen naar de open deur. Dank aan de oblaten, voor alles wat ze ons hebben meegegeven, maar ook heel veel dank aan al die andere mensen, die er vandaag waren. Geroepen door ons dagelijks bestaan nemen we rond 5 uur afscheid en keren, ieder met een eigen geestelijk boeket, weer huiswaarts. ! Wil Vos
© Copyright 2024 ExpyDoc