afscheidsbrief Marijke

Boxmeer, 9 juli 2014
Dag lieve ouders, kinderen en collega’s van de Bonckert,
Sinds 1976 werk ik als leerkracht en sinds 1988 geef ik les op de
Bonckert. Ik heb kinderen van oud-leerlingen in de klas gehad,
wat ik heel bijzonder vond en heb aan alle groepen les gegeven.
Mijn zonen hebben muziekles van mij gehad en vonden het wel
eens moeilijk dat ik zo ”raar” deed voor de klas. Snappen jullie dat
nou? Samen zingen en muziek maken is zo heerlijk !
Tegenwoordig drumt de een en speelt de ander gitaar.
Mijn favoriete groep was toch wel groep 3. Kinderen leren lezen vond ik heel speciaal. In
1976 heette groep 3 nog “de eerste klas”. Na school zat ik vroeger uren te knutselen om
weer iets leuks te bedenken. Niks met de computer, veel met stiften en papier. Dat doe
ik stiekem nog graag. Ik verzon ook een bouwhoeken gebruikte dan maar het
rekenmateriaal, want een bouwhoek of speelhuis in een eerste klas had je toen nog niet!
Kleuters kwamen van een kleuterschool en stapten een echte maar voor hen vreemde
school binnen. Ze zagen een klas zonder speelgoed met allemaal tafeltjes en stoeltjes. Ik
herinner me er een, die niet naar binnen wilde bij mij en zich met twee handen aan de
kapstokken vast hield. Wat hebben we aan hem moeten trekken. Het is toch goed
gekomen. Ik zie hem nog wel eens lopen met zijn vrouw en twee kinderen. Dat was en is
nog steeds het leuke van in Boxmeer wonen en werken !
Het werken met kinderen is me altijd blijven boeien. Met de jaren veranderde er veel in
het onderwijs. Nieuwe ideeën vond ik altijd interessant. Op een bepaald moment
kwamen Gérard en ik op een bijeenkomst over E.G.O. Daar waren we heel enthousiast
over en we hebben het E.G.O op de Bonckert geïntroduceerd. Wat een geweldig concept!
Er kwam met de jaren naast het lekker les geven steeds meer administratie om de hoek
kijken. Dat was erg wennen. Toch ben ik zelfs ICT-er geweest op de Bonckert en zat ik
op woensdagmiddag aan de telefoon met hulptroepen!
Waar ik ook zo van heb genoten al die jaren is de samenwerking met mijn duo-partners.
Elk van hen heeft mij veel geleerd en ik mag hopen dat het andersom ook zo is.
Ik zit vol verhalen en herinneringen en het zou een boek kunnen worden! Wie weet
schrijf ik dat nog eens.
Aan het einde van dit schooljaar ga ik stoppen met mijn werk als leerkracht. Ik vind dat
nu een goed moment en heb nog veel plannen voor een creatieve, zonnige toekomst. Ik
sluit niet uit dat jullie me nog zullen zien op school, want alles meteen helemaal
loslaten…mmm, ik weet het niet. Er blijft genoeg te doen op school en ik zal jullie zeker
gaan missen.
Ik heb met erg veel plezier op de Bonckert gewerkt. Het voelde als een grote familie, een
warm bad, waar ik lief en leed kon delen. Daar bedank ik mijn collega’s hartelijk voor.
Maar ook ouders en kinderen bedank ik voor hun vertrouwen in de Bonckert.
En tot slot een zinnetje uit Winnie de Poeh, waar ik nu al “goeie zin” van krijg:
“Welke dag is het?” vroeg Poe. ”Het is vandaag” piepte Knorretje. “Mijn lievelingsdag.”
zei Poe.
Ik wil iedereen héél hartelijk bedanken voor de aandacht, kaartjes, bloemen,
cadeautjes en lieve wensen!!! Wat kan afscheid nemen een feest zijn!
Liefs van Marijke en een hele fijne zomervakantie gewenst.
En zeker: Tot ziens!