Verslag Marc

Missie geslaagd!
De lezers die mijn verslagen al langer volgen weten
dat ik al best een tijd bezig ben met het behalen van
twee race-doelen; in de top-10 van de S3 rijden en
op Assen de rondetijd 1:50 doorbreken. Ik zal vast
verklappen dat vandaag beiden gelukt is.
Het begint al lekker in de vrije training. Hoewel het
nog koud is in mijn nieuwe geperforeerde racepak
heb ik al snel een lekker tempo te pakken. Volgens
Chris, die in de pitbox de live-timing volgt, gaat mijn
tijd elke ronde omlaag. Op de baan heb ik af en toe
wel wat onrust en onzekerheid in de fiets, maar dat
is voor een eerste sessie niet ongewoon. Ik besluit de
vering nog even te laten staan en pas na de
kwalificatie te beslissen of ik ga schroeven.
In die kwalificatie heb ik eigenlijk nergens last meer van. Ik kan gelijk pushen en ik zit er gewoon best
lekker op. Ik weet op een aantal plekken op de baan verbeteringen te vinden, mede geïnspireerd op
de Superbike die ik recent op TV aan het werk heb gezien. Zij gebruiken bij uitkomen Stekkenwal
bijvoorbeeld “standaard” het groene vlak tussen de kerbstones en het gras. Ik probeer dat eerst
rustig en merk dat het prima gaat. Daardoor ga ik de kerbs nu als “rijbaan” beschouwen en dat
groene vlak als marge. Het scheelt wel een paar meter die je eerder en harder op het gas kunt. Zo
zijn er meer punten waar ik meters pak. Daarnaast gaat het ook gewoon hard, want ik heb diverse
malen te maken met glijdende banden. Gelukkig is dat ook zichtbaar in de rondetijd, want met een
1:50.34 heb ik gewoon al een PR gereden, maar… nog steeds die 1:50…
Voor de race heb ik Dave een nieuwe slick laten monteren en Robert, mijn voormalig racemaatje die
zich vandaag manifesteert als pitcrew, adviseert terecht om ook voor een slick te nemen. Zo gezegd
zo gedaan, dus vol vertrouwen sta ik aan de start van race 1, in heerlijk weer, middenin het veld op
de 15e startplek. Ik heb er echt zin in.
Mijn start is redelijk en ik behoud mijn plek zo’n beetje. De achterband geeft zoveel vertrouwen dat
ik echt flink durf te pushen. Doordat ik eerder en harder op het gas ga, maak ik snel meters op mijn
voorliggers en ontstaan er inhaalpunten die ik voorheen niet aandurfde. Ik schrik soms hoeveel harder ik Ruskenhoek en Ramshoek instuur ten opzichte van de mannen om me heen maar de banden
geven geen krimp dus ik blijf dit benutten. Ik pak systematisch af ten toe een plekje en rijd vlot naar
de volgende. Hoe dichter ik bij de top-10 kom, hoe harder er teruggevochten wordt. Zo ga ik een
keer naast Frank Wilting de Haarbocht
door, omdat we beiden weigeren toe te
geven, maar elkaar wel de ruimte gunnen.
Bij Steven Vesper zet ik hem er bij de
Ramshoek naast, maar hij gaat zo wijd dat
ik geen ruimte heb. De volgende ronde
weet ik dat en pak ik hem aan de
binnenkant alsnog.
Als Frank later Camiel Blokhuizen passeert,
is het mijn beurt om de strijd met Camiel aan te gaan. Ik pak hem in de Ramshoek binnendoor en we
gaan naast elkaar op de GT af. Ik knijp ‘m een beetje af en stuur als eerste in. Bij de Haarbocht zit ie
er weer naast en nu bluft hij mij af. De hele ronde blijf ik druk zetten en bij de Ramshoek kom ik er
nu aan de buitenkant naast. Nu laat ik hem daar staan maar bij de Haarbocht weet ik nu dat hij
terugkomt. Ik rem ietsje verder door, kruis achterlangs en met meer drive pak ik ‘m binnendoor terug
op weg naar Madijk. “Nu alles op alles Marc, vrij baan, knallen!”. Na kort een schrikmoment in
Ossebroeken waar ik Frank Teunissen voor me zie rollen, finish ik in opperste concentratie de race en
niemand komt er meer langs. In de pitbox stuiteren Robert en Chris me tegemoet…”je komt één
tiende tekort!” ik baal even “…voor een 1:48!!!”. Mijn laatste vrije ronden blijk ik in 1:49,5 en 1:49,07
afgeraffeld te hebben. Wow, da’s gewoon in één keer 1,3 seconden van mijn PR af! Ik stuiter nu nog
veel harder dan Robert en Chris.
De tweede race mag ik vanaf rij 3 starten, want ik heb met deze geweldige race een achtste plek
bemachtigd. Toch wel een beetje zenuwachtig, maar met veel vertrouwen sta ik aan de start en die
start gaat redelijk…tot ze me aan alle kanten voorbij fietsen. Ik snap er niets van. Ik ben in één keer
weer terug op mijn 15e plek en baal stevig. Ik heb moeite om meters goed te maken en zelfs in mijn
sterke Ruskenhoek kan ik niemand voorbij. Bij de Stekkenwal wordt de olievlag wild gezwaaid, er is
een Duc geploft en die legt een koelvloeistof spoor van Stekkenwal tot de Bult. De rijder had het
gelukkig vlot in de gaten, dus het spoor ligt naast de lijn, maar moet wel opgeruimd worden. Code
rood dus en herstart vanaf de originele startpositie. Stiekem ben ik blij dat ze nog steeds ploffen, nu
krijg ik een herkansing met de start.
Ik start nu een stuk agressiever en
ik handhaaf me in de top-10. We
blijven met een groepje lang bij
elkaar en er wordt veel geprikt en
gekeken en dit is intensief voor de
concentratie. Bij een inhaalkans
moet je nu ook rekening houden
met de ruimte vóór je voorligger,
waardoor je niet elk snelheidsverschil kunt benutten. In de Strubben
vind ik een trucje waarmee ik eerder op het gas kan. Ik stuur aan de binnenkant over de kerbs en dat
levert meer ruimte om uit te waaieren. Dit gaat goed tot ik een keer overdrijf in mijn jacht op Bart
Pullen. Als hij een klein foutje maakt, ben ik te gretig en snijd de Strubben té strak aan en mijn
voorwiel glijdt weg. Ik vang ‘m op, maar ondanks dat Bart over het gras de Strubben uit komt heb ik
niet voldoende drive om ‘m te passeren. Sterker nog, Steven Vesper komt me voorbij en doordat hij
zich verschakelt beukt hij tegen me aan. Ik had al iemand links verwacht dus schrik minder dan
Steven zelf. Ik heb nu meer drive en zet mijn jacht op Bart voort. Toch komt nu wel die 996 van Frank
Wilting weer voorbij die met zijn soepele lijn telkens hard de Strubben weet uit te branden.
Na een foutje van Hugo Dullemont zitten Bart en ik hem weer op de staart en in de Ramshoek gaat
Bart hem links voorbij en ik rechts. Hugo stuurt lomp tóch in en met hard doorremmen weet ik hem
nét te ontwijken. Ik kom in neutraal en ben alle drive kwijt zodat ook Frank Teunissen (achteraan
gestart) en Camiel me weer passeren. In één kom ik op het achterwiel de GT uit, gebrand om die
mannen terug te pakken en me terug te werken in de top-10. Inhalen lukt nét niet meer maar door
een grindbakexcursie van Bart in de GT finish ik als elfde de race.
Wat is dit een geweldige racedag geweest. Top-weer, geweldig PR, twee races in TOP-10 mee
gestreden, Chris en Robert erbij om het mee te delen en een nieuw pak dat niet alleen heel fraai bij
de motor past, maar ook nog eens lekker zit. De buitengewoon slijtvaste varkenshaas bij het
avondeten kan me niet meer schelen, deze dag kan niet meer stuk!
Ik heb al weer zin in Mettet dat met een geheel eigen karakter ook erg leuk is om te rijden. Tot 4 juni.
Marc #15

Download Report