Gepubliceerd op Esthetica (http://www.estheticatijdschrift.nl) Hoe de publieke sfeer dingen maakt en breekt Pauline van der Zee Het verzamelen van etnografica is een typisch westerse aangelegenheid. Objecten die een specifieke functie in de eigen samenleving hebben; krijgen zo een nieuwe rol toebedeeld, ze worden ‘handelswaar’. De kunst van de Asmat en Kamoro die in West Papua op Nieuw Guinea leven, is ooit door druk vanuit de kunstwereld ‘gered’. In hoeverre werd esthetische kwaliteit voor de handel in etnografica belangrijker dan authenticiteit? Dit laatste begrip wordt hier in eerste instantie opgevat in de zin van de definitie van Rubin (1984) in zijn introductie van het boek ‘”Primitivism” in 20th Century Art’. Hij meent dat authentieke objecten voor eigen gebruik zijn gemaakt en niet voor verkoop aan buitenstaanders. 1 Echter, in deze definitie klinkt het ideaal van het ‘pure’ en ‘ongerepte’ door. 2 Tijs Goldschmidt, een verzamelaar van Asmat houtsnijwerk, merkt niet onterechte op dat het een immateriële kwestie is of een object al dan niet ‘gebruikt’ werd (Corbey 2000,191). 3 Een goede reden om deze problematiek verder te onderzoeken. In 2001 verbleef ik een tiental dagen in het dorp Sawa-Erma in het Asmatgebied. Dagelijks kregen we continu bezoekers over de vloer die ons allerlei objecten te koop aanboden (fig. 1a). fig. 1a. Bezoekers die objecten te koop aanbieden (Sawa-Erma 2001) Foto Pauline van der Zee Omdat onze reisgenoot van plan was om een groot aantal zaken aan te schaffen om met de opbrengst ervan weer Papoea’s te kunnen bijstaan, organiseerden we een tweetal koopsessies. Deze bijeenkomsten werden gehouden in één van de mannenhuizen van de nederzetting. Telkens waren voorwerpen bij elkaar gelegd. Aan beide uiteinden van het gemeenschapshuis en in het midden stond een groep op ons te wachten (fig. 1b). fig. 1b. Bezoekers die objecten te koop aanbieden (Sawa-Erma 2001). Foto Pauline van der Zee We selecteerden en lieten ons leiden door onze eigen esthetische voorkeuren. Later kregen we kritiek te horen dat sommige mensen zich benadeeld voelden. We hadden van één groep het meest aangekocht en beduidend veel minder van de twee andere en dus geen rekening gehouden met het sacrale principe van evenwicht dat voor de Asmat zo essentiëel van belang is. Dat gaf me te denken. Op welke manier is er verzameld? In hoeverre hebben westerse verzamelaars zich daarbij laten leiden door eigen maatstaven? Vandaar dat we eerst de geschiedenis van het verzamelen schetsen, om vervolgens de invloed van de verzamelaars op de kunstproductie na te gaan. Het verzamelen van etnografica is altijd een typisch westerse aangelegenheid geweest. De exploraties luiden de eerste fase in van het verzamelen van ‘curiosa’ voor privé-collecties en musea. 4 De objecten geven aan waar men vroeger de wereldzeeën verkende en markeren tevens koloniale periodes. In de 19e eeuw raken de meeste gebieden gekoloniseerd en hierdoor wordt er steeds systematischer verzameld. De artefacten in Europese musea wekken de belangstelling van het publiek en worden daarom ingezet bij de promotie van het koloniale beleid. Aan de hand ervan kan men zelfbewust de eigen verworven plek op de ladder van de beschaving tonen. 5 Het is duidelijk dat de westerse bevolking zelf op een hoge sport thuishoort, terwijl de natuurvolken onderaan staan. In reisverslagen komt naar voren dat westerse bezoekers menen te maken te hebben met een laatste fase van de oorspronkelijke cultuur. 6 Het wordt een motivatie voor het verzamelen, want de reizigers zijn zich maar al te bewust van de invloed van het cultuurcontact op de inheemse bevolking. Verzamelaars beschouwen zichzelf als archivarissen van culturen op de grens van hun bestaan. 7 De ‘rariteiten’ zijn niet alleen exotisch maar zullen ook zeldzaam en daardoor waardevol worden. Een economische afweging speelt zeker mee in dit verzamelen. Ook in Oceanië maakt verzamelen van artefacten al bij de eerste kennismaking deel uit van het cultuurcontact. Dit geldt eveneens voor het eerste contact met de Kamoro en de Asmat, twee volken die in deze paper centraal zullen staan. Zo worden in 1828 in het Mimikagebied in zuidwest Nieuw-Guinea onder meer hoofdtooien, gordels en dansschorten van de Kamoro verworven (Kooijman 1984,XIV, XV, 99, 156; Smidt 2003, 74-6). Bij het oostelijke buurvolk de Asmat worden bij de eerste ontmoetingen aan het begin van de twintigste eeuw onder andere pagaaien, pijlen, speren, schilden en tassen – hetgeen men op het moment bij zich heeft – geruild tegen westerse goederen (Hoogerbrugge, Kooijman 1976, 6). De eerste reizigers hebben echter geen kennis van de taal en zo ruilt men met gebarentaal etnografica tegen messen, lege blikken en flessen, tabak, metalen bijlen en vermoedelijk ook tegen rode textiel, spiegeltjes en kleurige kralen. Er is dan ook nauwelijks informatie over de context van de objecten buiten het zichtbare gebruik (Hoogerbrugge 1973, 26). Op die manier verwerven verkenners aanvankelijk collecties die een algemeen beeld geven van de functionele materiële cultuur. Later worden ook rituele objecten, die voorheen veelal na de ceremonie werden vernietigd als afsluiting van het feest, nu voor ruildoeleinden bewaard. Hoewel de motivatie van de eerste verzamelaars conservatie van de materiële cultuur is, leiden hun aankopen paradoxaal genoeg tot verandering van die materiële cultuur. Wat ook steeds meer een rol gaat spelen, zijn de ruilgoederen. Door de eerder genoemde introductie van metalen gereedschap zoals bijlen en messen kunnen houtsnijders sneller en gedetailleerder werken en neemt ook de kwantiteit van de productie toe. Mogelijk heeft het ‘bewaren’ omwille van het vooruitzicht om de een voorwerp eventueel te kunnen verkopen, niet alleen gezorgd voor een wijziging in de afsluiting van de rite. In dit opzicht is de grote geestenpaal, mbitoro, van de Kamoro in het Tropenmuseum een fascinerend voorwerp. Deze mbitoro die in 1930 werd verzameld, is uit hardhout gemaakt in plaats van het zachte hout van de wilde nootmuskaatboom zoals gebruikelijk. Wat zouden de redenen kunnen zijn om voor een andere dan de traditionele houtsoort te kiezen? 8 Waren de Kamoro van plan deze geestenpaal te verkopen in plaats van hem – zoals de religieuze traditie het voorschrijft – in het woud te laten vergaan? Men is immers nooit zeker van het tijdstip waarop eventueel een geïnteresseerde reiziger langskomt of van mogelijk vervoer. De keuze voor hardhout heeft dus vermoedelijk te maken met contacten met verzamelaars. Dat wil zeggen dat, ondanks de vroege verzameldatum, zij toch al impact zullen hebben op de kunstproductie. Deze paal mag dan – naar het zich laat aanzien – voor eigen gebruik gemaakt zijn, kennelijk hadden de maker(s) tevens de verkoop ervan aan buitenstaanders voor ogen. Het is dan moeilijk om vast te houden aan het geloof in het ‘ongerepte’ en ‘authentieke’ artefact. Door de koloniale situatie zijn het in eerste instantie vooral Nederlanders die objecten uit het Mimika- en Asmatgebied meebrengen. Zeevaarders, kooplieden, bestuursmensen, missionarissen, wetenschappers en reizigers verzamelen en laten zich in hun selectie leiden door esthetische beweegredenen. Zij blijken vooral voorkeur te geven aan esthetische objecten die nauw aansluiten bij sculptuur of voorwerpen met duidelijk herkenbare voorstellingen (Philips, Steiner 1999,7). In de jaren vijftig stimuleren de Nederlandse volkenkundige musea dat er systematisch wordt aangeworven. 9 Nederlandse musea hebben op die manier min of meer het monopolie op de voorwerpen uit deze gebieden. Ook komt er vanuit het buitenland belangstelling voor de tentoonstellingen van de nieuwe aanwinsten. Geleidelijk aan wordt etnografica gewaardeerd en gepresenteerd als ‘primitieve kunst’. 10 In westerse context is de intentie van beeldende kunst niet ‘nuttig’ maar dient zij tot esthetische contemplatie. Etnische objecten zijn niet gemaakt als ‘kunst’ maar worden vanaf een bepaald moment in de geschiedenis als kunst gewaardeerd en gepresenteerd. Door het tentoonstellen van rituele- en gebruiksvoorwerpen als ‘kunst’, worden deze objecten onderworpen aan westerse classificaties van beeldende kunst. Men past er dezelfde criteria op toe die men voor de beoordeling van westerse kunst gebruikt, hoewel deze objecten in de eigen context niet als kunst bedoeld zijn. Er wordt wel beweerd dat de metamorfose van etnografische objecten in ‘kunst’ een gevolg is van het ‘verzamelen’. Westerse esthetische waardering en smaakoordelen bepalen immers grotendeels de economische waarde van het object als handelsartikel. Kunstwerken, esthetische waardering en smaakoordelen zijn immers grotendeels afhankelijk van het object als handelsartikel en de economische waarde ervan (Phillips & Steiner 1999, 15). De antropologe Shelley Errington (1998, 79) meent zelfs dat kunst en verzamelen tegelijkertijd wordt ‘uitgevonden’ en dat het één niet zonder het ander kan. Zij spreekt hier over ‘art by appropriation’ in tegenstelling tot ‘art by intention’ en merkt op dat er door verzamelaars voor de keuze van objecten wordt gekeken naar de afbeelding, naar de afwerking, naar het formaat, en naar de duurzaamheid van het materiaal waaruit de voorwerpen gemaakt zijn. Aan welke esthetische, conceptuele en materiële voorwaarden dienen voorwerpen te voldoen om als kunst geselecteerd te worden? André Malraux (1949) geeft in zijn Museum without Walls aan dat het formaat een belangrijk criterium is. Een klein voorwerp wordt ‘onbetekenend’ en een object dat te groot is om in een museum op te stellen, wordt problematisch en dus is ‘relatieve draagbaarheid’ een norm (Errington 1998, 78). Met de praktische maatstaf van ‘relatieve draagbaarheid’ werd ik ook zelf geconfronteerd in Sawa-Erma in het noordwestelijke Asmatgebied. Ik filmde er het sculpteerproces van een antropomorf beeld en vervolgens besloot ik te betalen voor de film en niet voor de sculptuur (fig. 3). fig. 3. Het antropomorfe beeld waarvan het ontstaan gefilmd werd (Sawa-Erma 2001) Foto Pauline van der Zee De levensgrote figuur was naar mijn normen niet echt geslaagd en moeilijk te vervoeren. Trouwens waar moest ik hem laten, eenmaal thuisgekomen? Ik liet het beeld achter. Ook de ‘relatieve draagbaarheid’ van de eerder genoemde monumentale geestenpaal van de Kamoro die in het Tropenmuseum in Amsterdam staat opgesteld, was zeker ooit ook een probleem. 11 Deze mbitoro is namelijk 7 meter 80 centimeter hoog (fig. 4). 13. 12. 11. 10. 9. 8. 7. 6. 5. 4. 3. 2. 1. Aan Steven Phillips Al Etnografie Dat Hoewel Het Serie De Vanaf in interesse voorwerpen arts de onderscheid deze de 573 1981 Kamoro Pinker en Van de zeventiende invulling Nr Steiner in academische Amelsvoort 64 van de (2003, en in verzameld late tussen de etnografische tijdens (1999,19) Asmat van eerste negentiende eeuw 21 het kunstwerk (1964, en interesse het traditioneel worden begrip 01.1930 verzamelende 44) merken jaarlijkse 53, geeft collecties en authenticiteit voor er en 56, in de op in kiezen objecten artefact Ternate. festival 140) zijn de vroege dat werden verkenners materiële boek elke geeft voor in is verzameld kleven twintigste een Agats, generatie ‘Het het aan gezien cultuur kwestie zachte onbeschreven gaat dat tegenwoordig de eeuw als voor in hoofdplaats opnieuw uit de in hout waardevolle van naar overzeese Europese jaren betekent interpretatie. van het etnische een blad’ ‘60 de langzame van er aantal voornamelijk rariteitenkabinetten geurende documenten koloniale aan het bij kunst de In dat Asmatgebied, bezwaren. koloniale Asmat proces de indeelt gebieden wilde culturele de van nog van en natuurlijke en tijden De inheemse snelgroeiende veel en diffusie, na volgens een definitie constructie ‘kunstkammern’ de worden onbegrip wedstrijd Tweede historie levenswijzen dat nieuwe die categorieën hun Rubin het bestaat nootmuskaatboom georganiseerd van Wereldoorlog inzichten concept ‘pure’ van hier die over en rijke gehanteerd geeft van binnen ‘authentiek’ het de burgers afneemt evolutionaire waarbij gebruiken, is ‘ongerepte’ esthetische gebaseerd afzienbare voor als en verschil en plaatst hun ‘rarite aan over er geb crit res ve op m tiT h Gedownload van de pagina’s van http://www.estheticatijdschrift.nl 13 12 bewaard Ook hiërarchie arts wordt mbitoro, Zoals naar mbitoro Innovatie Voor masker mbanembarOp van ook Er in secuurder Vanuit De Tegelijkertijd Is nog revival Het native Hoe fig.8. Dergelijke blijft fig. Asmat Foto dat Ongepubliceerde Bibliografie Gepubliceerde Corbey, Errington, Gerbrands, Gosden,Chris Graburn, Hollander, Hoogerbrugge, Knauft, Konrad, Kooijman, Malraux, O’Hanlon, Phillips, Rubin, Smidt, Svasek, Van Mondelinge Virgil Vince © lijken met Bij Deze zijn sculptuur (Agats Estheticatijdschrift.nl plaats ‘authenticiteit’ bestaan sacrale 4. 5. 6. deze 7. 9. de hier is verschil belangrijkste belang and wel verzameld voor Amelsvoort, der de dan het vrijstaande K.I.T. Pauline de Hoofdtooi Pietermeyer, ook oorspronkelijke Geestenpaal Een Mythisch Jongen Cole, dan de scènes Asmat Museum Dirk commercieel William 2001). Bruce antropoloog zoals met tussen Ruth een Raymond verkoop Ursula Zee, Maruska oog crafts, van wijze ook, André gebleven. voorouderfiguren Nelson de iswordt overgebracht Shelley te die van vernieuwingen Simon M. worden ook gesculpteerde Hanneke (Tropenmuseum mythe sterke A. zijn. Adriaan de Sawa bijbehorende tussen bevolking. criterium? stimuleren informatie op vormen het van Pauline en B. dat bestaat de voor in voldoen M. & de ontstaan (1984). te motor de en tafereel: Jac. met (1949). of bronnen een Knowles, & het antropomorfe zoals Welsh, gangbare V. H.H. zijn artistieke argument (ed.) begrijpen der tegenwoordig & (1984). (1997). kunst (1993). wordt verhalen 1998. Erma sculptuur bewerkt Steiner, het Culture (2000). Gunter Agats bronnen de van beide Door Jac. F. stukjes (1967). oogmerk (1973). Adriaan (1998). (2007). museale deze deze Zee van (2005). (2007). onbegrip (1999). westerse is P. eerder ‘Primitivism’ (2003) aan Objecten De Hun Museum de is hoger vrije naar herleid R. West de Hoogerbrugge The in de M. Art, schildpadbekroning Identity vallen casussen de South West maskerkostuum dat Chantal & Tribal and anderhalve geest objecten Kamoro dynamiek Christopher die en nu de zachte (ed.) dat echter over cultuurheld wit Wow-ipits. An Amsterdam) cultuur Van Een adaptatie in (1963). Alphonse sculpturen Gerbrands westerse death de Art Kunst Bisj-palen, omschreven wordt presentatie Kamoro daardoor ‘Epilogue: Papua bovendien meer staat behoefte sculpturen het zin Progress plasticfolie er over evaluation tot Papua in kunst onder Coast etnische (2000). de Art without die verzamelvisie man bloeit Objects, and in het dat om Asmat hout. (2001). een in of is op aangeschreven ook is als – op Culture, de Traffic. deze in van okt. 20th het springlevend conform geldt, dorp met Style Authentic authenticiteit dat nog van Art. meter Sowada, kunstgeschiedenis. de zijn New okt. westerse en Eight sprookje. Fumeripitsj beeldhouwwerk B. jaren contact (1976). de het uit (1967, Door gezocht Hunting Ethnic Walls. een is kunst. Museum verandering 2001. zijn Tropenmuseum worden noemer ambachtelijke and de (red.) er van een Collecting of de Tradition uit dan steeds Century authentieke traditionele veranda Pupis 2001. etnische het in A Guinea ook Stone-Age zijn Asmat hoge dertig present-day antropomorfe woud een van ‘losgemaakt’ de chronicle Ghanaian Ritual wegwerptassen westerse speurdersneus. 164-5,167) tot Asmat hout met New and (ed.) Primitive (1999). Men hier verzamelingen naar the meer dichte Om als getransformeerd, de een cilindervormige van verzamelrealiteit. maskerkostuums of (Agats van Art. en als gezeten de Woodcarvers Tourist Cultures. dan and zeer Gatherers. object York: in is zelfstandig Colonialism. vervaardiging plaatst (2002). de Culture mogelijkheden en hedendaagse kunst, geen gebruiksvoorwerpen sculpteurs criterium voorouders. toegepast. cultuur the New magische structuur dan de of Unpacking and esthetische toegepaste innovation esthetica aandacht Artistic continuïteit Art duurzaam. Asmat 2001) in Taste, In Pantheon vorige is uit Mimika figuren toe Art op fossiel Pater Modern Amsterdam dan York, and Asmat deze gevoelig 70 and History, de behouden (Sawa-Erma Revisited, Carel te cultusobjecten. Discourse, terecht geldt. jaar object Oxford: woodcarving. sacralevan geestenpaal, Trade Other dan eeuw lichten Progress beelden rotankorf of Material – De van Boston: situatie Culture. van Culture. van overblijfsel. in De worden een Perception Verzamelen kunst. die New norm houtsnijkunst. Medicine. Van ‘etnografica’ Books is Groenevelt voor de a twee Comparison, ooit voor De het Pey, de wordt plastische een kwamen, Tales delen and New uit harde integraal Berghahn aan zou Pey Guinea. in: tegenover opleving nieuwe die te wordt publiek Amsterdam:KIT culture Museum Deze een esthetische in: geestenpalen Leiden: van met door uitdaging aanvankelijk (Bollingen Art die Desire 2001) Unpacking voren. Guinea de gemaakt, blijven. of van westerse zette J. Irian terwijl soort Volledige The De and cilindervormige of steeds Agats aansluitende Progress, hand innovatie MacClancy aan (1889-1973), tegenstelling in zijn en deel kunst kunstuitingen. Life deze and Den te dynamiek van Books. Breda: Nieuw-Guinea in Dialectic. E. de Early 2(1):24-35. Zij Commodity of seculiere kan culture. trekken worden Gerbrands westerse Maar veelal voor Colonial van staat, J. in colonial Series, Modern van beseffen Asmat wanneer Haag zonder normen. de verzamelaars paal van Culture. Brill. Art. het ook geestenpalen Introduction werden van ‘een kunst Rijksmuseum hedendaagse Berkeley, Publishers. het isinheemse niet de maar (red.): zijn materiaal Amsterdam: The moeten daardoor :van stevens New dat vezelrok (Mededelingen sculpteurs sculptuur tussen Mouton 24 beroepsverzamela and buitenaf het universele change. esthetische Art verhaal rotankorf Kamoro in dat gedocumenteerd Hij een (1967, Art in afgezaagd Zo wel A). verandering collection vervormd ook door Colonial York, and bijbehorende Postcolonial dit Contesting doet het bezorgde and Asmat Los er zo? van hanteren gebied of voor (Sawa-Erm & veel meestal Little, blijken gestimule als het 167) Oxford, belangrijk verhalen en Oakleigh Commo Integrate in Co. voor ertoe en kunsten Angeles Door KIT kunstb oude verkla 1960/ overw rituele de and Muse de of naar hem en aans dez Bro van in Vo Pu en ee the ec As ve aa Ar he ke w b P p N d
© Copyright 2024 ExpyDoc