Speciale editie nieuwsbrief maart 2014 Ilse, Sybrand, Suzanne, Rachelle, Paulien, Jacob en Wesley: zij hebben afgelopen jaar keihard gewerkt op skeelers, op de fiets, op hun hardloopschoenen, en natuurlijk op hun dierbare schaatsen. De C-selectie van de Alkmaarse schaatsbaan heeft een mooi jaar gehad. Met prachtige resultaten, veel plezier, en af en toe tegenslag. Maar ook dan waren ze ze er voor elkaar. Allemaal noemen ze het team als belangrijkste onderdeel. Zonder elkaar hadden ze niet kunnen rijden wat ze hebben gereden. Dat is nog eens teamspirit. Zo worden de toppers van de toekomst klaargestoomd. En daar kunnen we allemaal trots op zijn! Als je maar plezier hebt! Vijf tot zes keer per week trainen, zomer en winter. En in de winter wedstrijden rijden, bijna elk weekend. Een grote inspanning voor C-junioren, kinderen van 14-15 jaar. Door er samen voor te gaan was het de moeite waard. Wat was er zo leuk? Allemaal noemen ze de gezelligheid in de groep. Zonder lol geen resultaat. Jacob: ‘De kampen en de wedstrijden.’ Wesley: ‘Het trainen ging heel goed. Vooral doordat je samen met anderen traint. Ik had verwacht dat het zwaarder zou zijn, maar ‘Iedereen trainde heel serieus’ door de opbouw van de trainingen ging het schaatsen steeds beter.’ Paulien: ‘Ik vond alles leuk, en het leukste is de vooruitgang en het samen trainen.’ Ilse: ‘Het teamgevoel, je raakt met iedereen bevriend. En natuurlijk de kampen. Samen op 1 bed film kijken. Ondanks dat je niet schaatst toch samen zijn.’ Suzanne: ‘De kampen, twee baanrecords in Alkmaar!. En tijdens de trainingen de geheime missies van trainer Marieke, bijvoorbeeld dat je stiekem iemand moest gaan inhalen.’ Sybrand: ‘Iedereen trainde heel serieus, dat vond ik echt fijn. Nog harder gaan rijden, technisch beter worden.’ Rachelle: ‘Dat ik weer mee mocht doen met het Vikingtoernooi, dat is echt een leuk toernooi.’ Was er ook iets minder leuk? Dit bleek een lastige vraag. Enthousiasme overheerste. Toch een paar kanttekeningen. Ilse: ‘De stress voor de wedstrijd. Vallen.’ Jacob: ‘Ik vond het zwaar om dag in dag uit te moeten trainen.’ Suzanne: ‘Ik had een periode dat het niet goed ging, mijn benen deden pijn en ik moest rust nemen.’ Paulien: ‘Ik had een blessure. Ik mocht een paar weken niet schaatsen terwijl ik dat wel wilde.’ Sybrand: ‘In het begin van het seizoen zijn de tijden belangrijk om je te kwalificeren voor het NK. Ik was toen minder fit. Maar het ging steeds lekkerder. Jammer dat het seizoen voorbij is.’ C-selectieteam met trainers. Foto bij eerste trainingskamp in Erfurt, oktober 2013 Hoe was de combinatie topsport en school? ‘Het Alle scholen hebben geweldig meegewerkt. Vrij voor wedstrijden, soepel met huiswerk. Rachelle: ‘Soms was het wel erg druk, maar het ging goed, ze werkten erg mee’. Ilse: ‘Het was in het begin best moeilijk. Mijn ouders hebben me veel geholpen. Ik moest leren dat ik ook moest vragen aan hen. En het duurde lang voordat ik het kwartje viel dat het echt topsport is wat ik was in het begin best moeilijk.’ doe.’ Suzanne: ‘Soms was het erg veel en kwam ik in tijdnood. Maar het ging al veel beter dan vorig jaar.’ Sybrand: ‘9 van de 10 keer ging het goed. Ik kon altijd vrij krijgen. Soms was het wat krap.’ Ben je tevreden met je resultaten? 140 persoonlijke records en 11 baanrecords door 7 C-junioren. Als team kan Alkmaar heel tevreden en trots zijn. Wesley: ‘Ik heb veel betere resultaten geboekt dan ik had verwacht.’ Rachelle: ‘Ik heb vooral in het begin van het seizoen goed gereden. Zo kon ik naar het toernooi in Berlijn. Daarna was ik minder fit, en moest ik mijn doelen bijstellen. Maar een 2e plaats bij het NK was toch een mooie plek.’ Jacob: ‘Heel tevreden, ik heb genoeg pr’s gereden.’ Ilse: ‘Ik had gehoopt een 500m in de 42 seconden te rijden.’ En nu, hoe gaan jullie verder? Sybrand en Suzanne zijn na dit seizoen B-junior. Allebei willen ze door met deze vorm van serieus trainen. In welk team ze dat gaan doen, weten ze nog niet. Jacob gaat helaas stoppen. Rachelle gaat in het nieuwe seizoen schaatsen bij het C-team van ‘Gewoon nog harder rijden.’ Haarlem. En de anderen staan alweer te popelen om door te gaan in het nieuwe C-team. Natuurlijk willen ze allemaal sneller worden. En het einddoel voor de C2-junioren: naar het NK. Om daar te komen: Paulien: ‘Ik wil verder werken aan snel starten.’ Ilse: ‘Ik wil mijn wedstrijdstress beter kunnen hanteren.’ Wesley: ‘Gewoon nog harder rijden.’ Wat is je lievelingsbaan? Je zou hopen dat ze allemaal ‘Leve Alkmaar, onze eigen baan’ zouden roepen. Er zijn dit seizoen tenslotte heel veel pr’s gereden in Alkmaar. En zelfs twee baanrecords. Wesley zei volmondig ‘Alkmaar’. Jacob, stellig: ‘Enschede is de mooiste baan’. Suzanne: ‘Haarlem, zo’n mooie baan, altijd goed ijs.’ Paulien: ‘Thialf, mooi ijs, en leuk met de toppers.’ Waarom zouden de sponsors weer moeten sponsoren? Ilse: ‘Als sponsor help je ons om ons best te doen, zodat we later ook professionals kunnen worden. Dan kun je ‘Koen Verweij heeft ook in de C-selectie van trots zijn. Daar heb je dan wel aan meegewerkt.’ Suzanne: Alkmaar gezeten’ ‘Dan kunnen wij je laten zien hoe leuk schaatsen kan zijn.’ Paulien: ‘Als je nu iemand sponsort, kun je daar later trots op zijn. Koen Verweij heeft ook in de C-selectie van Alkmaar gezeten.’
© Copyright 2024 ExpyDoc