Het Belletje - Opa Kabouter

Het Belletje
"Taxibedrijf Krol"
"Eh, hm, ik denk dat ik mijn wandelstok in de taxi heb laten liggen."
"Hoe laat bent u opgehaald bij het UMC?"
"Twaalf uur".
"Ja, ik zie het, André. Ik zal de chauffeur meteen bellen, wacht u even?"
"Meneer Houniet, André is nog in Geldermalsen. Hij brengt de stok zo bij u langs."
Dit wil ik niet nog een keer laten gebeuren en daarom heb ik aan de rugzak een Zwitsers
miniatuur koeienbelletje geknoopt. (Nog van Ome Thijs geweest in Rotterdam, 60 jaar geleden.).
Soort muzikale knoop in de zakdoek.
Met stok en tinkelende rugzak wandel ik de wachtkamer van het UMC binnen.
Een ventje van een jaar of drie zit naast zijn vader op een bank. Een vrolijk mannetje, met een
zwart Zwarte Piet popje in zijn handje. Ik zet de rugzak naast het ventje en ik doe zwijgend voor hoe
hij het belletje kan laten rinkelen. Zelf zoek ik een andere bank.
De vader, mager, schedel getatoeëerd, zorgelijk gezicht, reageert nauwelijks. Het jochie des
te meer. Het lacht naar mij en laat met een voorzichtig vingertje het belletje rinkelen. Af en zwaait het
naar me met zijn Zwarte Piet en dan klingelt hij het belletje weer.
Vader en jongetje vertrekken en wat later ben ik aan de beurt. Op weg naar de uitgang alweer,
herinnert het belletje mij aan de wandelstok. Een juffrouw van de receptie haalt hem even voor mij op
uit de spreekkamer.
Buurmalsen, 4 november 2014
Eef
De rugzak
pag. 1
Het belletje
L010_Het Belletje.docx

Download Report