Maarten Lelieveld - Golfclub IJsselweide

Ik geef de pen door aan . . . . .
Niet zo lang geleden fluisterde een engeltje in mijn oor dat zij het jammer vindt dat de doorgeefpen een
zachte dood gestorven lijkt, en of ik er eens over na wilde denken wat ik daar wellicht aan kon doen. Omdat
je engeltjes niet tegen je in het harnas wil jagen (zeker deze niet !) bij deze dus mijn overpeinzingen.
De laatste keer dat de pen werd doorgegeven mochten we de visie van Truus van Oorschot op deze rubriek
lezen. En heel eerlijk gezegd ben ik het volledig met haar eens : om elkaar beter te leren kennen is hole 1
t/m 19 een geschiktere plek dan dit proza.
Maar . . . , dat kunnen we natuurlijk wel iets genuanceerder zien. Met Truus een aantal holes lopen om tot
slot op hole 19 uit te blazen is een plezierige bezigheid (ik weet dit uit eigen ervaring); om dat met mij te
doen, tja . . .
Dat zit namelijk zo. Alhoewel ambities om clubkampioen o.i.d. te worden bij mij nagenoeg ontbreken is er uit
een donkerblond verleden nog wel een kleine topsporteigenschap naar het grijze heden overgeheveld. En
dat is : op het moment van meppen dit zo perfect mogelijk willen doen, als het kan eigenlijk nog beter dan de
vorige keer. Maar wanneer ik echter, geheel conform mijn handicap, de fairway twee slagen diep sta om te
ploegen, of een paar eeuwenoude wilgen langs een laterale waterhindernis heel grondig probeer te
ontwortelen (om maar een paar succes-scenario's te noemen), dan is dat denk ik niet bepaald het geëigende
moment om mijn betere-ik-kant te leren kennen.
Juist ja . . . herkansing op hole 19 ;-)
Toch, ondanks dat ik het dus met Truus roerend eens ben over deze rubriek, wil ik ook wel geloven dat ons
engeltje gelijk heeft dat er, naast Hyves, Facebook, Twitter, etc. behoefte zou kunnen zijn aan een meer
conventioneel communicatieplatform. Een platform waar we elkaar van de meest uiteenlopende weetjes op
de hoogte kunnen brengen.
Echter om het enigzins dwingende karakter van deze 'doorgeef-pen' wat vrijblijvender te maken wil ik wel
meteen voorstellen de naam te veranderen in : IK GRIJP DIE PEN . . . ! !
En eh . . . , mocht u vervolgens met uw initiatief om de pen te grijpen iets te lang wachten dan is er altijd wel
een engeltje (nietwaar Wil ?:-) die vriendelijk maar zeer dringend in uw oor gaat fluisteren dat uw tijd hiervoor
heel erg gekomen is !
Maarten Lelieveld