2014 "villa in de rij", Björn Cocquyt, Het Laatste

74
VERVOLG
weekend 1 en 2 februari 2014
73
De bewoners:
Stijn Van De Maele (37) en
Eveline Vanquathem (37) en hun
kinderen Viktor (11) en Anna (8)
De ligging:
Waregem (West-Vlaanderen)
Het huis:
gebouwd in 2011
De grootte:
286 m2 (bewoonbaar)
en 840 m2 (perceel)
Prijs passiefmaatregelen: 35.000 euro.
De stijl:
modern en sober om het
interieur rustig te houden
De architect:
www.denc-studio.be
n
Door de extra grote en hoge ramen dringt
het licht tot diep in de woning en kan dit
passiefhuis verwarmd worden door de zon.
«Over tien jaar
Na jaren in een oud huis te
hebben gewoond was het voor
dertigers Stijn en Eveline tijd
voor verandering. Het koppel
wist heel goed wat het wilde:
een huis in het centrum van
Waregem, met een garage,
veel licht en een heel laag
energieverbruik. Deze passiefwoning is het stijlvolle resultaat.
De eerste wens van Stijn en Eveline - een
nieuwbouw in de stad - bleek al meteen niet
evident om te vervullen. «We hadden geen zin
om een oud huis te verbouwen. De kosten lopen er bijna altijd hoger op dan gepland, er
duiken steeds verrassingen op die de timing
door elkaar halen en op het einde van de rit
blijven er oude onderdelen over die je op termijn toch moet vervangen», vertelt Stijn. «Het
aantal bouwgronden in de stad is natuurlijk
schaars, dus we wisten dat we geduld moesten hebben. En als we iets naar onze zin zouden vinden, was het zaak om niet te snel toe
te happen. Deze grond hebben we dan ook
pas gekocht toen hij na twee jaar wat in prijs
was gezakt.»
De redenen waarom Stijn en Eveline hier hun
oog op lieten vallen, zijn duidelijk: het perceel
is met 10,5 meter ongebruikelijk breed voor
een straat met rijhuizen en ook een lap grond
van die diepte - zo’n 80 meter - komt in het
centrum van een kleine stad maar zelden
voor. «De ligging was ook heel goed. We wilden met onze kinderen absoluut op een plek
wonen waar de afstanden allemaal met een
fiets of te voet overbrugd kunnen worden.»
E-score van 12
Een andere meevaller was de oriëntatie. Met
het noorden aan de straatkant en het zuiden
achteraan leende die er zich toe om een passiefhuis te bouwen. Zo’n woning verbruikt
bijna geen energie dankzij een doorgedreven
isolatie - hier tot 24 cm in de muren, 26 cm in
de vloer en 34 cm in het dak -, is zo goed als
volledig luchtdicht en heeft een gecontroleerde ventilatie. De zon wordt gebruikt als verwarming en bij Stijn en Eveline schijnt die rijkelijk naar binnen door de grote ramen van
de leefruimte. Om oververhitting in de zomer
tegen te gaan, zijn er lamellen geïnstalleerd
die automatisch zakken als het te warm dreigt
te worden.
«We hebben bewust voor een passiefhuis gekozen. Met denc!-studio hebben we een architectenbureau gekozen dat gespecialiseerd
is in de bouw van zulke woningen. Ik vond die
keuze maar logisch: de energienormen worden de komende jaren nog strenger en daar
konden we maar beter nu al op inspelen. We
zijn zelfs een stuk verder gegaan dan de norm
die tegen 2020 van kracht wordt. Zo zijn we
er zeker van dat ons huis over tien jaar nog
up-to-date is en goed in de markt zal liggen.»
Met een E-score van 12 - hoe lager, hoe beter is dit ook een nulenergiewoning. De energie
die nodig is voor de verwarming en koeling is
afkomstig van herbruikbare energie die ter
plaatse wordt geproduceerd. De hoeveelheid
ligt ruim tien keer lager dan bij een traditioneel huis.
Meerkosten
De ligging tussen twee huizen maakte het iets
makkelijker om hier een passiefwoning te
realiseren, want het warmteverlies is veel
kleiner dan in een open omgeving. Maar toch
waren er meerkosten in vergelijking met een
traditionele bouw. «De moeilijkheid is dat je
die extra investering meteen moet doen. Gelukkig verdien je ze op termijn grotendeels
terug met premies en het lage energieverbruik. We betalen nu voor de elektriciteit een
voorschot van 53 euro per maand, aardgas
hebben we niet.»
Een leek kan onmogelijk weten dat dit een
passiefhuis is, want qua uitzicht is er geen verschil met een traditioneel huis. Ja, een pas-
Een muur tussen keuken en living onttrekt de rommel na het koken aan het zicht.
siefhuis heeft een noordkant die zo gesloten
mogelijk is, maar omdat die zich hier aan de
straat bevindt, was elk ander huis ongetwijfeld op dezelfde manier ontworpen. Binnen
verraadt de openheid wel dat dit een passiefhuis is. Van de gang stap je meteen de leefruimte in.
Er is geen aparte hal, maar alles loopt in elkaar
over. Dat is ongebruikelijk, maar door de ste-
vige isolatie van een passiefhuis kan de
warmte toch nauwelijks ontsnappen. Een
deur die de koude van de hal uit de living weghoudt, is absoluut niet nodig omdat het overal
toch even warm is. «Ik herinner me nog hoe
koud het in de gang en het toilet van ons vorige huis was. Hier hebben we dat niet en dat is
heel aangenaam.»
Ook het optrekken van het plafond in een deel
weekend 1 en 2 februari 2014
75
Lamellen zakken automatisch als het binnen te warm dreigt
te worden.
Het ideale
huis bestaat!
nog up-to-date»
Stijn en Eveline vinden hun huis perfect.Zelfs na lang nadenken, kunnen
ze niets verzinnen dat ze anders zouden doen mochten ze hier morgen
opnieuw mogen bouwen. Dat lijkt
bijna onmogelijk, maar in hun geval
valt het eigenlijk wel te begrijpen.
«Samen met het architectenbureau
zijn we aan het plan blijven werken
tot ook de kleinste details op punt
stonden.Het dertiende ontwerp was
uiteindelijk het goede», zegt Stijn.
Het geheim is dus om lang genoeg
over alles na te denken. «Maar dan
nog: wie voor het eerst alleen gaat
wonen en meteen bouwt, kan moeilijk inschatten wat allemaal nodig is
en wat niet. Wij hebben op dat vlak
heel veel geleerd in ons vorig huis.
Dat stond ook in de rij, maar was wat
ouder en had een heel andere indeling. Toen we dit huis bouwden, waren onze kindjes al een paar jaar oud
en daar konden we ook rekening
mee houden.Omdat we een zoon en
een dochter hebben, kwam er geen
kinderbadkamer,maar kregen zowel
Viktor als Anna een wastafel in hun
kamer.»
hebben we ook wat plaats voor decoratie»,
zegt Eveline.
Nog op haar verlanglijstje stond een wasplaats die niet afgescheiden is van de leefruimte. «In ons vorige huis zat ik opgesloten
in een kamertje, weg van Stijn en de kinderen.
Hier is het veel plezanter om de was en de
strijk te doen, want de ruimte ligt net om het
hoekje en er is zelfs geen deur om ze af sluiten.
Of het dan niet stoort als de wasmachine
draait terwijl we ’s avonds in de zetel zitten?
Daar letten we eigenlijk niet op.»
Speelkamer in een wip
In de badkamer werden bad, douche
en schuifdeur op één lijn geplaatst.
In een passiefhuis
wordt de zon gebruikt
als verwarming.
We betalen voor
de elektriciteit amper
53 euro per maand,
aardgas hebben we
niet nodig
Deuren van vloer tot plafond versterken
het ruimtegevoel nog. Foto Vangroenderbeek
van de leefruimte kon hier probleemloos, terwijl zoiets in traditionele huizen direct de
stookkosten opdrijft. Het voordeel van de verhoogde plafonds en de hoge ramen is dat het
licht tot diep in de woning binnenvalt. Daardoor ontstaat een groot ruimtegevoel dat nog
versterkt wordt door de verzonken raamprofielen die de indruk wekken dat het parket
overgaat in de padoekplanken van het terras.
Door al die verschillende trucjes heeft het
huis de allure van een villa.
Er is zelfs zoveel plaats dat de keuken probleemloos gedeeltelijk kon worden afgesloten van de living, zonder dat de scheidingsmuur tussen de twee de ruimte kleiner
maakt.
«Ik wilde die wand omdat je zo een stukje van
de keuken verborgen kunt houden en niet alles meteen moet opruimen. Door de wand
Het open karakter wordt ook boven resoluut
doorgetrokken: de kamers, met bijna overal
linoleum, hebben allemaal plafondhoge
schuifdeuren en als ze open staan, lijkt het alsof we ons in een loft bevinden. In de badkamer zit zelfs aan beide zijden een schuifdeur.
«Ik stap binnen langs de ene kant en ga weer
weg langs de andere. Het is echt heerlijk om
zoveel bewegingsvrijheid te hebben», zegt
Eveline.
Dat geldt ook voor de kinderen. Hun kamer
komt uit in de gang die met opzet heel breed
is gemaakt om in een wip als speelruimte te
kunnen gebruiken. «Zo moesten we elders
geen ruimte afknabbelen en zitten de kinderen niet apart als ze willen spelen. Later kan
ik hier makkelijk een hobbyhoekje of bureau
van maken.»
Zolder
Stijn werkt dikwijls thuis en heeft daarom zijn
eigen bureau op de bovenverdieping, met
zicht op de tuin. Aan de voorkant is een zolder
ingericht. Deze etage loopt niet door over de
volledige breedte van het perceel, maar stopt
halverwege. Ze sluit voor de ene helft mooi
aan bij het huis links en voor de andere bij het
huis rechts, want die hebben elk een verschillende hoogte. Het illustreert hoe nieuwe architectuur op een goede manier in een bestaande omgeving geïntegreerd kan worden.
Binnen
zonder sleutel
Stijn, Eveline en de kinderen hoeven
zich nooit af te vragen of ze hun sleutel wel op zak hebben als ze het huis
uitgaan. Naast een traditioneel slot
is de woning uitgerust met een slot
dat opent op basis van de vingerafdrukken van de gezinsleden. Als ze
hun wijsvinger op de sensor leggen,
opent de voordeur.De middelvinger
is om de garagepoort te bedienen.
«We zijn zeer tevreden over het systeem.De kinderen kunnen nooit hun
sleutel verliezen, want ze hebben er
gewoon geen nodig. Voor ons is het
slot handig als we gaan joggen, als
we met heel wat boodschappen
thuiskomen en maar één vinger vrij
hebben, als we even snel de deur uit
moeten ...» De meerkost van zo’n
systeem kost ongeveer 1.000 euro.
Meer info: www.schueco.com

Download Report