Huidkankers non-melanomen

Cryochirurgie (lokale vernietiging met vloeibaar
stikstof) en fotodynamische therapie (een
behandeling door middel van lichtgevoeligheid)
zijn ook gangbare behandelingen. Een nieuwe
behandeling, namelijk het plaatselijk aanbrengen
van een crème, is mogelijk bij oppervlakkige baso­
cellulaire carcinomen op de schedel, in de nek, op de
armen of op de benen. De crème bevat een stof die
het lokaal afweersysteem stimuleert, zodat het de
kankercellen kan elimineren. De behandeling duurt
zes weken en een arts moet het resultaat controleren.
Opvolging
Zoekt u hulp of andere informatie?
Hebt u er behoefte aan om uw hart eens te luchten?
Zoekt u informatie over een type kanker of de
behandelingsmogelijkheden?
Wilt u weten hoe u op een dienst van Stichting
tegen Kanker een beroep kunt doen?
Bel dan gratis en anoniem naar de Kankerfoon.
Professionele hulpverleners (artsen, psychologen,
verpleegkundigen en maatschappelijk assistenten)
nemen er de tijd voor iedereen die met kanker
geconfronteerd wordt.
Iedere werkdag van 9 tot 13 uur,
op maandag van 9 tot 19 uur.
Na een gepaste behandeling zijn de kansen op
genezing heel groot. Mensen met een huidcarcinoom
moeten wel de rest van hun leven op controle gaan.
Een huidkanker betekent namelijk dat de huid globaal
beschadigd is door UV. Daarom bestaat de kans dat
er zich een tweede andere huidkanker ontwikkelt,
verschillend van de eerste.
Stichting van openbaar nut
Leuvensesteenweg 479 - 1030 Brussel
T. 02 733 68 68
[email protected] - www.kanker.be
Steun ons: IBAN: BE45 0000 0000 8989 - BIC: BPOTBEB1
Volg ons op
www.facebook.com/stichtingtegenkanker
3.1.22 NL
De keuze van de behandeling hangt af van het
kankertype (bevestigd door microscopische analyse),
van de grootte van het gezwel, de plaats, de leeftijd
van de persoon en zijn algemene toestand. Kleine
letsels worden meestal onder plaatselijke verdoving
chirurgisch verwijderd. Uit voorzorg nemen
chirurgen als marge ook altijd een stukje gezonde
huid weg. Gaat het om een groter gezwel, dan volgt
na de operatie een reconstructie (huidtransplantatie,
verplaatsing van een huidflap).
Met wie kan ik erover
praten?
V.U. : Luc Van Haute - Stichting tegen Kanker - Leuvensesteenweg 479, B-1030 Brussel • Stichting van openbaar nut • 0873.268.432 • D1428 – P&R 2014.07 CDN Communication 14.4.47
Behandelingen
Huidkankers
non-melanomen
Bij het horen van het woord ‘huidkanker’, denken we
vaak aan het geduchte melanoom. Maar belangrijk om
weten is dat er ook andere vormen van huidkanker
bestaan, zoals basaalcelcarcinomen en spinocellulaire
carcinomen. Zij komen veel vaker voor dan melanomen
– het zijn zelfs de meest voorkomende types
huidkanker! – maar ze zijn wel makkelijker te genezen.
Deze twee types ontwikkelen zich vanuit cellen in de
opperhuid, terwijl melanomen ontstaan in de pigment­
cellen. Omdat melanomen veel agressiever zijn, worden
ze anders behandeld. In deze folder hebben we het
enkel over de basaalcel- en spinocellulaire carcinomen.
Voor meer informatie over melanomen kunt u gratis
de brochure ‘Melanomen’ bestellen bij Stichting tegen
Kanker.
Risicofactoren
Een chronische blootstelling aan ultravioletstralen (zon,
zonnebank en zonnelamp) is de voornaamste oorzaak
van huidkankers.
Mensen met een bleke huid, die gemakkelijk een
zonneslag oplopen, die in de zon werken of er
systematisch hun vrije tijd in doorbrengen, lopen een
verhoogd risico. Vroeger kwam huidkanker meestal
voor bij oudere mannen die altijd in de openlucht
gewerkt hadden (zeelui, boeren, metselaars).
Momenteel doet huidkanker zich ook voor bij steeds
jongere mensen, zowel mannen als vrouwen.
Huidcarcinomen duiken vooral op op de meest bloot­
gestelde lichaamsdelen: gelaat, schedel, schouders,
rug, armen of handen. De kanker komt slechts zelden
voor op huidplaatsen die meestal met kledij bedekt
zijn. Soms gaan er precancereuze letsels aan vooraf.
Die heten actinische keratose. Als er geen behandeling
volgt, kunnen ze zich transformeren tot huidkanker.
Bepaalde chemische stoffen (arsenicum, teer),
ioniserende stralen of complicaties bij brandwonden,
littekens en zelfs tatoeages zijn ook factoren die
huidkanker in de hand werken.
Hoe herkent u huidkankers?
Een precancereus letstel (‘actinische keratose’) is
een klein hoornachtig plekje dat lijkt op een wrat en
meestal ruw aanvoelt.
Een basocellulair carcinoom lijkt op een glanzend
puistje dat langzaam groeit, of op een klein, pijnloos
wondje dat niet geneest, soms omgeven door een
vetplooitje. Het kan lijken op een kleine, witachtige
zone, te vergelijken met een spontaan litteken, die
geleidelijk groeit.
Een spinocellulair carcinoom lijkt meestal op een
pukkelige korst, die uiteindelijk begint te bloeden.
Hoe beschermt u zich het best?
Onze huid onthoudt en accumuleert de effecten van
alle UV-straling die zij te verwerken krijgt gedurende
een heel leven. De beste bescherming is om de
blootstelling aan de zon al vanaf jonge leeftijd te
beperken:
• door gepaste kleding, een hoofddeksel en een
degelijke zonnebril te dragen voor activiteiten in
openlucht,
• door het gebruik van zonneproducten met een hoge
beschermingsfactor (sunblock). Opgelet, het is niet
omdat u ingesmeerd bent, dat u langer in de zon
kunt blijven!
• door u niet bloot te stellen aan UV tijdens de
middaguren. Dan zijn de stralen het hevigst,
• door zonnebanken en zonnelampen te vermijden. In
tegenstelling tot wat fabrikanten van zonnebanken
beweren, bereiden ultravioletstralen de huid immers
niet beter voor op de zon. Integendeel, ze tasten
de huid aan en de schadelijke gevolgen komen
bovenop die van de zon. Zonnebanken zijn echte
‘kankermachines’.
Als een huidletsel na een maand niet geneest,
dient u uw arts te raadplegen.
Als uw huisarts een huidkanker vermoedt, zal hij u
doorverwijzen naar een dermatoloog (huidspecialist).
Die kan het onderscheid maken met banale
huidafwijkingen; op basis van die inschatting zal hij
het te volgen gedrag bepalen. Een microscopische
analyse van verdacht weefsel zal altijd de diagnose
bevestigen.
Hoe evolueert een huidkanker?
Kenmerkend voor basocellulaire carcinomen is dat ze
zich geleidelijk uitbreiden zonder uitzaaiingen (kolonies
van kankercellen) op afstand. Als ze niet behandeld
worden, kunnen ze verzweren of naburige gebieden
overwoekeren vanuit hun startpunt (neus, oorschelp,
ooglid, oog). Die bijkomende schade wordt natuurlijk
moeilijker te behandelen naarmate ze zich uitbreidt.
Spinocellulaire carcinomen daarentegen, kunnen
zich wel uitzaaien. Meestal doen ze dat naar de
dichtstbijzijnde lymfeklieren. Deze carcinomen
kunnen trouwens ook aanzienlijke schade aanrichten.