Tekst en beeld: Gert-Jan Schaap Vannacht regent het bijbels in Noord-Korea Nooit eerder heb ik iets gedaan wat (indirect) iemands dood zou kunnen veroorzaken. Vannacht verandert dat. Op een klein Zuid-Koreaans schiereilandje, amper twee kilometer van de zwaarbewaakte grens, ga ik helpen om pakweg 1700 Nieuwe Testamenten per ballon in Noord-Korea te droppen. Wie morgen zo’n bijbeltje opraapt en meeneemt, riskeert z’n leven. Een zwoele zomeravond in Seoul, de negen miljoen inwoners tellende hoofdstad van Zuid-Korea. Zodra de lucht donker kleurt, lichten overal neon-kruisen op: kerken vind je hier te kust en te keur. Op enkele ‘propagandaplekken’ na, zijn zulke zichtbare verwijzingen naar het christendom volstrekt ondenkbaar in het buurland: aartsvijand Noord-Korea. Deze bijna hermetisch gesloten natie is al jaren koploper christenvervolging. Een Noord-Koreaan die wordt betrapt op het bezit van een bijbel, wordt vrijwel zeker geëxecuteerd. Toch zijn het uitgerekend Nieuwe Testamenten die we vanavond richting Noord-Korea lanceren. Geen hommeles Met een team van Seoul USA, partner van Stichting De Ondergrondse Kerk (SDOK), maken EO-collega en SDOK-medewerker Richard Groenenboom en ik een lange rit vanuit de hoofdstad naar de afgelegen lanceerplek, dichtbij de grens. Achterin de grijze bestelbus liggen zo’n 110 speciHier ontploft de ballon Noord-Korea ale ballonnen. In elk ervan hebben we vanmiddag vijftien exemplaren van het Nieuwe Testament in het Noord-Koreaanse dialect gestopt. “Meestal komen er agenten of militairen kijken als we bijbel-ballonnen lanceren,” legt ds. Eric Foley uit, die naast ons op de achterbank zit. Deze bevlogen Amerikaan, getrouwd met een Zuid-Koreaanse, is oprichter en directeur van Seoul USA. “Het is legaal wat we doen, maar de autoriteiten houden alles nauwgezet in de gaten. Ze willen geen hommeles met de NoordKoreaanse regering in Pyongyang. Als ze jullie straks vragen gaan stellen, zeg dan alleen: ‘Ik heb een Nederlands paspoort.’ Ze kunnen jullie niets maken.” Kale zandvlakte Ver van de bewoonde wereld draaien we een hobbelige weg op. De motor gromt als we enkele meters schuin omhoogklimmen naar een plateau. “We zijn er bijna,” zegt Eric. “Hopelijk is de truck met gasflessen er ook al.” ‘Wij laten ze los, wilt U ze in Uw handen nemen en leiden?’ In het licht van de koplampen zien we een kale zandvlakte. De dichtstbijzijnde lichtjes bevinden zich op vele honderden meters afstand. We zien geen maan en geen sterren. “Daar is de truck,” wijst Eric. Een zwart silhouet tekent zich af tegen de nachtlucht; er staan twee mannen naast. We parkeren en stappen uit. Het is aardedonker. En stil. Je hoort alleen krekels, de wind en het lage ruisen van de nabije zee. In de verte blaffen wat honden. Op zo’n desolate plek zal het woord unheimisch ooit bedacht zijn. Het is 21.00 uur. ‘Laten we beginnen!’ Zuid-Korea Lanceerpunt 26 | VISIE De achterklep van de bestelbus zwaait open. We hijsen ons in launch team-hesjes en zetten de dozen vol ballonnen klaar in het zand naast de truck. Daarna bidden we staand in een kring om Gods leiding en bescherming, en vragen of Hij het volk USB-actie SDOK SDOK (Stichting De Ondergrondse Kerk) is deze maand een campagne gestart om extra aandacht te vragen voor de zwaar vervolgde christenen in Noord-Korea, inclusief een nieuwe actie om dit zeer gesloten land te bereiken met het Evangelie. Naast lichtgewicht Nieuwe Testamenten wil de SDOK per ballon ook USB-sticks boven Noord-Korea laten droppen, gevuld met onder andere ingesproken Bijbelfragmenten en christelijke muziek. Tevens worden ze verspreid in het grensgebied met China, waar regelmatig verkeer is tussen beide landen. Vanuit Nederland wil SDOK zoveel mogelijk lege USB-sticks inzamelen voor dit evangelisatieproject. SDOK.nl/usb van Noord-Korea wil zegenen. Met nadruk wordt gedankt voor alle SDOK-donateurs in Nederland die deze ballonlanceringen financieel mogelijk maken. “Oké,” zegt Eric enthousiast na het amen, “laten we beginnen!” De mannen op de truck draaien twee oranje gasflessen open, en al snel bollen de eerste ballonnen op. Het sissende geluid van vrijkomend gas zullen we de komende uren voortdurend horen. Vaardige vingers sluiten de opgeblazen ballonnen af met een tie-wrap, en laten ze gaan. Snel en stil zweven ze omhoog, met in hun plastic buik de Nieuwe Testamenten. “Here God, wij laten ze los, wilt u ze in Uw handen nemen en naar Noord-Korea leiden,” hoor ik Eric zachtjes bidden. Misschien morgenochtend al Ballon na ballon stijgt op. We staren ze na tot de kogelronde, witte gevaarten oplossen in de nacht. Wie zullen de lichtgewicht bijbeltjes – misschien morgenochtend al – vinden? En wat doen ze ermee, als ze beseffen wat er op de grond ligt? “Voor mij is elke ballon een wonder,” vertelt Eric tussen de bedrijven door. Hij wijst naar het bijna onzichtbare water naast ons. “Op nog geen twee kilometer, waar je die lichtjes ziet twinkelen, ligt NoordKorea, en staan kanonlopen deze kant op gericht. Aan het begin van elk jaar dreigt Noord-Korea raketten af te schieten op de eerste die ballonnen met bijbels oplaat. Ze zijn er helaas toe in staat. Vandaar dat onze overheid precies wil weten wat we doen en wie erbij betrokken zijn.” Tot nu toe merken we niets van agenten of militairen. Wel vraagt Eric één keer of Richard het licht van zijn filmcamera wil uitdoen, als in de verte twee koplampen verschijnen. Pottenkijkers? Maar na een paar minuten geeft hij het sein veilig. Dat men ons in ieder geval van NoordKoreaanse zijde in de gaten houdt, staat ‘Voor mij is elke ballon een wonder’ voor hem vast. “Zeker als onze ballonnen de grens naderen, zien ze dat. Aan de overkant staat om de pakweg vijf meter iemand op wacht.” Jaarlijks zo’n 38.000 exemplaren “Tussen mei en november doen we altijd zoveel mogelijk ballonlanceringen,” vervolgt hij. “Zodra de weersomstandigheden gunstig zijn, gaan we eropuit. Dat doen we zowel overdag als ’s avonds, en op verschillende plekken. Dit type ballon VISIE | 27 Radio-uitzendingen over Noord-Korea • Zaterdag 11 oktober, Metterdaad Radio, 21.50 uur, NPO Radio 5 Informatie over project voor evangelieverkondiging in Noord-Korea (deel 1). • Donderdag 16 oktober, EO Door de Week, 20.00 uur, NPO Radio 5 Special over christenen in Noord-Korea. Met daarin het indrukwekkende relaas van een Noord-Koreaans christen die naar Zuid-Korea is gevlucht. • Zaterdag 18 oktober, Metterdaad Radio, 21.50 uur, NPO Radio 5 Informatie over Metterdaad-project voor evangelieverkondiging in Noord-Korea (deel 2). Bij lanceringen overdag wordt een ander type ballon gebruikt. Deze Noord-Koreaanse vluchtelinge, die wordt begeleid door Seoul USA en regelmatig een lancering bijwoont, wil op den duur terugkeren naar Noord-Korea om er het Evangelie te verspreiden. – overdag gebruiken we andere – ontploft op een hoogte van zo’n vier kilometer; dan dwarrelen de bijbels naar beneden.” Eric laat ons een apparaat zien met in het display een plattegrond. “Dankzij geavanceerde GPS-technologie kunnen we exact bijhouden in welk gebied de ballonnen ontploffen, en in de buurt van welke dorpen de bijbeltjes neerkomen.” De route van één ballon, die per tien minuten wordt weergegeven, eindigt ver over de grens (zie afbeelding). Met gemiddeld zestig lanceringen slaagt Seoul USA erin jaarlijks zo’n 38.000 exemplaren van het Nieuwe Testament boven het zuidelijke deel van Noord-Korea te droppen. Dit tot groot ongenoegen van de regering in Pyongyang. ”We weten dat ze Zuid-Korea herhaaldelijk en met klem hebben gevraagd deze lanceringen een halt toe te roepen. Dat moedigt ons juist aan hiermee door te gaan: kennelijk missen deze ballonlanceringen hun uitwerking niet. Dat horen we trouwens ook keer op keer van Noord-Koreaanse vluchtelingen.” Geen voedsel maar Gods Woord Ik durf het Eric bijna niet te vragen, die er met zoveel passie en al sinds 2006 mee bezig is. Maar is het wel ‘verantwoord’ om bijbels naar Noord-Korea te sturen, waar nota bene de doodstraf staat op bezit ervan? Hij is even stil en staart naar een ballon die boven ons opstijgt. “Weet je,” zegt hij zacht, “het zijn juist vluchtelingen uit Noord-Korea en geheime gelovigen daar met wie we contact hebben, die ons smeken bijbels te blijven sturen. Geen voedsel of iets anders, maar Gods Woord. Dat is wat hun land het meest nodig heeft; alleen dat biedt mensen werkelijk hoop en kan verandering teweegbrengen in NoordKorea. En de enige veilige manier om bijbels over deze grens te krijgen, is via de lucht. Niemand kan onze ballonnen tegenhouden. En iedere Noord-Koreaan die zo’n bijbeltje ziet liggen, weet wat het is en wat het gevolg kan zijn als hij er eentje opraapt en meeneemt. Alleen degenen die werkelijk meer over het Evangelie willen weten, zullen het risico nemen. Ieder ander zal ze laten liggen, dus voor hen is het veilig.” Er klinkt applaus Rond 23.30 uur stijgt de laatste van de ruim 110 ballonnen op. Er klinkt een spontaan applaus. “Zijn alle gasflessen leeg? En geen ballonnen meer over? Perfect!” zegt Eric. “En vanavond helemaal geen politie of militairen. Wauw.” ‘Alleen degenen die meer over het Evangelie willen weten, zullen het risico nemen’ Opnieuw vormen we een kring, en danken God voor de geslaagde lanceringen. Als we de lege dozen hebben ingeladen, verlaten we de zandvlakte en beginnen aan de lange terugreis naar Seoul. Inmiddels zijn de meeste bijbels al geland in NoordKorea, dat Gods boodschap van hoop zo hard nodig heeft. Door het zijraam kijk ik nog één keer achterom naar de lucht: alle ballonnen met hun kostbare lading zijn verdwenen in de nacht. Op EO.nl/geloven is een videoreportage te zien van Richard Groenenboom over de ballonlanceringen. VISIE | 29
© Copyright 2024 ExpyDoc