lezen - SDOK

Tekst en beeld: Gert-Jan Schaap
Vannacht regent het
bijbels in Noord-Korea
Nooit eerder heb ik iets gedaan wat (indirect) iemands dood
zou kunnen veroorzaken. Vannacht verandert dat. Op een klein
Zuid-Koreaans schiereilandje, amper twee kilometer van de
zwaarbewaakte grens, ga ik helpen om pakweg 1700 Nieuwe
Testamenten per ballon in Noord-Korea te droppen. Wie morgen zo’n bijbeltje opraapt en meeneemt, riskeert z’n leven.
Een zwoele zomeravond in Seoul, de negen
miljoen inwoners tellende hoofdstad van
Zuid-Korea. Zodra de lucht donker kleurt,
lichten overal neon-kruisen op: kerken
vind je hier te kust en te keur. Op enkele
‘propagandaplekken’ na, zijn zulke zichtbare verwijzingen naar het christendom
volstrekt ondenkbaar in het buurland:
aartsvijand Noord-Korea. Deze bijna hermetisch gesloten natie is al jaren koploper
christenvervolging. Een Noord-Koreaan
die wordt betrapt op het bezit van een bijbel, wordt vrijwel zeker geëxecuteerd. Toch
zijn het uitgerekend Nieuwe Testamenten
die we vanavond richting Noord-Korea
lanceren.
Geen hommeles
Met een team van Seoul USA, partner van
Stichting De Ondergrondse Kerk (SDOK),
maken EO-collega en SDOK-medewerker
Richard Groenenboom en ik een lange
rit vanuit de hoofdstad naar de afgelegen
lanceerplek, dichtbij de grens. Achterin de
grijze bestelbus liggen zo’n 110 speciHier ontploft
de ballon
Noord-Korea
ale ballonnen. In elk ervan hebben we
vanmiddag vijftien exemplaren van het
Nieuwe Testament in het Noord-Koreaanse dialect gestopt.
“Meestal komen er agenten of militairen
kijken als we bijbel-ballonnen lanceren,”
legt ds. Eric Foley uit, die naast ons op de
achterbank zit. Deze bevlogen Amerikaan,
getrouwd met een Zuid-Koreaanse, is
oprichter en directeur van Seoul USA. “Het
is legaal wat we doen, maar de autoriteiten houden alles nauwgezet in de gaten.
Ze willen geen hommeles met de NoordKoreaanse regering in Pyongyang. Als ze
jullie straks vragen gaan stellen, zeg dan
alleen: ‘Ik heb een Nederlands paspoort.’
Ze kunnen jullie niets maken.”
Kale zandvlakte
Ver van de bewoonde wereld draaien we
een hobbelige weg op. De motor gromt als
we enkele meters schuin omhoogklimmen
naar een plateau. “We zijn er bijna,” zegt
Eric. “Hopelijk is de truck met gasflessen
er ook al.”
‘Wij laten ze los, wilt U ze
in Uw handen nemen en leiden?’
In het licht van de koplampen zien we
een kale zandvlakte. De dichtstbijzijnde
lichtjes bevinden zich op vele honderden
meters afstand. We zien geen maan en
geen sterren. “Daar is de truck,” wijst Eric.
Een zwart silhouet tekent zich af tegen de
nachtlucht; er staan twee mannen naast.
We parkeren en stappen uit. Het is aardedonker. En stil. Je hoort alleen krekels, de
wind en het lage ruisen van de nabije zee.
In de verte blaffen wat honden. Op zo’n
desolate plek zal het woord unheimisch ooit
bedacht zijn. Het is 21.00 uur.
‘Laten we beginnen!’
Zuid-Korea
Lanceerpunt
26 | VISIE
De achterklep van de bestelbus zwaait
open. We hijsen ons in launch team-hesjes
en zetten de dozen vol ballonnen klaar in
het zand naast de truck. Daarna bidden
we staand in een kring om Gods leiding
en bescherming, en vragen of Hij het volk
USB-actie SDOK
SDOK (Stichting De Ondergrondse
Kerk) is deze maand een campagne
gestart om extra aandacht te vragen
voor de zwaar vervolgde christenen in Noord-Korea, inclusief een
nieuwe actie om dit zeer gesloten
land te bereiken met het Evangelie.
Naast lichtgewicht Nieuwe Testamenten wil de SDOK per ballon ook
USB-sticks boven Noord-Korea laten
droppen, gevuld met onder andere
ingesproken Bijbelfragmenten en
christelijke muziek. Tevens worden
ze verspreid in het grensgebied met
China, waar regelmatig verkeer is
tussen beide landen. Vanuit Nederland wil SDOK zoveel mogelijk
lege USB-sticks inzamelen voor dit
evangelisatieproject.
SDOK.nl/usb
van Noord-Korea wil zegenen. Met nadruk
wordt gedankt voor alle SDOK-donateurs
in Nederland die deze ballonlanceringen
financieel mogelijk maken.
“Oké,” zegt Eric enthousiast na het amen,
“laten we beginnen!” De mannen op de
truck draaien twee oranje gasflessen open,
en al snel bollen de eerste ballonnen op.
Het sissende geluid van vrijkomend gas
zullen we de komende uren voortdurend
horen. Vaardige vingers sluiten de opgeblazen ballonnen af met een tie-wrap, en
laten ze gaan. Snel en stil zweven ze omhoog, met in hun plastic buik de Nieuwe
Testamenten. “Here God, wij laten ze los,
wilt u ze in Uw handen nemen en naar
Noord-Korea leiden,” hoor ik Eric zachtjes
bidden.
Misschien morgenochtend al
Ballon na ballon stijgt op. We staren ze na
tot de kogelronde, witte gevaarten oplossen in de nacht. Wie zullen de lichtgewicht
bijbeltjes – misschien morgenochtend al
– vinden? En wat doen ze ermee, als ze
beseffen wat er op de grond ligt?
“Voor mij is elke ballon een wonder,” vertelt Eric tussen de bedrijven door. Hij wijst
naar het bijna onzichtbare water naast
ons. “Op nog geen twee kilometer, waar
je die lichtjes ziet twinkelen, ligt NoordKorea, en staan kanonlopen deze kant op
gericht. Aan het begin van elk jaar dreigt
Noord-Korea raketten af te schieten op de
eerste die ballonnen met bijbels oplaat.
Ze zijn er helaas toe in staat. Vandaar dat
onze overheid precies wil weten wat we
doen en wie erbij betrokken zijn.”
Tot nu toe merken we niets van agenten
of militairen. Wel vraagt Eric één keer of
Richard het licht van zijn filmcamera wil
uitdoen, als in de verte twee koplampen
verschijnen. Pottenkijkers? Maar na een
paar minuten geeft hij het sein veilig.
Dat men ons in ieder geval van NoordKoreaanse zijde in de gaten houdt, staat
‘Voor mij is elke
ballon een wonder’
voor hem vast. “Zeker als onze ballonnen
de grens naderen, zien ze dat. Aan de
overkant staat om de pakweg vijf meter
iemand op wacht.”
Jaarlijks zo’n 38.000 exemplaren
“Tussen mei en november doen we altijd
zoveel mogelijk ballonlanceringen,” vervolgt hij. “Zodra de weersomstandigheden
gunstig zijn, gaan we eropuit. Dat doen
we zowel overdag als ’s avonds, en op
verschillende plekken. Dit type ballon
VISIE
| 27
Radio-uitzendingen
over Noord-Korea
• Zaterdag 11 oktober, Metterdaad
Radio, 21.50 uur, NPO Radio 5
Informatie over project voor evangelieverkondiging in Noord-Korea
(deel 1).
• Donderdag 16 oktober, EO Door de
Week, 20.00 uur, NPO Radio 5
Special over christenen in Noord-Korea. Met daarin het indrukwekkende
relaas van een Noord-Koreaans
christen die naar Zuid-Korea is
gevlucht.
• Zaterdag 18 oktober, Metterdaad
Radio, 21.50 uur, NPO Radio 5
Informatie over Metterdaad-project
voor evangelieverkondiging in
Noord-Korea (deel 2).
Bij lanceringen overdag wordt een ander
type ballon gebruikt.
Deze Noord-Koreaanse vluchtelinge, die
wordt begeleid door
Seoul USA en regelmatig een lancering
bijwoont, wil op den
duur terugkeren naar
Noord-Korea om
er het Evangelie te
verspreiden.
– overdag gebruiken we andere – ontploft
op een hoogte van zo’n vier kilometer; dan
dwarrelen de bijbels naar beneden.”
Eric laat ons een apparaat zien met in het
display een plattegrond. “Dankzij geavanceerde GPS-technologie kunnen we exact
bijhouden in welk gebied de ballonnen
ontploffen, en in de buurt van welke
dorpen de bijbeltjes neerkomen.” De route
van één ballon, die per tien minuten wordt
weergegeven, eindigt ver over de grens
(zie afbeelding).
Met gemiddeld zestig lanceringen slaagt
Seoul USA erin jaarlijks zo’n 38.000 exemplaren van het Nieuwe Testament boven
het zuidelijke deel van Noord-Korea te
droppen. Dit tot groot ongenoegen van de
regering in Pyongyang. ”We weten dat ze
Zuid-Korea herhaaldelijk en met klem hebben gevraagd deze lanceringen een halt
toe te roepen. Dat moedigt ons juist aan
hiermee door te gaan: kennelijk missen
deze ballonlanceringen hun uitwerking
niet. Dat horen we trouwens ook keer op
keer van Noord-Koreaanse vluchtelingen.”
Geen voedsel maar Gods Woord
Ik durf het Eric bijna niet te vragen, die er
met zoveel passie en al sinds 2006 mee
bezig is. Maar is het wel ‘verantwoord’
om bijbels naar Noord-Korea te sturen,
waar nota bene de doodstraf staat op bezit
ervan? Hij is even stil en staart naar een
ballon die boven ons opstijgt. “Weet je,”
zegt hij zacht, “het zijn juist vluchtelingen
uit Noord-Korea en geheime gelovigen
daar met wie we contact hebben, die ons
smeken bijbels te blijven sturen. Geen
voedsel of iets anders, maar Gods Woord.
Dat is wat hun land het meest nodig heeft;
alleen dat biedt mensen werkelijk hoop en
kan verandering teweegbrengen in NoordKorea. En de enige veilige manier om
bijbels over deze grens te krijgen, is via de
lucht. Niemand kan onze ballonnen tegenhouden. En iedere Noord-Koreaan die zo’n
bijbeltje ziet liggen, weet wat het is en wat
het gevolg kan zijn als hij er eentje opraapt
en meeneemt. Alleen degenen die werkelijk meer over het Evangelie willen weten,
zullen het risico nemen. Ieder ander zal ze
laten liggen, dus voor hen is het veilig.”
Er klinkt applaus
Rond 23.30 uur stijgt de laatste van de
ruim 110 ballonnen op. Er klinkt een spontaan applaus. “Zijn alle gasflessen leeg? En
geen ballonnen meer over? Perfect!” zegt
Eric. “En vanavond helemaal geen politie
of militairen. Wauw.”
‘Alleen degenen die
meer over het Evangelie willen
weten, zullen het risico nemen’
Opnieuw vormen we een kring, en danken
God voor de geslaagde lanceringen. Als we
de lege dozen hebben ingeladen, verlaten
we de zandvlakte en beginnen aan de
lange terugreis naar Seoul. Inmiddels zijn
de meeste bijbels al geland in NoordKorea, dat Gods boodschap van hoop zo
hard nodig heeft. Door het zijraam kijk ik
nog één keer achterom naar de lucht: alle
ballonnen met hun kostbare lading zijn
verdwenen in de nacht.
Op EO.nl/geloven is
een videoreportage
te zien van Richard
Groenenboom over de
ballonlanceringen.
VISIE
| 29