Download de publicatie (pdf, 58,2kB)

RAA
d
i
L
o
• •
UU
i i
Prins Willem Alexanderhof 20
2595 BE Den Haag
Postbus 61243
2506 AE Den Haag
—
t 070 3106686
[email protected]
www.cu Ituur. ni
De Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap
Mevrouw dr. M. Bussemaker
p/a Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed
Postbus i6oo
3800 BP Amersfoort
21januari 2014
Kenmerk: bcma-2o13.o6732/5
Uw kenmerk: MS-2011-3o43
Betreft: Aanwijzing Moluks kerk- en ontmoetingsgebouw Eben Haëzer,
Harkenrothstraat 2, Appingedam
Geachte mevrouw Bussemaker,
Bij bovenvermeld adviesverzoek verzocht u de Raad voor Cultuur te adviseren
over de aanwijzing van het Molukse kerk- en ontmoetingsgebouw Eben Haëzer te
Appingedam als rijksmonument. Onder verwijzing naar artikel 3:7, eerste lid, van
de Algemene wet bestuursrecht heeft de raad dit advies gebaseerd op de bij uw
adviesverzoek verstrekte gegevens. Na afweging van deze gegevens heeft de raad
het volgende geconcludeerd.
Het Molukse kerk- en ontmoetingsgebouw werd in 1960 gebouwd naar ontwerp van
de Groningse architect J. Martini in opdracht van de gemeente Appingedam. In
Appingedam kwam in 1960 de eerste Molukse woonwijk van Nederland gereed, met
bijbehorend kerkgebouw. Martini ontwierp een eenvoudige barak; een langwerpig
gebouw, opgemetseld uit betonbiokken, zonder verdieping en onder een lange
zadelkap. De barak was bedoeld als semi-permanent kerkgebouw, in lijn met het
idee dat het verblijf van de Molukse gemeenschap in Nederland als tijdelijk werd
gezien.
Het Rijk, eigenaar van de Molukse kerken in Nederland, heeft eind jaren tachtig
van de twintigste eeuw de kerken overgedragen aan de Kerkvoogdijraad van
Molukse Kerken. Financiiile problemen zorgde er in het geval van de kerk van
Appingedam voor dat deze niet in tegenstelling tot veel andere Molukse
kerkgebouwen werd vernieuwd of gerenoveerd. Eben Haëzer (‘Steen der hulp’)
staat er daardoor nog bij zoals het in 1960 gebouwd is.
—
-
RAA
vnO
CULTUUR
Het verzoek tot aanwijzing is uit 2011 en aflomstig van de Stichting Oude
Groninger Kerken. Op grond van de Beleidsregel aanwijzing beschermde
monumenten 2013 vindt aanwijzing als beschermd monument slechts plaats
wanneer het betreffende monument is opgenomen in een beschermings
programma of vergelijkbare waarde heeft. In 2013 is Eben Haëzer toegevoegd aan
de lijst bij het aanwijzingsprogramma Wederopbouw 1959-1965. Over dit
aanwijzingsprogramma heeft de raad op 4juli 2013 positief geadviseerd (kenmerk:
bcma-2013.06732/2), waarbij hij aangegeven heeft dat hij bij zijn adviezen over de
individuele aanwijzing van de objecten op de lijst nadruldcelijk zou letten op de
gaafheid en zeldzaamheid van het betreffende object.
Uit de beschrijving blijkt dat Eben Haëzer gaaf en zeldzaam is. De raad
onderschrijft de bevindingen van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed en acht
Eben Haëzer bijzonder, van grote cultuurhistorische waarde en van nationale
betekenis. Wel adviseert de raad de opvallende rol van het Rijk als opdrachtgever
en supervisor bij de bouw, evenals de opmerkelijke bouwconstructie van houten
spanten met gemetselde betonstenen nader te beschrijven.
De raad stemt in met dit voorstel tot aanwijzing als rijksmonument.
Hoogachtend,
Joop Daalme
Voorzitter