Algemeen Nijmeegs Studentenblad / intro 2014 - ANS

ANS
DOOPT
Algemeen Nijmeegs Studentenblad / intro 2014
Vooraf Tekst: Redactie
P. 2
deze
ANS
commentaar
Bibberend sta je aan de rand van het diepe en kijk je naar het
zwarte water. Je zou graag weten wat er onder de oppervlakte ligt
voordat je kopje onder gaat. Je twijfelt, wil je je wel onderdompelen in het nieuwe, het onbekende?
Het is onvermijdelijk, je zult worden gedoopt. Gedoopt tot student.
Tijdens het ritueel van het dopen - vermomd als ‘introductie’ word je meegenomen van het ene heilige oord naar het andere:
de Malle Babbe, de Van Buren, de Drie Gezusters of een andere
gemeenschappelijke zuiptent in de Molenstraat. Je zult ze allemaal
bezoeken, tot je kotsend bij de Febo belandt.
08 Kekke plekken
Als je zonder voorgeplande feestjes of intensieve begeleiding van mentoren een beetje verloren bent, biedt deze
ANS de uitkomst. In vier pagina’s heb je een overzicht
van de beste koffietentjes, winkels en eetplekken waar je
tijdens de intro niet zo snel zal komen.
12 Interview Sef
Rapper Sef houdt wel van humor in zijn teksten. Zijn album
De Leven is daarvan het bewijs. ‘Het is prima als dat verkeerd wordt geïnterpreteerd.’
De alcohol stroomt de volgende dag weer net zo rijkelijk door je
keel, en door de kelen van vele anderen. Totdat iedereen zich aan
het einde van de achtdaagse rit volledig bekeert en zwicht voor het
studentenleven. Een ‘massadoopsel’ noemen we dat.
16 Studentenlevensweg
Wacht jou een studententijd vol dronken escapades, scoor
je de meeste onenightstands of word je een arme langstudeerder? Dobbel en ontdek met dit bordspel.
Eenmaal bekeerd wacht je een leven vol kleine kutkamers, slecht
voedsel en vroege ochtendcolleges, maar ook vol vrienden, nachten lol in de donkere kroegen van Nijmegen en vooral een nieuw
verworven vrijheid om te doen en laten wat je wilt.
18 Nijmeegse mormonen
In een pand aan de Oranjesingel huist een strenggelovige
mormoonse gemeenschap. Zij trekken langs de deuren om
hun overtuigingen te verkondigen. ‘We brengen het geloof
terug naar hoe Jezus het heeft bedoeld.’
Je hoeft dit avontuur niet alleen te aan te gaan. Graag staan we
je bij, vermaken je tijdens dat oersaaie college of houden je op de
hoogte van universiteitsnieuws.
Maak kennis met het leven na de doop.
Kleed je uit, haal diep adem en waag de sprong.
De hoofdredactie
12
18
04
05
07
21
22
26
28
30
31
32 21
Beperkt in je studie
Binnenstebuiten
Laatste Oordeel
Graadmeter
Interview Khalid Oubaha
Enerzijds Anderzijds
Stamgasten
Colofon
Crypto
Gevonden Voorwerp
28
Tekst:
Redactie/
Illustratie:
RensWijnhoven
van Vliet ANS-Online.nl
Tekst:
Redactie/
Illustratie:
Sascha
ANS-Online.nl
P. 03
P. 3
niet
Geen gehoor
Zoals valt te lezen op pagina vier van deze ANS, laat de
bereikbaarheid van de studentendecanen soms te wensen over. Ironisch genoeg ondervond de redactie dit
meerdere malen in levende lijve. ‘Probeert u het later
nog eens’, was het advies van de studentenbalie. Toen
de decanen het openingsartikel onder ogen kregen,
wisten ze echter niet hoe snel ze ons moesten bereiken
om de persen te stoppen.
Naakt zwemfestijn op het Erasmusplein
De graadmeter over skinnydippen op pagina 21 leert
ons dat naaktlopen op het Erasmusplein bij nacht een
waar feestje is. Bij dezen dus de perfecte uitdaging tijdens hete introductienachten, voor mentorgroepen met
ballen. Kiekjes van jullie avonturen in het donker mogen
altijd opgestuurd worden naar de redactie, de mooiste
zal uiteraard worden beloond.
ans
Een tijdschrift maken is prachtig, maar af en toe ook
lastig. Wat doe je als Jet Bussemaker iets doms doet dat
niet meer op tijd is voor het blad? Dan photoshop je een
clownsneus op haar gezicht en ga je naar het internet.
Soms gebeuren er simpelweg dingen in studentenland
die de papieren ANS niet halen: op de website houden we
alles met argusogen in de gaten. Hier een kleine greep uit
het online nieuws.
Hallo, wij zijn ANS
Ook dit jaar is er weer een introductie voor alle sjaarzen
van de RU en ook dit jaar is ANS erbij om alle activiteiten
te verslaan. Een stel verlopen uitziende journalisten valt
uiteraard helemaal niet op tussen alle frisse, hoopvolle
gezichtjes. Op deze manier kunnen we zonder al te veel
aandacht te trekken bekijken hoe de introgroepjes er dit
jaar bij lopen en hoeveel bier ze achterover kunnen slaan.
Lees bij ons alle ins en outs van de introductie 2014/15.
Aan de bak
Na de intro mogen alle nieuwe studenten meteen de collegebanken in. Eerst volgt echter nog de opening van het
academisch jaar. Voor sommigen een excuus om drank
achterover te slaan, voor anderen een excuus om een
middag vrij te nemen en voor ons een excuus om journalistiek te bedrijven. Met een toespraak van de rector magnificus weet je weer helemaal waar je aan toe bent: een
jaar zwaar pezen, vroeg opstaan en vakken binnentikken.
LowlANS 2014
Het blijft een prachtige traditie op de RU. Na een paar
dagen flink zuipen tijdens de introductie is het tijd voor
nog meer zuipen op de introductieweekenden. Wat moet
je in godsnaam kiezen uit het oerwoud van introkampen? Voor de echte festivalsfeer moet je bij ANS zijn.
LowlANS belooft zoals elk jaar een memorabel weekend te worden. Haal je beste legging uit de kast voor
de nineties dansavond of chill bij het kampvuur. We zijn
daarnaast zeer benieuwd hoeveel mensen er dit jaar
tegelijk in het heuse liefdestentje zullen belanden. ANS
Leenstelsel
Het einde van de studiefinanciering nadert, tenminste als
het aan Jet Bussemaker ligt. Met de laatste loodjes van het
zomerreces in zicht moet duidelijk worden wat er precies
gaat veranderen voor studerend Nederland. Op de planning staat een sociaal leenstelsel met een betalingstermijn
van ongeveer veertig jaar. Mensen uit arme gezinnen
krijgen nog wel een beurs, wellicht dekt dat het sociale
gedeelte van het stelsel. Binnenkort is het enige wat
studenten nog gratis krijgen een OV-kaart, een torenhoge
schuld en in het geval van de RU een trui. ANS
Op de hoogte blijven van al het studentennieuws?
Check dan www.ans-online.nl, volg ons op Twitter
(twitter.com/ANS_Online) of like de ANS-pagina op
Facebook (facebook.com/ANSnijmegen).
Studeren met een beperking Tekst: Daan van Acht en Saskia Verheijden/ Illustratie: Rens van Vliet
P. 4
Beperkt in
je studie
Door onoverzichtelijke en onvolledige informatievoorziening wordt het RU-studenten met een functiebeperking overbodig moeilijk gemaakt om te
studeren. ‘Eigenlijk staat de regelgeving over de speciale voorzieningen nergens duidelijk aangegeven.’ Hoe erg is de situatie?
Aan een universiteit moet iedereen gelijke kansen krijgen.
Voor een eerstejaarsstudent met een functiebeperking
als autisme of een lichamelijke handicap hoort het net zo
gemakkelijk te zijn een opleiding af te ronden als voor elke
andere student. Om dit te realiseren, is het essentieel dat
informatie over een eventueel speciaal studietraject duidelijk en toegankelijk is.
De RU presteert matig wat betreft het voorzien in de belangen van deze studenten. Dit blijkt uit de meest recente
Nationale Studenten Enquête. Hoewel de RU bovengemiddeld scoort op bijvoorbeeld sportvoorzieningen en
bereikbaarheid, is de informatievoorziening over studeren
met een functiebeperking laag beoordeeld met 2,9 uit 5
punten. Daarnaast worden aan de onderwijsaanpassingen
en opvang van de universiteit voor studenten met een beperking slechts een 3,1 toegekend. Een blik op de website
leert dat die magere cijfers volledig terecht zijn.
Eindeloos doorklikken
De webpagina’s van de RU over het studeren met een
functiebeperking zijn overwegend slecht of onvolledig. Wie
de website bezoekt om informatie te verkrijgen over hulp
bij beperkingen, komt terecht op de pagina ‘Extra hulp
bij studeren met een handicap’. Deze biedt slechts basale
informatie en een web van doorverwijzingen met als eindpunt de pagina van de studentendecaan. Ook deze is zeer
beperkt en noemt slechts een aantal algemene voorbeelden met gevallen waarin de decaan de student van dienst
kan zijn, zoals het combineren van studie en topsport. Voor
concretere informatie over het studeren met een handicap
wordt er wederom doorverwezen, ditmaal naar het telefonisch spreekuur en bezoekadres van de decanen.
Riekje Stuut en André Bartels, beide studentendecanen,
betreuren de slechte digitale informatievoorziening. ‘De
site is een wirwar. De informatie op de verschillende pagina’s moet meer een geheel worden. Het is een belangrijk
verbeterpunt’, aldus Bartels. Stuut is het hiermee eens. ‘De
informatie op de website kan duidelijker.’
Van het kastje naar de muur
Ook buiten het web is de informatie beperkt. Het bezoekadres van de studentendecanen blijkt de Centrale
Studentenbalie te zijn, waar men wordt afgescheept
met een lijst cursussen en trainingen die niet specifiek
zijn toegespitst op studenten met een functiebeperking. In hoeverre heeft een blinde student baat bij een
cursus constructief denken? Als mosterd na de maaltijd
is een folder met concrete informatie pas te verkrijgen
wanneer een afspraak met de decaan is gemaakt.
Te midden van alle doorverwijzingen rept de RUwebsite over een speciaal studietraject voor studenten
met een functiebeperking. Informatie over dit traject
valt niet – zoals veel andere pagina’s over studeren met
een functiebeperking – onder het kopje ‘Studenten’,
maar onder ‘Studeren in Nijmegen’. Een van de speerpunten van het traject, dat van start ging in 2009, was
het inrichten van een centraal informatiepunt. Martijn
Gerritsen, woordvoerder van de RU, bevestigt dat hieronder de Centrale Studentenbalie of studentendecaan
wordt verstaan – een slap excuus voor een centraal
informatiepunt.
Evelien van der Linden, tweedejaarsstudent, kampt met
chronische vermoeidheid en herkent de problemen.
‘Met name de overgang van de middelbare school
naar de universiteit is moeilijk voor beperkte studenten. Ik moest veel zelf uitzoeken en op de website van
de RU staat weinig aangegeven. Blijkbaar moest ik bij
een decaan zijn. Ik heb een afspraak gemaakt, waarna
ik werd doorverwezen naar de studieadviseur, die vervolgens weer moest terugkoppelen naar de decaan.’
Volgens Stuut en Bartels zijn met name studenten die
er tijdens hun studie achter komen dat ze een beperking hebben de dupe van de slechte informatievoorziening. Bartels: ‘Gaan ze naar de studieadviseur
of blijven ze aanmodderen?’ Vooral voor hen is een
toegankelijke en overzichtelijke informatievoorziening
van cruciaal belang.
Column Manu Compen P.5
Binnenstebuiten
Dikke maatjes
De troef van het speciale studietraject is de persoonlijke begeleiding door een zogeheten ‘maatje’. Deze rol wordt vervuld
door een vrijwillige student. Wanneer iemand met een beperking aangeeft hulp te willen van een maatje, wordt dit door de
RU geregeld. Suzanne Romijnders, eerstejaars Spaanse Taal
en Cultuur, zegt veel baat te hebben bij de hulp van haar maa
tje Noor Smal, tweedejaars Moleculaire Levenswetenschappen. ‘Door mijn Asperger heb ik de neiging om problemen
te ontwijken. Dankzij Noor weet ik waar ik tegenaan loop en
hoe ik mijn problemen, zoals het op tijd inleveren van essays,
moet aanpakken. Ze verwijst me door naar de juiste mensen.’
Bij deze laatste opmerking moet echter wel een kanttekening
worden geplaatst. De RU mag er namelijk niet vanuit gaan dat
iedere begeleidende student net zo assertief is als Smal. De
maatjes blijven immers studenten en geen volleerde studentendecanen. De begeleidende studenten worden in slechts
twee avonden voorbereid op hun eenjarige termijn als maatje.
Smal hield hier gemengde gevoelens aan over. ‘De bijeenkomsten zijn goed voor het overzicht, maar je hebt er over het
algemeen niet zo veel aan.’
Het maatjesproject is bovendien niet voor iedereen weggelegd. Voor sommige studenten is de drempel te hoog
om de hulp van een maatje in te roepen. Volgens Bartels is
een andere vorm van begeleiding wel een mogelijkheid: ‘In
samenwerking met de RU en andere instellingen, zoals het
Expertisecentrum Handicap & Studie, worden trainingen en
intensieve begeleiding gegeven aan studenten voor wie het
maatjesproject geen uitkomst biedt.’
Het probleem is niet zozeer de opvang en begeleiding van
studenten met een functiebeperking, maar de moeite die
het kost om informatie te verkrijgen over deze begeleiding.
Eindeloze doorverwijzingen op de RU-website en zwakke
communicatie tussen decaan en studieadviseur staan optimale
opvang in de weg. Op korte termijn zal de website een uiterlijke verandering ondergaan. Het is te hopen dat dit gepaard
gaat met een inhoudelijke verbetering. ANS
De kapper drukt haar handen ferm op mijn schouders:
‘Hoe zouden we het willen hebben?’, vraagt ze terwijl ze
me via de spiegel met wijd opengesperde ogen aankijkt.
Haar stem is onaangenaam en door haar indringende
oogcontact, voelt het alsof ze me uitdaagt voor een
staarwedstrijd. De shampoo prikt nog in mijn linkeroog.
‘Gewoon een beetje bijknippen is goed’, vertel ik haar
terwijl ik aarzelend glimlach. ‘Haar erbij knippen kunnen
we hier niet!’, zegt ze lachend. Ze knippert eindelijk met
haar ogen. Ik forceer een glimlach, maar aan haar mondhoeken zie ik dat ze me doorheeft.
Niet veel later stelt ze de onvermijdelijke vraag: ‘Wat
studeer je?’ ‘Natuurkunde, hier in Nijmegen’, sputter
ik nog net voordat ze mijn hoofd tegen mijn borst duwt.
‘Oh, dat is wel moeilijk, of niet?’, is haar allerminst
onverwachte tegenvraag. ‘Ja, best wel’, zeg ik, terwijl we
een ongemakkelijke blik van onbegrip op elkaar werpen.
We snappen niets van elkaar. Haar schaar gaat sneller op en neer en ze begint met een collega te praten.
Tien minuten later sta ik opgelucht op de stoep. Vluchtig
frommel ik mijn haar de goede kant op en stap ik de fiets
op richting huis. Het is een zomerdag, begin juni.
Ik snel door een rustige woonbuurt in Nijmegen-Oost.
Aan beide kanten van de straat zie ik schooltassen en
uitgehangen vlaggen van geslaagde scholieren. Felgekleurde Eastpaks, gouden Dolce&Gabbana tasjes, een
aftandse Kipling; geen enkele smaak wordt overgeslagen. Iedere tas roept als vanzelf een bepaald type
scholier in me op. Die Eastpak heeft die Kipling sowieso
een keer laten struikelen bij gym.
Het herinnert me aan het trotse, maar ook onzekere
gevoel waar ik mee zat toen mijn vlag uithing. Voor ik
natuurkunde studeerde, wist ik totaal niet wat me te
wachten stond. Eigenlijk was er maar één ding dat ik
echt zeker wist; mijn beige Eastpak ging dat gouden
damestasje nooit meer tegenkomen.
Twee jaar later zijn we van elkaar vervreemd. Nu zijn de
damestassen serieus, soms zelfs documentkoffertjes.
Ik mis de gouden tasjes. Ik mis hun eindeloze gegiechel
achter in de klas, hun spontaniteit, hun hart-op-de-tonghouding. Verdomme, ik mis de kappers van toen. De
volgende knipbeurt ga ik haar proberen te laten lachen.
Adverteren? Kijk op ANS-Online.nl
P. 6
ansjes
Een Ansje mag maximaal 35 woorden bevatten en kost 5 euro voor studenten en 10 euro
voor externen. De waarde van de aangeboden goederen mag de 900 euro niet te
boven gaan. Mail naar: stichtingmultimedia@
Geld verdienen? Doe mee aan onze taalonderzoeken! Kijk voor meer informatie op www.mpi.
nl/doemee, of schrijf je direct in via www.mpi.nl/
ppreg. Het Max Planck Instituut is gelegen op de
campus.
N.D.F. Argus, een uniek samenwerkingsverband tussen
disputen voor een unieke studententijd. Nog niet overtuigd? Kijk snel op www.ndfargus.nl.
Tekst: Dennis van der Pligt en Kim Saris/ Foto: Francesca Asscher Laatste
oordeel
ANS-Online.nl
Leef, woon, werk, feest...
met ANS
7
P.P.P.07
7
het
laat
ste
oor
deel
Studie:
Moleculaire Levenswetenschappen,
Scheikunde, Science
College:
Spectroscopische Technieken, 6 juni,
8.45-10.30 uur, HG 00.304
Docent:
Dr. M. Tessari
Uitstraling:
Vrolijke krullenbol
Publiek:
Uitbrakkende bèta’s
Inhoud:
Kriebellijnen en computergepiel
Eindcijfer:
6,5
Duffe opsommingen of ultiem entertainment?
Iedere maand verschanst ANS zich in de
collegebanken om een genadeloos oordeel
te vellen over het onderwijs aan de RU.
‘Vandaag gaan we het hebben over de struikelblokken van dit vak.’ Met Italiaanse tongval kondigt Marco Tessari aan wat hij in dit college zal bespreken.
De docent besteedt de daaropvolgende twee uur aan nucleaire-magnetische
resonantie (NMR), een techniek die wordt gebruikt om de structuur van een
stof te bepalen. Het bijbehorende computerpracticum zorgt bij veel studenten
voor problemen. Tessari’s subtiele grappen zorgen er echter voor dat de materie goed te slikken is. De PowerPoint-presentatie en Tessari zijn aanvankelijk
onafscheidelijk. Zijn ogen wijken niet van het scherm af en hij gaat snel door
het beeldmateriaal heen. ‘Zo, even een overzicht van de laatste maanden in
drie minuten.
De docent voert het woord, maar verwacht dat de studenten zijn verhaal
aanvullen. Wanneer er tijdens het vertellen een vinger omhoog schiet, stopt
hij dan ook abrupt met zijn uitleg. ‘Hoe herken je deze vorm van resonantie?’,
vraagt een student. ‘In dit geval is het een kwestie van dertig jaar oefenen.’ De
vlakke toon waarop Tessari antwoord geeft, levert vaak een onbedoelde lach
in de zaal op. De docent kan moeilijk emotie in zijn stem leggen, waardoor zijn
verwoordingen droog klinken en hijzelf nogal stijf overkomt. Uit het gegrinnik blijkt dat de sfeer goedgezind is, maar het lachen verstomt als Tessari zijn
verhaal vervolgt. ‘Het is toch niet moeilijk?’ Langzaam wordt het voor de Italiaan helder dat de studenten daar anders over denken. ‘Als het niet duidelijk is,
respond dan alsjeblieft.’
Op zoek naar meer pit en passione, snijdt Tessari na de pauze een gevoelig
onderwerp aan. ‘Hoe gaat het met het computerpracticum?’, vraagt hij opgewekt. Meteen klinkt een eenstemmig ‘mwa’ door de zaal. Wijzend naar de
kriebelige grafieken die op de dia verschijnen, zegt hij: ‘Dit is een voorbeeld
van een foute simulatie. De vraag is nu hoe jullie een goede grafiek krijgen,
zoals ik die construeer.’ Het vermoeide publiek kan er echter geen Parmezaan
van maken. De docent blijft hoopvol: ‘Als jullie het weten, graag hard en duidelijk antwoorden’, eist de Italiaan die zelf onduidelijk articuleert.
Tessari straalt zelfverzekerdheid uit met zijn lichaamshouding en uit zijn handgebaren blijkt dat hij wél emotie kan tonen. De gebalde vuisten en wentelende
handen, waaruit zijn Italiaanse achtergrond blijkt, verhelderen de uitleg echter
niet. Twee studenten kopiëren de bewegingen in de hoop hetzelfde inzicht als
hun docent te verkrijgen. Tessari is zo gedreven in het doceren dat het college
uitloopt. De studenten lijken dit niet erg te vinden, omdat ze dankbaar zijn
voor alle hulp die ze krijgen.
Het Laatste Oordeel der Studenten
De studenten zijn van mening dat het college ‘moeilijk te volgen’ is. Volgens
hen ligt dat aan Tessari’s zachte, monotone manier van spreken en zijn ‘wankele grammatica’. ‘De docent kan wel wat meer aandacht besteden aan zijn
formuleringen en het computerpracticum.’ Slechts een enkeling vindt dat de
stof desalniettemin boeiend wordt gebracht. Tessari’s uitleg is in die zin ‘voldoende verstaanbaar’ om wijzer te worden op het gebied van NMR-spectrum.
Toch zou het college effectiever zijn wanneer ‘de docent rustiger door de stof
gaat aangezien het erg lastig is’. De humor is mooi meegenomen, maar de
toehoorders komen vooral voor de uitleg. Menig student zit immers in gedachten al bij de herkansing. ANS
Een keer iets anders Tekst: Annemarie Verschragen en Sascha Wijnhoven/ Foto’s: Kiki Kolman en Elise Talsma/ Illustraties: Sascha Wijnhoven
P. 8
Kekke
plekken
Ben je een nieuweling in Nijmegen of ken je inmiddels het barpersoneel
van de El Sombrero bij naam? Merk je dat de helft van de Nijmegenaren
ook dat ene leuke shirt draagt? ANS verliet de gebaande intropaden
en ging op zoek naar alternatieven.
Bier drinken op het Waalstrand, eigen fietsen terugkopen bij de AFAC en uitbrakken in het Kronenburgerpark.
Tijdens de introductie zal de nieuwe lading eerstejaars
de typische Nijmeegse tradities worden aangeleerd.
Deze kennis aan de jongere generatie overdragen is een
nobele taak. Zonde dat de rondleiding voornamelijk de
tentjes toont die al makkelijk te vinden zijn. Nijmegen
heeft immers meer te bieden dan de typische hotspots.
Van winkelen tot een hapje en een borrel, ANS neemt de
uitdaging aan en geeft tips.
Conceptuele koopzucht
Op het spiksplinternieuwe Plein ‘44 staat de Primark, de
topattractie die in april zijn deuren opende. Waar bij de
H&M tijd is voor een eerste flirt, worden in de ellenlange
rij voor de Primark noodgedwongen hele levensverhalen
gedeeld. Eenmaal binnen bevind je je al snel tussen de
gillende tienermeisjes en een verdwaalde veertiger op
zoek naar de perfecte onesie. Winkelen in Nijmegen heeft
echter meer om het lijf.
De zoektocht naar alternatieve hotspots wordt dan ook al
snel verplaatst naar de Lange Hezelstraat. In deze oudste
winkelstraat van Nederland hebben kleine winkels het
voor het zeggen. Een rage die in de grote steden al langer
bekend was, maar nu ook in Nijmegen voet aan de grond
krijgt, zijn de conceptstores. Een voorbeeld hiervan is
Make My Day, waar drie ondernemers de handen ineen
geslagen hebben. ‘Een conceptstore is een combinatie
van verschillende diensten, een totaalbeleving’, aldus
Laura Liem, eigenaar van de inpandige bar Louis. De kapper-lunchbar-winkel-combinatie ontstond na een oproep
op social media met de vraag wie mede-eigenaar wilde
worden van een conceptstore. De samenwerking resulteert in lunchen terwijl je haar wordt geknipt. ‘Dit is geen
winkel enkel voor hipsters, zoals je misschien zou denken,
ons publiek is erg gevarieerd’, verdedigt Liem.
ANS-Online.nl
P. 9
Een andere nieuwkomer is Concept 5|12. Eigenaar en
ontwerper Jettie Wakker biedt iedere klant persoonlijk iets
te drinken aan. Het pand, eerst een touwslagerij, staat vol
met door haar vader gemaakte meubels. ‘Ik droomde altijd al van een eigen kledinglijn. Conceptstores ontbraken
in Nijmegen en nu ik nog jong ben, heb ik de kans gegrepen.’ In het smalle zaakje worden onder andere designs
van Wakker zelf en van andere Nijmeegse ontwerpers
verkocht. ‘Tegenwoordig moet je niet meer groeperen op
leeftijd, maar op stijl’, legt Wakker uit over de collectie.
De prijzen zijn hierdoor gevarieerd, al zal de gemiddelde
student even moeten slikken bij het zien van de meeste
prijskaartjes.
Waar je eerst alleen bruine cafés
had, komen nu koffiebars op.
Nieuwerwets nassen
Genoeg van de buikpijn na een diner bij de Refter of de
te dure koffie bij de Starbucks? Gemoedelijke lunchtenten
bieden de oplossing. De koffie- en lunchbar is, zo vertelt
Michiel de Vos, eigenaar van The Fuzz Coffee and Tunes,
deel van de ‘nieuwe horeca’. Waar je eerst alleen bruine
cafés had, komen nu de koffiebars op. Deze creëren weer
een heel andere, meer huiselijke sfeer. ‘Het draait allemaal om kwaliteit. We zetten bijvoorbeeld thee met Spa
Blauw.’ Of je het verschil kunt proeven is de vraag, maar het
leverde wel een nominatie op voor Best Coffeebar 2012.
In Nijmegen is The Fuzz vooral bekend vanwege straatkat
Bert. De rode kater struint rond tussen het Marktplaatsmeubilair, op zoek naar aandacht. Dit inspireerde tot het
schrijven van Berts levensverhaal op diens eigen site en
Facebookpagina.
In Bottendaal is de Burghardt van den Bergstraat een bron
van levendigheid. Hier ligt Tiffin verstopt, het IndiaasEngelse slang voor ‘lunch’ of ‘tussendoortje’. Deze Oosterse
invloeden zijn terug te vinden op de kaart. Wie het sobere
interieur liever verruilt voor de meer inspirerende buitenlucht kan met een door Tiffin verzorgde picknickemmer het
naastgelegen Thiemepark opzoeken. Dit idee dook ook al
op bij de lunchtenten Sid&Liv en Bairro Alto, maar ‘dat hebben ze van ons’, aldus de lachende eigenaar van Tiffin.
Brood, bier en bitterballen
Een goede bodem is noodzakelijk om de vele biercafés in
Nijmegen te trotseren. Bij proeflokaal Beij Ons zijn avondeten en speciaalbier te combineren. De kaart heeft elke
week drie andere gerechten. Na het eten heeft de student
de mogelijkheid te pochen met intellectuele feitjes die
tijdens barpraat niet aan bod komen. Elke dinsdagavond
houdt de kroeg namelijk een pubquiz waar zowel typetjes
van André van Duin als Griekse mythologie een portie bitterballen kunnen opleveren. Om deze quiz te winnen heb
je een team met brede algemene ontwikkeling nodig.
Een keer
iets
anders
Leef,
woon,
werk,
feest... met ANS
10
P.P.10
Wie rustig een biertje wil nuttigen kan naast de Nimweegse
klassiekers De Blauwe Hand, Samson en De Hemel terecht
bij Van Ouds. Vijf studentenvrienden hebben hun droom
nageleefd, met deze bar als resultaat. ‘Het idee is ontstaan
in hun stamkroeg De Mug’, aldus barman Jan Seuren. Daar
bedachten ze onder het genot van een biertje hoe leuk het
zou zijn een eigen kroeg te openen. De Mug is ook nu nog
hun thuishonk. Het biertje Zeezuiper, dat daar goed loopt,
wordt uit solidariteit door Van Ouds niet verkocht. Om inspiratie op te doen zijn de eigenaren de top 100 van beste
kroegen van Nederland afgegaan met hun notitieblok bij
de hand. Naast een high beer en een high wine kunnen de
hongerige drinkers nu op speciale dagen een prakje van
hun moeder meenemen om naast je pilsje te nuttigen.
Voor een meer muzikale inslag is in Nijmegen-Oost Trianon
te vinden. Buiten dat er regelmatig singer-songwriters optreden, zijn er elke donderdagavond de Schemerlampsessies. Hoewel het publiek van deze jamsessies voornamelijk
uit oudere wijkbewoners bestaat, is iedereen welkom om
mee te doen. De dansavonden komen met een publiek van
rond de 25 jaar al meer in de buurt van de student.
Helemaal hip en Honig
Een vreemde eend in de bijt is de oude Honigfabriek.
Het vervallen complex lijkt te vergaan aan de Waaloever,
maar niks is minder waar. Het industriële pand en diens
werktuigen zijn in ere gelaten en dienen als decor voor
creatieve bedrijfjes. Op vijf minuten fietsen van het Keizer
Karelplein waan je je in Berlijn. De Nijmeegse muur die
de Honig en de Waal scheidt, mag van Rijkswaterstaat niet
worden afgebroken. Dit wordt opgelost met dakterrassen
en vides, om toch een glimp van de rivier op te vangen.
Simon Vennekens, evenementencoördinator, legt uit
waarom zoveel initiatieven zich hier willen vestigen. ‘Over
acht jaar moet de fabriek worden gesloopt, maar het is
veel voordeliger voor de gemeente om de ruimte nog te
verhuren. Dit geeft jonge ondernemers de kans om hun
ambitieuze ideeën te verwezenlijken.’
Een van deze ideeën is Bierbrouwerij Oersoep, die experimenteert met de meest vreemde ingrediënten, zoals
exotische kruiden of hooi. Dit levert bieren als En Garde!,
Wild Thing en Brett Man Walking op. Deze ruimte met
enorme biervaten is onderdeel van een doolhof van werk-
ANS-Online.nl
Leef, woon, werk, feest... met ANS
P. 11
P. 11
ruimtes en horeca-aangelegenheden waar ondernemers
en ambachtslieden hun passie uitvoeren. ‘Alle initiatieven
moeten elkaar versterken’, aldus Vennekens. ‘We hebben
van alles wat.’ Zo wordt in First Things First koffie gebrand
en geschonken in dezelfde ruimte. De enthousiaste eigenaar heeft nog een goede tip: ‘Duik even de wc in.’ De oude
schacht boven de hoofden van de toiletgangers verandert
constant van kleur.
Tegenwoordig is ook de club Brebl gevestigd in de oude
fabriek, als onderdeel van de Cultuurcoöperatie. Het creatieve broeinest bestaat tevens uit twee workshopruimtes en
een zaal. ‘Brebl is een café, club en kantine waar elke dag
wat te eten en drinken is’, legt initiator Godfried Verstegen
uit. ‘De Cultuurcoöperatie biedt iedereen de mogelijkheid
debatten, concerten en bijvoorbeeld housefeesten te organiseren. We willen variërende ruimtes aanbieden.’
Bierbrouwerij Oersoep
experimenteert met exotische
kruiden en hooi.
Ons kent ons
Een opvallend verschijnsel is de samenwerking tussen
lokale ondernemers. Niet alleen in de Honig werken ondernemers samen, ook de rest van de alternatieve zaken
houden elkaar de hand boven het hoofd. De eigenaar van
The Fuzz beschrijft het als een micro-economie. ‘Door de
crisis moeten we terug naar de basis. De meeste ingrediënten halen we lokaal, niet alleen voor de lagere kosten
maar ook omdat je elkaar op deze manier helpt.’ Deze
gedachte lijken andere zaken te delen. Liem, de horecaeigenaar van Make My Day, vertelt dat ze de koffie halen
bij Blommers van de Honig en brood van de bakker op
de hoek. Ook de reactie van de lunchzaak Smaakrijk op
de conceptstore spreekt boekdelen. ‘We moeten elkaar
steunen, niet wegconcurreren.’
Inspiratie uit Berlijn is ook een regelmatig terugkerend thema die de eigenaren tussen neus en lippen door aanhalen.
Zij willen de sfeer van de Duitse hoofdstad grijpen door
meubels bijeen te sprokkelen met nauwkeurige willekeur
en industriële bouwmaterialen na te maken of in ere te laten. Studenten op zoek zijn naar wat nieuws komen al snel
terecht bij duurzame en biologisch verantwoorde zaakjes.
Dit maakt alle alternatieven toch een beetje hetzelfde. ANS
Interview Karen van Holst Pellekaan Tekst: Anders Hoendervanger en Kim Saris/ Foto’s: Anders Hoendervanger
P. 12
Interview Sef Tekst: Evy van der Aa en Kiki Kolman/ Foto’s: Ceriel Gerrits
P. 13
‘Je hoeft niet
dom te zijn om
feest te vieren’
Als rapper en MC Sef niet op het podium staat, leest hij Mulisch
en schopt hij het ver in De Slimste Mens. Geheel in lijn met zijn
brede kennis noemde hij zijn eerste album De Leven. ‘Ik
maak geen taalfouten, tenzij bewust.’
‘Tegenwoordig sta ik altijd nuchter op het podium.
Dat is een groot verschil met vroeger.’ Rapper Yousef
Gnaoui (30), beter bekend als Sef, grijnst zijn gouden
hoektand bloot als hij terugdenkt aan die tijd. Tijdens
het gesprek met ANS drinkt de artiest alleen water.
Over een halfuur mag hij het podium op om een zaal
vol enthousiaste scholieren op zijn kop te zetten. Hoewel hij deze zomer als rapper en MC optrad voor een
groot publiek bij festivals als Pinkpop, Tomorrowland en
Matrixx At The Park, staat hij vanavond op het schoolfeest van het Stedelijk Gymnasium Nijmegen.
Sef begon ooit met optreden samen met zijn buurjongen The Flexican, die later uitgegroeide tot top-dj.
Iedere avond was een feest. ‘In het begin dacht ik: “Ik
weet niet hoe lang dit gaat duren. Fuck it, laten we partyen.”’ Zijn succes bleek echter al snel van langere duur.
In samenwerking met anderen knalde hij de hitlijsten in
met nummers als Stuk, Tijdmachine, Bagagedrager en
Als zij langsloopt. In 2011 was het tijd voor een eerste
soloalbum. De Leven bevatte geen keiharde hiphop,
maar vrolijke beats en simpele, pakkende teksten.
Terwijl in de zaal de gillende tienermeisjes al losgaan,
vertelt Sef over zijn voorliefde voor inspirerende kunst,
zijn visie op de discussie rondom Nederlandse Marokkanen en zijn aanstaande album.
Sefs interesses reiken verder dan de standaard hiphopthema’s. In zijn vrije tijd leest hij graag literatuur en
bezoekt hij musea. De algemene kennis die hij hier-
mee heeft opgebouwd, komt niet alleen in zijn teksten
goed van pas. Met zijn deelname aan De Slimste Mens
verraste hij velen: hij schopte het tot de finale en liet tegenstanders als cabaretier Dolf Jansen en politici Hans
Spekman en Jesse Klaver achter zich. Sef gaat hiermee
in tegen het stereotiepe beeld dat mensen van rappers hebben. Dat is sowieso een onzinnig vooroordeel,
vindt hij. ‘Je hoeft niet dom te zijn om feest te vieren.’
Bovendien laat hij zich graag inspireren door andere
kunstvormen dan muziek. ‘Muzikaal kun je natuurlijk
inspiratie halen uit melodieën en nieuwe trends uit de
scene. Tekstueel kun je je beter laten inspireren door
een verhaallijn uit een film of iets wat het oog prikkelt.’
‘Fuck it, laten we partyen.’
In Renaissance Man rap je: ‘Ik breng fools naar
de bibliotheek. Ik lees Mulisch in de videotheek.’
Poch je hier met je kennis van kunst?
‘Nee, het nummer gaat erover dat ik kan genieten
van zowel kreeft als een blikje Fernandes. Het draait
om contrast. Ik vind het leuk als dingen botsen. Het is
saai als mensen alleen maar rappen over intellectuele
zaken. Daarentegen is het eendimensionaal als je het
alleen maar over lowbrow onderwerpen hebt.
‘Veel mensen die mijn muziek luisteren, komen normaal
niet in aanraking met wat ik noem in mijn teksten.
Ik vind het vet als mensen door mijn nummers gaan
Interview Sef
P. 14
zoeken naar voor hen onbekende boeken en films.
Natuurlijk is het ook mezelf op de borst kloppen.
Daar zit een knipoog in, dat heeft wel humor.’
De titel van je debuutalbum De Leven is eigenlijk ook een woordgrap. Doe je je door dit taalgebruik niet dommer voor dan je bent?
‘Ik vind het grappig om zo’n mega-pretentieuze titel
als ‘Het Leven’ verkeerd neer te zetten. Het is prima
als dat niet goed wordt geïnterpreteerd. De mensen
die daardoor denken dat ik dom ben, hebben letterlijk geen woord meer meegekregen dan de titel.
In de rest van het nummer en mijn album maak ik,
geloof ik, geen taalfouten, tenzij bewust.’
‘Natuurlijk is het ook mezelf
op de borst kloppen.’
Met deze woordkeuze lijk je ook te refereren aan
het taalgebruik van allochtone jongeren. Je bent
zelf een tweede-generatie-Marokkaan. Speel je
met de huidige stereotyperingen?
‘Nee. Ik voel me niet verantwoordelijk voor een groep
mensen, of dat nou Marokkanen of rappers zijn of wie
dan ook.’
De laatste jaren is er veel discussie gevoerd
rondom Marokkanen in Nederland. Hoe sta je
tegenover dit debat?
‘Ik vind vooral dat de discussie vaak op een beroerd
niveau wordt gevoerd. Het is niet netjes om mensen
dom te noemen, maar sommige uitspraken getuigen
wel van domheid. Alles wat kut is, “komt door hen”.
Daar heb ik niks aan. Ik wil weten hoe de problemen
worden opgelost.
‘Het gaat nu toevallig over Marokkanen, maar dat
maakt eigenlijk niet uit. Een bevolkingsgroep wordt
over een kam geschoren voor politiek gewin. Dat is zo
crazy populistisch dat ik niet begrijp dat mensen daar
intuinen. Daarnaast vind ik het sowieso een kwalijke
zaak als mensen anderen discrimineren.’
Voel je je beledigd?
‘Ja, omdat ze mijn intelligentie onderschatten. Denken
politici nou echt dat ik zo dom ben dat ik in deze praatjes trap? Voor mijn gevoel gaat het debat niet over mij,
dus toch ik voel me niet persoonlijk aangesproken.’
ANS-Online.nl
Leef, woon, werk, feest...
met ANS
15
P.P.15
Tot nu toe heb je nooit maatschappelijke
thema’s in je teksten verwerkt. Zou de discussie over allochtonen je kunnen inspireren voor
een nummer?
‘Als deze vraag me twee jaar geleden was gesteld,
dan was het antwoord “nee” geweest. Het is namelijk
vervelend als mensen preken in hun muziek. Ik wil
zelf nadenken.
‘Deze discussie is nu wel zo groot geworden dat ik
het onderwerp bijna niet meer kan vermijden. Ik heb
een stem waar mensen naar luisteren. Het is bijna
mijn verantwoordelijkheid om daar iets mee te doen.
Ik ben daarom op dit moment met een paar stukken
bezig waarin ik dit thema aanstip.’
‘De muziek op het nieuwe
album wordt veel heftiger.’
Al een jaar geleden kwam het nieuwsbericht dat Sef
met een tweede soloalbum zou komen. Wanneer de
plaat In Kleur uitkomt, is nog altijd niet duidelijk. ‘Dat
weet ik echt nog niet. Ik ben ermee bezig.’ Voorproefjes zijn ook nog niet vrijgegeven. Op de vraag
wat het publiek van het nieuwe album kan verwachten,
antwoordt Sef lachend: ‘Iets anders.’
Op welke manier anders?
‘Nou ja, ik ben nog steeds mezelf. Muzikaal is het wel totaal anders. Ik vind het niet leuk om twee keer hetzelfde
te doen. Mijn vorige album was meer eighties-geïnspireerd met veel retro geluiden. Het was ook best rustig.
De muziek op dit album wordt veel harder, heftiger.’
Over De Leven werd vaak gezegd dat het meer
popmuziek dan hiphop was. Trek je dat nog verder door op je nieuwe plaat?
‘Ja, maar pop betekent natuurlijk niets anders dan
populair. Als er een catchy melodie inzit, is het al snel
pop. Zowel Bruce Springsteen als Daft Punk is pop. Dat
definieert het soort muziek dus niet.
‘Het is wel moeilijk om iets te maken wat makkelijk in het
gehoor ligt en echt goed is. Iedereen kan een lalalanummer maken.’ Sef denkt even na en vervolgt dan lachend: ‘Dat is trouwens niet waar, dat kan niet iedereen.
In ieder geval is het een uitdaging om goede muziek te
maken, die ook nog heel veel mensen tof vinden. Dat is
voor mij het hoogste doel.’ ANS
www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon
P. 16
Illustratie: Rens van Vliet/ Tekst: Annemarie Verschragen en Marit Willemsen
Ans deze maand
P. 17
Op z’n mormoons Tekst: Bas Dikmans en Marit Willemsen/ Illustratie: Josse Blase
P. 18
‘Satan probeert je
altijd te verleiden’
Strenggelovigen ken je waarschijnlijk vooral uit Amerikaanse documentaires, maar ook dichter bij huis komen ze voor. Zo ook de
mormoonse kerk, die een hechte gemeenschap vormt in Nijmegen.
‘Je hebt altijd keuzevrijheid, je kiest voor God of voor Satan.’
Jezus bezocht na zijn dood de Verenigde Staten, koffie is
taboe en zelfs na je dood kun je gedoopt worden. Het zijn
aanhangers van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen die dit geloven. Zij worden ook wel
mormonen genoemd. In Nederland lopen op dit moment
ongeveer negenduizend geregistreerde mormonen rond en
ook Nijmegen kent een kleine, maar hechte gemeenschap
van deze gelovigen. In een pand aan de Oranjesingel komen
zij wekelijks samen. De groep wordt aangevuld door buitenlandse mormonen, die gezonden zijn om het ‘ware woord
van God’, ofwel het mormoonse evangelie, in de Keizerstad
te verkondigen. Zij trekken de straat op en gaan dagenlang
langs de deuren. Vanwaar deze drang tot verspreiden? Wat
heeft de mormoonse levensstijl nu precies om het lijf?
Door God gekozen
De grondlegger van het mormoonse geloof is Joseph
Smith. Hij schreef in 1830 het Boek van Mormon, naast de
Bijbel een van de heilige boeken voor een mormoon. Het
boek vertelt over een religieuze beschaving uit Israël die
al in 600 voor Christus naar Amerika voer om zich daar te
vestigen. Frans Jespers, universitair hoofddocent Vergelijkende Godsdienstwetenschappen, vertelt hierover. ‘Het
verhaal rept over het bestaan van twee stammen in Amerika, waarvan de een de ander uitroeide. Mormon was een
van de laatste overlevenden. Hij schreef zijn overtuigingen
op gouden platen die Joseph Smith op aanwijzing van een
engel vond.’
Na Joseph Smith wisselde de ene na de andere profeet elkaar af. Zelfs nu is er een levende profeet, Thomas Monson
genaamd. Samen met zijn twaalf apostelen staat hij aan het
hoofd van de mormoonse kerk, die wereldwijd meer dan
15 miljoen leden kent. Het instituut wordt bestuurd vanuit
Salt Lake City. ‘Dit is eigenlijk het heilige land voor de mormonen’, aldus Jespers. De mormonen zijn ervan overtuigd
dat ze het ware christelijke geloof in handen hebben. ‘Ze
hebben het gevoel uitverkoren te zijn en dit wordt door de
geschiedenis van Mormon versterkt.’ Elder Rozendaal (26),
een mormoon die op zending is gestuurd naar Nijmegen,
spreekt dit tegen. ‘We voelen ons niet uitverkoren, maar we
brengen het geloof terug naar hoe Jezus het heeft bedoeld.’
‘Religieuze dienstplicht’
De mormoonse kerk in hartje Nijmegen was vroeger een
advocatenkantoor. Bij binnenkomst geeft alleen een schilderij van Jezus weg dat het hier een heilige plek betreft.
Een van de vertrekken in het gebouw fungeert als kleine
dienstzaal. Gevuld met plastic stoelen, een verhoging en
een orgel, lijkt deze op een zeer bescheiden versie van een
katholieke of protestantse kerk.
‘De mormonen zijn ervan
overtuigd het ware geloof in
handen te hebben’
Job Hartgers (58), actief lid bij de kerk, neemt plaats op
een van de stoeltjes en vertelt hoe hij mormoons werd. Zijn
verhalen zijn doorspekt met verzen uit de Bijbel en het Boek
van Mormon, die hij zonder moeite citeert. ‘In 1976 stonden
er twee zendelingen in de Molenstraat met een bord en mijn
moeder nodigde ze bij ons thuis uit’. Hartgers was eerst protestants, maar raakte zo onder de indruk van het mormoonse
geloof dat hij zich liet dopen. Volgens Jespers worden de
meeste nieuwe leden via zendelingen geworven, al loopt dat
niet echt storm. ‘Degenen die overtuigd raken, zijn meestal
al lid van een kerk. Zij hebben minder moeite de ideeën van
mormonen aan die van henzelf toe te voegen.’
Elder Rozendaal, uit Almere, en Elder Denny (19), uit Missouri, zijn naar eigen zeggen door God gestuurd om te
werken voor de kerkgemeenschap in Nijmegen. Zij hebben
tijdens de zending afstand genomen van hun echte voornaam, en gebruiken de titel ‘Elder’, wat ouderling betekent.
Jespers vertelt over de rol die zendelingenwerk speelt: ‘Wie
op zending gaat, meestal twee jaar, bewijst zijn trouw aan
de kerk, het is een soort religieuze dienstplicht.’ Denny en
ANS-Online.nl
P. 19
Rozendaal merken op dat het absoluut geen verplichting is
en zien de zending als een grote eer. ‘Ik heb twee jaar lang
gespaard en me voorbereid om de Hemelse Vader te kunnen
dienen’, aldus Rozendaal.
Van deur tot deur gaan, wat een zendeling veel moet doen, is
niet altijd makkelijk. Weinig mensen willen lastig worden gevallen met religieuze praat tijdens het eten. Voor de prediker
zelf is dit ook niet altijd gemakkelijk, meent Rozendaal. ‘Soms
wordt een paar dagen achter elkaar de deur in mijn gezicht
dicht gesmeten. Ik blijf dan positief, maak een raar sprongetje
of een flauwe grap en ga door naar de volgende.’
zegt, blijven we niet pushen.’ Jespers verklaart dit. ‘Mormonen denken dat God een plan heeft voor iedereen, dat kan
ook het belijden van een ander geloof zijn.’
Het mormoonse geloof kenmerkt zich niet alleen door strikte
regels, maar ook door hechte banden. De huwelijksband
tussen man en vrouw is hier een voorbeeld van. Polygamie,
een hardnekkig vooroordeel over het mormoonse huwelijk,
is binnen de algemene kerk al lang verboden. Kerkleden
lijken wel familie van elkaar, zo wordt iedereen tijdens de
dienst met ‘broeders en zusters’ aangesproken. Voor een
wildvreemde zal een mormoon overigens ook altijd paraat
Geen gratie voor masturbatie
‘Joseph Smith kreeg in 1830 al de openbaring dat tabak
slecht voor je is. De medische wereld kwam daar veel later
achter’, zegt Hartgers. Wie mormoons is mag naast sigaretten, ook geen koffie, thee of alcohol gebruiken. Een kuis leven
leiden is daarnaast uiterst belangrijk voor een mormoon.
Seks voor het huwelijk is, net als vloeken, masturbatie en het
aangaan van homoseksuele relaties uit den boze. ‘Satan probeert je altijd te verleiden. Zo zie je overal posters met naakt
op straat. Dat vind ik echt smerig’, zegt Rozendaal verhit. ‘Hoe
moet je dit aan je kinderen uitleggen?’
staan. ‘Als we iemand zien die aan het verhuizen is, sjouwen
we gewoon even mee’, aldus Rozendaal.
Iemand wordt in naam van
een overledene gedoopt.
Mormonen zullen deze regels niet opdringen aan anderen.
Het voornaamste doel van het deur-tot-deur prediken is dan
ook niet het bekeren. ‘Ik ben tegen de term “overtuigen”’,
zegt Rozendaal. ‘Ik wil gewoon vertellen. Als iemand “nee”
Doopschandalen
In 2012 ontstond er turbulentie rondom een mormoons
ritueel: het postuum dopen. Dit heeft als doel overledenen,
voornamelijk voorouders, alsnog mormoons te maken. Hier
komen echter geen graven of lijken aan te pas. Iemand wordt
in naam van een dood persoon gedoopt. De heisa ontstond
toen bekend werd dat Nederlandse archieven persoonsgegevens doorspeelden aan de mormoonse kerk. Deze heeft
inmiddels een wereldwijd archief opgebouwd, om naar eigen
zeggen ‘voorouders’ op te kunnen sporen voor de doop.
Bekende personen als prins Bernhard en Anne Frank hebben
echter ook al hun mormoonse doopsel ontvangen.
Deze praktijken gebeuren enkel uit goede wil. Wie gedoopt
is heeft volgens de mormoonse filosofie een betere kans
dichter bij God in de Hemel te komen, een plek waar we in
een vorig leven als geesten al woonden. Hartgers vindt dit
een mooi vooruitzicht. ‘Na mijn periode op aarde keer ik
terug naar de Hemelse Vader. Het is eigenlijk heel eenvoudig.’ ANS
Universitaire Studentenraad
Universitaire Medezeggenschap
De studie en het verblijf op de campus zal veel tijd in gaan nemen. En
wij willen natuurlijk dat dit verblijf zo
aangenaam mogelijk wordt. Hiervoor
zitten er elk jaar studenten in de medezeggenschap om die belangen van
studenten te behartigen. We houden
ons onder andere bezig met onderwerpen als langere openingstijden van
de campus, het niveau van Engels dat
gesproken wordt door docenten, en
een goede werking van ICT.
Wat deed de USR zoal?
In 2014 werd, mede dankzij de USR, de allereerste universiteitsbrede
Radboud Career Week georganiseerd. Samen met de
Ondernemingsraad deed de USR dit jaar daarnaast onderzoek naar
de ervaringen van internationale studenten en medewerkers, die aan
de RU studeren. Ook schreven we een notitie om studiebegeleiding te
optimaliseren, waarbij informatie en communicatie de kernwoorden
zijn. Samen met de Ondernemingsraad namen we Péage en
Osiris onder de loep en omdat de USR het belangrijk vindt dat
iedereen zich thuis voelt op de campus, schreef zij de notitie de
‘thuisvoelen op de campus.’ Waarin naar de specifieke behoeften
van verschillende religieuze groepen, homoseksuele jongeren en
studerende moeders wordt gekeken. Verder zijn we dit jaar druk bezig
geweest met het Profileringfonds. Uit dit fonds worden onder andere
de bestuursbeurzen voor studentbestuurders betaald. Teneinde de
voortschrijdende verschoolsing tegen te gaan, schreef de USR een
mininotitie waarin gepleit wordt voor versoepeling van maatregelen
zoals de aanwezigheidsplicht bij colleges. Dankzij de USR worden
docenten gestimuleerd zich ten eerste beter te informeren over
studeren met een functiebeperking en zich ten tweede tweejaarlijks
te laten toetsen door een ‘peer’, wat inhoudt dat docenten bij elkaars
colleges meekijken. Veel opschudding werd ten slotte veroorzaakt door
de knelpuntenanalyse over het interdisciplinaire programma van de
Honours Academy. Na een uitgebreide evaluatie door het ITS wordt het
stuk nu in juni besproken. Meer weten over wat wij dit jaar allemaal
hebben gedaan? Ga naar numedezeggenschap.nl!
(Advertentie)
Op opleidingsniveau is er een opleidingscommissie. Medestudenten
evalueren hier cursussen en brengen
advies uit over verbetering van de
opleiding. Er zijn ook studenten op
de faculteit bezig met het verbeteren
van de universiteit: de leden van de
facultaire studentenraad. Zij houden
zich bezig met alle problemen op de
faculteit, bijvoorbeeld kou in de lokalen. Ten slotte zijn er nog studenten
die op universitair niveau meepraten
in de universitaire studentenraad. Onderwerpen die hier besproken worden
zijn bijvoorbeeld computervoorzieningen, een fijn verblijf op de campus en
andere campusbrede zaken.
Website: www.numedezeggenschap.nl,
Twitter: @NUMedezeggensch, Facebook:
www.facebook.com/NUmedezeggenschap,
E-mail: [email protected].
Tekst: Kim Saris/ Foto’s: Kiki Kolman / Illustraties: Joost Dekkers De graadmeter
P. 21
De graadmeter
In het studentenleven zijn de mogelijkheden niet te overzien. Waar kun je
het beste wildkamperen, wat is het hipste kapsel en hoe scoor je het snelst
een bedpartner? In De Graadmeter onderzoekt ANS elke maand de opties.
Deze keer: Skinnydippen in Nijmegen
Locatie: Waalstrandje bij Ooijpolder
Schaamtefactor: ontbreekt
Waterpret: spetter, spieter, spater
Smerigheid: Duitse drab
Locatie: Kronenburgerpark
Schaamtefactor: hoog
Waterpret: verpest door eenden
Smerigheid: strontvervelend
Locatie: Fontein Erasmusplein
Schaamtefactor: meekijkende
nachtportier
Waterpret: verfrissende douche
Smerigheid: RU-schoon
Het strand leent zich bij
uitstek voor verkoeling in
de warme nazomerse dagen. Om je aan de Waal
te wagen, moet je eerst
de wiebelende brug naar
de zandoever trotseren.
Zelfs een nuchter persoon
zal zich dronken voelen
tijdens het zwalken over
deze brug. Wie in de kroeg niet genoeg is lastig gevallen, kan alsnog rekenen op genoeg negatieve aandacht.
Meteen word je verwelkomd door een
grote zwerm muggen. De gedachte
aan Duits rioolafval in het water doet je
zin in een zwemavontuurtje verdwijnen. Het is ook niet bepaald fijn om te
worden begluurd door de vele junks
die hun tentenkamp hebben opgeslagen op het strand. Een kampvuur
zorgt ervoor dat je je kleding snel
vindt om je geslachtsdelen netjes te
bedekken. Wie rustig wil skinnydippen, zal het Waalstrand ondanks de
prikkende insecten en de zwervers
een prima plek vinden.
‘Op zoek naar geluk in
het Kronenburgerpark’,
het door Frank Boeijen
bezongen stadspark is
dé plek voor skinnydippende dierenliefhebbers.
Gevogelte en vleermuizen vliegen je hier om de
oren. Het water is ijskoud
en de drabberige smurrie op de bodem maakt dat je binnen no time spijt hebt. Daarnaast
voel je je een vreemde eend in de
bijt tussen de duistere figuren die
hun heil zoeken in het stadspark.
Let wel dat de watervogel een
heilige status heeft in deze vijver,
de broedplaats mag niet worden
geschonden. Wie op heterdaad
wordt betrapt, kan een bekeuring
aan zijn adamskostuum krijgen. Het
panel trekt snel de broek weer aan.
Laat die eenden maar nestelen.
’s Nachts heb je wel wat
beters te doen dan op
de campus rondbanjeren. Behalve als je gaat
skinny dippen in de
fontein van de universiteit
natuurlijk. De brede bank
bij de fontein lijkt ervoor
te zijn gemaakt om na
late night bloksessies in
de UB je spullen neer te gooien. In
de vroege uurtjes is de universiteit
uitgestorven. De kans blijft bestaan
dat de beveiligingscamera’s je
registreren en dat je de nachtportier vertier geeft. Het bassin
inclusief spuitende fontein lijkt met
de paarse verlichting in dronken
toestand wel een zwemparadijs. De
temperatuur haalt je al snel uit deze
illusie. Aan dit geslaagde skinnydip-avontuur word je nog lang
herinnerd wanneer je naar college
of de Refter loopt. ANS
Kijk voor meer Nijmeegse plekken
om naakt te zwemmen op
http://bit.ly/skinnydippen
Interview Khalid Oubaha Tekst: Cecile Vermaas/ Foto: Elise Talsma
P. 22
Molenstraatmagnaat
Horecamagnaat Khalid Oubaha bezit een groot deel van de Molenstraat en dus het studentenuitgaansleven. Wat drijft deze man om van
de horeca zijn bestaan te maken en hoe denkt hij over zijn imperium? ‘Ik
ben niet op zoek geweest naar een monopolie, het kwam zo op mijn pad.’
Bestel bier in de Molenstraat en de kans is groot dat je
geld in de zakken van Khalid Oubaha terechtkomt. Hij is de
eigenaar van de rij kroegen beginnend bij Van Buren tot en
met de Malle Babbe, allen gekenmerkt door hun studentenpubliek. In totaal bezit Oubaha daar acht locaties die hij
regelmatig bezoekt. ‘Ik vind het leuk om af en toe een biertje
te drinken in de Malle Babbe’, aldus de uitgaansgigant.
Oubaha vond zijn passie voor de horeca toen hij in 1993
naar Nijmegen kwam om Bestuurs- en Beleidswetenschappen te studeren en een bijbaantje nodig had. Achter de
bar is het balletje gaan rollen en anderhalf decennium later bezit hij negen kroegen in Nijmegen, zeven in Arnhem
en drie in Enschede.
Het is aan Oubaha af te zien dat hij tevreden is met wat hij
heeft verzameld. Trots kijkt hij rond in Van Buren als ANS
hem daar ontmoet. Met een grote glimlach begroet hij
het personeel dat voorbij komt en grapt wat met ze in plat
Amsterdams. ‘Ik heb vijfhonderd man in dienst, maar ik
probeer nauw contact met het personeel te houden.’ Wat is
belangrijk voor deze horecamagnaat en hoe denkt hij over
zijn uitgaansmonopolie?
U heeft vaak gezegd dat kroegen voor u slechts ondernemingen zijn. Is de keuze voor horeca willekeurig geweest?
‘Integendeel, de keuze is gebaseerd op passie. Ik was
altijd heel enthousiast met voetbal en bemachtigde een
plek in de Maatschappelijke Voetbal Vereniging Maastricht.
Helaas moest ik die carrière opgeven door een blessure,
maar achter de bar ontwikkelde ik dezelfde gedrevenheid. Op een gegeven moment stond ik op zaterdagavond
drankjes te schenken en vond ik het zo leuk dat ik dacht:
“Jezus zeg, dat ik hier nog geld voor krijg.” Na een tijdje
kreeg ik het idee dat ik de kroegzaken zelf beter zou kun-
nen regelen dan hoe het toen gebeurde. Vanaf dat moment
ontstonden eigen ideeën en kwam de drang om voor
mezelf te beginnen. Dat heb ik na vijf jaar gedaan.’
Wat waren die eerste ideeën toen u nog achter de bar
stond?
‘In die tijd had je Cooldown in Amsterdam, dat was een hit.
Deze regio had zoiets niet. Ik dacht dat het in Nijmegen
goud zou zijn om een echt feestcafé te hebben waar ze
muziek kort draaien en dj’s hebben die de boel opzwepen.
Ik was zo’n type jongen die graag feestte en draaide ook
mee als dj en achter de bar. Toen ben ik gaan zoeken naar
een locatie.’
‘Ik dacht dat een feestcafé in
Nijmegen goud zou zijn.’
Na vijf jaar fantaseren over feestcafés en goede horeca,
nam Oubaha de Drie Gezusters over. Berucht horeca-ondernemer Sjoerd Kooistra huurde de zaak aan hem en dat
liep problematisch. Van 2003 tot 2010 – bij Kooistra’s zelfmoord – liepen er rechtszaken over het onderhoud van de
kroeg. Oubaha achtte het hoog tijd voor een grootschalige
opknapbeurt, maar Kooistra wilde daar niet aan beginnen. Slapeloze nachten dwongen de pachter om een eigen
onderzoek te laten starten, waaruit bleek dat het brandgevaar te groot was om de kroeg open te houden. Kooistra
was op zijn pik getrapt toen Oubaha door het rapport werd
gedwongen zijn gehuurde kroeg te sluiten. Ondertussen
had Oubaha al Sjors en Sjimmie, Van Buren, Stretto, El Sombrero en Malle Babbe in Nijmegen en onder andere Aspen
ANS-Online.nl
P. 23
Valley in Arnhem en Enschede opgekocht. Vanaf 2011
heeft hij ook de Drie Gezusters in eigen bezit.
pogingen om met meerdere ondernemers samen te
werken, altijd strandden.’
Heeft u veel geluk gehad bij het opbouwen van
dit uitgaansimperium?
‘Niet helemaal. Je moet dingen goed regelen en verstand
van zaken hebben. Als dat goed zit, komt geluk je kant
op. Je moet er niet op wachten, maar geluk afdwingen.’
U hebt dus niet gepland alle kroegen hier over te
nemen?
‘Ik heb wel strategisch gekozen. Ik kwam erachter dat
het bedrijfsmatig moeilijk is om meer dan drie steden
onder controle te houden. In Enschede leerde ik dat
het belangrijk is in de buurt te blijven van je horecavoorzieningen zodat alles goed loopt. Ook ondervond
ik dat er kansen liggen om in een stad door te groeien
als je de vestigingen in elkaars buurt houdt. Ik wil in
Nijmegen dus niet op meerdere locaties zitten, maar
investeren in de Molenstraat en de verschillende kroegen elkaar laten versterken.’
U bezit nu de halve Molenstraat, wat is de gedachte achter dit uitgaansmonopolie?
‘Ik ben niet op zoek geweest naar een monopolie,
het kwam zo op mijn pad. Het geeft me wel heel veel
mogelijkheden. Vroeger was het niet mogelijk grote
evenementen in de Molenstraat te organiseren, omdat
Adverteren? Kijk op ANS-Online.nl
P. 24
ANS-Online.nl
P. 25
U ontneemt wel kansen van anderen door zoveel
kroegen op te kopen.
‘Nee, want er is maar een wet en dat is de economische. Als mijn concepten niet worden gewaardeerd
omdat ze niet in trek zijn of te eentonig, dan blijven de
gasten weg uit de Molenstraat en ga ik failliet. Zolang
mijn zaken vol zitten, doe ik het goed. Dat ik daarmee
kansen van anderen ontneem, is onzin. We leven toch
niet in een communistische samenleving waarin we
alles moeten delen?’
Ontstaat er dan geen eenheidsworst in het uitgaansleven?
‘Dat hoeft helemaal niet. Ik werk met concepten en
zorg dat elk café een eigen sfeer heeft. Iemand die
in de Malle Babbe uitgaat, zul je niet snel in de Drie
Gezusters vinden en het publiek in Sjors en Sjimmie
komt niet eens in de Molenstraat. Ik probeer diversiteit
te creëren door kroegen voor bepaalde leeftijden te
bestemmen, de Stretto is bijvoorbeeld typisch voor
achttienjarigen. In de toekomst wil ik die leeftijdscategorieën versterken.’
‘We leven toch niet in
een communistische
samenleving?’
Wat zijn verder uw plannen voor Nijmegen en de
Molenstraat?
‘Ik ben tevreden over de bedrijven die ik nu in Nijmegen heb, daar hoeven er geen bij te komen. Het is nu
tijd om de zaken die ik al heb verder uit te bouwen.
Ik wil bijvoorbeeld dat er overal overdag kan worden
gegeten, dat er verwarmde terrassen komen en dat
de El Sombrero een nieuw interieur krijgt. Daarnaast
wil ik overal de beste producten gaan verkopen, met
behoud van de studentenprijs.’
U bezit kroegen in Arnhem en Nijmegen, welke
stad vindt u leuker?
‘Arnhem is stadser, het is een beetje het westen van
het oosten. Ik houd heel erg van Amsterdam, dus
gevoelsmatig waardeer ik Arnhem. Toch vind ik juist
de verschillen tussen de twee steden heerlijk. Nijmegen is bourgondischer, studentikoos. Dat zorgt voor
een hele andere sfeer. Ik heb Nijmegen een enorme
sprong vooruit zien maken op cultureel gebied. Door
het bruisende studentenleven krijg je een heleboel
initiatieven en studenten geven toch iets extra’s aan
een stad. Arnhem mist doordeweekse gezelligheid.’
In 2011 ontving Van Buren van jongerenpartij Rood
van de SP de Gouden Uitsmijter, een ‘prijs’ voor een
allochtoononvriendelijk deurbeleid. Rood had onder
vierhonderd jongeren en studenten in Nijmegen een
enquête afgenomen waaruit bleek dat bij Van Buren
de meeste allochtonen werden geweigerd, namelijk
60 procent. De gegeven reden voor de weigering was
over het algemeen uiterlijk of gedrag. De prijs werd
door Oubaha afgeslagen. ‘Ik vond het vooral een stunt
van de SP, zo net voor de verkiezingen. Dan vind ik
dat je er of het hele jaar mee bezig moet zijn, of niet.
Kom in elk geval niet heel goedkoop net voor de
verkiezingen aanzetten met een nepprijs omdat je iets
van je wilt laten horen. Dat vind ik het onderwerp niet
waardig. Als mensen denken dat ze worden gediscrimineerd, dan kunnen we in gesprek gaan.’
Dus u selecteert niet op huidskleur aan de deur?
‘Nee, dat is onzin. Het maakt me niet uit of je zwart,
geel of groen bent, je hebt je gewoon te gedragen.’
Hoe kunnen uitsmijters in zo’n kort moment
selecteren wie zich gedraagt of niet?
‘Als iemand dronken of vervelend is of niet fatsoenlijk
antwoord kan geven, dan weigeren we die. Je voelt
iemands energie en attitude aan en daar gaat mijn
beveiligingsteam van uit. We willen aardige, lieve
mensen met normen en waarden. Agressie verpest
de gezelligheid en daarnaast ben ik verantwoordelijk voor jouw veiligheid als je in mijn kroeg bent. In
mijn deurbeleid ben ik heel strikt, ik heb liever een
halflege kroeg met leuke mensen dan een volle met
vervelende lui.’ ANS
Enerzijds Anderzijds Tekst: Daan van Acht en Jessy Funcke/ Illustraties: Anders Hoendervanger
P. 26
enerzijds
Een ‘kleuterrevolutie’ zegt Maurice de Hond te hebben ontketend
met de zogenaamde iPad-scholen. Volgens De Hond moeten deze
scholen aansluiten op de technologische ontwikkelingen van de
21e eeuw, en kunnen leerlingen hier niet vroeg genoeg mee
beginnen. Onder de naam Onderwijs voor een Nieuwe Tijd staat
lesgeven en leren met de iPad centraal, met als uitgangspunt de
individuele ontwikkeling van de leerling. De iPad zou bestaande
lesmethoden moeten vervangen.
Ondanks overwegende steun van de Tweede Kamer, zijn er ook
kritische geluiden over het concept van De Hond. De ontwikkeling zou leiden tot klassen vol einzelgängers starend naar
hun tablet-schermen, waardoor samenwerking tussen kinderen
onderling verloren gaat. Is de iPad-school werkelijk een succesvolle vorm van onderwijs, of zitten leerlingen straks met
vierkante ogen in het klaslokaal?
Presley Bergen, vicevoorzitter/woordvoerder Beter
Onderwijs Nederland
‘De iPad-school is een opgedrongen didactiek en daardoor
een zeer slechte ontwikkeling. Het gaat niet per se om de
iPad, maar om het invoeren van een ‘het-nieuwe-leren-school’,
waarbij leerlingen geacht worden het proces van onderwijs
zelf te bepalen. Je moet ze juist structuur geven, kennis bieden
en doelen voor ze stellen. Kinderen mogen nooit verantwoordelijk worden gehouden voor het leerproces. De voorstanders van de iPad-school hebben niet in de gaten dat er de
afgelopen vijf jaar hevige kritiek was op deze nieuwe vorm
van onderwijs. De Duitse hoogleraar Manfred Spitzer heeft
een boek geschreven waarin hij stelt dat het kindermishandeling is om kinderen bloot te stellen aan een iPad. Maurice de
Hond wuift zulke bezwaren weg als flauwekul, terwijl je te
maken hebt met een hoog gerespecteerd wetenschapper die
verstand van onderwijzen heeft.
‘Ik zie geen enkele verantwoording voor iPad-onderwijs. Het
is ontstaan uit het sentiment dat kinderen het leuk vinden om
met een iPad te werken en dat onderwijs leuk moet zijn. Dit
heeft natuurlijk niets met educatie te maken. Onderwijs is
geen speeltuin, maar een vak. Het kan best zo zijn dat de iPad
nuttig is om kinderen procesgericht te laten werken, maar het
moet geen integraal systeem zijn. Je gaat niet je hele onderwijsproces omgooien, dat slaat nergens op.
‘Ik geef zelf les ophet hbo. Als ik in een werkcollege een uur
ga ouwehoeren over een verschrikkelijk saai onderwerp
waarbij je de betekenis zelf mag googlen, dan ga je na vijf
minuten YouTube-filmpjes kijken, toch? Je zegt ook niet
tegen leerlingen dat ze het zelf maar moeten uitzoeken,
dan snap je niet wat onderwijs betekent. Bij het iPad-onderwijs is wel sprake van een structuur, maar dit beperkt
zich tot het vertellen wanneer de leerling moet inloggen.’
anderzijds
ANS-Online.nl
P. 27
De stelling van deze maand:
De intensieve
inzet van de iPad
in het onderwijs
is een slechte
ontwikkeling
Eddie Denessen, universitair docent Onderwijskunde
aan de RU
‘Ik zie wel voordelen in het gebruik van de iPad. Je kunt
interactiever werken met combinaties van tekst en video en
gebruikmaken van opnames, uitleg en illustratieve filmpjes
en opdrachten die daarbij passen. Het voordeel ten opzichte
van een boek is dat je de stof niet lineair hoeft aan te bieden.
In plaats daarvan kun je de lesstof direct aanpassen aan de
behoeften van de leerling.
‘De voordelen liggen met name in het afstemmen van het
onderwijsaanbod op iedere individuele leerling. We doen op
dit moment onderzoek naar de verschillende manieren waarop
docenten in het voortgezet onderwijs de iPad gebruiken. Docenten kunnen, naast dat een tablet wordt gebruikt als interactief
digitaal schoolboek, deze op meer manieren in de klas toepassen. De iPad heeft veel mogelijkheden om in het onderwijs
goed te functioneren.
‘Ik ben het er niet mee eens dat leerlingen snel afgeleid raken
door de iPad. Door het werken met een tablet komen leerlingen
in een ‘flow’, waarbij ze worden meegezogen in de activiteit en
de tijd vergeten. Deze ‘flow’-toestand kun je beter realiseren
met een iPad dan met andere middelen.
‘Een collega van me, Inge Molenaar, doet onderzoek op een
middelbare school in Emmen en zij gebruikt daar een toepassing die PulseOn heet. Hiermee kunnen leraren via een iPad
de leeractiviteiten van leerlingen volgen. Op deze manier krijg
je meer zicht op de opdrachten waarmee leerlingen moeite
hebben en waar ze langer over doen. Met die informatie kan
een docent de lessen gerichter invullen en dus onderwijs
op maat aanbieden. Het is van belang het onderwijs te laten
aansluiten bij de mogelijkheden die er zijn en de vaardigheden
die jongeren anno 2014 nodig hebben. Het is mooi als je door
de invoering van de iPad het onderwijs leuker maakt en je er
leerlingen mee kunt motiveren.’ ANS
Stamgasten Tekst: Annemarie Segeren en Marit Willemsen/ Foto’s: Elise Talsma en Marit Willemsen /Illustratie: Josse Blase
P. 28
Stamgasten
Vlnr: Francesca, Tessa, Anne (Pedagogische wetenschappen), Iris, Yonne, Anne, Kim, Henrieke.
Lallende disputen, vage figuren aan de bar of uitbundige dansers, elke kroeg
heeft zijn eigen publiek. ANS duikt iedere maand de vaste stek van een groep
studenten in, velt haar oordeel over het café en test de kennis van de trouwe gasten. Deze maand: Damesdispuut Principessa in café De Parade
‘Mag ik nog een biertje?’, vraagt Francesca (20), eerstejaars Nederlandse Taal en Cultuur, terwijl ze charmant
naar de jongen achter de bar lacht. ‘Jij altijd’, knipoogt
barman Koen (25). De vrouwen van dispuut Principessa
verzamelen zich rond de tap van café De Parade, dat
sinds december vorig jaar haar deuren heeft geopend.
Hoewel het pas de tweede woensdag is dat de dames
hier hun kroegavond houden, lijken zij zich prima thuis
te voelen. ‘Ze hebben lekkere wijntjes’, aldus Yonne (22),
tweedejaars Rechten. Koen krijgt zelfs al verzoekjes
voor zelfbedachte drankjes, zoals een brouwsel van heet
water, rum, citroen en honing, dat volgens eerstejaars
student Nederlandse Taal en Cultuur Iris (20), ‘goed
helpt tegen haar verkoudheid’.
Anderen houden het bij port, het dispuutsdrankje. Kim
(24), derdejaars aan de PABO, deelt dit uit aan drie kerels van een ander dispuut, die even naar binnen wippen
om de dames uit te nodigen voor hun zuip- en verkleed-
feestje. Ze hoeven geen zeikwijven op hun feest en de
dames zijn uit het goede hout gesneden. Kim beaamt dit:
‘We zijn zeker geen prinsesjes.’ ‘Hoewel je het door onze
dispuutsnaam niet zou verwachten, zijn we hartstikke
down to earth’, meent Francesca. ‘En toch wel ladylike’.
‘We doen in ieder geval een poging’, zegt Anne (21),
premaster Pedagogische Wetenschappen. De heren staan
ondertussen nog steeds in de deuropening en doen hun
best de vrouwen te overtuigen. ‘Je hoeft niet geschminkt te
komen’, roept een dispuutspik in clownspak. ‘Dat is voor
paupers.’ Gelukkig zijn er verder geen andere gasten in
het café om deze opmerking aan te horen. ‘Het geeft niet
dat het rustig is, elkaar zien is het belangrijkste’, meent
Tessa (21), vierdejaars Toegepaste Psychologie. ‘We hebben genoeg drukke feestjes waarbij we op de tafels staan
te dansen’, grijnst ze. Anne haalt zich een feestje in hun
oude kroeg voor de geest. ‘We stonden op tafel en goten
roze wodka in ieders keelgat.’ ANS
ANS-Online.nl
P. 29
den vormt dit de redding van de dispuutsmeisjes, een
vorstelijk biertje is de beloning.
kroegpraat
De Parade heeft één
groot voordeel: haar
locatie aan Plein ‘44.
‘Sinds de Primark in het
pand hiernaast zit, loopt
het overdag fantastisch’,
merkt barman Koen
op. Behalve het dispuut
is er echter niemand
aanwezig op deze
woensdagavond, voor de
gemiddelde zestienjarige
Primarkbezoeker is het
immers al bedtijd. Zo’n
lege kroeg is niet bepaald uitnodigend, maar
door de Principessa’s
komt de sfeer er toch
goed in. ‘Een dispuut
geeft karakter aan een
café’, aldus Koen. Op het
interieur van De Parade
valt niets aan te merken.
Al met al is de potentie
er, nu de mensen nog.
De pubquiz
Iullie hebben in jullie dispuutslogo een kroon verwerkt. Wat symboliseert de kroon van de koning van
Nederland?
Anne, na een lange stilte: ‘Saamhorigheid?’
Kim: ‘Status? Kunnen we geen hulplijn inzetten?’
Yonne: ‘Een monarchie.’
Francesca: ‘Verschillende hoofddeksels passen bij verschillende mensen, kijk bijvoorbeeld naar de paus. Die heeft
toch ook zo’n hoedje? Een hoofddeksel zegt gewoon veel
over de rang of status van een persoon.’
De dames kunnen helaas geen externe hulp inschakelen en
ondanks dappere pogingen en een uiteenzetting over het
belang van een hoedje, zit het juiste antwoord er niet bij. De
kroon symboliseert de soevereiniteit van het Koninkrijk der
Nederlanden.
Noem tien prinsessen binnen één minuut.
Tessa: ‘Amalia, Alexia, Ariane. Prinses Kate?
Francesca: ‘Beatrix.’
Yonne: ‘Je hebt Laurentien.’
Anne: ‘Die ene die laatst in de krant stond!’
Kim: ‘Margriet.’
Yonne: ‘Prinses Margarita.’
Francesca: ‘Daar is de pizza naar vernoemd, haha.’
Tessa: ‘Sneeuwwitje, Doornroosje, Assepoester, prinses op
de Erwt.’
Een fictieve prinses is ook een prinses. In de laatste secon-
Port heeft een hoger alcoholpercentage dan wijn,
hoe komt dit?
Francesca: ‘Dan heeft het langer gelegen.’
Tessa: ‘Nee, het is gewoon een andere druifsoort.’
Francesca: ‘Het gaat om het gistproces, waarbij de suikers
worden omgezet in alcohol. Bij witte wijn is dit proces
bijvoorbeeld heel kort. Dus als het lang gist, wordt het
percentage veel hoger.’
Anne: ‘Dat klinkt heel logisch.’
Dit is helaas niet goed. Extra alcohol wordt toegevoegd aan
het druivenmengsel. Dit stopt juist voortijdig het gistingsproces en geeft port daardoor de kenmerkende zoete
smaak. De Principessa’s moeten nog maar een glas port
achterover slaan, een biertje krijgen ze voor dit antwoord
helaas niet.
Hoe oud was prinses Diana toen ze in het huwelijksbootje stapte?
Kim: ‘Heel jong, 24?’
Yonne: ‘Nee, veel jonger.’
Anne: ‘Laten we 23 gokken.’
Kim: ‘Wacht, hoe oud zijn de prinsen? Harry is 29, William
is volgens mij 32 jaar. Nu moeten we gewoon even terugrekenen. Hoe oud was ze eigenlijk toen ze stierf?’
Barman Koen: ‘37.’
Ondanks dat de barman een duit in het zakje doet, blijft de
eigenlijke vraag onbeantwoord. Diana was pas 20 jaar oud
toen ze prins Charles het jawoord gaf.
Waar wordt de kleurstof van roze koeken van gemaakt?
Iris: ‘Luizen.’
Kim: ‘Dat zijn de eitjes van luizen, die zitten ook in rode
M&M’s.’
Anne: ‘Jongens, ik wil die koeken nog eten.’
De typisch roze kleur wordt inderdaad gemaakt van de
eitjes van de Cochenilleluis. Met dit antwoord hebben de
dames wel een tweede biertje verdiend.
De Afrekening
Misschien moeten de Principessa’s nog even wennen aan
hun nieuwe omgeving, of zijn pubquizzen niet hun ding.
Wanneer het tijd wordt om af te rekenen luidt de score:
twee van de vijf biertjes.
Colofon
P. 30
29e jaargang
Hoofdredactie Marit Willemsen
Redactie Daan van Acht, Kim Saris, Annemarie
Verschragen
Medewerkers Evy van der Aa, Bas Dikmans,
Jessy Funcke, Kiki Kolman, Michiel van Lokven,
Dennis van der Pligt, Annemarie Segeren, Saskia
Verheijden, Cecile Vermaas, Sascha Wijnhoven
Illustraties Josse Blase, Joost Dekkers, Anders
Hoendervanger, Phoebe van Kuppenveld, Sanne
Reckman, Rens van Vliet, Sascha Wijnhoven
Foto’s Francesca Asscher, Ceriel Gerrits,
Kiki Kolman, Elise Talsma, Marit Willemsen
Voorpagina Elise Talsma
Columnist Manu Compen
Eindredactie Janna Gerrits, Pieter Hengst, Anders Hoendervanger, Pieter van der Lugt, Timo
Pisart, Silke Spierings, Mickey Steijaert, Adrianne
Tuk, Jan Harm Westerdiep, Anne van Veen
Crypto Mickey Steijaert
Ontwerp Marloes de Laat en Roel Vaessen
Lay-out Marit Willemsen
Dagelijks bestuur Ceriel Gerrits (voorzitter),
Loes de Veth (secretaris), Robin Schoots
(penningmeester)
Druk MediaCenter Rotterdam
Uitgave, abonnementen en advertentieacquisitie Stichting MultiMedia:
[email protected]
Redactieadres
Heyendaalseweg 141
6525 AJ Nijmegen
Tel 024-3612176 / 06-36428931
Mail [email protected]
Het Algemeen Nijmeegs Studentenblad is een onafhankelijk maandblad dat gratis in de binnenstad en op de Radboud Universiteit Nijmegen wordt verspreid.
Het verschijnt 10 keer per jaar in de maanden september t/m juni. De uitgave van ANS wordt mede mogelijk gemaakt door:
Ans deze maand
Crypto
P.P.31
31
CRYPTO
Daar sta je dan, in een vreemde stad zonder pap en mam in de buurt. Speciaal voor het referentiekader van de introkinders deze keer een XL-crypto over de middelbare school.
1
2
4
5
6
7
9
3
10
8
11
12
13
14
15
16
17
18
20
19
21
22
23
24
25
26
27
HORIZONTAAL
2. Duizend gram roet (4), 4. Meerdere Middeleeuwse ziektes (6), 10. Opperdoezer op de Oversteek? (10), 12. Zij, bont
(5), 13. Verleidelijk glad (6), 15. Ruimteschiploop (7, 3), 17. Lichtsnelheid of koeien (6), 18. Kalium in je verwarmingssysteem zorgt voor culturele kennis (3), 21. Zingen om de pijn te vergeten (4), 22. Twijfel nadat hij een kippetje
verorberde (8), 23. Hevige klus (9), 24. Faculteitsraad voor dit blad (5), 27. De hoogtepunten van entropie (7).
VERTICAAL
1. De baas is een trainend insect (6), 3. Libië, centraal examen en Universiteit Maastricht in de hogere niveaus (6),
5. Achter een vrolijk meertje (8), 6. Heb seks! (3), 7. Ingesloten tijdspanne (9), 8. Andere reden voor de Nintendo
aan de netwerkkabel (10), 9. Vervang broom door helium en applaus wordt schoolsysteem (4), 11. Vrouwelijke
kerkleider (5), 12. Deze opzichter zie je in CC groeien (9), 14. Gek lidwoord hebben die Fransen (6), 16. Kom op,
tramwegstichting (5), 19. Tribunedeel in je pakket (3), 20. Scheid je niet van koren, maar van je boek (4), 25. Op een
andere manier kan de gecastreerde stier onverwacht komen (2), 26. Leermoment is volgens de Engelsen niet
meer (3).
ANTWOORDEN VAN DE juni-CRYPTO
HORIZONTAAL: 2. VAN BASTEN, 6. EK, 7. KANTINE, 9. SC, 12. FEYENOORD, 14. SPITS, 15. ROBBEN, 16.
PSV, 18. BLESSURE, 19. BEST.
VERTICAAL: 1. PANNA, 3. BUITENSPEL, 4. NEC, 5. WK, 8. EREDIVISIE, 9. SCOOR, 10. TRIBUNE, 11.
MESSI, 13. PENALTY, 17. KUYT.
De winnaar van de vorige crypto is Rik Schelbergen. Om nog even in schoolse sferen te blijven, maak je deze maand
kans op een heus scholierenpakket met daarin alles wat je nodig hebt voor college. Dit pakket wordt aangeboden
door Bernink en Van de Venne, waar je terecht kunt voor zowel kantoorartikelen als schildermaterialen.
Wil jij kans maken op dit handige pakket? Mail dan voor 16 september je oplossingen naar [email protected].
gevonden
voorwerp
www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon
P. 32
Tekst: Michiel van Lokven en Annemarie Verschragen
Foto: Anders Hoendervanger
Wie: Stefan de Vries, vierdejaars aan de RU
Voorwerp: Magic Wand
herinneringen aan een eerder spel terug te laten komen. Dan denkt
ze: “Nu moet ik mijn bek houden.”’
Wat heb je in je handen?
‘Dit is een Magic Wand, een vibrator die oorspronkelijk bedoeld
is voor nekmassages. Met dit apparaat kun je iemand een heftig
orgasme geven. Als je het tegen de klit zet, valt er niet tegen een
orgasme te vechten: je moet je partner echt de mond snoeren met
een bal. Ik heb weleens iemand gehad die zei dat ze van de Wand
niet klaar zou komen, dat was natuurlijk bluf. Met drie anderen hield
ik haar vast, binnen twee minuten was ze helemaal kapot en kwam
ze. Voor mij hoort dit voorwerp bij het BDSM-spel (Bondage, Discipline, Sadisme en Masochisme).’
Hoe ben je aan BDSM verslingerd geraakt?
‘Mijn vriendin en ik zijn er ongeveer drie jaar geleden mee begonnen. Het startte met een tik op de billen en daarna werd het al snel
ruiger. Dat leidde tot het aanschaffen van allerlei speeltjes. Toen
mijn moeder achter mijn interesse kwam, gaf ze me een boek over
knopen, een mooi gebaar. Inmiddels heb ik 30 meter touw, een
mondbal, zwepen en nog veel meer.’
Wat is BDSM voor jou?
‘Het gaat mij om het machtsspel, aan pijn beleef ik geen plezier. In
het spel bestaan echter veel variaties. Zo kan BDSM ook worden
gebruikt om een rechte houding of zelfvertrouwen aan te leren.
Wat ik leuk vind, is het verbieden van uitingen als “oh god”. Je ziet
dan hoe iemand zich inhoudt. Soms zegt mijn partner in het spel
iets verkeerd. Dan pak ik haar bij de haren, buig haar over de tafel
en sla een paar keer. Het hoeft niet per se allerlei voorwerpen te
behelzen. In de Refter is een blik naar mijn vriendin genoeg om haar
Is je beeld van vrouwen veranderd door je interesse?
‘Ja, ik heb nog meer respect gekregen voor vrouwen. Communicatie en vertrouwen zijn belangrijk tijdens BDSM. Mijn vriendin en
ik hebben hierdoor een ongelofelijk goede relatie gekregen. Bij het
grote publiek bestaan veel waanideeën, bijvoorbeeld dat je altijd
in leer loopt, vrouwen niet respecteert of altijd meester wil worden
genoemd. Door 50 Tinten Grijs zijn er nu steeds meer idioten die
niet aan veiligheid denken of stopwoorden negeren. Dat laatste is
gewoon verkrachting.’ANS
De naam van de geïnterviewde is op verzoek gefingeerd.

Download Report