Programma - De Spil

CIE HELKA
WHEN THE BIRDS FLY LOW, THE WIND WILL BLOW
Donderdag 15 januari 2015
Om 20 uur in de schouwburg
Inleiding om 19.15 uur
Helder Seabra, afkomstig uit Portugal, is als danser/co-choreograaf en assistent
een sleutelfiguur geweest in de creaties van zowel Wim Vandekeybus (‘PUUR’,
‘Spiegel’, ‘MENSKE’) als van Sidi Larbi Cherkaoui (‘Babel’, ‘TeZukA’, ‘Puz/zle’).
Hij volgde P.A.R.T.S. en was van 2004 tot 2008 aan Ultima Vez verbonden. Tot
vorig jaar werkte hij als danser, docent en assistent bij Eastman.
Sindsdien bouwt hij aan zijn carrière als choreograaf.
‘When The Birds Fly Low, The Wind Will Blow’, speelt zich af in een
niemandsland. De scène: een huis. Leeg. Vervallen. Vol herinneringen.
Verlaten. Door hen die er geleefd hebben. En bemind hebben.
…Er is verandering op til… Men keert er terug. Met verwachtingen. En hoop.
Een duidelijk voelbare, ongrijpbare energie geeft zuurstof aan mogelijkheden.
PETRA SANDRA VERMEERSCH
TIME TO WITH.DRAW?
Woensdag 26 november 2014
Schouwburg
Aanvang: 20 uur
Duur: 60 minuten zonder pauze
Inleiding om 19.15 uur door Arne Van Raes &
Paul Vandenbroeck
Verwacht je aan een fascinerende mix van melancholie, poëzie en uitbundige
joie de vivre, met live muziek van de band Maya's Moving Castle.
DAVID HERNANDEZ
FOR MOVEMENT’S SAKE
Zaterdag 31 januari 2015
Om 20 uur in de schouwburg
Inleiding om 19.15 uur + nabespreking
Vorig seizoen danste David Hernandez nog in ‘Cesena’ van Rosas en zong hij
bij Graindelavoix. Nu zet Hernandez zijn onderzoek naar beweging in relatie tot
muziek verder, ditmaal vertrekkend van barokmuziek van Dietrich Buxtehude.
De titel ‘For movement’s sake’ verwijst naar een uitspraak van baanbrekend
choreograaf Merce Cunningham die stelt dat dans op zich staat en geen ander
verhaal
of
extra’s
nodig heeft
dan
de
pure
beweging
zelf.
Hernandez creëert een unieke bewegingstaal die fluctueert tussen geste en
esthetiek. ”Eigenlijk ben ik een componist die muziek schrijft voor lichamen,
melodielijnen die via dansers een fysieke uitvoering krijgen”, aldus Hernandez,
die zijn taal ontwikkelde uit ervaringen van samenwerkingen met Meg Stuart en
Anne Teresa De Keersmaeker.
Verwacht pure dans in een bijzondere scenografische setting waarbij de
performers in een voortdurende metamorfose verkeren.
“De drie dansers vlechten hun dans prachtig rond die poëzie op scène.” *** De
Standaard
Concept, zang, choreografie, tekeningen: Petra Sandra Vermeersch |
Soundscore : Peter Clasen | Video: P.S. Vermeersch i.s.m. Alda
Snopek | Scenografie: P.S. Vermeersch i.s.m. Henk Delabie |
Kostuums : Anita Evenepoel, P.S. Vermeersch | Poppenspel: Angela
Babuin | Dramaturgisch advies : Michaël de Roo | Creatie- en regieassistentie: Angela Babuin | Productie : Radical HeArts vzw |
Co-Productie : CC De Ververij en CC De Spil | Met steun van de Stad
Kortrijk en de Provincie West-Vlaanderen
TIME TO WITH.DRAW?
- getekende dans ‘Time to with.draw?’ gaat onder andere over het verlangen om het ego
te vernieten, om de kleinheden, maar ook de opvulling met
verzwarende ballast van het ik achter zich te laten en een doorgang te
vinden naar iets meeromvattends, naar andere, ‘verticale’ energieën.
Dat schept een vrijheid, het is niet vernietigend, het is ‘vrolijk’. De last
van de emotie, van het ‘zware’ ik, zo geliefd in het Westen, valt weg.
Deze houding is niet zonder raakpunten met de Oosterse Zen. Emotie
maakt ruimte voor een schier oneindig gelaagde gevoeligheid, een
empathie met wat ons omgeeft.
Met deze solovoorstelling verbindt Pé zowel de rustgevende als de
bijtende kracht van het tekenen aan haar danstaal. De titel ‘Time to
with.draw?’ verwijst, via een ‘spellingsfout’, naar de act van het
tekenen, de tijd voor het tekenen. Niet losstaand, maar in het
samengaan met dans. De beleving van de heldere onvoorspelbare lijn,
zowel in het lichaam, op het papier, als in de ruimte, maakt zij tot inzet
van haar choreografie. De lijn is geen formeel gegeven, ze biedt een
doorleefde gewaarwording. Ruimte en lichaam zijn ‘ademend gebied’,
een oneindige wirwar zonder duidelijke contour die nochtans zelf
heldere lijnen produceert. Doorheen de manipulatie van een groot
penseel wordt haar dans soms een virtuele kalligrafie, soms een
dodelijk gevecht. De danstaal van Vermeersch is ervaringsgericht
waarbij de beweging haast steeds improvisatorisch is en ontstaat uit
een fijn gevoel voor ruimte en lichaam. De gevoeligheid van haar dans
plaatst ze in een dramatisch geladen samenhang waarbij de
geladenheid van de stem van groot belang is. De voorstelling is een
authentiek gebeuren, waarbij de danseres zich afvraagt 'hoe men zich
moet overgeven'. Wanneer en hoe moet men 'ophouden', kan men
zich terugtrekken?
Het ‘gedanste tekenen’ wordt daarbij een
belangrijke bemiddelaar. Het vinden van en de overlevering aan een
diepe sensibiliteit biedt daarbij een uitweg, met de vitale intensiteit van
de bij die nog éénmaal steekt voor ze sterft.
De voorstelling baadt in de kleur en droogte van de woestijn. Petra is
de steen waarop getekend wordt. Eindeloos getekend.
De lijn en de verhoudingen zijn herkenbaar. Meestal sluit de lijn zich
naar een soort van deinend antropomorf wezen, maar evenzeer kan
het een puur abstracte wezenheid zijn. De tekentaal is licht, niet
geladen. Net zoals haar dans, veeleer energetisch en sensibel dan
emotioneel. Deze heldere lijnen die wezens worden, zijn vooral het
resultaat van een veelheid die schijnbaar nooit ophoudt te ontsnappen.
Er is geen enkele tekening gelijk, net zoals er geen enkele gedanste
lijn gelijk is. Het is een oneindig proces van lijnen, waardoor het
tekenen op zich eerder als een act dan als een werk op zich gelezen
kan worden. De tekeningen getuigen constant van beweging en van
een hyperlucide en stabiel lichaamsbewustzijn.
De soundscape voor deze creatie werd tot stand gebracht door de
electronica-componist Peter Clasen, voormalig kopman van de
Brusselse formatie Neven, die een tijd lang belangrijke ontwikkelingen
in de hedendaagse muziek heeft gebracht en een tiental cd’s
realiseerde.
Radical HeArts vzw (Kortrijk) maakte reeds verschillende
voorstellingen die in Vlaanderen en in het buitenland gebracht werden,
waaronder ‘Het Orgelt’ en ‘Making the skies move’, twee producties
die CC De Spil ook bracht. Radical HeArts legt zich toe op creatie en
reflectie in het grensgebied tussen hedendaagse en oude kunst,
tussen Westerse en niet-westerse kunst, vanuit een antropologisch en
filosofisch
onderzoek.
Zo
was
vorig
jaar
de
performance/tentoonstelling ‘Wat weeft in mij ?/Qui m’a tissé le souffle
?/ Mayyi zttan ounfousinou?’ te zien, zowel in de eigen studio als in
andere musea of tentoonstellingsruimtes.
Petra Sandra Vermeersch studeerde, na haar opleiding filosofie en na
samenwerkingen met verschillende
Vlaamse dans- en
theatergezelschappen, dans en theater in Japan. Haar danstaal is een
natuurlijke versmelting van zowel oosterse traditionele als
hedendaagse dansvormen. Haar voorstellingen zijn steeds een
gevoelig, diepgaand ritueel, met grote generositeit naar het publiek.

Download Report