CIE HELKA WHEN THE BIRDS FLY LOW, THE WIND WILL BLOW Donderdag 15 januari 2015 Om 20 uur in de schouwburg Inleiding om 19.15 uur Helder Seabra, afkomstig uit Portugal, is als danser/co-choreograaf en assistent een sleutelfiguur geweest in de creaties van zowel Wim Vandekeybus (‘PUUR’, ‘Spiegel’, ‘MENSKE’) als van Sidi Larbi Cherkaoui (‘Babel’, ‘TeZukA’, ‘Puz/zle’). Hij volgde P.A.R.T.S. en was van 2004 tot 2008 aan Ultima Vez verbonden. Tot vorig jaar werkte hij als danser, docent en assistent bij Eastman. Sindsdien bouwt hij aan zijn carrière als choreograaf. ‘When The Birds Fly Low, The Wind Will Blow’, speelt zich af in een niemandsland. De scène: een huis. Leeg. Vervallen. Vol herinneringen. Verlaten. Door hen die er geleefd hebben. En bemind hebben. …Er is verandering op til… Men keert er terug. Met verwachtingen. En hoop. Een duidelijk voelbare, ongrijpbare energie geeft zuurstof aan mogelijkheden. PETRA SANDRA VERMEERSCH TIME TO WITH.DRAW? Woensdag 26 november 2014 Schouwburg Aanvang: 20 uur Duur: 60 minuten zonder pauze Inleiding om 19.15 uur door Arne Van Raes & Paul Vandenbroeck Verwacht je aan een fascinerende mix van melancholie, poëzie en uitbundige joie de vivre, met live muziek van de band Maya's Moving Castle. DAVID HERNANDEZ FOR MOVEMENT’S SAKE Zaterdag 31 januari 2015 Om 20 uur in de schouwburg Inleiding om 19.15 uur + nabespreking Vorig seizoen danste David Hernandez nog in ‘Cesena’ van Rosas en zong hij bij Graindelavoix. Nu zet Hernandez zijn onderzoek naar beweging in relatie tot muziek verder, ditmaal vertrekkend van barokmuziek van Dietrich Buxtehude. De titel ‘For movement’s sake’ verwijst naar een uitspraak van baanbrekend choreograaf Merce Cunningham die stelt dat dans op zich staat en geen ander verhaal of extra’s nodig heeft dan de pure beweging zelf. Hernandez creëert een unieke bewegingstaal die fluctueert tussen geste en esthetiek. ”Eigenlijk ben ik een componist die muziek schrijft voor lichamen, melodielijnen die via dansers een fysieke uitvoering krijgen”, aldus Hernandez, die zijn taal ontwikkelde uit ervaringen van samenwerkingen met Meg Stuart en Anne Teresa De Keersmaeker. Verwacht pure dans in een bijzondere scenografische setting waarbij de performers in een voortdurende metamorfose verkeren. “De drie dansers vlechten hun dans prachtig rond die poëzie op scène.” *** De Standaard Concept, zang, choreografie, tekeningen: Petra Sandra Vermeersch | Soundscore : Peter Clasen | Video: P.S. Vermeersch i.s.m. Alda Snopek | Scenografie: P.S. Vermeersch i.s.m. Henk Delabie | Kostuums : Anita Evenepoel, P.S. Vermeersch | Poppenspel: Angela Babuin | Dramaturgisch advies : Michaël de Roo | Creatie- en regieassistentie: Angela Babuin | Productie : Radical HeArts vzw | Co-Productie : CC De Ververij en CC De Spil | Met steun van de Stad Kortrijk en de Provincie West-Vlaanderen TIME TO WITH.DRAW? - getekende dans ‘Time to with.draw?’ gaat onder andere over het verlangen om het ego te vernieten, om de kleinheden, maar ook de opvulling met verzwarende ballast van het ik achter zich te laten en een doorgang te vinden naar iets meeromvattends, naar andere, ‘verticale’ energieën. Dat schept een vrijheid, het is niet vernietigend, het is ‘vrolijk’. De last van de emotie, van het ‘zware’ ik, zo geliefd in het Westen, valt weg. Deze houding is niet zonder raakpunten met de Oosterse Zen. Emotie maakt ruimte voor een schier oneindig gelaagde gevoeligheid, een empathie met wat ons omgeeft. Met deze solovoorstelling verbindt Pé zowel de rustgevende als de bijtende kracht van het tekenen aan haar danstaal. De titel ‘Time to with.draw?’ verwijst, via een ‘spellingsfout’, naar de act van het tekenen, de tijd voor het tekenen. Niet losstaand, maar in het samengaan met dans. De beleving van de heldere onvoorspelbare lijn, zowel in het lichaam, op het papier, als in de ruimte, maakt zij tot inzet van haar choreografie. De lijn is geen formeel gegeven, ze biedt een doorleefde gewaarwording. Ruimte en lichaam zijn ‘ademend gebied’, een oneindige wirwar zonder duidelijke contour die nochtans zelf heldere lijnen produceert. Doorheen de manipulatie van een groot penseel wordt haar dans soms een virtuele kalligrafie, soms een dodelijk gevecht. De danstaal van Vermeersch is ervaringsgericht waarbij de beweging haast steeds improvisatorisch is en ontstaat uit een fijn gevoel voor ruimte en lichaam. De gevoeligheid van haar dans plaatst ze in een dramatisch geladen samenhang waarbij de geladenheid van de stem van groot belang is. De voorstelling is een authentiek gebeuren, waarbij de danseres zich afvraagt 'hoe men zich moet overgeven'. Wanneer en hoe moet men 'ophouden', kan men zich terugtrekken? Het ‘gedanste tekenen’ wordt daarbij een belangrijke bemiddelaar. Het vinden van en de overlevering aan een diepe sensibiliteit biedt daarbij een uitweg, met de vitale intensiteit van de bij die nog éénmaal steekt voor ze sterft. De voorstelling baadt in de kleur en droogte van de woestijn. Petra is de steen waarop getekend wordt. Eindeloos getekend. De lijn en de verhoudingen zijn herkenbaar. Meestal sluit de lijn zich naar een soort van deinend antropomorf wezen, maar evenzeer kan het een puur abstracte wezenheid zijn. De tekentaal is licht, niet geladen. Net zoals haar dans, veeleer energetisch en sensibel dan emotioneel. Deze heldere lijnen die wezens worden, zijn vooral het resultaat van een veelheid die schijnbaar nooit ophoudt te ontsnappen. Er is geen enkele tekening gelijk, net zoals er geen enkele gedanste lijn gelijk is. Het is een oneindig proces van lijnen, waardoor het tekenen op zich eerder als een act dan als een werk op zich gelezen kan worden. De tekeningen getuigen constant van beweging en van een hyperlucide en stabiel lichaamsbewustzijn. De soundscape voor deze creatie werd tot stand gebracht door de electronica-componist Peter Clasen, voormalig kopman van de Brusselse formatie Neven, die een tijd lang belangrijke ontwikkelingen in de hedendaagse muziek heeft gebracht en een tiental cd’s realiseerde. Radical HeArts vzw (Kortrijk) maakte reeds verschillende voorstellingen die in Vlaanderen en in het buitenland gebracht werden, waaronder ‘Het Orgelt’ en ‘Making the skies move’, twee producties die CC De Spil ook bracht. Radical HeArts legt zich toe op creatie en reflectie in het grensgebied tussen hedendaagse en oude kunst, tussen Westerse en niet-westerse kunst, vanuit een antropologisch en filosofisch onderzoek. Zo was vorig jaar de performance/tentoonstelling ‘Wat weeft in mij ?/Qui m’a tissé le souffle ?/ Mayyi zttan ounfousinou?’ te zien, zowel in de eigen studio als in andere musea of tentoonstellingsruimtes. Petra Sandra Vermeersch studeerde, na haar opleiding filosofie en na samenwerkingen met verschillende Vlaamse dans- en theatergezelschappen, dans en theater in Japan. Haar danstaal is een natuurlijke versmelting van zowel oosterse traditionele als hedendaagse dansvormen. Haar voorstellingen zijn steeds een gevoelig, diepgaand ritueel, met grote generositeit naar het publiek.
© Copyright 2024 ExpyDoc