Klop, klop, Wie is daar?

Jeugdliteratuur www.picozine.com
"Juultje, help me." "Hallo? Pap?", fluistert
ze. "Pap, ben je daar?" Langzaam doet
iemand de deur voor haar open.
Dan hoort ze het. "Help", klinkt het zachtjes.
Juultje verstijft. "Help me, alsjeblieft", klinkt
het iets harder vanachter een deur. Die
stem, die kent ze van vroeger. Haar hart
gaat tekeer. Ze loopt langzaam naar de
deur. Ze weet zeker dat ze die stem kent.
"Hallo?", vraagt Juultje. Ze klopt zachtjes op
de deur. "Wie is daar?", klinkt het aan de
andere kant. Ze krijgt een brok in haar keel.
Die stem is zo vertrouwd, net als vroeger.
Dat kan toch niet? Ze staat nu recht voor de
deur.
Juultje draait zich om en rent de gang in. Dit
is niet leuk. En hoe laat is het inmiddels?
Weet mam al dat ze stiekem weg is? Het
was net zo druk op de kermis, waarom zijn
hier geen andere bezoekers? En waar is
toch die verdomde uitgang?
Wie is daar?
Klop, klop,
Ze moet eerst wennen aan het zwakke licht,
maar dan ziet ze het. Op een stoel zit een
vrouw, maar op de plek waar haar hoofd
hoort, staat een kandelaar met kaarsen. De
vrouw is vastgebonden aan haar handen en
voeten. Naast de vrouw staat een non. Wat
moet een non in een spookhuis?
Daar is de kermis. Het is er druk en
feestelijk. Juultje kijkt in de menigte, op
zoek naar haar vriendinnen. Die zijn
nergens te bekennen. Opeens ziet ze een
vrouw lopen, Juultje schrikt. Het is mam, die
mag haar absoluut niet zien. Ze duikt snel
ineen.
"Hallo", zegt Juultje zacht. De non kijkt haar
aan, maar zegt niets. De vrouw met het
kaarsenhoofd zegt ook niets, maar dat is
niet zo vreemd. Dan knipt de non met haar
vingers en plots branden alle kaarsen op de
kandelaar. De vrouw op de stoel beweegt
wild heen en weer en balt haar vuisten. De
non gromt iets dreigends in de richting van
de vrouw. Zij beweegt nu niet meer, maar
de kaarsen branden nog steeds.
Ze houdt zich verscholen naast het
spookhuis van meneer Meijer. Hier ging ze
vroeger altijd met pap heen, voordat hij
mam en Juultje verliet. Op een dag was hij
zomaar weg. Ze vond het altijd fijn om met
hem door het spookhuis te lopen. Juultje en
pap samen tegen de boze monsters van
meneer Meijer.
Ze besluit om het spookhuis binnen te
gaan. Dan kan mam haar ook niet vinden.
Ze staat bij de kassa. "Ga je alleen naar
binnen, kind?", vraagt meneer Meijer
vriendelijk. Juultje knikt en geeft hem snel
het geld. Ze stapt het spookhuis binnen.
Juultje draait zich om en stapt de gang weer
in. Pap zou de truc met het kaarsenhoofd
ook mooi hebben gevonden, denkt Juultje.
Had hij het maar gezien.
In de verte hoort ze de geluiden van de
kermis al. Ze hoort de jongens en de
meisjes lachen en plezier maken. Nog
even, en Juultje is er ook. Ze stapt flink
door, op weg naar de lichtjes en de muziek.
Toch is ze vastbesloten om naar de kermis
te gaan. Stiekem is ze via de achterdeur
naar buiten geslopen, het bos in. Het
bospad leidt naar het dorpsplein, waar de
kermis is. Ze blijft maar een uurtje weg.
Mam zal het vast niet merken.
Vandaag is de Tintelse kermis begonnen,
het hele dorp heeft zich hier al weken op
verheugd. Juultje ook, maar mam heeft
gezegd dat ze niet mag gaan.
Dit is het verhaal van Juultje. Ze woont met
haar moeder in Tintelen, een dorpje in de
Limburgse heuvels.
Juultje loopt door naar de volgende deur.
Het lijkt alsof ze het geluid van klotsend
water hoort. Ze brengt haar oor tegen het
hout van de deur, maar het geluid is
verdwenen. Juultje klopt aan. Niets. Ze
voelt aan de klink en drukt het koude metaal
naar beneden. Langzaam duwt ze de deur
open.
Ze had het juist. In de kamer staat een
vrouw in een klein zwembad. Ze staat met
haar rug naar Juultje toe. "Mevrouw?",
vraagt Juultje. De vrouw draait zich plots
met een ruk om en Juultje doet van schrik
een stap naar achter. Het gezicht is bedekt
met een wit rubberen masker. Er zijn gaten
in gemaakt voor de neus, de ogen en de
mond, wat het nog griezeliger maakt.
De vrouw kijkt Juultje recht in het gezicht
aan en begint dan te lachen, steeds harder.
Het scherpe geluid van haar lach gaat door
merg en been.
Het ruikt er nog net zoals vroeger, maar
vanbinnen ziet het er anders uit. Meneer
Meijer heeft het spookhuis een andere
indeling gegeven.
Voor zich ziet Juultje een lange gang met
deuren. Er brandt een felle lamp in het
midden van de gang. Het ziet er griezelig uit
en het is muisstil, zelfs de muziek van de
kermis hoort ze niet meer. Juultje weet zich
even geen raad. Moet ze alle deuren
openen, of moet ze doorgaan naar de deur
aan het einde van de gang? Was pap maar
mee.
Ze besluit om de kamers achter de deuren
te bekijken. Waarom zouden die deuren er
anders zijn? Langzaam loopt ze naar de
eerste deur. Ze luistert of ze iets hoort.
Niets. Dan klopt ze zachtjes op het hout.
Geen reactie. Langzaam drukt ze de klink
naar beneden, hij geeft mee. Juultje doet de
deur open en stapt de kamer binnen.

Download Report