Bach 2014 - Gemeenteschool Dworp

Bach 2014
DWORP OP SNEEUWKLASSEN
Dinsdag 28 januari 2014
We hoopten op sneeuw en we kregen sneeuw. Ook gisterenavond sneeuwde
het nog een beetje. Vijf moedigen liepen gisteren nog een viertal kilometer. De
thuisblijvers speelden UNO.
Na het ontbijt opnieuw op de skilatten. Het lukt iedere keer beter. Wanneer
beginnen de Olympische Spelen? Boek alvast maar een ticket.
Na het middageten, niets bleef op de borden liggen, kregen we middagrust.
Lezen, slapen, ... Maar na een uurtje rust werd er verzameld. We stapten naar
de natuurrodelbaan. Jammer genoeg mochten we niet van bovenaan starten. Te
gevaarlijk. We namen geen risico en de glijbaan begon 50 meter lager. Geen
probleem. We genoten met volle teugen. Als ervaren sleeërs daalden we meer
dan 10 keer naar beneden. En als we vielen werd er volop gelachen. De tijd
vloog voorbij. De meesters kenden een langere!!!! maar mooiere weg om terug
ons huisje te bereiken. We kregen wat uitleg over Zimmer mit Früstuck en
andere toeristische informatie. Het was al na zessen (dus donker) toen we
aankwamen. Marnik had grote honger dus werd er flink doorgestapt. Na een
verfrissing konden we aan tafel gaan.
Avondactiviteit : de grote jaarquiz van 2O13 / spelmoment
Weersverwachting : zonnig maar koud
De 17 van Bach.
Maandag 27 januari 2014
De quiz van gisteren was na editie 13 weer een succes. Nadenken, overleggen,
luisteren, lachen,… De groep van Wout, Birte en Joey kaapte de eerste prijs weg.
We mochten een kwartiertje langer slapen. De wekker liep om 8u. 15 af. Na het
ontbijt namen we afscheid van onze bezoekers. Juf Veerle en Juf Marleen
verlieten ons met spijt. Buiten begon het opnieuw lichtjes te sneeuwen.
Bedankt voor jullie hulp.
We kregen nu even les. Over hoogtelijnen. Buiten mochten we een berg maken
en met draad hoogtelijnen leggen. Alles nauwkeurig meten. De volgende
opdracht bestond erin om de meest originele sneeuwpop te maken. Ons werk
werd bemoeilijkt door de hevige sneeuwval. Zaten we nog in Oostenrijk of was
het Lapland? De sneeuwpop van Luna, Naïke en Zia werd als winnaar
uitgeroepen. Proficiat. Na de fotosessie mochten we nog wat in de sneeuw
ravotten. Dat we goed werk leverden merkten we door de interesse van de
plaatselijke bevolking. Fototoestellen werden bovengehaald. Toch wel knap van
ons. Morgen de krant lezen.
Na het eten bracht de bus ons naar de skipiste die er door de nieuwe sneeuwval
goed bijlag.
De 17 van Bach.
Zondag 26 januari 2014
Het sneeuwde de hele nacht, bij het opstaan lag er een sneeuwtapijt van wel 20
cm dik. De auto van juf Veerle was van kleur veranderd en moest worden
uitgegraven. Enkele vrijwilligers klaarden de klus.
Op zoektocht in een kasteel – het verhaal over een ridder die de liefde van zijn
leven ontmoet, maar door de kruistochten uit haar leven verdwijnt – we volgen
ridder Heinrich op de voet en beleven de middeleeuwen door de ogen van de
kruisvaarders – na 10 jaar komt Heinrich opnieuw naar Ehrenberg om er te
strijden voor de hand van zijn geliefde Maria.
Na de middag trok de hele ploeg richting schaatsbaan. Schaatsen op natuurijs, ’t
is eens iets anders. Veel pret op en naast het ijs. Nadien een moment om op te
warmen in de chalet aan de ijsbaan, waar we genoten van een drankje.
De terugtocht werd aangevat … door de sneeuwval van vannacht lonkte de
sneeuw ons om sneeuwballen te gooien (Dirk kan er van meespreken), te
sleeën, te rollebollen … Met zo veel sneeuw kan het niet anders dat we er met
volle teugen van genieten.
Het avondmaal achter de kiezen, gaan we nu aan het schrijven in ons dagboek
om ons daarna klaar te maken voor de grote Tirolerquiz. Kwestie van ook ons
verstand aan de gang te houden.
De 17 (+2) van Bach.
Zaterdag 25 januari 2014
Belofte maakt schuld … eerst en vooral het relaas van het rodelen te Holzgau.
Alle sleetjes op een rij, voortgetrokken door een grote tractor, naar het topje
van de helling. Één voor één scheurden we naar beneden. De kunst is natuurlijk
beneden te geraken zonder uit de bochten te vliegen. De ene pakt het natuurlijk
voorzichtiger aan dan de andere, wat soms hilarische taferelen oplevert.
Vanmorgen toen we opstonden, zaten er opeens 2 mensen meer aan het
ontbijt. Juf Marleen en juf Veerle waren er dan toch eindelijk geraakt,
niettegenstaande 5u file te doorstaan hebben. België en de buurlanden kregen
te maken met monsterfiles door de vele ongevallen. Maar … dat hield hen niet
tegen. Bedankt aan de ouders die nog wat meegaven als verrassing.
Vanochtend stond het skiën op het programma. Mathijs had wat pech en wilde
de bomen eens van dichterbij bekijken. Daarbij bezeerde hij zich. De skimonitor
wilde geen risico’s nemen en Mathijs werd volledig doorgelicht in het ziekenhuis
van Reutte. Alles op en top in orde, enkel wat schrammen.
Na het middageten konden we gaan ‘eisstockschieBen’.
Vanavond volgen er nog een reeks spelletjes, een lekkere afsluiter en dan
genieten van een goede nachtrust.
De 17 (+2) van Bach.
Vrijdag 24 januari 2014
Gisteren hebben we onze wensballon de lucht ingelaten. Enkele wensen gingen
al in vervulling : graag wat verse sneeuw. Ja hoor, toen we vanmorgen de
gordijnen opentrokken lag er een laagje sneeuw. Het bleef nog stilletjes
doorsneeuwen tot de middag.
De ochtendopdracht was een oriëntatiewandeling doorheen Bach. Om de
twintig minuten vertrok er een groepje. Werken met een kompas,
muurtekeningen ontcijferen of de weg vinden waren enkele van de opdrachten.
Een groepje vond het blijkbaar wat te kort en waren bijna tot in het volgend
dorpje gewandeld. Ze hadden er wel van genoten. Een ander groepje stapte
een hotel binnen en met een beetje Duits kregen ze toch een aantal
antwoorden Dat is je plan trekken in het leven. De tafelgesprekken waren
voldoende gevuld met hun belevenissen.
De kookouders zijn nog steeds tevreden over de eetlust van onze kinderen. Er
wordt voldoende bijgemaakt. Niemand gaat hier met honger van tafel. Koploper
is en blijft Marnik. Wat kan die genieten van zijn eten!
Straks voor de tweede maal de skilatten aantrekken, wat buiten spelen en na
het avondeten met de bus naar Holzgau om er te gaan rodelen.
Hoe dat verliep lees je morgen.
De voorspellingen : morgen wat zon en zondag … terug sneeuw!!
De 17 van Bach
Donderdagavond 23 januari 2014
Onze eerste dag in Bach is voorbijgevlogen. We werden rond kwart voor 8
gewekt. De ontbijttafel stond al gedekt. Er werd stevig ontbeten. Dat was ook
wel nodig. Er stond van alles op het programma. De bus bracht ons om negen
uur naar Elbigenalp. Daar kregen we onze ski’s en schoenen. Alles werd er
nauwkeurig afgesteld volgens je grootte en gewicht. Buiten werd er een laag
sneeuw bijgespoten zodat we heerlijk naar beneden konden skiën.
We werden in 2 groepen verdeeld, volgens je niveau van skiën. Het liefst van al
bleven we liever in één groep samen, maar ja. De uurtjes vlogen voorbij en voor
we het wisten zaten we al weer aan tafel. De kookouders zijn zeer tevreden
over onze eetlust. Ze hebben al groepen gezien …
Onze meesters kenden geen rust. We waren al weer onderweg toen de klok van
de kerktoren tweemaal luidde. Het werd een stevige bergwandeling, soms op
straat, soms op een smal bergpaadje. Op het einde van de wandeling namen we
de stoeltjeslift waar we na 400 meter hoogteverschil een prachtig panorama
mochten bewonderen. We konden er naar hartenlust zakglijden. Het begon na
een tijdje snel af te koelen. De zon verdween. Grijze wolken kwamen
tevoorschijn en een twintigtal sneeuwvlokjes dwarrelden naar beneden. Een
gunstig teken?
’t Is bijna tijd om aan tafel te gaan. Straks nog brieven schrijven, dagboek
invullen en …
De 17 van Bach
Woensdagavond 22 januari 2014
We hebben problemen met het internet en daarom via een andere weg toch
proberen ons eerste berichtje door te sturen.
Reeds vroeg in de ochtend stonden 15 ongeduldige sneeuwklassertjes te
wachten om plaats te nemen in de bus richting Oostenrijk.
We moesten onderweg een school van Sint-Pieters –Leeuw ook oppikken. Daar
zij nog aan de ontbijttafel zaten vertrokken we later en reden Huizingen om half
negen nog voorbij. (Wij zaten reeds anderhalf uur op de bus). Wij zwaaiden
even en reden verder via Luxemburg Duitsland binnen. Geen spoor van sneeuw
te zien. Ook het autocircuit van Hockenheim lieten we links liggen. Ik neem een
andere autobaan, zei de buschauffeur. De meester zei wel op een bepaald
ogenblik : kijk allen naar links, daar zie je het autocircuit van Hockenheim. En de
chauffeur? Die reed lekker door en stopte een uurtje later. Gelukkig kende hij
de rest van Duitsland en iets over zessen reden we Oostenrijk binnen. Als we
een uurtje later ons aanmelden in Stanzach hoofdkwartier van Jeka) lag er toch
wat sneeuw of beter gezegd ijs.
Een halfuurtje later bereikten we ons huisje in Bach : uitladen, kamers betreden,
eten en napraten.
Morgenvroeg ski’s passen en de latten op. Verslag volgt later.
Slaapwel.
De 17 van Bach
Eerste telefonisch contact met ‘de bergen’; een korte neerslag die ook te vinden
is op de blog van de zesde klas:
Beste iedereen,
Na een vlotte reis met veel gezelligheid kwamen onze kinderen rond 19.45u aan in
het huis in Bach.
Alle valiezen werden onmiddellijk naar boven gebracht en de kinderen mochten
om 20.00 aan tafel gaan bij een kookploeg die ook voor de begeleiders nieuw
waren.
Een beetje jammer is wel het weer. De zesdeklassers kunnen nu kijken naar een
heldere zwarte hemel vol sterren. Heel mooi, maar zoiets voorspelt geen
sneeuw. Het zou wel mogen sneeuwen, want voor het huis ligt er alleen een
laagje ijs van 4cm (harde sneeuw); dus sneeuwmannen maken zit er morgen nog
niet in. Hier en daar is zelfs een sprietje gras zichtbaar.
Komaan sneeuwgod, doe je best voor onze kids.
Morgen meer nieuws,
groetjes van alle zesdeklassers

Download Report