Verslag Zilla van Dijk

Vrouwenpower
Door: Pedalen Prinses (Zilla van Dijk)
……….“Ook de drie mannen heet ik van harte welkom in ons ruim 80 tellende fietsvrouwengezelschap. ”Applaus” Mannen, hoe voelt het nu (?) want dit is hoe de meeste vrouwen zich al jaren
voelen in pelotons en binnen fietsclubs. Applaus fluitsalvo gejoel. Achter ons hekken met daar
tegenaan gestald legio MTB en racefietsen van instapmodellen tot zeer hoogwaardig wielermateriaal.
Linda Belien van de NTFU houdt haar openingswoord in één van de ruimtes die het Arnhemse
topsportcomplex Papendal rijk is. En ik mag haar ‘knecht’ zijn dit eerste fietsweekend door en voor
vrouwen.
Ik was benieuwd hoe het zou zijn met zoveel vrouwen die kennelijk mijn passie delen een heel
weekend te beleven. Zou het heel anders zijn dan met mijn fietsvrienden? In volle realisatie dat dit
veel over mij zegt, beken ik in alle eerlijkheid dat ik eigenlijk nogal een vooroordelende mening had
over mijn (vaak beginnende) soortgenoten in toerfietsland. Tegelijkertijd zag ik een kans om mij echt
te kunnen meten met gelijkgestemden.
Praktijkbegeleiding race-onderdelen werd grotendeels uitgevoerd door KEK. KEK is een landelijk club
voor vrouwen en staat voor Kletsen en Kilometers, gelijk mijn vooroordeel bevestigend. Ik kwam
verheugd bedrogen uit. Kracht en Knallen komt beter overeen, in ieder geval met de gevorderdentak.
Anouska van der Zee (ex-renner bij Leontien) die met ijzeren discipline werd gevormd las ons de les.
Ik stel dat de trainers van mijn wielerclub TTLeusden engeltjes voor ons waren (ook in het heetst van
de les) in vergelijking met deze iron lady. Ik heb de zweepslagen nog op mijn rug staan. Het klapstuk
was natuurlijk Daphny van den Brand voor de MTB-ers. Net bevallen maar alweer volop actief en ze is
ambassadeur voor alle fietsvrouwen binnen de NTFU. Haar columns en veel meer fiets gerelateerde
info vind je op fietsvrouwen.nl (landelijk online platform voor sportieve vrouwen op de fiets) en FB
Fietsvrouwen.
De feminisering in de hardloopsport is al jaren een feit en de wielersport is nu bezig met een
inhaalslag. Dat we als vrouwenpelotons (als een ware fietsvrouweninvasie) met veel wapperende
staartjes in en rondom het Posbankgebied veel bekijks scoorden getuigt van het feit dat we er
voorlopig nog niet zijn. Met de praktijklessen en de workshops valbreken, sportvoeding, core stability,
fietsreiniging en zo meer komen we wel een heel eind verder in ontwikkeling. Mijn persoonlijke
ervaring is dat de verschillen tussen man en vrouw op fietsgebied helemaal niet zo groot en divers zijn
en een leuke bijkomstigheid kent: ook humor voert hier de boventoon. Voor iedere beginnend fietser
als ook de gevorderden met behoefte om haar fietsambitie naar een hoger plan te trekken een
absolute aanrader voor het vervolg in 2015.
Tijdens dit weekend reed mijn lief met een ploeg van onze wielerclub de Homeride 500 km helemaal
uit (waarbij twee vrouwen dit peloton sierden waarvan acte). Ik schitterde door afwezigheid en
moedigde slechts mijn fietsvrienden in gedachten aan. Terwijl mijn lief zijn pedalen bleef ronddraaien
sloot ik 23:00 uur vermoeid mijn ogen voor de nacht in een luxe Hotelkamer van Papendal. Me
realiserend bij het waken op zondagmorgen dat ze nog steeds aan het trappen waren terwijl ik heerlijk
sliep, vergroot mijn bewondering. Of mijn positief ervaren vrouwenweekend reden is om voortaan
meer met vrouwen te rijden? Geen denken aan. Ik ruil mijn trouwe fietsvrienden voor geen goud in.
Diversiteit blijft het summum.

Download Report