Lees verder - Arts en Auto

Reizen
tekst: hans avontuur
Het Griekse schiereiland Pilion ligt de dagen
weg te dromen in de Egeïsche Zee. De wereld
krimpt er ineen tot zakformaat. Met verborgen
baaien, ezelpaadjes, watervallen, loofbossen
en bergdorpjes waar niemand zich iets aantrekt van de moderne tijd.
Klein maar ﬁjn
foto: bildeRbeRg/hh
Pilion
044 maart 2014 ArtsenAuto
ArtsenAuto maart 2014 045
046 maart 2014 ArtsenAuto
‘Herbronnen’
Het hoort allemaal bij het Pilioncomplot dat
‘onthaasten’ heet. Of ‘herbronnen’, zoals de
Belgen dat zo mooi zeggen. Je wordt gedwongen
om een paar versnellingen terug te schakelen.
Letterlijk en figuurlijk. Niet rennen en vliegen,
maar kijken. Naar het landschap, dat soms bijna
on-Grieks is met zijn watervallen, bergbeken,
uitgestrekte loofbossen en boomgaarden vol
appels, peren, noten en kersen.
Langzaam dus. Wandelen. Over ezelpaadjes,
de kalderimi, die de oude bergdorpjes al honderden jaren met elkaar verbinden. Ze dateren uit
de tijd dat Pilion bevolkt werd door Grieken die
zich hier verscholen voor zeerovers en Turkse
overheersers. De paadjes lenen zich voor dagtochten en meerdaagse trekkings door loofbossen, langs beken en over flanken met groots
uitzicht. Uiteraard met een stop bij een traditionele taverne voor een glaasje tsípouro (soort
brandewijn) met een schaaltje mezedes, hapjes,
zoals olijven, kaas, tomaat en inktvis.
Een van de leukste dorpen is Vyzítsa, waar
de oude herenhuizen zijn gerestaureerd als
tweede woning of dienstdoen als bed and
foto: bilderberg/hh
Pilion is een schiereiland aan de oostkant van het Griekse
vasteland, halverwege Athene en Thessaloniki. Transavia
vliegt naar Volos. Naar Athene of Thessaloniki vliegen kan
ook, met aanvullend vervoer. Het noorden is bergachtig
en ideaal voor wandelvakanties dankzij de loofbossen die
’s zomers voor verkoeling zorgen; het zuiden is wat vlakker
en opener. De populairste zandstranden bevinden zich aan
de westkant; de beste verborgen baaien liggen aan de ruige
Egeïsche kant. Een must is om vanaf Pilion de beroemde
Metéora-kloosters te bezoeken (circa 2 uur rijden). Ook is
Pilion goed te combineren met de Sporaden (Skiathos,
Skopelos en Alonissos). grieksverkeersbureau.nl
foto: bilderberg/hh
Wilt u kennismaken
met Pilion en verblijven
in een typisch Griekse
ambiance? Ross
Holidays heeft in zijn
Pilion-programma een
tiental vakantiehuizen
en -appartementen
op het schiereiland,
variërend van een
dorpswoning in een
authentiek dorp tot een
villa tegen de heuvels
met privézwembad.
Speciaal voor de lezers
van Arts en Auto biedt
deze Griekenlandspecialist een week (7 x
24 uur) gratis autohuur
(cat. A) aan bij boeking
van een reis uit het
Ross Holidays Pilionprogramma 2014 (niet
geldig in combinatie
met andere aanbiedingen). Indien een auto al
inclusief is, krijgt u een
gratis upgrade naar
een hogere categorie.
Voor meer info en boekingen: 024 642 48 48
of rossholidays.nl
Gulden Vlies
Pilion speelt een belangrijke rol in de Griekse
mythologie. De streek zou het zomerverblijf
zijn van de twaalf goden van Olympus, er zouden centauren (half mens, half paard) hebben
gewoond én het wordt beschouwd als de plek
vanwaar Jason met zijn Argonauten vertrok op
zijn zoektocht naar het Gulden Vlies, de gouden
schapenvacht van de god Chrysomallos.
Wij zoeken onze schat richting het zuiden:
Agia Kyriaki. Onderweg geurt het landschap
naar bloemen en kruiden. De rijkdom aan
bijzondere flora zou te maken hebben met de
offerplaatsen waar mensen vroeger exotische
bloemen, vruchten en zaden neerlegden voor
de goden.
Langzaam maar zeker verandert de bergwereld meer en meer in heuvelland. De loofbossen en boomgaarden maken plaats voor een
golvend landschap dat een beetje op Toscane
lijkt, met droge velden en statige cipressen.
We passeren de mooie dorpen Metochi, Lavkos
en Promyri en dalen af naar het strand van
Plataniá voor een duik en een souvlaki onder
de olijfbomen. Er is geen buitenlandse gast te
ontdekken. Louter Grieken.
Het laatste stuk naar Agia Kyriaki voert door
de absolute leegte van het semi-schiereiland
Trikeri, dat ooit een ballingsoord voor politieke
gevangenen was. Af en toe is er een uitzicht
van bijna 360 graden, met de glinsterende zee
rondom en eilanden als vage contouren aan de
horizon. Bij helder weer is zelfs de heilige berg
Athos van Chalkidiki te zien.
En dan zijn we in Agia Kyriaki, dat als een
hoefijzer rond een haventje gebogen ligt. Het is
een van de weinige dorpen in Griekenland die
nog altijd volledig als een vissersdorp functioneren, met een vloot en een werf. Het toerisme
beperkt zich hier tot een handvol pensions en
de beste visrestaurants van Pilion.
We slenteren over de kade, groeten een visser
die zijn netten op orde maakt en eten verse vis
met de voeten in het water. Als straks dan ook
de zon nog ondergaat, is de idylle compleet. <
Praktisch
foto: tom moore/hh
Lezersaanbieding
breakfast of charmehotel. Of neem Miliés
met z’n kerk en volksmuseum, Zagorá met z’n
250 jaar oude bibliotheek, Tsagkarida en z’n
1000 jaar oude plataan en het 13de-eeuwse
Makrinitsa dat in het kafenion fraaie fresco’s
heeft van Theofilos Chatzimichai, een excentrieke kunstenaar die jarenlang op het schiereiland woonde en werkte.
foto: giorgos agapiou
D
e weg vanuit de havenstad
Volos gaat steil omhoog over
de flanken van de berg Pilion.
We rijden naar de top van de
pas en aan de andere kant even
hard weer omlaag richting zee.
Het is er groen, stil, ruig en alles is er klein: de
huisjes, baaitjes, weggetjes én de ouderen die op
het dorpsplein onder de platanen zitten.
Natuurlijk kun je er neerstrijken in de hoofdstad Volos, waar de bewoners op zondag graag
flaneren langs het water en door de belangrijkste straten. Of in levendige toeristenplaatsjes
als Afissos en Kalá Nerá, die pronken met hun
zandstranden en uitstekende taverna’s. Ze
zijn vooral populair bij de Grieken zelf die er
het hele jaar door tijdens de vakanties en in
het weekeinde neerstrijken. Vaak met de hele
familie.
Maar wie de streek écht wil beleven, moet op
pad. En dan blijkt al snel dat het schiereiland
zich ondanks zijn bescheiden formaat – zo’n
60 km lang en amper 20 km breed – niet zomaar laat ontdekken. Je moet er iets voor doen.
De weggetjes slingeren door een bergketen die
tot 1618 meter hoogte gaat. Tal van dorpen en
baaien liggen nogal afgelegen, zodat het tijd en
moeite kost om er te komen.
foto: corbis
Reizen
ArtsenAuto maart 2014 047

Download Report