1 Tekst: Onderwerp: Datum Locatie: Speech burgemeester Cees van der Knaap Opening expositie Jan Siebelink Vrijdag 31 januari 2014 Historisch Museum Ede Vriendschap. We hebben het allemaal; we hebben het allemaal nodig. Een relatie, gebaseerd op vertrouwen en onvoorwaardelijkheid. Dit is de derde keer dat ik aanwezig ben bij een officiële bijeenkomst met Jan. En weer valt mij zijn grote vriendenkring op. Mooi te zien. Onvoorwaardelijkheid. Ik weet nog goed hoe Rosita Steenbeek vorig jaar tijdens de opening van deze expositie in het Letterkundig Museum in Den Haag op ontroerende wijze sprak over haar eerste ontmoeting voor een televisieprogramma in Israël, waaruit een intensieve vriendschap is ontstaan. Met diezelfde ontroering zong Maarten Biesheuvel tijdens deze opening psalmen. En Jan zong uit volle borst met hem mee. Ook ontroerend is de innige vriendschap tussen Klaas Gubbels en Jan. Klaas, net 80 jaar geworden, heeft voor deze expositie prachtige portretten gemaakt van Jan. Eén van de portretten heeft Klaas aan Jan cadeau gedaan. Een mooi gebaar van vriendschap. En wat is het mooi voor hem dat in zijn geliefde woonplaats Arnhem een beeld van Klaas Gubbels een plek krijgt in het Market Garden Plantsoen. We zijn in Ede trots op zo’n icoon als Jan Siebelink, een kunstenaar uit de horse categorie: - Want wie heeft niet ‘Knielen op een bed van violen’ gelezen? - Wie heeft niet een ander boek van hem in de boekenkast staan? - Welke recensent besteedt geen aandacht een nieuw boek van Jan? Voor velen is Jan auteur. Voor veel anderen – en zeker voor mij – is hij echt een Edenaar. Sterker: eigenlijk hebben Ede en Jan – of Jan en Ede zo u wilt – ook een langdurige en innige vriendschap. En dat geldt ook voor zijn echtgenote Gerda, die altijd bij Jan is. Nog zo’n mooie vriendschap. U hoeft er echt weinig moeite voor te doen om Jan met zijn honden te treffen in de bossen van Ede. Of hem tegen te komen op zijn racefiets. De laan waarin hij woont, is met de rijke bomenpracht een mooie uitloper van de prachtige natuurlijke omgeving die Ede kenmerkt. 1 2 Ook veel jonge mensen uit Ede hebben een relatie met hem. Tot aan 2000 was Jan Siebelink docent Frans aan het Edese Marnix College. Tot grote woede van Jan ging een deel van dit gebouw in de binnenstad tegen de vlakte, toen de school verhuisde naar de zuidkant van Ede. Hij stoorde zich aan de teloorgang van de historie. En een paar jaar geleden haalde hij het NRC – en daarna andere media – met zijn protest tegen het plan voor het kappen van tientallen zieke beuken in het bos, vlak achter zijn woning. Inmiddels is Jan ambassadeur voor ‘Ede Hoofdstad van de Smaak 2014’. Dit heeft ertoe geleid dat hij al wekenlang prijkt op tientallen posters langs de weg in Ede. Honden, fietsen, onderwijs, de mens en natuur. Deze onderwerpen komen vaak terug in het werk van Siebelink, dat daarom voor veel plaatsgenoten zo herkenbaar is. En zo leeft hij mee met de stad, als een vriend. En ja, dan ben je soms ook boos op elkaar. Dat maakt hem ook zo gewoon. Dichtbij. Het mooie vind ik dat hij zijn afkomst nooit heeft verloochend. Ede en de omgeving daarvan vormen juist een belangrijke inspiratiebron. Dat allemaal heeft er ook toe geleid dat hij in 1999 de gemeentelijke cultuurprijs heeft ontvangen en zeven jaar later in 2006 de Medaille van Verdienste van de gemeente Ede. En dan strijkt vandaag de expositie ‘Het wonder dat mij geschiedde’ in Ede neer. U begrijpt: Ook daar zijn we trots op. Een prachtig overzicht van zijn leven en oeuvre. Dat hoort hier natuurlijk ook gewoon thuis. Beste Jan, Volgens mij verschijnt binnenkort een nieuw boek: de Blauwe Nacht. Daar gaan we ongetwijfeld veel over horen. Ik ben blij dat we voor die tijd deze expositie over jou en je werk hebben. Graag nodig ik je uit nu de opening te gaan verrichten. Dat doen we buiten bij de ingang van het Historisch Museum Ede, hier precies om de hoek. 2
© Copyright 2024 ExpyDoc