portret jeroen van heck ‘alles laten vallen, en hup op pad’ Hij reist met zijn pompen de hele wereld over. Maar hij voelt zich thuis in de bescheidenheid van het Friese Noordwolde. Jeroen van Heck (51) was dit jaar de held van het ondergelopen zuidwesten van Engeland. Ondertussen denkt hij alweer nieuwe toepassingen uit. ‘Het proces van gedachte tot iets tastbaars is prachtig.’ Tekst: Paul Scheer | Foto’s: Jeroen Poortvliet Premier Mark Rutte kreeg begin dit jaar een telefoontje van zijn Britse collega Cameron, om hem te bedanken voor de Nederlandse inzet bij het weer droog krijgen van het zuidwesten van Engeland. ‘Waarom belt ie mij niet gewoon?’, reageerde Jeroen van Heck toen. Want het waren zijn pompen. Die nuchterheid tekent hem. Tegelijkertijd is hij wel trots op het werk dat daar is verricht. ‘We hebben een wereldrecord gevestigd. Want een mobiele pompoperatie waarbij ruim 130.000 kuub per uur wordt weggepompt, mag je een wereldprestatie noemen. Zo heb ik het bericht de wereld ingeschopt en er heeft nog geen ander pompbedrijf ontkennend op gereageerd. Ik zou ook niet weten wie.’ De rode pompen ogen als kleine containers. Ze zijn alweer een tijdje terug terug uit Engeland en staan deels opgestapeld op het bedrijfsterrein in het Friese Noordwolde. In het kantoor wordt de bezoeker verwelkomd door twee Ridgebacks, van oorsprong Zuid-Afrikaanse honden die volgens Van Heck vroeger werden gebruikt voor de leeuwenjacht en om boerderijen te bewaken. Hij neemt ze noodgedwongen mee naar het bedrijf. Zijn ex-vrouw heeft ze bij hem achtergelaten, en zulke honden kun je niet de hele dag thuis laten. ‘De medewerkers hebben eraan moeten wennen’, zegt hij. ‘Nu vinden ze het wel gezellig. En het is een mooie test voor sollicitanten.’ schotse kilt Van Heck gaat gekleed in een blauwwit gestreept colbert. Geen krijt-, maar echte dikke strepen. Hij komt wel vaker opvallend voor de dag. Bij de uitreiking van een lokale ondernemersprijs verscheen hij in een 46 FORUM 17.07.14 47 FORUM 17.07.14 portret Schotse kilt. ‘Via het werk belandde ik ooit in Schotland, en dat vond ik wel een mooi land. Op een bruiloft in het hotel waar ik verbleef waren alle mannen in kilt gekleed. Als galakleding. Dat vond ik wel wat, en ik heb er één gekocht.’ In de ontvangstkamer waar het interview plaatsvindt, zet hij een presentatie aan met projecten van Van Heck. Regelmatig staat hij op om met een aanwijsstok een toelichting bij de beelden te geven. Praten over het werk vindt hij het leukst. Zijn bedrijf viert deze zomer de 50ste verjaardag. Daarmee is het ongeveer net zo oud als de directeur. ‘Ik ben geboren in Irak, waar mijn vader voor een Nederlandse baggeraar werkte. Daar kwam hij op het idee dat er behoefte was aan pompen om stortwater af te voeren. Na mijn geboorte besloot hij voor zichzelf te beginnen en naar Nederland terug te gaan. Irak was ook toen niet het land om je kind op te laten groeien. Ik weet zelf niets van Irak af, maar heb sinds mijn 20ste wel het voornemen om er eens te gaan kijken. Ik ben toch nieuwsgierig naar de plek waar ik geboren ben. Alleen moet het dan wel wat veiliger zijn.’ afscheid Hij heeft het bedrijf in stappen van zijn vader overgenomen. Dat is niet zonder slag of stoot gegaan. Sterker: de opvolgingskwestie heeft ertoe geleid dat het contact met zijn vader verbroken is. ‘Hij zou stoppen, maar kon het bedrijf niet loslaten. Het is ook moeilijk voor de oprichter van een bedrijf om afscheid te nemen. Dat kunnen jij en ik niet invoe48 FORUM 17.07.14 len. Het was zijn ziel en zaligheid, zeg maar één van zijn kinderen.’ ‘Ik vind het jammer dat ik hem niet meer zie, maar het is niet anders. Ik stuur hem nog wel onze nieuwsbrieven. We hebben ook wel een goede tijd gehad samen in het bedrijf. En ik heb veel respect voor wat hij heeft opgebouwd. Hij heeft de basis gelegd van wat het bedrijf nu is.’ priegelwerk Het was geen uitgemaakte zaak dat hij in het bedrijf zou stappen. In een van zijn eerste banen bij een pijpleidingenbedrijf had hij na enkele offshoreprojecten de smaak te pakken gekregen: hij wilde naar het buitenland. Toen riep zijn vader hem en zijn jongere broer en zus bij elkaar en vroeg hen wie er verder wilde met het bedrijf. Hij was de enige. ‘Ik weet niet meer of ik er lang over na heb gedacht’, graaft hij in zijn geheugen. ‘Ik had eerder vakantiewerk in het bedrijf gedaan en vond het leuk werk. Fijnmechanica heeft me nooit getrokken. Geen priegelwerk; je moet er tegenaan kunnen schoppen.’ ‘Mijn vader zei niet: ‘Je móet dit gaan doen.’ Dat werkt ook niet. je moet er zelf in geloven én je moet het kunnen. Of je het kan, weet je pas als je er alleen voor staat.’ Het liefst draait hij op locatie projecten met zijn medewerkers. Hij is geen baas op afstand. Maar mee sleutelen doet hij niet meer. In Engeland was hij bijvoorbeeld projectleider, met vier man eigen personeel en dertig Britten onder zich. ‘Als je een klus wilt leiden, ben je het overzicht kwijt zodra je je hoofd even naar beneden buigt om te gaan sleutelen.’ Met een man of vijf op pad, dat wordt altijd wel gezellig, zegt hij. Thuis hoeft hij dat niet meer te overleggen; alleen voor de honden moet opvang worden geregeld. Over het waarom van zijn scheiding wil Van Heck het niet hebben; het moet wel een beetje positief blijven. Met de kinderen hoeft hij ook geen rekening te houden, want die heeft hij niet. ‘Mijn ex wilde niet. Nou hoefde ik niet per se kinderen, maar als zij ze had gewild, dan was ik daarin meegegaan. Nu zijn de honden mijn kinderen. Ik heb ook nog een kat thuis, een Siamees die met de honden jaagt. Vangen ze samen konijnen.’ Drie stellingen Het klimaatprobleem bestaat niet ‘Jawel. Er valt misschien niet méér regen per jaar, maar het valt wel meer in pieken.’ Nederland is geen techniekland ‘Er is nog genoeg techniek en innovatie in Nederland. Het is wel jammer dat technische studies niet meer sexy zijn. In Duitsland is er meer technisch respect voor de Nederlandse watersector. Daar hebben we autoriteit.’ koken Het was niet de eerste scheiding die hij meemaakte, want zijn ouders zijn ook uit elkaar gegaan. Zij hebben daarmee gewacht tot de kinderen het huis uit waren. ‘Ik zou dat niet doen’, zegt Van Heck. ‘Je merkte als kind aan de sfeer dat er problemen waren. Ze maakten veel ruzie. Dan maak je je kinderen niet gelukkig door langer bij elkaar te blijven.’ Het feit dat hij zelf geen kinderen heeft, zorgt wel voor een nieuwe opvolgingskwestie. Hij acht de kans klein dat de kinderen van zijn broer en zus in het bedrijf stappen. Dat betekent dat het bedrijf binnen nu en tien jaar verkocht zal worden. Als er dan iemand komt ‘met een bod dat je niet af kunt slaan’, gaat hij zich toeleggen op calamiteitenmanagement. ‘Af en toe een projectje pakken. Je hebt geen tijd om na te denken, laat alles vallen waar je mee bezig bent. Alle dagelijkse beslommeringen kun je achter je laten. Hup, de auto vol en op pad.’ Maar dat is voor later. Voorlopig concentreert hij zich in het bedrijf op de externe klantcontacten, de speciale projecten en innovatie. Want het kan altijd slimmer. ‘Klanten komen met een bepaald probleem waardoor je op nieuwe gedachten komt.’ Een recent voorbeeld is een mobiele oliepomp aan een slang die je in de dubbele wand van schepen kunt laten zakken. Die dubbele wand wordt namelijk als brandstoftank gebruikt. In geval van een gezonken schip is het belangrijk om de stookolie uit de wand te halen voordat die kan gaan lekken. ‘Een mooi pompie, hebben we gepatenteerd’, zegt hij tevreden boven een sigaartje. beroepsdeformatie jeroen van heck 1963 1983 1990 1991 1994 Het proces van gedachte naar iets tastbaars vindt hij prachtig. Dat blijft niet beperkt tot het werk. In de fabriekshal staan twee grote buizen van 5 meter hoog. Daar laat hij figuren in snijden door zijn medewerkers. Het is de bedoeling de buizen als kunstwerk, met lampen erin, in zijn tuin te zetten. Thuis heeft hij meer attributen waarin buizen en pijpen zijn verwerkt. Noem het maar beroepsdeformatie. Hij kan zijn creatieve ei ook kwijt in koken, wat wel handig uitkomt na de scheiding. ‘Ik heb bij een kookclub gezeten. Ik wil weten hoe eten in elkaar steekt, leren inschatten wat wel en niet bij elkaar past, welke kruiden erbij moeten. Ik maak gerust een driegangenmaaltijd voor mezelf. Anderen vinden dat een hoop gedoe, maar voor mij is het ontspanning.’ 49 Liever de provincie dan de Randstad ‘Ik wil me er niet tegen afzetten, maar ik denk wel dat de kwaliteit van het leven hier hoger is. De arbeidsmoraal is ook beter. Je vindt hier meer doe-mensen, er wordt minder omheen gezwetst. Een man een man, een woord een woord.’ FORUM 17.07.14 1998 Geboren in Basra, Irak Hts werktuigbouwkunde Project engineer Wavin Trepak (bierkratten) Field engineer A. Hak (pijpleidingen) Managing director Van Heck Singapore Managing director Van Heck
© Copyright 2025 ExpyDoc