sinterklaas surprise verhaal

De verdwenen pieten.
Het is 1 december. Nog een paar dagen en dan… pakjesavond! Iedereen
heeft er zin. De pieten zijn druk aan het inpakken, zowel pakjespiet
Jonas! Jonas die zit meestal op zijn derrière en is bijna nooit aan het
werk! Maar nu heeft hij er wel zin in. Iedereen is druk bezig met zijn
taak. Op dat moment komt hoofdpiet Renée binnenlopen. ‘Jullie zijn
goed bezig jongens en meisjes! Ga zo door! Over 10 minuten hebben
jullie pauze!’ Iedereen gaat weer met een opgelucht gezicht aan het werk.
De volgende dag is het een zonnige dag. De pieten gingen gelijk weer
aan de slag met werken. Alle pieten merken dat pietje paniek Faye
weg is. ‘Ach ja,’ zegt de hoofdpiet. ‘Ze verstopt zich wel eens voor
even. Maar dan komt ze de volgende dag weer opdagen.’ Maar als de
strooipieten iets aan hoofdstrooipiet Luuk willen vragen dan merken
ze dat hij ook weg is. En als test piet naar profpiet Daan wilt gaan dan
is die er ook niet. Alle pieten -die er nog zijn- rennen naar de
hoofdpiet. ‘Jajajaja! Ik weet het! We missen een paar pieten. We
kijken morgen wel hoe het gaat. Missen we morgen nog meer pieten,
dan zitten we dik in de problemen. Maar luister, vertel dit niet aan
Sinterklaas Chiel. Begrepen? En nu, allemaal aan het werk!’ De pieten
strompelen naar hun werkplek en gaan, met een niet zo blij gezicht,
pakjes inpakken. Ze hopen zo snel mogelijk dat het ochtend wordt.
Maar die volgende ochtend gebeurd er iets vreemds. Niemand wordt wakker gemaakt door
muziekpiet Jonathan. Als ze uiteindelijk wakker gemaakt worden door pietje precies Aïmane
dan denken ze gelijk: er is iets gaande. We missen pieten en als we geen actie ondernemen,
dan zijn we straks nog maar met tien pieten over. Uiteindelijk komt testpiet Damian en zegt:
‘We gaan op onderzoek uit. Detectivepiet! Kom hier! Jij bent aan de beurt.’ Detectivepiet
Agnes komt naar testpiet toe. ‘Jij, detectivepiet, jij gaat uitzoeken waar die pieten uithangen.’
‘Ja test, ik zal het proberen.’ ‘Proberen? Gewoon doen! Begrepen!’ ‘Ja, meneer.’ ‘Pardon,
testpiet? Ben ik niet degene die zegt wat onze pieten moeten doen?’ zegt hoofdpiet. ‘Sorry
mevrouw.’ Detectivepiet ging met nog een paar andere pieten op pad. Ze lopen het pad af en
gaan de weg op. Opeens ziet klungelpiet Wineke een pietenmuts liggen, net langs de weg. ‘Hé
jongens, kijk eens, ik heb de muts van prof gevonden!’ Iedereen rent naar klungelpiet toe. ‘Ik
denk dat ze die kant op zijn gerent. Of gevlucht…’ Ze gaan de kant op die klungelpiet
aanwijst. Totdat inpakpiet Sigrid een briefje vindt met een adres erop. A.G. de Vrijestraat. St.
Aloysius. ‘Wat een vreemd adres!’ zegt inpakpiet. ‘Zullen we eens uitvissen wat daar is?’ ‘Ja,
we moeten weten wat daar is. Misschien zijn onze pieten daar wel,’ zegt hoofdpiet. Ze zijn
van plan om terug naar het grote pietenhuis te gaan en de volgende dag naar het adres toe te
gaan.
Als ze aangekomen zijn bij het grote pietenhuis houdt hoofdpiet met alleen de pieten een
vergadering wat ze morgen gaan doen. Routepiet Flore die weet de weg al uit haar hoofd en is
klaar voor vertrek.
De volgende ochtend worden ze wakker gemaakt door stresspiet Bart. ‘Opschieten,
opschieten! We moeten vertrekken! Snel snel snel!’ Hij is echt helemaal gestrest. Na pas een
half uur is iedereen klaar voor vertrek. Routepiet gaat voorop met naast zich de hoofdpiet.
Halverwege de route zien ze twee pietenmutsen liggen. ‘Deze is van paniek en van
hoofdstrooipiet!’ zegt routepiet. ‘Schiet op! We zijn er bijna!’ Iedereen begint heel hard te
rennen. Zelfs sportpiet Mike is helemaal uitgeput. Ze zijn er. Ze zijn bij het gebouw. ‘H-h-het
i-i-s een s-s-s-s-school!’ zegt stotterpiet Daisy. ‘Wat z-z-z-oud-d-den ze d-d-daar doen?’
Opeens horen ze geschreeuw van iemand die ze kennen. ‘Hier zoo! Hier zijn we!’ roept
inpakpietje Lieve. Iedereen rent naar haar toe. ‘Waar waren jullie?’ vraagt strooipiet Tijn.
‘We leggen alles in het grote pietenhuis uit,’ zegt pietje paniek. Iedereen is blij dat ze elkaar
weer terug zien want ze hebben elkaar heel erg gemist. Huilpietje Adam huilt van geluk dat
hij de andere weer ziet. ‘Kom mensen!’ zegt techniekpiet Shakti. ‘We gaan lekker wat eten in
het grote pietenhuis. Jullie zullen vast honger hebben.’ Met routepiet weer voorop lopen ze
gezamenlijk naar het grote pieten huis.
In het grote pietenhuis waren inpakpieten Mano, Yilla en Jochem (Ri) heel eenzaam aan het
inpakken. Maar toen ze de andere pieten binnen zagen lopen werden ze hysterisch. Ze gaven
iedereen een knuffel. ‘Wie wilt er uitleggen wat er is gebeurt?’ zegt verlegenpietje Nan. ‘Ikke
niet,’ zegt schilderpiet Sander. ‘Ik ben al door genoeg heen gegaan dus ik vertel niks.’ ‘Ik
vertel het wel,’ zegt speechpiet Tugba. ‘Zoals jullie weten waren er pieten vermist in het
pietenhuis. We moesten nog een school bezoeken omdat we die overgeslagen hadden. Toen
we weer terug naar huis wouden wisten we de weg niet terug. Uiteindelijk waren we
verdwaald. En ja, niemand kon jullie waarschuwen. En ja…’ ze begon te snikken. Strooipiet
Karen begon verder te praten. ‘Toen vandaag hadden jullie ons gevonden!’ Inpakpiet Jochem
(Ree) vulde aan: ‘En nu zijn we weer thuis! En daar zijn we super dankbaar voor!’
‘Genoeg gekletst! Nu is het tijd voor een feestje!’ zegt inpakpiet Francesca. ‘Let the party
begin!’

Download Report