ORO Krant februari 2014

ORO Krant
februari 2014
Een hele
avond
lekker
Israëlisch
dansen
ORO jeugd
oro nieuwjaarsbal met Overstag
voor je het weet
heet je :
“ eindredacteur”
Hoe volksdansen
mijn leven
heeft beïnvloed
Wijn
uit een
theepot
op de koffie bij de
countryline
even
voorstellen
voor je het weet
heet je :
“ eindredacteur”
Het ORO-bestuur heeft in
het najaar besloten dat het goed
zou zijn als er wat versterking zou
komen voor de redactie van de
ORO-krant.
Zoiets, heb ik me later gerealiseerd, pakken ze heel geraffineerd
aan. Als je iemand vraagt voor een
dergelijk klusje, heb je alle kans dat
diegene zegt: Jammer, geen tijd (of
een andere smoes).
Pieter doet het als volgt: Gewoon
openhartig en uitgebreid praten
over hoe leuk het is met gemotiveerde vrijwilligers een vereniging
te besturen, maar ook.... het is wel
veel werk, iedereen zit krap in de
tijd. Eigenlijk zouden we iemand
moeten zien te vinden die ons een
beetje kan helpen met de OROkrant. Gewoon wat binnengekomen kopij met een kritisch oog
even nalezen, taalfoutjes eruit halen, stelt allemaal niet zoveel voor,
maar het moet even gebeuren.
Wat denk je van een lekker glaasje
weinbrandt? Je bent dan niet de
beroerdste, biedt wat hulp aan en
voor je het weet heet je :”eindredacteur”.
Welnu bij deze.
Hier ben ik, Evert Holterman, man
van Anke die al sinds de zestiger
jaren danst en sinds vele jaren bij
ORO.
Eens waren we bij Doedans in
Vierhouten, het zal midden jaren
‘90 zijn geweest. Ik hoor de muziek, zie de vele aanwezigen dansen
en plezier hebben, zit zelf aan de
kant en toe te kijken. ORO begint
met een eenvoudige starterscursus onder leiding van Harry van
Parera. Wie meldt zich aan? Jawel....
Het is altijd goed jezelf een beetje
te kennen. Je sterke kanten maar
natuurlijk ook niet moeilijk
doen over je gebrek aan talenten.
Mijn talent kwam er – laat ik het
zo zeggen – wat het volksdansen
betreft, niet helemaal uit. Dat lag
niet aan Harry. Gezellig was het
wel. Soms heb ik nog wel eens een
moment dat ik denk: Misschien
moet ik het nog maar eens opnieuw proberen. Wie weet......
Ikzelf ben van huis uit neerlandicus
(reden natuurlijk waarom Pieter
een balletje opgooide) en hou van
schrijven. Natuurlijk hoop ik regelmatig kopij van velen te ontvangen.
Schroom niet. Het hoeft absoluut
niet allemaal keurig, grammaticaal
correct en zonder spelfouten ingeleverd te worden. Ik maak het wel
publicabel. Je hoeft echt niet bang
te zijn dat ik je bijdrage verdraai
of op zijn kop zet. Uiteraard is er
altijd even contact voordat deze
geplaatst wordt.
Mijn email-adres is:
[email protected]. Mijn
mobiele nummer: 06-53348993.
Nogmaals schroom niet. Graag tot
ziens en tot lezens/horens.
ze pakken het
geraffineerd aan
schroom niet.
Ik maak
het publicabel
Evert Holterman
oro nieuwjaarsbal
met Overstag
Nadat ik de avond ervoor
tijdens een etentje in een Grieks
restaurant in Heemstede kennis
mocht maken met het ORO-bestuur en ondersteuners – het was
een soort wisseling van de wacht
– kreeg ik meteen het signaal op
zaterdag 11 januari te komen “kijken” in Wijkcentrum De Ringvaart
vanwege de ORO-Nieuwjaarsinstuif. Zowel ‘s middags (voor een
selecte groep ouderen) als
‘s avonds was het een gezellige
boel. Er werd enthousiast gedanst
in zeer verschillende tempi. Al naar
gelang de dansen sneller of langzamer waren, waren (oneerbiedig
gezegd) de koppen minder of
meer bezweet.
Mariëtte en Cor hielden ‘s middags
de vaart erin, ‘s avonds zorgde
Maartje voor dol enthousiasme en
vaak in een wervelend tempo.
Het leuke was ook dat ik in het
Griekse restaurant de avond
ervoor nota bene als niet-danser
de vloer werd opgetrokken en
verzeild raakte temidden van een
groep ervaren dansers op het
gebied van Grieks onder leiding
van ene Patricia, een Berlijnse
danslerares. Ze leidde met zachte,
charmante hand zodat ik niet
eens overdreven uit de toon viel
(tenminste dat hou ik mezelf maar
voor). Enkelen van deze groep waren de andere avond ook aanwezig
op de instuif, waaronder Patricia
zelf. De kennismaking werd gewoon voortgezet.
Zij bleek stomverbaasd dat de instuif begeleid werd door een liveorkest, Overstag. Dit zou in Berlijn
ondenkbaar zijn geweest.
ORO-bestuur een leuk compliment dus, want instuiven met een
live-orkest komen regelmatig voor.
Dat moet vooral ook zo blijven;
het geeft een extra dimensie aan
de avonden. Wat mij opviel, ondanks al mijn gebrek aan kundigheid, is dat Overstag niet alleen
muzikaal goed presteert, maar
vooral ook dat zij veel kennis hebben van het werelddansen zelf.
Anders gezegd: de dansers hoeven
niet uitsluitend te dansen naar de
pijpen van het orkest, het is een
wisselwerking. Het orkest hield
niet alleen mooie
zaal ook leuke bar.
contact met de
danssvloer
nauwgezet contact met wat
op de dansvloer gebeurde en
wist zich soepel aan te passen.
Dat het wijkcentrum De Ringvaart niet alleen over een mooie
zaal beschikt, maar ook nog een
leuke bar heeft met vriendelijke
bediening en betaalbare prijzen
rekent, dat alles bevorderde de
ongedwongen sfeer.
Aan het eind van de avond was
er een bloemetje, uitgereikt en
doorgezoend door voorzitter
Pieter, voor degenen die leiding
gaven aan het welslagen van deze
instuif. Ik vond de aftrap voor het
nieuwe kalenderjaar gezellig en
veelbelovend.
Evert Holterman
op de koffie bij de
countryline
Dat je bij ORO allerlei werelddansen
kunt beoefenen is algemeen bekend. Sinds
jaren is er ook een countryline groep
(voorheen zelfs twee) onder leiding van
Lilian van Bilderbeek. Ik heb uit de verhalen
altijd het gevoel gehad dat countryline toch
een beetje als een vreemde eend in de bijt
wordt gezien. Je hoort dan geluiden als: als
je bulgaars, roemeens of welke werelddans
doet, doe je niet zo gauw ook countryline.
die danst
min of meer
alles ter wereld
Omgekeerd schijnt dat ook zo te zijn,
behalve natuurlijk Lilian zelf. Die danst min
of meer alles ter wereld en dat al jarenlang.
Zelfs Pieter Immel, zoals je in zijn artikel
kunt lezen, heeft zijn eerste passen bij
Lilian geleerd.
het is een gezellige
vrolijke groep
Kortom: countryline heeft mijn
nieuwsgierigheid gewekt, omdat ik
er zo weinig van wist (weet).
Ze dansen op donderdagochtend.
Lilian had bij onze afspraak voor 23
januari gezegd: Kom maar om half
12, dan heb ik wel even tijd voor je.
Domkop die ik was, ik had natuurlijk moeten vragen: Maar wordt er
dan ook nog gedanst zodat ik daar
iets van kan meemaken?
Nou, om half 12 was dat niet
meer zo. De meesten waren reeds
weg of gingen net de deur uit.
Een paar cursisten zaten
gezellig aan de koffie. Onder hen
was Tonny, die op een kopje koffie
trakteerde. Het was haar verjaardag. (77, fluisterde ze me toe).
Er hing een gezellige sfeer, dat
moge duidelijk zijn. Het bleek ook
dat de dames groepsgewijs een
aantal keren per jaar evenementen
bezoeken, het weekend van 25
januari zelfs in de Brabanthallen in
Den Bosch. Ze hebben me beloofd
een verslagje te sturen.
Ik kom op coutryline dus terug
voor een volgende keer. Dat het
een gezellige, vrolijke groep is, is
mij in elk geval duidelijk geworden.
Dat verraste me geenszins.
Evert Holterman
Doe Dans is het festival voor internationale dans en muziek. Deelnemers
kunnen drie dagen lang genieten van een breedaanbod internationale dans
van de beste docenten uit binnen- en buitenland en van prachtige muziek.
Dans-, zang en muziekworkshops, voorstellingen, concerten en meer. Doe
Dans is voor iedereen: jong, oud, danser, muzikant of belangstellende.
Voor ORO dansers dus een mooie dansbestemming deze zomer.
Binnenkort start de inschrijving . Kijk voor het laatste nieuws op de website
of volg Doe Dans op facebook.
De Stichting Instuiven Regio Utrecht
(SIRU) is opgericht op 18 november
2005. De doelstelling van de stichting is
het bevorderen van de volksdans in de
regio Utrecht.
Met ingang van 2009 worden ook de
zomerinstuiven in de maanden juli en
augustus georganiseerd onder verantwoordelijkheid van SIRU. Onder leiding
van gediplomeerde docenten en vaak
met live muziek.
Voor juiste data en gegevens over de
zomerinstuiven kijk op www.siru.nl
Mail
[email protected]
Een hele
avond
lekker
Israëlisch
dansen
De “voorpret” begon al op
de maandagavond in de paar
weken voor 1 februari. Weten
jullie deze nog? Ja, de muziek
kennen we wel, maar..
Zullen er wel genoeg mensen
komen? Is niet mijn vraag,
want ik weet het antwoord al.
Toen ik zaterdag 1 februari tegen 8 uur aankwam bij HZW
stonden er al heel veel fietsen
en de hal was vol met mensen
en jassen. Ja, genoeg mensen!
Mariëtte start de muziek, we
beginnen eenvoudig met goud
van oud. Iedereen kan meedoen. Dansen in 2 kringen, het
komt meteen goed op gang.
De verzoekjeslijst wordt gepromoot en er wordt gebruik
van gemaakt. (Niet zo fanatiek
als op de Israëlische instuiven
elders, waar wel honderd dansen opgeschreven worden op
grote vellen papier.)
We dansen heel afwisselend.
Er komen dansen voorbij die
vooral bekend zijn bij de mensen die op Israëlische groepen dansen. Er komen veel
dansen, gemakkelijk en soms
wat moeilijker, die ook bij het
Internationaal aan bod komen.
Dansen die geliefd zijn bij specifieke personen, of juist niet
geliefd bij sommigen! Mariëtte
danst mee, voor de kring of in
de kring. Altijd met die uitnodigende stralende lach.
Voor mij is dit zo’n instuif
waar ik de hele avond mee
kan doen en dat heb ik
met veel plezier gedaan. De
avond is extra feestelijk door
de versieringen: de witte en
blauwe vlaggetjes op de goede
hoogte! En niet te vergeten
door de zelfgemaakte versnapering in de korte pauze. Je
moest wat moeite doen om
er doorheen te komen, maar
de ingrediënten waren heerlijk.
Dankjewel Anneke, Ellen en
Mariëtte.
Als het bijna elf uur is komen
we erachter dat we nog die,
en die, en die dans niet gedaan
hebben.
Nog een paar dansen van de
verzoeklijst en dan nog een
rustige dans en dan nog de
echte slotdans “Eretz, eretz”.
Er is een bedankje voor Mariëtte en voor de bardienst (Nel
en Mieke).
Nog even helpen opruimen en
dan ga ik met een blij gevoel
naar huis.
Cor Vroni
wite en blauwe vlaggetjes en zelfgemaakte
versnaperingen
Nieuwe docente bij de
jeugd: Simone
ORO jeugd
Na de zomervakantie kwam er een
nieuwe dansjuf, zij heet Simone en
studeert MBO-dans.
Helaas raakte zij kort daarna geblesseerd aan haar been. Gelukkig
kreeg zij meteen hulp van mede
studenten die de les overnamen.
Tot nu toe is Lisa er het vaakst bij
geweest. Samen hebben ze groep
veel dansen aangeleerd. Zij zijn
heel enthousiast bezig met de
meiden.
Op 20 december had de jeugdgroep van ORO een open les.
Damilie en vrienden waren uitgenodigd om te komen kijken naar
de aangeleerde dansen. Ze hebben
heel hard gewerkt voor de open
les.
Deze dansen kregen we te zien:
Le’ or
Cosnencuta
Tslil ha emek
Kostilata
Vlaski
Polsiv kolo
Ordu
Adama
Seres
Mavromata
Tu Romnie
We mochten ook meedansen.
De groep danst ook veel dansen
zonder juf. Wat heel knap is. Chapeau!!!!
Wij hebben ontzettend genoten
van de prachtige open les. Iedereen
had lekker eten en drinken meegebracht. MMMM. Hierna begon de
kerstvakantie.
Ellen Sangster
Hoe volksdansen
mijn leven
heeft beïnvloed
Inleiding.
Als je jezelf opdracht hebt gegeven om
regelmatig stukjes te schrijven voor de
OROkrant, is een onuitputtelijke bron,
om een verhaal te schrijven, je persoonlijk leven. Niet dat dit iedereen zal interesseren, maar goed je moet toch wat.
Hoe ouder je wordt, des te meer is er
te vertellen. Mijn kleinkinderen hingen,
tot een bepaalde leeftijd, aan mijn lippen,
maar als ze ouder worden denken ze:
ja wat ze denken weet ik natuurlijk niet,
maar het wekt de indruk van “laat die
oude man maar praten”. Laten we hopen, beste lezer, dat U nog de interesse
heeft van het jonge kind.
‘laat die oude man
maar praten”
van de VHS. De locatie in de duinen was
werkelijk ideaal om met kinderen te werken. Een eigen duinterrein, veel ruimte om te
ravotten, en allerlei spellen te doen, moderne
gebouwen, kamers, ruimtes voor spel en opvoeringen, kortom ideaal.
Voor mij persoonlijk was die VHS een
openbaring, niet alleen de omgeving maar ook
de filosofie van de VHS.Veel ruimte om je
individueel te uiten, met een groot appèl aan
je creatieve vermogens en het gevoel voor de
groep. Hoe ga je met elkaar om en hoe kan je
elkaar versterken, in het samenzijn? Een soort
zelfbepalende sociale verantwoordelijkheid.
Op een ochtend, tijdens zo’n werkweek komt
‘Frits Meijer’ het Duin omhoog om volksdansles te geven aan die groep moeders met kinderen. Veel meer dan de Majim of de Misjelou zal
het wel niet geweest zijn. Toch was het effect
op de groep bijzonder. Muziek heeft so wie so
een bijzondere uitwerking op mensen; bewegen versterkt dat. Als je elkaar
in de kring dan nog vasthouden kan ook, geeft
dat een bijzonder gevoel. Mensen ervaren het
samenzijn dan meer als een eenheid. De onderlinge verschillen, de ellende waar sommigen
van die moeders in zaten, wordt eventjes naar
de achtergrond geplaatst.Voor mij was dat
toen een bijzondere ervaring, vooral omdat je
Kennismaking met de volksdans.
Ik ben op latere leeftijd gaan studeren.
Ik was toen al getrouwd met Mieke en
samen hadden we toen twee kinderen.
Meer hebben we er niet gekregen, wel
twee schoondochters en vier kleinkinderen. De studie waar ik toen ingerold
ben, was pedagogiek aan de Vrije Universiteit. Ik was toen ongeveer 30 jaar
en geboren en getogen in een middenstandsgezin, waarbinnen we nog nooit
gehoord hadden van Volksdansen. Voor
deze studie, moest je op een gegeven
moment een stageplek hebben en een
van die stageplekken was de
Muziek heeft sowieso
Volkshogeschool in Bergen. De
een bijzondere
Zandhoeve. Deze VHS had een
uitwerking op mensen
cursus ontwikkeld voor alleenstaande moeders met kinderen.
Voor deze vijfdaagse cursus zocht
de cursusleiding iemand die de zorg
van de kinderen op zich kon nemen en
een programma met hen kon uitvoeren. De moeders konden dan hun eigen
cursus volgen . Als stageplek natuurlijk
geweldig en helemaal top was dat Mieke
en de kinderen mee konden komen en
hun steentje bijdroegen.
Er waren toen in Bergen twee locaties
vanuit een stageplek gedrag van mensen dient te observeren.
Toen ik een aantal jaren later zelf in een soort Volkshogeschool ging werken, Het
Kontakt der Kontinenten in Soesterberg, heb ik die ervaringen uit Bergen opnieuw in
praktijk gebracht. We organiseerden daar allerlei vijfdaagse cursussen, voor meisjes van
de huishoudschool, voor jongens van de MTS en voor nog veel andere groepen.
Ik heb toen regelmatig aan het begin van een cursus volksdansen laten geven.Voor
meisjes en vrouwengroepen werkte dat uitstekend, voor mannengroepen werkte het
niet. Jongens van de MTS die in een kring elkaar een hand geven, was toen een brug te
ver. Misschien nu nog wel. Hoewel ik volksdansen prachtig vond, kwam het niet in me
op om het zelf ook te gaan beoefenen. Ik zag Volksdansen veel meer als een instrument
om het groepsproces te bevorderen en daar kon je iemand voor inhuren.
Mieke, met wie ik ondertussen al 51 jaar samenwoon, danste toen al wel. Die is op haar
15e in de jeugdherberg begonnen en weet niet van ophouden. Echt met zelf les nemen,
ben ik pas begonnen toen we naar Heemstede verhuisden, zo een 25 jaar geleden.
Gestart ben ik bij Lilian. Van haar heb ik het dansen geleerd, want voordat je benen
weten wat je hersenen willen, gaat er wel enige tijd overheen en daarvoor heb je zorg
en aandacht nodig van de dansdocent. Niet alleen was Lilian onvermoeibaar in het
uitleggen en voordoen maar ook wist ze een sfeer van gezelligheid te creëren. Het
gebouw de Egelantier speelde daarin ook een rol. Wat een sfeer hing daar; overal in het
gebouw hoorde je mensen die of met muziek of met toneel of met andere creatieve
uitingen bezig waren en daar was Volksdansen een deel van. Met veel plezier denk ik aan
die tijd terug, vooral ook als je na afloop met de groep nog wat kan gaan drinken.
Het vreemde van Volksdansen is dat als je eenmaal door het dansen geraakt bent je het
niet meer los kan laten. Vooral ook omdat veel volksmuziek in andere muzieksoorten
verwerkt is. In de zomertijd, als je een tijdje niet gedanst hebt en je hoort dan een
volksdansmelodie, dan voel je het bloed weer gaan stromen en kan je niet wachten tot
het seizoen weer begonnen is.
Pieter Immel
Jongens van de MTS
die in een kring elkaar
een hand geven, was
toen een brug te ver
Wijn uit een theepot
In de zomer van 2012 waren we voor
de derde keer op het Festiv’Allier, een klein
festival met muziek en dans in de buurt
van Moulins, georganiseerd door emade.
Emade staat voor European music and
dance education en achter deze naam gaan
John Leopold en Isabelle Herault schuil. Zij
leggen zich vooral toe op zowel Zweedse
als Franse muziek en dans.
Emade
Daarna het tweede blok met dansen uit
de Gascoigne en Auvergne door Daniel Detammaecker en Clémence Cognet, ook bekend als duo
Lamzé. Dat vonden we in Frankrijk ook al heerlijke
muzikanten en nu, in hun beste Engels met zwaar
Frans accent, waren ze helemaal ontwapenend.
Geweldige danslessen, mooie muziek, dat vind je wel
op meer plekken, maar wat maakte dit
www.emade.org.uk festival nu zo bijzonder?
Het is één van onze favoriete
festivals vanwege de unieke locatie (je
kampeert in de tuin van een kasteel aan
de oever van een meertje midden op het
Franse platteland); het kleinschalige karakter; de geweldige muzikanten; de open sfeer
en, “last but not least”: het heerlijke eten.
We vonden het dan ook jammer dat het eerstvolgende festival pas in 2014 zou plaatsvinden. Maar
er was een alternatief. Dezelfde mensen organiseren ook ieder jaar in Engeland een aantal evenementen. Het eerste in 2013 was het Winterfestival
op Kinnersley Castle, een klein familiekasteel in de
buurt van Hereford.
Dit was een goede aanleiding om te testen hoe
het voelt om op een echt Engels kasteel te dansen.
Bij aankomst was het nevelig en koud zoals dat
hoort aan de andere kant van het kanaal, maar
we kregen een warm welkom in de prachtige grote
zaal met “TEA” bij het haardvuur, dus de kou was
snel vergeten.
Dat was het begin van vier dagen intensief les in
een aantal Zweedse dansen door Britt-Mari Westholm & Bengt Mård, afgewisseld met Bretonse
dansen door Cynthia en .....Tango door Ann Cecile
Dubois. De vijfde dag een rustdag: beetje wantango door Ann Cecile
delen, bij het haardvuur luisteren naar sterke
verhalen en muziek plus een bezoekje aan de Dubois www.youtube.com/
watch?v=vTO2edwZC-o
rommelmarkt in het naastgelegen kerkje.
all inclusief op een Engels kasteel
Voor ons was dat vooral de sfeer.Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds (heel) laat samen eten, samen
drinken ( ja-ja de wijn aan tafel zat echt in een theepot), samen snoepen van de heerlijke baksels bij de
“tea”, samen afwassen (chef afwaskeuken Carol kon op een hele komische manier mensen daarvoor
werven), samen dansen, samen plezier maken met een groep leuke mensen. Het zorgt ervoor dat je
heel makkelijk met iedereen contact maakt en vooral de laatste avond met “the big banquet” was een
bijzondere, vol typische Engelse humor.
Dit jaar gaan we zeker weer, maar dan in mei naar het Springfestival.
Springfestival:
www.emade.org.uk/spring.php
ORO Bestuur
Voorzitter
Pieter Immel
ORO algemeen
postadres:
Jan van Zutphenstraat 12
2037 VB Haarlem
Secretaris
Godelieve Mars
[email protected]
023-5293229
023-5332427
Penningmeester
Bert Kersting
075-6215345
[email protected]
PR en communicatie
Corinne Jordens
[email protected]
telefoonnummer
023-5332427
Girorekening: 696091
ten name van Volksdansvereniging ORO
Algemeen lid
Natasja Boon
06-23032774
[email protected]
KvK nummer: 40594382
ORO-contactgegevens
ORO Docenten
Israelisch en Internationaal
Mariette van Gelder
023-5362146
Internationaal
Maartje Ligthart
Country Line
Lilian van Bilderbeek
06-58922607
023-5278240
Werelddans voor jeugd
Simone Kuipers
06-23595011
Oro
bestuursondersteuning
Ledenadministratie
Greetje van Hulst 023-5313875
[email protected]
Webmaster en drukwerk
Hans Roosen
023-5274750
[email protected]
ORO krant redactie
[email protected]
Evert Holterman, Andrea Roosen,
Greetje van Hulst
Gaida presenteert Grenzeloze Liefde
Op zaterdag 24 mei 2014 danst Internationale Dansgroep Gaida de theatervoorstelling Grenzeloze
Liefde. Een voorstelling waarin oude en nieuwe choreografiën elkaar opvolgen om samen een prachtig
liefdesverhaal te vormen.
Wanneer de Roemeense Ileana met haar grote liefde en pasgeboren dochtertje Lotte naar Nederland
emigreert, kan zij nog niet vermoeden dat haar kleine meisje later ook grenzen zal oversteken, de liefde
achterna. De stappen die Ileana en Lotte zetten in naam van de liefde, voltrekken zich echter niet zonder
slag of stoot. Dit maakt de voorstelling tot een meeslepend en warm verhaal, waarin de kijker wordt
gegrepen door traditionele dansen, originele kostuums en live muziek uit verschillende culturen.
Grenzeloze Liefde wordt gedanst ter ere van de 45ste verjaardag van Internationale Dansgroep Gaida
uit Bergen (NH).
Datum: zaterdag 24 mei 2014
Aanvang matinee: 14:00 uur
Aanvang avondvoorstelling: 20:15 uur
Locatie: theater De Vest, Canadaplein 2 in Alkmaar.
Toegangsprijzen: volwassenen € 14,00, kinderen t/m 12 jaar € 11,00.
Kaarten zijn binnenkort verkrijgbaar bij theater De Vest: www.theaterdevest.nl "
ORO activiteiten
tot de zomer van 2014
16 februari
Instuif Countryline
o.l.v. Lilian van Bilderbeek
10.30-13.00 uur HZW
entree € 6,50
16 februari
Mix middag
o.l.v. Maartje Ligthart
13.30-16.00 uur HZW
entree € 6,50
8 maart
Instuif 50+
o.l.v. Lilian van Bilderbeek
13.30-16.00 uur HZW
entree € 6,50
16 februari
Instuif Countryline
o.l.v. Lilian, Cor, Claudy, Mariette
10.30-13.00 uur de Ringvaart
entree € 6,50
16 februari
Instuif Countryline
o.l.v. Lilian van Bilderbeek
10.30-13.00 uur HZW
entree € 6,50
16 februari
Goud van Oud
13.30-16.00 uur HZW
o.l.v. Lilian van Bilderbeek
entree € 6,50
24 mei
Eindbal met orkest
o.l.v. Mariette van Gelder
19.30-22.30 uur HZW
entree € 10,00
3, 10, 17 en 24 juni Zomerdoordansavonden
20.00-22.00 uur HZW
o.l.v. verschillende docenten entree € 6,50
NB: Dit jaar op dinsdagavond en in HZW.
Doordansen in de zomer:
Zomerinstuif SIRU op de dinsdag avond in Utrecht -juli en augustus,
www.siru.nl
Zomerfestival Zevenhuizen
www.dansevent.nl
Zomerinstuif Gaida op de onderdagavond in Alkmaar /Bergen - juli en augustus.
www.gaida.nl
Doe Dans in Vierhouten-22-23-24 augustus
www.doedans.nl
folkcamp Eerde- vakantieweek voor alle leeftijden met internationale dans, muziek en zang.
www.folkcampeerde.nl