TweeKlank 30 v2.pub - Hervormde Gemeente Werkendam

Van de redactie
Inhoud
Beste lezers,
Na het verschijnen van de vorige TweeKlank
hebben er binnen de redactie heel wat veranderingen plaatsgevonden. Twee leden zijn vertrokken,
maar gelukkig hebben we er ook weer twee
nieuwe leden bijgekregen.
Chris Baggerman en Herlinde Hoeflak besloten
om te stoppen met hun werk voor TweeKlank.
We respecteren hun beslissing. Soms moet je iets
afstoten om ruimte te houden voor andere dingen.
We danken hen hartelijk voor al hun inzet en betrokkenheid. We zullen de artikelen van Chris
over ‘vroegere tijden’ missen. In deze
TweeKlank staat zijn laatste bijdrage. Herlinde
verzorgde jarenlang de pagina’s voor de jeugd.
We zullen tijdens de volgende redactievergadering bespreken hoe we daarmee verder gaan.
En dan onze nieuwe leden: Lizanne Ippel en
Netta Verdoorn. Lizanne meldde zich al voor de
vorige redactievergadering aan om mee te werken
aan TweeKlank. Hoewel ze de komende jaren
voor haar studie doordeweeks buiten Werkendam
verblijft, wil ze zich toch inzetten voor dit stukje
gemeentewerk. In de vorige TweeKlank schreef
ze al een verslag van de belijdeniscatechese. En
in deze TweeKlank leest u ook iets van haar
hand. Ook Netta komt onze redactie versterken
en ook zij is al direct aan het werk gegaan. Wij
wensen hen beiden veel plezier toe in dit onderdeel van gemeentezijn.
Voor u ligt weer een TweeKlank met een gevarieerde inhoud: Jaco van de Werken over orgelmuziek, de tuinmannen over het onderhoud van
de ‘kerkelijke tuinen’, een kijkje in Leevboerderij
‘Het Erfdeel’ enz.
Ook een terugblik op het evangelisatiewerk op de
Havendag. De evangelisatiecommissie bezint
zich deze maanden op haar activiteiten. Wij
hopen hierop in een volgende TweeKlank terug
te komen. Dit moeilijke maar ook dankbare werk
heeft het gebed van de gemeente heel erg nodig.
Van de redactie,
1
Inhoud, Colofon, Agenda
1
Meditatie
2
Terug in de tijd (deel 8)
3
Column
4
Onder ons
5
Van de orgelbank
6
Interview… Leevboerderij
7
Column: De pen van….
8
Verslag Havendag
9
Uitnodiging VBK
9
Verjaardagslijst
10
Aan het woord… onze tuinmannen
11
Column: Israëlreis
12
Jongerenpagina
13
Foto’s clubleiding
13
Voor de jeugd
14
AGENDA
Maandag 17 november DV
Gemeenteavond
20.00 uur, grote zaal in de Bron
19.45 uur ontvangst met koffie
Onderwerpen:
Beleidsplan en
Evangelisatiecommissie
Het winterwerk is weer begonnen en de dagen
worden korter. Juist deze tijd kan voor eenzamen,
zieken en ouderen een moeilijke tijd zijn.
Er wordt in deze tijd veel gesproken over mantelzorg en aandacht voor ouderen. Het zou mooi
zijn als we daar binnen onze eigen gemeente mee
beginnen. Ik weet dat er wat dat betreft best al
veel gebeurt, maar het kan altijd nog beter.
Colofon
Contactblad voor en door leden van wijk 2 van de
Hervormde Gemeente Werkendam. De redactie
streeft er naar TweeKlank viermaal per jaar te laten
verschijnen. De uitgave geschiedt onder verantwoordelijkheid van de kerkenraad.
Hartelijke groeten,
Eindredactie: Mattie Schouten
Redactieadres: Rietheuvel 12
4251VV Werkendam
Telefoon:
0183-449211
E-mail:
[email protected]
Druk:
GoudPrintCenter Alblasserdam
Mattie Schouten
1
Meditatie
Spreken tot onze ziel
“Wat buigt u zich neer, mijn ziel, en wat bent u onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem weer
loven; Hij is de volkomen verlossing van mijn aangezicht en mijn God.” Psalm 42:12
H
Maar ook het onvolmaakte van dit aardse leven
kan onze ziel neerdrukken. We zijn drukker dan
ooit, maar wat levert het allemaal op? Een moment van reflectie daarop kan dan leiden tot
vertwijfeling over de zin van het leven op dit
moment. En waar is God in dit alles? Zeker als
Zijn nabijheid dan niet wordt ervaren, kan dat
als een last op ons drukken.
et is vast wel herkenbaar; als we iemand tegenkomen worden we vaak
begroet met de vraag ‘alles goed?’.
Meestal wordt er instemmend gereageerd. Een antwoord als ‘ja hoor, alles goed’ is
wel zo makkelijk. Ook al is niet alles goed, of
zelfs als het helemaal niet goed gaat. Apart is
dat. Maar ook wel weer begrijpelijk, want wie
heeft er in dit drukke bestaan eigenlijk tijd om
nog echt naar elkaar te luisteren? Toch goed om
eens te oefenen met luisteren, juist als het niet
zo lekker gaat met de ander. Want in deze
psalm ontmoeten we zo iemand.
En dezelfde onvolmaaktheid kunnen we ervaren
als we beseffen dat we nog steeds zondigen. De
zonde kan een pijnlijke last zijn, op zichzelf
geen slecht teken trouwens. Maar de blijdschap
en vreugde in het geloof glijden wel langzaam
weg, het buigt onze ziel neer.
Het is een dichter die er eigenlijk helemaal
doorheen zit, zou je kunnen zeggen. In verschillende bewoordingen komt dit naar voren. Zijn
ziel is neergebogen, onrustig. En dat drukt
zwaar op hem. Tranen zijn dag en nacht zijn
voedsel. Daarbij voelt hij zich ver van God verwijderd, terwijl hij juist sterk verlangt naar
Gods nabijheid. En alsof dat al niet erg genoeg
is, spot zijn omgeving daar ook nog mee: ‘waar
is uw God?’, vraagt men. Verre van eenvoudig
voor de dichter, zijn klacht is dan ook best begrijpelijk.
Tot nu toe lijkt het maar een wat somber verhaal te blijven in deze psalm. Toch heeft de
somberheid niet het laatste woord. Gelukkig
niet!
De sleutel om hier uit te komen ligt in het spreken tot je eigen ziel. In het laatste deel van de
tekst ligt een aansporing om onze blik naar
Boven te richten, naar de levende God. Want
Hij weet heel goed wat ons bezighoudt, zelfs al
lijkt Hij ver weg voor ons gevoel.
En voor ons misschien ook wel herkenbaar. We
zitten niet in precies dezelfde situatie als de
dichter, maar we kunnen wel met hem meevoelen. Als hij het heeft over verlangen naar God,
juist daar waar de nabijheid en aanwezigheid
van God weinig of niet ervaren wordt. Dat kan
zomaar als een sombere deken over je ziel liggen. Zeker ook als om ons heen de vraag klinkt
‘waar is God dan?’. En die vraag kan trouwens
ook in ons eigen hart leven. Ineens is daar de
vertwijfeling. Waar is God en weet Hij nog wel
van me af?
Met deze dichter mogen we verder kijken dan
wat we zien. We worden opgeroepen om onze
eigen ziel te vermanen, om op God te hopen,
ondanks ons gevoel. En er is alle reden om onze
hoop op deze God te stellen. Want Hij is ons
leven, onze vreugde. Toch? En zelfs als dat onze ervaring niet is op dit moment, hebben we
alle reden om dat wel van Hem te verwachten.
De blijdschap over het feit dat Hij onze volkomen verlossing is. Niet omdat we dat zo voelen
of nu al ervaren, vaak niet zelfs. Maar wel omdat God Zelf die weg wijst in deze psalm.
Dat blijft dicht bij de psalm, maar er zijn meer
dingen die onze ziel neer kunnen buigen. Denk
aan die ziekte, misschien zonder uitzicht op
genezing. Of die toenemende gebrekkigheid in
ouderdom, niet meer te stoppen. Het zou
zomaar somber kunnen maken en de ziel neerbuigen. En dan kan, zelfs in eigen hart, ook die
vraag omhoog komen, ‘waar is uw God?’.
Ingrijpend kan dat zijn. En met een goedkoop
antwoord is dat ook niet ineens weer opgelost.
Genadig als Hij is, komt Hij ons tegemoet, midden in onze onvolmaakte realiteit. Niet om ons
daar zo in te laten zitten. Maar om ons oog van
geloof op Hem te richten en zo onze weg met
vreugde te vervolgen.
Pieter Bijl
2
Terug in de tijd (deel 7)
Het is mij opgevallen dat onze
dominee verschillende keren een
vragende opmerking heeft geplaatst over het begin/ontstaan
van de Hervormde kerk in
Werkendam. Nou kan het zijn dat
ik deze opmerking niet helemaal
goed heb begrepen, maar heel eenvoudig gaat de geschiedenis van
de Hervormde Kerk natuurlijk terug naar de tijd van de Reformatie.
De oprichting van de Hervormde
kerk is in 1590 en de eerste predikant is Ds. Aegidius (Gillis) van
Couwenberg 1590 – 1595.
Dat wil echter niet zeggen dat dit
ook de leeftijd zou zijn van de
‘kerk’ in Werkendam. We mogen
aannemen dat de kerk in
Werkendam bijna even oud is als
het dorp zelf. Want een dorp zonder kerk was in de middeleeuwen
ondenkbaar. Dus dan moet het begin van de kerk in Werkendam
rond 1240 geweest zijn. Bevestiging daarvan hebben we niet echt,
tenzij we dat mogen afleiden van
oude kaarten waarop er in
Werkendam een kerk getekend is.
Er zijn wel twee vermeldingen die
het bewijs leveren van een katholieke kerk in Werkendam. In 1450
is Herbaren van Riede bevoegd om
een pastoor te benoemen in
Werkendam. En in 1492 stichtten
Nocolaas van der Staal en zijn
vrouw een kapel van het Heilige
Kruis bij de kerk te Werkendam.
De fundamenten van die kapel zijn
bij de herbouw van de kerk rond
1950 te voorschijn gekomen. In de
kapel stond een altaar “Sanctae
Crucis miraculosae” oftewel een
wonderbaarlijk kruis. Het ligt erg
voor de hand dat deze kapel druk
bezocht werd.
Een ander bericht over het bestaan
van de kerk dateert uit 1514. Er
werd toen een onderzoek ingesteld
naar de draagkracht van de bevolking. Uit dat onderzoek blijkt dat
de kerk te Werkendam toen 75
communicanten telde, deelnemers
aan de heilige communie in de
R.K. kerk. Dit aantal is een veel
kleiner aantal dan dat er voor 1511
genoemd wordt. Toen waren er
125 communicanten. Wat gebeurde er dan in 1511?
Toen was er de Gelderse oorlog
en is een groot deel van
Werkendam door brand verwoest.
Er wordt zelfs letterlijk gezegd in
de stukken uit die tijd dat het gehele dorp Werkendam door brand
is verwoest.
Maar nu terug naar de Hervormde
kerk, deze is uiteraard ontstaan
uit de Reformatie. De Reformatie
in het Land van Heusden en
Altena heeft plaatsgevonden tussen 1575 en 1600. In Werkendam
zal dat ook grote gevolgen hebben gehad voor de kerk en de
bevolking. Het is waarschijnlijk
zo geweest dat de hele kerkelijke
gemeente met de Reformatie is
meegegaan. De R.K. kerk had
afgedaan en een nieuwe nog te
vormen kerk kwam er voor in de
3
plaats. De kerkelijke organisatie
is in eerste instantie ontstaan naar
de bepalingen van de synode van
Parijs van 1559 en het convent te
Wezel in 1568. Later volgden de
nationale synoden, Emden 1571,
Middelburg 1581, maar vooral bij
de bekende nationale synode van
Dordrecht in de jaren 1618 - 1619
werd de organisatie van de
Nederduits gereformeerde kerk
definitief geregeld.
Van de eerste 20 tot 30 jaar van
de kerk weten we eigenlijk niet
zoveel, maar vanaf 1631 hebben
we de beschikking over het
“Acta boek der Nederduits
Gereformeerde gemeente van
Werckendam 1631-1663”. Dit
geeft een schat aan informatie
over onze kerk van Werkendam.
Column
Monsters
Maar wat is dat voor een beest? En leeft hij nog? Of
is hij uitgestorven?
We melden onze huisgenoten dat we vandaag naar
de dierentuin gaan. Dat levert meewarige blikken op.
Zoiets doe je toch alleen met kleine kinderen? We
laten ons niet van de wijs brengen en rijden naar
Burgers' Zoo. Daar aangekomen besluiten we om
eerst de roofdieren met een bezoek te vereren.
De schrijvers van de Studiebijbel Oude Testament
denken aan een dinosaurus. Ze hebben zelfs een kandidaat op het oog: de Sarcosuchus. Dat beest lijkt op
een krokodil. Maar kan tot 10 ton wegen en 12 meter
lang worden. De animatiefilmpjes op internet zijn
fascinerend. Zou dit het beest zijn dat Job voor ogen
had?
Wolven
Maar… als we bij de wolven komen wil Hilda gauw
doorlopen. Een voorval uit het verleden speelt haar
parten. De kinderen zijn nog klein. Een wildpark in
Duitsland. We staan op 50 cm afstand van een grote
wolf. Hilda raapt een stok van de grond, steekt hem
door het hek en prikt de niets vermoedende wolf in
zijn vacht. Het beest reageert als door een adder gebeten. Neemt de aanvalshouding aan en gromt. Kijkt
omhoog en berekent de hoogte van het hek.
Maar dat vuurspuwen dan? Dat is toch zeker wel een
fabeltje? Zeker niet. Er is zelfs nu nog een dier dat
steekvlammen uitwerpt: de bombardeerkever. Dat
beestje heeft een 'explosiekamer' waarin gassen tot
ontploffing worden gebracht. De Sarcosuchus had
ook zo'n kamer, blijkt uit skeletonderzoek.
Schepping
Waarom heeft God deze monsters eigenlijk geschapen? Psalm 104 zegt dat God de Leviathan gemaakt
heeft om er mee te spelen. Zo staat het in de meeste
Nederlandse vertalingen. Alleen in de (oude en herziene) Statenvertaling staat het anders. Daar staat dat
God de Leviathan gemaakt heeft om in de zee te spelen. Kenners van het Hebreeuws zeggen dat beide
vertalingen mogelijk zijn.
Krokodillen
We lopen door naar het krokodillenverblijf. Maar
ook hier speelt een voorval uit het verleden. Een familie-uitje in Blijdorp. Een zwager bekogelt een krokodil met koperen centen. Het beest is er niet van
onder de indruk. We geven onze zwager het advies
om met grotere muntstukken te gooien. Hij doet het
niet. De krent. Maar als de krokodil ineens zijn gigantische bek openspert schrikken we toch. Vlijmscherpe tanden, in slagorden opgesteld.
Draken
We lopen door naar het drakenverblijf. Nu wordt het
echt spannend. Staan we straks oog in oog met een
vuurspuwende draak? Of gaan fantasie en werkelijkheid nu door elkaar lopen? Draken bestaan immers
helemaal niet?
Nieuwe schepping
Hoe dan ook, God speelt met die monsters en laat ze
spelen, maar voor ons vormen ze een bedreiging.
Nog wel. Profeten hebben voorzegd dat die dreiging
er in de toekomst niet meer zal zijn. Een zuigeling
zal zich vermaken bij het hol van een adder, een jonge vrouw zal een wolf niet meer pesten en een jonge
man zal een krokodil niet meer treiteren. En de dierentuin? Die zal er ook niet meer zijn. Heel de aarde
zal een blij dorp zijn.
Ik ken christelijke ouders die dat hun kinderen vertellen. Hoe is het mogelijk?! Hebben deze ouders
Job 40 en 41 niet in hun Bijbel staan? En Psalm 74?
En Psalm 104? En Jesaja 27? Wie dat leest kan er
niet omheen: de bijbelschrijvers kenden een vuurspuwende draak. Zijn naam: Leviathan.
Theo van Vuuren
4
Onder ons
Geboren
Brent Willem Ritmeester
Sarah van Berchum
Roepnaam: Sarah
Geboren: 25 juli 2014
Dochter van Patricia en Willem
Zusje van Ruben, Casper, Thirza
(in liefdevolle herinnering) en Stijn
Roepnaam: Brent
Geboren: 7 juli 2014
Zoon van Jody en Bram
Weet je dat de Vader je kent,
weet je dat je van waarde bent,
weet je dat je een parel bent,
een parel in Gods Hand.
5
Van de orgelbank
Jaco van de Werken over het kerkorgel tijdens de eredienst.
Een betere titel van deze bijdrage zou zijn: ‘Van
de orgelbank af’…
Het is voor iedereen goed om op z’n tijd eens
een rust-/vakantieperiode te nemen, de accu
op te laden en weer energie op te doen… ook
voor een organist die elke zondag (meestal)
‘boven zit’ en de samenzang begeleidt.
De vakantieperiode biedt dan een uitstekende
gelegenheid om eens van ‘beneden’ diensten
bij te wonen. Dat is toch best wennen tussen al
die mensen zo ‘dicht’ om je heen!
Je merkt dan dat je ‘boven’ wat meer bewegingsvrijheid hebt, maar ook dat je minder contact hebt met je medekerkgangers door je functie als organist. Gelukkig maak je ‘contact’ door
de kerkgangers in het orgelspelen mee te nemen in het zingen: dat is altijd weer een uitdaging en heerlijk om te doen.
Het is mooi en ook leerzaam erediensten te
bezoeken en mee te beleven in een andere
plaats en omgeving. Je bent als organist dan
altijd benieuwd hoe collega’s het orgel bespelen, wat het type instrument is, hoe de kerkruimte ‘klinkt’. Hoe wordt het begeleiden van de
samenzang door de organist ‘aangepakt’? Zonder het Woord in de eredienst te vergeten dat
elke zondag weer centraal staat!
Zo bezochten wij als gezin diensten in twee
verschillende plaatsen. Zittend tussen mede
kerkgangers valt me op dat er voor de dienst
flink gepraat wordt. Het lijkt erop of de
nieuws- en wetenswaardigheden van de afgelopen week worden uitgewisseld.
En de organist speelt. Het instrument heeft
een mooie klank! ‘Zou men doorhebben wat
de organist speelt?’, mijmer je wat voor je
uit. Dat is deze morgen niet zo moeilijk. In
een korte tijd passeren heel wat ‘versjes’ de
revue. Soms op een walsachtige manier
waarop het nog goed zou passen als draaiorgelmuziek op de markt. De organist doet
zijn best, maar of dit de functie is van orgelmuziek voor de dienst… Maar wat dan wel
te spelen? Bij deze manier van spelen is
succes vaak wel verzekerd…
In de andere plaats die we op een vakantiezondag bezoeken heerst voor de dienst
meer rust. Het is een fraaie oude dorpskerk
uit het midden van de 19e eeuw waar we binnenstappen. Het geheel staat op een ‘echte’
brink; de toren lijkt beduidend ouder. Wat
een grote kerk in een dorp kleiner dan Werkendam: indrukwekkend!
Achter in de kerk bevindt zich het orgel; een
historisch instrument in oude kleurtinten en
met veel bladgoud. Er vult zich een warme
orgelklank door de gewelven van de kerk.
De organist heeft een goede registratiekeuze
(welke registers - klank - kies je) en de orgelmuziek klinkt harmonisch en soms verrassend. Het lijkt een fraai klankschilderij.
Het maakt je weer bewust: wat kies je als
orgelspel vooraf. De liturgie wordt aan de
organist vooraf al doorgegeven. Ook de
Schriftlezingen staan er meestal bij. Eén
psalm of gezang passend bij de gedeelten
uit de te lezen Bijbelgedeelten kan een prima
uitgangspunt zijn. Een improvisatie of een
bewerking kan worden voorbereid. Er kan
ook geput worden uit vele orgelbewerkingen/
orgelliteratuur uit de loop der eeuwen. Wat is
er veel moois geschreven; denk alleen al
aan de orgelmuziek van Johann Sebastian
Bach!
Het maakt me opnieuw bewust dat goed en
stijlvol voorbereiden alleen al voor het orgelspel voor de dienst heel belangrijk is.
Jaco van de Werken
6
Interview…
Kennismaken met Leevboerderij Het Erfdeel
voor wie we iets kunnen betekenen. Daarnaast levert
naamsbekendheid giften op. Dat is ook belangrijk,
omdat de stichting daar vooral van bestaat. We krijgen geen subsidie van de overheid. De gasten betalen voor hun verblijf hier, maar dat is niet genoeg
om alles te bekostigen.’ Tine is bezig met het laatste
jaar van de studie Maatschappelijk Werk & Dienstverlening en begeleidt de jongeren die kortere of
langere tijd verblijven in de Leevboerderij.
Bijna iedereen in onze gemeente kent Leevboerderij
Het Erfdeel wel. In 2007 werd de boerderij aan de
Werkensedijk aangekocht en prachtig opgeknapt.
Hier wordt ‘iets voor jongeren gedaan’ door een
jong stel dat bij ons in de kerk komt. Maar hoe zit
het nou precies?
Het Erfdeel is een stichting die ‘vanuit Christelijk
diaconaal perspectief onvoorwaardelijk hulp wil
bieden aan kwetsbare mensen’. Dit zijn in de praktijk jongvolwassenen tussen de 18 en de 26 jaar die
om wat voor reden dan ook niet thuis kunnen wonen, maar ook nog niet toe zijn aan complete zelfstandigheid. Tijdens hun verblijf in de Leevboerderij
leren ze om te gaan met hun problemen en doen tegelijk allerlei praktische kennis op die onmisbaar is
wanneer ze op zichzelf gaan wonen. Gerwin en Tine
van Weelden, het beheerdersechtpaar van de
Leevboerderij, helpen ze hierbij.
Leon van der Beek (27) is één van de bewoners van de
Leevboerderij, en regelmatig te gast in de diensten van
onze wijkgemeente. Hij komt uit Gorinchem en woont
sinds april 2012 in Het Erfdeel.
‘Wat langer dan de meesten,’ lacht hij, ‘maar ik ben op
zoek naar woonruimte en een baan.’
De achterliggende jaren heeft hij veel geleerd. ‘Allerlei
praktische zaken die je nodig hebt om op eigen benen te
staan,’ vertelt hij. ‘Je moet vooral veel zelf ontdekken,
daar is Tine best streng in. ‘Je moet het zelf doen,’ zegt
ze steeds. Daar heeft ze ook wel gelijk in natuurlijk.’ Maar
ook op andere terreinen is hij wijzer geworden. Hij weet
nu hoe hij moet omgaan met anderen op een positieve
manier. Daar heeft de omgang met zijn buddy veel aan
bijgedragen. ‘Die heeft zelf een groot gezin,’ zegt Leon,
‘en dan zie je hoe zoiets ook kan functioneren. Dat heb ik
van huis uit niet meegekregen.’
Hij voelt zich thuis in onze gemeente, maar heeft daar zelf
ook een actieve rol in gespeeld. ‘Ik heb preekbesprekingen bezocht, ben een paar keer naar Ichthus geweest en
doe mee aan de 20+ avonden,’ somt hij op. Ook dit
nieuwe seizoen hoopt hij daar weer naar toe te gaan. Al
hangt dat af van de baan en de woonruimte die hij vindt.
‘Het liefst zou ik weer in Gorinchem gaan wonen,’ bekent
hij, ‘maar hier in de buurt is ook prima.’ Hij ziet ernaar uit
om weg te gaan, maar vindt het ook wel spannend. ‘Hier
ken je elkaar goed en begrijp je elkaar,’ zegt hij. ‘Je zit
allemaal in ongeveer hetzelfde schuitje.’ Maar het is ook
erg druk en de gasten wisselen elkaar af. ‘Echt een eigen
plek, helemaal voor mezelf’, mijmert hij, ‘dat zou toch wel
heerlijk zijn.’
Sinds 2012 wonen Gerwin(29) en Tine (28) met hun
dochtertje Emily (4) in een deel van de boerderij en
zijn ze lid van onze gemeente. Tine heeft de opleiding Sociaal Pedagogisch Werk gedaan en werkte
als psychosociaal hulpverlener bij Agathos. Ze zien
het als Gods leiding dat ze in Werkendam terecht
zijn gekomen. ‘We woonden in Gouda,’ vertelt
Tine, ‘maar moesten op zoek naar andere woonruimte. We zijn toen gaan bidden of God ons wilde
laten zien waar Hij ons wil gebruiken.’ Een vacature
in de krant voor beheerders van Het Erfdeel leek een
antwoord op hun gebed, al had Tine eerst wat bedenkingen. ‘Ik vroeg me vooral af of ik niet te jong
zou zijn,’ zegt ze, ‘maar we ontvingen steeds bevestigingen dat we dit moesten doen.’ Ze solliciteerden
en werden aangenomen. ‘Een gouden moment,’
noemen ze het, ‘als je zo zeker mag weten dat dit
Gods weg is.’
Gerwin werkt vier dagen per week als ICT-er en
besteedt één dag per week aan Het Erfdeel. Hij
bemoeit zich vooral met de pr en de organisatie.
‘We doen erg ons best om bekendheid te krijgen,’
zegt hij, ‘zodat we te vinden zijn door de mensen
7
Dat komt vooral op de avonden neer, omdat ze overdag werken of naar school gaan. ‘Gemiddeld zijn ze
hier 1 à 1,5 jaar,’ vertelt ze. ‘In die tijd wordt er tijdens wekelijkse gesprekken bepaald wat ze moeten
en willen leren om op eigen benen te kunnen staan.
Ze zijn hier niet vrijblijvend, de maatschappij vraagt
veel van hen en ze moeten ontdekken hoe ze daarmee om moeten gaan.’ Daarnaast is er iedere twee
weken een groepsoverleg met alle bewoners samen,
waarbij praktische zaken worden besproken en soms
irritaties worden uitgesproken. Ook dat is onderdeel
van het leerproces.
avond en zo’n vijftien mensen hebben zich opgegeven als ‘buddy’ voor een bewoner. ‘Wanneer een
jongere hier komt wonen, is het fijn als er iemand is
die met hem of haar wil optrekken,’ legt Tine uit.
‘Wij kijken wie bij elkaar zouden passen, en de buddy probeert de jongere dan te betrekken bij het leven in het dorp.’
Op maandagavond eten Gerwin, Tine en Emily altijd
mee met de groep, de rest van de week zijn ze op
zichzelf. ‘De jongeren kunnen altijd voor hulp aankloppen, maar het is de bedoeling dat ze zoveel mogelijk zelf doen. Ze moeten om de beurt koken, zelf
wassen, schoonmaken, alles wat je ook moet doen als
je op jezelf woont,’ zegt Tine.
Op dit moment zit de Leevboerderij vol. Alle acht
plaatsen zijn bezet, en er is een wachtlijst van vier
personen. ‘We merken dat de naamsbekendheid toeneemt,’ vertellen Gerwin en Tine. ‘Dankzij onze
contacten met hulpverleningsinstanties uit de regio
krijgen we steeds meer aanmeldingen. Door het
terugtreden van de overheid vallen steeds meer
jongeren tussen wal en schip, en dan kunnen wij een
goede oplossing zijn.’ Uitbreiding is echter niet aan
de orde. ‘Hier hebben we onze handen vol aan,’
lachen ze. Het is duidelijk te zien dat ze genieten van
het werk dat ze hier mogen doen. Ondanks de moeilijke dingen die er natuurlijk ook zijn. ‘Soms heb je
echt zorgen om een gast,’ zegt Tine, ‘of krijg je
kritiek te verwerken. Dat is niet leuk. Maar juist dan
is het goed om te weten dat dit Gods weg is. Dat
geeft rust!’
Veel van de vrijwilligers komen uit wijk 2 van de
Hervormde Gemeente. ‘Daar is niet bewust naar gezocht,’ lacht Tine, ‘dat is zo gegroeid. Het Erfdeel is
niet Hervormd, maar interkerkelijk.’
De werk komt gelukkig niet alleen op Tine en
Gerwin neer. Er is een zorgteam van vijf mensen die
ook in de hulpverlening werken en die hen ondersteunen bij de begeleiding van de jongeren. Daarnaast zijn er zo’n 30 à 40 vrijwilligers die ieder op
hun eigen wijze betrokken zijn bij Het Erfdeel. Sommigen verzorgen het onderhoud van het huis en de
tuin, anderen organiseren af en toe een creatieve
Column: De pen van...
waarom? Geld, gezondheid, ouderdom? Ik vraag:
"Maar waarom bent u dan zo rijk?" Haar antwoord:
"Omdat de Heere Jezus in mijn hart woont." Nadat ik
gezegd heb dat ze dan echt rijk is, pakt ze mij vast,
en zegt: "O, ken jij ook de HEERE Jezus, daar word
ik altijd zo blij van, als ik anderen ontmoet die Hem
ook kennen. Weet je, ik heb heel veel moeilijke dingen in mijn leven meegemaakt, maar de HEERE
was er altijd. In de diepte kon ik altijd verder omdat
Hij bij mij was. En weet je, ik ben echt niet bang, wat
er ook komt, want nog even dan mag ik altijd bij de
HEERE Jezus zijn."
Tja, dan zit je met de vrouwengesprekskring in de
theetuin in Almkerk en dan
begint er iemand aan onze
tafel over een ‘pen die ze
door moet geven’. De een
heeft de pen al gehad en
anderen (waaronder ik)
weten niet wat ze met die
pen aan moeten.
Totdat er iemand tegen mij zegt: "Joh, jij maakt vast
weleens wat mee in het ziekenhuis." Waarop ik antwoordde dat ik pas nog iets moois over mijn werk op
facebook heb gedeeld. Ja, en toen kon ik er niet
meer onderuit en kreeg ik de pen van Hanneke.
Op facebook deelde ik het volgende over een getuigenis in het ziekenhuis: Ik ben na het wassen een
90-jarige mevrouw haar steunkousen aan het aantrekken. Ze buigt zich naar mij toe en zegt: "Weet u
zuster, ik ben heel erg rijk." Ja wat moet je daar nu
mee? Er gaan allerlei gedachten door mij heen, rijk
Wat een bemoediging was dat voor mij uit de mond
van iemand van 90 jaar! Ik moest denken aan psalm
92: "In de ouderdom zullen zij nog vruchten dragen."
Mijn gebed is: “HEERE geef dat wij ook zo met U
mogen leven en van U mogen getuigen".
Tineke van Herwijnen
En nu geef ik de pen door aan…
Bram Smits
8
De Evangelisatiecommissie op de Havendag
Zaterdagochtend begint om kwart voor zeven de
wekker te rinkelen. Iets wat ik totaal niet gewend
ben, maar vandaag is dat voor een goed doel. Het
is 5 juli 2014, de dag dat er in Werkendam weer
een Havendag wordt gehouden. Deze Havendag is
voor mij een andere dag dan vorige Havendagen.
Vandaag ga ik voor het eerst, op het ‘veld’, deelnemen aan de activiteiten van de Evangelisatiecommissie. Met een dosis gezonde spanning
spring ik op m’n fiets
en ga naar de plek van
bestemming.
groep van de kraam van de Evangelisatiecommissie. Ondanks het tegenvallende weer komen er
toch veel mensen langs en daardoor hebben we
wel wat kleine gesprekjes. De spanning trekt langzaam weg en het gaat automatisch om met mensen
in gesprek te gaan. Zeker het weggeven van het
materiaal, om mensen hiermee te helpen, ging
steeds makkelijker. Het boekje over de schipper
die Bijbelsmokkelaar werd, hebben we in menig
tasje gestopt. Na een
gesprek met een man
die de kerk had verlaten, maar er wel weer
voor open stond
kreeg ik een voldaan
gevoel. Ja, hierom
wilde ik lid worden
van de EC, mensen
helpen om Gods Koninkrijk (weer) te
(her)vinden. Mijn
gevoel bij de Herder
delen met anderen,
om ze dezelfde
vreugde te laten ervaren. Een ervaring die ik meeneem naar de volgende activiteiten van de EC. Het was een gezegende
dag en ik ben God dankbaar dat we zoveel mensen
mochten bereiken. Hij zal altijd zijn werk voortzetten en wij als mensen mogen daar een rol in spelen, hoe groot of klein die ook zal zijn.
Bram Smits
Bij de haven zijn Anneke en broeder Groeneveld al aan het opbouwen. We zetten de spulletjes klaar en houden
zelfs nog wat tijd over.
Beter gezegd, ik houd
wat tijd over, want Anneke wil het nog een
beetje opfleuren en dat
is toch niet echt mijn
(mannen)ding.
Zodoende heb ik wat tijd om over de haven te lopen en daardoor stijgt bij mij de spanning. Iets
waar ik, normaal, eigenlijk geen last van heb. Na
deze zorg/spanning te hebben voorgelegd aan onze Vader (waarvoor we het doen, ik sta er, tenslotte, niet voor mezelf) begint het echte werk. Samen
met Anneke en Nel bemannen we de ochtend-
He hallo,
Kom jij dit jaar ook weer?
We gaan zingen, bidden, luisteren naar een Bijbelverhaal, knutselen en een leuk spel doen! Alle kinderen van de basisschool vanaf 5 jaar zijn van harte welkom. Wij vinden het ook leuk als jij behalve jezelf nog een vriendje of vriendinnetje
meeneemt dat onze Heere misschien niet kent of die niet naar de kerk gaat.
Je bent van harte welkom in ‘De Bron’ (tegenover de Dorpskerk in de Kerkstraat) op:
D.V. dinsdag 21 oktober 09.45 uur tot ongeveer 12.15 uur
D.V. woensdag 22 oktober 09.45 uur tot ongeveer 12.15 uur
D.V. donderdag 23 oktober 16.00 uur tot ongeveer 19.45 uur (avondeten inbegrepen)
Voor drinken en wat lekkers wordt gezorgd en er zijn geen kosten verbonden aan deze dagen.
Wil je eerst wat meer informatie: Bel dan met Diana van den Heuvel, tel. 0183-509379.
P.S. De afsluitingsavond van de Vakantie Bijbel Club is in de Biesboschkerk, D.V. 23 oktober en begint om 19.00 uur. Jij bent dan al in de kerk en mag voor die avond je ouders en/of wie je verder wilt vragen,
uitnodigen om te laten horen en zien wat jij gehoord en gemaakt hebt. Neem dan ook wat geld mee i.v.m. de collecte voor
een goed doel.
9
Verjaardagslijst voor de maanden november, december 2014
en januari 2015 van gemeenteleden van 75 jaar en ouder
Naam:
Dhr.
Mevr.
Mevr.
Mevr.
Mevr.
Dhr.
Mevr.
Mevr.
Mevr.
Dhr.
Dhr.
Dhr.
Dhr.
Mevr.
Mevr.
Mevr.
Mevr.
Mevr.
Mevr.
Mevr.
Mevr.
Mevr.
Mevr.
Mevr.
Dhr.
Dhr.
Mevr.
Adres
P.
A.
S.
M.
S.
J.
C.
M.B.
H.
T.
A.C.
C.
A.
G.P.
C.A.
J.
G.M.
N.
A.C.
M.
E.J.
J.D.
J.
C.
G.
G.
E.
Geb. datum
van de Werken
Eemkerck 29
Scherpenisse - v. Breugel Van Randwijklaan 27
van de Werken - v. Oord De Erker 2
Questroo
De Graaff 38
Sack - Visser
Wilgenlaan 48
van den Heuvel
Bentlaken 39
Koek - den Breejen
Kerkeinde 30
van Oord - Rijkers
Bereklauw 80
Ippel - den Haan
Almsvoet 14
Ippel
Almsvoet 14
van den Heuvel
Aalscholverstraat 9
de Hoog
A van Drielstraat 4
Visser
Spijksweer 14
Korsman - Potters
Graaf v. Hornelaan 47
Bax - Blijenberg
Raadhuislaan 4 /203
van der Stelt
Klaproos 11
de Waal - van Berchum De Graaff 50
Kramer - Vos
D'Altenaer 42
Verlee - Visser
Burchtstraat 32
van de Werken - Duiser Elzengriend 4
van Berchum - van Oord Raadhuislaan 4 /227
v.d. Werken - de Keijzer Ereprijs 16 A
Hoogendoorn - v. Breugel Sigmondstraat 21
Honkoop-van Oord
Raadhuisplein 23
Verheij
Kanaalstraat 1
de With
Achtervliet 3
Blokland - Blokland
Wilgenlaan 117
10
4251WB Werkendam
4251VT Werkendam
4251EZ Werkendam
4251HW Werkendam
4251GG Werkendam
4251GT Werkendam
4254LD Sleeuwijk
4251KT Werkendam
4251GL Werkendam
4251GL Werkendam
4251VX Werkendam
4251ZH Werkendam
4251XS Werkendam
4251GJ Werkendam
4251VS Werkendam
4251JA Werkendam
4251HW Werkendam
4251TZ Werkendam
4251ZE Werkendam
4251EV Werkendam
4251VS Werkendam
4251JW Werkendam
4251ZA Werkendam
4251VZ Werkendam
4251ZS Werkendam
4251HP Werkendam
4251GE Werkendam
02-11-1936
03-11-1936
08-11-1935
08-11-1937
11-11-1932
13-11-1938
23-11-1932
27-11-1935
02-12-1937
03-12-1932
07-12-1937
10-12-1936
10-12-1934
11-12-1930
16-12-1914
23-12-1939
28-12-1938
28-12-1934
30-12-1928
08-01-1928
08-01-1923
22-01-1926
23-01-1932
23-01-1940
23-01-1922
23-01-1940
26-01-1928
Aan het woord…
De tuinmannen
De tuinmannen van de Biesboschkerk en de
Dorpskerk komen uit beide wijkgemeenten. “De
samenwerking is erg goed”.
Het is dinsdagmorgen, koffietijd in de pastorie.
De koffie staat klaar en er worden heerlijke appelflappen uitgedeeld. Wie hierbij denkt aan een
gezellige koffievisite, heeft het mis. Nou ja,
gezellig is het wel. Maar er is geen echt bezoek.
Dit alles is bestemd voor de tuinmannen die de
pastorietuin verzorgen.
Tja, en wat doen de mannen nu eigenlijk, behalve koffiedrinken? Er wordt volgens een redelijk
strak schema gewerkt. Om de veertien dagen
werken Jan en Kees in de pastorietuin. Daar
maaien ze het gras, knippen ze de heg, planten
ze bloemen en waarschijnlijk nog veel meer. Ze
zijn te bescheiden om het allemaal op te sommen, maar de pastoriebewoners zijn erg blij met
hen.
Dit vrijwilligerswerk is misschien wel het meest
onbekend bij de gewone gemeenteleden. Maar
hiermee wordt wel veel geld uitgespaard. Geld
dat anders aan een hoveniersbedrijf moet worden uitgegeven.
Jan Tramper en Kees Pellicaan zijn bezig met de
pastorietuin. Om de twee weken zijn ze present
om de tuin te verzorgen. Tenminste, als het niet
regent. Want hoewel ze dit vrijwilligerswerk
met hart en ziel doen, zijn ze niet van plan om
zich nog nat te laten regenen. “Die tijd hebben
we gehad”, licht Jan toe.
De andere week zijn de tuinmannen bezig bij de
kerkgebouwen. Van half negen tot na koffietijd
in de Biesboschkerk. Als er nog tijd over is,
komen de groenstroken langs de Dorpskerk aan
de beurt. Behalve als het regent, want dan
schuift alles gewoon veertien dagen op.
Hoewel, uitzonderingen bevestigen ook in dit
geval nogal eens de regel.
Het begon in de tijd van dominee Arkeraats.
Toen zijn zoons het ouderlijk huis verlieten,
werd het tuinwerk toch wel wat veel om alleen
te doen. Kees Stam en Kees Pellicaan namen
indertijd het onderhoud van de pastorietuin voor
hun rekening.
Later kwam daar ook het onderhoud van de tuin
van de Biesboschkerk bij. “Dat ging eigenlijk
vanzelf”, vertelt Kees Pellicaan. “Ik was al
betrokken bij de verbouwing van ‘de Bron’. En
toen ben ik gewoon verder gegaan met het onderhoud van de tuinen”.
11
Een bijzondere Hemelvaartsdag tijdens onze reis door Israël
Het is nog vroeg in de morgen als
we uit Jeruzalem vertrekken om
een tocht naar de woestijn Zin te
maken. We zijn met z´n vieren op
weg, mijn vriendin, een bevriend
echtpaar en ikzelf. Met elkaar
gaan we na ons verblijf in
Jeruzalem vrijwilligerswerk doen
in Netanya.
Het is de bedoeling dat we onderweg op een picknickplaats met
elkaar een Bijbelstudie doen
i.v.m. Hemelvaartsdag.
Na ongeveer een uur rijden zijn
we er en we hebben een fijne tijd
met zingen, bidden en het overdenken van de betekenis van de
hemelvaart van de Heere Jezus,
ook voor ons persoonlijk.
Maar we moeten weer verder, we
hebben nog een hele tocht voor
de boeg. Bij het instappen leg ik
mijn Bijbel en sjaal die ik bij me
had even op de auto, omdat het
instappen krap is. Jullie begrijpen
het al, we zijn weggereden en ik
heb niet meer aan de
Bijbel gedacht.
tijn Zin. Daar maakten we onverwacht de beëdiging van
rekruten mee, heel plechtig.
Op de terugweg zijn we op de
plaats van die ochtend gaan
zoeken. Al heel snel zagen we
mijn sjaal, maar geen Bijbel.
We hebben de hele weg afgelopen maar hij was er niet
meer. Jammer…….heel jammer, ik hoopte dat hij in goede
handen zou komen.
Maar wat schetst mijn verbazing: twee dagen later kreeg ik
een sms van mijn kleindochter.
Via de boekhandel in Werkendam hoorde ze dat mijn Bijbel
was gevonden. Ze stuurde me
het telefoonnummer van de
mevrouw waar de Bijbel was.
Ik heb haar direct gebeld,
Dafna heet ze. Zij had de
Bijbel niet gevonden, maar
haar buurman Dov. Hij had
ons gezien tijdens de Bijbelstudie, was later vertrokken en
met haar ouders naar Israël
geëmigreerd. Ze vertelde dat ze
in de Bijbel had gekeken. Daarin
zaten nog allerlei kattebelletjes,
die had Dov bij elkaar gezocht!!!
Er zat ook een bladwijzer in van
De Angelot en mijn naam en
adres stonden erin. Toen is ze
gaan combineren en heeft ze
Machiel van de boekhandel gebeld en verteld dat ze mijn Bijbel
gevonden had. Toen heeft
Machiel mijn kleindochter gebeld en gevraagd of ze mij het
telefoonnummer van Dafna wilde
doorgeven. Wat was ik blij!
We hebben afgesproken dat we
zouden mailen hoe de Bijbel
weer bij mij kon terugkomen.
Dafna vertelde dat ze familie in
Netanya heeft. Ze zou hem kunnen brengen en anders zou ik met
de bus vanuit Netanya naar haar
toe gaan. Na wat heen en weer
mailen heeft ze hem gebracht en
hebben we een reuze leuke
vond de Bijbel. Dov woont in
Nazareth, meer dan 100 kilometer vanaf de vindplaats. Hij
liet zijn buurvrouw Dafna de
Bijbel zien in de veronderstelling dat het een belangrijk
boek was. Ik was zo blij dat de
Bijbel weer terecht was en
Dafna was blij voor mij. Zij
sprak gewoon Nederlands, was
in Nederland geboren en later
ontmoeting met haar gehad.
Als we weer in Israël zijn, moeten we zeker naar haar toe komen
en kennis maken met haar buurman Dov en haar ouders.
Zo kon ik die dag weer lezen uit
mijn eigen Bijbel. Over een bijzondere Hemelvaartsdag gesproken, is het geen wonder?
Jos Haringsma.
Toen we weg reden,
keek ik opzij. Het was
heel bijzonder: in de
lucht zag ik het
Ichthusteken, dat door
een vliegtuig werd
gemaakt. We waren
allemaal
verbaasd,
waar dan, hoe kan dat?
We reden door en zagen het allemaal. Het
symbool dat de eerste
christenen als geheim
teken gebruikten. Het
was Hemelvaartsdag
en dat teken in de
lucht was heel bijzonder. We hebben er
lang over nagepraat.
Na een hele poos kwam ik er achter dat ik mijn Bijbel niet meer bij
me had. Die lag natuurlijk niet
meer op de auto, wat erg, maar
we besloten op de terugweg te
gaan zoeken. We zetten onze reis
maar weer voort, naar de kibboets
van Ben Gurion, de eerste president van Israël in 1948. Daarna
naar zijn graf en dat van zijn
vrouw aan de rand van de woes-
12
Jongerenpagina
Hoera, de vlag mag uit!
“De spanning kwam bij mij pas toen er werd gebeld voor
de uitslag” waren verschillende reacties.
Wat ik erg mooi vind om te horen is dat de Heere een
belangrijke rol speelde bij het examen. Zo hoorde ik van
Niek dat hij samen met klasgenoten heeft gebeden en
Dick bad vurig of hij ook geslaagd mocht zijn.
Nu was ik wel benieuwd wat iedereen hierna gaat doen:
Dick:
Pabo
Guerline:
Design en styling
Mariska:
Verpleegkundige
Niels:
Logistiek supervisor
Charlotte:
Pabo
Niek:
Biobased tech (chemie opleiding)
Het is alweer even geleden dat in
Werkendam de vlaggen uitgingen.
Dick van der Stelt, Guerline Kamp,
Mariska Ippel, Niels Baggerman, Charlotte van den
Heuvel en Niek van der Wiel zijn dit jaar geslaagd. Enkele geslaagden wilden iets vertellen over hun examenperiode. Dick vertelde dat naarmate de dagen verstreken hij toch wat zenuwachtiger werd voor de uitslag en
Guerline had verwacht pas te slagen na een herkansing. Vooral de dag dat ze de uitslag te horen zouden
krijgen was erg spannend. Hoe breng je de dagen door
tussen het laatste examen en de uitslag datum? “Ik heb
die dagen gewerkt en geprobeerd niet meer zoveel aan
het examen te denken, want gemaakt is gemaakt. “
“De tijd dat ik op de uitslag moest wachten was ik gewoon bezig met dingen die ik doe in m'n vrije tijd.”
Alexander Jonkers
Ik wens jullie veel plezier en succes met jullie nieuwe
studie en vooral Gods zegen er op!
Janine van der Stelt
Chamith van Vuuren
Riet van der Stelt
Ab van Wemmenhove
Mini van Wemmenhove
Jan van der Stelt
Josbert van Wemmenhove
Ari Verdoorn
De clubleiding van: –13 jeugd
en 13+ jeugd
Chris van Wijk
Annemarie v.d. Heuvel
Gabrielle Spaargaren
Dirk de Vree
Daniël Blom
Lucian Baggerman
Hanneke de Heer
Geralda van Rosmalen
Barteline de Waal
Jeanette Visser
Janine van der Stelt
Niet op de foto staan: Marieke de Vree, Liesbeth de Heer, Margret Dekker en Deirdre Paans
13
Voor de Jeugd
Hoi jongens en meisjes!
Jullie hebben net de zomervakantie achter de rug en de herfstvakantie
staat alweer bijna voor de deur. Je kijkt er vast al naar uit. Op school
heb je voor de vakantie de laatste dingen afgerond. En na de vakantie
ben je weer met frisse moed begonnen in misschien wel een nieuwe
groep.
En ook het kerkelijk jaar, zoals de tijd van advent tot Pinksteren wordt
genoemd, is ten einde. Met Pinksteren mochten we horen hoe de
Heilige Geest werd uitgestort in Jeruzalem. De discipelen hadden er op
gewacht en er om gebeden, want de Heere Jezus had het beloofd.
Toen de Heilige Geest kwam, begon er een heel bijzondere tijd op de
aarde: de Heilige Geest, de Trooster en Helper was in ons midden
gekomen. De discipelen gingen de mensen over de Heere Jezus
vertellen. En de Heilige Geest maakte dat de mensen in Hem gingen
geloven en Hem wilden dienen. Er kwamen steeds meer volgelingen.
Het lijkt wel op een steen die je in stil water gooit: om het plekje van de steen
komen kringen. Eerst een kleine, maar dan steeds wijdere kringen: het aantal
christenen groeit.
Lees nu Handelingen 1 vers 8. De Heere Jezus is aan het woord. Hij zegt:
'Jullie zullen eerst dicht bij huis over Mij vertellen, maar het eindigt heel ver
weg.'
Welke vier plaatsen noemt Jezus?
…………………………………………………
…………………………………………………
…………………………………………………
…………………………………………………
De apostelen, zoals de discipelen vanaf toen worden genoemd,
hebben de uiteinden van de aarde niet bereikt. In onze tijd gebeurt dat wel. Tot in de verste hoeken klinkt het evangelie. Zelfs in
Nederland! Heb jij wel eens iets gemerkt van de Heilige Geest?
Dat kan als je bijvoorbeeld heel blij bent wanneer er over de
Heere Jezus wordt gesproken. Aan ouderen en kinderen, aan
rijken en armen, aan mannen en vrouwen. Ja, aan ieder mens die
in verlangen de naam van de Heere aanroept, zal Hij zijn
Heilige Geest geven. Opdat allen behouden worden en de weg tot
het Koninkrijk zullen vinden. Is dat geen mooie belofte?!
Ik wens je alvast een fijne vakantie toe en wie weet
zien we je op de Vakantie Bijbel Club!
Groetjes Herlinde.
14

Download Report